Ψυχοθεραπεία-επισκέψεις-ειδικοί κλπ:βαριέστε καθόλου;

[kutchunie]

Με ποιον τρόπο;

[Deleted-member-250416b]

σε ευχαριστω που ρωτησες
http://www.e-psychology.gr/forum/sho...400#post577400 εδω θα βρεις ολες τις πληροφορίες και για τοιχον κενα θα σου στειλω και τα υπόλοιπα αν θες για να εχεις μια σφαιρική οπτικη του ολου θεματος και να κρίνεις απο μονη σου

[Deleted-member-250416b]

να γινει το θεμα σε ολα τα θεματα... μεχρι να διευθετηθει

[kutchunie]

Τώρα μπόρεσα να απαντησω Ρέα

[Deleted-member-250416b]

το ειδα και πάλι σε ευχαριστω πολυ!!! ..

[ioannis2]

........ είμαι η Ρέα ..αγοραφοβική καταθλιπτική και αυτό το φόρουμ είναι το 2ο σπίτι μου, .......

Ρέα, δεν μου έδωσες τέτοια εντύπωση (ίσως και να κάνω λάθος δλδ επειδή αρκετές μέρες και αραιά να μπω εδώ). Μήπως εδώ εκφράζεσαι πολύ άνετα ενώ θα πρεπε να κανες το ίδιο κι εκει έξω όπου ζεις? Το να εκφράζεσαι τόσο άνετα πάει να πει πως έχεις τις δυνάμεις να επιτυχεις το ίδιο κι εκει έξω που ζεις. Για σκέψου το.
Και δευτερον, από τη δική μου εμπειρία, μια αιτία της κατάθλιψης είναι και η αγοραφοβία. Η σκέψη γι αυτα που έχασες/δεν έκανες λόγω αγοραφοβίας είναι αιτία λύπης.

[andreas7]

Το γράφω εδώ γιατί πιστεύω ότι με τη συγκεκριμένη πάθηση σχετίζεται η διάθεση που αναφέρω στον τίτλο.

Εγώ έχω επισκεφτεί στο παρελθόν ειδικούς, δεν συνέχισα για πολύ καιρό και από τότε που σταμάτησα υποτίθεται ότι ψάχνω, αλλά στην αναζήτηση μένω.Ουσιαστικά, η αναζήτηση έχει γίνει αυτοσκοπός...

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι βαριέμαι, βαριέμαι να λέω πράγματα για όσα έχουν συμβεί και να προσέχω στο 50λεπτο να πω όσα πρέπει, βαριέμαι να περιμένω να δω αν μου κάνει άλλος ένας ειδικός, βαριέμαι να πηγαινοέρχομαι γιατί δεν είναι και στη γειτονιά μου και επίσης μου κακοφαίνεται να ακουμπάω, είτε μένω ικανοποιημένος είτε όχι, ένα 50 άρι στην καλύτερη περίπτωση.

Πολλά βαριέμαι πέσανε αλλά εκφράζω ακριβώς αυτό, ότι δεν υπάρχει διάθεση να ψάξω ποιός μου κάνει και ποιος όχι (αν μπορώ,γιατί πολλοί είναι Πυθίες στα βιογραφικά τους), να πάω και και να κρίνω ύστερα. και όλο αυτό τροφοδοτείται από τις προηγούμενες ψιλο-αρνητικές εμπειρίες, ότι δύσκολο να πετύχεις σωστό ειδικό.Οι περισσότεροι με το καλημέρα σου δίνουν από δύο φάρμακα αρκετών μγ (..και βλέπουμε). Δεν θα τους μάθω τη δουλειά τους,αλλά δεν πιστεύω στη λύση με φάρμακα και μόνο.

περισσότερο εξομολογητικό τόνο έχει το ποστ, αλλά εσείς παρόμοιες περιπτώσεις πώς τις αντιμετωπίζετε; τι σας δίνει ώθηση να επισκεφθείτε; ότι δεν πάει άλλο θα μου πείτε. Ή μήπως είστε τυχεροί και βρήκατε γρήγορα καλούς ειδικούς;

Καλησπερα..τι ιδια ειμαι και εγω.να σου πω την αληθεια ειχα βρει ενα πολυ καλο ψυχιατρο στην αθηνα..και ειναι και γνωστος πολυ!! Δεν θελω να πω ονομα για ευνοητους λογους
αλλα το θεμα ειναι οτι εκανε ομαδικη ψυχοθεραπεια και αυτο εμενα δεν μου αρεσε..το να ακουω τα προβληματα των αλλων πιο πολυ με αγχωσε παρα με εκανε καλυτερα..τωρα στο ψαξιμο ειμαι
για να βρω κανεναν αλλον για ατομικη θεραπεια..

Βαριεμε να μπαινω στην διαδικασια να ξαναπηγαινω σε γιατρο να ξαναλεω τα προβληματα μου.(εχω καταθλιψη) αλλα πρεπει να κανω κατι να βοηθησω τον εαυτο μου γιατι
δεν μπορω να ζω μεσα στην θλιψη ολη την ωρα..εχω κουραστει..

[kutchunie]

Καλησπερα..τι ιδια ειμαι και εγω.να σου πω την αληθεια ειχα βρει ενα πολυ καλο ψυχιατρο στην αθηνα..και ειναι και γνωστος πολυ!! Δεν θελω να πω ονομα για ευνοητους λογους
αλλα το θεμα ειναι οτι εκανε ομαδικη ψυχοθεραπεια και αυτο εμενα δεν μου αρεσε..το να ακουω τα προβληματα των αλλων πιο πολυ με αγχωσε παρα με εκανε καλυτερα..τωρα στο ψαξιμο ειμαι
για να βρω κανεναν αλλον για ατομικη θεραπεια..

Βαριεμε να μπαινω στην διαδικασια να ξαναπηγαινω σε γιατρο να ξαναλεω τα προβληματα μου.(εχω καταθλιψη) αλλα πρεπει να κανω κατι να βοηθησω τον εαυτο μου γιατι
δεν μπορω να ζω μεσα στην θλιψη ολη την ωρα..εχω κουραστει..

Έχεις δίκιο γι αυτό που λες για την ομαδική ψυχοθεραπεία. Εγώ δεν έχω δοκιμάσει, αλλά την φοβήθηκα. Συγκεκριμένα, σε φάσεις επεισοδίων, εκτός των άλλων, έψαχνα απεγνωσμένα σχεδόν να ενταχθω και να κολλήσω, να νοιωσω αποδεκτή. Με οποιονδήποτε τρόπο. Σεξ, ναρκωτικά. Φοβήθηκα λοιπόν πως ισως μπω στο τρυπάκι να κολλήσω σε μια "παρέα" ψυχοθεραπειας και τελικά καταντήσω αντι να εντοπίσω κ να αντιμετωπίσω το πρόβλημά μου, να το κουκουλώσω κι άλλο, να το απωθήσω.

[Deleted-member-220416]

Από κάποιο σημείο και έπειτα βαριέσαι να πηγαίνεις σε ειδικούς (εννοώ ψυχολόγους, διοτι οι ψυχιατροι με την πάροδο του χρόνου φαίνονται πιο αναγκαίοι). Ότι ειχα να πάρω από ειδικούς το πήρα. Τώρα δουλεύω με τις δικές μου δυνάμεις και με το παρελθόν που με κτυπάει καταμουτρα κάθε στιγμή.

Δεν μπορεις να πηγαινεις σε ειδικούς επ αόριστον. Είτε εξάρτηση στα χάπια θα πάθεις είτε θα έχεις ένα ψυχολόγο για να του λες τον πόνο σου.

Ψυχοπεραπεία (ειτε με φαρμακα ειτε με ψυχολογο) για μενα νοείται για μια μάξιμουμ περίοδο, όχι επ αόριστον (μιλαώ γι αυτους που πάνε χρόνια). Διοτι γινεσαι παράσιτο αυτων των ειδικών/μεθόδων και επαθες εξαρτηση χωρίς να το πάρεις ειδηση. Τώρα βρίσκεις μεσα σου τις δυνάμεις, ή όπως εύστοχα μου ειχε πει ενας πρώην συμφορουμήτης "τη χημεία του εγκεφάλου μου τη φτιάχνω εγώ, οχι τα φάρμακα". Σωστό αυτό, διότι τα φάρμακα σε καταντάνε τεμπέλη, εναποθέτεις τη λύση σ' αυτά. Στην πραγματικότητα δεν σου αλλάζουν καθόλου τον τρόπο σκέψης, απλά σε χαλαρώνουν για όση ώρα είσαι υπό την επήρεια τους.

Η ψυχοθεραπεία, αμα εχει συστηματικό χαρακτηρα βοηθάει σε πολύ σημαντικό βαθμό, ωστόσο αυτό εξαρτάται από το πόσο τραυματικό παρελθόν κουβαλάς σε βαθμό που να σε εχει διαμορφώσει σαν χαρακτήρα και βέβαια από το περιβάλλον στο οποίο ζεις, αν σε αυτό υπάρχουν ευκαιρίες ώστε να εφαρμόζεις αυτα που σε έμαθε η ψυχοθεραπεία και συνεπώς ενσωματόνοντας τα να βελτιωθείς.

Ακριβώς.
Πρόσφατα είχα αυτή την ''αντιπαράθεση'' με την ψυχολόγο.Της είπα πως ναι μεν πρέπει να δίνουμε χρόνο στον ευατό μας για την ψυχοθεραπεία αλλά θα πρέπει να υπάρχει και όριο.Δεν μπορώ να ακούω για ψυχοθεραπείες ετών χωρίς αποτέλεσμα.

[psy me]

πάντως εξακολουθώ να μην ξέρω τι να κάνω. Ένα άλλο θέμα είναι ότι μου φαίνονται όλοι όχι καλοί, ότι δε θα με βοηθήσουν ιδιαίτερα. Βαριέμαι και να δοκιμάζω. Για ομαδική ψυχοθεραπεία δεν ξέρω κιόλας αν ενδείκνυται σε όλες τις ψυχικές παθήσεις. Πάντως, εγώ δε θα έκανα γιατί δεν υπάρχει σεβασμός στα προσωπικά θέματα του άλλου. Βλέπετε τι κυκλοφορεί.και για αυτό ήμουν διστακτικός σε κάτι τέτοιο.

[ioannis2]

Ακριβώς.
Πρόσφατα είχα αυτή την ''αντιπαράθεση'' με την ψυχολόγο.Της είπα πως ναι μεν πρέπει να δίνουμε χρόνο στον ευατό μας για την ψυχοθεραπεία αλλά θα πρέπει να υπάρχει και όριο.Δεν μπορώ να ακούω για ψυχοθεραπείες ετών χωρίς αποτέλεσμα.

Χρειάζεσαι κάποιον να σε κεντρίζει. Αυτός είναι ο ρόλος του ψυχολόγου από ενα σημείο και επειτα. Κι αυτο το σημείο είναι όταν ήδη τα έμαθες όλα, ήτοι πήρες από τον ψυχολόγο όσα εφόδια μπορούσε να σου δωσει η ψυχολογία. Αν πας σε άλλες μεθόδους ψυχολογιας αλλάζοντας θεραπευτή απλα αναμασας τα ίδια και τα ίδια με διαφορετική επιστημονική μεθοδολογία, ίσως και να σου αποβει σε σύγχυση.
Με απλά λόγια, από ένα σημείο και μετά δυστυχώς είναι στο δικό μας χέρι όσο δύσκολα κι αν ειναι τα πραγματα. Κι αυτο το απέκτησες όταν εισαι σε θέση να διακρίνεις σε καθε τι που σου συμβαίνει, σκέψη ή/και πράξη, πού ειναι το πρόβλημα σ' αυτό και πως θα μπορούσες να το λύσεις ή τι κάνεις λάθος.