Ξέσπασμα

[desaparecido]

Είναι φυσιολογικό πιστεύετε το ξέσπασμα σε κλάμματα μετά την ερωτική πράξη;

[Bonnie1]

Εξαρταται τι εννοεις φυσιολογικο. Καποιος, σε οποιαδηποτε κατασταση η μετα απο οποιαδηποτε κατασταση μπορει να κλαει απο συγκινηση, χαρα η λυπη. Εσυ γιατι εκλαιγες ξερεις? Αν εκλαιγες εσυ....

[desaparecido]

Σαν ξέσπασμα από συναισθηματική φόρτιση, από την ένταση της στιγμής. Απλά η συχνότητα είναι λιγάκι ανησυχητική.

[liberchild]

Eχω πέσει μια φορα σε τέτοια κατάσταση και η ερμηνεία που δίνω για τότε ήταν το ότι βρισκόμουν σε μια αντίφαση ζωής.

[desaparecido]

Τί εννοείς αντίφαση ζωής;

[Adzik]

Ποσο συχνα δηλ?
Και για ποση ωρα?..τι νιωθεισ τοτε? λυπημενη? η δικαιωμενη πχ οτι επιτελουσ καποιοσ σε αγαπαει....

ειναι συναισθηματα... που βγαινουν με αυτον το τροπο...αν ειναι απο καλο...σιγα σιγα θα σταματησει, θα αποδεχτεισ το γεγονοσ οτι αγαπιεσαι , οτι σε αγαπανε...

....

[liberchild]

Ημουν σε μια κατάσταση Α και επιθυμούσα να είμαι στη Β, και ένιωθα ανίκανη να τα καταφέρω. Ενιωθα θυσιασμένη. Σε στάση ζωής κι όχι γιατι επιθυμούσα ένα άλλο άντρα.

[Adzik]

Κατι σαν να εβγαζεσ θυμο που κατελειγε να ειναι κλαμα...
λογο τησ λυπησ σου που δεν ειναι ετσι οπωσ τα θελεισ τα πραγματα... αλλα σχετικα με την ζωη σου και οχι με τον ερωτικο συντροφο?

[desaparecido]

Είναι δυστυχώς σχεδόν κάθε φορά απλά λόγω απόστασης δεν υπάρχει συχνή επαφή. Έτσι κάθε φορά είμαι πολύ έντονα φορτισμένη. Κρατάει πολύ λίγο και δεν νιώθω καθόλου λυπημένη. Ούτε δικαιωμένη για κάτι νομίζω. Σαν να κλαίω από χαρά, σαν να φεύγει από μέσα μου ένα βάρος, σαν απελευθέρωση, λύτρωση,... κάτι τέτοιο.

Μου δημιουργεί όμως πρόβλημα γιατί παρεξηγείται από τη σχέση μου και έχει ήδη επηρεάσει τη σεξουαλική μας ζωή.

Πιστεύω κι εγώ ότι αν υπήρχε πιο συχνή επαφή (γενικότερα όχι σεξουαλική) θα έφευγε όλο αυτό.. Πώς να αντιμετωπίσω όμως τον άνθρωπό μου (ο οποίος νιώθει εκτός από άβολα, ίσως και κάπως ένοχος);

[Adzik]

είμαι πολύ έντονα φορτισμένη

Σαν να κλαίω από χαρά, σαν να φεύγει από μέσα μου ένα βάρος, σαν απελευθέρωση, λύτρωση,... κάτι τέτοιο.

Να τη η απαντηση...την εδωσεσ!!

Οσο για την λυση... μιλα του και εξηγισε του ακριβωσ το τι νιωθει, για να μην παρεξηγητε...
νομιζω πωσ σου λειπει κι ολασ..αυτο ειναι...

[desaparecido]

Του έχω μιλήσει και δεν φαίνεται να το καταλαβαίνει. Νομίζει ότι πονάω ή κάτι τέτοιο και δεν του το λέω για να μην τον αγχώσω. Ότι μου λείπει είναι αλήθεια. Απλά δεν ξέρω... Μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογικό και εδώ που τα λέμε ούτε εμένα θα μου φαινόταν πολύ νορμάλ αν μου το έκανε ο άλλος. Θα με ανησυχούσε και θα ένοιωθα ότι κάνω εγώ κάτι λάθος. Η αλήθεια όμως είναι ότι έχει αρχίσει κι εμένα να με κουράζει και δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω.... Πολλές φορές προσπαθώ να το πνίξω αλλά ελάχιστες τα έχω καταφέρει.

[alexis-30]

Η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να το συζητήσεται ξανά μέχρι να το καταλάβει. Είναι κατανοητό ότι αισθάνεται και ο ίδιος άσχημα.
Όταν προσπαθούμε να πνίξουμε κάτι συνήθως το κάνουμε χειρότερο, διότι στρέφουμε την προσοχή μας σε αυτό. Ίσως είναι καλύτερο να το αφήσεις να συμβαίνει χωρίς να σε απασχολεί (θα μου πεις βέβαια ότι είναι εύκολο στα λόγια και θα έχεις δίκαιο).

[Adzik]

Ολοι περναμε τισ φασεισ μασ, στισ σχεσεισ μασ την καθε φαση του καθενα τισ περναμε μαζι....ακομη και αν δεν καταλαβαινουμε.. ακουμε... και δεν το παιρνουμε προσωπικα... πεσ του να σου εχει εμπιστοσυνη , πωσ του λεσ την αληθεια, και πωσ αν και του προκαλει συγχηση, θα επρεπε να τον κολακευει που ανοιγεσαι μπροστα του...

...ο συντροφοσ δεν πρεπει να στεκετε μονο στα δυσκολα..αλλα και στα παραξενα και τα ακατανοητα για εκεινον...

στην τελικη φαση σου ειναι....και θα περασει...

κ εννοειτε συμφωνω απολυτα με τον Αλεξ30

[desaparecido]

Ευχαριστώ για την βοήθειά σας... Φαντάζομαι δεν είμαι η μόνη που της έχει συμβεί κάτι τέτοιο...

[alexis-30]

δεν είσαι η μόνη ... συνέβαινε και σε μία γνωστή μου. αν θυμάμαι καλά, της πέρασε από μόνο του.