ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

[DOPUTGREG]

Καλησπερα. Εχω μεγαλο προβλημα με τον πατερα μου εδω και χρονια. Εχω και εναν αδερφο ιδιας ηλικιας που περασε τα ιδια οταν ειμασταν μικροι και μας μαλωνε ο πατερας μας. Για οποιοδηποτε μικρο λαθος ακομη και απροσεξια μας εκανε να αισθανομαστε πολυ ασχημα ειτε κοιταζωντας μας με θυμωμενο επικριτικο βλεμμα ειτε τραβωντας μας τα αυτια ή δινοντας μας σφαλιαρα. Οταν ειμασταν πολυ μικρα. Γυρω στα δυο,η μανα μας δουλευε την ημερα και ο πατερας μας την νυχτα. Οποτε μας προσεχε ο πατερας μεχρι να ερθει η μητερα μας. Δυο χρονων εμεις. Κλαιγαμε και φωναζαμε επειδη θελαμε να φαμε ή καποια αναγκη τελωσπαντων και μερικες φορες ο πατερας μας μας αφηνε για πολυ ωρα μεχρι να σταματησουμε χωρις να κανει καποια κινηση να μας βοηθησει. Πιστευε οτι ετσι θα μαθαιναμε να ειμαστε καλα παιδια. Δυο ετων! Και προσφατα ακουσα οτι αυτου του ειδους η πραξη κανει τα παιδια ανασφαλη οταν μεγαλωσουν. Θυμαμαι να σπαμε καταλαθος ποτηρια ή πιατα και να μας κοιταει με μισος λες και καναμε κατι τραγικο. Μας εκανε να νιωθουμε οτι ηταν πολυ κακο. Ή καναμε μια σκανταλια και μας εδερνε. Οχι πολυ. Αλλα περισσοτερο οταν μας μιλουσε μας μειωνε και μας εκανε να νιωθουμε χαλια. Ετσι οπως περνουσαν τα χρονια γιναμε πολυ ανασφαλεις και κοτες. Θυμαμαι παλια ουτε να ζητησω τσιχλα απο περιπτερο δεν μπορουσα. Και παντα ακομη και τωρα νιωθα τυψεις και φοβια αν δεν κανω κατι που θελει ή δεν ερθω στην δουλεια . Οπου τον βοηθαμε. Δεν ξερω τι να κανω. Ποτε δεν εχω μαλωσει μαζι του ή εχω πει τα παραπονα μου. Και εξαρτομαι ακομα οικονομικα απο αυτον και φοβαμαι παραπολυ να παω να ζητησω δουλεια οπουδηποτε. Φοβαμαι να σταματησω και την σχολη. Νιωθω κενος μεσα μου. Και οποτε ειναι να γινει κατι που δεν αρεσει στον πατερα μου τρεμω. Τα εχω και με μια κοπελα εδω και τρια χρονια σχεδον αλλα οσο και να αγαπιομαστε δεν μπορω να παραβλεψω την φοβια που νιωθω για τον πατερα μου. Ρωτηστε με κιαλλες πληροφοριες αν θελετε. Εχει και συνεχεια το θεμα. Απλα θελω να δω πως φαινεται και σε σας μεχρι εδω.

[elis]

Ενταξει εμενα δε μου φαινονται τραγικα ολα αυτα ειναι σκληρα ναι μεν αλλα δεν ειναι τραγικα κι εγω μεγαλωσα με σκληρο τροπο ενταξει δε παθαμε κ τιποτα εγω πρωσοπικα εχω αντιμετωπισει προβληματα μεχρι τωρα που αλλοι ουτε γνωριζουν οτι υπαρχουν κ τι εγινε εγω αυτο που καταλαβα οτι καποιοι μεγαλωνουν με παραμυθια αλλοι πιο σκληρα συνηθωσ με τη φτωχεια παει συνηθωσ δε ξερω σιγουρα

[pavlina]

Σε καταλαβαινω απολυτα οσο δεν παει...δυο μικρα αγορακια να φοβουνται...εμεις δυο μικρα κοριτσακια να φοβουνται την μανα μας εμεις....ακομα και τωρα που ειμαστε 50 και 52 φοβομαστε την μανα μας που ειναι 82! Το εχω συναντησει και αλλου αυτο η δικη σας μανα τι κανει γι αυτο για τον δικο μου πατερα δεν θελω να σχολιασω εφοσον εχει πεθανει θυμα υπηρξε και αυτος και εγω βγηκα πολυ ανασφαλης αλλα με τα χρονια το ξεπερασα βεβαια τωρα δεν την φοβαμαι οσο παλια διοτι δεν κανει φασαριες οπως εκανε...βεβαια τις φασαριουλες της τις κανει προσφατα εκανε φασαρια στην αδελφη μου με το που πατησε το πιδι της απο την Γαλλια εκει μενει και δεν μου μιλουσε για 3 μηνες επειδη πηρα το μερος της αδελφης μου...τωρα επι της ουσιας θα μαθεις να ζεις μ αυτο και να ξερεις οτι αυτοι οι ανθρωποι..δρν ειναι στα καλα τους...ποτε δεν μπορεις να συνενοηθεις και επισης οτι αθτοι οι ανθρωποι ειναι πολυ δυστυχισμενοι κατι που ουτε οι ιδιοι δεν γνωριζουν περισσοτερο ειναι να τους λυπασαι παρα να τους φοβασαι

[elis]

Οτι δεν ειναι στα καλα τουσ ειναι σιγουρο αλλα αυτοι σε μεγαλωσανε οποτε δεν μπορεισ να τουσ αλλαξεισ

[Deleted-member-250416b]

η παλια φουρνια του κλασσικου ελληνα μπαμπα, μονο που υπήρχε πάντα μια μανα εκει γυρω να αντισταθμίσει καπως τα πραγματα. ..του σκασε βαρυ να προσπαθει να μεγαλωνει μονος του στην ουσια 2 παιδια..και δεν ηξερε πως να το κανει προφανως.
πάμε στο σημερα ομως...τι ειναι αυτο που θες να κανεις και σε εμποδιζει ο φοβος σου για τον πατερα σου? λογικα εισαι γυρω στα 20 ..σωστα? η σχολη σου που κολλαει σε ολο αυτο?

[αλεξανδρος_77]

να σαι σιγουρος οτι ατομα στη ζωη σου θα ερθουν παρα τα προβληματα που αντιμετωπιζεις αλλα υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα να μη μπορεις να συνενοηθεις με αυτα αφου εχοντας παρομια βιωματα θα φοβουνται να πλησιασουν τον οπιονδηποτε κ αυτο μπορει να σε οδηγισει σε πληρη αδιεξοδο οσον αναφορα την επικοινωνια.
δε ξερω αν θα καταφερεις να βρεις εναλακτικες λυσεις πανω σε ολο αυτο ειναι πολυ πιθανο να μη θελεις να σταθεις σε ανθρωπο κ πηγαινεις απο τη μια στην αλλη οπως λεμε απο τον αννα στον καιαφα αλλα αν τελικα υποχωρισεις στους φοβους σου αυτο θα καταληξει σε φιασκο ολικης...
αν πιστευεις οτι πρεπει να κανεις κατι μαλον αυτο θα ειναι να βρεις τροπο να συνενοηθεις με τους αλλους αν αυτο δε γινει στο τελος δεν αποκλειεται να αναγκαστεις να τους λες ψεματα μη μποροντας να βρεις λυση πανω σε αυτο..
εγω πιστευω οτι αν θα τα καταφερεις η οχι θα εξαρτηθει απο την επιμονη σου να βρεις εναλακτικες λυσεις μπορει στο τελος να καταληξεις στο συμπερασμα οτι το να επιμενεις ειναι μονοδρομος αλλα αν κανεις πισω απλα θα επισκευτεις τελικα καπιο ψυχολογο..
αυτα καλη τυχη...

[DOPUTGREG]

Ευχαριστώ πολύ παιδιά για τις άμεσες απαντήσεις σας.

Elis, ξέρω ότι υπάρχουν και καλύτερα και χειρότερα εκεί εξώ αλλά όπως λέω και στους φίλους μου το θέμα μου είναι μια βρω μια λύση. Δυστυχώς δεν βοήθαει να συγκρίνω γιατί για μένα είναι πρόβλημα. Σκέψου το εξής για να καταλάβεις πως το σκέφτομαι: π.χ. έχω να λύσω ένα μαθηματικό πρόβλημα. Και μου δίνει κάποιος ένα δυσκολότερο και ένα ευκολότερο πρόβλημα για βοήθεια. Δυστυχώς δεν μπορούν να μου δώσουν την απάντηση. Χρειάζομαι κάποιον να με βοήθησει για την λύση του συγκεκριμένου προβλήματος. Γιατί για μένα είναι πρόβλημα, για άλλον μπορεί να είναι κάτι χειρότερο ή καλύτερο. Το θέμα είναι ότι με πάει πίσω στην ζωή. Το μεγαλοποιώ. Το ξέρω αυτό. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα.

Rea, είμαι στα 22. Η μάνα μου είναι ψυχάρα. Άν δεν ήταν εκείνη, θα είχαμε πιθανότατα αυτοκτονήσει. Και το έχω προσπαθήσει αρκετές φορές, και ο αδερφός μου. Αλλά ευτυχώς θέλω να ζήσω και φοβήθηκα να το κάνω. Η αλήθεια είναι όμως, μετά στην εφηβεία μας ήταν εκεί και η μάνα μας και όποτε συζητάμε μας το λέει: "Έκανα βλακεία που δεν σας υποστήριζα περισσότερο όταν ο μπαμπάς σας μάλωνε. Και καθόμουν χωρίς να κάνω τίποτα. Και μετά μόνο ερχόμουν να σας πάρω αγκαλιά ενώ μπορούσα να κάνω κάτι περισσότερο" Δεν με νοιάζει αν έκανε λάθη. Γιατι καταλαβε ότι κάποιες κινήσεις της δεν ήταν κατάλληλες τότε και δεν το ήξερε. Και να μην ζητούσε συγγνώμη όπως κάνει συνέχεια όταν αναφέρεται το θέμα, δεν θα είχα πρόβλημα. Δείχνει με τις πράξεις της τα τελευταία χρόνια πόσο μας αγαπάει. Κάθε μέρα. Συγγνώμη που φλυαρώ απλά για να έχει είκονα όποιος το διαβάσει ποιές είναι πάνω κάτω οι συνθήκες. Ο πατέρας μου όντως δεν ήξερε πώς να μας μεγαλώσει. Αλλά θυμώνω τόσο πολύ που ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του ότι θα μας μεγαλώσει σωστά με αυτόν τον τρόπο. -Γονείς δεν γεννιόμαστε, γινόμαστε- οπότε από την στιγμή που γινόμαστε γονείς πρέπει να μάθουμε και πως να το κάνουμε. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι δεν ζητάνε βοήθεια, συμβουλές και καθοδήγηση γιατί πιστεύουν ότι τα ξέρουν από την αρχή και ότι δεν είναι ανίκανοι ώστε να ζητήσου να συμβουλές. Και είναι πανέξυπνος άνθρωπος ο πατέρας μου. Είναι καλός άνθρωπος αλλά είναι ξεροκέφαλος και εγωιστής πάραπολυ. Δεν δέχεται κάτι πέρα από το δικό του. Και τώρα που είναι στα 56 είναι ακόμα πιο δύσκολο να αλλάξει.
Rea, αυτό που θέλω είναι να βρω μια λύση. Να μην τον φοβάμαι πια. Να μην εξαρτώμαι συναισθηματικά από αυτόν. Και δυστυχως ή ευτυχώς θα με βοηθήσει και στην κοινωνική μου ζωή, γιατί έχω μεγάλο κοινωνικό αγχος. Να μην είμαι πια κότα. Να φτιάξω την ζωή μου γιατί ακόμη είμαι στον αέρα. Δεν έχω καταφέρει και πολλά γιατί νιώθω ένα συναίσθημα λυπης, απαισιοδοξίας κάθε φορά που κάνω κάτι που θέλω. Θέλω να ξυπνάω και να νιώθω ότι η μέρα είναι για μένα. Κιας δουλεύω 12ωρα όπως έκανα κάθε ημέρα που δεν είχα σχολή ή το καλοκαίρι στο γραφείο το πατέρα μας. Έχω πάρει μια μικρή γεύση της δουλειάς. Απλά θέλω να μην ειμαι κότα πια... Να το πολεμήσω αυτό που με έχει κάνει να νιώθω και μέτα να πολεμήσω για την ζωή μου. Θέλω να πάρω τα "όπλα" μου. Με έχει αφήσει με μια "σφεντόνα" μόνο. Για την σχολή που με ρωτάς το ζήτημα είναι ότι μπορώ να τα καταφέρω στα μαθήματα της σχολής αλλά τρέμω στην ιδέα της πρακτικής άσκησης και μετά να βγω έξω. Γενικά τρέμω να μην έχω σιγουριά. Είναι πολύ εύκολο να ξέρεις ότι θα πας να κάτσεις σε μια καρέκλα και θα φύγεις με σημειώσεις απλά καιι θα πας να διαβάσεις και άλλο η πρακτική άσκηση. Και μόνο που θα πρέπει να συνεργαστώ με ανθρώπους φοβάμαι.

Pavlina, πιστεύω ότι κάλυψα κάποιες απορίες σου με τα παραπάνω. Η μάνα μας όπως κατάλαβες ένιωθε ανίσχυρη τότε. Και ο πατέρας μου δεν το χειριζόταν καθόλου σωστά. Παράδειγμα, θυμάμαι που είχαμε σπάσει ένα τζάμι. Καταλάθος κιόλας. Αλλά ο πατέρας μας θύμωσε πάραπολύ και άρχισε να μας κατακρίνει. Και τότε η μάνα μου πήγε να φωνάξει να του μιλήσει και άρχιζε ο πατέρας μου να την φωνάζει και να λέει: "Εσύ το πάιζεις συνήγορος τώρα; Με τα παιδιά μιλάω!" Και δεν την άφηνε να μιλήσει. Και μετά που μας έστελνε στα δωμάτια ερχόταν και μας έπαιρνε αγκαλιά και μας ηρεμούσε. Πιστεύω από την μια ότι ήταν λάθος χειρισμός και της μάνας μας σε αυτές τις περιπτώσεις. Γιατί μάθαμε να εξαρτώμαστε από άλλους. Από την άλλη δεν ήξερε τότε. Τώρα δεν ξέρω πως το βλέπετε εσείς το θέμα. Και όπως και η μητέρα σου Pavlina , έτσι και ο πατέρας μας αντιδράει με τον μικρό αδερφό μου. Επείδη είναι πιο ευέξαπτος και του έκανε λιγό χειρότερα πράγματα πολλες φορές μαλωνουν και μετα ο πατέρας μου δεν του μιλάει για μέρες.

Ευχαριστώ πάραπολυ για τις απαντήσεις σας. Αν θέλετε κιάλλες πληροφορίες για το θέμα μου ρωτήστε με.

[αλεξανδρος_77]

αν θες να τα βγαλεις περα ψαξε οτιδηποτε εχει σχεση με επικοινωνια παντως καιρου γιατι ο εγκεφαλος σου θα περασει απο 40 κυματα..
εσυ αρσενικος εισαι η θυλικη? για να ξεχωρισουμε κ τους θυλικους απ τους ασενικους δηλ...

[elis]

Σασ εσπασε το τσαμπουκα απο μικρουσ αντι να σασ ενθαρυνει εκανε το ακριβωσ αντιθετο
Αυτο εχει τα καλα του εχει κ τα κακα του ασ πουμε εμενα μου σπασανε το τσαμπουκα για να μην κανω μαλακιες υστερα απο αυτα που ειδα εγω εγκρινω αυτο τον τροπο ειναι σκληροσ αλλα εχει κ τα καλα του για ξαναδεστον λιγο γιατι καλοσ μου φαινεται κι εγω το ιδιο θα κανα γι αυτο δε θα κανω παιδια

[elis]

Αυτο ειναι το παλιο συστημα κι αυτο παιδια βγαζει οσοι ειμαστε
Με αυτο το συστημα θα καταλαβετε καποια στιγμη οτι οι αλλοι ειναι πουθεναδες
Οταν ωριμασετε θα το καταλαβετε οτι κι αυτο καλο ειναι γιατι η ζωη εχει δυσκολιεσ κ προβληματα
Δεν ειναι ολα ροδινα οποιοσ νομιζει οτι ειναι ολα ροδινα κοιμαται υπνο βαθυ
Τη στιγμη που λεσ ειναι ολα καλα εκεινη τη στιγμη κοιμασαι οπωσ τα ακουσ πεφτεισ για υπνο με τα ματια ανοιχτα

[elis]

Αυτα στα λεω για να καταλαβεισ πωσ ηταν οι αντρεσ παλια μπασ κ τον αγαπησεισ
Τωρα ειναι ολοι ποδηλατα κ αχρηστοι τον πιο καλο να παρεισ αχρηστοσ θα σ βγει
Τουσ μεγαλωσαν με παραμυθια

[DOPUTGREG]

αλεξανδρος_77 τι εννοεις; αγορι είμαι. τι εννοεις στο τελευταιο μυνημα σου;

[αλεξανδρος_77]

θα καταλαβεις αργοτερα οταν κανεις σχεση απλα εγω προσωρησα τους δεικτες του ρολογιου λιγο πιο μπροστα...

[arntaben]

θα καταλαβεις αργοτερα οταν κανεις σχεση απλα εγω προσωρησα τους δεικτες του ρολογιου λιγο πιο μπροστα...

Τι ενοης καλε? Δλδ εγω που ειμαι γυναικα θα γινω αντρας? Εαν ναι ποτε ? ( να ξερω ν μην μεινω εγκυος δλδ οχι τπτ αλλο)

[arntaben]

Τωρα η κατασταση σου εχει βελτιωθει καθολουβμε το περασμα του χρονου η μενει στασιμη ? Η μητερα σου εχει μιλησει στο πατερα σου? Οταν ενοης φοβασε εγω καταλαβα οτι φοβασε γενικος οχι μονο τον πατερα σου ισχυει αυτο η τα μπερδεψα?