Ντροπιασμενη απο... εμενα, την ιδια.

[interappted]

Originally posted by Helena
ιντερ...ας αφησουμε τις διαγνωσεις για τους ειδικους καλυτερα τι λες?
ισως απλα απο την μεγαλη της ανασφαλεια τα κανει ολα αυτα ..

αν διαβασες καλα δεν της εκανα διαγνωση της ειπα τι εφταιγε σε εμενα αλλα κ οι ανασφαλειες παλι για καποιο λογο υπαρχουν

[interappted]

ειμαι σιγουρη οτι θα βρεις το δρομο σου!εχω γινει κι εγω μαρτυρας της δυναμικης σου

[Aphelia]

Χαίρομαι που εξέλαβες έτσι το μήνυμά μου. Αυτό ήθελα να σου δώσω, την ελπίδα. Τα πέρασα κι εγώ, τα περνάνε και άλλοι και όσο περνάει ο χρόνος τόσο ξεδιαλύνουμε το κουβάρι. Στη διαδρομή κάνουμε συνέχεια ανακατατάξεις μέσα στο μυαλό μας, αυτή είμαι, αυτή δεν είμαι, έτσι είναι οι σχέσεις, δεν είναι κλπ.
Η ωρίμανση είναι μια πολύ ωραία διαδικασία αν αφεθείς και απολαύσεις τη διαδρομή, αν χαίρεσαι κάθε φορά που επιτυγχάνεις κάτι, όσο νιώθεις πιο σίγουρη για τον εαυτό σου.
Κι εσύ έχεις πετύχει τόσα πολλά, μη το αρνείσαι. Αν κάτσεις να σκεφτείς πόσα σε ταλανίζανε πριν 10,5 και 2 χρόνια θα δεις πόσα ερωτήματα έχεις απαντήσει. Και έπεται συνέχεια.
Αυτό που θα πετύχεις είναι η αποδοχή. Η αποδοχή δε σε κάνει στάσιμη, θα συνειδητοποιήσεις ότι όλα αλλάζουν ανάλογα με τις συνθήκες, τους ανθρώπους που έχεις γύρω σου, τη διάθεσή σου ανάλογα με την εποχή. Δεν είμαστε ίδιοι με όλους τους ανθρώπους, άλλα μας βγάζει ο καθένας.
Κι άλλος μας βγάζει άγριο σεξ, άλλος τρυφερότητα. Αν ταιριάζει με τη διάθεσή σου τη συγκεκριμένη εποχή είναι μια χαρά, αν δεν ταιριάζει επιλέγεις να μην το έχεις εκείνη τη στιγμή.
Δεν είμαστε μονοδιάστατοι, δεν επιτυγχάνουμε την τελειότητα γιατί έτσι κι αλλιώς η ιδέα μας για την τελειότητα αλλάζει ανά χρονικά διαστήματα. Κάτι που είναι σωστό για μας τώρα δε θα είναι σε 1 χρόνο και ούτω καθ\' εξής.
Μην τρελαίνεσαι. Έχεις την τύχη ή την ατυχία να ζορίζεις λίγο περισσότερο το μυαλό σου από άλλους (κι άλλοι φυσικά να το κάνουν περισσότερο από εσένα). Άλλοι αποδέχονται τους ρόλους που τους έχουν θέσει και προσαρμόζουν τη διάθεσή τους προς αυτούς, άλλοι αμφισβητούν τα πάντα προς μια συνεχή αναζήτηση (φυσικά δεν είναι τόσο μονοδιάστατα όπως τα λέω, απλά είναι μια εξαπλουστευμένη οπτική)
Απόλαυσε τη διαδρομή.

[weird]

Το πιο πιθανό ειναι πως φοβοι και ανασφαλειες κρυβονται πισω απο την σπασμωδικη συμπεριφορα μου. Μα επιτελους, ποσο πιο σπασμωδικη να γινει?
Ειμαι ασχημα ψυχολογικα.
Σκεφτομαι οσα εγιναν με τον ασχετο.
Σκεφτομαι το παιχνιδι κυριαρχιας που παιζεται με αυτον που με ενδιαφερει...
Φαινομαι πολυ μαγκας κι αδιστακτη και δυναμικη... Οχι οτι δεν εχω και τετοιες πλευρες, ουτε οτι πρεπει να του σερβιρω στο πιατο ολες μου τις ευαισθησιες, αλλα κατι δεν μου παει καλα σε ολο αυτο.
Πως να το πω?
Θελω να βαδισω πανω στη λεπτη γραμμη του να μην του δειξω ολοτελα ποσο φοβο και ευαλωτοτητα νιωθω, ποσο με εχει αποσυντονισει αλλα ουτε και να βλεπει μια πολυ πολυ δυναμικη κοπελα, που ξερει να τον χειριζεται.
Γιατι παντα πιανω τα ακρα?
Το μεσο θελω, που ειναι και πιο κοντα στην αληθεια μου...
Καμια ιδεα για το πως να \"ακροβατησω\"?

[Alterego]

Ειναι ωρα που σκεφτομαι τι να πρωτογραψω,τι να πρωτοπω.Σε καποιο βαθμο μπορω να καταλαβω,καπου τα χανω,καπου βλεπω τον εαυτο μου μεσα απο καποιες καταστασεις.Ειναι δυσκολο να εκφρασω τα συναισθημα τα μου,γιατι νιωθω οτι οι λεξεις δεν επαρκουν.Ομως οι λεξεις ειναι χρυσες και εχουν αξια,φτανει να ξερεις να τις προφερεις!..
Θα επικεντρωθω σε ενα σημειο που το νιωθω και εγω,την ντροπη.Δεν ξερω αν ειναι ντροπη η κατι αλλο αυτο που νιωθω και εγω.Δεν μπορω να κοιταξω τον εαυτο μου,δεν μπορω να δω τον εαυτο μου μεσα στον κοσμο,σκυβω τα ματια μου γιατι δεν μπορω να τους δω καταματα.Απο ντροπη για μενα η απο ντροπη γιαυτους;Τι να πω..Αρχιζεις και σκεφτεσαι,αναρωτιεσαι.Αραγ ε ακολουθω σωστη πορεια;αραγε αυτο ειναι που πρεπει να κανω;Υστερα ερχονται οι φοβιες και οι ανασφαλειες.Αραγε με αγαπα;αραγε με δεχεται;Πολλα...
Μεσα απο ενα μεγαλο αγωνα ανακαλυπτουμε οτι στο τελος το μοναδικο πραγμα που εχει σημασια ειναι να εισαι καλα με τον εαυτο σου.Με το μεγαλο σου ταξιδι προς αναζητηση,αφου ειδες και αποειδες απο πραγματα, προσγειωθηκες και ανακαλυψες πως ισως να μην πηγες και πουθενα.Ταξιδεψες στην σοφια,στην ηρεμια,ανοιξες το πνευμα σου και για μια απειροελαχιστη στιγμη ενιωσες πως τελικα πουθενα δεν πηγες.Γιατι;
Γιατι ηρθε εκεινη η στιγμη;Απο ποιο σημειο και μετα εχασες τον δρομο;Ντροπη για τις πραξεις σου;Γιατι;
Στην ουσια δεν εχει αν νιωθουμε ετσι αλλα γιατι νιωθουμε.Ποιος ειναι αυτος που μας κανει να ντρεπομαστε για κατι;
Θελω να το δω αλλιως και να πω..κανω κατι που μου αρεσει και δε φοβαμαι γιαυτο.Ισως για καποιους να ειναι ντροπη ομως εμενα μου αρεσει,με γεμιζει.Αρα;Μπορεις να πεις οτι η ντροπη οριζεται;οριζετε το σωστο και το λαθος;
Οταν περναμε αρκετες μερες και ωρες με τον εαυτο μας,το απολαμβανουμε και νιωθουμε ελευθεροι.Αν μπει καποιος στον κοσμο μας τα χανουμε.Αν ερωτευτουμε χανουμε οτν κοσμο κατω απο τα ποδια μας γιατι ο εαυτος μας αρχιζει να δινεται.Πλεον δεν τον εχουμε μονο εμεις,αλλα και καποιος αλλος.Το πιο σημαντικο ειναι ακομη και στον ερωτα ο εαυτος μας ειναι μαζι μας,απλα θελει να μοιραστει,εχει αναγκη να δοθει.Αφου ηρθε κατι τοσο απροσδοκητα σημαινει επρεπε να ερθει..οι ωρες της μοναξιας ισως να πρεπει τωρα πια να γινουν ωρες συντροφικοτητας.Κανεις δεν ζει μονος..εχουμε αναγκη απο καποιον..ασε αυτο το ταξιδι να σε παρασυρει.Μην αντιστεκεσαι γιατι ειναι δυσκολο.Και που ξερεις ισως μεσα απο αυτο μπορεσεις και παλι να δεις οτι οσα καταφερες να αποκτησεις ειναι εκει,ετοιμα να τα δωσεις και καπου αλλου.Ισως πια να εισαι ετοιμη να τα μοιραστεις σε καποιον που τα εχει αναγκη.
Ακομη κι αν εδωσες το κορμι σου σε καποιον που ηταν ξενος,ακομη κι αν το κακομεταχειριστηκε μην σκυβεις το κεφαλι απο ντροπη,τουλαχιστο δεν μπορεσε να παρει το πνευμα σου.Το πνευμα σου διψα να δοθει,η καρδια σου διψα για φροντιδα και αγαπη και εσυ διψας για το νερο της ευτυχιας που αν αφησεις τον εαυτο σου θα σε παρει απο μονος του να το βρεις.Ολα θα κυλησουν οπως πρεπει,δεν θα μπορεσεις να τα σταματησεις.Η μανια του εαυτου σου να δοθει ισως πεσει σε παγιδες αλλα θα βρεις το δρομο να βγεις απο εκει γιατι ετσι εμαθες!Πλεον εμαθες που βρωμαει καπνο και δεν πεφτεις ευκολα στην φωτια!!..Δειξε εμπιστοσυνη στον αγωνα που εδωσες καποτε!
Με πιστη ακολουθα την καρδια σου..κατι εχει να σου πει!Ακουσε την...
Μπορεις να μου γραψεις τις φοβιες σου;τις ανασφαλειες σου;ισως να βρουμε καποια λυση..ισως καποιοι να εχουν αναγκη απο διαλογο!
Να σαι καλα!

[Alterego]

Καλημερα...οσο μουντη κι αν ειναι!
Περασε καιρος για να καταλαβω πως με πιανει πανικος και διαφορες κακες σκεψεις και ανασφαλειες οταν δεν εχω τον ελεγχο σε καποια κατασταση.Αντιληφθηκα οτι οταν τον εχω κρατιεμαι καλα,ισορροπω και ειμαι ετοιμος να αντιμετωπισω αρκετες καταστασεις.Οταν ομως τον χανω,χανεται κυριολεκτικα η γη κατω απο τα ποδια μου.Νιωθω μειονεξια,νιωθω οτι χανομαι σε μια παραξενη πορεια που δεν αναγνωριζω..Ειναι αρκετα σημαντικο να κρατας τον ελεγχο του εαυτου σου,ομως πως γινεται να τον χανεις μερικες μερες;Και ειδικοτερα οταν περνας μια φαση στην ζωη σου που εισαι εντελως χαλια,ο ελεγχος δεν ερχεται με τιποτα!Λες να εχουμε τον ελεγχο οταν ειμαστε ενταξει με τον εαυτο μας;οταν κανουμε κατι γνωριμο;
Ησουν παντα του μετρου,παω ως εκει και δεν πινω το νερο..δεν αφηνες τον εαυτο σου να παει παραπερα απο οτι εβαζες εσυ στοχο.Ηθελες να διαβασεις,διαβαζες,ηθελες να αλλαξεις την εμφανιση σου το εκανες...Ισως πια ο εαυτος σου να μην αντεχει τα μετρα και τα σταθμα!Ισως πια να θελει να παρασυρθει.Να ταξιδεψει καπου που δεν εχεις ξαναπαει.Εξαλλου ποιος οριζει ως που θα παμε;
Η ντροπη που νιωθεις στην καθημερινοτητα σου ειναι απο ενοχες που ισως νιωθεις εσυ η ιδια με τον εαυτο σου.Ο εαυτος σου θελει να κρυφτει απο καποιες καταστασεις και νιωθεις πως ολος ο κοσμος γνωριζει τι εγινε και σε βλεπουν υποτιμιτικα.Δεν ισχυει κατι τετοιο ομως..ειναι αδυνατο να γνωριζει ο κοσμος.Αυτο που πραγματικα συμβαινει ειναι οτι εσυ νιωθεις ενοχη και ντροπη μπροστα στον εαυτο σου,ισως τα ματια του κοσμου να ειναι τα ματια σου εαυτου σου...ισως να εδινες παντα προσοχη να μην προκαλεις τον κοσμο για να μην σε κατακρινει ποτε.Ισως να ησουν παντα το καλο παιδι,των επαινων..
Γιατι ομως νιωθεις τοση μεγαλη ντροπη για τον εαυτο σου;Πως μπορεις να κανεις κατι τετοιο του εαυτου σου;να τον καταδικαζεις;να τον μειωνεις στα ματια σου;αυτο αξιζει;μετα απο τοσο μεγαλο κοπο αναζητησης αυτο του αξιζει;και δεν εννοω για τις πραξεις σου αλλα για τον τροπο που του συμπεριφερεσαι μετα απο τις πραξεις σου..
Ο κοσμος ειναι αδικος και σκληρος.Απονος και απληστος..Μπροστα σαυτους εισαι μια αγνη ψυχη που αναζητα την λυτρωση.Αυτοι και κανενας δεν εχουν δικαιωμα να σε μειωσουν(αν και το κανουν)..κανεις δεν εχει δικαιωμα να σου στερησει την ελευθερια σου,την διψα για αγαπη...μην δινεις το δικαιωμα να στο κανουν,ακομη και εμμεσε.Κοιταξε τους στα ματια,δεν ειναι καλυτερα απο εσενα...καποιος απο αυτους ισως ειναι δολοφονος,βιαστης,παιδερασ της,ας μην υπερβαλλω...αδικος,απονος,α� �ιλοτιμος...και ολα τα συναφη!
Κανεις δεν ειναι καλυτερος απο εσενα...
Καλη ημερα!

[anwnimi]

\"Ωστοσο παρατηρω οτι \"ντρεπομαι\" πολυ περισσοτερο στις καθημερινες συναλλαγες μου με τον κοσμο. Σκυβω κεφαλι, αποστρεφω το βλεμμα... Λες και ολοι μπορουν να δουν οτι πηγα με καποιον, εχοντας χασει τον ελεγχο... \"
Κανένας δεν έχει δικαίωμα να κρίνει τον άλλο, εκτός κι αν του ζητηθεί από τον ίδιο.

Καλή μου weird ούτε εσύ ξέρεις τι κάνει στην προσωπική του ζωή κάθε άνθρωπος από τις καθημερινές σου συναλλαγές. Άγιοι σπανίζουν. Αλλά ακόμα κι αν ήξερες το τι κάνει κάποιος από αυτούς στη ζωή του, δε σε αφορά, και το πιθανότερο θα ήταν να μην τους άγγιζε η γνώμη σου για εκείνους αφού δεν είναι οι δικοί σου άνθρωποι. Έτσι πρέπει να είναι και με σένα. Ότι έγινε δεν αφορά τους άλλους τομείς της ζωής σου πχ τα επαγγελματικά και δε σε μειώνει ως άνθρωπο γλυκιά μου σε κανένα τομέα. Δεν είσαι κατώτερη από κανέναν.

\"Δεν ξερω ποτε και πως θα με συγχωρεσω, μαλλον μονο αφου δω πως πηρα ενα γερο μαθημα κι αλλη φορα θα προσεχω καλυτερα με ποιον παιζω, γιατι παιζω, που το παω κι αν βρισκομαι σε επαφη με το μεσα μου...\"
Πολύ σωστά μιλάς. Το σημαντικότερο είναι να μάθεις από αυτή την εμπειρία και να βγεις ακόμα πιο δυνατή μέσα από αυτή. Δυνατός δεν είναι αυτός που δεν έχει ζήσει δύσκολα αλλά αυτός που έχει βγει από τα δύσκολα. Αγκάλιασε τον εαυτό σου με αγάπη και θα σου το ανταποδώσει. Μην τον τιμωρείς αλλά ρώτα τα γιατί και προσπάθησε σιγά σιγά να βρεις απαντήσεις.
Και ξέρεις ότι δε μιλάω γενικά γιατί ξέρω τι άνθρωπος είσαι.

[weird]

Σας ευχαριστω πολυ παιδια!
Η υποστηριξη που πηρα απο ολους σας ειναι τεραστιας σημασιας! Ομολογω πως ενιωθα παρα πολυ εκτεθειμενη, μεχρι που ηθελα να τα σβησω οσα εγραψα! Σκεφτομουν οτι ποτε δεν ανοιξα δικο μου θεμα και μολις το εκανα, \"γδυθηκα\" κανονικα...
Αν και ειμαι ανοιχτομυαλος ανθρωπος, τελικα στην σχεση με τον ιδιο μου τον εαυτο εχω πολλα πολλα ταμπου, ειδικα στο θεμα του σεξ!
Το επεξεργαστηκα αρκετα το ζητημα. Δεν ειναι δικαιο να νιωθω φτηνη. Ναι, με κατηγορω που δεν με προστατεψα, που δεν ηξερα τον ακριβη λογο που πηγα με καποιον, αλλα μεχρι εκει! Το θεμα ειναι οτι λογικα καλα τα λεω, ιμως το πως νιωθω ειναι λιγο πιο αυτονομο απο τη δυναμη της λογικης μου.
Αναρωτιεμαι, γιατι οταν χανω τον ελεγχο σε ενα κομματι της ζωης μου, παιρνω το φτυαρι και με θαβω? Αυτοματα χανω την αυτοπεποιθηση μου στα παντα! Λες κι αφηνω το μαυραδι να εξαπλωνεται, να επισκιαζει τα παντα...
Παντως πλεον οταν βγαινω το βραδυ, μου εχει κοπει η διαθεση για φλερτ. Ξερω οτι και να παω με καποιον, δε θα με γεμισει εν τελει, σαν να εχω βαλει ενα νεο οριο στον εαυτο μου.Μπορει να γουσταρω τρελα, μονο τοτε, οχι επειδη απλα με γουσταρουν!(τι περιεργο, νιωθω λες και με δεσμευει η θεληση του αλλου!Λες κι εχω καποια υποχρεωση, εφοσον κατι θελει απο μενα...οχι παντα, οταν βρισκομαι σε φαση ανασφαλειας)Κι εφοσον ειναι ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΦΑΣΗ να παω με καποιον, συγουρα θα κοιτω να προφυλασσομαι για το δικο μου το καλο και το καλο του άλλου και όλων εκεινων των γυναικων που θα τυχει να πανε μαζι του απροφυλακτα...

Κι επειδη εφαγα μεγαλη κρυολουσια με το συμβαν, κι επειδη περιμενω να περασει το τριμηνο να παω να κανω εξετασεις, πιστευω οτι το παθημα θα γινει μαθημα και θα τηρησω τα παραπανω...

Οσον αφορα το θεμα του ερωτα μου! Εκανα ενα βημα και σε αυτο με εμπνευσατε και ολοι εσεις. Η αποδοχη και η στηριξη σας... Αφησα κατα μερος τα παιχνιδια, τα κρυψιματα και του εδειξα ολοκαθαρα, οτι μου αρεσει!!! Πλεον βγαινουμε μαζι και η χαρα μου δεν περιγραφεται!
Χτες μολις ηταν που εγραφα\"Ο ερωτας ειναι το πιο βαθυ ποτεμι, απο τα χρωματα το πιο φανταχτερο... κτλ\"

Τον σκεφτομαι νυχθημερον!!!! Βεβαια προσπαθω να επικεντρωνομαι και σε αλλα θεματα που εχουν να κανουν με την δικη μου καθαρα \"υποσταση\" γιατι ουτε εμενα θα μου αρεσε να κολλουσε καποιος πανω μου, να εβρισκε μεσα απο μενα νοημα υπαρξης...

Εδω ολες οι ανησυχιες που ειχα πανω στο θεμα πως θα του φανω εχουν εξατμιστει!!!Ειμαι τοσο αυθορμητα ελευθερη μαζι του, που ολα βγαινουν απο μονα τους! Δεν προλαβαινω να σκεφτομαι οταν του μιλω, απλα το πραγμα κυλαει...
Αχ, το στομαχακι μου εχει πιαστει να σφιγγεται!
Σας ευχαριστω παρα πολυ. Χαιρομαι που σε μια σημαντικη σελιδα της ζωης μου ησασταν εκει.
ΠΟλλα πολλα φιλια;)
Η αισθηση οτι οι αλλοι ξερουν ειναι μια ωραιοτατη προβολη οπως πολυ ομορφα το εθεσες κι εσυ Αλτερ:)
προσπαθω να το δουλευω αυτο και ηδη ειμαι αρκετα ανετη στη δουλεια στο γραφειο και στις παρεες.