Ο χρόνος.

[Constantly curious]

...Ο χρονος μπορει να ειναι και φιλος αλλα και εχθρος, αναλογα με τον πως εσυ τον αντιμετωπιζεις. Για αλλους ο χρονος ειναι χρημα! Ο χρονος ειναι κατι το μυστηριο και εχει να κανει παντα με εσενα πως τον διαχειριζεσαι... αυτα τα λιγα απο εμενα

Ο στόχος του ποστ ειναι η προσωπικη καταγραφη / αισθηση / Φιλοσοφια αν θες πες απο οποιο μελος επιθυμει για αυτη την εννοια που ουσιαστικα διατρεχει ολο μας το ειναι να πει το πως την νιωθει.

Δεν της δινουμε σημασια αλλά ειναι παντα εκει.

Για ενα παιδι κατω των 5 ετων ... ο χρονος ειναι ΗΛΙΟΣ- ΗΜΕΡΑ- ΠΑΙΧΝΙΔΙ / ΕΛΛΕΙΨΗ ΗΛΙΟΥ - ΝΥΧΤΑ - Σςςςς... ησυχια.

:)

Συμφωνω οσα ειπες. Απλα τυγχανει να αργουμε να συμφιλιωθουμε μαζι του. Τουλαχιστον για να ειμαι σαφης. Εγω αργω.

[kostas1983]

Σε ευχαριστώ πολυ μαμρα. Οταν εισαι λεει σε ισορροπια νοητικα συναισθηματικα και ψυχικα ζεις μονον το παρον και αυτο ειναι μεγαλο αγαθο. :)

στον βουδισμο ειναι βασικος κανονας η βιωση του τωρα.εαν κανεις ποτε διαλογισμο θα δεις οτι ο νους δεν ειναι ποτε στο τωρα βασικα και χωρις να κανεις διαλογισμο.ειναι ειτε στο παρελθον ειτε στο μελλον και παντα φλυαρει κανει εναν εσωτερικο διαλογο κρινει συνεχως και πολλα αλλα.εμεις οι ψυχωσικοι οταν ακουμε φωνες μπορει αυτον τον διαλογο να τον ακουμε πιο εντονα.εαν τον σωπασεις ποτε εστω και για δευτεροπλεπτα θα νιωσεις τηνηξ υπερτατη γαληνη το εχω καταγφερει πρωσοπικα καποιες φορες.ο εγκεφαλος ειναι δωρο της φυσης ο νους ειναι μολυσμενος.

[Constantly curious]

Ναι, ο νους μολυνεται και βομβαρδιζεται με πληροφοριες ισως μη απαραιτητες, ισως την λαθος στιγμη ειπωμενες και τι να κανει και αυτος... βραχυκυκλωνει. Παντως επειδη μεχρι και πριν καποιους μηνες "¨ειχα πολυ φασαρια μεσα στο κεφαλι μου" ετσι μου ειπε ειδικος, ετσι συνεβαινε για χρονια αλλά δεν ειχα συνειδητοποιησει οτι ειναι για κακο μου, απο τοτε που αρχισα να λειτουργω σαφη κατευθυνση σκεψεως χωρις να την ξεπατωνω στην αρνηση - ερωτηση- αμφισβητηση και να επιτρεπω και στων γυρω τις φωνες να κανουν παρτι μεσα μου καπως αρχισα να νιωθω πιο φιλικο και το περιβαλλον.
Οι επιστημονες αναλυουν ποιο κομματι του εγκεφαλου κανει την εκαστοτε δραστηριοτητα αλλά αρκει αυτο ? Θελω να πω βρε μαμρα οτι τελικα σημαντικο ειναι να μαθαινουμε κατι και να βελτιωνομαστε με αυτο.
Χαιρομαι που εσενα σε βοηθησε. Εμενα καμια φορα ο μηδενικος διαλογος παυλα μηδενικη φασαρια με εκανε να τρομαζω κιολας. Νομιζω οτι εγκεφαλικα ημουν νεκρη...
Και δεν ειναι αυτο που λενε - δεν εχεις τι να κανεις και ολο σκεφτεσαι - εκανα πολα πραγματα ειχα πολλους στοχους ειχα μερες γεματες και παρολαυτα οταν ηταν η "ξεκουραση" το μυαλο μου επαιζε συγκεκριμενες αρνητικες κασετες. Δεν ηξερα πως να το σταματησω. Αρα εμενα χωρις υπνο. Μετα αυξηθηκαν ολα τα ψυχοσωματικα. Τωρα καταλαβαινω οτι ο νους μου ηθελε αποτοξινωση, μαλλον. Επαναρυθμιση ?
Οπως και να εχει χαιρομαι οταν οι ανθρωποι βρισκουν παραθυρακια για να ατενιζουν κατι πιο ελπιδοφορο μετα το μαυρο κλεισιμο του μυαλου.

[kostas1983]

Ο καθενας οπως βοηθιεται.οταν ανεφερα οτι σταματησα την φλυαρια του νου αναφερομαι σε καποια δευτερολεπτα ισως και κλασματα δεν μπορεσα να αντιληφθω τον χρονο αφου ειχα μπει στην αιωνιοτητα του τωρα.το τι εχεις να κανεις μεσα στην μερα
Και το τι στοχοπροσηλωση εχεις αυξανει νομιζω την φλυαρια του νου.και εγω σαν αιγοκερως δεν εχω ονειρα αλλα στοχους και φυσικα αυξανεται και η φλυαρια και η λειτουργια στο πως να ξεπερασω τα εμποδια.ποσο καιρο κανεις ψυχοθεραπεια;τι διαταραχη εχεις;

[Constantly curious]

Ο καθενας οπως βοηθιεται.οταν ανεφερα οτι σταματησα την φλυαρια του νου αναφερομαι σε καποια δευτερολεπτα ισως και κλασματα δεν μπορεσα να αντιληφθω τον χρονο αφου ειχα μπει στην αιωνιοτητα του τωρα.το τι εχεις να κανεις μεσα στην μερα
Και το τι στοχοπροσηλωση εχεις αυξανει νομιζω την φλυαρια του νου.και εγω σαν αιγοκερως δεν εχω ονειρα αλλα στοχους και φυσικα αυξανεται και η φλυαρια και η λειτουργια στο πως να ξεπερασω τα εμποδια.ποσο καιρο κανεις ψυχοθεραπεια;τι διαταραχη εχεις;

Αχ καλο μου αιγοκερακι, τι νταλκας αυτο το ζωδιο, εχω πλανητη εκει, δεν μπορω να ζω χωρις στοχο, τι βασανο...
Δεν μου εχουν δηλωσει ξεκαθαρα εν τελει ποια ειναι η γ@@@@ διαταραχη μου. Περα απο την κλασσικη αρχικη - παρε να χεις - Γενικευμενη αγχωδης διαταραχη - Και 4 και 5 = 9 ...

Σαν να σου λενε -- εχετε αλλεργια και θα υποφερετε αλλα δε μπορουμε να βρουμε τι την ξεκιναει.

Κανω λιγο καιρο ουτε καν χρονο δεν εχω κλεισει αλλα εχω βοηθηθει πολυ. Πραγματικα νιωθω οτι εχω βοηθηθει. Τον πρωτο καιρο το μελετουσα το εψαχνα το ανελυα. Τωρα λεω ... απλα νιωσε, νιωθε, ακου τι νιωθεις και θα καταλαβεις τι σου συμβαινει.

[kostas1983]

το τι κραξιμο εχω φαει για το ζωοδιο μου δεν λεγεται ειμαι και στον ωροσκοπο αιγοκερως οποτε καταλαβαινεις οτι με τον ωμο ρεαλισμο που με περιβαλει ειμαι ευαλωτος σε ψυχικες δυσαρμονιες.δεν σε ταξινομησαν σωστα περιμενουν κατι εξωφρενικο να κανεις?παιρνεις φαρμακα?κανενας δεν εχει αναλυσει πληρως τον νου στην ανθρωποτητα μεχρι τωρα και ουτε θα υπαρξει δεν αναλυεται αλλα υπερβαινεται προσπερνατε οπως θες πεστο.

[Constantly curious]

https://www.youtube.com/watch?v=b4-I...8SDmGM&index=7

[Macgyver]

Κανω λιγο καιρο ουτε καν χρονο δεν εχω κλεισει αλλα εχω βοηθηθει πολυ. Πραγματικα νιωθω οτι εχω βοηθηθει. Τον πρωτο καιρο το μελετουσα το εψαχνα το ανελυα. Τωρα λεω ... απλα νιωσε, νιωθε, ακου τι νιωθεις και θα καταλαβεις τι σου συμβαινει.

Πιστευω οτι τωρα εισαι σε σωστο δρομο , αυτο κανω κι εγω , ποτε δεν υπεραναλυω , ετσι περιπλεκω την κατασταση ......

[fenia99]

«Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιών
Τα μάτια μου ορθάνοιχτα μες στις εικόνες του
Γύρω απ’ την ολοπράσινη επιτυχία των φύλλων
Οι πεταλούδες ζουν μεγάλες περιπέτειες
Ενώ η αθωότητα
Ξεντύνεται το τελευταίο της ψέμα
Γλυκιά περιπέτεια Γλυκιά
Η Ζωή.»

(Ο. Ελύτης, Προσανατολισμοί)

[Constantly curious]

Ωραιο ποιημα διαλεξες Φενια μου, νομιζω εισαι και το νεουδι μας, μικρουλα αλλά βαθια σκεπτομενη και το παλευεις πολυ !!!

Την ποιηση δεν την ενιωθα παλαιοτερα ... τωρα τελευταια αγγιζει χορδες αγνωστες.

Καλημερες σε ολους !

[ioannis2]

............
-Αν δεν αλλάξεις η ίδια, μου λέω καθημερινά θα συνεχιστεί το ίδιο έργο και το μόνο που θα αλλάζει είναι η ημερομηνία που βλέπεις στο κινητό. Που και που με πανικοβάλλει η επιτακτική ανάγκη ανάληψης προσωπικής ευθύνης, που και που το ρίχνω στο ο «χρόνος είναι μια σχετική ιδέα και δεν υφίσταται» δικαιολογίες! έλα όμως που γνωρίζω ότι ο χρόνος είναι πληρωμέςπραγματικότητα. Πληρωμή ενοικίου, λογαριασμών, υποχρεώσεων, το έζησα σε συνδυασμό με παθολογικό άγχος πραγματικότητακαι τώρα το έχω αφήσει στον πάγο με την δικαιολογία, με την ανάγκη συναισθηματικά για αποτοξίνωση δικαιολογίακαι στόχο πως πρέπει να γίνω περισσότερο ισορροπημένη για να ξανά βγω στην αρέναδικαιολογία.

Πως αισθάνεστε για τον χρόνο, τον νιώσατε ποτέ φίλο, τον νιώσατε ποτέ εχθρό/δυνάστη καταφέρατε μετά από πόνο και πικρία να μονοιάσετε μαζί του ? Θα θέλατε μεσα στο 24ωρο σας να αισθάνεστε περισσότερο διαλακτικοί μαζι του ?

*Πρωινές ανησυχίες... :)

Year in and year out! Αυτό βλέπω στη δική μου ζωή. Αυτό θα πρέπει να ισχύει για όλους μας: Ποια η διαφορά, δηλαδή ποιά τα χειροπιαστά αποτελέσματα, του πως ήμουν πριν 2, πριν 3, πριν 5, πριν 10 χρόνια και του που στέκομαι τώρα. Αν τώρα στέκομαι εκει που στεκόμουν πριν 5, 7, 10 χρόνια κλπ τότε έμεινα στάσιμος στη ζωη μου, κι απλα ζω με τη ψευδαίσθηση των στόχων, της αισιοδοξίας και της ελπίδας. Που σημαίνει δεν έκανα τίποτα για να αλλάξω! Δικαιολογίες βρίσκουμε πολλές, άλλο όμως η πραγματικότητα.

[Constantly curious]

Εγω προσωπικα κρατω ημερολογιο διαθεσης, εκτος των κομβικων αντικειμενικων που λεμε, π.χ το 2014 τετοιο καιρο δουλευα, το 2013 ειχα σχεση, τοτε περναγα αυτο... και τσουκου τσουκου μπλα μπλα...
Ναι στο σημερα νιωθω αυτο. Ενα ταξιδακι...
Οσο πιο ιδεολογος τοσο πιο χαωμενος σε τουτη τη πλαση. Οσο πιο ευαισθητος αλλο τοσο στο περιθωριο.
Προς στιγμην ομως (η οποια στιγμη μπορει να μοιαζει αιωνιοτητα) . Επειδη με εχει πιασει η αγωγη σε καλο ποσοστο νομιζω αυτη τη περιοδο τα βλεπω με πιο ευγενικο φιλτρο και κατανοηση τα θεματα. Ο χρονος ομως φιλοσοφικα μου κατσε το 2016 στο κουτελο. Σαν να λεμε τι σου αφησε η επιτυχια σου - η αποτυχια σου - η αρρωστια σου - η υγεια σου-
εμενα με αφησε να ψαχνω βιωματικα και ενναλακτικα τον χ ρ ο ν ο. Ξερεις οταν ειχα τις φρικτες κρισεις αγχους και δεν επαιρνα κανενα σκευασμα - εκλεινα τα ματια και ελεγα " θα περασει και σημερα, θα βρεθεις σε ενα καλυτερο σημειο στο μελλον και δεν θα νιωθεις ετσι " ... μετα βεβαια με βρηκαν με αλλη μορφη θεματα αλλά εκεινα τα λεπτα που μοιαζουν να σου ρουφανε καθε ρανιδα ζωης υπαρξης προσπαθειας ελεγχου - με μεταμορφωσαν τελικα σε ενα αλλο ειδους ανθρωπο.

Και οταν με ρωτανε τωρα - Ποια ειστε ? Απαντω - το ψαχνω.
Δεν ντρεπομαι αυτη ειναι η αληθεια μου. Να κατσω να εξηγησω το ιστορικο δε λεει
- ο καθενας εχει και τον καημο του αλλωστε- αλλά ομολογω την αληθεια σε εμενα τουλαχιστον χωρις τεχνασματα.