Σκότωσα το σκυλάκι μου
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 10 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 143
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    15

    Σκότωσα το σκυλάκι μου

    Γειά σας

    συγχαρητήρια για το site σας, το παρακολουθούσα αρκετό καιρό από περιέργεια, καθώς με ενδιαφέρει λίγο η ψυχολογία

    Και ήρθε η ώρα, αν μου επιτρέπετε, να ζητήσω τη βοήθειά σας.
    Πραγματικά δεν ξέρω τι θα απογίνω.

    Είμαι 4 μηνών έγκυος, ζω με το 2 χρονών παιδάκι μου και τον άντρα μου μακριά από την Ελλάδα.
    Το Πάσχα που είχα έρθει, πήραμε ένα μικρό σκυλάκι, καθώς πάντα είχαμε ζώα στο σπίτι και σκεφτήκαμε πως θαταν καλό και για τα παιδιά, όλοι μας αγαπάμε πολύ τα ζώα..
    Όλους τους μήνες που μεσολάβησαν, καθώς το σκυλάκι ήταν μικρό πραγματικά δεινοπαθούσα κάθε πρωί να μαζεύω τις ακαθαρσίες του, ήταν πολύ ατίθασο αν και πολύ καλή ράτσα, και αν και γενικώς ήταν υπάκουο, ήταν πολλές οι φορές που με εξόργιζε και το χτυπούσα με την εφημερίδα, μερικές φορές το κλωτσούσα κι όλας.. κι αυτό πήγαινε να κρυφτεί το κακόμοιρο.. Μετά το μετάνιωνα και πήγαινα και του έδινα λιχουδιές Λέγαμε με τον άντρα μου, τι θα κάνουμε, να μην το δώσουμε, αφού πήραμε την απόφαση να το πάρουμε, τώρα δεν είναι σωστό να το δώσουμε, θα μεγαλώσει, θα μάθει..

    Μέχρι προχτές.. Είχαμε πάει με το καρότσι και το μωρό βόλτα και είχα πάρει και το σκυλί μαζί. Το είχα δέσει με το λουρί στο καρότσι, και περπατούσαμε. Πήρα ένα παγωτό για το μωρό και το μωρό έτρωγε το παγωτό του πάνω στο καρότσι με το σκυλί δίπλα να θέλει να φάει το παγωτό και γω να του λέω συνέχεια "μη"
    Ώσπου μια στιγμή άρπαξε το παγωτό και το έριξε κάτω.
    Εγώ θύμωσα πάρα πολύ. Εκείνη τη στιγμή βρισκόμασταν σε έναν πολύ κατηφορικό δρόμο. Τώρα θα δεις, είπα στη σκύλα.
    Γύρισα το λουρί μια δύο φορές ακόμα γύρω από το καρότσι και την γύρισα στο σπίτι σχεδόν να κρέμεται από το καρότσι του παιδιού. Πέντε λεπτά έτσι. Δεν έβγαλε άχνα κι εγώ νόμιζα πως δεν θα πονούσε και πως απλά την περιόριζα από το να πάει όπου ήθελε.
    Όταν φτάσαμε σπίτι την έλυσα, και μετά ολα καλά, παίζαμε, έφαγε και το βράδυ πήγαμε όλοι για ύπνο.
    Το πρωί που ξυπνήσαμε δεν ήθελε να φάει ούτε να περπατήσει. Την πήγαμε στον κτηνίατρο. Ο άντρας μου είπε στον κτηνίατρο τι είχε γίνει την προηγούμενη, εγώ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα μπορούσε να είχε προκληθεί από αυτά που της έκανα.. και ο κτηνίατρος είπε αποκλείεται, την έχει τσιμπήσει έντομο. Είχε σαράντα πυρετό και ο λαιμός της ήταν από τη μία πλευρά πρησμένος. Όταν γύρισε από τον γιατρό ήταν καλύτερα, αλλά μετά από λίγες ώρες άρχισε να βήχει περίεργα σαν να μην μπορούσε ν΄αναπνεύσει και ξαναπήγαν στον γιατρό, όπου εκεί έφυγε, από ασφυξία.

    Έχω τρομερές τύψεις. Η αδερφή μου που είναι ψυχολόγος μου λέει ότι όταν νευριάζω δεν ξέρω τι κάνω. Και τώρα έφτασα στο σημείο να σκοτώσω το φτωχό σκυλάκι, που δεν μου χε κάνει τίποτα και ήταν ανυπεράσπιστο.
    Πώς το έκανα εγώ αυτό; Πρέπει να πάω στον ψυχίατρο;
    Το παιδί μου ό,τι και να κάνει δεν μέχει θυμώσει ποτέ, ούτε ποτέ το μαλώνω, είμαι πολύ υπομονετική μαζί του αλλά φοβάμαι, τι θα μπορούσα να κάνω στο μέλλον..
    Σας παρακαλώ, πείτε μου τι πιστεύετε πραγματικά.
    Μην μου πείτε πράγματα για να με καθησυχάσετε, ξέρω πως πρέπει να τιμωρηθώ γι αυτό που έκανα, δυστυχώς στην Ευρώπη δεν πας φυλακή αν σκοτώσεις ένα σκυλάκι.
    Πείτε μου τι πρέπει να κάνω. Φοβάμαι, είμαι έγκυος, φοβάμαι και για το μωρό που έχω στην κιλιά και γι αυτό που έχω στην κούνια.. Ζω έναν εφιάλτη

    Ευχαριστώ
    v

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    104
    Δεν πιστεύ οτι εσύ το σκότωσες. Ειδικά εφόσον ο κτηνίατρος έβγαλε διάγνωση. Προφανώς μιλάνε οι τύψεις σου, πράγμα φυσικό εφόσον ήσουν δεμένη με το σκυλάκι. Είσαι και έγκυος με αποτέλεσμα και τα νεύρα σου να είναι αυξημένα αλλά και να έχεις γίνει περισσσότερο ευαίσθητη γι\'αυτό και αντιδράς τόσο έντονα στο περιστατικό και έχεις τόσες τύψεις. Γνώμη μου, χωρίς να είμαι ειδικός, εάν η αδελφή σου που είναι ψυχολόγος διέβλεπε οτι έχεις επιθετική συμπεριφορά ή κάτι άλλο ανησυχητικό, σίγουρα θα σε είχε παραπέμψει σε έναν ειδικό... έτσι δεν είναι???

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    15
    Σ΄ευχαριστώ Μελίτα,

    Ναι η αδερφή μου είπε να πάω, ειδικά μετά από αυτό που έγινε



    Εγώ πιστεύω ότι ο κτηνίατρος δεν μπορεί να φανταστεί σε πιό βαθμό τραβούσα το ζώο, γι αυτό είπε έντομο ήταν που το κατάπιε και την τσίμπησε εκεί.. Τώρα σε λίγο θα ξαναπάμε να την πάρουμε, την αφήσαμε χτες τη νύχτα εκεί για να τη θάψουμε σήμερα στον κήπο.. Οπότε ίσως να μας πει άλλη διάγνωση, αν έκανε νεκροψία.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2007
    Posts
    334
    αγαπητη βας, ζω κι εγω με σκυλια κ δεν αντεξα να διαβασω ολοκληρη την ιστορια σου.

    κυριως γιατι τους εχω φερθει κι εγω ασχημα, 2 φορεσ μαλιστα.

    τη 2η, πριν 7 χρονια, ο μικρος κατουραγε στο κρεββατι μου κ για να σταματησει τον κλωτσησα, ομως δεν προσεξα ο βλακας κ τον πετυχα λιγο πανω απο το ματι, ειχε πρηστει κιολας. μαλιστα, στην κτηνιατρο ειχα ντραπει να πω τι εκανα.

    την 1η, ο μεγαλος σκυλος την ειχε κοπανησει απο το σπιτι, βραδιατικα. φοβηθηκα πολυ μην τον πατησουν κι οταν τον βρηκα του ριξα 2-3 φαπεςς αλλα μετα τον εδεσα με πολυ κοντο λουρι στο μπαλκονι για το μισο βραδι ενω εριχνε αστραπες κ ηξερα οτι τις φοβαται πολυ.

    φυσικα, ντρεπομαι για τον εαυτο μου, αλλα οι πραξεις μου μενουν.

    οσο ομως κι αν φερθηκα ασχημα, δεν πρεπει να ξεχνας, να ξεχνω οτι ειμαι ανθρωπος, οχι αγιος. εχω κανει λαθη κ θα κανω κιαλλα. το θεμα ειναι να μαθω απο αυτα, να δω γιατι τα εκανα κ να μην τα επαναλαβω.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2007
    Posts
    482
    Να σε ρωτήσω κάτι. Αυτή τη στιγμή είναι λύση να τιμωρηθείς; Αν τιμωρηθείς θα νιώσεις εξιλέωση, πιο ήσυχη με τον εαυτό σου και θα αφήσεις το περιστατικό πίσω σου; Αν το αφήσεις πίσω σου χωρίς να το επεξεργαστείς πιστεύεις ότι υπάρχει περίπτωση να επαναληφθεί στο μέλλον; Φυσικά δεν έχει σημασία αν η πράξη σου ήταν πραγματικά η αιτία του θανάτου του σκύλου. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τώρα που το σκέφτεσαι βλέπεις ότι θα μπορούσε να είναι η αιτία. Άρα πάνω σε μία φάση θυμού δε σκέφτηκες τις συνέπειες των πράξεών σου.

    Χμ, δε τα γράφω αυτά ούτε με αυστηρό ύφος ούτε επικριτικά. Οι περισσότεροι άνθρωποι μην πω όλοι έχουμε βρεθεί σε μια ανάλογη πράξη στο παρελθόν. Σε τέτοια δηλαδή που ο θυμός μας, η διάθεσή μας για εκδίκηση και γενικά τέτοια αρνητικά συναισθήματα μας τύφλωσαν τόσο ώστε να μη μπορούμε να σκεφτούμε εκείνη τη στιγμή κάποιον άλλο. Κι εγώ έχω βρεθεί και όπως εσύ ένιωσα απίστευτες τύψεις μετά. Αυτό που προσπάθησα λοιπόν να κάνω είναι να το αποδεχτώ (ότι πράγματι εκείνη τη στιγμή δε σκεφτόμουνα τίποτα πέρα από την ικανοποίηση του μένους μου, ότι αυτό δεν ήταν σωστό ούτε για τους άλλους αλλά ούτε και για μένα που θα έβλεπα στη συνέχεια τις συνέπειες των πράξεών μου και ότι ήθελα να το καταπολεμήσω). Από κει και πέρα προσπάθησα με ασκήσεις να το καταπολεμήσω. Δηλαδή όποτε μου παρουσιαζόταν μια ανάλογη περίπτωση να υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι μπορώ να φτάσω στα άκρα και για αυτό να έπρεπε να συγκρατηθώ, να σκέφτομαι εκείνη τη στιγμή τη χειρότερη συνέπεια που θα μπορούσε να συμβεί. Σιγά σιγά σου γίνεται βίωμα αυτή η άσκηση και δε την καταλαβαίνεις καν τη διαδικασία.

    Γνώμη μου είναι, να αναλογιστείς τι σε φέρνει σε αυτό το σημείο, τι είσαι ικανή να κάνεις εκείνη τη στιγμή, να το δουλέψεις αυτό το κομμάτι, είτε με ψυχολόγο είτε μόνη σου. Το να κάθεσαι απλά να ανησυχείς για το μέλλον δε σου προσφέρει τίποτα. Δε χρειάζεται να φοβάσαι τον εαυτό σου.

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    15
    Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας.

    Θα προσπαθήσω να μάθω απ΄αυτό το συμβάν και την επόμενη φορά να συγκρατηθώ. Τι έφταιγε το φτωχό σκυλάκι να την πληρώσει όμως μ΄αυτόν τον τρόπο.. Αν όλα τα πράγματα συμβαίνουν για έναν λόγο..
    Ίσως να πρέπει να σταματήσω να το σκέπτομαι συνέχεια αυτό;

    Η κτηνίατρος είπε ότι δεν κοιμήθηκε όλο το βράδυ και ότι αρρώστησε από τη στεναχώρια της. Ήταν, λέει, μια πολύ θλιβερή ιστορία, ναι είναι πάρα πολύ πιθανόν να προκάλεσαν το οίδημα τα τραβήγματά μου αλλά λέει ότι δεν είναι ανάγκη να νιώθω ένοχη και να έχω τύψεις. Συμβαίνουν λέει αυτά.

    Ήταν ένας \"συναγερμός\". Τους τελευταίους μήνες δεν ένιωθα καθόλου καλά εδώ, ήθελα να αφήσω τον άντρα μου και να γυρίσω στην Ελλάδα. Πολλά νεύρα και από τους δύο, ίσως να χα και μια μικρή κατάθλιψη.
    Λέω \"είχα\" γιατί από χτες, που έγινε ό,τι έγινε, βλέπω πόσο \"βλάκας\" ήμουν που επέτρεπα στον εαυτό μου να είναι θλιμένος χωρίς κανέναν ουσιαστικό λόγο, μιας και η ζωή είναι δική μου και την κάνω ότι θέλω.
    Από τη στιγμή που άρχισα να νιώθω \"δολοφόνος\" όλα τ΄άλλα δεν είχαν καμία σημασία.
    Τώρα με τον καιρό ελπίζω να συνέλθω και να προσέχω, να είμαι ευτυχισμένη κι αν δεν μπορώ, τουλάχιστον να μην καταστρέφω τους γύρω μου.

    Θάψαμε το σκυλάκι μαζί με τα παιχνιδάκια του.. Δεν το είδα, το τύλιξε ο άντρας μου σε ένα άσπρο πανί, δεν ήθελα να κοιτάξω, είδα τις κηλίδες από το αίμα στο σεντόνι. Ήθελα να μαζέψω μερικά λουλούδια να βάλω πάνω στον \"τάφο\" αλλά μετά σκέφτηκα τι λες κυρά μου από τη μία το σκοτώνεις και από την άλλη βάζεις λουλουδάκια..;

    Ύστερα άρχισα να καθαρίζω και να πετάω όλα τα φαγωμένα παιχνιδάκια, τις τρίχες από τα πινέλα που μου είχε φάει, και καθώς σκούπιζα ένιωθα σαν τον τύπο στην ταινία του Ταραντίνο, που πήγαινε να καθαρίσει τους χώρους και τα αυτοκίνητα μετά τους φόνους.

    Αphelia, δεν ξέρω, αυτό προσπαθώ να κάνω, να το επεξεργαστώ, αλλά κάθε φορά που φέρνω στο μυαλό μου τη σκηνή με το καρότσι κλπ στον δρόμο...

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2006
    Posts
    332
    Ρε συ πας καλά;;;;Σκότωσες το σκύλακι;;Επειδή έχεις νεύρα!!!
    Πήγαινε σε έναν ψυχίατρο να σε δει λιγάκι να σε δώσει κάποιο φαρμακάκι να στανιάρεις!!!
    Δηλάδη αν δεν σε ακόυσει το παιδάκι σου θα το βασανίεις;Ή έβγαλες τα νεύρα σου στο καημένο σκυλάκι!!!

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    123
    [δεν είναι ανάγκη να νιώθω ένοχη και να έχω τύψεις. Συμβαίνουν λέει αυτά.]
    Δεν ξερω τι να πω... ειμαι φιλοζωη μεχρι το κοκκαλο... εε.. ειλικρινα ας μην πω τιποτα... ΛΥΠΑΜΑΙ..
    (αν ηταν μωρο... αστο δεν λεω...)

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    Δανείζομαι λόγια δικά σου: λες \"ήταν ενας συναγερμός αυτό που έγινε\"....στη συνέχεια αναφέρεις \"πέρασα μία μικρή κατάθλιψη\" . Αυτά ολα είναι σίγουρα σημάδια:ότι κάτι δεν πάει καλα μέσα σου. Δε νομίζεις ότι πρέπει να τα δεις λίγο καλύτερα και όχι επιπόλαια? Φαντάζομαι δεν θές να δεις τα σημάδια να πολλαπλασιάζονται,ε?

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    1,416
    Μ\'επιασε ένα σφίξιμο που διάβασα την ιστορία σου.Λυπήθηκα πάρα πολύ γι\'αυτό που έγινε.Πρέπει οπωσδήποτε να δεις κάποιον ειδικό γιατί έχεις και μωρά και μπορεί μέχρι τώρα να μην σου έχει συμβεί να ξεσπάσεις στο μωρό σου αλλά αν αύριο σε πιάσουν τα νέυρα σου και την πληρώσει το παιδί?

  11. #11
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    15
    Όχι δεν θέλω να δω τα σημάδια να πολλαπλασιάζονται. Θα πα να δω κάποιον.

    Δεν ξέρω αν ήταν (είναι) κατάθλιψη ή μελαγχολία. Δεν είμαι και τελείως χάλια δηλαδή. Υπάρχουν πράγματα που μου δίνουν χαρά μέσα στη μέρα.

    Συγνώμη σας στεναχώρησα λέγοντάς σας αυτό που έκανα. Ήθελα όμως να το μοιραστώ σε αυτό το forum όπου υπάρχουν και ειδικοί ψυχολόγοι που μπορούν κάπως να με βοηθήσουν γιατί δεν νιώθω καθόλου καλά γι αυτό που έκανα, κι έχω μια ζωούλα μέσα μου που και γι αυτήν φοβάμαι πιό πολύ. Θα προσπαθήσω και μόνη θα ζητήσω κι αλλού βοήθεια.

    Κι εγώ νόμιζα πως ήμουν φιλόζωη. Μέχρι τους τελευταίους μήνες, όπου το φτωχό ζωάκι δεν έκανε τίποτα άλλο από το να με εκνευρίζει (δηλ εγώ εκνευριζόμουν από αυτό, με το παραμικρό, με ξυπνούσε από τις έξι το πρωί, λέρωνε σε όλο το σπίτι, έφερνε συνεχώς αναστάτωση, ξέρω χωρίς να το θέλει, 6 μηνών ήταν) Το παιδί μου δεν με΄χει ταλαιπωρήσει τόσο, αλλά και στις περισσότερες στιγμές που είναι ανυπάκουο ούτε μία φορά δεν έχω χάσει μέχρι τώρα την ψυχραιμία μου και την ηρεμία μου. Είμαι απόλυτα ειλικρινής σ΄αυτά που γράφω. Ξέσπασα στο σκυλάκι γιατί η ζωούλα του δεν είχε νόημα φαίνεται για μένα. Ξέσπασα στο σκυλάκι για ένα παγωτό των 1.20 ευρώ. Δεν περίμενα πως θα το σκοτώσω. Δεν ήθελα να πεθάνει. Δεν ήθελα. Κι όμως το έκανα. Τώρα το σκέφτομαι και το μετανιώνω κάθε λεπτό αλλά ο χρόνος δε γυρίζει πίσω.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    δεν εχει σημασία αν είναι κατάθλιψη, μελαγχολία ή όπως αλλιως μπορει να το ονομασει καποιος αυτο που περνάς...ούτε ειναι απαραίτητο συνοδευτικο για την επίσκεψη σε κάποιον ψυχολογο ή ψυχίατρο. Σημασία έχει οτι νιώθεις πως δεν λειτουργεις σωστά ή ισορροπημενα σε κατάσταση πίεσης. Και πως φοβάσαι για ξεσπάσματα σου στο μέλλον... Αυτά δεν αρκουν για να ζητήσεις βοήθεια και να φροντίσεις τον εαυτο σου? Σου εύχομαι ειλικρινα να βρεις την άκρη

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2007
    Posts
    482
    Vas έκανες πολύ καλά που το εξέφρασες. Γιατί όσο το πνίγεις τόσο χειρότερα είναι, δε θα λάβεις τα μηνύματα που χρειάζεται να πάρεις, δε θα το διαχειριστείς μέσα σου με τον κατάλληλο τρόπο κλπ. Εννοείται ότι η σκέψη του πονάει. Και θα συνεχίσει να σε πονάει, δεν είναι κάτι που μπορείς να νιώσεις καλά με αυτό.

    Σημασία όμως έχει τώρα να κοιτάξεις μέσα σου, να κατανοήσεις τις αιτίες, να δεις αν το τελευταίο διάστημα υπάρχει κάτι που σε φέρνει σε αυτή την κατάσταση, να δουλέψεις με τον εαυτό σου και σίγουρα να προσέξεις να μην επαναληφθεί κάτι παρόμοιο στο μέλλον. Μια τέτοια καταστροφική συμπεριφορά δεν έχει να κάνει πάντα με επίπτωση σε θέματα ζωής αλλά και ψυχολογίας, π.χ. μπορεί όταν θυμώνεις να βασανίζεις ψυχολογικά τον άλλο κλπ.

    Εύχομαι να πάνε όλα καλύτερα για σένα και για την οικογένειά σου. Να φροντίσεις και τον εαυτό σου γιατί φαίνεται να είσαι πολύ πιεσμένη τον τελευταίο καιρό.

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    15
    Σας ευχαριστώ, έχετε όλοι δίκιο σε αυτά που μου γράφετε.

  15. #15
    Member
    Join Date
    Apr 2007
    Posts
    99
    Σου εύχομαι να το ξεπεράσεις γρήγορα το συναίσθημα των τύψεων που δε βοηθάει σε τίποτα. Σου εύχομαι να συγκρατείσαι από εδώ και πέρα.

Page 1 of 10 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •