Νιωθω πολυ περιεργα.

[ftnxtzdk]

Γεια σας. Παω 3η γυμνασιου, ειμαι κοπελα και τελευταια νιωθω παρα παρα πολυ περιεργα με τροπο που δεν μπορω να περιγραψω. Ολο αυτο ξεκινησε μετα απο ενα συμβαν που με ειχε τρομαξει κατα καποιον τροπο- για μια εβδομαδα δεν μπορουσα να κοιμηθω καλα (σχεδον καθολου) με αποτελεσμα να κουραστω παρα πολυ και να με πιανουν ελαφρες κρισεις με το που επεφτα στο κρεβατι. Την ημερα λοιπον που κοιμηθηκα κανονικα ( περιπου 7-8 ωρες), οταν ξυπνησα ενιωθα παρα πολυ περιεργα. Συγκεκριμενα ολα γυρω μου μου φαινονταν περιεργα και για καποιον λογο ηθελα να πεθανω, ενιωθα πως δεν ειμαι εγω, ολα μου φαινονταν παρα πολυ περιεργα. Τις πρωτες μερες τρομαξα παρα πολυ γιατι νομιζα οτι τρελαινομαι κτλπ και οτι δεν εχω ελπιδα. Το εχω πει σε παρα πολλους ανθρωπους, το ξερουν και οι γονεις μου και εχουν στεναχωρηθει οπως και πολλα αλλα ατομα απο τους κοντινους μου κυκλους. Το παραξενο ακομη ειναι οτι αυτο το συναισθημα διαρκει εδω και 4 εβδομαδες και αγχωνομαι οτι δεν θα τα καταφερω να το ξεπερασω με αποτελεσμα ή να χασω τον ελεγχο καμια μερα ή να μεινω ετσι για παντα. Ειναι ιδιαιτερα ενοχλητικο γιατι το σκεφτομαι 24 ωρες το 24ωρο γτ προσπαθω να καταλαβω τι νιωθω και γιατι νιωθω ετσι και προσπαθω να του δωσω μια λογικη εξηγηση αλλα δεν.. Νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου.
Αγχωνομαι επισης με το να παω σε καποιον ειδικο (θα παω την επομενη εβδομαδα) γιατι μπορει να μην ξερει τι εχω ή πως να βρεθει λυση.
Εχει κανενας καποια παρομοια εμπειρια;

[Constantly curious]

Συνεβη κατι που σε τρομαξε πολυ.
Συνηθως ο ανθρωπινος εγκεφαλος για να μας προστατεψει "δημιουργει καποιες σκεψεις" που αλλοιωνουν την αισθηση της πραγματικοτητας.
Να πας σε ειδικο, γιατι να πας ? Δεν το βιωνουν ολοι οι ανθρωποι, καποιοι ενω θελουν να βοηθησουν δεν μπορουν.

Ισως αυτο το περιεργα που λες, να ειναι η αποπραγματοποιηση. Ειναι κατι συνηθισμενο οταν στρεσαρεται ο οργανισμος απο το αγχος. Ειναι προστατευτικος μηχανισμος μεχρι να ξανα βρεις τον υπνο σου, τους ρυθμους σου, καποιες δραστηριοτητες που να σε κανουν να νιωθεις καλα.
Προσπαθησε οσο μπορεις να μην σε βασανιζεις με το να διαβαζεις πολλα αρθρα για το - τι ειναι αυτο - αλλά να μιλας με τα κοντινα σου ατομα και αν εχεις καποιο χομπυ να συνεχισεις να το κανεις.

[fenia99]

γεια σου!ειμαι ενα χρονο μεγαλυτερη και θα ελεγα πως εχουμε κατι παρομοιο,μονο που εγω ειχα και εχω την αισθηση του εαυτου μου..και εμενα κατι με ταραξε περυσι τον ιανουαριο,και απο τοτε σταματησα να κοιμαμαι καλα,εκλαιγα καθε βραδυ και γενικοτερα σκεφτομουν και ξανασκεφτομουν με αποτελεσμα να μην μπορω να ηρεμησω..ολο αυτο κρατησε εναν ολοκληρο χειμωνα και εκει γυρω στην ανοιξη αρχισα να νιωθω καλυτερα,βεβαια απο οσο καταλαβες δεν κρατησε για πολυ,το καλοκαιρι παλι χαλια ημουν...οι σκεψεις με τρελαιναν μερα με τη μερα,εγω επειδη ειμαι εσωστρεφης δεν το ειχα πει σε κανεναν,ουτε καν στους γονεις μου...εκει προς τα μεσα του αυγουστου,εκει που πιστευα οτι δεν παει αλλο,μπουμ ερχεται κατι το οποιο με ισοπεδωνει...εκεινη τη στιγμη θυμαμαι ειπα στον εαυτο μου "παει δεν υπαρχει σωτηρια με εμενα,για παντα ετσι θα ειμαι,μεσα στα κλαμματα κτλ" με λιγα λογια παραπονιομουν αλλα δεν εκανα κατι..ειχα φτασει και εγω σε σημειο να θελω να πεθανω εκει προς το τελος του αυγουστου γιατι οχι μονο σκεφτομουν ολα οσα ειχα μαθει πριν λιγο καιρο,αλλα και λογω του αγχους που ενιωθα για το τι με περιμενε στη συνεχεια..(φοβομουν οτι κατι θα γινει και θα γινω ακομα χειροτερα)..anyway καποια στιγμη δεν αντεξα αλλο(αρχισα και ειχα και σωματικα συμπτωματα οπως ταση για εμετο,δεν μπορουσα να αναπνευσω καλα,ειχα ταχυκαρδιες)και το ειπα στους γονεις μου,οι οποιοι το ειχαν παρει απο πιο παλια χαμπαρι αλλα εγω αρνιομουν το οτιδηποτε..ετσι πηγα σε ειδικο...και μαντεψε..με βοηθησε αρκετα..ΛΟΙΠΟΝ.επειδη εγραψα πολλα για εμενα που φυσικα και δεν σε νοιαζουν,ακουμε...Καταρχας ειναι πολυ καλη κινηση που το ειπες εγκαιρως στους γονεις σου και δεν το κρατησες για τον εαυτο σου..το να κρατας κατι για τον εαυτο σου ειναι μεγαλο βαρος,πιστεψε με,το βιωσα αρκετα ασχημα..επισης,να ξερεις πως ο ειδικος θα σου κανειι πολυ καλο..εγω στην αρχη ντρεπομουν αλλα τελικα ολα καλα πηγαν..μη φοβασαι,ο φοβος ειναι ο χειροτερος εχθρος του ανθρωπου και αυτο ειναι πολυ μεγαλη αληθεια!πλεον,εχω παρουσιασει μια μικρη βελτιωση,και ευελπισω να παρουσιασω ακομα μεγαλυτερη :D τελος,θα σου πω μια συμβουλη,προσπαθησε να βγαινεις οσο συχνα μπορεις,γιατι οταν καθεσαι μεσα στο σπιτι το μυαλο αρχιζει και σκεφτεται διαρκως,οποτε και κι εσυ νιωθεις χειροτερα..να ξερεις,οτι δεν εισαι η μοναδικη που το περνας αυτο,και εγω το ιδια σχεδον μονο που εγω εχω μονο αγχος..

[ftnxtzdk]

Ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας :D Με εκαναν να νιωσω αρκετα καλυτερα και χαιρομαι που δεν ειμαι η μονη

[fenia99]

χαιρομαι που σε βοηθησα,να ξερεις ολα θα πανε καλα αρκει να το πιστεψεις :D η αρχη ειναι παντα δυσκολη,αλλα το τελος να ξερεις θα ειναι καλο :D

[Phatox]

κοριτσια και αγορια και γυναικες και μαντραχαλαδες, εγω βοηθησα την φενια να μειωση την ντροπαλοτητα που ειχε. ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ

ftnxtzdk η δικια μου γνωμη ειναι οτι περασες ενα σοκ που σου βγηκε σε αποπροσοπωποιηση. (Constantly curious, αποπραγματοποιηση και αποπροσοπωποιηση ειναι το ιδιο πραγμα το εχω ψαξει πολυ..)
για να νιωσεις ανετα, εχω και γω αποπροσοπωποιηση που την βιωνω μηνες.

[Constantly curious]

[QUOTE=Phatox;591827 (Constantly curious, αποπραγματοποιηση και αποπροσοπωποιηση ειναι το ιδιο πραγμα το εχω ψαξει πολυ..)
για να νιωσεις ανετα, εχω και γω αποπροσοπωποιηση που την βιωνω μηνες.[/QUOTE]


Αν ειναι ακριβως το ιδιο γιατι τα ξεχωριζουν στην ψυχιατρικη ?
Το ιδιο ειναι να απο συνδεεσαι απο την γνωση σου για την καρεκλα απεναντι και το ιδιο ειναι να αποσυνδεεσαι με το οτι σου ανηκει το σωμα σου ?

[ftnxtzdk]

Το θεμα ειναι οτι δεν ειναι μονο η αποπραγματοποιηση.αποπροσ� �ποιηση ή οπως το λενε. Νιωθω λες και ειμαι εντελως αλλος ανθρωπος, λες και δεν υπηρχα πριν, γενικα δεν μπορω να νιωσω βολικα. Επισης ειναι σαν ταυτοχρονα να θελω να πεθανω, αλλα και οχι. Δηλαδη ξερω οτι η ζωη μου ειναι καλη κτλπ και γενικα αρκετα πιο ενδιαφερουσα σε σχεση με τα αλλα παιδια της ηλικιας μου, αλλα και παλι οι σκεψεις θανατου ακομα υπαρχουν. Απλα δεν καταλαβαινω

[Phatox]

ναι, τουλαχιστον ετσι ειναι για εμενα

[nick cave]

Δεν υπάρχει κώδικας συμπεριφοράς του φόρουμ κατά των διαγνώσεων?
Διακρίνω μια σχετική ευκολία στην εξαγωγή τους :)

[ftnxtzdk]

Α σορρι μολις προσεξα οτι υπηρχε προβλημα με το μηνυμα και δεν εμφανιστηκαν ολα οσα εγραψα, δεν ξερω τι φαση :P
Αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι δεν ειναι μονο η αισθηση της μη πραγματικοτητας κτλπ. Νιωθω οτι ειμαι εντελως διαφορετικος ανθρωπος, οτι δεν υπηρχα πριν. Και για καποιο λογο κυριαρχουν οι σκεψεις θανατου, ειναι σαν ενα μερος του εαυτου μου να θελει να πεθανει και ενα αλλο οχι. Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω

[nick cave]

Δεν υπάρχει κώδικας συμπεριφοράς του φόρουμ κατά των διαγνώσεων?
Διακρίνω μια σχετική ευκολία στην εξαγωγή τους :)

[Phatox]

Α σορρι μολις προσεξα οτι υπηρχε προβλημα με το μηνυμα και δεν εμφανιστηκαν ολα οσα εγραψα, δεν ξερω τι φαση :P
Αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι δεν ειναι μονο η αισθηση της μη πραγματικοτητας κτλπ. Νιωθω οτι ειμαι εντελως διαφορετικος ανθρωπος, οτι δεν υπηρχα πριν. Και για καποιο λογο κυριαρχουν οι σκεψεις θανατου, ειναι σαν ενα μερος του εαυτου μου να θελει να πεθανει και ενα αλλο οχι. Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω

για να καταλαβεις αυτες τις σκεψεις που εχεις καλο θα ηταν να πας σε ψυχολογο.

[fenia99]

χαχαχαχα το παθαινει καμια φορα αυτο το φορουμ :p ...και εγω το ενιωθα αυτο,βασικα ενιωθα οτι κανεις δε με καταλαβαινε,αλλα τελικα εκανα λαθος..

[ftnxtzdk]

Ναι ρε συ Phatox, αν ομως ο ψυχολογος δεν ξερει τι κανουμε ; Γιατι γενικα δεν υπαρχει λογικη σε ολο αυτο