Βοήθεια παιδιά

[Gatos91]

Gate : Χμ... Έλα να κλαυτούμε όλοι μαζί λοιπόν.. χαχα! Γενικώς, είμαι καλά, ωστόσο υπάρχουν και μέρες που πέφτω ψυχολογικά και λογικό μετά από όλα αυτά.. Το να μην την παλεύω καθόλου δεν υπάρχει πλέον.. Και δεν αφήνω εγώ τον εαυτό μου να συμβεί.. Κοίτα, το καλοκαίρι που πέρασε (και να μην ξανάρθει) ήμουν στη δική σου φάση.. πλήρης αδράνεια, απελπισία κι απογοήτευση...Απ'τον Σεπτέμβρη και μετά προσπάθησα βήμα βήμα να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα :p . Και μπορώ να πω πως τους τελευταίους 4 μήνες έχω γυρίσει στην καθημερινότητά μου.. Με πολύ κόπο κάθε μέρα, αλλά έχω καταφέρει αρκετά πράγματα μόνη μου. Προκαλώ τον εαυτό μου συνεχώς να κάνω πράγματα, τα οποία πιστεύω ότι δεν μπορώ, και καταφέρνοντάς τα νίωθω μετά αυτή τη χαρά της ικανοποίησης και παίρνω θάρρος.. Δεν είναι όλες οι μέρες καλές προφανώς, μπορεί να σκεφτώ κάτι μια μέρα και να με χαλάσει πολύ, αλλά πλέον έχω ΠΕΙΣΜΑ και ΘΕΛΗΣΗ, και δεν αφήνω στις ιδεοληψίες ή στα ψυχοσωματικά να μου καταστρέψουν κι άλλο τη ζωή μου.. Αυτό πρέπει να κάνεις κι εσύ, να πεισμώσεις.. Ενώ το καλοκαίρι είχα ένα είδος "αυτοτιμωρίας", τύπου δεν μου αξίζει να είμαι καλά κλπ. Πρέπει να αλλάξεις τρόπο σκέψης κι αντίληψης για τα πράγματα.. Και να μην κοιτάς πίσω παρά μόνο μπροστά.. Στα λέω για να τα ακούω κι εγώ, μην νομίζεις...χαχα! Και το κυριότερο είναι να απασχολείς το μυαλό σου με άλλα πράγματα.. Εγώ δεν μπορούσα να διαβάσω ένα βιβλίο, δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τηλεόραση, να βγω έξω ήρεμη κλπ.. Τρένο, μετρό, λεωφορεία--> μεγάλη φρίκη.. Πλέον, παίρνω τα μέσα μεταφοράς σε καθημερινή βάση και έδωσα εξεταστική και πέρασα και μαθήματα.. Θέλει προσπάθεια.. Όσο και να σε βοηθήσει μια ψυχολόγος, εκέινη σε βοηθάει λεκτικά, τις πράξεις πρέπει να τις κάνεις εσύ..! Οι ιδεοληψίες πάντα υπάρχουν, απλά εξασθενημένες γιατί δεν με αγχώνουν πλέον, με τόσα που έχω διαβάσει κι έχω καταλάβει για αυτήν την διαταραχή.. Δεν ξέρω, να σου πω την αλήθεια, αν φεύγουν τελείως ποτέ.. Ελπίζω πως ναι! Αλλά πρέπει να μάθουμε να ζούμε με αυτό.. Όπως είπε κι η arabella άλλοι αντιμετωπίζουν χειρότερα προβλήματα, είτε παθολογικά είτε ψυχολογικά.. Φρόντιζε τον εαυτό σου και κάνε υπομονή.. Κι από τη στιγμή που δεν αντιμετωπίζεις απ' όσο θυμάμαι κρίσεις πανικού, είναι πιο εύκολο κατά τη γνώμη μου να αντιμετωπίσεις τις σκέψεις σου..Πριν πάθεις όλα αυτά με τί ασχολιόσουν? Σπουδές, δουλειά?
arabella : Από τη στιγμή που δεν έχεις ιψδ μήπως δεν σε βοηθήσουν τα παραπάνω βιβλία.. Δεν ξέρω τι φοβίες έχεις, αλλά πιστεύω ότι είσαι τυχερή που δεν είσαι ιδεοψυχαναγκαστική.. Όσο για αποπροσωποποίηση - αποπραγματοποίηση, είναι μαρτύριο όντως, ευτυχώς μου έχει φύγει..προς το παρόν τουλάχιστον.. Καλή δύναμη κι σε σένα! :)

Μπράβο σου κούκλα μου. Πραγματικά χαίρομαι για σένα γιατί φαινεσαι πολύ ωραίο άτομο..

[Black_and_White]

Σε ευχαριστώ πολύ! Κι εγώ σε συμπάθησα, μου θύμισες τον εαυτό μου.. Ελπίζω να είσαι καλύτερα!!