Υπερβολικό άγχος και φόβος, και κάτι τις από κατάθλιψη.

[Alithinos]

Καλησπέρα σας.
Θα ήθελα να πω και γω λίγα πράγματα για τη προσωπική μου ιστορία.
Το κύριο μου πρόβλημα είναι το άγχος και ο φόβος.
Πρώτη φορά ever που αναζήτησα βοήθεια ήταν πριν ένα χρόνο περίπου, όταν έπαθα για πρώτη φορά κρίση άγχους / πανικού.
Γενικά ήμουν αγχώδης τύπος από παλιότερα, αλλά τότε ήταν που πήγα στο νοσοκομείο, φοβούμενος πως έχω κάτι σοβαρό και μπορεί να... πεθάνω, αφού είχα πάρει ένα συμπλήρωμα διατροφής, το γνωστό ginseng.
Το οποίο δυστυχώς διαφημίζεται ελεύθερα ως... κάτι που βοηθά στη πνευματική διαύγεια, και εγώ, λόγο μελέτης και πολύ διαβάσματος που έρχινα εκείνη την εποχή, είπα να το πάρω μπας και με βοηθήσει στα μαθήματα.
Τι το ήθελα ?
Πήγα στα έκτακτα, και μετά από καρδιογράφημα, ακτινογραφία, εξετάσεις αίματος, μου είπε η γιατρός ότι είμαι μια χαρά και είναι ψυχολογικό. Αμέσως ένιωσα καλύτερα.
Είχα πρόβλημα τις επόμενες λίγες μέρες, και πήγα στο ψυχίατρο και αφού είπα διάφορα μου δωσε να παίρνω ένα μινιτράν 2-10, και πήρα 4-5 μέρες αλλά τα σταμάτησα γιατί με έκαναν να κοιμάμαι 10-12 ώρες και μου φάνηκε πολύ.
Έκτοτε με πείραζε γενικά ο καφές και φυσικά τον έχω κόψει, μιας και πλέον είμαι πολύ ευαίσθητος στα διεγερτικά.
Και αν και έμαθα να μη πηγαίνω στο νοσοκομείο, το άγχος 'προχώρησε' στο σημείο να με κάνει να νιώθω πόνο στο στήθος κάθε τόσο, και ταχυκαρδίες να με πιάνουν. Πήγα πάλι πρόσφατα στο καρδιολόγο, και μου είπε ότι είμαι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΥΓΕΙΗΣ.
Πράγμα που με έκανε να νιώσω αμέσως καλά, και έφυγαν διάφορα, έφτιαξε η διάθεσή μου. Θα έλεγα, πως μπορώ να είμαι 'καλά' άμα έχω ένα γιατρό να μου λέει κάθε τόσο ότι είμαι καλά.
Αποφάσισα όμως πρόσφατα να κόψω το τσιγάρο. Και οι κρίσεις άγχους επανήλθαν. Σε μια φάση ένιωθα τόσο άσχημα... και μου πέρασε κάνοντας μερικές τζούρες.
Πήγα ξανά στο ψυχίατρο να του πω για το άγχος, και από τη συζήτηση που κάναμε μου είπε να πάρω Ladose...

Περιττό να πω, 2 μέρες πήρα και δεν άντεξα να πάρω άλλο, και πήγα ξανά στο νοσοκομείο εξ αιτίας τους.
Να πω εδώ ότι είμαι άνθρωπος που 'ξεψυρίζει' αναλυτικά τα πράγματα, και έχοντας μελετήσει πολύ φιλοσοφία μου αρέσει να αναλύω πολύ... Κάτι που πιστεύω πως τελικά χειρότερα με έκανε ψυχολογικά, αλλά σ' αυτό θα επανέλθω άλλη στιγμή.
Τη πρώτη μέρα, μέσα στη πρώτη ώρα από όταν πήρα το Ladose 20mg, ένιωσα σαν η πραγματικότητα να εξελίσσεται μόνη της και να μη συμμετέχω. Σαν να βλέπω ταινία ένα πράμα. Αυτό μου χε συμβεί κάποτε 1-2 φορές για δευτερόλεπτα, αλλά όταν πήρα το χάπι ήταν πιο έντονο από ποτέ, και κράτησε περισσότερο από ποτέ. Μέσα σε μια ώρα άρχισε να φεύγει αυτό, και άρχισα να νιώθω μια ασυνήθιστη ευδιαθεσία - χαρά. Έκανα χιούμορ, τραγούδαγα... Μου άρεσε αυτό, και είπα πως άμα είναι να με κάνει να νιώθω έτσι, πως μου αρέσει αυτό το χάπι...
Κατά τη νύχτα όμως άρχισε να με χαλάει... Ένιωθα κάτι σαν τρέμουλο και σαν να έχει γίνει κάτι κακό.
Κοιμήθηκα.
Την επόμενη μέρα πήρα ξανά ενα το πρωί, και μέσα σε 5-6 ώρες με έπιασε αδυναμία - υπνηλία. Έπεσα στο κρεβάτι και μου φαινόταν δύσκολο το να σηκωθώ, ακόμα και να μιλήσω. Ο ίδιος ο τόνος και η ταχύτητα της φωνής μου είχαν αλοιωθεί.
Κοιμήθηκα κατά τις 9 και ξύπνησα γύρω στις 11. Τότε ένιωθα άσχημα πάρα πολύ. Ένταση, και για πρώτη φορά στη ζωή μου, μου έρχονταν ιδέες (ξαφνικά, εισέβαλαν παρορμητικά) να βλάψω τους ανθρώπους που είχα κοντά μου.
Να πω πως γενικά δεν τσακώνομαι, δεν είμαι επιθετικός, δεν έχω βλάψει ποτέ κανέναν. Αντιλήφθηκα ότι αυτό ήταν λάθος, και τα βαλα με τον εαυτό μου, και οι ιδέες αυτές μετατράπηκαν σε ιδέες να βλάψω τον εαυτό μου.
Ήμουν επιθετικός και ότι μου έλεγαν μέλη της οικογένειας μου απαντούσα απότομα, και ένιωθα πως αυτά που έλεγαν με κορόιδευαν, και με νευρίαζε αυτό. Ήξερα ότι δεν είναι φυσιολογική η συμπεριφορά μου, και ότι με είχε πειράξει το χάπι, και για αυτό βγήκα έξω από το σπίτι, απ τη μια για να σιγουρευτώ όντας μακρυά τους ότι δεν θα τους κάνω κακό, απ' την άλλη σκεπτόμενος να κάνω σε εμένα (και να τρέξω ανάμεσα στα αυτοκίνητα ίσως για να με πατήσει κανένα) ή και να πάρω τηλέφωνο το 166.
Το πήρα και τους είπα να έρθουν να με πάρουν. Μετά από 40 λεπτά ήρθαν, μετά άλλα 10-15 λεπτά μέχρι να πάμε στο νοσοκομείο, και μετά κάποια ώρα ακόμα μέχρι να έρθει η σειρά μου και είχα ηρεμίσει αρκετά.
Είπα λοιπόν στον ψυχίατρο όλα αυτά, και μου είπε το εξής: Ότι μπορεί αυτά να μη μου τα προκάλεσε το Ladose, και μου είπε μιας και τα συνδύασα όμως τα χάπια με αυτό, να μη πάρω άλλα, και άμα με πιάσει πάλι να πάρω ηρεμιστικό.
Με ρώτησε αν ακούω φωνές, αν πιστεύω πως οι άλλοι με μισούν, και αν γενικά τσακώνομαι ή έχω κάνει ποτέ κακό σε κανέναν, και του είπα όχι, μιας και δεν έχω κάνει και δεν μου έχει συμβεί τίποτα από αυτά.
Του φάνηκε παράξενο ότι δεν πήρα κάποιο ηρεμιστικό γιατί μου είπε συνήθως αυτά γράφονται μαζί με ηρεμιστικό, και μπορεί μερικές φορές να δημιουργήσουν άγχος.

Εδώ να προσθέσω κάτι: Η υπνηλία, όπως και οι σκέψεις του να κάνω κακό, μου ήρθαν αφού είχα πάρει το χάπι, και αφού διάβασα το χαρτάκι με τις ανεπιθύμητες ενέργειες. Άρα λοιπόν, αυτό που πιστεύω αυτή τη στιγμή είναι πως αυτά που ένιωσα τη δεύτερη ημέρα, μπορεί και να τα ένιωσα λόγο αυθυποβολής, λόγο άγχους. Δηλαδή ακριβώς επειδή έκατσα και διάβασα το χαρτάκι με αυτά τα πράγματα, να ένιωσα πως μου συμβαίνουν και μου ήρθαν λόγο άγχους.

Τι να κάνω σε αυτή τη περίπτωση βρε παιδιά ?

Αφού μου είχε πει ο καρδιολόγος ότι είμαι υγειής και άρα κατάλαβα πως ο πόνος που ένιωθα ήταν από το άγχος, ένιωθα πολύ καλύτερα, και το μόνο μου πρόβλημα ήταν η ένταση που μου έφερνε η έλλειψη τσιγάρου.
Και αυτή την ένταση μπορούσα στο περίπου να τη κοντρολάρω και να την αποφεύγω άμα έκανα κάτι που να μου κρατά το ενδιαφέρον όπως πχ να παίξω ένα παιχνίδι στον υπολογιστή ή να δω μια θεατρική επιθεώριση κτλπ, και άμα κάθε τόσο κάνω εξετάσεις παθολογικές για να μου λέει ο γιατρός ότι είμαι καλά, νιώθω καλά γιατί πείθομαι ότι είμαι καλά.

Τα φάρμακα όχι μόνο δε με έκαναν να νιώσω καλύτερα (δε πρόλαβα μεν και να τα πάρω για 2 βδομάδες+ που πρέπει) αλλά με έκαναν να νιώσω πολύ χειρότερα, να νιώσω πράγματα που δεν έχω νιώσει ποτέ, και εν τέλει να με τρομάξουν ακόμα περισσότερο από το άγχος / φόβο που είχα χωρίς να τα παίρνω. Μου δημιούργησαν προβλήματα που δεν είχα ποτέ, και με έκαναν να νιώσω χειρότερα για τον εαυτό μου. Φυσικά όπως μου πε στο νοσοκομείο ο ψυχίατρος δε πήρα τη σημερινή δόση Ladose, αλλά δε πήρα ούτε και ηρεμιστικό, μιας και αν και μου ήρθε άγχος κάποιες στιγμές τις ημέρας (πιο έντονο απ' αυτό που είχα πριν πάρω Ladose) πάρα ταύτα δεν ήταν τόσο ισχυρό να αναζητήσω να πάρω ηρεμιστικό.

Συν του ότι η όλη ιστορία με το πρόσφατο επεισόδιο με τα Ladose με έκανε να χάσω την όποια ηρεμία, σιγουριά, και αυτοπεποίθηση μου έδωσαν τα λόγια του καρδιολόγου ότι είμαι απολύτως υγειής. Πιστεύω πως άμα δεν έπαιρνα κανένα χάπι και απλά μου έλεγε ένας γιατρός κάθε τόσο 'είσαι καλά', θα ήμουν μια χαρά!

Φυσικά να πω, πως περιμένω το επόμενο ραντεβού με το γιατρό που μου δωσε το Ladose να του τα πω τα πράγματα αυτά, αλλά θα ήθελα να το συζητήσω κιόλας λίγο

Αυτό που έχω, πόσο σοβαρό είναι, και μπορεί να καταπολεμηθεί με συζήτηση ? Με ψυχανάλυση ?
Είμαι τόσο φοβιτσιάρης, που διαβάζοντας τις πιθανές παρενέργειες στο χαρτάκι ενός φαρμάκου μπορεί να νιώσω πως έχω τις μισές λόγο της ιδέας και του άγχους ότι μπορεί να τις πάθω, πόσο εύκολο θα είναι να κάνω μια οποιαδήποτε τέτοιου είδους αγωγή ? Όταν με πιάνει φόβος να πάρω ακόμα και βιταμίνες ?

Τι να πω... Συγνώμη αν σας κούρασα με το μέγεθος του κειμένου μου.

[Constantly curious]

Φιλτατε συναδελφε στον κοσμο της ανησυχιας, των ερωτηματικων και την αναζητηση νοηματος. Απο ολα οσα εγραψες, τα οποια καλα εκανες και τα εγραψες γιατι ειναι το ιστορικο της πορειας σου ή αλλιως η λογικη αλληλουχια της τρικυμιας σου, θα σταθω μονο στο οτι αντικαταθλιπτικο σκετο χωρις αγχολυτικο γιατι πηρες ??? Πανε πακετο. Αν παιρνεις το ενα μονο και οχι το αλλο δεν κανουν σωστη δραση, δεν ερχεται ισσοροπια.

Τα αντικαταθλιπτικα μειωνουν τον πεσιμισμο αν θες να το πω ετσι απλα και αυξανουν την διαθεση για δραση.
Αν ενας νους ειναι ηδη ανησυχος εντεινεται η ανησυχια. Νιωθεις ενα κυμμα ανεξελεγκτο. Αν δεν εχεις ηδη ετοιμες πατεντες εκτονωσης και ευφοριας, οπως ειναι η γυμναστικη για καποιους, η ζωγραφικη για αλλους, η κολυμβηση και ο καταλογος συνεχιζει...αν δεν εχεις λοιπον η ντοπαμινη δινει την αισθηση οτι ο νους ειναι ετοιμος να κανει μπουμ.

Αν οπως λες, ξεκινησες με κριση αγχους και σου γυρισε σε νοσοφοβια καλο ειναι να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια. Οχι οπου να ναι, παρε γνωμη καποιου εμπιστου. Γιατι το λεω αυτο ? Αν δεν κατανοησεις την αιτια των ψυχο σωματικων και μεινεις στον ψυχιατρο με την αγωγη ισως να συνεχισεις να καταπινεις το χαπι και να νιωθεις τρομο για το τι θα σου φερει.

Οσον αφορα το Thread περι Φιλοσοφιας προσωπικα δεν εμεινα ποτε μονο στους Αρχαιους Ελληνες αλλά περασα μια βολτα και απο τους Γερμανους φιλοσοφους.
Ειναι προτιμοτερο να συνδυασεις φιλοσοφια σε σχεση με ενα αντικειμενο παρα σε ελευθερο γενικευμενο εδαφος. Αυξανει το αγχος της αγνοιας και οδηγει σε εγρηγορση επικειμενου κακου.


Τι ζωη κανεις ? Καθιστικη ? Βρισκεσαι σε καλη περιοδο της ζωης σου ή σε μεταιχμιο αλλαγων ?
Εχασες την δουλεια σου, χωρισες απο καποια σχεση, συνεβη κατι ιατρικο παθολογικο σε καποιον οικειο σου ... ?
Δεν ξερω... οπως ειπες ανεκαθεν ησουν αγχωδης αλλα παντα υπαρχει και μια αφορμη για την εκρηξη...

[Alithinos]

Φιλτατε συναδελφε στον κοσμο της ανησυχιας, των ερωτηματικων και την αναζητηση νοηματος. Απο ολα οσα εγραψες, τα οποια καλα εκανες και τα εγραψες γιατι ειναι το ιστορικο της πορειας σου ή αλλιως η λογικη αλληλουχια της τρικυμιας σου, θα σταθω μονο στο οτι αντικαταθλιπτικο σκετο χωρις αγχολυτικο γιατι πηρες ??? Πανε πακετο. Αν παιρνεις το ενα μονο και οχι το αλλο δεν κανουν σωστη δραση, δεν ερχεται ισσοροπια.

Τα αντικαταθλιπτικα μειωνουν τον πεσιμισμο αν θες να το πω ετσι απλα και αυξανουν την διαθεση για δραση.
Αν ενας νους ειναι ηδη ανησυχος εντεινεται η ανησυχια. Νιωθεις ενα κυμμα ανεξελεγκτο. Αν δεν εχεις ηδη ετοιμες πατεντες εκτονωσης και ευφοριας, οπως ειναι η γυμναστικη για καποιους, η ζωγραφικη για αλλους, η κολυμβηση και ο καταλογος συνεχιζει...αν δεν εχεις λοιπον η ντοπαμινη δινει την αισθηση οτι ο νους ειναι ετοιμος να κανει μπουμ.

Αν οπως λες, ξεκινησες με κριση αγχους και σου γυρισε σε νοσοφοβια καλο ειναι να ξεκινησεις ψυχοθεραπεια. Οχι οπου να ναι, παρε γνωμη καποιου εμπιστου. Γιατι το λεω αυτο ?
Αν ειναι να καταπινεις το χαπι και να νιωθεις τρομο για το τι θα σου φερει τοτε δεν θα τη παλευεις.

Οσον αφορα το Thread περι Φιλοσοφιας προσωπικα δεν εμεινα ποτε μονο στους Αρχαιους Ελληνες αλλά περασα μια βολτα και απο τους Γερμανους φιλοσοφους.
Ειναι προτιμοτερο να συνδυασεις φιλοσοφια σε σχεση με ενα αντικειμενο παρα σε ελευθερο γενικευμενο εδαφος. Αυξανει το αγχος της αγνοιας και οδηγει σε εγρηγορση επικειμενου κακου.


Τι ζωη κανεις ? Καθιστικη ? Βρισκεσαι σε καλη περιοδο της ζωης σου ή σε μεταιχμιο αλλαγων ?

Δεν πήρα αγχολυτικό γιατί δεν μου έδωσε. Το Ladose σκέτο μου έδωσε, αυτό πήρα.

Υπάρχουν κάποια πράγματα που κάνω για να 'κρατάω το μυαλό μου κατελλειμένο / απασχολημένο για να μη σκέφτεται τα κακά πράγματα', αλλά κάποια στιγμή μπουχτίζεις και απ' αυτά.
Παίζω κάνα παιχνίδι στον υπολογιστή, που και που κάνω λίγη γυμναστική (αλλά δεν μου δίνει εκτόνωση και ευφορία, το κάνω με την ελπίδα κάποτε να φτιάξω ωραίο σώμα), τώρα τελευταία διαβάζω και κάτι άλλο...

Αυτά που είπες, το άγχος και η σκέψη επικείμενου κακού είναι που μου εμφανίζονται και με κάνουν να υποφέρω ενίοτε. Πέρυσι μέχρι και το Μάιο ήταν πιο δυνατά, αλλά το καλοκαιράκι έφτιαξα κάπως αρκετά, εμφανιζόταν ο πόνος αλλά δεν πολυέδινα σημασία, φθινόπωρο περίπου τα ίδια, και μετά τα Χριστούγεννα άρχισαν αρνητικά πάλι... Με πρώτο την ίδια τη μέρα των Χριστουγέννων! Πήγα να φάω ένα μελομακάρονο που είναι το αγαπημένο μου γλυκό και είμαι γλυκατζής, και είχε πάνω τσόφλι από τα καρύδια και μασόντας μου σπασε το φρονιμίτη! Πόνος να μη μου κάνουν τίποτα ούτε τα ponstan, ούτε τα Νιφλαμόλ. Μερικές φορές μου έτυχε και αυτό που νιώθεις δυσφορία, σαν να νιώθεις ότι θα σβήσεις. Αυτό μου συνέβαινε σχεδόν καθημερινά (στη μετά-τζινσενγκ εποχή) όταν έπινα καφέ, αλλά το καλοκαίρι το αντιλήφθηκα πως ήταν ο καφές που με πείραζε και τον έκοψα τελείως. Από όταν τον έκοψα με έπιασε (μόνο) 2-3 φορές από το καλοκαίρι έως τώρα. Αυτό που έκανα για καταπολέμηση ήταν να ξαπλώσω και να πάρω βαθιές αργές ανάσες προσπαθώντας να απασχολήσω το μυαλό μου με κάνα αστείο βιντεάκι ίσως στο κινητό.

* Το έχω περίπου αποφασίσει. Δηλαδή θέλω, αλλά οικονομικά έχω κάτι προβλήματα (άνεργος, ανασφάλιστος) και δεν ξέρω που να βρω άνθρωπο να πηγαίνω να του λέω. Όχι όμως 5-10 λεπτά, χρειάζομαι τουλάχιστον 1 ώρα τη κάθε συνεδρία!
** Ναι αλλά αυτό μια κουβέντα είναι. Το άγχος του "κι άμα νιώσω κάτι και μου το προκαλέσει το φάρμακο πως θα το ξέρω να το σταματήσω ?" πως το νικάς ? Θα το νικούσα άμα δεν έπαιρνα καθόλου φάρμακο. Αλλά μετά θα ερχόταν το άλλο άγχος "και αν άμα δε πάρω καθόλου το φάρμακο γίνω χειρότερα ?"

...

Η ζωή μου είναι κυρίως καθιστική. Μπροστά από τον υπολογιστή περνώ τις περισσότερες ώρες. Μερικές φορές γυμνάζομαι, αλλά γυμνάζομαι στο σπίτι. Γενικά έχω μοναξιά γιατί μικρότερος έκανα παρέα με κάτι κολλητούς και ο 1 έφυγε για εξωτερικό μόνιμα και ο άλλος είναι μονίμος απασχολημένος και δε βρίσκει χρόνο να πάμε κάμια βόλτα, να βγω και γω να ξεδώσω, να ξελαμπικάρω...

Τώρα από αλλαγές... Το 2015 μετακόμισα 2 φορές. Τη μια λόγο προβλήματος που προέκυψε στο σπίτι που ο ιδιοκτήτης δεν έλεγε να το φτιάξει και δεν αντεχόταν, και πήγα κάπου αλλού, αλλά εκεί ο ιδιοκτήτης ήταν... περίεργος. Χτυπούσε κάθε μέρα ότι ώρα να ναι τα κουδούνια και μπούκαρε μέσα και είχε ένα θράσσος απίστευτο, και ήθελε να με βάζει να του κάνω δουλειές... Να σκάψω το χώμα στο κήπο (που δε πατάω), να βάλω νέα μπογιά σε τοίχους με υγρασία, να κολλάω με σιλικόνη χαλασμένους νιπτήρες... χωρίς λεφτά φυσικά ε ? Και με κατσάδιασε επειδή το καπάκι που έβαλα στη τουαλέτα ήταν... γαλάζιο. Ναι δε κάνω πλάκα. Μπούκαρε στο διαμέρισμα, πήγε στη τουαλέτα και άρχισε να φωνάζει επειδή το καπάκι της λεκάνης που έβαλα το πλαστικό ήταν γαλάζιο και αυτός ήθελε να είναι άσπρο...
Απ την άλλη η μάνα μου με την οποία ζω μαζί είχε και αυτή προβλήματα υγείας που με άγχωσαν και ανησυχώ για αυτήν, έχω σπίτι και τη γιαγιά η οποία νομίζει ότι τη παρακολουθούν και ότι το σπίτι έχει μικρόφωνα για να ακούνε τι λέει... Προσπαθώ και μόνος μου να μάθω μια τέχνη που θέλει πολύ μελέτη με την ελπίδα κάποια μέρα να μου δίνει ένα μεροκάματο, και επειδή δεν έχω κάποιο δάσκαλο νιώθω πως μου είναι δύσκολο να τα μάθω...

Και θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, αλλά θα αρκεστώ σ αυτά για να είναι πιο εύκολα αναγνώσιμο το μήνυμα.


υ.γ. επίσης κάτι που πήρα απόφαση χθες: θα κάνω unfollow από το facebook όλους όσους ποστάρουν λινκ από μπλογκ με ψεύτικες ειδήσεις τύπου "έρχεται ο Γ παγκόσμιος.... ο Πούτιν το πε ότι θα ρίξει βόμβες... τραγική είδηση βόμβα..."
Όχι άλλα τέτοια.

[Constantly curious]

Στην Αθηνα υπαρχουν δωρεαν κοινωνικα ιατρεια, εχουν γραψει καποια αλλα μελη και ελπιζω να σου απαντησουν. Δωρεαν συνεδρια κανονικη. Απλα πρεπει να κλεισεις ραντεβου και να εχεις υπομονη.

Πως το βλεπω εγω ? Εχεις πηξει !!! Εχει ερθει το ενα σκηνικο μετα το αλλο και δεν υπαρχεις καπου εσυ, να νιωθεις καλα με εσενα πραγματικα, να νιωθεις οτι γεμιζεις θετικη ενεργεια. Αρα περισσοτερος ελευθερος χρονος, περισσοτερα Mind Games. Ειναι βασανοοοοο το ξερω.

... αντικαταθλιπτικο σκετο το βρισκω μεγα λαθος !!! Αν ειναι ψυχιατρος συνενοησου και δεσμευσου σε καλη αγωγη. Οσους φοβους και να εχεις. Οι 14 πρωτες μερες ειναι μεχρι να συνηθισεις και οι ουσιες κανουν δουλεια γυρω στις 20.

Η γιαγια ειναι σε μονιμο πανικο ... η μανα περασε και εκεινη σκηνικο... εσυ ψαχνεις τι θα κανεις, ε λογικο ειναι να εχεις ενοχλησεις.
Ασε τους καρδιολογους.
Τον εαυτο σου πρεπει να δεις, να τον βοηθησεις και να θυμηθεις λιγο τι θες να κανεις, που θες να πας, ποσο αντεχεις καποια γεγονοτα και ποσο οχι καποια αλλα.
Η οικονομια ειναι αυτη που ειναι, οι σχεσεις οι καλες θελουν αγωνα και προσπαθεια, η αδικια υπαρχει. Καπου μεσα σε ολο αυτο πρεπει να βρεις εσενα...

Φυσικα και να μην διαβαζεις τρομολαγνες ανακοινωσεις. Δεν βλεπω καθολου τηλεοραση και δεν παρακολουθω μπλογκς τα οποια πανικοβαλλουν.

Συγνωμη αν το υφος μου ειναι λιγο αυστηρο. Καπου πρεπει στη ζωη μας να βαζουμε μια τελεια και να ξεκιναμε νεα παραγραφο. Αυτο ειναι κατα καποιο τροπο οι κρισεις αγχους. Αντιδραση στο τοξικα αρνητικα αισθηματα.

Ως ασθενης με ιστορικο μπορω να σου πω οτι υπαρχει φως στο τουνελ αλλα θελει υπερβασεις και καθε μερα προσπαθεια. Αλλαγη τροπου σκεψης, αλλαγη τροπου ζωης, επαναπροσδιορισμο.
Δεν ειναι ευκολο, ουτε τα χαπια θα διωξουν ολα τα ψυχοσωματικα. Ειναι ομως μια εκκινηση για να παρεις τα πανω σου να ξεκαθαρισεις λιγο καλυτερα το τοπιο.

Ξανα τονιζω Αντικαταθλιπτικο χωρις αγχολυτικο ειναι επικυνδηνο. Διαβασε αν θες μεσα στο φορουμ στην ενοτητα αγχος φοβιες και ισως βρεις και αλλες απαντησεις.

Να προσεχεις την διατροφη σου, μη σου δινεις ζαχαρη οταν δεν κανεις κατι γιατι ετσι παλι ντοπαρεσαι και νιωθεις ταραχη.
Ισσοροπημενη διατροφη, πολυ νερο, εστω μιση ωρα την ημερα σκοινακι.

[Alithinos]

Θα το ψάξω να το ξεκινήσω αυτό που είπες.

Ναι ο ελεύθερος χρόνος είναι. Πρέπει κάτι να έχω να με απασχολεί.

Για τις 14 πρώτες μέρες όμως πως τη παλεύεις ?

Δε με πειράζει καθόλου το ύφος σου. Αυτό για τη ζάχαρη δε το περίμενα, να μου κάνει κακό. Τη στιγμή που τη τρώω νιώθω ευχάριστα πάντως. Ίσως μετά από κάποια ώρα σκάει τα αρνητικά της ?
Κοίτα μικρός ήμουν εθισμένος στα γλυκά. Κάποτε ήμουν και πολύ χοντρός. Από όταν άρχισα το κάπνισμα όμως ο εθισμός μου αντικαταστάθηκε απ τα γλυκά στο τσιγάρο. Τώρα που προσπαθώ να κόψω το τσιγάρο, η επιθυμία για γλυκά κάθε τόσο ξανα εμφανίστηκε.

Νερό πίνω ούτως ή άλλως πολύ γιατί κάποτε 'πάλι πέρυσι' στις εξετάσεις αίματος μου χαν βρει κρεατινίνη 1.15 (μέγιστο κανονικό 0.9) και μου παν να πίνω περισσότερο. Και από τότε πίνω πολύ, σε σημείο τα ούρα μου να είναι διάφανα.

Σκοινάκι δε μπορώ γιατί με κουράζει πολύ γρήγορα και είναι δύσκολο να συγχρονίσω τα πόδια μου. Περπάτημα όμως χαλαρά, μπορώ να το κάνω για μισάωρο.

[Constantly curious]

Την παλευεις σκεπτομενος οτι δεν σε γεμιζεις με κατι επικυνδηνο/ τρομακτικο. Κανοντας οτι εκανες και πριν απο αυτο ... προσπαθεις να μην δινεις σημασια σε καθε συμπτωμα, τιναγμα χεριου, μικρη ταχυπαλμια, αισθηση ζαλαδας -υποταση- ... δεν τα παιρνεις στα σοβαρα γιατι θα πανικοβληθεις. Μελετησε λιγο την ανθρωπινη λειτουργια του οργανισμου, δεν ξερω αν θα σε βοηθησει ή ακουσε εκπομπες για τις κρισεις αγχους ετσι ωστε να αρχισεις να εξηγεις τι νιωθεις. Επισης πολυ συνηθισμενο ειναι το πεπτικο και το γαστρεντερολογικο κομματι να εχουν ευαισθησια. Για αυτο καλο ειναι να προσεχουμε τι τρωμε και τι πινουμε και να προσεχουμε τα γευματα μας να ειναι 2 ωρες πριν τον υπνο. Αν πλακωθεις σε σουβλακια δλδ μετα πως να κοιμηθεις ησυχος ? ζοριζεται το στομαχι δωστου οι εφιαλτες

Ναι η ζαχαρη και οι υδατανθρακες που εχουν ζαχαρη δινουν χαρα αλλα καιγονται γρηγορα και νιωθεις την αναγκη για επαναληψη και ειναι ρε παιδι μου σαν την βενζινη στο αυτοκινητο... φουλαρεις τον οργανισμο ενεργεια. Που θα την παει την ενεργεια ? Οε ο ?

Βρες νεα ενδιαφεροντα κοντα στα γουστα σου. Καλα ειναι τα βιντεο γκειμς δε λεω αλλα για λιγο. Διαβασα οτι σου αρεσει να γραφεις. Οποτε νιωθεις ταραχη αγνωστου προελευσεως αρχισε να γραφεις. Μολυβακι χαρτι.... μεχρι να νιωσεις οτι κουραστηκες να γραφεις... εκτονωση ειναι και αυτο.

[Alithinos]

Σε ευχαριστώ για το μήνυμά σου. Κοίτα θα σου απαντήσω όμως αύριο ε ? Συγνώμη αλλά νυστάζω εδώ και κάμποση ώρα και δε τη παλεύω άλλο. Θα πέσω για ύπνο τώρα, και τα λέμε αύριο!
Καληνύχτα! (Αν κοιμηθείς και συ)

[Constantly curious]

Αφου νυσταζεις εισαι σε καλο δρομο

[glamshine4ever]

Διάβασα με προσοχή το μήνυμα σου, και το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως δε χρειάζεσαι οποιοδήποτε φάρμακο απλά θα πρέπει να βελτιώσεις τις συνθήκες της ζωής σου...είναι δύσκολο αυτό πχ πως μπορεί κάποιος πχ να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του αν αυτές είναι σταθερά χάλια (όπως μια οικογένεια ή ένας σύντροφος)...πιστεύω πως είσαι ένα πολύ καλό και συνετό άτομο που απλά ψυχολογικά έχει κουραστεί. Σίγουρα έχεις έντονη την ανθυποβολή ( το εχω και εγω σε ταρατώδες βαθμό) και αυτο σε κρατάει πίσω. συμβουλη μου μη ξαναπάρεις χάπια πάλεψε την μόνος με εξόδους με ξεσπάσματα οτιδήποτε σε κάνει να χαλαρώσεις...εμένα πχ με χαλαρώνει να φωνάξω σε κάτι που με ζορίζει

[Alithinos]

Την παλευεις σκεπτομενος οτι δεν σε γεμιζεις με κατι επικυνδηνο/ τρομακτικο. Κανοντας οτι εκανες και πριν απο αυτο ... προσπαθεις να μην δινεις σημασια σε καθε συμπτωμα, τιναγμα χεριου, μικρη ταχυπαλμια, αισθηση ζαλαδας -υποταση- ... δεν τα παιρνεις στα σοβαρα γιατι θα πανικοβληθεις. Μελετησε λιγο την ανθρωπινη λειτουργια του οργανισμου, δεν ξερω αν θα σε βοηθησει ή ακουσε εκπομπες για τις κρισεις αγχους ετσι ωστε να αρχισεις να εξηγεις τι νιωθεις. Επισης πολυ συνηθισμενο ειναι το πεπτικο και το γαστρεντερολογικο κομματι να εχουν ευαισθησια. Για αυτο καλο ειναι να προσεχουμε τι τρωμε και τι πινουμε και να προσεχουμε τα γευματα μας να ειναι 2 ωρες πριν τον υπνο. Αν πλακωθεις σε σουβλακια δλδ μετα πως να κοιμηθεις ησυχος ? ζοριζεται το στομαχι δωστου οι εφιαλτες

Ναι η ζαχαρη και οι υδατανθρακες που εχουν ζαχαρη δινουν χαρα αλλα καιγονται γρηγορα και νιωθεις την αναγκη για επαναληψη και ειναι ρε παιδι μου σαν την βενζινη στο αυτοκινητο... φουλαρεις τον οργανισμο ενεργεια. Που θα την παει την ενεργεια ? Οε ο ?

Βρες νεα ενδιαφεροντα κοντα στα γουστα σου. Καλα ειναι τα βιντεο γκειμς δε λεω αλλα για λιγο. Διαβασα οτι σου αρεσει να γραφεις. Οποτε νιωθεις ταραχη αγνωστου προελευσεως αρχισε να γραφεις. Μολυβακι χαρτι.... μεχρι να νιωσεις οτι κουραστηκες να γραφεις... εκτονωση ειναι και αυτο.

Το πρόβλημα με τη ζάχαρη είναι αυξημένο αυτές τις μέρες λόγο προσπάθειας να κόψω το άτιμο το τσιγάρο. Η προσπάθεια του να το κόψω ήταν που μου αύξησε την ένταση / άγχος που είχα και πριν σε σημείο που με έκανε να πάω ξανά στο γιατρό για να ζητήσω βοήθεια. 3 μέρες μετά το κόψιμο με έπιασε κρίση με τάσεις φυγής, και αναγκάστηκα να ανάψω πάλι και να κάνω μερικές τζούρες για να μου φύγει. Ίσως θα ήταν σοφότερο αντί να πω ότι θα το κόψω μαχαίρι να προσπαθούσα να το ελάττωνα σιγά σιγά. Έχω πάρει ένα ηλεκτρονικό και ρουφάω, το οποίο αν και με ψιλο-ξεγελάει όταν θέλω να ρουφήξω μια τζούρα, νιώθω τα συμπτώματα από την έλλειψη νικοτίνης.

Διάβασα με προσοχή το μήνυμα σου, και το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως δε χρειάζεσαι οποιοδήποτε φάρμακο απλά θα πρέπει να βελτιώσεις τις συνθήκες της ζωής σου...είναι δύσκολο αυτό πχ πως μπορεί κάποιος πχ να βελτιώσει τις συνθήκες της ζωής του αν αυτές είναι σταθερά χάλια (όπως μια οικογένεια ή ένας σύντροφος)...πιστεύω πως είσαι ένα πολύ καλό και συνετό άτομο που απλά ψυχολογικά έχει κουραστεί. Σίγουρα έχεις έντονη την ανθυποβολή ( το εχω και εγω σε ταρατώδες βαθμό) και αυτο σε κρατάει πίσω. συμβουλη μου μη ξαναπάρεις χάπια πάλεψε την μόνος με εξόδους με ξεσπάσματα οτιδήποτε σε κάνει να χαλαρώσεις...εμένα πχ με χαλαρώνει να φωνάξω σε κάτι που με ζορίζει

Το θέμα είναι ότι δεν έχω κάτι που να με κάνει να νιώθω αρκετά εκτόνωση. Άμα παίζω το παιχνιδάκι στον υπολογιστή και νικάω, ψιλονιώθω κάτι τέτοιο, αλλά άμα χάνω (που κι αυτό μες το παιχνίδι είναι) δεν το νιώθω.
Χάπια να σου πω την αλήθεια, αφού μου είπε ο καρδιολόγος ότι είμαι καλά, δεν ήθελα να πάρω. Και ίσως να έπρεπε να το πω όταν ο ψυχίατρος με ρώτησε "θες να σου δώσω ένα φάρμακο ?", αλλά εγώ απάντησα "δεν ξέρω" και μου το έδωσε. Τι να απαντούσα ? Ναι μεν άμα έπαιρνα τελείως κυριολεκτικά τη φράση του έπρεπε να απαντήσω 'οχι', γιατί δεν ήθελα, αλλά ένιωσα πως δεν μπορώ να ξέρω αν πραγματικά το χρειάζομαι και θα με κάνει καλά ή όχι, και έτσι είπα απλά ένα 'δεν ξέρω'.

Τώρα για βελτίωση της ζωής... προσπαθώ. Έχοντας πάρει και πρόσφατα νέες αποφάσεις, όπως αυτό που είπα πχ, να μπλοκάρω όσους βάζουν τρομολαγνικές ψεύτικες ειδήσεις στο facebook, να σταματήσω να διαβάζω 'περίεργα' βιβλία, είπα και να αρχίσω να (πιέσω) τον εαυτό μου να μη... αναβάλλει λόγο αισθήματος ντροπής ή βαρεμαρας κοινωνικές επαφές, προσπαθόντας να μιλάω περισσότερο και να περνάω περισσότερες ώρες με άλλους ανθρώπους, είπα να αρχίσω να ασχολούμαι με πιο μικρά και εύκολα πράγματα που να θέλω να κάνω για να μη τα παρατάω στη μέση και έτσι νιώθω ότι δεν μπορώ να τελειώσω τίποτα, και σκέφτομαι να αλλάξω και στη διατροφή μου κάποια πράγματα... Θα προσπαθήσω να περιορίσω τη ζάχαρη, αν και αυτό μου φαίνεται να είναι το πιο δύσκολο.

Αυτό που σκέφτηκα είναι να προσπαθήσω μέσω της διατροφής να καταναλώνω περισσότερο τροφές που λεν ότι θα με βοηθήσουν. Για παράδειγμα βρήκα κάπου χρησιμοποιόντας το google να λεν πως άμα τρώω περισσότερο ψάρια και ξηρούς καρπούς (ω3), βρώμη, και πίνω και κάνα χαμομηλάκι, θα είμαι καλύτερα. Με την ευκαιρία ας πω και κάτι άλλο. Για πολύ μακρά περίοδο δεν έτρωγα σχεδόν καθόλου ψάρια. Αν θα έτρωγα, άντε να έτρωγα δηλαδή fish sticks 3-4 φορές το χρόνο, και εντάξει ούτε ξηρούς καρπούς έτρωγα συνέχεια, άρα λογικά μια έλλειψη σε ω3 θα την είχα / έχω.

[Constantly curious]

Ε βρε Αληθινε... ξεχασες το σημαντικοτερο να μας πεις !!!

Εκοψες μαχαιρι το τσιγαρο βαρεσε καμπανακι ο οργανισμος δλδ κατι σαν σοκ.

Καλο ξεκινημα με την διατροφη, ναι οσοι το κοβουν πεινουν περισσοτερο αλλα βλεπω κοσμο με ηλεκτρον. τσιγαρο να πηγαινει πολυ καλα.

[Alithinos]

Το σημαντικότερο ε ? :P

Άστα να πάνε! Μυρίζω καλύτερα, γεύομαι καλύτερα, δεν κουράζομαι το ίδιο εύκολα όταν ανεβαίνω ανηφόρες... (αν και ακόμη, θα ήθελα να κουράζομαι λιγότερο)
Αλλά μαζί και τα αρνητικά. Αυξημένο άγχος και υπερένταση, πολύ έντονη επιθυμία κατανάλωσης, την οποία προσπαθώ και αυτή να τη ξεγελάω πχ με γλυκά αντί για καπνό όπως είπα παραπάνω... άτιμα τσιγάρα.

[Constantly curious]

Το σημαντικότερο ε ? :P

Άστα να πάνε! Μυρίζω καλύτερα, γεύομαι καλύτερα, δεν κουράζομαι το ίδιο εύκολα όταν ανεβαίνω ανηφόρες... (αν και ακόμη, θα ήθελα να κουράζομαι λιγότερο)
Αλλά μαζί και τα αρνητικά. Αυξημένο άγχος και υπερένταση, πολύ έντονη επιθυμία κατανάλωσης, την οποία προσπαθώ και αυτή να τη ξεγελάω πχ με γλυκά αντί για καπνό όπως είπα παραπάνω... άτιμα τσιγάρα.

Ναι βρε παιδι μου, το σημαντικοτερο, διακοπη ουσιας που οσο να ναι φερνει μπολικη αισθηση ανησυχιας. του τυπου - κατι δεν παει καλα- ιου ιου... σειρηνες.
Καλα εκανες και το κοψες το ρημαδι. Αλλα οχι μαχαιρι.

[Constantly curious]

ξηρούς καρπούς (ω3) αμυγδαλα, αναλατα οτι τρως σε ξηρο καρπια, ω3 εχει μπολικο ο τονος. Το τσιπουρο μπαι δε γουε-ι καταστρεφει το ω3 παρα πολυ.

[Alithinos]

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά πειράζει και τα νεφρά... Γι αυτό μου πήγε 1.15 η κρεατινίνη...
Εκείνη τη περίοδο έπινα αρκετά τσίπουρο βλέπεις.

Πλέον σπάνια να πιω αλκοόλ, άντε κάνα ποτηράκι κρασί μια στο τόσο με παρέα και αν. Φοβήθηκα από τότε που μου παν κρεατινίνη στο 1.15 και τα 'κοψα τα τσίπουρα.