MMMM

[pennoula_v]

μπορεις να το πεις κ ετσι...νομιζω πως οποιος και να ηταν στην θεση του τα ιδια αισθηματα θα ειχα...κ ο συγκεκριμενος με κανει να νιωθω ανετα και ειναι κ καλο παιδι(κ συμφωνει κ η μανα μου η οποια δεν χωνευε κα8ολου τον πρων κ ειχε κ δικιο)σε καμια περιπτωση δεν θα τον συγκρινα με τον πρωην..απλα φοβαμαι μη βγει ξανα κατι απο ολα αυτα....

[Φοίβη]

Έχεις κατακαεί με το χυλό και τώρα φυσάς και το γιαούρτι, έτσι?

[pennoula_v]

εχει περασει αρκετος καιρος και πλεον δεν με καιει...αλλα καποιες σταχτες εχουν μεινει ακομα....που θα μου παει ομως θα φυσηξει δυνατα και θα εξαφανιστουν...και νομιζω οτι παρολο που ειμαι καλα καπου μεσα μου κυριαρχει ο φοβος...και φοβαμαι μην βγει σε επιθετικοτητα ολο αυτο...

[Andy]

δύο άτομα, ενοούσα εσένα και αυτόν φυσικά.

θεωρείς τον εαυτό σου πρόσωπο, έτσι?

[pennoula_v]

Kαι τι αλλο θα μπορουσα να τον θεωρω??μου τα λες μπερδεμενα καπως,η εγω τα αλαμβανω μπερδεμενα...

[pennoula_v]

ειναι προτιμοτερο να στεναζωρηθω γτ δεν προσπαθησα κ εκανα πισσσω στα συναισθηματα μου ή να στεναχωρηθω γτ δεν βγηκε κατι απο αυτο που θα θελα αλλα τουλαχιστον θα εχω προσπαθησει...οπως ειπε κ η φοιβη πολυ πετυχημενα θελω 2 πραγματα που κοντραροντε μεταξυ τους

[Andy]

Βρες και πάρε το τρίτο

[pennoula_v]

χα χα χα χα χα χα καλο...:P

[Andy]

ναι, ναι καλό...:cool:

[Φοίβη]

Originally posted by pennoula_v
εχει περασει αρκετος καιρος και πλεον δεν με καιει...αλλα καποιες σταχτες εχουν μεινει ακομα....που θα μου παει ομως θα φυσηξει δυνατα και θα εξαφανιστουν...και νομιζω οτι παρολο που ειμαι καλα καπου μεσα μου κυριαρχει ο φοβος...και φοβαμαι μην βγει σε επιθετικοτητα ολο αυτο...

Α, δεν είναι μόνο οτι φοβάσαι τις περασμένες στάχτες αλλά φοβάσαι μήπως αυτές σου βγουν σε επιθετικότητα...Κι ίσως είναι ο ίδιος φόβος όταν στο επόμενο ποστ λες οτι έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε δυο στεναχώριες, του να μην κάνεις τίποτα για τα συναισθήματά σου και του να κάνεις αλλά να μην σου βγει όπως θέλεις.Αυτό το να μην σου βγει όπως θέλεις...φοβάσαι οτι θα φερθείς άσχημα στο παιδί?

[pennoula_v]

ναι το φοβαμαι...φοβαμαι οτι ισως παρεξηγω το παραμικρο ή θα τον αγνοω παντελως οτι κ αν μου λεει(σαν να αμυνομαι) απλα δεν υπαρχει λογος...βασικα κ γενικα δε βλεπω να γινεται τπτ,το παολυ το παιχνιδι το βαριεμαι κιολας και εχω αρχιζει να κουραζομαι καπως να σκεφτομαι τροπους πως και γτ..αν ειναι να ερθει δεν θα ερθει??
Και μηπως τελικα βαρεθηκε κ αυτος και ψαχνει αλλου??θα δειξει νομιζω( βασικα pms απαισιοδοξια με εχει πιασει,αυριο θα λεω αλλα,καταραμενες ορμονες....)