Απωλεια κατοικιδιου

[aggelos11]

Γεια παιδια.Ειμαι ο Αγγελος,το παιδι με την ιδεοψυχαναγκαστικη που γραφε στο φορουμ ενα χρονο πριν για τα χαλια του.Καλα νταξει,δεν ειχα και καμια τρομερη παρουσια,οποτε παιζει να γραψα το πιο πανω τσαμπα αλλα οκ σιγα.Απο περυσι μεχρι και τωρα πολλα πραγματα αλλαξαν.Βγηκα απο την βαρια φαση της νοσου πιο δυνατος,με μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση και θαρρος και εζησα πραγματα που χωρις την ιδεοψυχαναγκαστικη δεν θα χα ζησει.Εκανα παρεες απο την σχολη,περασα μαθηματα,γνωρισα καινουριες κοπελες,επιασα να διαβαζω με μανια λογοτεχνια κι ασχοληθηκα κι λιγο με μουσικη.Κατα διαστηματα οι ιδεοληψιες επεστρεφαν αλλα τις αφηνα να κανουν τον κυκλο τους και ετσι ερχοντουσαν ολο και πιο σπανια,ενω οι ασχημες μερες διαρκουσαν ολο και πιο λιγο.Γενικα τα περσινα με σημαδεψαν βαρια και δεν νομιζω να ξεχασω ποτε την φαση που περασα ουτε οτι θα γινω τελειως καλα αλλα τουλαχιστον βγηκαν και πεντε καλα πραγματα απο ολο αυτο.Στο φορουμ σταματησα να γραφω μετα απο παροτρυνση της ψυχολογου γιατι μου ειπε πως μου κανε κακο κι καθυστερουσε την αναρρωση μου,να μιλαω συνεχεια για το προβλημα.Στο θεμα μας λοιπον.
Τον προηγουμενο οκτωμβρη μας φορτωθηκε στην πυλωτη της πολυκατοικιας ενα γατακι.Αποφασισαμε να του δωσουμε λιγο φαγακι κι απο τοτε δεν ξαναφυγε απο κει.Ετσι σιγα σιγα αρχισαμε να το ταιζουμε σε καθημερινη βαση.Του φτιαξαμε κι ενα σπιτακι για να ξεχειμωνιασει και ολα καλα.Του δωσαμε και ονομα.Πιτσιλια.Το πιτσιλακι λοιπον μεγαλωσε και εγινε μια γερη γατουλα και πριν προλαβουμε να το στειρωσουμε μας πεταξε πεντε κουτσουβελα.Τα γατακια αυτα λοιπον,ζουσαν χαρουμενα διπλα στην μαμα τους παιζοντας μεταξυ τους κι ανακαλυπτοντας τον κοσμο στον κηπο μας.Ολα αυτα μεχρι πριν 2 βδομαδες που αρχισε η περιοδος του απογαλακτισμου.Καπου εκει 2 απο αυτα αρχισαν να εμφανιζουν διαρροιες εμετους και γενικα σημαδια αδυναμιας.Τα πηγαινα στον γιατρο συνεχεια μεχρι που και τα δυο αρχισαν να παρουσιαζουν σημαδια βελτιωσης.Το ενα,το μαυρακι,που ηταν και το αγαπημενο μου ειδικα πηγαινε πολυ καλα,ωσπου ξαφνικα χθες πηγα στην αυλη να το δω και το σωματακι του ηταν σαν κατατσακισμενο.Το πηρα γρηγορα και αυτο κι το αδερφακι του μην μου παθει κι αυτο το ιδιο,τα βαλα μεσα στο αμαξι κι ετρεξα στην πρωτη εφημερευουσα κλινηκη μπας και το σωσω.Δυστυχως το γατακι δεν αντεξε και ξεψυχησε στα χερια μου.Οταν εφτασα στην κλινικη απλα διαπιστωθηκε ο θανατος του.Ο γιατρος μου ειπε οτι μαλλον ηταν πανλευκοπενια κι πολυ πιθανον να πεθανουν κι τα αλλα.Το μαζεψα,μπηκα στο αμαξι κι σε ολη την διαδρομη πισω εκλαιγα πανω απο το κλουβακι του.Η ταφη ηταν ακομα πιο επιπονη διαδικασια.Το αγκαλιασα,το φιλησα στο κεφαλακι και περιμενα μπας κι ακουσω κανενα νιαου μεχρι να το χωσω στο χωμα.Απο χθες σκεφτομαι το ποσο παραλογος κι αδικος μπορει να ναι ο θανατος για να χτυπησει ενα τοσο δα μικρο και αθωο πλασματακι σε τοσο μικρη ηλικια,ενω καθε φορα που θυμαμαι πως επαιζε με τα αδεφακια του η βλεπω οτι λειπει αναμεσα στα αδεφακια του κι οτι τωρα ειναι στο χωμα,μου ρχεται να μπηξω τα ζουμια.Μεσα σε ολα αυτα ερχονται και οι τυψεις γιατι δεν εμβολιασαμε την μανα οταν επρεπε αφου τους πρωτους μηνες το χαμε απλα σαν αδεσποτο που το φροντιζαμε οσο μπορουσαμε κι οσο σηκωνε η τσεπη μας και δεν ξερω αν οφειλεται σε αυτο.
Γενικα δεν γραφω εδω για συμβουλες για το πως να νιωσω καλυτερα.Εγω καλα θα μαι.Το γατακι ειναι αυτο που δεν εζησε μια μεγαλη ζωη.Γραφω εδω τοσο για να ξεσκασω καπως και να μοιραστω την πρωτη μου κοντινη εμπειρια με τον θανατο,οσο και για να χτυπησω το καμπανακι σε πολλους συνφορουμιτες,πως αμα πετυχουν ποτε αδεσποτακι,δεν αρκει μονο να το περιμαζεψουν και να το φροντισουν αλλα πρεπει και να ενημερωθουν πανω στο ολο θεμα,να το εμβολιασουν οπωσδηποτε και να το στειρωσουν.Αυτα γενικα...Να φροντιζετε τα ζωακια σας κι να τα αγαπατε οσο πιο πολυ μπορειτε.Ο πονος που σου δινουν οταν φευγουν απο διπλα σου,ειναι εκπληκτικα μεγαλος,οσο κι αν το εκλογικευεις με το οτι ειναι απλα ζωακια.

[nick190813]

ετσι ειναι τα ζωακια ,εφοσον τα περνεις πρεπει να ξερεις οτι καποια στιγμη θα φυγουν απο την ζωη

[anxious4ever]

μεγαλο πακετο ειναι..εχω ζωακια κ τα εχω σαν παιδια μου..κ οχι μονο αυτα..εχω κ αδεσποτακια που φροντιζω κ εχω ζησει κ γω θανατο σκυλακου που μαζεψα απο τον δρομο κ τον πηγα στο νοσοκομειο ζωων οπου μετα απο μερικες μερες ξεψυχησε..
ο πονος μου ηταν τεραστιος..ενιωθα μια ερημια μεσα μου..κ γενικα τα ζωα ειναι αθωα πλασματακια κ προσπαθω παντα να δειχνω στους ανθρωπους οτι πρεπει να τα σεβονται.
τα λατρευω απλα! κ σιχαινομαι το ανθρωπινο ειδος! μαζι κ εμενα που ειμαι ανθρωπος!

[aggelos11]

Κι εμενα με κουραζουν οι αλλοι ανθρωποι γενικα.Ειναι μεγαλο λαθος που ο ανθρωπος ειναι ζωο αγελης.Στην πραγματικοτητα οι περισσοτεροι δεν αντεχομαστε μεταξυ μας κι γι αυτο υπαρχουν τοσα κοινωνικα χαρακωματα.Καποια στιγμη σιγουρα θα παρω τα γατια μου κι θα απομονωθω σε καμια βουνοκορφη.

[anxious4ever]

κ καλα θα κανεις! εγω θα ηθελα να ζω μονο με ζωακια γυρω μου!
να ειχα ενα σπιτακι με κηπο κ πολλα σκυλακια κ γατακια!
κ οχι μονο..μη σου πω να ειχα μια φαρμα ζωων..
τα λατρευω τοσο που νιωθω ενα μαζι τους.
δεν τρωω κρεας ειμαι χορτοφαγος γιατι τα αγαπω πολυ κ δεν αντεχω που τα σφαζουν ..κ αυτα τα καιμενα πονανε..κλαινε..φοβουνται.
δεν αντεχω την κακομεταχειριση των ζωων!
τα σκυλια μου με εμαθαν να ζω σωστα κ να κοιταω παντα τη στιγμη!
ενας σκυλος ειδικα, φερνει μεγαλη ευτυχια στην ζωη του ανθρωπου.
ειμαι πολυ τυχερη που εχω για παιδακια μου 2 σκυλακια!
δεν τα αλλαζω για κανενα παιδι στον κοσμο!

[cdeleted29517]

κ καλα θα κανεις! εγω θα ηθελα να ζω μονο με ζωακια γυρω μου!
να ειχα ενα σπιτακι με κηπο κ πολλα σκυλακια κ γατακια!
κ οχι μονο..μη σου πω να ειχα μια φαρμα ζωων..
τα λατρευω τοσο που νιωθω ενα μαζι τους.
δεν τρωω κρεας ειμαι χορτοφαγος γιατι τα αγαπω πολυ κ δεν αντεχω που τα σφαζουν ..κ αυτα τα καιμενα πονανε..κλαινε..φοβουνται.
δεν αντεχω την κακομεταχειριση των ζωων!
τα σκυλια μου με εμαθαν να ζω σωστα κ να κοιταω παντα τη στιγμη!
ενας σκυλος ειδικα, φερνει μεγαλη ευτυχια στην ζωη του ανθρωπου.
ειμαι πολυ τυχερη που εχω για παιδακια μου 2 σκυλακια!
δεν τα αλλαζω για κανενα παιδι στον κοσμο!

Να ρωτήσω τα εξής?
Πόσο καιρό δεν τρως κρέας ? Δεν σ΄αρέσει ας πούμε? Θες να έχεις την συνείδησή σου καθαρή? Αηδιάζεις? Αναφέρεσαι μόνο στην κακοποίηση ή γενικά? Αν μεγάλωναν ας πούμε με καλές συνθήκες κλπ θα τα έτρωγες?
Δεν ξέρω κανένα χορτοφάγο.....

[aggelos11]

Εγω προτιμουσα σκυλια αλλα στην πορεια αγαπησα τα γατακια το ιδιο...Btw τελικα την ζημια πρεπει να την εκανε ο γιατρος με την αδιαφορια του.Αν ακουσετε απο γιατρο ποτε να λεει πως ετσι ειναι πολλα σκυλακια και γατακια πεθαινουν γτι δεν ειναι αρκετα δυνατα.να ξερετε οτι απλα ο ανθρωπος βαριεται να ασχοληθει η εχει κουραστει πια...Βρηκα μια πολυ καλη κλινικη στον γερακα,αλλα δεν ξερω αν επιτρεπεται να την γραψω εδω,μηπως θεωρηθει ως διαφημιση

[cdeleted29517]

Κι εγώ φιλοξενούσα κάτι κουταβάκια, δεν ήταν δικά μου, το ένα δεν την πάλεψε τελικά, όταν το είχα πάει στον κτηνίατρο μου είπαν μάλλον έχει παράσιτα και δεν την βγάζει και όντως δεν την έβγαλε...μου έδωσε πάστες κλπ ε τι άλλο να έκανε?

[nick190813]

Εγω προτιμουσα σκυλια αλλα στην πορεια αγαπησα τα γατακια το ιδιο...Btw τελικα την ζημια πρεπει να την εκανε ο γιατρος με την αδιαφορια του.Αν ακουσετε απο γιατρο ποτε να λεει πως ετσι ειναι πολλα σκυλακια και γατακια πεθαινουν γτι δεν ειναι αρκετα δυνατα.να ξερετε οτι απλα ο ανθρωπος βαριεται να ασχοληθει η εχει κουραστει πια...Βρηκα μια πολυ καλη κλινικη στον γερακα,αλλα δεν ξερω αν επιτρεπεται να την γραψω εδω,μηπως θεωρηθει ως διαφημιση

υπαρχουν κακοι γιατροι ακομα και κτηνιατροι και εγω ειχα μια γατουλα και εβγαζε αφρους απο το στομα..και την πηγα και μ ειπε απλα θα πεθανει...τι να πεις..αμα ειναι καραγκιοζηδες..

[melancholia]

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι κάποια στιγμή ο πόνος περνάει. και τότε μπορείς να αγαπήσεις ένα καινούργιο ζωάκι και να κάνετε ο ένας τον άλλον χαρούμενο

[καθρεπτης]

Ανξιους καταλαβαίνω απόλυτα το πως σκέφτεσαι... μιας κι εγώ μια από τα ίδια είμαι, το ότι δεν μπορούμε να ενταχθούμε όμως εμείς σε αγέλες δεν σημαίνει πως είναι λάθος πως ο ανθρωπος είναι αγελαίο ζώο..

Αγγελε πολύ ωραίο το μήνυμα που περνάς και πολύ υπεύθυνο από μεριάς σου... Ο κτηνίατρος αν και δεν ξέρω αν είναι καλός ή κακός έχει δίκιο... πολλά μικρά δυστυχώς δεν τα καταφέρνουν και ειδικά σε συνθήκες μη σπιτιού όπως τα γατάκια που φρόντιζες... Αυτό που πρέπει να κάνεις τώρα είναι να στειρώσεις την μαμα γάτα και τα μικρά γατάκια πριν κι αυτά γεννήσουν και ιδανικά να βρεις και σπίτια για τα μικρά... Δυστυχώς έχουμε στερήσει το φυσικό περιβάλλον και από μας αλλά και από τα ζωακιά των πόλεων και οφείλουμε να προσέχουμε τον πολλαπλασιασμό τους