Ευθύνη για την πάθηση μας

[serios]

Αναρωτιέμαι τι ευθύνεται για την πάθηση μου.(πάσχω από ψύχωση)
Ακόμα δεν έχει δοθεί συγκεκριμένη απάντηση από την επιστήμη για το τι ευθύνεται.
Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν ευθύνομαι εγώ με τον τρόπο που αντιμετωπίζω τις καταστάσεις ή ο τρόπος που με έμαθαν να τις αντιμετωπίζω.
Δυσκολεύομαι να καταλάβω ποια είναι η αιτία και ποιο το αιτιατό.πχ έφερε η απομόνωση και το άγχος την ψύχωση ή ήμουν σε πρόδρομη φάση που είχε σαν αποτέλεσμα την απομόνωση και το άγχος-κατάθλιψη ===>ψυχωση;;

Δεν ξέρω αν υπάρχει τρόπος να εντοπιστούν οι αιτίες στην ψύχωση.Αν υπάρχει κάποιος που τις εντόπισε για τον εαυτό του ας γράψει την ιστορία του.
Επίσης όσοι πάσχετε από άλλες παθήσεις έχετε αποδώσει ευθύνες για την κατάσταση σας.Αντιμετωπίζετε τις αιτίες η απλά κουκουλώνετε τα πράγματα με τα φάρμακα;;

[Constantly curious]

Σειριε γεια σου και θελω να σου εκφρασω την εκτιμηση μου για την σταση σου στο φορουμ.
Προσωπικα δεν εχω πεισθει για το ποια ακριβως ειναι η παθηση μου πλην του οτι πολλαπλασιαστηκε η νοσηροτητα.
Η αυτο λυπηση εφερε θλιψη, η θλιψη ξορκισε την χαρα, το ξορκισμα οδηγησε σε διασχιση, η διασχιση οδηγησε σε παθολογια αγχους, η παθολογια σε μειζον καταθλιψη. Τελεια. Αυτο σαρκαζομαι.

Αποφασισα να ιαθω, οταν καταλαβα οτι δεν θα γλιτωσω αν συνεχισω να παλευω μονη.
Ξεκινωντας ψυχοθεραπεια αργα και σταδιακα αναγνωρισα το τεραστιο μεριδιο προσωπικης ευθυνης για την δημιουργια πονου, αγχους, καταβολης.
Μπορω να γραψω σελιδες επι σελιδων αναλυοντας καρε καρε πλεον που ποτε και γιατι φερθηκα ή επετρεψα να μου φερθουν καπως.

Εψαχνα μονη, διαβαζα, αγωνιουσα για το πως νοσει η ψυχη και αν διορθωνεται. Προσπαθω να παψω να ψαχνω, να ψαχνω μονη μου την λυση για να ειμαι πιο ακριβης.

Κληρονομικοτητα ? Ναι υπαρχει και απο 2 γονεις. Περιβαλλον ? Ναι ειχε τρανταχτα στοιχεια που επηρεασαν και συνεβαλαν την μη ομαλη μου αναπτυξη.
Κεφαλαιο Επιλογες - Αντιληψης Εαυτου και Κοσμου - Λανθασμενο και αυτο επιβλαβη.

Προοπτικες διορθωσης ? Αν πιστεψω πως δεν, θα πιασω το χορο του ζαλογγου, οποτε ελπιζω πως με την δικη μου προσπαθεια και επιμονη καποια στιγμη θα ξανα νιωσω καλά σε αυτο το σωμα, σε αυτον τον κοσμο και πανω απο ολα να γινω πιο ευελικτη στην προσαρμογη των αλλαγων.

[elis]

Ρε ψηλε αμα βρουμε την αιτια μετα θα βγαλουν τη θεραπεια ρωτασ ερωτηση που ανηκει σε μυστικο του συμπαντοσ ποια ειναι η αιτια αμα τι βρισκαμε θα βρισκαμε θεραπεια την αλλη μερα

[Deleted-member-250416b]

ειχα πάντα την ... δυσθυμια, για να φτασω στο μειζον καταθλιπτικο επεισοδιο, ολο το συμπαν συνωμότησε εναντιον μου, ναι εκανα λάθη..αλλα δεν ξερω αν πραγματικα εχουμε ευθυνη... μας επιασε στον υπνο η "συμφορα". και ξερω ποσο ευθυνοφοβο και επιπολαιο ακουγεται αυτο...αλλα δεν βλέπω να εχω περισσοτερα ελαττωματα αποσα εχουν ολοι οι αλλοι ανθρωποι... και καθε επιλογη που εκανα ηταν πάντα την δεδομενη στιγμη προς το ωφελος μου. αλλο αν μου γυρισε μπουμερανγκ.
δεν πιστεψα στον εαυτο μου, δεν με αγαπησα πραγματικα μπλα μπλα μπλα... αυτα τα λαθη ειναι συνηθη στην ρατσα μας... για να αντεξω ολες αυτες τις μπουρδες ..θα επρεπε να είχα εξωπραγματικη αυτοπεποιθηση..

σκφτηκα πολυ την ερωτηση σου, πραγματικα πολυ ενδιαφερουσα...αλλα δεν βλέπω την ευθυνη μας. ... δεν ξερω που εχουμε ευθυνη ... δεν καναμε κακο σε ανθρωπο και πάντα προσπαθουσαμε να βρουμε τροπους να ειμαστε καλα .
θα προβληματιστω και αλλο πάνω σε αυτο...γιατι μου γεννα και αλλα ερωτηματα το συμπέρασμα μου...δεν μου αρεσει να αισθανομαι ερμαιο της μοιρας μου

[Anakin]

Πιστευω πως ολα αυτα ειναι κληρονομικα, το ιδιο πιστευω και για την αγχωδη διαταραχη μου.

[deleted-member09062017]

serios εμενα χωρις πολλα πολλα με διεγνωσαν με σχιζοφρενεια μετα από 2 επεισοδια που οι γιατροι τα ονομαζουν ψυχωσικα :)...

το πρωτο το ειχα στα 35... κομματακι δυσκολακι σε αυτην την ηλικια να εχεις σχιζο συμφωνα με τις στατιστικες

εικαζω ότι ξεκινησε από ένα δυνατο χτυπημα στο κεφαλι! γιατι αμεσως μετα ξεκινησαν τα συμπτώματα... εκανα ολες τις εξετασεις που υπαρχουν για τον εγκεφαλο μετα το χτυπημα και όλα ηταν καθαρα.. αλλα μαλλον κατι πειραχτηκε...

τωρα αν είμαι-ειμαστε ασθενείς?? ένα εχω να πω η ατιμη η επιφυση φταιει για όλα.... καποιοι λενε ότι είναι το οπλο του ανθρωπου... καποιοι ότι εκει κρυβετε η ''ψυχη''

μετα από 5 χρονια και πολύ διάβασμα κατεληξα στο εξης... αν η ψυχωση μας είναι αποτέλεσμα βλαβης τοτε θα ασβεστωνω την επιφυση μεχρι να πεθανω, με χαπια

αλλα αν δεν είναι βλαβη? αν είναι καποιο σπασιμο ''δικλειδων ασφαλειας'' μεσα στο εγκεφαλο?

ακουσα ένα γαματο σημερα... οι ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ είναι ειτε στην φυλακη ειτε στα τρελάδικα.. ολοι οι αλλοι απλα προβατα

[Macgyver]

Mπα , ειναι στα γονιδια , αμα υπαρξει γενεσιουργος αιτια , μπορει να εκδηλωθει η ψυχικη νοσος , αμα οχι , μπορει να π;ραμεινει σε λανθανουσα μορφη , ειναι σαν ναλεω , οτι εγω φταιω που οταν στρεσσαριστω πολυ , βγαζω ψωριαση ( οντως )...............διαβαζα ενα φυλλαδιο στον ψυχιατρο περι αλκοολισμου , μυθοι και αληθεις , ειναι αδυναμος ο ανθρωποε που καταφευγει στο αλκολ και δεν μπορει να το διακοψει ? ΟΧΙ , ειναι κατασκευασμενος ο εγκεφαλος του ετσι , ωστε προκειται για μια παθηση , οχι αδυναμια.........

[σακης]

Σε εμενα λενε οι γιατροι επαιξε ρολο η υπερβολικη χρηση χασις.

Δεν το καταλαβαινα τοτε, εκανα ζωαρα, ημουν συνεχεια ανεβασμενος.

Ωσπου γυρισα ενα Πασχα απο φοιτητης στο πατρικο μου, και εκει συνεβησαν ολα, εχανα σταδιακα το μυαλο μου, μεχρι που δεν αντεξα και ζητησα χρηση ψυχειατρικης βοηθειας.

Πιστευω η ψυχωση δεν ειναι απλα μια ασθενεια του εγκεφαλου, του μυαλου, αλλα ειναι μια γενικοτερης βιολογικης ψυχοπνευματικης εξασθενησης του οργανισμου, που σε επηρεαζει σε ολους τους τομεις της κοινωνικης ζωης.

Και οσο περνουν τα χρονια, τοσο δυσκολοτερο ειναι να ''συμβιωσεις'' με μια τετοια ασθενεια.Βαραινεις ηλικιακα, βαραινεις και ψυχικα κουβαλωντας την στο σαρακι σου.

Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι τα παραταμε, αλλα ουτε χορευουμε και ζεμπεκιες,συνεχιζουμε,οσο μπορουμε!.

[sea00]

εγω ίσως να έχω κληρονομικότητα γιατί ο πατέρας μου έχει σχιζοφρένεια.....

[Natalia_sups]

Το να βρεις την αιτία δεν βοηθάει απαραίτητα στο να βρεις τη λύση. Δεν ειναι ικανοποιητικο το σκεπτικό αλλα έτσι ειναι, αυτά τα δυο δεν συνδέονται πάντοτε. Και δεν υπάρχει λόγος να σκέφτεσαι οτι ευθύνεσαι για το τροπο που αντιμετωπιζεις τις καταστάσεις και οτι ισως να εχει συνεισφέρει αυτο. Απο το λίγο που το εχω ψάξει σε αυτα τα πράγματα υπάρχει μια προδιάθεση και μπορει να την πυροδοτησουν διαφορα πράγματα...για αλλους τραυματικα γεγονότα, για αλλους το στρες, σε άλλους οι ουσίες σε άλλους φενομενικα τιποτα. Παντως οι ψυχωσικου χαρακτήρα ασθένειες δεν ειναι απο όσο καταλαβαίνω θέμα αντιδράσεων η επιλογών, όχι μονο τουλάχιστον. Μη κάθεσαι να σκέφτεσαι πως θα ηταν τα πράγματα αν έκανες κατι διαφορετικα. Κάποιος μπορει να πίνει πολυ αλκοόλ και να ειναι οκ ως τα γεραματα και άλλος θα πάθει κίρρωση του ήπατος. Υπάρχει η βιολογική προδιάθεση. Και δεν διαφέρει στην ουσία νομιζω αυτο από το να σου πονάει το νεφρό ξερω γω, ειναι μια παθολογία στο σώμα σου, μονο που εχει να κανει με πιο περίπλοκο όργανο...το μυαλό. Εκει εχουμε τη βιολογία και φυσιολογία ενός οργάνου ανακατεμένη με τη σκέψη μας και τα συναισθηματα και την ύπαρξη μας και δεν γνωρίζει και η επιστήμη καλα πως συνδέεται το υλικό με το αϋλο, πως συνδέονται ακριβώς δηλαδη μυαλό και νους. Και για αυτο και οι ψυχικές ασθένειες φαίνονται πιο μυστήριες/περιπλοκες. Αλλα φυσικά και συνδέονται και τα δυο και για αυτο λέω συνεχεια πως για μενα ειναι σαν να εχεις πάθει κατι απο οποιαδήποτε αλλη αποψη υγείας. Αν απλα ηταν θεμα αποφασεων η διαθεσης δεν θα βοηθούσαν τα φάρμακα σωστά; Και οπως και στις αλλες ασθενεις, καποιες θεραπεύονται με μια πεπερασμένου χρόνου αγωγή φαρμάκων και σε αλλες χρειάζεται εφ'ορου ζωής αγωγή. Μη σκέφτεσαι τι φταίει λοιπόν και μη ψάχνεις να αποδωσεις ευθύνες, φρόντισε την υγεία σου. Και μη θεωρείς πως τα φάρμακα απαραιτητα κουκουλωνουν κατι...αν είχες καποια ασθενεια στο σώμα σου που θα χρειαζόταν να παίρνεις φάρμακα μακροπρόθεσμα θα θεωρούσες οτι κουκουλωνουν; Η οτι βοηθούν να εχεις μια καλη ποιότητα ζωής; Αυτο ειναι το ζητούμενο νομιζω...

[deleted-by-request-1305]

seirie οσον αφορα την αιτια της ψυχωσης ουτε οι γιατροι δεν ξερουν να απαντησουν.Ειχα ρωτησει μερικους γιατρους και οι μισοι λενε οτι μπορει να οφειλεται στο αγχος και να πυροδοτει ψυχωσικα επεισοδια σε ευπαθη ατομα(με γονιδιακο υποβαθρο) και οι αλλοι μισοι οτι το αγχος θεωρειται προδρομο σταδιο της ψυχωσης.Ακομα δεν το εχουν λυσει ειναι σαν να λεμε η κοτα γεννησε το αυγο ή το αυγο τη κοτα.Το μονο σιγουρο ειναι οτι τα ναρκωτικα και το αλκοολ μπορει να προκαλεσουν σχιζοφρενεια ακομη και σε ατομα με χαμηλη προδιαθεση που αν δεν εκαναν χρηση ισως να μην εμφανιζαν.10% των ανθρωπων (μου ειχε πει μορφωμενος καθηγητης ψυχιατρικης που με παρακολουθουσε) παγκοσμιως εχει προδιαθεση για σχιζοφρενεια αλλος το παθαινει πιο ευκολα γιατι εχει περισσοτερη προδιαθεση και αλλος πιο δυσκολα με χαμηλοτερο γονιδιακο προφιλ και μονο 1% εμφανιζει,μαλιστα τελευταιες ερευνες λενε 0,3-0,7%.Οπως επισης να μην ξεχναμε οτι και μερικες περιπτωσεις σχιζοφρενειας ειναι μη κληρονομικες διοτι οφειλονται σε μεταλλαξη γονιδιων.

[keep_walking]

http://schizophrenia.com/hypo.php#

Εχει και ενα διαγραμμα με πιθανοτητες απο στατιστικα και μια σωρεια αρθρων ... αν εχεις υπομονη να τα διαβασεις στα αγγλικα. Προσωπικα δεν εχω καν πειστει οτι πασχω απο ψυχωση, αλλα μου ειναι αδυνατον να κοψω πλεον τα φαρμακα. Στο πρωτο ψυχωτικο επεισοδιο που κρατησε περιπου ενα μιση χρονο και υπεφερα ολο το 24ωρο απιστευτα και δεν ηξερα τι μου γινοταν , δεν εκαναν καμμια παρεμβαση κανενας προσπαθουσαν να καταλαβουν. Το ωραιο ειναι οτι συνηρθα μονος και ζητησα ιατρικη βοηθεια. Το ειρωνικο ειναι και ο τροπος που συνηρθα , αλλαξα περιβαλλον ... αρχισα να περιπλανιεμαι απο πολη σε πολη και αρχισα να ακουω φωνες στην περιπλανηση. Το σοκ ηταν τοσο δυνατο και υπεφερα τοσο πολυ (λες και δεν ειχα υποφερει αρκετα 1,5 χρονο) που διαλυθηκαν ολα τα σεναρια που ειχα πλασει με το μυαλο , μιας και οι φωνες τα τσακισαν με απιστευτη λογικη σαν νυστερι χειρουργου. Καταλαβα μετα απο 1,5 χρονο τρελλας την πραγματικοτητα και πηρα ιατρικη βοηθεια μεσω φαρμακευτικης αγωγης. Ειμαι ακρα λειτουργικος , αλλα δεν μπορω να κοψω τα φαρμακα. Το μυαλο δεν ειναι και μηχανη να του λες τωρα θα δουλεψουμε με αλλο τροπο και να υπακουει :P

[ioannis2]

Πιστεύω δεν ειναι θεμα κληρονομικότητας αλλά περιβάλλοντος, ιδίως στην παιδική ηλικία.Τον χαρακτηρα φαινεται πως σε σημαντικό βαθμό τον κληρονομάμε. Κάποιοι χαρακτήρες (κυρίως οι πιο ευαισθητοι, ντροπαλοί, χαμηλών τόνων κλπ συναφή) είναι πιο ευαλωτοι στις αρνητικές επιδράσεις του περιβαλλοντος, κι αυτο εξελίσσεται σε ψυχολογικά προβλήματα.

Το άτομο, για μένα είναι βεβαιο αυτό, σε καποιο σταδιο της ζωης του θα ζητησει βοήθεια ειδικού. Από χρόνια πριν αντιλαμβάνεται τη δυσλειτουργικότητα του. Τωρα καταλαβαίνει πως δεν παει άλλο, αντιλαμβάνεται πλέον ότι δεν μπορεί να ζησει υπό αυτο τον δυσλειτουργικό τρόπο. Επιζητά αλλαγή. Αυτό είναι συνειδητοποίηση. Απευθυνεται σε ειδικό. Ο ειδικός θα τον βοηθησει να αντιληφθει τις αιτίες και θα του υποδειξει μεθοδους/λύσεις για να ξεπεράσει το πρόβλημα. Αυτό από μόνο του είναι η αρχή ενός νέου αγώνα. Δεν σημαινει πως θα τα καταφερει. Απλά θα δει βελτίωση και θα είναι πλεόν πιο συνειδητοποιημένος ως προς το κάθε τι που αντιμετωπίζει.

Ως προς την ψυχωση κλπ κλπ συναφή πιστευω πως ξεκινούν από τα απλά (φοβίες, αρνητική σκέψη, ψυχαναγκασμοί, άγχος κλπ) και εξελίσσονται σε δύσκολες καταστασεις. Εκεί μόνο τα φαρμακα δουλευουν, αλλά δεν είναι η λύση. Η λύση είναι και πάλι η καλλιέργεια της σκέψης.