Δωρεά σπέρματος

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Για μένα υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος όσον αφορά την δωρεά σπέρματος ή ωαρίων.
Μπορεί να υπάρξουν γάμοι ή παιδιά από βιολογικά αδέλφια μεταξύ τους.

[Remedy]

Για μένα υπάρχει ένας μεγάλος κίνδυνος όσον αφορά την δωρεά σπέρματος ή ωαρίων.
Μπορεί να υπάρξουν γάμοι ή παιδιά από βιολογικά αδέλφια μεταξύ τους.

και ειδικα σε μια χωρα σαν την ελλαδα..
ποια κρητη και θεσσαλονικη, μια σταλια χωρα?

[Firfirikos]

Ενταξει Ρεμεντυ μη φωναζεις. Ηθελα απλα να ξεκαθαρισω οτι ειμαι σιγουρος. Απο κει και περα ας το φιλοσοφησουμε αφου το θελεις, αλλα καθαρα για εγκυκλοπαιδικους λογους, αφου η αποφαση μου δεν τιθεται προς συζητηση, απο τη στιγμη που δεν βλαπτει καποιον. :)

Ειμαι μοναχοπαιδι και λογω φιλοσοφιας, ιδεολογιας, ιδιοσυγκρασιας, πειτε το οπως θελετε, εδω και χρονια θεωρω ολοκληρωση το να κανω οικογενεια, με πανω απο 2 παιδια. Οσο περναει ο καιρος ομως, κατι οικογενειακα προβληματα, κατι η κριση, κατι δυσκολια που εχω με τις σχεσεις, η προοπτικη μιας οικογενειας απομακρυνεται. Το γεγονος οτι ειμαι μοναχοπαιδι με κανει να νιωθω οτι κατα καποιο τροπο μαζι με εμενα θα "σβησουν" και οι γονεις μου.

Μη παει το μυαλο σου οτι θεωρω οτι εχω τιποτα εξαιρετικα γονιδια που θελω να διαιωνιστουν, να πανε στον Αρη με καψουλα κλπ κλπ. Καθε αλλο. Θεωρησε το "εγωισμό" αν θελεις, αλλα με πολλα εισαγωγικα γιατι εγω δε θεωρω εγωισμο οτιδηποτε εχει να κανει με τη δημιουργια ή την αγαπη, αφου εγω θελω να δημιουργησω κατι που θα το αγαπουσα εγω, ή εστω καποιος αλλος.

Και με συγχωρεις αν φανω ρατσιστης, αλλα με πιανει και ενα παραπονο: ακουμε τοσα στις ειδησεις τον τελευταιο καιρο για τον ταδε που σκοτωσε τη γυναικα του, κακοποιησε το παιδι του κλπ. Και σκεφτομαι πως η φυση και η κοινωνια επιτρεπουν σε ολους να κανουν οικογενεια, εκτος απο εμας που εχουμε οικονομικη αδυναμια ή προσωπικά προβληματα, η οσους ειναι ομοφυλοφιλοι. Προφανως για τη φυση (και την κοινωνια) τα προβληματα μου ειναι πιο βαριά απο το να ημουν αμορφωτος, περιθωριακός, βιαιος ή σεσημασμένος, αφου αυτοι μια χαρα οικογενειες κανουν ("μια χαρα" που λεει ο λογος). Δε λεω οτι δεν πρεπει να κανουν, αλλα οσο το σκεφτομαι, νιωθω αδικημενος.

Αν ημουν γυναικα, και ειχα λυσει τα προβληματα μου, θα εκανα σχετικα ευκολα κατι και θα εμενα εγκυος. Απο τη στιγμη ομως που δεν ειμαι γυναικα και δεν μπορω να "κάνω παιδι", και ουτε εχω λυσει προσωπικα και οικονομικα προβληματα, νομιζω το πλησιεστερο σε αυτο που μπορω να κανω, ειναι να γινω δωρητης σπερματος, με τη σκεψη επισης οτι θα βοηθησω την αντιστοιχη γυναικα που σκεφτεται σαν εμενα.

Τωρα να με συγχωρεσεις, αλλα νιωθω εναν αντιλογο να ερχεται, και θελω να τον προκαταλαβω: οποιος θελει να μου πει οτι ειναι κακο να γεννιουνται παιδια (βλ. Σοπενχαουερ), να μου το εκλογικευσει λεγοντας "ελα μωρε, ολοι γονεις πρεπει να γινουμε", να μου πει για υπερπληθυσμο και τα καλα της υιοθεσιας ή ακομα και οτι ουτως η αλλως το παιδι θα το εχει καποιος αλλος και κατα πασα πιθανοτητα θα παραμεινω μονος μου, σεβαστα ολα αυτα, ας τα ακολουθουν οσοι θελουν. Εχω φιλες που ειναι αποφασισμενες οτι δεν θελουν να κανουν παιδια, και νιωθω οτι οι ρολοι εχουν αντιστραφει, αφου συνηθως οι αντρες ειναι που δε θελουν και οι γυναικες θελουν. Αυτο ειναι σεβαστο και δεν αρχιζω να φιλοσοφω αν "πρεπει" να κανουν απογονους, γιατι δεν "πρεπει", ειναι κατι προσωπικο.

Προσωπικο ειναι και για μενα, και δεν μπορω να το προσδιορισω ή να το εκλογικευσω περα απο μια "βαθειά εσωτερική ανάγκη". Θα με καταλαβαινε καλυτερα ενα ζευγαρι απο αυτα που εχουν προβληματα και απο "εγωισμό" κανουν αγωνες και θυσιες για να πιασουν παιδι. Με τετοια ατομα συμπασχω, παροτι δεν ειμαι στη θεση τους (αφου δε θα κρατησω εγω το παιδι). Οσοι δεν το καταλαβαινουν, δε χρειαζεται.

Με συγχωρεις αν σε κουρασα Ρεμεντυ, καλη αναγνωση :)

[Remedy]

Ενταξει Ρεμεντυ μη φωναζεις. Ηθελα απλα να ξεκαθαρισω οτι ειμαι σιγουρος. Απο κει και περα ας το φιλοσοφησουμε αφου το θελεις, αλλα καθαρα για εγκυκλοπαιδικους λογους, αφου η αποφαση μου δεν τιθεται προς συζητηση, απο τη στιγμη που δεν βλαπτει καποιον. :)

Ειμαι μοναχοπαιδι και λογω φιλοσοφιας, ιδεολογιας, ιδιοσυγκρασιας, πειτε το οπως θελετε, εδω και χρονια θεωρω ολοκληρωση το να κανω οικογενεια, με πανω απο 2 παιδια. Οσο περναει ο καιρος ομως, κατι οικογενειακα προβληματα, κατι η κριση, κατι δυσκολια που εχω με τις σχεσεις, η προοπτικη μιας οικογενειας απομακρυνεται. Το γεγονος οτι ειμαι μοναχοπαιδι με κανει να νιωθω οτι κατα καποιο τροπο μαζι με εμενα θα "σβησουν" και οι γονεις μου.

Μη παει το μυαλο σου οτι θεωρω οτι εχω τιποτα εξαιρετικα γονιδια που θελω να διαιωνιστουν, να πανε στον Αρη με καψουλα κλπ κλπ. Καθε αλλο. Θεωρησε το "εγωισμό" αν θελεις, αλλα με πολλα εισαγωγικα γιατι εγω δε θεωρω εγωισμο οτιδηποτε εχει να κανει με τη δημιουργια ή την αγαπη, αφου εγω θελω να δημιουργησω κατι που θα το αγαπουσα εγω, ή εστω καποιος αλλος.

Και με συγχωρεις αν φανω ρατσιστης, αλλα με πιανει και ενα παραπονο: ακουμε τοσα στις ειδησεις τον τελευταιο καιρο για τον ταδε που σκοτωσε τη γυναικα του, κακοποιησε το παιδι του κλπ. Και σκεφτομαι πως η φυση και η κοινωνια επιτρεπουν σε ολους να κανουν οικογενεια, εκτος απο εμας που εχουμε οικονομικη αδυναμια ή προσωπικά προβληματα, η οσους ειναι ομοφυλοφιλοι. Προφανως για τη φυση (και την κοινωνια) τα προβληματα μου ειναι πιο βαριά απο το να ημουν αμορφωτος, περιθωριακός, βιαιος ή σεσημασμένος, αφου αυτοι μια χαρα οικογενειες κανουν ("μια χαρα" που λεει ο λογος). Δε λεω οτι δεν πρεπει να κανουν, αλλα οσο το σκεφτομαι, νιωθω αδικημενος.

Αν ημουν γυναικα, και ειχα λυσει τα προβληματα μου, θα εκανα σχετικα ευκολα κατι και θα εμενα εγκυος. Απο τη στιγμη ομως που δεν ειμαι γυναικα και δεν μπορω να "κάνω παιδι", και ουτε εχω λυσει προσωπικα και οικονομικα προβληματα, νομιζω το πλησιεστερο σε αυτο που μπορω να κανω, ειναι να γινω δωρητης σπερματος, με τη σκεψη επισης οτι θα βοηθησω την αντιστοιχη γυναικα που σκεφτεται σαν εμενα.

Τωρα να με συγχωρεσεις, αλλα νιωθω εναν αντιλογο να ερχεται, και θελω να τον προκαταλαβω: οποιος θελει να μου πει οτι ειναι κακο να γεννιουνται παιδια (βλ. Σοπενχαουερ), να μου το εκλογικευσει λεγοντας "ελα μωρε, ολοι γονεις πρεπει να γινουμε", να μου πει για υπερπληθυσμο και τα καλα της υιοθεσιας ή ακομα και οτι ουτως η αλλως το παιδι θα το εχει καποιος αλλος και κατα πασα πιθανοτητα θα παραμεινω μονος μου, σεβαστα ολα αυτα, ας τα ακολουθουν οσοι θελουν. Εχω φιλες που ειναι αποφασισμενες οτι δεν θελουν να κανουν παιδια, και νιωθω οτι οι ρολοι εχουν αντιστραφει, αφου συνηθως οι αντρες ειναι που δε θελουν και οι γυναικες θελουν. Αυτο ειναι σεβαστο και δεν αρχιζω να φιλοσοφω αν "πρεπει" να κανουν απογονους, γιατι δεν "πρεπει", ειναι κατι προσωπικο.

Προσωπικο ειναι και για μενα, και δεν μπορω να το προσδιορισω ή να το εκλογικευσω περα απο μια "βαθειά εσωτερική ανάγκη". Θα με καταλαβαινε καλυτερα ενα ζευγαρι απο αυτα που εχουν προβληματα και απο "εγωισμό" κανουν αγωνες και θυσιες για να πιασουν παιδι. Με τετοια ατομα συμπασχω, παροτι δεν ειμαι στη θεση τους (αφου δε θα κρατησω εγω το παιδι). Οσοι δεν το καταλαβαινουν, δε χρειαζεται.

Με συγχωρεις αν σε κουρασα Ρεμεντυ, καλη αναγνωση :)

δεν με κουρασες φυσικα, εγω στο ζητησα.
και ειχα τους λογους μου.

φυσικα και κανεναν αλλον δεν πειραζεις. το ερωτημα ηταν αν πειραζεις τον εαυτο σου και το ανακαλυψεις αργα.

αυτα ακριβως που διαβασα φοβομουν, και εξηγουμαι:

αρχιζω απο το ευκολο.
κακως "ζηλευεις" μια γυναικα σε αντιστοιχη θεση με σενα (διοτι αυτην την περιπτωση εξεταζουμε. αν δεν ειχες τα κολληματα που περιεγραψες, κι εσυ βρισκεις μια καλη συντροφο και κανεις οικογενεια. δεν χρειαζεται να εχεις μητρα), καθως και μια γυναικα που εχει τα προβληματα που αναφερεις, ειτε οικονομικα ειτε ψυχολογικα, εχει ακριβως το ιδιο θεμα με σενα να κανει οικογενεια. η φυσικη δυνατοτητα να τεκνοποιησει δεν την κανει καταλληλο γονεα, και αν το κανει χωρις σωστες προυποθεσεις απλα θα κανει δυο ανθρωπους δυστυχισμενους. τον εαυτο της κι ενα παιδι που δεν της φταιει σε τπτ (το ιδιο κι αν υιοθετησει βεβαια, οποτε η φυσικη δυνατοτητα τεκνοποιησης παει περιπατο για τα καλα).

το προβλημα κατα την γνωμη μου ειναι, οτι ολο το σκεπτικο σου το στηριζεις στην αναγκη ΣΟΥ να κανεις οικογενεια.
αν καλυπτεις μια τετοια αναγκη, σκεψου με ποιον τροπο αραγε και αν σε οτιδηποτε η δωρεα σου καλυψει καποιο απο αυτα τα κενα που περιγραφεις.
αν εχεις την βεβαιοτητα οτι θα γινει καποιο η καποια παιδια, δεν θα εχεις ποτε την δυνατοτηα ουτε να το μαθεις, ουτε να τα γνωρισεις, ουτε να σε γνωρισουν, ουτε να μαθεις ποτε ποια ειναι και πως ειναι και αν ειναι καλα.
μπορει μαλιστα να μην γινει κανενα παιδι και εσυ να ψυχανεμιζεσαι οτι εισαι βιολογικα πολυτεκνος... δεν χρησιμοποιουνται ολα τα σπερματα, ουτε πετυχαινουν οι ιατρικες πραξεις με ολα. δεν θα το μαθεις ποτε...
αυτο δεν ειναι χειροτερο υπαρξιακο κενο απο αυτο που περιγραφεις????

το οτι στις πολιτισμενες χωρες η δωρεα πληρωνεται, δεν ειναι ευτελισμος της προσφορας.
απλα βαζει την (περιεργη) αυτη πραξη σε σωστες βασεις.
ο 'δοτης" δεν ειναι πατερας, ειναι δοτης. του κανουν κατανοητο οτι καμια σχεση δεν εχει με την συνεχεια του εγχειρηματος, και οτι η πραξη του ισοδυναμει απλως με εξπερματιση..., ειναι μια απλη συναλλαγη για να βοηθησει καποιους ανθρωπους με το αζημειωτο, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ.

αν το κινητρο σου ειναι υπαρξιακο, εγω θα σου προτεινα να προσανατολιστεις στο να λυσεις τα προβληματα σου και να κανεις την δικια σου προσπαθεια.
αν δεν λυνονται, μπορεις να επιχειρησεις να γνωρισεις μια γυναικα που θελει να γινει μονη μητερα και να το κανετε μαζι. να γινεις δηλαδη "παρενθετος πατερας". δλδ να ξερετε κι οι δυο, πιθανον και το παιδι, αλλα να μηνε χεις υποχρεωσεις.
εγω ειχα γνωρισει μια τετοια γυναικα, που δεν καταφερε να κανει παιδι με συντροφους γιατι δεν μπροεσε η δεν ηθελαν εκεινοι και σκεφτοταν να κανει με τυχαιο εραστη εξαπατωντας τον..
ε αντι να εξαπατα καποιος, καποιον, καλυτερα να το κανει με καποιον εν γνωσει του, χωρις εκεινος να εχει ευθυνες.

[arntaben]

χαχα μα γιατι να κανει τεστ dna ενα παιδι που ουτως η αλλως ο πατερας του ξερει οτι δεν ειναι δικο του; :)

Ειναι σιγουρο οτι το ξερει? συν οτι νομιζω τα παιδια που γεννιουνται οταν κανουν σχεση με καποιον επιβαλετε να κανουντεστ μηοως ειναι βιολογικα

[arntaben]

Να θες να γίνεις δωρητής σπέρματος και να φοβάσαι την Βίκυ Χατζηβασιλείου.
Μη σου τύχει

Χαχαχαχα ελιωσα

[arntaben]

Η arntaben. :)

Ε δεν εκανε και εγκλημα νταξη ;-p

[arntaben]

Ενταξει Ρεμεντυ μη φωναζεις. Ηθελα απλα να ξεκαθαρισω οτι ειμαι σιγουρος. Απο κει και περα ας το φιλοσοφησουμε αφου το θελεις, αλλα καθαρα για εγκυκλοπαιδικους λογους, αφου η αποφαση μου δεν τιθεται προς συζητηση, απο τη στιγμη που δεν βλαπτει καποιον. :)

Ειμαι μοναχοπαιδι και λογω φιλοσοφιας, ιδεολογιας, ιδιοσυγκρασιας, πειτε το οπως θελετε, εδω και χρονια θεωρω ολοκληρωση το να κανω οικογενεια, με πανω απο 2 παιδια. Οσο περναει ο καιρος ομως, κατι οικογενειακα προβληματα, κατι η κριση, κατι δυσκολια που εχω με τις σχεσεις, η προοπτικη μιας οικογενειας απομακρυνεται. Το γεγονος οτι ειμαι μοναχοπαιδι με κανει να νιωθω οτι κατα καποιο τροπο μαζι με εμενα θα "σβησουν" και οι γονεις μου.
Μη παει το μυαλο σου οτι θεωρω οτι εχω τιποτα εξαιρετικα γονιδια που θελω να διαιωνιστουν, να πανε στον Αρη με καψουλα κλπ κλπ. Καθε αλλο. Θεωρησε το "εγωισμό" αν θελεις, αλλα με πολλα εισαγωγικα γιατι εγω δε θεωρω εγωισμο οτιδηποτε εχει να κανει με τη δημιουργια ή την αγαπη, αφου εγω θελω να δημιουργησω κατι που θα το αγαπουσα εγω, ή εστω καποιος αλλος.

Και με συγχωρεις αν φανω ρατσιστης, αλλα με πιανει και ενα παραπονο: ακουμε τοσα στις ειδησεις τον τελευταιο καιρο για τον ταδε που σκοτωσε τη γυναικα του, κακοποιησε το παιδι του κλπ. Και σκεφτομαι πως η φυση και η κοινωνια επιτρεπουν σε ολους να κανουν οικογενεια, εκτος απο εμας που εχουμε οικονομικη αδυναμια ή προσωπικά προβληματα, η οσους ειναι ομοφυλοφιλοι. Προφανως για τη φυση (και την κοινωνια) τα προβληματα μου ειναι πιο βαριά απο το να ημουν αμορφωτος, περιθωριακός, βιαιος ή σεσημασμένος, αφου αυτοι μια χαρα οικογενειες κανουν ("μια χαρα" που λεει ο λογος). Δε λεω οτι δεν πρεπει να κανουν, αλλα οσο το σκεφτομαι, νιωθω αδικημενος.

Αν ημουν γυναικα, και ειχα λυσει τα προβληματα μου, θα εκανα σχετικα ευκολα κατι και θα εμενα εγκυος. Απο τη στιγμη ομως που δεν ειμαι γυναικα και δεν μπορω να "κάνω παιδι", και ουτε εχω λυσει προσωπικα και οικονομικα προβληματα, νομιζω το πλησιεστερο σε αυτο που μπορω να κανω, ειναι να γινω δωρητης σπερματος, με τη σκεψη επισης οτι θα βοηθησω την αντιστοιχη γυναικα που σκεφτεται σαν εμενα.

Τωρα να με συγχωρεσεις, αλλα νιωθω εναν αντιλογο να ερχεται, και θελω να τον προκαταλαβω: οποιος θελει να μου πει οτι ειναι κακο να γεννιουνται παιδια (βλ. Σοπενχαουερ), να μου το εκλογικευσει λεγοντας "ελα μωρε, ολοι γονεις πρεπει να γινουμε", να μου πει για υπερπληθυσμο και τα καλα της υιοθεσιας ή ακομα και οτι ουτως η αλλως το παιδι θα το εχει καποιος αλλος και κατα πασα πιθανοτητα θα παραμεινω μονος μου, σεβαστα ολα αυτα, ας τα ακολουθουν οσοι θελουν. Εχω φιλες που ειναι αποφασισμενες οτι δεν θελουν να κανουν παιδια, και νιωθω οτι οι ρολοι εχουν αντιστραφει, αφου συνηθως οι αντρες ειναι που δε θελουν και οι γυναικες θελουν. Αυτο ειναι σεβαστο και δεν αρχιζω να φιλοσοφω αν "πρεπει" να κανουν απογονους, γιατι δεν "πρεπει", ειναι κατι προσωπικο.

Προσωπικο ειναι και για μενα, και δεν μπορω να το προσδιορισω ή να το εκλογικευσω περα απο μια "βαθειά εσωτερική ανάγκη". Θα με καταλαβαινε καλυτερα ενα ζευγαρι απο αυτα που εχουν προβληματα και απο "εγωισμό" κανουν αγωνες και θυσιες για να πιασουν παιδι. Με τετοια ατομα συμπασχω, παροτι δεν ειμαι στη θεση τους (αφου δε θα κρατησω εγω το παιδι). Οσοι δεν το καταλαβαινουν, δε χρειαζεται.

Με συγχωρεις αν σε κουρασα Ρεμεντυ, καλη αναγνωση :)

Μια ερωτηση μονο ιες να αποκτησεις παιδια αποκλειστηκα με δωρεα η ως εναλακτικη πχ γτ δεν εχεις βρει τη καταλληλη? εαν θες μπυ απαντας

[arntaben]

Η arntaben. :)

Ε δεν εκανε και εγκλημα νταξη ;-p

[Firfirikos]

κακως "ζηλευεις" μια γυναικα σε αντιστοιχη θεση με σενα (διοτι αυτην την περιπτωση εξεταζουμε. αν δεν ειχες τα κολληματα που περιεγραψες, κι εσυ βρισκεις μια καλη συντροφο και κανεις οικογενεια. δεν χρειαζεται να εχεις μητρα), καθως και μια γυναικα που εχει τα προβληματα που αναφερεις, ειτε οικονομικα ειτε ψυχολογικα, εχει ακριβως το ιδιο θεμα με σενα να κανει οικογενεια. η φυσικη δυνατοτητα να τεκνοποιησει δεν την κανει καταλληλο γονεα, και αν το κανει χωρις σωστες προυποθεσεις απλα θα κανει δυο ανθρωπους δυστυχισμενους. τον εαυτο της κι ενα παιδι που δεν της φταιει σε τπτ (το ιδιο κι αν υιοθετησει βεβαια, οποτε η φυσικη δυνατοτητα τεκνοποιησης παει περιπατο για τα καλα).

Ειναι αναποφευκτο οτι δεν ξερουμε ουτε μπορουμε να ελεγξουμε το που θα "πεσει" το παιδι αλλα αυτο ειναι ενα αυτονοητο ρισκο που παιρνουμε σε οτιδηποτε. Οταν λεω οτι το αφιερωνω σε μια γυναικα που ειναι σε αντιστοιχη θεση δεν εννοω να ειναι ιδια (και χειροτερη) απο μενα, αλλα καποια που νιωθει το ιδιο κενο. Αλλωστε ενας παραγοντας που σκεφτηκα ολα τα παραπανω ηταν ενα ρεπορταζ που ειχα δει, αφιερωμενο σε αγαμες μητερες που επειδη δεν εβρισκαν συντροφο και ηθελαν να γινουν μητερες, κατεφυγαν σε τραπεζα σπερματος. Το ρεπορταζ βεβαια ηταν καπως εξωραιστικο, αφου κανεις δεν μπορει να πει αν καποια απο αυτες τις μητερες ηταν κακη, αλλα οπως και να εχει με εκανε να θελω να συμμετασχω σε αυτον τον ομορφο κυκλο.

Αυτο που με καθησυχαζει ειναι οτι οι γυναικες που γινονται μητερες με αυτον τον τροπο, το κανουν με πληρη συνειδηση. Βρισκω παραλογο μια γυναικα να μπαινει σε αυτη τη διαδικασια για να αποδειχθει κακη μητερα.

το προβλημα κατα την γνωμη μου ειναι, οτι ολο το σκεπτικο σου το στηριζεις στην αναγκη ΣΟΥ να κανεις οικογενεια.

Δεν αντιλεγω, αλλα καταληγουμε εκει που φοβομουν: γιατι ειναι "πρόβλημα"; Το "παραπονο" που εχω δεν ειναι και τοσο προβλημα, ισα ισα θα ελεγα ειναι δημιουργικη δυναμη. το αλλο προβλημα ειναι οτι δε βρηκα διαδικαστικη ακρη.

αν εχεις την βεβαιοτητα οτι θα γινει καποιο η καποια παιδια, δεν θα εχεις ποτε την δυνατοτηα ουτε να το μαθεις, ουτε να τα γνωρισεις, ουτε να σε γνωρισουν, ουτε να μαθεις ποτε ποια ειναι και πως ειναι και αν ειναι καλα.
μπορει μαλιστα να μην γινει κανενα παιδι και εσυ να ψυχανεμιζεσαι οτι εισαι βιολογικα πολυτεκνος... δεν χρησιμοποιουνται ολα τα σπερματα, ουτε πετυχαινουν οι ιατρικες πραξεις με ολα. δεν θα το μαθεις ποτε...
αυτο δεν ειναι χειροτερο υπαρξιακο κενο απο αυτο που περιγραφεις????

ο 'δοτης" δεν ειναι πατερας, ειναι δοτης. του κανουν κατανοητο οτι καμια σχεση δεν εχει με την συνεχεια του εγχειρηματος, και οτι η πραξη του ισοδυναμει απλως με εξπερματιση..., ειναι μια απλη συναλλαγη για να βοηθησει καποιους ανθρωπους με το αζημειωτο, ΟΧΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ.

Τα ξερω ολα αυτα. Επιπλεον, απο οσο διαβασα σε μια ιστοσελιδα, ο δοτης ενημερωνεται για τη γονιμοτητα του, και το μονο που μπορει να ξερει για το παιδι, αν το επιθυμει, ειναι η ημερομηνια γεννησης. Οποτε (προϋποθετοντας οτι το εργαστηρι ειναι φερεγγυο) δεν τιθεται το συγκεκριμενο ψυχανεμισμα. Εχω σκεφτει οτι αν γινει κατι τετοιο, θα του γιορταζω καθε χρονο γενεθλια :Ρ

Θα σου πω ενα παραδειγμα: πες οτι δινεις ενα μπουφαν στην εκκλησια για τους προσφυγες. Απο η στιγη που το αφηνεις στην εκκλησια δεν ξερεις τι θα γινει: μπορει να το κλεψει ο νεοκορος,μπορει να το φορεσει ενας προσφυγας και αμεσως μετα να του σκιστει και να το πεταξει, μπορει μαλιστα ενας αλλος προσφυγας να τον σκοτωσει για να του το κλεψει. τωρα μη μου πεις "ενα παιδι δεν ειναι μπουφαν". Θελω να τονισω την πράξη, και τη σκεψη του να ξερεις οτι καπου, χωρις να το ξερεις, υπαρχει κατι δικο σου και κανει καποιον ευτυχισμενο (ενω, δυστυχως, μπορει και οχι), και, στην περιπτωση του παιδιου, μπορει να ειναι και το ιδιο ευτυχισμενο.

Δεν μπορω να το "εκλογικευσω" παραπανω.

το οτι στις πολιτισμενες χωρες η δωρεα πληρωνεται, δεν ειναι ευτελισμος της προσφορας.
απλα βαζει την (περιεργη) αυτη πραξη σε σωστες βασεις.

Δεν ειπα πουθενα οτι ευτελιζεται ή οτι δεν θα επρεπε να πληρωνεται. Ειπα οτι για μενα δεν παιζει καποιο ρολο. Οσοι εχουν οικονομικο προβλημα και το βλεπουν σαν "εσοδο", καλα κανουν και το βλεπουν ετσι.

αν το κινητρο σου ειναι υπαρξιακο, εγω θα σου προτεινα να προσανατολιστεις στο να λυσεις τα προβληματα σου και να κανεις την δικια σου προσπαθεια.

Τα προβληατα εναι προβληματα, αλλα περα απο το οτι με κανουν να σκεφτω αυτη την πραξη, δεν αλληλοσχετιζονται. Δηλαδη το ενδιαφερον μου για να γινω "πατερας" με αυτον τον τροπο δεν με απροπροσανατολιζει απο το να λυσω τα προβληματα μου. Και το να ξεχασω το ζητημα της δωρεας σπερματος δε θα τα κανει επιλυσιμα. Έτσι δεν ειναι;

αν δεν λυνονται, μπορεις να επιχειρησεις να γνωρισεις μια γυναικα που θελει να γινει μονη μητερα και να το κανετε μαζι. να γινεις δηλαδη "παρενθετος πατερας". δλδ να ξερετε κι οι δυο, πιθανον και το παιδι, αλλα να μηνε χεις υποχρεωσεις.
εγω ειχα γνωρισει μια τετοια γυναικα, που δεν καταφερε να κανει παιδι με συντροφους γιατι δεν μπροεσε η δεν ηθελαν εκεινοι και σκεφτοταν να κανει με τυχαιο εραστη εξαπατωντας τον..
ε αντι να εξαπατα καποιος, καποιον, καλυτερα να το κανει με καποιον εν γνωσει του, χωρις εκεινος να εχει ευθυνες.

Αυτο θα ηταν το ιδανικο φιλε Ρεμεντυ (μετα την οικογενεια, εννοειται). Αν γνωριζα καποια που να ενδιαφεροταν με αυτον τον τροπο, δε θα σας επρηζα τωρα. :)

Σε ευχαριστω για το χρονο και το ενδιαφερον σου. Παροτι δεν με καλυψε σε αυτα που ενδιαφερομαι, ελπιζω να οφεληθει καποιος. :)

[Firfirikos]

Μια ερωτηση μονο ιες να αποκτησεις παιδια αποκλειστηκα με δωρεα η ως εναλακτικη πχ γτ δεν εχεις βρει τη καταλληλη? εαν θες μπυ απαντας

Επειδη στο προσδοκιμο μελλον δεν προβλεπεται να κανω οικογενεια, ουτε διαφαινεται εξοδος απο το "τουνελ", το δευτερο καλυτερο πραγμα που μπορω να κανω, ειναι να γινω "πατερας" κανοντας μητερα καποια αλλη, εστω και αγνωστη. Ακομα κι αν αυτο σημαινει οτι, δυστυχως, δε θα γνωρισω το παιδι (διοτι απαγορευεται, για ευνοητους λογους)

[arntaben]

[QUOTE=Firfirikos;598658]Επειδη στο προσδοκιμο μελλον δεν προβλεπεται να κανω οικογενεια, ουτε διαφαινεται εξοδος απο το "τουνελ", το δευτερο καλυτερο πραγμα που μπορω να κανω, ειναι να γινω "πατερας" κανοντας μητερα καποια αλλη, εστω και αγνωστη. Ακομα κι αν αυτο σημαινει οτι, δυστυχως, δε θα γνωρισω το παιδι (διοτι απαγορευεται, για ευνοητους λογους)[/QUOTE
Στο δοκιμο μελλον δεν θες εσυ να κανεις οικογενεια πχ λογω ευθηνων οικονομικης καταστασης κλπ η απο αλλους παραγοντες ? επισεις ποσο χρονων εισαι εαν επιτρεπετε ρωταω γτ το παραδειγμα με το μπουφαν ειναι πολυ συνηδητοποιημενο- ψαγμενο μπραβο

[Firfirikos]

Στο δοκιμο μελλον δεν θες εσυ να κανεις οικογενεια πχ λογω ευθηνων οικονομικης καταστασης κλπ η απο αλλους παραγοντες ? επισεις ποσο χρονων εισαι εαν επιτρεπετε ρωταω γτ το παραδειγμα με το μπουφαν ειναι πολυ συνηδητοποιημενο- ψαγμενο μπραβο

Οικονομικη κατασταση, επαγγελματικη ασταθεια, περιορισμος ελευθεριας λογω οικογενειας και υποχρεωσεων, και περιορισμος ελευθεριας και επιλογων λογω κλειστης κοινωνιας. Δεν θελω να πω παραπανω γιατι ειναι εντελως αλλη συζητηση

Χαιρομαι που το βρηκες ψαγμενο. Ειμαι σε ηλικια ωστε να ζηλευω συμμαθητες μου που εκαναν οικογενεια, και αν ημουν γυναικα θα ελεγα "εγώ πότε θα γίνω μάνα;" :D

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Βρε Firfirikos, αφού το παιδί δεν θα σε γνωρίσει, ούτε θα έχει το δικό σου επώνυμο, ούτε όνομα από την οικογένειά σου, ούτε το περιβάλλον σου θα ξέρει, ούτε θα μεγαλώσει με εσένα.
Δεν θα είναι παιδί σου στην πραγματικότητα. Ουσιαστικά, μόνο τα γονίδια θα έχει, που μπορεί αυτή τη στιγμή να τα έχει και ένας τυχαίος μακρινός συγγενής σου ή απόγονος κάποιου συγγενή σου.
Δεν καταλαβαίνω, δεν είμαστε ζώα, άνθρωποι είμαστε. Και οι άνθρωποι διαμορφώνονται στο περιβάλλον τους και από τους ανθρώπους που τους φροντίζουν και τους αγαπούν. Εσύ για το παιδί που τυχόν θα γεννηθεί θα είσαι ανύπαρκτος, το ίδιο και το παιδί για σένα.
Θα ήθελα να καταλάβω το νόημα αυτού που επιδιώκεις. Δεν υπάρχει νόημα. Εξάλλου, δεν θα χαθεί το είδος αν δεν κάνεις εσύ παιδιά. Τόσα δισεκατομμύρια είμαστε... Και με παρόμοια γονίδια μάλιστα.

[Firfirikos]

Κασσανδρα, αυτα που λες τα ξερω, τα εχω σκεφτει, τα περιμενα και τα εχω ηδη προκαταλαβει καπως στο μεγαλο μου ποστ (εν μερει, προσπαθησα) Για μενα ειναι κατι εντελως εσωτερικο και συναρτηση ολων των σκεψεων που ειπα, οποτε δεν υπαρχει λογος να αποδομησω γιατι ολο και καποιο σφαλμα λογικης θα βρει καποιος που διαφωνει. Αν δεν το καταλαβαινεις δεν πειραζει, ουτε εγω καταλαβαινω πχ. αυτον που του αρεσουν οι αντρες, ή αυτον που νιωθει την αναγκη να πιστευει σε εξωγηινους.

Αλλωστε αυτο που θελω να κανω, αν θες να το αντιληφθεις σαν κατι "εγωιστικο" (με πολλα εισαγωγικα, γιατι κυριολεκτικα ο εγωισμος ειναι εντελως αλλο πραγμα) αλλα δεν ειναι εις βαρους καποιου αλλου, ουτε καν για κερδος μου. Ανοιξα αυτη τη συζητηση για να ξερω τι μπορω να κανω, και οχι να απομυθοποιησετε τη διαδικασια για να με "βοηθησετε" να "ξεκολήσω" απο αυτη την εσωτερικη αναγκη. :)

Επισης οταν ακουμε ιστοριες για ζευγαρια που ειχαν προβληματα και πληρωσαν χιλιαδες ευρω και εκαναν θεραπειες για να εκπληρωσουν το ονειρο τους, δεν τους λεει κανενας "γιατι μπηκατε σε αυτον τον κοπο" ουτε για γονιδια και επιβιωση ανθρωπινου ειδους. :P

(Συγνωμη αν αθελα μου φανηκα δηκτικος σε κατι που ειπα)