SOS Γενικευμένο άγχος μάλλον; Βοήθεια!!!!

[Sophie_]

Καλησπέρα Σοφία. Είμαι μια κοπέλα λίγο μεγαλύτερή σου κι αναγνώρισα σε σένα εμένα σε κάποια σημεία.

1. την υπερπροστατευτική μητέρα = υπερευαισθητη εγώ
2. Το πόδι που κουνάει και η μητέρα μου,σόι της αιώνια!!!
3.τις κρίσεις πανικού

πέρα από τις κρίσεις πανικού που πλέον έχουν μειωθεί πάρα πολύ τα υπόλοιπα τα αγαπάω πραγματικά. Και το γεγονός της υπερπροστατευτικής μητέρας και το γεγονός της υπερευαισθησίας μου και το πόδι μας τα αγαπώ πολύ. Γιατί? γιατί απλά είμαι εγώ, αυτά με έκαναν όπως είμαι, μου δίνουν ηρεμία και δύναμη.

Όντας έφηβη ή σε περιόδους κρίσεων τα έχω αισθανθεί ως αρνητικά στοιχεία. Λογικό όμως εφόσον σε κάποιες στιγμές που το μυαλό μας θολώνει δε σκεφτόμαστε καθαρά.

Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να μάθουμε να μας αγαπάμε και τα όποια στοιχεία θεωρούμε αρνητικά να τα μετατρέψουμε σε θετικά. Το να βρίσκω και να ξέρω ποια είμαι, τι μου αρέσει και να με αγαπώ με βοηθάει να ηρεμώ, το να σκέφτομαι όσα βρίσκω όμορφα πάνω μου και στη ζωή μου. Αυτή είναι και η λύση που μου έδωσαν οι ειδικοί στις κρίσεις πανικού. Δηλαδή να σκέφτομαι όσα αγαπώ και μου αρέσουν και τίποτ'άλλο!! Να λέω όχι σε όσα με συγχίζουν ή αποσυντονίζουν και να κάνω παύση σε ότι με πιέζει. Όχι για μια μέρα αλλά για μεγάλα διαστήματα που ίσως είναι και χρόνια. Ακόμα και αν πας πίσω σε πράγματα εαν συνεχίζεις να πιέζεσαι πας 10 φορές πιο πίσω. Ακόμα και αν μια βόλτα ή ένα ταξίδι ή μια παρέα νιώθεις ότι σε πιέζουν εκείνη τη στιγμή είναι καλύτερο να πεις όχι,παρά να πιεστείς να ακολουθήσεις. Πίστεψέ με όταν ηρεμίσεις πραγματικά θα τα κάνεις στο δεκαπλάσιο

Η βοήθεια από ειδικό είναι απαραίτητη νομίζω όμως. Απλά να ξέρεις ότι όλα αυτά στο σώμα σου είναι απλά άγχος και το άγχος μπορεί να γίνει κόμπος, μπορεί να γίνει στομαχόπονος, εμετός, διάρροια, πονοκέφαλος, μούδιασμα, ζαλάδα. Στην πραγματικότητα δε συμβαίνει τίποτα σωματικό απλά κάτι σε πιέζει κάθε φορά. Το τι το ξέρεις μόνο εσύ και ο λόγος που προτίνω κι εγώ έναν ειδικό είναι γιατί μπορεί να σε βοηθήσει να το βρεις και να το ξεκλειδώσεις απ'τη σωματική θέση που έχει πάρει.

Γεια σου! Συχνά λένε πως αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δε μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους. Σε μένα πώς συνδυάζονται όλα; Δεν ξέρω τι φταίει. Άλλοτε με λατρεύω, άλλοτε με ''μισώ'', είναι φορές που δεν αντέχω τη σάρκα μου. Ίσως φταίει που ασχολούμαι με τα καλλιτεχνικά και είμαι πολύ ευαίσθητη μέσα μου.. πώς το διαχειρίστηκες όλο αυτό με τη μητέρα σου;

[treasure_octopus]

Γεια σου! Συχνά λένε πως αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, δε μπορείς να αγαπήσεις τους άλλους. Σε μένα πώς συνδυάζονται όλα; Δεν ξέρω τι φταίει. Άλλοτε με λατρεύω, άλλοτε με ''μισώ'', είναι φορές που δεν αντέχω τη σάρκα μου. Ίσως φταίει που ασχολούμαι με τα καλλιτεχνικά και είμαι πολύ ευαίσθητη μέσα μου.. πώς το διαχειρίστηκες όλο αυτό με τη μητέρα σου;

Όλοι μας νομίζω πάνω κάτω περνάμε από στιγμές που είτε μας μισούμε είτε μας αγαπάμε. Το θέμα είναι πιο θα αφήσεις να επικρατεί τις περισσότερες.. Με τη μητέρα μου, θα σου πω. Την αγαπάω απίστευτα και είναι δίπλα μου συνεχώς οπότε μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι κάποια στιγμή θα μου φύγει.. κάποια στιγμή θα μου λείπει η προστασία της και ας είναι υπερβολική. Επίσης της χρωστάω αυτό που είμαι τώρα. Της χρωστάω την ευαισθησία που τελίκά με βοηθάει να γίνομαι απλά καλύτερος άνθρωπος ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα υποφέρω κάποιες στιγμές. Η ευαισθησία μου είναι η δυναμή μου οπότε τελικά κατάλαβα ότι ότι μου έκανε ήταν για καλό και για να έχω να μοιράζομαι μαζί της όχι μόνο κοινό αίμα αλλά πολλά περισσότερα