Απορία σχετικά με βίαιες τασεις (συγγενικό πρόσωπο)
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 6 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 77
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806

    Απορία σχετικά με βίαιες τασεις (συγγενικό πρόσωπο)

    Μπορεί η απορία μου να είναι άτοπη η χαζη και να μην υπάρχει απάντηση κι ολας και ζητώ εξαρχης συγνώμη σε όποιο μέλος του χτυπήσει ευαίσθητη χορδή το θέμα που ανοίγω. Και φυσικα δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες και δεν έχω άγνοια επί του θεματος. Ωστόσο όταν ζεις τη βία και ακούς "θα κανω φονο" από κοντινό και αγαπημένο σου πρόσωπο οσο να ναι σου κόβεται το αίμα. Το ξέρω πως το πρόσωπο αυτό υποφέρει πιο πολύ από οποιονδήποτε γύρω του, ωστόσο δεν ξέρω από ένα σημείο και μετά που είναι η γραμμή ανάμεσα στο "πρέπει να πλησιασω και να βοηθήσω καπως" και στο "πρέπει να φοβηθω και να προστατευτω". Ή απορία μου ειναι ποσο μπορεί να το εννοεί αυτό καποιος όταν δεν είναι καλα; Πόσο αληθινη μπορεί να είναι η πρόθεση του να κάνει κακό σε καποιον; Πρόσφατα απειλουσε οτι θα σκοτώσει κοντινο οικογενειακο πρόσωπο και απομονώθηκε, μας έδιωξε όλους μακρια για να μη κάνει κακο (εχει πραγματι ασκησει εντονη σωματικη βια στο παρελθον και γενικά τα επεισόδια του βγαίνουν σε βια. Εχουν σπασει απειρα κοκκαλα και πραγματα. Οταν ηρεμεί νιώθει άσχημα και ζητάει από ολους συγνωμη χίλιες φορες). Αυτη τη φορα πήρε πέρα από τα κανονικά του φάρμακα (καμία 13 χάπια τη μέρα) αλλά 4 ταβορ ηρεμιστικα και μετά αποφάσισε να κάνει μόνος του εισαγωγή σε κλινική. Ζήτησε και να μην τον επισκεφτεί κανείς μας. Έχω ζήσει πολλες σουρεαλιστικες καταστάσεις ανά τα χρονια και θυμαμαι κυριολεκτικά να μεγαλώνω με μία μιξη αγαπης/απελπισιας και παρατεταμενου φοβου. Συνηθισα τα παντα πλέον, προσαρμοστηκα, κοιμαμαι με το ενα ματι ανοιχτο. Και δεν με πειράζει πια ξερω πως ο αγωνας που δινει για να εχει μια οσο γινεται φυσιολογικη ζωη ειναι πολυ σκληροτερος απο τον δικο μου. Απλά αυτή τη φορά τρομαξα πολύ γιατί έφυγε μόνος του στη κλινική και έχει πλακωθει στα ταβορ σε σημείο που δεν τον πιάνουν πια. Είναι η δεύτερη φορά σε λίγους μήνες που το κάνει αυτό. Από τη μία είναι καλο σημαδι αυτογνωσίας που παει μονος από την άλλη είναι σημαδι πως είναι πραγματικά πολύ άσχημα έτσι δεν είναι; Πόσο αληθινα μπορεί να ενιωθε τη πρόθεση να σκοτώσει; Το ελεγε πια συνέχεια...

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2016
    Location
    κάπου στον κόσμο μου
    Posts
    778
    δεν είμαι ειδικός θα πω απλά την γνωμη μου πάνω σ αυτό που διάβασα
    τ ότι ήταν επιθετικός κι έκανε πράγματα για τα οποία μετάνιωνε αμέσως μετά δεν είναι κι ότι καλύτερο και ίσως θα έπρεπε να τον είχατε βάλει εσείς πιο νωρίς σε μια κλινική (αφού είχατε πλέον εξάντλησή κάθε δυνατή προσπάθεια)
    η αυτογνωσία και το θάρρος να πάει μόνος του σε μια κλινική είναι αξιέπαινη
    δεν νομίζω ότι μπορώ να δώσω κάποια βοήθεια το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να ασχοληθείς και λίγο με τον εαυτό σου και να ξεχάσεις της όποιες δυσκολίες πέρασες
    από θέμα ηθικής υποστηρίξεις εάν θέλεις και μπορώ θα είμαι εδώ...

    περαστικά να ανάρρωσή γρήγορα και να είναι σε θέση να ξανά πάρει την ζωή του στα χέρια του....
    πριν πεις κάτι βούτα πρώτα την γλώσσα στο μυαλό σου

  3. #3
    Banned
    Join Date
    Aug 2015
    Location
    νησια bora bora
    Posts
    4,715
    νομιζω πως εχεις δικιο..απο την στιγμη που ζητησε ο ιδιος να κλειστει για να σας προστατευσει, ηξερε πως δεν υπάρχει αλλο δρομος.πρεπει να σεβαστητε την επιλογη του , να μιλησετε με τους γιατρους του και να δειτε ποσο καιρο θα πρεπει να παραμεινει εκει για να ξεπερασει αυτον τον βαθμο επικυνδηνοτητας... και τι πρεπει να κανετε και εσεις με την σειρα σας για να μπορεσετε να τον βοηθησετε ..ολα θα πάνε καλα...και μονο που ειδε και καταλαβε οτι μπορει να αποφυγει τα χειροτερα και να προσπαθησει να βοηθηθει ειναι αισιοδοξα τα πραγματα. υπομονη κοριτσι μου...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Το θέμα είναι πως έχει νοσηλευτεί πολλές φορές στο παρελθόν, έχει πολλά χρόνια που μπαινοβγαίνει σε κλινικες, συνήθως με εντολή εισαγγελέα αν δε κάνω λάθος μετα απο καμιά μεγάλη φασαρία. Απλά τώρα τελευταία ειναι η δεύτερη φορά που μπαίνει μόνος του, για αυτό μου εκανε εντύπωση και με τάραξε σε συνδιασμό με τα λογια για φόνο. Για αυτό μου φάνηκε σαν επιδείνωση αυτο...Και φάρμακα παιρνει και παρακολουθείται από συγκεκριμένη γιατρό τα τελευταία χρόνια. Αλλα χωρίς να θέλω να επεκταθω πολύ πάνω στα θέματα του κλάδου παροχών ψυχικής υγείας θα πω απλά την εντύπωση μου: νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά έχει χαθεί ο έλεγχος με τα χάπια παίρνει παρά πολλά και μετά βίας έχουν τη δράση που θα έπρεπε. Όλο και μειώνεται η ευαισθησια του σε αυτα. Και δεν βοηθάει και το ότι υπάρχει και άλλο άτομο στο σπίτι με αστάθεια (κατάθλιψη υστεριες και νευρα συνέχεια). Ίσως το πρόβλημα του δεν είναι τα χάπια αλλά το άλλο κομμάτι της ψυχολογικής στήριξης και ηρεμίας που χρειάζεται. Βασικά με την ατμόσφαιρα που επικρατεί απορω πως δεν έχουμε γίνει κομματάκια όλοι εδώ εγώ δεν αντεχω καμία φορά, γίνεται τιτάνια προσπάθεια εκ μέρους του. Εγώ σχεδιαζω να φύγω από τη χώρα σε μερικούς μήνες, σχεδιάζω γενικά να φύγω όσο με θυμαμαι. Απλά όσο να ναι όταν είσαι η μόνη φωνή λογικής σε μία κατάσταση είναι καπως... και ας έχεις τη λιγότερη δύναμη από όλους να αλλάξεις κάτι...να το πω απλά νιώθω άσχημα και να φύγω αισθάνομαι ότι θα σκοτωθούνε. Από την άλλη έχω κυριολεκτικά μηδέν έλεγχο της κατάστασης όσο και αν προσπαθώ αλλά δεν μπορώ να μην αισθάνομαι ευθύνη. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Η αληθεια ειναι πως αυτό που θα ήθελα για να ηρεμησω είναι να ακουγα από κάποιον που έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση με αυτό το πρόσωπο ότι όχι, δεν τα εννοει στη πραγματικοτητα. Ότι σκέφτεται η βιωνει η φοβαται κάτι άλλο. Αλλά φυσικά κάτι τετοιο δεν είναι δυνατό και πιστεύω πως προς στιγμήν τα εννοεί...μέσα στη στιγμή, για λίγο εστω .Κι ας μετανιώνει ένα κομμάτι του, κι ας το παλεύει μέσα του. Απλα φοβάμαι μην υπερισχύσει ποτέ το κομμάτι που τα εννοεί. Όσο περνάνε τα χρόνια βλέπω πως το πρόβλημα του δεν είναι μόνο τα άμεσα κομμάτια της ασθενειας, αλλά και οι απορροιες που αυτή εχει στη ζωή του...όσο να ναι έχει απομονωθεί κοινωνικα (παρ'οτι κοινωνικος) καθώς δεν καταφέρνει πάντα να προσαρμοστεί και η ζωή του με τα χρονια ερχεται σε τέλμα. Και όσο βλέπει το τέλμα τόσο απελπιζεται και ποναει και υποφέρει. Δεν μπορεί δυστυχως να κάνει κάτι πέρα από το να μένει με την οικογένειά του και τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από την ανάγκη να δημιουργήσουμε κάτι. Είτε είναι δικη μας οικογένεια είτε κάτι άλλο που αγαπάμε είτε σα δουλειά ειτε οτιδηποτε, ένα κίνητρο τέλος πάντων να τον βοηθά να βαζει στόχους και να ονειρεύεται. Δεν αρκει ο τέλειος συνδιασμός φαρμακων. Και δυστυχώς φαίνεται να είναι αργά για εκείνον κάτι δεν έγινε σωστά από νωρίς και λυπάμαι που το λέω. Ας μου κοβόταν το αριστερο πόδι και το δεξί χερι κι ας ειχα άδικο κι ας έβγαινε από το τέλμα του. Αλλά έχει τοοοοσο καιρό που μπήκε και χάθηκε εκεί μεσα... :( Και αυτό που φοβάμαι είναι πως αν η ζωή σου εχει βρει τοιχο και απλα υπαρχεις και δεν έχεις κάτι να χάσεις...γιατί να μη κανεις κακό τελικά σε κάποιον; Είτε άλλον είτε στον εαυτό σου; Και τα δύο είναι πολύ άσχημα σεναρια αλλά με τον καιρό δεν ξέρω πως αλλιώς να φανταστώ την έκβαση του...ίσως αγχωνομαι υπερβολικά η τα υπεραναλυω όλα κι εγώ. Δεν ξέρω ένα μυαλό το εχω χειμώνα καλοκαίρι.

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2016
    Location
    κάπου στον κόσμο μου
    Posts
    778
    μιλάω πάντα για αυτά που περιγράφεις και χωρίς να εχω ζήσει κάποια παρόμοια κατάσταση

    αν έχεις σκοπό να φύγεις γι άλλο κράτος καν το ... δεν έχεις καμία ευθύνη ...και στο σπίτι να κάτσεις σε μια τέτοια κατάσταση δεν νομίζω ότι μπορείς να βοηθήσεις...
    το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να μιλήσεις με τους γιατρούς που τον παρακολουθούν και έχουν μια ολοκληρωμένη άποψη για την κατάσταση του
    και στην συνέχεια να πας να μιλήσεις με έναν ψυχαναλυτή


    το να κοιτάξεις την ζωή σου δεν είναι ότι δεν σκέφτεσαι τους δικούς σου
    αλλά με το να καταστρέφεις την δική σου ζωή δεν είναι λύση
    τουλάχιστον προσπάθησες τόσα χρόνια καιρός να κάνεις κάτι και για σένα
    μην έχεις τύψεις για κάτι που εσύ δεν έκανες....
    πριν πεις κάτι βούτα πρώτα την γλώσσα στο μυαλό σου

  6. #6
    Ναταλία, καλη δυναμη, υπομονη, θετικη πιστη, ελπιδα.

    Η οικειοθελης του εισαγωγη δειχνει επιγνωση του ξεπερασματος οριων. Εμενα αυτο μονο ως θετικος δεικτης μου φαινεται !!!
    Επισης πραγματι οταν ενα ευαλωτο ατομο στην επθετικοτητα, φασαρια, ενταση ειναι μεσα σε αυτο δυσκολευεται ακομα περισσοτερο οση δοσολογια και να εχει. Αλλά ... αλλά.


    Εάν παρελειπε δοσεις, ελεγε ψεμματα οτι κανει ληψη, δεν εκανε εκουσια νοσηλεια, προσωπικα θα φοβομουν περισσοτερο μηπως κανει κακο στον εαυτο του ή σε καποιον αλλον. Οι ψυχιατροι συνηθως λενε αναλογα βεβαια και το ιστορικο του ασθενη - οτι πολλες φορες τα λενε για να τα λενε -.

    Συμμεριζομαι τις ανησυχιες σου γιατι δυστυχως εχω υπαρξει σε παρομοια θεση, όπου το κλιμα ακομη πιο θολο για την πορεια του ατομου.

    Εσυ Ναταλια οφειλεις στον εαυτο σου να προχωρησεις εκει οπου επιθυμεις. Επειδη εισαι σε μεγαλο διλλημα ηθικο απο οτι καταλαβαινω νομιζω πως με ενα ατομο ειδικο θα επαιρνες σωστες απαντησεις. Εδω στο φορουμ θα παρεις γνωμες. Ειναι πολυυυυυ δυσκολο να βουλιαζει το καραβι και ενω εχεις σωσιβιο να μην πνιγεις ταυτοχρονα να νιωθεις τυψεις που ο αλλος το ψαχνει.

    Σου ευχομαι να ειναι καλη η πορεια και οι σκεψεις σου δεν ειναι παραλογες. Ειναι ανθρωπινες και κατανοητες.
    Last edited by Constantly curious; 17-04-2016 at 18:15.
    "Make sure your worst enemy isn't you"

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,721
    Πολλα φαρμακα , οπως ταντικαταθλιπτικα , ειναι υπευθυνα για βιαιη συμπεριφορα ............για αλλα φαρμακα δεν ξερω , αλλα πχ το σεροξατ , που ειναι και αγχολυτικο , αυξανει κατα 10,3 φορες την πιθανοτητα να εκδηλωσεις βιαιη συμπεριφορα ...................τωρα καταποσον το εννοει ......κι εγω λεω , αυτον , θα τον σκοτωνα/ θα τον εσπαγα στο ξυλο ευχαριστως , αυτο δεν σημαινει οτι θα τοκανα , ειναι μια εκφραση ......

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Ευχαριστώ πολυ όποιον μπήκε στο κόπο να μου απαντήσει. Ξέρω πως αν αρχίσω να γράφω δεν σταματαω και είναι λίγο κουραστικό. Για την ώρα θα σεβαστούμε την επιθυμία του να μη πάει κανείς να τον δει. Τυχαίνει και η γιατρός που τον παρακολουθεί να είναι σε άδεια οπότε κι αυτο δεν βοηθάει και πολυ αλλά όπως και να έχει είναι και θέμα χρόνου. Θα ηρεμήσουν έστω για λίγο τα πράγματα. Απλα ολο αυτο παντα κανει κυκλους και φοβαμαι οτι σε βαθος χρονου εντεινεται το προβλημα, έχω δει πολλους τετοιους κυκλους κ μερικους με αιματα όχι αστεια, για αυτο αγχωθηκα τοσο χθες. Γενικά είμαι αγχωδης με όλα αυτα. Όσο για εμένα πιστεύω πράγματι θα φύγω, ασχετα που θα τρέμει το φυλλοκαρδι μου. Έλεγχο δεν έχω ούτως ή άλλως και θα τρέμει κι εδώ. Για την ωρα ελπιζω να βρει την ηρεμια του τωρα εστω.

  9. #9
    Quote Originally Posted by Natalia_sups View Post
    Μπορεί η απορία μου να είναι άτοπη η χαζη και να μην υπάρχει απάντηση κι ολας και ζητώ εξαρχης συγνώμη σε όποιο μέλος του χτυπήσει ευαίσθητη χορδή το θέμα που ανοίγω. Και φυσικα δεν ειναι ολες οι περιπτωσεις ιδιες και δεν έχω άγνοια επί του θεματος. Ωστόσο όταν ζεις τη βία και ακούς "θα κανω φονο" από κοντινό και αγαπημένο σου πρόσωπο οσο να ναι σου κόβεται το αίμα. Το ξέρω πως το πρόσωπο αυτό υποφέρει πιο πολύ από οποιονδήποτε γύρω του, ωστόσο δεν ξέρω από ένα σημείο και μετά που είναι η γραμμή ανάμεσα στο "πρέπει να πλησιασω και να βοηθήσω καπως" και στο "πρέπει να φοβηθω και να προστατευτω". Ή απορία μου ειναι ποσο μπορεί να το εννοεί αυτό καποιος όταν δεν είναι καλα; Πόσο αληθινη μπορεί να είναι η πρόθεση του να κάνει κακό σε καποιον; Πρόσφατα απειλουσε οτι θα σκοτώσει κοντινο οικογενειακο πρόσωπο και απομονώθηκε, μας έδιωξε όλους μακρια για να μη κάνει κακο (εχει πραγματι ασκησει εντονη σωματικη βια στο παρελθον και γενικά τα επεισόδια του βγαίνουν σε βια. Εχουν σπασει απειρα κοκκαλα και πραγματα. Οταν ηρεμεί νιώθει άσχημα και ζητάει από ολους συγνωμη χίλιες φορες). Αυτη τη φορα πήρε πέρα από τα κανονικά του φάρμακα (καμία 13 χάπια τη μέρα) αλλά 4 ταβορ ηρεμιστικα και μετά αποφάσισε να κάνει μόνος του εισαγωγή σε κλινική. Ζήτησε και να μην τον επισκεφτεί κανείς μας. Έχω ζήσει πολλες σουρεαλιστικες καταστάσεις ανά τα χρονια και θυμαμαι κυριολεκτικά να μεγαλώνω με μία μιξη αγαπης/απελπισιας και παρατεταμενου φοβου. Συνηθισα τα παντα πλέον, προσαρμοστηκα, κοιμαμαι με το ενα ματι ανοιχτο. Και δεν με πειράζει πια ξερω πως ο αγωνας που δινει για να εχει μια οσο γινεται φυσιολογικη ζωη ειναι πολυ σκληροτερος απο τον δικο μου. Απλά αυτή τη φορά τρομαξα πολύ γιατί έφυγε μόνος του στη κλινική και έχει πλακωθει στα ταβορ σε σημείο που δεν τον πιάνουν πια. Είναι η δεύτερη φορά σε λίγους μήνες που το κάνει αυτό. Από τη μία είναι καλο σημαδι αυτογνωσίας που παει μονος από την άλλη είναι σημαδι πως είναι πραγματικά πολύ άσχημα έτσι δεν είναι; Πόσο αληθινα μπορεί να ενιωθε τη πρόθεση να σκοτώσει; Το ελεγε πια συνέχεια...
    Αν επιτρεπεται και θες να το πεις ανωνυμα απο τι εχει διαγνωστει αυτο το ατομο που εχει αυτη τη βια?

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Quote Originally Posted by mgilleas View Post
    Αν επιτρεπεται και θες να το πεις ανωνυμα απο τι εχει διαγνωστει αυτο το ατομο που εχει αυτη τη βια?
    Σχιζοσυναισθηματικη διαταραχή είναι η ισχύουσα διάγνωση νομίζω.

  11. #11
    Banned
    Join Date
    May 2014
    Posts
    704
    Είναι σαν να διαβάζω τον εαυτό μου... :(
    Λες πως στα επεισόδια γίνεται βίαιος επομένως φαντάζομαι πως εκείνη την ώρα θολώνει και δεν ελέγχει τα νεύρα του, αναμενόμενο. Τις στιγμές που σας μιλάει και ανακοινώνει αυτά που σκέφτεται πρέπει να τον λαμβάνεται στα σοβαρά. Λυπάμαι που το λέω και όντως δεν είναι όλες οι καταστάσεις οι ίδιες αλλά σίγουρα τα φάρμακα παίζουν ρόλο (εθισμοί, παρενέργειες κλπ) και όταν κάποιος φτάνει στο σημείο να μην αντέχει την καθημερινότητά του και να φοβάται για τον εαυτό του αλλά και για τους γύρω του, υποφέρει φρικτά και όντως έχει κάθε λόγο να κάνει το οτιδήποτε και ειλικρινά ανατριχιάζω και μόνο που το σκέφτομαι. Έξω πως είναι με τον υπόλοιπο κόσμο; Βγαίνει καθόλου; Ο αδερφός μου βγαίνει ελάχιστα αλλά κάθε φορά που βγαίνει τον πιάνει κρίση πανικού και γίνεται βίαιος. Την τελευταία φορά ίσα που δεν χτύπησε κάποιον και ίσα που την γλυτώνει για να μην τον χτυπήσουν άσχημα κι' αυτόν. Απειλές συνεχώς πως θα αυτοκτονήσει και θα πάρει μαζί του πρώτα τους γονείς και μετά όποιον άλλο περάσει από μπροστά του. Όταν κάποιος έχει τόση οργή και θλίψη μέσα του, όταν έχει φτάσει στο αμήν, τα περιμένεις όλα. Και δεν μπορεί ποτέ και κανείς να σου εγγυηθεί το αντίθετο για να σε καθησυχάσει και δεν έχει νόημα.

    Αυτό που έχει νόημα είναι να μην βυθιστείς ΕΣΥ, και σου μιλάω με όλη μου την ειλικρίνεια και την καλή διάθεση αλλά ναι νιώθεις όλες τις ευθύνες, ενοχές κλπ αλλά δεν μπορείς να κάνεις τίποτα ουσιαστικό. Αν πέσεις θα είναι φουλ δυσκολότερο να συνέλθεις και οι δικοί σου θα είναι ακόμη χειρότερα. Οφείλεις στον εαυτό σου να κάνεις κάτι, ακόμη και με το ζόρι. Κάποιος μου έχει πει κάποτε εδώ στο φόρουμ πως αν "φύγω" θα μπορώ να βοηθήσω καλύτερα την κατάσταση και τους γονείς μου. Σε κατάθλιψη δεν μπορείς σίγουρα να προσφέρεις την βοήθεια που έδινες παλιά ή απλά βάζεις τα προβλήματα των άλλων πάνω από τα δικά σου, ο εαυτός σου μένει πίσω και κάνεις περισσότερο χρόνο να συνέλθεις. Σε παρακαλώ, μην σε αφήσεις. Είναι δύσκολες αυτές οι καταστάσεις και δεν μπορείς μόνη σου να σηκώσεις όλο το φορτίο, την ευθύνη του εαυτού του την έχει πρώτα ο ίδιος (εφόσον είναι ενήλικας) και μετά οι γονείς του. Ό,τι μπορείς να κάνεις το έκανες, δεν μπορείς να είσαι σίγουρη για τίποτα, έχει πάρει ήδη τις αποφάσεις του για το καλό όλων σας, όσο γίνεται προσπάθησε να αποστασιοποιηθείς :(

    Πραγματικά με άγγιξες και δεν μπορούσα να μην επικεντρωθώ σε σένα γιατί ξέρω πώς είναι. Κουράγιο.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    moonlight μου βγαίνει ναι. Πηγαινει σε διαφορες δραστηριοτητες και συναντήσεις (δεν είμαι σίγουρη ποιου φορεα ψυχικής υγειας). Επαιζε μία περίοδο σκάκι, εκανε μαθήματα υπολογιστη, φωτογραφιας, διαφορα. Πραγματι εχουμε παρατηρησει πως το να βιωνει καινουρια πραγματα και να συναναστρεφεται πολλους ανθρωπους παρ'οτι τον χαροποιει του δημιουργει μια κουραση που αργοτερα βγαινει αε μεγαλο θυμο και ξεσπασματα. Μαλιστα καποτε χρονια πριν ειχε πει η γιατρος του πως δεν κανει να βιωνει εντονα συναισθηματα ουτε αρνητικα ουτε και θετικα! Αλλα και αυτο δεν ειναι ζωη...θελει μια ισορροπια οκ. Αλλα δεν γινεται τοσο μετριοπαθεια πια. Χωρια που η αληθεια ειναι δεν εχει και αισθηση μετρου σαν ατομο, ειναι επιρρεπης και ευαισθητος, των ακρων γενικα. Η τρωει παρα πολυ η καθολου, καπνιζει πολυ, πινει πολλους καφεδες (10 και ακομα και τη νυχτα καμια φορα) χαιρεται πολυ στενοχωριεται πολυ σκεφτεται πολυ ολα τα κανει πολυ. Πέρα από την ασθένεια είναι έξω καρδιά και ευαίσθητος. Με την ασθένεια αυτό του βγαίνει σε γουρουνιές και ειτε υψος ειτε βαθος γενικά. Οι μόνες περίοδοι που δεν ήταν έτσι ήταν όταν ήταν σχεδόν φυτό σε βαριά αγωγή μετά από άσχημο επισοδειο. Εγω αποστασιοποιουμαι όσο μπορω και τη μιση μου ζωή στο σπιτι τη περναω όπως και να έχει με ακουστικά στα αυτιά. Και με μία τσάντα με βασικά είδη για ενα/δύο βράδυα εκτός σπιτιού έτοιμη ανά πάσα στιγμη σε περίπτωση που τον πιάσει κριση και τη πόρτα του δωματίου μου κλειδωμένη. Ζω μία όσο μπορώ φυσιολογική ζωή δεν έχω παράπονο (το φυσιολογικό είναι και ψιλοσχετικο ούτως ή άλλως.) Όπως και να έχει δεν μπορώ να προσφέρω κάτι περα από δύο λογικές κουβέντες όταν το σηκώνει η ατμόσφαιρα στα άλλα μέλη της οικογένειας. Παρά το άγχος μου με κάποιον τρόπο είμαι ωρες ωρες το μόνο άτομο που παραμένει αρκετα ψύχραιμο για να βρει το σωστότερο και προσεκτικοτερο επομενο βήμα και το μόνο που ξέρει πότε να το βουλωσει απλα. Το ατομο με τις υστεριες και τα νευρα θελω να το αρχισω καμια φορα στα χαστουκια επειδη εντεινει τις ασχημες καταστασεις χωρις λογο και τα κανει ολα πιο δυσκολα για το ατομο με τη σοβαροτερη συγκριτικα ασθενεια και τις τάσεις βιας, τον τσιτωνει. Καθενας με τη δικια του τρελλα και τον δικό του σταυρό. Πολύ θα ήθελα να είχα έλεγχο της καταστασης αλλά δεν γίνεται, είμαι η μικρότερη στην οικογενεια και με έχουν χεσμενη ως προς το τι λεω εγώ, ασχετα που νιώθω ευθύνη επειδή τα βλέπω λίγο πιο "αποστασιοποιημενα" και έξω από τη ζουρλα τους. Επίσης κακα τα ψέμματα...μιλάμε για μία οικογένεια με μια πολύ ιδιότροπη πλεον ισορροπια και πολύ δεμένη με εναν αρρωστημένο ψυχοφθορο δικο της τροπο...θυμάμαι χαρακτηριστικά και τη γιατρό που τον παρακολουθεί και μία ψυχολόγο που είχα απευθυνθεί εγώ να λένε πόσο δεμένοι είμαστε. Είναι ένα αλλόκοτο οικοσυστημα και οι ισορροπίες λεπτές. Το ξέρω πως θα ανακαταταχθουν δεν θα χαθεί ο κόσμος χωρίς εμένα, ασχετα που θα τους επιβαρύνει η αλλαγή αρχικά στο μεταβατικό στάδιο. Απλα ασχετα που θα φύγω (η απόφαση έχει παρθει) δεν μπορώ να μην φοβάμαι και να μην ανησυχω και να μη ποναω για ανθρώπους που είναι κομμάτι μου και τους αγαπώ. Σε αυτό έγκειται ο πιο βαθύς και ενδομυχος φόβος μου.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Έλεγε να μην πάει να τον δει κανείς και σήμερα πήρε άδεια από τη κλινική (για ασχετο λογο) και ήρθε για λίγο σπίτι. Είπε λίγο πιο ξεθολωμενος πλεον ότι το εννοούσε πραγματικα εκείνη τη στιγμή ότι ήθελε να σκοτώσει το άλλο άτομο και ότι τρόμαξε με τον εαυτό του πολύ για αυτό έφυγε.

  14. #14
    Banned
    Join Date
    May 2014
    Posts
    704
    "Χαίρομαι" που το ακούω αυτό. Πραγματικά χαίρομαι γιατί όντως βλέπω πως παρά τος δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζετε, εσύ κρατιέσαι και μπορείς ακόμη να βοηθάς. Πραγματικά μπράβο σου. Και να ξέρεις πως όταν δε βλέπουν καλά και όταν τους μιλάς, τους δίνεις απίστευτη δύναμη και χαρά. Μπορεί να μην σε λαμβάνουν στα υπόψην αλλά σκέψου να σε έβλεπαν και σένα χάλια. Ακόμη κι' αν τα βλέπεις όλα πια καθαρά, και πάλι δεν μπορείς να βοηθήσεις ουσιαστικά δυστυχώς, άρα μην παίρνεις ευθύνες που δεν σου αναλαγούν και νιώθεις και τύψεις από πάνω. Καταβάθος ξέρεις πως δεν φταις εσύ και πόσο προσπαθείς όλο αυτό τον καιρό, και για σένα.

    Σε ό,τι έγραψες μου θυμίζεις εμάς, μόνο που εγώ αντέδρασα λάθος και είχα λάθος άμυνες. Πάντα θα φοβάσαι και πάντα θα τους αγαπάς. Δεν ξέρω τι άλλο να σου γράψω, ειλικρινά. Τον βλέπω πιο συνειδητοποιημένο και κοντρολαρισμένο και πραγματικά εύχομαι να πάνε όλα καλά σε όλους σας...

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2014
    Posts
    3,806
    Quote Originally Posted by -moonlight- View Post
    "Χαίρομαι" που το ακούω αυτό. Πραγματικά χαίρομαι γιατί όντως βλέπω πως παρά τος δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζετε, εσύ κρατιέσαι και μπορείς ακόμη να βοηθάς. Πραγματικά μπράβο σου. Και να ξέρεις πως όταν δε βλέπουν καλά και όταν τους μιλάς, τους δίνεις απίστευτη δύναμη και χαρά. Μπορεί να μην σε λαμβάνουν στα υπόψην αλλά σκέψου να σε έβλεπαν και σένα χάλια. Ακόμη κι' αν τα βλέπεις όλα πια καθαρά, και πάλι δεν μπορείς να βοηθήσεις ουσιαστικά δυστυχώς, άρα μην παίρνεις ευθύνες που δεν σου αναλαγούν και νιώθεις και τύψεις από πάνω. Καταβάθος ξέρεις πως δεν φταις εσύ και πόσο προσπαθείς όλο αυτό τον καιρό, και για σένα.

    Σε ό,τι έγραψες μου θυμίζεις εμάς, μόνο που εγώ αντέδρασα λάθος και είχα λάθος άμυνες. Πάντα θα φοβάσαι και πάντα θα τους αγαπάς. Δεν ξέρω τι άλλο να σου γράψω, ειλικρινά. Τον βλέπω πιο συνειδητοποιημένο και κοντρολαρισμένο και πραγματικά εύχομαι να πάνε όλα καλά σε όλους σας...
    Σε ευχαριστώ πολύ, το ενδιαφέρον σου ειλικρινα με άγγιξε...δεν έχουμε να πούμε και τίποτα περισσοτερο όπως και να έχει τωρα ούτε χρειαζεται, ο χρόνος θα δειξει. Εύχομαι και σε σένα να είναι όλα καλά πλεον και σε οσους αγαπας αλλα και μελλοντικα να έχεις κουράγιο σε ό,τι το χρειαστεις.

Page 1 of 6 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. Ερώτηση σχετικά με τάσεις φυγής
    By Αλέξανδρος Δ in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 7
    Last Post: 07-08-2013, 23:55
  2. προβλημα στην επαφη προσωπο με προσωπο
    By kbmat24 in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 1
    Last Post: 05-08-2013, 18:53
  3. ερωτευμενος με συγγενικο μου προσωπο
    By DIM1974 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 10
    Last Post: 08-02-2013, 03:55
  4. προβλημα στην επαφη προσωπο με προσωπο
    By kbmat24 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 8
    Last Post: 25-11-2012, 23:56
  5. ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ ΣΕ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
    By stavros77 in forum Ψυχογενής Ανορεξία
    Replies: 7
    Last Post: 07-12-2005, 23:58

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •