Ποτε θα κλείσει επιτέλους ο κύκλος του πόνου???

[Κατερινάκι]

Θα πω καλησπερα για αρχή...καλησπερα σε όποιον κανει τον κόπο να διαβάσει το θέμα μου..ειμαι η Κατερίνα και ειμαι πλεον 30 χρόνων..ειμαι καινουρια στο φόρουμ και δεν ξέρω καν πως λειτουργει..θα γράψω όμως οτι χρειάζεται να εκφράσω,ακομη κι αν δεν διαβάσει κανεις..κατα τη διάρκεια της εφηβείας,εκδήλωσα κατάθλιψη και εκανα επι τουλάχιστον δυο χρονια ψυχοθεραπεία..κατι που με ολοκλήρωσε,με βοήθησε να αποκτήσω δομή ως άτομο..με έμαθε ποια ειναι η Κατερίνα και τι θελει,ενω πιο πριν έβλεπα τα παντα μαύρα..και χωρις διέξοδο..
Απο μικρό παιδί εχω ζήσει οπως ο περισσότερος κόσμος ενα σωρό προβλήματα..με χωρισμό των γονιών στα 4,5 χρονια μου (και 9 της αδερφής μου) και απο κει και πέρα καβγάδες,απειλές για διατροφές που δεν δινοντουσαν και για επαφές με τον πατέρα μας που δεν υπήρχαν..Αυτο εμενα (η απόρριψη απο τον ιδιο τον πατέρα μας) με εκανε να λειτουργό ως ενα δυναμικό κορίτσι..που χει τσαγανό,τσαμπουκά και ειναι μαχήτρια..Ανέλαβα λοιπον ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν..και εγω και η αδερφή μου αναγκαστήκαμε να παίζουμε συχνά τον ρόλο της μαμάς,στην ίδια μας την μαμά..η οποία εκανε την αδερφή μου στα 16 της χρονια και στα 20 εμενα,και ηταν πραγματικά ενα παιδάκι..ενα παιδάκι που έψαχνε διέξοδο..μετα τον χωρισμό με τον πατέρα μας,ολη η κακοποίηση που ειχε βιώσει και ολα τα δικά της θεματα,την οδήγησαν να βρει "διέξοδο" στο αλκοόλ..και αυτο με απλα λόγια σημαινει οτι ζήσαμε πολλα..παρα πολλα..που δεν ξεχνιούνται..τα οποία όμως δουλέψαμε και τακτοποιήσαμε μεσα μας...Η μητέρα μου που κατάφερε μόνη της να μας μεγαλώσει,να μας στηρίξει και να ναι μανα και πατέρας,κατάφερε να σταματησει το ποτό..επι πολλα χρονια..και εγω και η αδερφή μου λοιπον εδω και πολλα χρονια εχουμε πάρει η καθεμία το δρόμο της..η αδερφή μου εχει παντρευτεί και χει 4 παιδακια και γω ζω με τον επι 11 χρονια σύντροφο μου σαν παντρεμένοι..αντιμετωπίζου με πολλές δυσκολίες αλλα τις παλεύουμε..Τα τελευταία χρονια,αρχίσαμε να διαπιστώνουμε κατι περίεργες συμπεριφορές απο μέρους της..που μας θύμισαν τα παλια..δηλαδή το ποτό...Ναι λοιπον η μανα μας εχει αρχίσει ξανά να πίνει..και το κακό ειναι πως εχει αρχίσει να μεταλασσετε..οταν μιλας μαζι της στο τηλεφωνο δεν ρωτάει καν τι κανεις..παρα αρχίζει να λέει τι κανει εκεινη..και πως εχει δεκάδες προβλήματα..δεν ακούει..δεν έρχεται να μας δει..δεν μας καλεί σπιτι της..και όσες φορές λεμε να παμε εμεις..εκεινη δεν μπορει...
Τα πιο έντονα όμως θεματα άρχισαν πριν απο περίπου δυο χρονια...οταν ενα τραγικό συμβάν που μας διέλυσε..(η εν ψυχρό δολοφονία του ξαδέρφου μας) εγινε η αφορμή να κανει ο πατέρας μας κατι που δεν ειχε ξανακάνει ποτε...Την προσπάθεια να μας πλησιάσει...και ετσι,έχοντας εκεινος στο πλευρό του μια γυναικα που μπορούσε να καταλάβει και να τον καθοδηγήσει,διεκδίκησε χώρο στις ζωές μας...Η μητέρα μας απο τοτε,άρχισε να διαλειεται...ταυτόχρονα ενας θείος (αδερφός του πατερα μας) έμαθε την δικη μου οχι και τοσο καλη οικονομική κατασταση και μας πρότεινε να μείνουμε σε ενα μικρό σπιτάκι που ειχε και δεν ειχε σκοπό να το νοικιάσει,ουτως ώστε να μην πληρώνουμε εμεις ενοίκιο..ακομη ενα χτύπημα για τη μητέρα μου..τα λόγια που εχει ξεστομίσει ειναι οτι ηταν ολοι απόντες τοσα χρονια..και τωρα μας θυμηθήκανε και αυτο την θυμώνει...Της εχω εξηγήσει πως για μενα η σχέση που εχω αποκτήσει με τον πατερα μου,ειναι μια πολυ θετική εξέλιξη για έναν και μονο λόγο..γιατι με βοηθά να κλείσω τα θεματα του παρελθόντος...και να παω μπροστά...απλα δεν μπορει να το δεχτεί..σε καμια περίπτωση δεν προσπαθήσαμε με την αδερφή μου να την βγάλουμε εκτός...Την εχουμε ανάγκη..την αγαπάμε..και εχουμε φτάσει πλεον στο σημείο..υστερα απο ενα κατεβατό μυνηματων που έστειλε σε μενα τον Γενάρη και μου μίλησε ετσι οπως δεν μου χει μιλήσει ουτε εχθρός...να μην μιλαμε πια...Ακομη δεν μπορω να το πιστέψω πως έφτασαν τα πράγματα ως εδω..καθε προσπάθεια που εχω κανει να της δώσω να καταλάβει ποσο τη βλάπτει το ποτό εχει πέσει στο κενό..της εχω πει πως την λατρεύω και θελω τη μανα μου πισω...και εκεινη τιποτα...εχει μεταμορφωθεί σε ενα σκληρό πλάσμα που δεν δειχνει κανενα συναίσθημα...παρα μονο θυμό...οποτε δλδ τι?ειμαστε καταδικασμένες να εχουμε η τη μανα μας η τον πατερα μας στη ζωη μας?δεν γινεται και τους δυο???γιατι πρεπει κάποιος απο τους δυο να κανει παντα πράγματα και να μας ποναει?

[giang]

μου είναι πολύ δύσκολο να σου απαντήσω όμως θα προσαπθησω....
η μάνα σου βίωσε άσχημη συμπεριφορά και στην συνέχεια εγκαταληψει απ τον πατέρα σου
σας μεγάλωσε μόνη της χωρίς καμία οικονομική και ηθική υποστήριξη απ αυτόν
σας μεγάλωσε κι απ ότι καταλαβαίνω με μεγάλες άξιες....για της δυσκολίες που είχε...
το έριξε στο ποτό κι όμως ξανά σηκώθηκε στάθηκε και πάλι όρθια για πολλά χρόνια...
αυτή τι στιγμή νιώθει ότι όλα γύρω της γκρεμίστηκαν ...ήρθε απ το πουθενά ο πατέρας σας και και σας "διεκδικεί"
νιώθει προδομένη νιώθει ότι σας μεγάλωσε χωρίς καμιά βοήθεια απ αυτόν και τώρα σας χάνει
από μια μεριά την κατανοώ
απ την άλλη πρέπει να δεχτεί ότι κι εσείς θέλετε να γνωρίσετε τον πατέρα σας
πρέπει να βρείτε έναν τρόπο επικοινωνίας.... κι όσο υπάρχει το αλκοόλ στην ζωή της αυτό είναι δύσκολο....
ίσως αν την πειθαται με κάποιον τρόπο να επισκεφτεί έναν ειδικό να την βοηθήσει...



ΝΙΩΘΕΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ

[Κατερινάκι]

Ευχαριςτω παρα πολυ για τον χρόνο σου κατ' αρχας και για την διαθεςη σου να βοηθήσεις...Συμφωνώ ακριβως σε οτι ειπες..το κακό ειναι οτι δεν ειμαστε "αχάριστα" παιδια...και εχω μιλήσει πολυ μαζι της..μου εχει πει οτι χρειάζεται βοήθεια..το οτι το αναγνωρίζει και μονο ειναι μεγάλο βήμα...δεν το παει όμως παρακάτω..να ζητήσει βοήθεια..της εχω δώσει μέχρι και τελεσίγραφο..πως αν δεν κανει κατι να ζητήσει βοήθεια θα σταματήσω να την μιλαω..το εκανα...δεν έφερε αποτέλεσμα..τωρα..το γεγονός οτι δεν μιλαμε δεν το επέλεξα εγω να γίνει..μπορει να θεωρηθεί έως και βλακώδες το να ψάχνω σε φόρουμ τροπο να επιλύσεως του θέματος...όμως πραγματικά δεν ξέρω τι να κανω..η αδερφή μου έπαιζε παντα την "καλη".. Ποτε δεν ειχε μιλήσει για το ποτό ευθέως..να της πει ποσο την ποναει που κανει κακό στον εαυτό της..και έφτασε η στιγμή που το εκανε και κεινη..της μίλησε..της μίλησε σκληρά..και τιποτα...Εγω προσωπικά ακομα δεν μπορω να διαχειριστώ τον τροπο που μου μίλησε η ίδια μου η μανα..γιατι ηταν μαμά...και χωρις να εχει εκεινη πρότυπο σωστής μαμάς..με ενα σωρό ενδοοικογενειακα προβληματα και κεινη ως παιδί...κατάφερε να ζυγίσει..να νιώσει..να παλέψει..να σταθεί..και τωρα αυτοκαταστρέφεται..και δειχνει σαν να μην μπορει να αισθανθεί πια...σαν κατι μεσα της να εχει πετρωσει...η αφορμή ηταν το οτι μπήκε ο πατέρας μου στη ζωη μας..η δικη της απομάκρυνση και η αρχή παλι με το ποτό εχει τωρα περίπου 4 χρονια..και ο πατέρας μου εμφανίστηκε τα δυο τελευταία...ίσως να ηταν δλδ το κερασάκι στην τούρτα..

[giang]

Ευχαριςτω παρα πολυ για τον χρόνο σου κατ' αρχας και για την διαθεςη σου να βοηθήσεις...Συμφωνώ ακριβως σε οτι ειπες..το κακό ειναι οτι δεν ειμαστε "αχάριστα" παιδια...και εχω μιλήσει πολυ μαζι της..μου εχει πει οτι χρειάζεται βοήθεια..το οτι το αναγνωρίζει και μονο ειναι μεγάλο βήμα...δεν το παει όμως παρακάτω..να ζητήσει βοήθεια..της εχω δώσει μέχρι και τελεσίγραφο..πως αν δεν κανει κατι να ζητήσει βοήθεια θα σταματήσω να την μιλαω..το εκανα...δεν έφερε αποτέλεσμα..τωρα..το γεγονός οτι δεν μιλαμε δεν το επέλεξα εγω να γίνει..μπορει να θεωρηθεί έως και βλακώδες το να ψάχνω σε φόρουμ τροπο να επιλύσεως του θέματος...όμως πραγματικά δεν ξέρω τι να κανω..η αδερφή μου έπαιζε παντα την "καλη".. Ποτε δεν ειχε μιλήσει για το ποτό ευθέως..να της πει ποσο την ποναει που κανει κακό στον εαυτό της..και έφτασε η στιγμή που το εκανε και κεινη..της μίλησε..της μίλησε σκληρά..και τιποτα...Εγω προσωπικά ακομα δεν μπορω να διαχειριστώ τον τροπο που μου μίλησε η ίδια μου η μανα..γιατι ηταν μαμά...και χωρις να εχει εκεινη πρότυπο σωστής μαμάς..με ενα σωρό ενδοοικογενειακα προβληματα και κεινη ως παιδί...κατάφερε να ζυγίσει..να νιώσει..να παλέψει..να σταθεί..και τωρα αυτοκαταστρέφεται..και δειχνει σαν να μην μπορει να αισθανθεί πια...σαν κατι μεσα της να εχει πετρωσει...η αφορμή ηταν το οτι μπήκε ο πατέρας μου στη ζωη μας..η δικη της απομάκρυνση και η αρχή παλι με το ποτό εχει τωρα περίπου 4 χρονια..και ο πατέρας μου εμφανίστηκε τα δυο τελευταία...ίσως να ηταν δλδ το κερασάκι στην τούρτα..

ακριβώς αυτό
πίνει όλη την ήμερα... δεν υπάρχουν ώρες να την βρείτε ξενέρωτη μπας και μπορέσετε και συνενωθείτε....
μήπως και μπορούσατε να την πάτε ένα πρωί σ έναν ειδικό...

[Κατερινάκι]

Δεν μπορει να ειναι ετσι..δεν μπορει να πίνει ολη μερα..ειναι και ο πατριός μου στη μέση..δεν νομιζω οτι εχει φτάσει να πίνει και μπροστά του..επισης αποφάσισε φέτος να παει νυχτερινό σχολείο γιατι δεν το τελείωσε ποτε,κατι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα γιατι θεωρήσαμε οτι θέτει εκ νέου στόχους..απο οτι εχω καταλάβει,πίνει..πέφτει για υπνο να ξενερώσει και μετα παει σχολείο..δεν ξέρω πραγματικά τι μπορει να γίνει...το κακό ειναι οτι ολη αυτη η κατασταση μου χει ξυπνήσει παλι τρομερό θυμό...κατι που μου πήρε δυο χρονια ψυχοθεραπεία να τακτοποιήσω..το βρισκω παλι μπροστά μου...

ακριβώς αυτό
πίνει όλη την ήμερα... δεν υπάρχουν ώρες να την βρείτε ξενέρωτη μπας και μπορέσετε και συνενωθείτε....
μήπως και μπορούσατε να την πάτε ένα πρωί σ έναν ειδικό...

[giang]

Δεν μπορει να ειναι ετσι..δεν μπορει να πίνει ολη μερα..ειναι και ο πατριός μου στη μέση..δεν νομιζω οτι εχει φτάσει να πίνει και μπροστά του..επισης αποφάσισε φέτος να παει νυχτερινό σχολείο γιατι δεν το τελείωσε ποτε,κατι που μας χαροποίησε ιδιαίτερα γιατι θεωρήσαμε οτι θέτει εκ νέου στόχους..απο οτι εχω καταλάβει,πίνει..πέφτει για υπνο να ξενερώσει και μετα παει σχολείο..δεν ξέρω πραγματικά τι μπορει να γίνει...το κακό ειναι οτι ολη αυτη η κατασταση μου χει ξυπνήσει παλι τρομερό θυμό...κατι που μου πήρε δυο χρονια ψυχοθεραπεία να τακτοποιήσω..το βρισκω παλι μπροστά μου...

τότε "εκβιασμός" η γιατρός και αποτοξίνωση η φεύγουμε.....
σε τέτοια κατάσταση δεν νομίζω ότι έχετε πολλές επιλογές....

[giota06]

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΕΧΟΥΝ ΧΩΡΙΣΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΓΟΝΕΙΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΤΣΑΚΩΜΟΥΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΑΝ ΚΑΙ ΗΡΕΜΑ . . . ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΟΤΑΝ ΜΕΝΑΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΧΑΜΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΡΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΕ. . . ΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣΑΝ ΗΡΘΑΜΕ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΘΕΜΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ ΑΝ ΕΚΑΝΑ ΠΛΑΚΑ ΕΓΩ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ Η ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΦΑΓΗΤΟ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ ΟΤΙ ΕΔΩΣΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΚΑΙ ΕΙΣΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΟΠΟΤΕ ΟΤΑΝ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΕΩΡΕΙ ΑΔΙΚΙΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΝΟΜΟΖΩ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΣΑΣ ΘΕΛΕΙ ΠΟΣΩ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΑΣ ΣΕ ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΤΕ ΘΑ ΣΟΥ ΕΛΕΓΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙΣ ΛΙΓΟ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ Η ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙ Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΣΕ ΤΟΝ ΑΝ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΛΚΟΟΛΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΟΠΟΤΕ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ. . . ΠΗΓΑΙΝΕ ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΙΛΗΣΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΕΙΔΙΚΟ ΕΞΗΓΗΣΕ ΤΟΥ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΧΕΙΡΗΣΤΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΙΣ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ

[Deleted-member-250416b]

μωρε εχεις δικιο και εσυ, πατερας σου ειναι..αλλα σαν γυναικα την νιωθω και εκεινη... αυτος ο αντρας την γκαστρωσε ανηλικη την παρατησε στα 20κατι της με 2 παιδια να τα βγαλει περα μονη της και εδωσε ολες τις μαχες που εδωσε αυτη η γυναικα ..για να ρθει σημερα κονιορδος ο τυπακος με την κυρια του και εσεις αμεσως τον δεχτηκατε, χωρις ενα σιχτιρ...που στο ξαναλέω ..καλα εκανες εσυ..αλλα και ποια γυναικα δεν θα ενιωθε την αναγκη να παει να του σπασει τα μουτρα τωρα...αυτος ο ανθρωπος σε μια αλλη χωρα που λειτουργουν οι νομοι θα ειχε πάει φυλακη..εδω ομως του ηρθαν ολα ευκολα και την ζωουλα του συνεχισε και τα παιδακια του ξαναβρηκε...
μεγαλη αδικια για την γυναικα που κατεστρεψε την ζωη της.

απο την αλλη και εσυ καρδουλα μου εχεις αναγκη να βρεις την ειρηνη μεσα σου και να νιωσεις επιτελους οτι εχεις μπαμπα. ποια κορη δεν το θελει αυτο

σιγουρα αυτο ηταν το κερασακι στην τουρτα για εκεινη. συγχωρεσε την που σου μιλησε ασχημα, αν δεν το εχει ξανακάνει, πες οτι μιλησε το αλκοολ. οι αλκοολικοι δεν ειναι σε θεση να καταλάβουν ουτε τι κανουν ουτε πως νιωθουν οι αλλοι. δεν ειναι πια η μητερα σου αυτη που ακους.

εγω θα επαιρνα την αδερφη μου και θα πηγαιναμε σε καποια οργανωση που ειδικευεται στον αλκοολισμο για μια συμβουλευτικη συνεδρεια..να σας ενημερωσουν ..να σας πουν τι ακριβως συμβαινει και πως μπορειτε να το αντιμετωπίσετε..ισως τους ΑΑ.

καλη δυναμη και μην ξεχνας το Κατερινακι σου... οτι και να γινει αυτη πρεπει να ναι η πρωτη πρωταιρεοτητα, μην αφηνεις κανεναν να σε κανει να την χασεις!

[Constantly curious]

Το αλκοολ κατερινα ειναι μια εκ των μορφων λυσεων στην απογνωση.
Δεν εχεις την ευθυνη εαν αντι να επιλεξει ψυχοθεραπευτικη υποστηριξη κυλησε στο αλκοολ.
Δεν ειναι οτι την εσπρωξες εσυ, η αδερφη σου, πως αυτη ειναι η λυση. Της ειπατε δηλαδη παρε το μπουκαλι σου και φυγε !!!

Μαλλον ολη αυτη η συμπεριφορα του θυμου ειναι μια Κραυγη αναγκης για προσοχη, υποστηριξη και εκδηλωση ζεστασιας απο εσας τις δυο. Με την λογικη βεβαια εφοσον εχετε και οι δυο δημιοργησει τις ζωες σας και μπραβο για αυτο δεν ξερω αν ειναι και καλο να πατε παλι να αναλαβετε το ρολο του γονεα.

* Εαν ο πατερας ή η μητερα μου επελεγε το αλκοολ αντι των παιδιων του θα του εθετα 2 λυσεις, ή ομαδικη συνεδρια και απεξαρτηση ή το "σκληρο" -Λυπαμαι αλλά με διωχνεις μακρια ενω στην ουσια με θες κοντα.

Θελει ενα τρανταγμα, μια αφυπνιση δεν ξερω πως αλλιως να σου το πω.

Ο αδυναμος κρικος ναι ειναι η μητερα σου αλλά οφειλει στον εαυτο της να επιλεξει τον υγιη τροπο εκτονωσης θυμου και θλιψης για να μην σας χασει.
Οσον αφορα τον πατερα, νομιζω οτι βαση κανονα ψυχολογιας κανενα παιδι / ενηλικος δεν ειναι υποχρεωμενο να απορριψει τον εναν εκ των δυο λογω επιθυμιας γονεα αλλά να λειρουργησει με ελευθερη βουληση του ιδιου.


Ελπιζω να ημουν κατανοητη. ΕΥΧΟΜΑΙ να ξεπερασετε με την μητερα σας αυτη την δυσκολη κατασταση και να καταλαβει και η ιδια πως "αυξανει πονο" νιωθοντας πονο.

[Κατερινάκι]

τότε "εκβιασμός" η γιατρός και αποτοξίνωση η φεύγουμε.....
σε τέτοια κατάσταση δεν νομίζω ότι έχετε πολλές επιλογές....

Εκει ακριβως βρεθήκαμε Προ τριμήνου..της έγραψα ολα όσα θελα να της πω...και της ειπα οτι δεν μπορω να το βιώνω άλλο αυτο..η το ποτό η εμεις..και απο τη στάση της συμπεραίνω οτι εχει επιλέξει το ποτό...δεν χει πάρει ουτε τηλεφωνο...

[Κατερινάκι]

Σαν Κατερίνα προσωπικά της εχω δείξει και της λεω συνεχώς ποσο σημαντική ειναι για εμενα..εκείνον δεν μπορω καν να τον αποκαλέσω πατερα...δεν τον νιώθω ετσι..ο θυμός μου για εκείνον δεν υπαρχει..αν και ακομη δεν μπορω να διανοηθώ πως ενας γονιός μπορει και ζει μακρυα απο τα παιδια του..δεν εχει καμια δικαιολογία..το πρόβλημα ειναι η δικη της χαμηλή αυτοεκτίμηση..θεωρεί πως επειδη εμεις δεν τον διώξαμε,επιλέγουμε εκείνον ανταυτης..της ειχα πει σε μια κουβέντα μας πως τα παιδια οσο χρόνων κι αν ειναι εχουν παντα ανάγκη τη μανα τους..και εκεινη το πήρε οτι μιλούσα για υλικά...Ζω απο τα 20 μόνη μου και δεν την εχω επιβαρύνει με τιποτα..αλλα ολα τα ρίχνει στο οικονομικό..ξέρει πολυ καλα ποια ειμαι και πως ο πατέρας μας δεν εχει καμια δικαιολογία..ξέρει πως τον βάζω στη θέση του..η απομάκρυνση της ξεκίνησε πριν να μπει στη ζωη μας εκεινος..Δεν μπορω να καταλάβω τι της συμβαίνει..νιώθω πως αισθάνεται άσχημα..νιώθω πως τιμωρεί τον εαυτό της..και εχω προσπαθήσει μαλακά..σκληρά...με καθε τροπο αλλα δεν κανει τιποτα..ίσως οντως η λύση να βρίσκεται σε μια ομαδα οπως οι ΑΑ..μου το ειχε προτείνει και η γυναικα του πατερα μου αυτο..η οποία ειναι πολυ καλη γυναικα,και μας στέκεται πολυ..ενω ταυτόχρονα συνέχεια προςπαθει να δικαιολογήσει τη μαμά μας..θα το προσπαθήσω και αυτο.,μονο αυτο εχει μείνει..

[Constantly curious]

Κατερινα μου κανει εντυπωση το εξης, λογικα για να εκανες ψυχοθεραπεια σε μικρη ηλικεια η μανα σου ενδιαφερθηκε, αν κληρονομικα ειχε μια κλιση σε αγχος και καταθλιψη το μονο σιγουρο ειναι πως δεν βλεπει πραγματικα αλλο στηριγμα περα απο το αλκοολ.

Δεν δικαιολογω ακριβως απλα προσπαθω καπως να σκεφτω και να σου εξηγησω πως οταν το μυαλο θολωσει - οι λεξεις που ακουμε ειναι σαν να μην ειπωθηκαν - αν βρισκεται σε τετοια τρικυμμια ψυχικη δεν ξερω αν ειναι φρονιμοτερο να της κανεις μια επισκεψη. Αν το αντεχει η ψυχη σου. Εαν ετσι καταλαβει πως νοιαζεσαι και δεν διαλεγεις στρατοπεδα.

[καθρεπτης]

Κατερίνα καλησπέρα να ξέρεις πως κι εγώ διάβασα το ποστ σου αλλά δυστυχώς θα σου απαντήσω αύριο γιατί αυτή τη στιγμή έιμαι αρκετά κουρασμένη... Να ξέρεις πάντως πως είναι δικαίωμα σου να έχεις και τους δύο γονείς σου στην ζωή σου και να σου είναι σαφές πως δεν είσαι εσύ η αιτία ούτε η αδερφή σου για την υποτροπή της μητέρας σου...