Θαλασσα!!

[fleur*]

ευχαριστω πολυ...θα το ρωτησω..και τους δυο..παω να κουμπωσω 2 αταραξακια τωρα μπας και κοιμηθω σημερα...θα δω τις οποιες απαντησεις σας το πρωι!! Καληνυχτα!

[Constantly curious]

ευχαριστω πολυ...θα το ρωτησω..και τους δυο..παω να κουμπωσω 2 αταραξακια τωρα μπας και κοιμηθω σημερα...θα δω τις οποιες απαντησεις σας το πρωι!! Καληνυχτα!

Ηταν απλα ενα γεγονος, το οποιο με σωστη κουβεντα θα σου δωσει σωστη δυναμη για να το παλεψεις. Δεν εισαι η μονη. Ειναι σταδια αναμενομενα σχετικα. Μην παραιτηθεις. Ειμαστε εδω να σε ενθαρρυνουμε. Καλο βραδυ.
Αυριο θα ειναι ενα νεο ξεκινημα, δεν βοηθανε οι τυψεις ως λυτρωση. Βοηθαει το πως θα λυσεις αυτο που γινεται εμποδιο στην ζωη σου.

Φιλακια και ευχομαι να κοιμηθεις καλα.

[Constantly curious]

Φλερ μου, πως εισαι σημερα ?

[fleur*]

Ευχαριστω πολυ που ρωτας..πραγματικα..δεν ειμαι καλα...σκεφτομαι πολυ ασχημα πραγματα...σκεφτομαι ποιος ειναι ο λογος που συνεχιζω να ζω...μονο οι γονεις μου με κρατανε εδω....τι νοημα εχει η ζωη μου..???τι θελω να κανω? ποσοι θα υποφερουν αν πεθανω? μια χαρα οι γη θα συνεχιζε να γυριζει...δε ξερω για ποιο λογο πηρα το αντικαταθλιπτικο σημερα..μονο για τη περιπτωση που ισως το μετανοιωσω αργοτερα επειδη διεκοψα την αγωγη..δε θελω ψευτικη και εικονικη χαρα...δε μπορω να προσφερω χαρα στους δικους μου, ουτε στον αντρα μου ..παντρευτηκαμε για να κανουμε μια ευτυχισμενη οικογενεια και εγω δε μπορω να τη προσφερω..και αν γινω μανα και τα παιδια μου δυστυχισμενα θα ειναι με μια μητερα σαν κι εμενα....δε βρισκω λογο να ζω περα απο τους γονεις μου και οτι φοβαμαι τι παιζει με το θανατο...βλεπω το κοσμο προχωραει ..ειναι ολα φυσιολογικα ...δυσκολιες τις αντιμετωπιζουν ή τις προσπερνανε..δε ξερω καν αν εχω δυσκολιες..δε ξερω τι να προσπαθησ..γιατι να παλεψω...μονο να γηροκομησω τους δικους ...δε βρισκω αλλο λογο υπαρξης...αν πεθανουν αυτοι δε ξερω για πιο λογο θα πρεπει να ζω εγω... Θελω να κλαψω ...και ολη την ωρα ερχεται η μανα μου στο δωματιο...θελω να νυχτωσει και να αφεθω με την ησυχια μου...να μη τους δωσω αλλο πονο...

[Constantly curious]

Ευχαριστω πολυ που ρωτας..πραγματικα..δεν ειμαι καλα...σκεφτομαι πολυ ασχημα πραγματα...σκεφτομαι ποιος ειναι ο λογος που συνεχιζω να ζω...μονο οι γονεις μου με κρατανε εδω....τι νοημα εχει η ζωη μου..???τι θελω να κανω? ποσοι θα υποφερουν αν πεθανω? μια χαρα οι γη θα συνεχιζε να γυριζει...δε ξερω για ποιο λογο πηρα το αντικαταθλιπτικο σημερα..μονο για τη περιπτωση που ισως το μετανοιωσω αργοτερα επειδη διεκοψα την αγωγη..δε θελω ψευτικη και εικονικη χαρα...δε μπορω να προσφερω χαρα στους δικους μου, ουτε στον αντρα μου ..παντρευτηκαμε για να κανουμε μια ευτυχισμενη οικογενεια και εγω δε μπορω να τη προσφερω..και αν γινω μανα και τα παιδια μου δυστυχισμενα θα ειναι με μια μητερα σαν κι εμενα....δε βρισκω λογο να ζω περα απο τους γονεις μου και οτι φοβαμαι τι παιζει με το θανατο...βλεπω το κοσμο προχωραει ..ειναι ολα φυσιολογικα ...δυσκολιες τις αντιμετωπιζουν ή τις προσπερνανε..δε ξερω καν αν εχω δυσκολιες..δε ξερω τι να προσπαθησ..γιατι να παλεψω...μονο να γηροκομησω τους δικους ...δε βρισκω αλλο λογο υπαρξης...αν πεθανουν αυτοι δε ξερω για πιο λογο θα πρεπει να ζω εγω... Θελω να κλαψω ...και ολη την ωρα ερχεται η μανα μου στο δωματιο...θελω να νυχτωσει και να αφεθω με την ησυχια μου...να μη τους δωσω αλλο πονο...

Φλερακι μου αυτο που νιωθεις λεγεται, τυψεις, ενοχες και ντροπη. Εκανες απλα μια κινηση με το ποτο και το ξενυχτι και ειδες οτι ενιωσες δυστυχια. Τρομαξες απο αυτο.
Δεν εχεις περασει και λιγα εχοντας αναλαβει τον πατερα σου και οτι εχει προκυψει.
Δευτερον με το που παντρευτηκες συναντησες παρα πολλες αλλαγες και δε ηξερες πως να τις χειριστεις.
Τριτον το οτι ξεκιναμε αγωγη δεν σημαινει οτι λυνουμε σε 3 μηνες το θεμα μας. Θελει να βαλεις πεισμα οτι με σοβαρη συνεργασια με ψυχαναλυση και χαπι και οχι αλκοολ θα ξανα νιωσεις καλα.
Σιγα σιγα θα βρεις τροπους να περνας ομορφα εκει που εισαι και οταν με το καλο ελθει η ωρα για το παιδακι θα εισαι ετοιμη να αναλαβεις την φροντιδα του.
Τωρα ειναι καιρος να φροντισεις την φλερ, ασε τους αλλους να κρινουν να λενε κτλ μονο εσυ ξερεις ποσο πονας ψυχικά και ο ανδρας σου οτι μπορει και εκεινος να καταλαβει.

Αυτες οι τουμπες ειναι στον προγραμμα. Μη πτοεισαι. Σε ενα μηνα απο τωρα θα εχει ξεθωριασει αυτο το συναισθημα.
Προσπαθησε δηλαδη να το δεις λιγο απο αποσταση. Απλα να μιλησεις στην ψυχολογο με σαφηνεια για το τι και πως με το βραδυ την παρεα κτλ και ρωτα τον ψυχιατρο αυτο που ειπαμε περι τασης και αν υπαρχει κατι να βοηθαει.


Θελεις χρονο ! Θα βρεις καποια λυση αρκει να μην παραιτηθεις. Μην παραιτηθεις απο μια κακη στιγμη. Πάτησε πανω στην κακη στιγμη και πες αξιζει να ζησω για να φτιαξω νεες πιο ομορφες στιγμες !!!

[fleur*]

τρομαξα ναι ..γιατι βρεθηκα με το γυαλι στο χερι και ηθελα να πεθανω. μιλησα με τη ψυχολογο..μου ειπε να φερθω στον εαυτο μου σαν ενα ατομο που με αγαπαει πολυ..καθε φορα που θελω να πιω ή να αυτοκτονησω..αυτη τη κραυγη εβγαλα και στον αντρα μου οταν απειλουσα οτι θα κοπω...αγαπε με... και ειναι ο μονος που θα με κρατησει στη ζωη αν πεθανουν οι δικοι μου...θελω να καταλαβω αν με αγαπαει και δε μπορει να ζησει χωρις εμενα ή θα ηταν καλυτερα με άλλη γυναίκα...οι γονεις μου δε εχουν αλλη επιλογη ..δε ξεγινομαι απο παιδι τους...θα αφησω τις μερες να κυλησουν μηχανικα..δεν εχω αλλη επιλογη..

[Constantly curious]

Σε αγαπαει φλερ, γιατι εκτος απο τις κακες στιγμες σου, εχεις και τις καλες σου.
Πονας, βασανιζεσαι αλλά μην αφηνεις τη φωνη στο μυαλο σου να σου λεει - ναι ναι ναι ριξε την φλερ στα ταρταρα δε πειραζει, της αξιζει---- εκει ειναι η μαχη σου !!!

Θα περασει, θα ξανα σταθεις αλλά ευχομαι μεσω του συναισθηματος να αποφασισεις να σε αντιμετωπισεις σοβαρά και οχι κακοποιητικα.

Νιωθουμε αγαπη οταν βλεπουμε σε εμας οτι εχουμε κατι αξιο να αγαπηθει, αν τα βλεπουμε ολα χαλια πανω μας και να μας δωσουν αγαπη δεν το αναγνωριζουμε, λες και ειμαστε τυφλοι.

Μη φοβασαι και μην πνιγεις στην αυτο λυπηση. Αυτο ειναι το ταξιδι της αλλαγης. Εχει μεσα πονο αλλα θα σου φερει μακροπροθεσμα και χαρες.

Ευχομαι καλη δυναμη Φλερ.

[PAPA]

Fleur παρακολουθώ μερικά από τα θέματα που ανοίγεις αλλά δεν σου έχω απαντήσει. Δεν ξέρω ακριβώς τι δυσκολίες αντιμετωπίζεις αλλά σίγουρα το αλκοόλ δεν είναι καλός σύμβουλος. Έχεις έναν άντρα που σε αγαπά από όσο μπορώ να καταλάβω, εξαιρετικούς γονείς , γιατί έχεις ανασφάλειες?? Νομίζω ότι κάνεις αυτό που έκανα εγώ μικρότερη, μεγεθύνεις τα πράγματα, τα παραφουσκώνεις με απλά λόγια. Προσπάθησε να βρεις το μέτρο στη ζωή σου. Βέβαια μερικοί άνθρωποι δεν είμαστε γεννημένοι για αυτό!!!! Σε μπέρδεψα??

[elis]

Φλερακι άκου λίγο τι έχω να σ πω εγώ σε συμπάθησα από εδώ είμαι σίγουρος ότι έχεις πολλά καλά στοιχεία άκου τώρα να δεις τι γίνεται μάλλον αγαπάς τον άντρα σου σ αγαπάει κι αυτός αλλά τι γίνεται βλέπεις τα στηρίγματα σου να έχουν προβλήματα και λίγο χάνεις τη μπάλα ο άνδρας σου είναι λίγο φλώρος και δεν μπορείς να ακουμπήσεις ολοκληρωτικά πάνω του πρέπει να καταλάβεις ότι πάντα πρέπει να πατάμε στα πόδια μας κι όχι εξάρτιτηκα σου δημιουργεί ανασφάλεια ο άντρας σου μάλλον έχεις μια εικόνα για τους άντρες μάλλον λανθασμένη λίγοι είναι οι καλοί οι περισσότεροι είμαστε καλομαθημένοι σαν κι εσάς τα κορίτσια που καμιά σχέση δεν έχετε με τις παλιές νοικοκυρές κλπ κι εσύ καλομαθημένη είσαι και γενικά οι περισσότεροι είναι ανέτοιμοι για σπίτια γάμους κλπ και τέλος πάντων αυτό σου δημιουργεί μια ανασφάλεια τέλος πάντων αυτή είναι η κρίση των τριάντα μην τα δραματοποιείτε δεν έχεις κάτι ιδιαίτερο η αντίδραση σου πάνω στις δυσκολίες απλά είναι τραγική αυτό έχεις και τίποτα άλλο σκέψου τα όλα αυτά και ενηλικιωσου σιγά σίγα

[fleur*]

Ευχαριστω cc μου...papa μακαρι να ηξερα τι δυκολιες αντιμετωπιζω...θα ηθελα να εχω καποια χειροπιαστα προβληματα και να τα λυσω...δε θυμαμαι πως βρεθηκα εδω...και γιατι μου φαινονται ολα ματαια..αυτη τη περιοδο ειδα πολλα ...ποιοι ειναι διπλα μου..ουσιαστικα ..και οχι μονο για να μου πουν την μαλακια τους και να αισθανθουν καλα με τον ευατο τους αφού "βοήθησαν" τη φίλη τους...ο κοσμος ειναι σκληρος και δυσκολος...εχει βγει κατι καλο απο αυτη την ιστορία...προσπαθω να μπω στη θεση του αλλου και να διακιολογησω την οποια συμπεριφορα του...γαμωτο δεν αγαπαμε ανιδιοτελως ..παντα περιμενουμε κατι απο τον αλλο....απογοητευση και απελπισια...

[elis]

Τώρα ενηλικιώνεσαι γουελκαμ του δε τζανκλ απλά θες λίγο χρόνο να τα εμπεδώσεις μετά θα είσαι καλά εμένα μου πήρε τρία χρόνια κατάθλιψης καλό κουράγιο και να ξέρεις έχεις φιλαράκια εδώ

[fleur*]

χαχα ελις γέλασα με το φλωρος...δε ξερω αν ειναι αλλα ετσι και αλλιως κανεις δεν ειναι τελειος... παντως επεσες πεσα στο "καλομαθημενη"..γιατι οντως ειμαι πολυ καλομαθημενη απο τους γονεις μου και τωρα νιωθω οτι τους χανω και εκει ερχεται η πραγματικη ενηλικιωση...κατι η κριση κατι η ανασφαλεια ....πως θα ανταπεξλεθω χωρις αυτους? χωρις τα υλικα αγαθα και την αγαπη τους??? δεν ειναι ευκολο..και ο καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος ...δυστυχως νιωθω οτι και οι αστεγοι στα παγκακια ειναι πιο ευτυχισμενοι απο εμενα...δεν το ελεχγο ..συμβαινει..

[elis]

Κούκλα είναι θέμα σκληράδας χαρακτήρα άμα μαθαίνεις με όλη την αγάπη και την προσοχή όλα σ φαίνονται βουνό άμα πατήσεις στα πόδια σου θα στανιάρεις για εμάς τους άντρες αυτό γίνεται στο στρατό εσείς δεν έχετε τέτοια κι είστε όλες ανέτοιμες γι αυτό κάτι πρέπει να κάνεις θα πάθεις μια κατάθλιψη και μόλις το ξεπεράσεις θα είσαι πάλι καλά καλό κουράγιο είσαι στην αρχή της ενηλικίωσης

[Constantly curious]

Κούκλα είναι θέμα σκληράδας χαρακτήρα άμα μαθαίνεις με όλη την αγάπη και την προσοχή όλα σ φαίνονται βουνό άμα πατήσεις στα πόδια σου θα στανιάρεις για εμάς τους άντρες αυτό γίνεται στο στρατό εσείς δεν έχετε τέτοια κι είστε όλες ανέτοιμες γι αυτό κάτι πρέπει να κάνεις θα πάθεις μια κατάθλιψη και μόλις το ξεπεράσεις θα είσαι πάλι καλά καλό κουράγιο είσαι στην αρχή της ενηλικίωσης

Ελις, εμενα με μεγαλωσαν μεσα στην σκληραδα και εκανα μπαμ νωρις. Ουτε το ενα ακρο ειναι καλο ουτε το αλλο. Πανω απο ολα ειναι με τι υλικο γεννηθηκες. Εγω προφανως και γεννηθηκα με κλιση σε ψυχικη νοσο και ηρθε και εδεσε.
Τα σκληρα χαστουκια ειναι οταν συνειδητοποιεις οτι εχεις την ευθυνη του εαυτου σου, τι εστι μοχθος και χρημα, τι εισαι και ποσα βαστας.
Εχω δει τοσα ... ανηθικα πλασματακια να δεχονται ολη την καλη βοηθεια και τοσους αγωνιστες να μενουν με τη σταμπα του περιθωριακου. Οπότε που κατεληξα, μαθαινεις πρωτα ποιος εισαι εσυ, αποδεχεσαι οτι μεχρι εκει εισαι -το ομολογεις- κανεις ο,τι μπορεις καθε μερα και οτι γινει.
Μπακαλιστικα τα λεω αλλά τελικα εχει μια σειρα το θεμα ψυχη.

Επισης η φλερ μπορει να γουσταρει να καλομαθαινει τον εαυτο της, νυχια μαλλια ψωνια αλλά απο την αλλη ανελαβε την υγεια του πατερα της και προσγειωθηκε ανωμαλα σε καποια δυσκολα κεφαλαια.
Δεν ειναι δηλαδη τοσο ευκολο να κοτσαρουμε ταμπελες.

Εγω εμαθα απο μικρη να τα παιρνω σοβαρα υπ οψιν αυτα που μου ελεγαν. Δεν ηξερα τι θα πει γελιο, χιουμορ, χαβαλες.
Αρα πρεπει να πω κακομαθημενη την αλλη που το εζησε ? Μπα... απλα αλλες πορειες ειναι.

[elis]

Cc κι εγώ σκληρό μεγάλωμα είχα με δουλειά αλλά με αγάπη γι αυτό πάντα καψουρεύομαι γρήγορα και δυνατά κατά τα άλλα δυσκολίες αμέτρητες τώρα πια δεν έχω και λεφτά μη ξεχνάς εγώ δουλεύω επίσημα από τα δεκαοχτώ ανεπίσημα από τα δεκαπέντε οπότε δύσκολα πέρασα κι εγώ απλά πάντα είχα μια καψούρα και κρατιόμουν κρυφή φανερή δεν έχει σημασία πάντα αγαπάω αλλιώς δε βγαίνει άμα σου πω τι προβλήματα είχα από τα φάρμακα ψυχολογικά δουλειάς χρημάτων τα πάντα αλλά δόξα τω Θεό τα πολύ δύσκολα πέρασαν και πάλι καλά είμαι δεν παραπονιέμαι αλλά για δύο χρονάκια τα πράγματα ήταν δύσκολα τώρα εντάξει έπηξε το κεφάλι μου απότομα γι αυτό ήμουν λίγο παραπάνω σκληρός τον τελευταίο καιρό από τα συνηθισμένα μου