Αποτομος χωρισμος + θυμος

[Natalia_sups]

ναταλια εισαι εκτος θεματος καλα λεει η κοπελα..

Δεν είμαι καθόλου εκτός θέματος νικ. Είμαι ακριβως στη καρδιά του ολου θέματος της.
Αλλά δεν είναι σε θέση να το δει τώρα για αυτό συγχωρέστε με. Το αφήνω.

[melancholia]

Γιατί δεν τον ρωτάς τι τρέχει;

[hurt_child1984]

δε καταλαβαινω ναταλια.μπορεις να μου εξηγησεις σε παρακαλω.Μη μιλας σε τριτο προσωπο.Τι ειναι αυτο που δε μπορω να δω?Οχι δε μου ειναι κατι..απλα και εγω σαν ανθρωπος ειμαι ευαλωτος και ευαισθητος και η επιθεση ηταν παρα πολυ σκληρη.Δεν εχει να κανει με ερωτα.Εχει να κανει με το οτι μου τρυπησε την αυτοεκτιμηση μου.Ακουσα τοσο ασχημα και αδικα λογια χωρις λογο.Εχω μεινει με την απορια γιατι τοση κακια απεναντι μου;ειναι οντως ανεξελεκτος θυμος;ζηλεια?κακια?κομπλεξ κατωτεροτητας?πιστευω οτι ακομα και αυτα που λεμε στο θυμο μας κατι κρυβουν.
Γιατι να πει οτι δ εθα γυρισει κανενας αντρας να με κοιταξει;και οτι ολοι θα με παρατανε;ηθελε να με πληγωσει απλα;αυτο θελει να πιστευει γτ ξερει ο ιδιος ειναι λιγος για εμενα;με πειραξαν πολυ τα λογια.Περισσοτερο απο το σπρωξιμο.

[Natalia_sups]

Θα σου πω εφόσον το ζητας αφού σου ζήτησω πρωτα συγνώμη που σε αναστατωσα καθώς παρεξηγηθηκαν τα λόγια μου, συγνώμη. Ίσως δεν βρίσκω παντα το σωστό τροπο για να πω αυτό που θέλω άλλα συνεχίζω να πιστεύω το περιεχόμενο όσων ειπα.
Αυτό που εννοουσα και που θεωρώ σημαντικό να δεις είναι πως αναστατωνεσαι ψυχικά και βασανιζεσαι και θυμωνεις και χαλιεσαι και νιωθεις ασχημα και μας γραφεις εδω και μηνες για κάποιον που πρακτικα δεν έχει κανενα ρόλο στην ζωή σου.
Όλα τα παραπανω είναι αρνητικά συναισθήματα, αλλά δεν παύουν να είναι συναισθήματα! Γιατί ξοδευεις τα συναισθήματα σου εστω τα άκρως αρνητικά λοιπόν και την ενέργεια σου για κάποιον που δεν σε εκτιμά και δεν έχει κάποιο ρόλο στη ζωή σου; Ο ανθρωπος ήρθε, ειδες ότι ήταν βλακας, έφυγε και τελειωσε το θέμα. Επρεπε να πάψεις να επενδυεις συναισθήματα στη κατάσταση εδώ και καιρό και ας είναι αρνητικά τα συναισθήματα. Αυτο εννοω οταν λεω δεσιμο...νοητικο/ψυχικο. Αφου καταδυναστευει τη καθε σκεψη σου το τι νομιζει αυτος και το τι ειπε και γιατι το ειπε και τι σκεφτηκε...τι εισαι ελευθερη απο αυτον; Δεμενη εισαι με εναν εντελως μη υγιη τροπο. Αν ησουν οντως ελευθερη θα αδιαφορουσες.
Τωρα το λογικό όταν κάποιος μας φέρεται άσχημα είναι να υπερασπιστουμε τον εαυτο μας με επιθεση, ή ζητώντας εξηγήσεις η ερχομενοι σε λεκτικη αντιπαραθεση σωστά; Καμία φορά ναι...αλλά εξαρτάται και για ποιον μιλαμε...γιατι αυτή η αντίδραση δεν σημαίνει ότι σε νοιάζει; Ναι. Δειχνει οτι σε νοιαζει. Αλλα να σε ρωτησω...εσενα προσωπικα τι σε "τσουζει" πιο πολυ, να ασχολουνται μαζι σου η να σε γραφουν κανονικα δειχνοντας πως δεν εχεις καμια σημασια στη ζωη τους, ουτε αρνητικη;;; Θα μαντεψω το δευτερο. Ε γιατι να μη του εδινες μια τετοια γευση εξαρχης; Να στο πω αλλιως...ιδιο είναι να σου πει η μάνα σου "εισαι άχρηστος/η" ή κάποιος κοντινός σου που αγαπάς και εμπιστευεσαι και ίδιο είναι να στο πει ένας περαστικός τσατισμενος οδηγός στο φαναρι; Το πρώτο υπάρχει λόγος να μας νοιαζει και να μας πονάει, το δεύτερο όχι. Γιατί να δώσεις τη δύναμη να επήρεαζει τη διάθεση σου λοιπον κάποιος που δεν έχει σημασία για εσένα;
Ποιος είναι αυτός για να σκέφτεσαι τόσο έντονα τι λέει τι σκέφτεται πως φέρεται και να χαλας τη ζαχαρένια σου; Τα συναισθήματα θυμού ή πόνου ή απόρριψης που νιώθεις δείχνουν πως θεωρείς ότι έχει αξία ότι πιστεύει και ότι λέει αυτός για εσενα και κάποια βαρύτητα...ε από που και ως που λοιπόν; Ειχατε δύο εβδομάδες σχέση αν θυμάμαι καλά. Δεν είναι αυτό αρκετός χρόνος για να δώσεις τόση δικαιοδοσία σε κάποιον ως προς το πώς θα νιωθεις, είτε καλά είτε άσχημα....
Δεν λεω πως το τελευταίο πράγμα που έγινε στη δουλειά ήταν σωστό. Σαφώς και ήταν λάθος, δεν έπρεπε να πει τόσο άσχημα πράγματα ουτε να σε σπρωξει. Αλλά δεν έπρεπε και να φτάσετε καν στο σημείο να γίνει αυτή η συζήτηση...έπρεπε να ειχες πάψει να νοιάζεσαι για το τι σκεφτεται/νομίζει/κανει/θέλει αυτός εδώ και καιρό.
Και ο λόγος που σε ενοιαζε και σε νοιαζει τοσο εντονα δεν πιστεύω πως είναι το ότι είχατε κάτι το σούπερ ξεχωριστό σε 10 μέρες...ναι οκ μπορεί να ενθουσιαστηκατε και να παθιαστηκατε η δεν ξέρω τι αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ήταν κάτι...αυτό θα το έδειχνε μόνο ο χρόνος. Πιστεύω πως το ότι σε ένοιαζε και συνεχίζει να σε νοιάζει τόσο έχει να κάνει με την ανασφάλεια σου απλά...δίψας για την επιβεβαίωση του, θες να πάρεις τη δύναμη που σου πήρε κατά μία έννοια πίσω, ή να τον εκδικηθεις που καταρρακώσε την αυτοπεποίθηση σου... Αλλά το ότι σε απέρριψε δε σημαίνει πως εχει σημασια η γνωμη του, δινεις αξια στη γνωμη του εντελως αυθαιρετα, χωρις λογο. Αυτο. Για αυτό σε ρωτησα πριν ποιος είναι για εσένα και τι ρόλο βαραει στη ζωή σου. Ή απαντηση σου θα επρεπε να ήταν κανέναν.
Από εκεί και πέρα πιστεύω πως πρέπει να εκτιμήσεις τον εαυτό σου και να μην ασχολείσαι τόσο με.το τι νομίζει και τι πιστεύει ο ένας και ο άλλος...όταν αισθανόμαστε πραγματική σιγουριά για τον εαυτό μας δεν νιώθουμε ποτέ ότι έχουμε να αποδείξουμε κάτι η να υπερασπιστουμε τον εαυτό μας, ένα "αντε γεια φίλε" αρκεί....
Αυτά νομίζω λοιπόν...σορυ αν παλι δεν σε βοηθάει όπως τα λέω η σε ενοχλεί κατι, δεν ξέρω πως αλλιώς να τα πω. Βγάζει τίποτα νόημα;

[hurt_child1984]

καταλαβα τι θελεις να πεις.
Δεν ασχολουμαι εδω και μηνες,ενας μηνας ειναι περιπου που γραφω γιαυτον.Οπως εχω γραψει νιωσαμε και οι 2 πραματα,ειδα ομως θυμο και υπερβολικες αντιδρασεις μεσα σε εκεινο το μικρο διαστημα.Επειδη ειμαι κ εγω καπως νευρικη τον δικαιολογησα,και επηρεασμενη απο φιλους του και κοινους γνωστους οτι ειναι πολυ καλο παιδι,ειπα να μη το κοψω,παρολο που με ειχε τρομαξει ο θυμος του.
Μετα με χωρισε εκεινος λεγοντας μου οτι τον πιεσα,το διαλυσαμε,μου ειπε τερμα μεσα στη δουλεια και με μειωσε.
Περασαν οι μερες,και επειδη δουλευαμε στον ιδιο χωρο,αρχισε να μου φευγει ο θυμος,αρχισα να τον βλεπω να προσπαθει να με πλησιασει,και ειχα αρχισει να σκεφτομαι οτι ισως δεν ειναι κακος,απλα εχει θεμα με τα νευρα του,αλλα χωρις αυτο να σημαινει οτι θα ηταν τοσο κακοποιητικος οσο απεδειξε.
Ειχε αρχισει να κανει κινησεις,τυπου να μου σηκωνει εκεινος κατι βαρυ για να η κουραστω,να με βοηθαει στη δουλεια γενικοτερα,να μου λεει ποσο ωραια ενιωθε μαζι μου κλπ κλπ.
Αρχισα να σκεφτομαι εφοοσν μου ελεγαν οτι ειναι πολυ καλο παιδι,οτι ισως να καταλαβε οτι τα χαλασαμε για βλακειες,και οτι ισως να αξιζει μια δευτερη ευκαιρια.
Πανω στο χαβαλε που ξεκινησαμε να κανουμε,ενιωσα οτι με προσβαλλε,και ειλικρινα ειχα σκοπο απλα να του πω σοβαρεψου οπως και εκανα.Ομως με αιφνιδιασε με τη συμπεριφορα του,αποκαλωντας με "¨κλανια" και ολα τα αλλα που προανεφερα,δε μπορουσα να το αφησω ετσι,δε μπροουσα να διανοηθω οτι ο αλλος θα μου μιλουσε σα σκουπιδι και εγω απλα θα τον αγννοουσα,κι αρχισα να του φωναζω οτι δεν εχει κανενα δικαιωμα κλπ,και εκει αρχισε να σπρψχνει και να με απειλει οτι θα με σκοτωσει,και τα αφεντικα στη συνεχεια μου ειπαν οτι εγω εφταιγα και οτι δημιουργησα ενταση.Αυτα εγιναν

[Natalia_sups]

Να σου πω δεν είναι κακό που του έδωσες δεύτερη ευκαιρία, τώρα πειστηκες σίγουρα ότι δεν την αξιζε, αλλιώς θα εμενες ίσως με την απορία, τωρα ομως δεν εχεις περιθωρια αμφιβολιας και αυτο ειναι καλο, καλα ξεκουμπιδια.
Και αν ειπώθηκαν όσα λες οτι ειπώθηκαν για σκοτωμους και δεν τα έλαβε σοβαρά υπόψη η εργοδοσία είναι απαράδεκτο, έφυγες πού έφυγες από τη δουλειά εγώ δεν διαφωνω, παντε με το πατέρα σου να το κάνετε λίγο μπουρδελακι. Δεν γίνεται να περνάνε αυτά έτσι και θα βγει και από το σύστημα σου όση οργή η πικρια αισθάνεσαι...και όλα καλά μετέπειτα...απλά κρίμα που εμεινες χωρις δουλειά μωρε.
Και θέλω να σου πω πως δεν αξίζει να σκέφτεσαι και να υπέραναλυεις τωρα πως μπορεί να νιώθει ένας άνθρωπος τόση κακία και όλα αυτά τα ερωτήματα που εθεσες πριν, χεστον επιτέλους και ξεκινα από την αρχή, λευκό χαρτί.

[hurt_child1984]

Δεν εδωσα δευτερη ευκαιρια,δεν ειμασταν μαζι.Σκεφτομουν να δωσω.Θα βρω δουλεια,ηδη θα παω σε 2 συνεντευξεις.Καλυτερα χωρις λεφτα,παρα με ενα κεφαλι σκυμμενο στα σκατα.

[hurt_child1984]

Ξερω οτι εχω να φαω πολυ κραξιμο,με αυτο που θα γραψω,αλλα ακομα ηχουν τα λογια αυτουνου στο κεφαλι μου...καταφερε αυτο που ισως ηθελε...να μου τραυματισει την ηδη τραυματισμενη αυτοεκτιμηση μου.
Ξερω οτι δε θα επρεπε να τα λαβω αυτα τα λογια υποψιν,ομως νιωθω πιο κομπλεξικη απο ποτε..

[Natalia_sups]

Ξερω οτι εχω να φαω πολυ κραξιμο,με αυτο που θα γραψω,αλλα ακομα ηχουν τα λογια αυτουνου στο κεφαλι μου...καταφερε αυτο που ισως ηθελε...να μου τραυματισει την ηδη τραυματισμενη αυτοεκτιμηση μου.
Ξερω οτι δε θα επρεπε να τα λαβω αυτα τα λογια υποψιν,ομως νιωθω πιο κομπλεξικη απο ποτε..

Τουλάχιστον θυμωσες καθόλου; Έστω λίγο; Αυτό έχει σημασία...σε καταλαβαίνω και είναι εν μέρει λογικό να σε πονάνε όσα είπε.
Εγώ χωρισα ένα χρόνο πριν και ακόμα με επηρεάζουν κάποια πράγματα που είπε ο δικός μου πρώην και μου γαμανε τη ζωή. Φυσικό είναι να επηρεάζεσαι.

Αλλά μην ψαχνεις το λάθος να βασιζεις την αυτοεκτίμηση σου στη γνώμη τριτων, πόσο μαλλον στη γνώμη κάποιου τυχαίου που ηξερες τόσο λιγο και σου φέρθηκε σκάρτα.

[hurt_child1984]

οχι δε νιωθω κανενα θυμο.Νιωθω λυπηση.Αλλα οχι αυτη που σε υποτιμαει...αυτη που συμπασχει...δε ξερω γιατι ειμαι τοσο τραχανας τοσες ωρες..ενω σε αλλα ειμαι πολυ πιο δυναμικη.

[nick190813]

Ξερω οτι εχω να φαω πολυ κραξιμο,με αυτο που θα γραψω,αλλα ακομα ηχουν τα λογια αυτουνου στο κεφαλι μου...καταφερε αυτο που ισως ηθελε...να μου τραυματισει την ηδη τραυματισμενη αυτοεκτιμηση μου.
Ξερω οτι δε θα επρεπε να τα λαβω αυτα τα λογια υποψιν,ομως νιωθω πιο κομπλεξικη απο ποτε..

απλα μην ξαναασχοληθεις ,αυτα τα ειπε πανω στα νευρα του ..μην δινεις σημασια και τελειωσε το εκει..

[ioannis2]

Καλησπέρα σας αγαπητοι φορουμιτες και φορουμιτισσες,
παλι δυστυχως εχω ενα θεμα που εχει να κανει με οξυθυμο χαρακτηρα και ανεξηγητη συμπεριφορα.Εκει οπου εργαζομαι,λοιπον,υπηρξε καποιος που εδειξε ενδιαφερον για εμενα,συναδελφοι μου ελεγαν τα καλυτερα γιαυτον κλπ.4 χρονια μικροτερος μου βεβαια,αλλα η εμπειρια μου μου εχει δειξει οτι η ηλικια δεν εχει να κανει τελικα.
Ξεκιναμε λοιπον μια σχεση,αλλα απο την αρχη ο τυπος ηταν φοβισμενος οτι θα χωρισουμε απο τσακωμο,οτι ειχε 5 χρονια μια σχεση ολο τσακωμους και πλεον απο το δευτερο τσακωμο φευγει οταν ξεκινησει νεα σχεση.
Τεσπα,αυτος εδειχνε πολυ ερωτευμενος,και ενω στη δουλεια δεν ελεγε ποτε τα προσωπικα του,καθε μερα μαθαινα οτι ολο και σε καποιον συναδελφο ελεγε οτι ειμαστε μαζι κλπ,μες στη χαρα αυτος,στη δουλεια να με βουταει στη τουαλετα και να με φιλαει,να με αγκαλιαζει και να μου λεει ποσο χαρουμενος που ειναι μαζι μου.
Τα πρωτα συννεφακια αρχισαν να εμφανιζονται οταν μου ειπε οτι που και που σκαει κανα μπαφο και οταν ειδα οτι αντιμετωπιζει πολυ ρατσιστικα τον ομοφυλοφιλο αδερφο του.Παρολαυτα δεν ειπα κατι με ασχημο τροπο και ολα κυλουσαν νορμαλ.
Ενα βραδυ ομως μου ειπε οτι εχει προβλημα με τα νευρα του και οτι φοβαται οτι μια μερα θα χωρισουμε γιαυτο το λογο.Την επομενη μερα λοιπον εγινε αυτο που φοβοταν.Ο λογος ηταν γελοιος,επειδη ο τυπος δε δουλευε μονο στη δουλεια που ειμαστε μαζι,αλλα δουλευε και με τον πατερα του κλπ,δεν ειχε χρονο να βρισκομαστε ή ηταν πολυ κουρασμενος,οποτε μια δυο φορες που εδειξα δυσαρεσκεια,ο τυπος χαλαστηκε!Επρεπε λεει να δειχνω κατανοηση,και αν κατι με ενοχλει την επομενη μερα να του το λεω πειραχτικα!
Επισης στο σεξ ηταν βιαιος,και πολλες φορες οταν μιλουσαμε με εβαζε στο τσουβαλι με ολες τις γυναικες,οτι κανετε αυτο,κανετε εκεινο κλπ.
Μαλωσαμε λοιπον ασχημα μιας και με προκαλεσε,μου μιλησε πολυ ασχημα,με προσβαλλε και με χωρισε ετσι απλα.Ειμαστε μαζι στον ιδιο εργασιακο χωρο,και κανει τα παντα να μου δειξει οτι δε με προσεχει καν,οτι ειναι πληρως αδιαφορος.Πως γινεται κατι τετοιο?πως γινεται λιγες μερες πριν να λες ποσο χαρουμενος εισαι?να κοιμομαστε μαζι,να με γνωριζεις στους φιλους σου,να κανεις ονειρα μαζι μου και επειδη απλα δυσανασχετησα που δε βρεθηκαμε,επειδη ειμαστε πολυ αρχη και θελω να τον βλεπω να βγαζει τοσο θυμο και μισος;

Σας εχει τυχει?τι εχετε να πειτε πανω σε αυτο;θεωρειτε τη σταση του φυσιολογικη;

Χωρις να εχω διαβασει όλη την υπολοιπη συσζητηση στο θεμα που ανοιξες, απλά μονο απ το μηνυμα αυτο....
Δεν ειναι και πολύ φυσιολογικες (εννοω να εδραζεται σε έρωτα με προοπτική να αντεξει στο χρονο) οι σχεσεις αντρα με ηλικιακα μεγαλύτερες του! Τετοιες σχεσεις κανει ενας αντρας , εκτος συγκλονιστικού απροοπτου, για να καλύψει τα σεξουαλικά του κενα εκεινη την περίοδο.
Πως γινεται να ειναι φοβισμένος και να σου κανει βιαιο σεξ ή να σε βουταει στα φιλια στις τουαλετες στη δουλεια? Επίσης, οι φοβισμενοι συνηθως δεν εχουν νευρα ουτε εκδηλώνονται βιαια.
Σου έλεγαν τα καλύτερα λόγια γι αυτον επειδη ήταν ο κολλητός τους, ο ευχαριστος της παρέας τους, ένα ατομο που τον πηγαιναν σαν χαρακτηρας για όλα αυτα τα θετικα που εβγαζε σ αυτους ως όμοιος ή παρόμοιος τους. Αυτοι που εχουν νευρα συνηθως παρουσιαζουν στους αλλους θετικές πλευρες που τους κανουν αγαπητους.
Ένας που πραγματικά θα σε ήθελε ασχετως ότι ειχε νευρα δεν θα χρησιμοποιούσε το θεμα του αυτο ως πρόσχημα για να σε χωρίσει. Ειτε θα σου παριστανε τον ενταξει και θα σου εβγαζε θετικο χαρακτηρα για να τον αγαπησεις ειτε θα καταλάγιαζε όντας ερωτευμενος αφου μια ωραια σχεση γαληνευει τον ανθρωπο.
Ξεχασε το.

[hurt_child1984]

Χωρις να εχω διαβασει όλη την υπολοιπη συσζητηση στο θεμα που ανοιξες, απλά μονο απ το μηνυμα αυτο....
Δεν ειναι και πολύ φυσιολογικες (εννοω να εδραζεται σε έρωτα με προοπτική να αντεξει στο χρονο) οι σχεσεις αντρα με ηλικιακα μεγαλύτερες του! Τετοιες σχεσεις κανει ενας αντρας , εκτος συγκλονιστικού απροοπτου, για να καλύψει τα σεξουαλικά του κενα εκεινη την περίοδο.
Πως γινεται να ειναι φοβισμένος και να σου κανει βιαιο σεξ ή να σε βουταει στα φιλια στις τουαλετες στη δουλεια? Επίσης, οι φοβισμενοι συνηθως δεν εχουν νευρα ουτε εκδηλώνονται βιαια.
Σου έλεγαν τα καλύτερα λόγια γι αυτον επειδη ήταν ο κολλητός τους, ο ευχαριστος της παρέας τους, ένα ατομο που τον πηγαιναν σαν χαρακτηρας για όλα αυτα τα θετικα που εβγαζε σ αυτους ως όμοιος ή παρόμοιος τους. Αυτοι που εχουν νευρα συνηθως παρουσιαζουν στους αλλους θετικές πλευρες που τους κανουν αγαπητους.
Ένας που πραγματικά θα σε ήθελε ασχετως ότι ειχε νευρα δεν θα χρησιμοποιούσε το θεμα του αυτο ως πρόσχημα για να σε χωρίσει. Ειτε θα σου παριστανε τον ενταξει και θα σου εβγαζε θετικο χαρακτηρα για να τον αγαπησεις ειτε θα καταλάγιαζε όντας ερωτευμενος αφου μια ωραια σχεση γαληνευει τον ανθρωπο.
Ξεχασε το.

Γιαννη καλημερα.Δεν ηταν οι αλλες μεγαλυτερες του,κι αν με βλεπες ποτε δειχνω πολυ μικροτερη απο εκεινον.Δεν ηταν το σεξ το ζητουμενο.Απο το φορουμ δε μπορω να αποδωσω ακριβως τι συνεβαινε.
Καπου εγραψα οτι ο τυπος κανει χορτο,και μαλιστα συχνα.Δε τον δικαιολογω σε καμια περιπτωση,απλα δνε ηταν οξυθυμος μονο μαζι μου.ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΟ ΘΥΜΟ.
επισης αν ηθελε να με κουτουπωνει,ειχε την ευκαιρια,αλλα αυτος συνηθως μετα τη δουλεια δηλωνε οτι ηθελε να ξεκουραστει,ομως πηγαιναμε για καφεδες κλπ.
Επισης ξερω οτι με καμια κοπελα δε κραταει,και ο ιδιος μου ειχε δηλωσει οτι απο το δευτερο τσακωμο φευγει.Ενας φυσιολογικος ανθρωπος σιγουρα δε κανει τιποτα απο αυτα,συμφνω μαζι σου,αλλα μιλαμε για καποιον που εχει τρελη ενταση (μπορει να οφειλεται και το χορτο,μπορει απλα και να συμπασχει).Μου ειχε εκδηλωσει σε ηρεμη συζητηση οτι εχει θεμα με το θυμο του,και οτι δ εθελει να μαλωσουμε και να χωρισουμε καποια στιγμη,μου ειχε ζητησει σ επεριπτωση που το τραβηξει να κανω υπομονη.
Ναι ηταν βιαιος και σ εκαποια πραγματα χυμα,ομως γενικα ειναι απιστευτα δειλος.Οταν λεω φοβισμενος,δε λεω οτι με ντρεποταν αφου τα φτιαξαμε.
Αλλα για να με προσεγγισει ηταν κοτα τελειως,οπως και τωρα που το πηγαινε προς τα εκει,και χρησιμοποιουσε εμμεσους οδους.Σιγουρα ξαναλεω η συμπεριφορα του δε θυμιζει ερωτευμενου στα ματια του νορμαλ,αλλα επειδη τον εζησα και ξερω κατι παραπανω,σου λεω οτι ηταν ερωτευμενος,το εβλεπα.Απλα πιστευω εχει θεματα χοντρα!και τρομερα κομπλεξ!