Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ (Μέρος 'Α)

[M87]

Στην παρούσα ανάρτηση επεξηγούνται οι ψευδαισθήσεις των θεραπευομένων είτε αυτές επιβάλλονται είτε καλλιεργούνται. Οι τίτλοι των επιμέρους ενοτήτων τοποθετήθηκαν εντός εισαγωγικών επειδή περιέχουν μια ή περισσότερες ψευδαισθήσεις.

1. "Θεραπευτής άξιος εμπιστοσύνης".

Προαπαιτείται η εμπιστοσύνη, με τον πιο δριμύ πόνο του θεραπευόμενου [δηλ. ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ], προκειμένου να λάβει βοήθεια, ή/και εκμετάλλευση παρότι έρχεται σε αντίθεση με τα ένστικτα του καθώς, αφ' ενός, οι ανάγκες του υπερσκελίζουν τα ένστικτα αυτοπροστασίας του και αφ' ετέρου, δεν έχει τρόπο να ψυχανεμιστεί αν ο θεραπευτής είναι ή όχι συμφεροντολόγος. Η εναλλακτική, θα ήταν να παραμείνει χωρίς βοήθεια επειδή δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανέναν. Είναι λυπηρό, αλλά η κυνική αυτή σκέψη, δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Για τη μεγαλύτερη μερίδα των θεραπευομένων, αυτή η απόλυτη εμπιστοσύνη θα είναι ένα από τα πρώτα πράγματα τα οποία θα προδόσει ο θεραπευτής τους.

Η απόλυτη εμπιστοσύνη στον θεραπευτή, είναι πράξη που οδηγείται από ανάγκη για βοήθεια και την ελπίδα ότι η επιλογή να εμπιστευτεί είναι σωστή. Δυστυχώς η ελπίδα να είναι σωστή αυτή η επιλογή, αποτελεί ψευδαίσθηση επειδή ο θεραπευόμενος εξαναγκάστηκε να εκχωρήσει την απόλυτη εμπιστοσύνη του σε έναν άγνωστο αμφιβόλου ηθικής. Για έναν άνθρωπο ο οποίος έχει ανάγκη βοήθειας, είναι αδύνατο να ξεκινήσει την εξάσκηση κρίσης από την πρώτη απόφαση του, επειδή η συγκεκριμένη συνδέεται με την ανώτερη ανάγκη να δεχθεί βοήθεια ή όχι. Η ανάγκη είναι προιόν της ζωής τους θεραπευόμενου. Η δε ελπίδα από κάπου πηγάζει και αυτή.

2. "Θεσμικό πλαίσιο".

Η απόφαση να εμπιστευτεί ΑΠΟΛΥΤΑ κάποιον - για τον οποίο ακόμα και αν δεν είχε προβλήματα ο θεραπευόμενος θα ήταν αδύνατο να γνωρίζει το ήθος του - προκειμένου να βοηθηθεί, βασίζεται στην ψευδαίσθηση ύπαρξης θεσμικού πλαισίου το οποίο εξασφαλίζει θεραπευτές μη-αμφισβητούμενης ηθικής.
Ελπίδα ότι ο θεραπευτής αυτός θα ΘΕΛΕΙ να τον βοηθήσει.
Ελπίδα ότι ο θεραπευτής ΜΠΟΡΕΙ να τον βοηθήσει.
Ελπίδα ότι ο θεραπευτής και ο τρόπος λειτουργίας του ελέγχεται και ότι αν ο σύλλογος και τα ελεγκτικά όργανα δεν λειτουργούν τέλεια, η νομοθεσία, ο όρκος, η δεοντολογία και η ηθική του ψυχολόγου θα προστάτευαν τον θεραπευόμενο.

Άλλωστε, γιατί πληρώνονται φόροι για να τη συντήρηση όλων αυτών [ελεγκτικά σώματα, υπουργεία, νομοθέτες κλπ]; Δεν μπορεί να είναι μόνο για φιγούρα; Έτσι δεν είναι...;

Ή μήπως είναι; Μήπως υπάρχουν μόνο για τη συντήρηση της ψευδαίσθησης αναμενόμενων υποδομών;

Όλα αυτά μοιάζουν αυτονόητα σε μια "δυτικού τύπου κοινωνία". Την κοινωνία την οποία βλέπουμε μέσα από το γυαλί της τηλεόρασης, σκηνοθετημένη και καταγεγραμμένη με κάθε λεπτομέρεια. Όλα μοιάζουν "λογικά" και "αναμενόμενα". Όχι όμως για την Ελληνική πραγματικότητα. Επί της ουσίας, τίποτα από τα παραπάνω δεν υπάρχει και αν υπάρχει είτε δεν λειτουργεί σωστά, είτε δεν λειτουργεί καθόλου. Εσκεμμένα. Εκτός και αν κάποιος αποδείξει ότι οι διοικούντες, οι οποίοι δημιούργησαν και συντηρούν όλα αυτά, αμέλησαν να ελέγξουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν, ενώ δεν αμέλησαν την αρχική υλοποίηση και τη διαιώνιση τους.

3. "Ηθικός επαγγελματίας"

Οι αμοιβές φθείρουν το ήθος του θεραπευτή και συγκεκριμένα την επιθυμία να βοηθήσει κάποιον πέρα από τον εαυτό του. Απο τη στιγμή που ο θεραπευτής ιεραρχήσει τον εαυτό του πάνω από τον θεραπευόμενο παύει ως θεραπευτής και αρχίζει τη σταδιοδρομία του ως παράσιτο.

Το ότι οι θεραπευτές υπόκεινται στην κοινή φοροεπιδρομή που διέπει και τους υπόλοιπους ανθρώπους τους δεσμεύει στη φθορά της πιο πάνω ηθικής και την ιεράρχιση των αμοιβών τους σε προτεραιότητα των αναγκών των θεραπευομένων. Οι "νομοθέτες" θα σου μιλήσουν για ισότητα και ισονομία - χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς εννοούν και οι ίδιοι - προκειμένου να έχουν το άλλωθι της μη-εξαίρεσης μιας ευαίσθητης και απαραίτητης κοινωνικής ομάδας.

4. "Βελτίωση και σανίδα σωτηρίας".

Η ΑΠΟΛΥΤΗ εμπιστοσύνη στον θεραπευτή, ανταμοίβεται πρόσκαιρα αφού ο θεραπευόμενος βρίσκει κάπου να πει τον πόνο του. Η θετική αυτή νότα στη ζωή του - εν συγκρίσει με την προηγούμενη αδυναμία έκφρασης του - παρεξηγείται ως πρόοδος και παγιώνει την ψευδαίσθηση ότι "καλώς εμπιστευτηκε απόλυτα τον θεραπευτή", λόγω πρόσκαιρης εξαρτημένης βελτίωσης. Στο σημείο αυτό, έχει προσπεράσει την κριτική σκέψη την οποία θα έπρεπε να έχει για τον θεραπευτή, σχηματίζοντας μια εικόνα "σανίδας σωτηρίας" και χτίζοντας ελπίδες σε ένα δόμημα με ανεπαρκή αν όχι ανύπαρκτα θεμέλια.

5. "Οικογενειακό μέλος".

Ο ανήθικος εκ των θεραπευτών, θα αναπαράγει συγκαταβατικούς/συμπαθητικούς ήχους, γνέφοντας το κεφάλι σε συμφωνία με όσα εξιστορεί ο θεραπευόμενος καλλιεργώντας την εντύπωση ότι συμπάσχει με τον θεραπευόμενο, γνωρίζοντας ότι ο συνειρμός του θεραπευόμενου θα είναι ο εξής:

[συγκαταβατικοί/συμπαθητικοί ήχοι] => [με πονάει σαν οικογενειακό μέλος] => [καλώς τον εμπιστεύομαι ΣΑΝ "οικογενειακό μέλος"]

Αυτό, βεβαίως, αποτελεί πλάνη και αποτρέπει την άσκηση κρίσης και κριτικής εκ' μέρους του θεραπευόμενου, ενώ παράλληλα παγιώνει την μεταξύ τους εξάρτηση αφού "δίνει του διψασμένου νερό να πιεί". Ποιός κατατρεγμένος δεν νιώθει την ανάγκη να τον κατανοήσουν και να τον συναισθανθούν;

6. "Ισότητα θεραπευτή-θεραπευόμενου".

Για τους θεραπευόμενους που υφίστανται τέτοιου είδους πρακτικές, με τον καιρό θα αντικατασταθεί στην αντίληψη τους η υφιστάμενη ανισότητα ΙΣΧΥΡΟΥ-ΑΣΘΕΝΟΥΣ μέλους με αυτή της "ισότιμης σχέσης"... όχι όμως στην πραγματικότητα όπου η σχέση θα παραμείνει ως έχει, με τον θεραπευόμενο να εξαρτάται από τον θεραπευτή.

7. "Θεραπευτής άξιος σεβασμού"

Όπως αναφέραμε, ο θεραπευόμενος περιμένει - λόγω τηλεοπτικής εμπειρίας - να βρει θεραπευτή ηθικής που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση. Προκειμένου ο θραπευόμενος να μην αμφισβητήσει την ηθική υπόσταση του θεραπευτή και κυρίως για να μην αναρωτηθεί αν ο άνθρωπος απέναντι του έχει τις ίδιες ή λιγότερες ηθικές αξίες από τον ίδιο, οι θεραπευτές καλλιεργούν την ψευδαίσθηση του επαγγελματία, με την άψογη εμφάνιση ο οποίος είναι άξιος σεβασμού, ο οποίος δεν έχει προβλήματα [πως να εμπιστευτεί κάποιον που δεν μπορεί να λύσει τα δικά του προβλήματα;], που είναι απόλυτα ήρεμος, κρύβοντας με μεγάλη επιμέλεια τον συμβιβασμό ή και παντελή έλλειψη ηθικών αξιών. Ανεξάρτητα των προβλημάτων, δύο πράγματα χωρίζουν τον θεραπευτή από τον θεραπευόμενο. Η γνώση και η ηθική. Αν ο θεραπευόμενος αποδειχθεί ηθικότερος του θεραπευτή, πόση σημασία στη μεταξύ τους διάκριση έχουν οι επιπλέον γνώσεις του δεύτερου;

8. "Ο θεραπευτής ο οποίος ΘΕΛΕΙ και ΜΠΟΡΕΙ".

Τι σκέψεις προκαλεί μια ταπετσαρία παπύρων;

"Επαγγελματίας";
"Ικανότητα";
"Δεν μπορεί αυτοί που του έδωσαν όλα αυτά τα πτυχία να κάνουν λάθος";

Όποιες σκέψεις και αν προκαλεί, κανένα χαρτί δεν εξασφαλίζει το αν ο θεραπευτής ΘΕΛΕΙ να βοηθήσει. Ούτε και εξασφαλίζεται ο θεραπευόμενος αν ο άλλος είναι καλός στην πλαστογράφηση πτυχίων και πιστοποιητικών. Ακόμα και αν το χαρτομάνι είναι γνήσιο και αποκτήθηκε επάξια, δεν σημαίνει ότι ΜΠΟΡΕΙ να βοηθήσει επειδή το "ΜΠΟΡΕΙ" εξαρτάται από το "ΘΕΛΕΙ" (χρησιμεύει κάπου ο γιατρός ο οποίος ΜΠΟΡΕΙ μεν, αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ δε να βοηθήσει;). Το χαρτομάνι είναι άλλο ένα κομμάτι της καλοσυντηρούμενης βιτρίνας που αποσκοπεί στο να πείσει τον θεραπευόμενο ότι ο άνθρωπος απέναντι του αξίζει της εμπιστοσύνης του.

9. "Προτεραιότητα των αναγκών του θεραπευόμενου σε σχέση με τον θεραπευτή".

Ίσως ιεραρχούνται ορθά οι προτεραιότητες για περιπτώσεις στις οποίες υπάρχει ο κίνδυνος απώλειας ανθρώπινης ζωής (τονίζω ΙΣΩΣ). Για τις υπόλοιπες περιπτώσεις όμως το πιθανότερο είναι η αντιστροφή αυτών με τις ανάγκες/επιθυμίες του θεραπευτή να έρχονται πολύ πριν από αυτές του θεραπευόμενου.

10. "Ενεργή καθοδήγηση".

Όποια προβλήματα επιτρέπεται να επιλύονται μέσα στο γραφείο του θεραπευτή, το πιθανότερο είναι, ότι είναι το προιόν τυχαίας σκέψης και όχι καθοδηγούμενης σκέψης για την οποία πληρώνει ο θεραπευόμενος. Περίπου σαν να του ζητηθεί [του θεραπευόμενου] να βρεί μια μπάλα μέσα σε ένα τελείως σκοτεινό δωμάτιο. Θα κυκλοφορεί μέσα στο δωμάτιο μέχρι να πέσει πάνω στη μπάλα και να την μαζέψει [προιόν τυχαίας μετακίνησης]. Η καθοδηγούμενη σκέψη - για την οποία πληρώνει - είναι κάποιος ο οποίος ΒΛΕΠΕΙ που είναι η μπάλα, να προσφέρει τα εφόδια προκειμένου να τη δεί και ο θεραπευόμενος, ώστε χωρίς να κόβει βόλτες 5 μήνες να πάει κοντά στη μπάλα και να τη μαζέψει. Αυτό βέβαια έχει σχέση με το αν εκείνος ο κάποιος ΘΕΛΕΙ να βοηθήσει ή όχι.

Τα παραπάνω ισχύουν για έναν θεραπευτή ο οποίος απλά δεν θέλει να βοηθήσει με ενεργό τρόπο. Τι γίνεται όμως όταν ο θεραπευτής λειτουργεί ενεργά ως τροχοπέδη στην πρόοδο του θεραπευόμενου; Τι γίνεται όταν οι κατευθύνσεις τις οποίες προτείνει ή στις οποίες στρέφει την ψυχοθεραπεία είναι διαφορετικές από τις βέλτιστες, ή ακόμα χειρότερα, εκ διαμέτρου αντίθετες με την κατεύθυνση στην οποία έπρεπε να δουλεύει ο θεραπευόμενος δημιουργώντας επιπλέον προβλήματα και εμπόδια; Απ τη στιγμή που ο θεραπευτής θα βάλει τον εαυτό του πάνω από τον θεραπευόμενο, στερείται οφέλιμων επιλογών για εκείνον. Από αυτό το σημείο και μετά, όσα πει ή κάνει θα είναι με γνώμωνα το προσωπικό του συμφέρον και θα εξαναγκαστεί να πει ψέματα, μισές αλήθειες και να αποκρύψει πράγματα τα οποία έχει ανάγκη ο θεραπευόμενος να ακούσει προκειμένου να προοδεύσει.

Ακόμα και αν τον ανακαλύψουν και ερωτηθεί ο θεραπευτής για αυτά (μιλάω από προσωπική εμπειρία) το πιο πιθανόν είναι να πει "έκανα λάθος", "και εγώ άνθρωπος είμαι" κλπ - μην περιμένει ο θεραπευόμενος, να απολογηθεί ή να αναλάβει οποιαδήποτε ευθύνη. Δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο γιατί αφ' ενός αλλαζει την μεταξύ τους σχέση [ΙΣΧΥΡΟΥ-ΑΣΘΕΝΗ] και αφ' ετέρου, προυποθέτει σθένος και υπευθυνότητα, χαρακτηριστικά τα οποία πρέπει να διέπουν μόνο τον θεραπευόμενο και ποτέ τον θεραπευτή, υπογραμμίζοντας "τα δύο μέτρα, δυό σταθμά" μιας στρεβλής διαδικασίας. Το δράμα εντοπίζεται στο ότι για αυτού του είδους τις πρακτικές πληρώνει κανείς όχι μόνο με χρήματα, αλλά και με χρόνο, κόπο, και ψυχικό πόνο.

[M87]

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ (Μέρος 'Β)

11. "Συμπαράσταση".

Ο θεραπευτής είναι παρόν για να ακούσει τον θεραπευόμενο και να εισπράξει τις προσυμφωνημένες αμοιβές. Σε σπάνιες περιπτώσεις - τις οποίες βλέπουμε μόνο στην τηλεόραση (hollywood)- βοηθάει να προοδεύσει. Αν ο θεραπευόμενος κάποια στιγμή καταφέρει να αντιμετωπίσει ένα τραυματικό γεγονός, ένα μεγάλο φόβο ή οτιδήποτε είναι αυτό το οποίο δεν έχει αντιμετωπίσει, είναι επειδή έχει την ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ότι αφ' ενός είναι μαζί του εκείνη τη στιγμή, και αφ' ετέρου ότι τον βοηθάει. Το πιθανότερο είναι ότι σκέφτεται τις διακοπές του, τι θα κάνει το βράδυ καθώς και πως θα γίνει να βγάλει και άλλες συνεδρίες από τον θεραπευόμενο.

12. "Παρεχόμενη βοήθεια με στόχο την αποθεραπεία. Ουσιαστικές ελπίδες και ανεξάρτητη πρόοδο".

Οι θεραπευόμενοι γενικά, διαθέτουν ΚΥΡΙΑ και ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ προβλήματα. Μεγάλο μέρος των δευτερευόντων προβλημάτων υπάρχει ως επακόλουθο των κύριων. Στη διάγνωση του θεραπευόμενου - εάν αυτή είναι πλήρης και έχει συνταχθεί όπως θα έπρεπε - γράφει ποιά είναι τα κύρια προβλήματα καθώς και κάποια από τα δευτερεύοντα.

Γνωρίζοντας ότι ο θεραπευόμενος θέλει να επιλύσει όλα τα προβλήματα του [στόχος αποθεραπείας], οι θεραπευτές - συνήθως, αν όχι πάντα - εστιάζουν στην αποκλειστική ενασχόληση με τα δευτερεύοντα, αποτρέποντας από την ενασχόληση με τα κύρια προβλήματα, γιατί η επίλυση αυτών σημαίνει α. την αποθεραπεία του θεραπευόμενου και β. το τέλος των εισπράξεων. Αυτό αποτελεί και το πρώτο σκέλος αυτής της διπλής ψευδαίσθησης. Ότι δηλαδή η "βοήθεια" την οποία λαμβάνει οι θεραπευόμενος, δεν είναι επιλεκτική. Ο θεραπευτής ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑ του θεραπευόμενου, προκειμένου εκείνος να προσέρχεται ισοβίως για συνεδρίες, και καθοδηγεί την ψυχοθεραπεία μακριά από τα κύρια προβλήματα του.

Θα το πράξει αυτό επειδή ΜΠΟΡΕΙ. Μέσα στο γραφείο του θεραπευτή εκείνος είναι "η αυθεντία" και ο θεραπευόμενος "ο ασθενής". Ακόμα και αν ο θεραπευόμενος αμφισβητησεί τη "θέση" του θεραπευτή, έχει ήδη αποδεχθεί θέση υποδεέστερη εκείνου ("ασθενής").

Αν ο θεραπευόμενος θελήσει να ολοκληρώσει την θεραπεία του και να απεξαρτηθεί από τον θεραπευτή του, ο θεραπευτής πρέπει να τον καθυστερήσει, αποτρέποντας και αναγκάζοντας τον να ασχοληθεί με επουσιώδη - σε σχέση με τα κύρια προβλήματα του - ζητήματα. Συγχρόνως, δεν τον συμφέρει να εγκαταλείψει ή να αλλάξει θεραπευτή (*). Συνεπώς πρέπει να προσφέρει φρούδες ελπίδες προκειμένου να διατηρήσει τον πελάτη και τα εβδομαδιαία έσοδα του. Η αλλαγή θεραπευτή, 'δεν πειράζει' ως προς το αν θα βγαίνουν ή όχι τα χρήματα από την τσέπη σας γιατί και πάλι θα πληρώνετε. Πειράζει όμως στο ότι δεν θα μπαίνουν στη δική του τσέπη. Παρόλα αυτά, τους είναι προτιμότερο να αλλάξετε θεραπευτή - συνεχίζοντας να πληρώνετε σε άλλο συνάδελφο τους και διακινδυνεύοντας να εγκαταλείψετε την ψυχοθεραπεία ολότελα, έστω και αν μειωθούν τα έσοδα των ιδίων - παρά να σας δώσει λύσεις στα προβλήματα σας γιατί αυτό "σκοτώνει τη χήνα με τα χρυσά αυγά". Με τον τρόπο αυτό οι θεραπευόμενοι δεν μειώνονται, αλλά ανακυκλίζονται (με εξαίρεση την 1η συνεργασία με θεραπευτή) διατηρώντας ένα αυξανόμενο πληθυσμό θεραπευομένων από το οποίο πλουτίζουν οι θεραπευτές.

Και ενώ ο "θεραπευτής" ακροβατεί ανάμεσα στην αποτροπή ενασχόλησης του θεραπευομένου με τα κύρια ζητήματα του - αυτά τα οποία θα τον αποδέσμευαν από τον θεραπευτή - καθώς και την παροχή ελπίδας ότι "κάποτε θα αποθεραπευτεί", ο θεραπευόμενος αναρωτιέται "γιατί τόσο λιγή πρόοδο"; Του λόγου το αληθές αποδεικνύει και η έλλειψη αποθεραπευμένων από το κοινωνικό σύνολο, για την οποία έχουμε καταλήξει ότι η πλειονότητα (αν όχι όλοι), των θεραπευομένων βρίσκονται σε κατάσταση συντήρησης προκειμένου για την διαίωνιση της αφαίμαξης τους.

Εάν - θεωρητικά - υπήρχε θεραπευτής ο οποίος στόχευε την όλη διαδικασία στην επίλυση των κύριων προβλημάτων, τότε το μεγαλύτερο μέρος από τα δευτερεύοντα προβλήματα του θεραπευόμενου θα επιλύονταν είτε κατά τη διάρκεια είτε μετά την επίλυση των κύριων προβλημάτων, σχεδόν αυτόματα, χωρίς εκείνος να δαπανήσει επιπλέον χρόνο, χρήμα και κόπο. Ο θεραπευόμενος θα συμμετείχε σε μια σύντομη μεν, εξαιρετικά ουσιαστική δε, θεραπευτική διαδικασία και οι αμοιβές του θεραπευτή θα περιορίζονταν δραστικά.

Με την τρέχουσα εμμονή των θεραπευτών να ασχολούνται μόνο με τα δευτερεύοντα προβλήματα, ο θεραπευόμενος βλέπει μικρή βελτίωση "με το σταγονόμετρο" την οποία ελέγχει ο θεραπευτής, ενώ εξασφαλίζεται ότι θα παραμένει ασθενής και ότι θα συνεχίσει να πληρώνει για συνεδρίες οι οποίες στοχεύουν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στην αποθεραπεία "μέσω Λαμίας" ή συνηθέστερα, στην ισόβια συντήρηση. Αυτό αποτελεί και το δεύτερο σκέλος της ψευδαίσθησης, δηλαδή ότι, ο θεραπευόμενος προσέρχεται προκειμένου να "αποθεραπευτεί".

Εάν ο αναγνώστης πιστεύει ότι, τα παραπάνω δεν ισχύουν για τον δικό του θεραπευτή, το μόνο που έχει να κάνει προκειμένου να τα διαπιστώσει ο ίδιος, είναι το εξής: Όταν αισθανθεί έτοιμος, να αρχίσει να "πιέζει" προς την ενασχόληση με τα κύρια προβλήματα του στις συνεδρίες του. Η προσωπική εμπειρία μου είναι ότι ο θεραπευτής θα εφαρμόσει όσα αναφέρω στην ανάρτηση ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ.

ΑΜΟΙΒΕΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ / Κατάσταση θεραπευόμενου
ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ / Ασθενής ο οποίος δεν έχει αρχίσει ψυχοθεραπεία.
ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ / Ασθενής αποθεραπευμένος.
ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ / Ασθενής ο οποίος εγκατέλειψε την ψυχοθεραπεία.
ΜΕΓΙΣΤΕΣ ΑΜΟΙΒΕΣ / Ασθενής ο οποίος είναι σε ψυχοθεραπεία.

Το συμφέρον του θεραπευτή βρίσκεται στον ισόβια ασθενή ο οποίος τρέφει την ψευδαίσθηση ότι "τον βοηθάει να γίνει καλά". Η εγκατάλειψη της ψυχοθεραπείας, όπως και η αποθεραπεία του θεραπευόμενου, ισοδυναμούν με απώλεια εσόδων.

13. "Συμβατά συμφέροντα".

Δεν συμφέρει κανέναν "θεραπευτή" η φήμη ότι κάνει αυτό το επάγγελμα, όχι για να βοηθάει τους άλλους έναντι αμοιβής, αλλά για να ΜΗΝ βοηθάει τους άλλους έναντι αμοιβής. Τα τρία ερωτήματα που τίθενται στην ανάρτηση ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ/ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ στην ενότητα ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ δεν έχουν και δεν πρόκειται να απαντηθούν πειστικά με τον τρόπο τον οποίο λειτουργούν οι θεραπευτές σήμερα.

14. Επίλογος.

Θα μπορούσε η προαπαίτηση της εμπιστοσύνης να τίθεται σε διαφορετική χρονική σειρά; Όχι. Η ανάγκη του θεραπευόμενου για βοήθεια είναι - δυστυχώς - μεγαλύτερη από την ανάγκη αυτοπροστασίας. Αλλά ακόμα και αν δεν είχε ο θεραπευόμενος προβλήματα, δεν έχει τρόπο να ψυχανεμιστεί το ήθος του θεραπευτή του είτε πριν, είτε κατά τη διάρκεια της συνεργασίας τους, παρά μόνο εκ των υστέρων και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.

Σε κάθε κοινωνικό σύνολο, υπάρχουν "σάπια μήλα".
Υποκείμενα που δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα σε έξυπνους, αφελείς, με μειωμένη αντίληψη, ασθενείς ή παιδιά και που εκμεταλλεύονται την ανάγκη κάποιου ο οποίος όχι μόνο ζητάει βοήθεια, αλλά και πληρώνει για αυτή.
Υποκείμενα που κάνουν τα στραβά μάτια σε μια τέτοια αδικία.
Υποκείμενα που αφήνουν κενές τις σελίδες της νομοθεσίας σε ότι αφορά την εκμετάλλευση αυτή.

Δεν φταίει ο θεραπευόμενος που έχει ανάγκες ή το ότι βρίσκεται σε αδυναμία να ελέγξει τους πιθανούς "θεραπευτές" του. Ούτε και για το ότι δεν διαθέτει την ελάχιστη αναμενόμενη [από τους "θεραπευτές"], ευφυία, αντίληψη, ανεξαρτησία, ουδετερότητα και συγκρατημένη καχυποψία προκειμένου να προφυλλάξει τον εαυτό του. Ο θεραπευόμενος είναι απλά ένας άνθρωπος σε ανάγκη. Οι πιο πολλοί εξ αυτών έχουν ζήσει και επιζήσει δραματικών καταστάσεων. Για τους πιο πολλούς δεν θα είναι η πρώτη και σίγουρα ούτε η τελευταία φορά που τυχαίνουν εκμετάλλευσης.

Όμως ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ να τον προστατεύει η δικαιοσύνη, το υπουργείο υγείας, ο σύλλογος των θεραπευτών και ο ίδιος ο άνθρωπος τον οποίο εμπιστεύεται, αντί να τον εκμεταλλεύεται. Αντί αυτού, οι θεραπευτές βαφτίζουν την ισόβια συντήρηση "μεγάλη βοήθεια", θυμούνται να αποδώσουν ευθύνες στους θεραπευόμενους για την επιλογή του θεραπευτή ο οποίος τους εκμεταλλεύεται και αποποιούνται των ευθυνών, των ιδίων, των συλλόγων τους, και των ελεγκτικών μηχανισμών τους. Εν ολίγοις "διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την καμήλα" προκειμένου να καταστείλουν τη ντροπή και τη συνείδηση τους ώστε να μην αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν "επαγγελματικά".

Eφόσον δεν ξεχωρίζει ο ηθικός από τον ανήθικο, προτού κάποιος τύχει εκμετάλλευσης, δεν υπάρχει κάποιος τον οποίο μπορεί να εμπιστευτεί ο θεραπευόμενος. Ούτε υπάρχουν και οι δομές (κυρώσεις, ποινές, αποζημιώσεις, δικαιοσύνη κλπ) οι οποίες επανορθώνουν για την αδικία που τελείται εις βάρος του. Τι υπάρχει λοιπόν για τον τυχαίο θεραπευόμενο;

Για τον θεραπευόμενο ο οποίος δεν έχει διαπιστώσει την χειραγώγιση και εκμετάλλευση από τον θεραπευτή του, υπάρχουν όλες οι παραπάνω ψευδαισθήσεις καθώς και οι πάντοτε σαφείς αμοιβές τις οποίες καλείται να καταβάλει έναντι ψεύτικων ελπίδων και υπηρεσιών.

Για τον πρώην θεραπευόμενο ο οποίος βρίσκεται ένα βήμα πιο πέρα, με την παγίωση των προβλημάτων του υπάρχει μια ισόβιως απέλπιδη ζωή, χωρίς αποθεραπεία και ψευδαισθήσεις το οποίο θα έχει πληρώσει με χρόνο, κόπο, χρήματα και την ικανότητα να ξαναεμπιστευτεί.

Και για τους λιγοστούς θεραπευόμενους που θα ξαναπροσπαθήσουν, υπάρχει ίσως ένας αλγόριθμος που θα προσπαθήσει να αποτρέψει την εκμετάλλευση τους από ανήθικους θεραπευτές και μια μικρή ελπίδα για αποθεραπεία την οποία συντηρούν χωρίς τη "βοήθεια" των "θεραπευτών" τους.

[M87]

Εάν κρίνετε ότι το παρόν άρθρο είναι χρήσιμο παρακαλώ βοηθήστε στη διάδοση του με οποιοδήποτε τρόπο (e-mail, εκτύπωση, ηλεκτρονικό αρχείο). Συνιστώ την αντιγραφή της ανάρτησης στον Η/Υ σας προκειμένου να έχετε πρόσβαση στα γραφόμενα ανεξάρτητα από την διαθεσιμότητα αυτών στον συγκεκριμένο ιστότοπο. Τα παραπάνω αποτελούν προσωπικές θέσεις/απόψεις/τοποθετήσεις και μόνο.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΣΥΝΟΛΟΥ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΑΝΑΡΤΗΣΕΩΝ

1. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ 2
(μετά από σύμπτυξη, βρίσκεται στη 14η σελίδα του νήματος ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ)

(URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...9%CE%9D/page14)

2. ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ

(URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...9D%CE%A9%CE%9D)

3. ΚΑΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ

(URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...A4%CE%A9%CE%9D)

4. ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥ / ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗ

(URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...A5%CE%A4%CE%97)

5. Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ ΤΩΝ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΩΝ

(URL: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...F%82-%CE%91%29)

[elis]

Πάντως σου κόβει όντως αλλά πρακτικά τι γίνεται δηλαδή αυτά που λες είναι πολύ ωραία για συζήτηση δε διαφωνώ αλλά πρακτικά τι γίνεται πρώτον και δεύτερον αυτό γίνεται σε όλους τους κλάδους δοκίμασες να καλέσεις μάστορα που ξέρω να σου πω τι γίνεται είναι όλα μπάχαλο

[M87]

Πρακτικά, εφ' όσον δεν υπάρχει δικαιοσύνη και επειδή αποδεικνύω ότι η ψυχοθεραπεία είναι στημένη υπόθεση προκειμένου να νομίζεις μεν, αλλά κατ' ουσίαν δε να μην έχεις πρόσβαση σε αυτή, οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος πρέπει να αποσύρει την επένδυση που έχει κάνει σε κόπο, χρόνο και χρήματα και να αναζητήσει βοήθεια αλλού. Οι "θεραπευτές" δεν θέλουν να βοηθήσουν παρά μόνο σε ότι αφορά τα επιφανειακά και δευτερεύοντα ζητήματα.

[M87]

Τελικά, αυτό το οποίο "ξέχασε" ο θεραπευτής να πει στον θεραπευόμενο είναι ότι "θα σε βοηθήσω με οτιδήποτε εκτός από τα θέματα τα οποία σου προσφέρουν αποθεραπεία". Ας αναλογιστούν οι χρονίζοντες στην ψυχοθεραπεία την πιθανότητα ο θεραπευτής τους να τους πουλάει "ισόβια συντήρηση". Μπορεί να μη τους το είπαν,... μπορεί να μη είχαν συμφωνήσει αυτό αρχικά... αλλά στο δια ταύτα, αυτό συμβαίνει.

[M87]

Αν είναι να ξεκινήσεις να πάς από το Α στο Β και στη μέση δεις ότι δεν είναι εφικτό λόγω ανθρώπων και παράγοντες που δεν ελέγχεις εσύ ο ίδιος, αξίζει να επιμείνεις... και μάλιστα πληρώνοντας; Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι να πάς στο Β. Απλά εκείνοι δεν περιλαμβάνουν εβδομαδιαίες αμοιβές, πολλά, πολλά ψέματα και χειραγώγιση.

Πέρα από αυτό, υπάρχει και το θέμα του εγωισμού. Ποιός θα ανεχτεί να συνεχίσει να πληρώνει σε εβδομαδιαία βάση για χειραγώγιση όταν γνωρίζει ότι αυτό είναι το οποίο συμβαίνει; Εγώ πάντως όχι.

[M87]

Ποιός θα το φανταζόταν ότι "οι ανιδιοτελείς ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές που είναι εκεί για να βοηθάνε άλλους" απλά εξυπηρετούν τα ιδιοτελή συμφέροντα τους και μόνο;

[nick190813]

Ποιός θα το φανταζόταν ότι "οι ανιδιοτελείς ψυχολόγοι / ψυχοθεραπευτές που είναι εκεί για να βοηθάνε άλλους" απλά εξυπηρετούν τα ιδιοτελή συμφέροντα τους και μόνο;

Οι περισσοτεροι τα συμφεροντα τους εξυπηρετουν ,αλλά υπάρχουν και καλοι ψυχολογοι/ευτες εκει εξω απλά ειναι δύσκολο να τουσ βρεις

[M87]

Εν τω μεταξύ ο κάθε πικραμένος τρέφει την ψευδαίσθηση ότι θα τον βοηθήσουν να επιλύσει ΟΛΑ - και όχι μέρος ΜΟΝΟ - των προβλημάτων του. Αισχρό.

[M87]

Οι περισσοτεροι τα συμφεροντα τους εξυπηρετουν ,αλλά υπάρχουν και καλοι ψυχολογοι/ευτες εκει εξω απλά ειναι δύσκολο να τουσ βρεις

Θα υποθέσω ότι ξέρεις τουλάχιστο έναν ο οποίος είναι υπεράνω χρημάτων και επιλύει ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ τα ΚΥΡΙΑ προβλήματα των πελατών του/της. Θέλεις να μου τον/την υποδείξεις για να μάθουμε και οι υπόλοιποι ποιός/α είναι;

[nick190813]

Θα υποθέσω ότι ξέρεις τουλάχιστο έναν ο οποίος είναι υπεράνω χρημάτων και επιλύει ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ τα ΚΥΡΙΑ προβλήματα των πελατών του/της. Θέλεις να μου τον/την υποδείξεις για να μάθουμε και οι υπόλοιποι ποιός/α είναι;

Εμένα με εχει βοηθησει πολύ στον παρελθόν και τώρα που ξαναπηγα.Και χάπια μ χαρισε και με βοηθησε πάρα πολύ.ειναι ψυχιατρος
να ω ονομα ενοεις?

[M87]

Οι περισσοτεροι τα συμφεροντα τους εξυπηρετουν ,αλλά υπάρχουν και καλοι ψυχολογοι/ευτες εκει εξω απλά ειναι δύσκολο να τουσ βρεις

Το σύνολο των θεραπευομένων αναζητούμε έναν θεραπευτή όπως λες καλό. Πες μας το όνομα κάποιου ο οποίος θα μας βοηθήσει να επιλύσουμε τα κύρια προβλήματα μας σε παρακαλώ.

[nick190813]

Το σύνολο των θεραπευομένων αναζητούμε έναν θεραπευτή όπως λες καλό. Πες μας το όνομα κάποιου ο οποίος θα μας βοηθήσει να επιλύσουμε τα κύρια προβλήματα μας σε παρακαλώ.

ΔΕν ξέρω αν επιτρεπεται να το πω εδω ,αμα θες στειλε μ πμ να στο πω

[M87]

ΔΕν ξέρω αν επιτρεπεται να το πω εδω ,αμα θες στειλε μ πμ να στο πω

Δεν βλέπω γιατί είναι κακό να μαθευτεί το όνομα ενός ΚΑΛΟΥ ψυχολόγου / ψυχοθεραπευτή. Ίσα, ίσα. Ειδικά αν αυτό δεν προέρχεται από τον ίδιο για να θεωρηθεί διαφήμιση. Εκτός αυτού αν είναι να στείλει κάποιος από τους δύο μας προσωπικό μήνυμα, αυτός είσαι εσύ και θα πρέπει να περιλαμβάνει τα στοιχεία επικοινωνίας του εν λόγο θεραπευτή.