Τι να κάνω;

[Jorge]

Καλησπέρα σας, είμαι καινούριος στο φόρουμ και θέλω να γράψω γιαυτό που με απασχολεί καιρό τώρα: Είμαι άντρας 23 ετών, και έχω μια σχέση με μια κοπέλα 22 ετών εδώ και 6 μήνες. Να τονίσω πως από τους 6 μήνες, τους 3 είμαστε δίπλα, καθώς τους πρώτους 3 έλειπα στο εξωτερικό, οπότε είχαμε σχέση από απόσταση. Η κοπέλα μου λοιπόν, από τη πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε μου είπε πως έχει κοινωνικη φοβια-αγχωδης διαταραχη-διαταραχη πανικου. Μου είχε πει ότι το έπαθε όταν χώρισε στην πρώτη σχέση που είχε στα 18, και ήταν ο έρωτας της ο μεγάλος, έπαθε τραυματικό σοκ και ο εγκέφαλος της διαταράχθηκε στις ουσίες και γιαυτό το λόγο ξεκίνησε αντικαταθλιπτικά, ώστε να καλύψει την έλλειψη σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ενώ σε σος καταστάσεις άγχους(πχ σε εξετάσεις ή αν πάει να μπει σε αεροπλάνο κτλ παίρνει και αγχολυτικά κάποιες φορές. Από τότε προσπάθησε να τα κόψει, αλλά δε μπορεί διότι ο οργανισμός αντιδράει και παθαίνει κρίσεις, ναυτίες, μουδιάσματα κτλ..
Όσο καιρό είμαστε μαζί, δε έχει παρουσιάσει κάποια κρίση ή κάτι περίεργο, καθώς περνάει καλή φάση, ενώ παίρνει και το χάπι κάθε μέρα οπότε τη βοηθάει. Όμως το θέμα είναι ότι μου παρουσιάζει κάποιες συμπεριφορές περίεργες ως ακραίες θα έλεγα, και απλώς θα ήθελα τη γνώμη σας. Είναι λόγω αυτού του ζητήματος που έχει ή απλώς είναι έτσι ο χαρακτήρας της; πχ όταν κάτι την πειράξει, όσο ασήμαντο και αν είναι μου το λέει αμέσως στα μούτρα, ενώ τυχαίνει να μου μιλήσει πολύ επιθετικά και να φτάσει στο σημείο να με βρίσει και να με προσβάλλει άσχημα ή 2 φορές είχε σηκωθεί και είχε φύγει από εκεί που καθόμασταν γιατί και καλά είχε θυμώσει.. Είναι τρομερά κτητική προς εμένα, και απαιτεί να βλεπόμαστε κάθε μέρα και να τα κάνουμε όλα μαζί(Εδώ να τονίσω ότι έχει ελάχιστους φίλους, και ίσως εγώ να είμαι το μόνο άτομο που εκτιμάει πραγματικά), ενώ επίσης είναι αλαζονική αρκετά και έχει σε πολλές περιπτώσεις περίσσιο θράσος. Βγάζει δηλαδή πολλές φορές μίσος και κόμπλεξ πάνω μου, χωρίς να έχω κάνει κάτι σοβαρό. Το μόνο μου κακό είναι ότι είμαι πολύ μαλθακός, και γιαυτό ίσως δε αισθάνεται ασφάλεια μαζί μου. Όμως εγώ προσπαθώ πάρα πολύ για αυτή τη σχέση.Με ενοχλούν αρκετά τα παραπάνω, διότι η σχέση μας μοιάζει πραγματικά σαν σκωτσέζικο ντους.. Τη μια μέρα είμαστε άψογα, και περνάω τέλεια μαζί της, και την επόμενη κάτι θα γίνει και θα χαλαστώ.. Δε ξέρω τι να κάνω; Καταρχήν το ζήτημα με τη ψυχολογία της που έχει να με κάνει να ανησυχώ; Ή δεν είναι κάτι και απλώς είναι έτσι ο χαρακτήρας της; Και τι μπορώ να κάνω ώστε να μην οδηγηθώ στον χωρισμό; Έχω μιλήσει κάποιες φορές για πράγματα που με ενοχλούν, ωστόσο δε φαίνεται να το καταλαβαίνει ιδιαίτερα, και προσπαθεί να βγαίνει πάντα ότι έχει αυτή το δίκαιο.. Κάθε άποψη είναι σεβαστή και χρήσιμη :)

[elis]

Έτσι είναι όλες

[Jorge]

Δε το νομίζω αυτό φίλε μου.. Δε μου φαίνεται και πολύ φυσιολογικό.

[Natalia_sups]

Κατσε... Αφου υπαρχουν ολα αυτα τα πραγματα που σε ενοχλουν και σε κανουν αν οχι δυστυχισμενο τοτε εστω μη χαρουμενο στη σχεση σου που την χαρακτηριζεις "σκωτσεζικο ντους" τι σε νοιαζει αν ειναι ο χαρακτηρας της η τα ψυχολογικα της;
Οκ πρεπει να στηριζουμε τον ανθρωπο μας αλλα οχι σε βαρος της δικιας μας ευεξιας, ζυγιζεις αν τα καλα της σχεσης υπερβαινουν ολα τα δυσκολα για εσενα και εχεις την απαντηση σου.

[Jorge]

Κατσε... Αφου υπαρχουν ολα αυτα τα πραγματα που σε ενοχλουν και σε κανουν αν οχι δυστυχισμενο τοτε εστω μη χαρουμενο στη σχεση σου που την χαρακτηριζεις "σκωτσεζικο ντους" τι σε νοιαζει αν ειναι ο χαρακτηρας της η τα ψυχολογικα της;
Οκ πρεπει να στηριζουμε τον ανθρωπο μας αλλα οχι σε βαρος της δικιας μας ευεξιας, ζυγιζεις αν τα καλα της σχεσης υπερβαινουν ολα τα δυσκολα για εσενα και εχεις την απαντηση σου.

Συμφωνώ Ναταλία. Ίσως το έθεσα λάθος.. Όντως μικρή σημασία έχει αν είναι ο χαρακτήρας της ή τα ψυχολογικά της.. Νιώθω αρκετά πιεσμένος είναι η αλήθεια ναι.. Απλώς ζητάω μια άποψη, γιατί δε θέλω να πάρω μια βεβιασμένη απόφαση..

[Natalia_sups]

Συμφωνώ Ναταλία. Ίσως το έθεσα λάθος.. Όντως μικρή σημασία έχει αν είναι ο χαρακτήρας της ή τα ψυχολογικά της.. Νιώθω αρκετά πιεσμένος είναι η αλήθεια ναι.. Απλώς ζητάω μια άποψη, γιατί δε θέλω να πάρω μια βεβιασμένη απόφαση..

Καλα κανεις...βεβαια να ξερεις ο,τι αποφαση και να παρεις δεν θα ειναι ευκολη. Το οτι δεν εισαι χαρουμενος κοντα της το παγιωσαμε. Αλλα ουτε και να την χωρισεις θα ειναι ευκολο αν παρεις τετοια αποφαση, μη νομιζεις. Μη περιμενεις δηλαδη να μη σου λειψει η να μην αμφιβαλεις αν τελικα εκανες το σωστο. Το οτι γραφεις εδω μου φαινεται ηδη σημαδι που προοιωνιζει την αποφαση που θα παρεις εν τελει.
Το οτι εισαι οπως λες μαλθακος και για αυτο δεν αισθανεται ασφαλεια μαζι σου παιζει να ειναι αληθεια αλλα δεν ειναι δουλεια σου να εισαι η ψυχολογικη της πατεριτσα. Βασικα και αυτο το ειδος σχεσης επιτελει εναν σκοπο στη ζωη καποιων ανθρωπων και τους βοηθα να περασουν συγκεκριμενα σταδια που πρεπει να περασουν, αλλα ως εκει. Η ευτυχια της δεν εξαρταται απο εσενα, δεν ειναι δικη σου ευθυνη, ειναι δικη της. Ισως - ας το ελπισουμε- το καταλαβει οταν χωρισετε (που οκ θα γινει καποτε δε νομιζω να ειστε και μια ζωη μαζι). Μενει να βρεις το θαρρος να μην φοβασαι την μοναξια σου. Αυτο ειναι το δικο μου σκεπτικο...ελπιζω να βοηθησα εστω λιγο.

[Jorge]

Ευχαριστώ ξανά για την απάντηση σου Ναταλία.
Ναι για να ανοίγω θέμα εδώ και να είμαι προβληματισμένος, σημαίνει ότι σκέφτομαι τον χωρισμό και νιώθω ότι κάτι δε πάει καλά. Για εμένα αυτή είναι η πρώτη μου σοβαρή σχέση, και όπως είναι λογικό είμαι άπειρος. Ο χαρακτήρας μου είναι πολύ ήπιος και υποχωρητικός, με αποτέλεσμα αυτό που λέει ότι δε νιώθω ασφάλεια δίπλα μου, το καταλαβαίνω και ισχύει. Δε τις χαλάω χατήρι, είμαι πολύ πράος δίπλα της, ποτέ δε τις μιλάω άσχημα, και ποτέ δε απαιτώ πράγματα.. Γενικά μέχρι στιγμής ουσιαστικά γίνεται ότι θέλει αυτή, και τα θέλω μου δε περνάνε. Βέβαια δε μιλάω σχεδόν ποτέ για τα θέλω μου, και σίγουρα αυτό είναι κακό. Μια φορά μόνο τις έκανα παρατήρηση σε ήπιο τόνο για κάτι που με ενοχλούσε, και αυτή αντέδρασε άσχημα και βγήκε από πάνω πάλι.. Ως αποτέλεσμα να φοβάμαι να τις μιλήσω για τα θέλω μου, μην τυχόν και αντιδράσει επιθετικά. Μου έχει δημιουργήσει φόβο. Νιώθω πολλές φορές ότι η κοπέλα είναι μαζί μου, όχι από αγάπη, απλώς διότι έχει βρει ένα καλό παιδί, συγκαταβατικό και δίπλα της όλη την ώρα, σαν λύση ανάγκης απλώς για να ξεφύγει από τη μοναξιά, διότι από τα 18 που έπαθε αυτές τις κρίσεις έχει περάσει αρκετά δύσκολα και μοναχικά. Όμως είναι και στιγμές που με τις πράξεις τις μου δείχνει ότι όντως με αγαπάει, και γιαυτό το λόγω μπερδεύομαι.. Το σκωτσέζικο ντους που λέμε.. Δε μπορώ να την ψυχολογήσω. Πχ γίνεται μια μέρα καβγάς, μπορεί να μου μιλήσει άσχημα κτλ, όμως συνήθως το βράδυ κοιμόμαστε αγκαλιά και είναι όλα μια χαρά...
Συνοψίζοντας το σύντομο αυτό χρονικό διάστημα που είμαστε μαζί(6 μήνες) η κοπέλα μου έχει μιλήσει άσχημα, και προσβλητικά προς εμένα και κάποιες φορές και το περιβάλλον μου, ενώ μου βγάζει μια αλαζονεία και ένα θράσος. Έχει ζηλέψει αρκετές φορές, ενώ έχει φτάσει σε ακραία σημεία(πχ να ψαχουλέψει το κινητό μου), έχει βγάλει κτητικότητα που θέλει να τη βλέπω κάθε μέρα, να τα κάνουμε όλα μαζί, και θέλει να είμαστε για πάντα μαζί κτλ..
Από την άλλη όμως είναι μια κοπέλα πολύ ευαίσθητη, έχει περάσει πολλές δυσκολίες και βγήκε δυνατή. Είναι μια κοπέλα που με έχει αγγίξει πολύ, δίπλα της νιώθω πολύ άνετα, μπορώ να μιλήσω για τα πάντα μαζί της και γενικά προσπαθεί να κάνει για εμένα πράγματα όσο μπορεί..
Ωστόσο δε ξέρω.. Έχει αρκετές άσχημες συμπεριφορές, και είμαστε μόλις 6 μήνες μαζί(ουσιαστικά 3, γιατί έλειπα και στο εξωτερικό).. Όποια απόφαση και να πάρω, σίγουρα θα πονέσει πολύ... Απλώς νιώθω ένα τεράστιο μπέρδεμα μέσα μου...

[elis]

Όλες έτσι είναι εγώ στο ξαναλέω πυροβολημένες τις λέμε εμείς εδώ σ αγαπάει κάποιες στιγμές τις υπόλοιπες στιγμές κοιτάει τον εαυτό της κάτσε εκεί που κάθεσαι γιατί κ άλλη να βρεις έτσι θα είναι άκου τον παλιό

[black_adder]

.....έρωτας της ο μεγάλος, έπαθε τραυματικό σοκ και ο εγκέφαλος της διαταράχθηκε στις ουσίες και γιαυτό το λόγο ξεκίνησε αντικαταθλιπτικά, ώστε να καλύψει την έλλειψη σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ενώ σε σος καταστάσεις άγχους(πχ σε εξετάσεις ή αν πάει να μπει σε αεροπλάνο κτλ παίρνει και αγχολυτικά κάποιες φορές. Από τότε προσπάθησε να τα κόψει, αλλά δε μπορεί διότι ο οργανισμός αντιδράει και παθαίνει κρίσεις, ναυτίε....

"ο εγκέφαλος της διαταράχθηκε στις ουσίες και γιαυτό το λόγο ξεκίνησε αντικαταθλιπτικά, ώστε να καλύψει την έλλειψη σεροτονίνης" αυτή στο είπε ετσι; ωραίο είναι.... |ο|
Μαλιστα...
Περιγράφεις καρμπόν μια σχέση που είχα...
Ναι έχει να κάνει με την ψυχολογία της.
Μια αρχική γενική τοποθέτηση..., δεν πιστεύω ότι υπάρχουν καλοί ή κακοί χαρακτήρες αλλά άνθρωποι με προβλήματα, ελλείψεις, διαταραχές κλπ. (Και όλοι έχουμε από κάτι, όσο υγιής και αν θεωρεί κάποιος ότι είναι)
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι ο άλλος/η έχει το δικαίωμα να μας φέρεται άσχημα, ότι διαταραχή μπορεί να έχει.
Και εμείς οφείλουμε να φερόμαστε στον εαυτό μας καλά...
Έχε το υπόψη σου αυτό...
Ότι είσαι "μαλθακός" δεν είναι κακό ούτε είναι ελάττωμα. Εσύ να είσαι ο εαυτός σου. Αν της αρέσουν οι "βαρείς και ασήκωτοι" άνδρες είναι δικό της θέμα. Θα έπρεπε να εκτιμάει ότι είσαι τύπος που προσπαθεί να την κατανοήσει.
Εγώ αυτό καταλαβαίνω από αυτά που γράφεις και από την κίνηση σου να γράψεις στο φόρουμ.
Αυτά που περιγράφεις για την κοπέλα σου συνέβαινε ακριβώς το ίδιο στη δικιά μου (μετατραυματικό άγχος, αγοραφοβία, κρίσεις πανικού).
(Μαζί με κάποια άλλα που πήγαζαν βασικά από το μετατραυματικό άγχος αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία και πιθανόν εκεί να διαφέρουν λίγο οι δύο ιστορίες μας)
Το συμπέρασμα που έβγαλα εγώ ήταν ότι ήταν τρομερά ανασφαλής, γι αυτό και συμπεριφερόταν έτσι...
Και εγώ της είχα μιλήσει για ότι με ενοχλούσαν αλλά δεν καταλάβαινε τίποτε.
Προσωπικά προσπάθησα αρκετές φορές να τη βοηθήσω απέτυχα όμως. Βλέπεις Και εγώ προσπαθούσα η σχέση αυτή να πετύχει.Και συνέχιζε αυτή να με προσβάλει να φέρεται άσχημα και να με πληγώνει και συνέχιζα εγώ να την αφήνω να το κάνει. Η συμπεριφορά της ήταν αυτοκαταστροφική/καταστροφική το γνώριζε αλλά δεν ήθελε να βοηθήσει τον εαυτό της.
Αν ο άλλος/άλλη δεν θέλει να γίνει καλά δεν μπορείς να βοηθήσεις όσο και να θέλεις.
Η δικιά μου ιστορία έληξε σε σύντομο χρονικό διάστημα με ένα πολύ άσχημο χωρισμό και όχι με δική μου υπαιτιότητα.
Το λάθος το δικό μου:Δεν φρόντισα τις δικές μου ανάγκες ούτε να βάλω όρια.

Δεν ξέρω αν βοήθησα κάπου...

Έτσι είναι όλες

αμάν άνθρωπε μου... θα σε πάρω στο γάμο μου να μου πεις και του χρόνου |ο|

[elis]

Λίγες είναι καλές οι άλλες όλες είναι για τα σκουπίδια δείτε τι γίνεται μετά τα τριάντα πόσες παραμένουν όμορφες τρεις στις δέκα όμορφες είναι και μετά τα τριάντα οι άλλες όλες χαλάνε το γιατί το ξέρω αλλά δε σας το λέω

[Jorge]

"ο εγκέφαλος της διαταράχθηκε στις ουσίες και γιαυτό το λόγο ξεκίνησε αντικαταθλιπτικά, ώστε να καλύψει την έλλειψη σεροτονίνης" αυτή στο είπε ετσι; ωραίο είναι.... |ο|
Μαλιστα...
Περιγράφεις καρμπόν μια σχέση που είχα...
Ναι έχει να κάνει με την ψυχολογία της.
Μια αρχική γενική τοποθέτηση..., δεν πιστεύω ότι υπάρχουν καλοί ή κακοί χαρακτήρες αλλά άνθρωποι με προβλήματα, ελλείψεις, διαταραχές κλπ. (Και όλοι έχουμε από κάτι, όσο υγιής και αν θεωρεί κάποιος ότι είναι)
Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι ο άλλος/η έχει το δικαίωμα να μας φέρεται άσχημα, ότι διαταραχή μπορεί να έχει.
Και εμείς οφείλουμε να φερόμαστε στον εαυτό μας καλά...
Έχε το υπόψη σου αυτό...
Ότι είσαι "μαλθακός" δεν είναι κακό ούτε είναι ελάττωμα. Εσύ να είσαι ο εαυτός σου. Αν της αρέσουν οι "βαρείς και ασήκωτοι" άνδρες είναι δικό της θέμα. Θα έπρεπε να εκτιμάει ότι είσαι τύπος που προσπαθεί να την κατανοήσει.
Εγώ αυτό καταλαβαίνω από αυτά που γράφεις και από την κίνηση σου να γράψεις στο φόρουμ.
Αυτά που περιγράφεις για την κοπέλα σου συνέβαινε ακριβώς το ίδιο στη δικιά μου (μετατραυματικό άγχος, αγοραφοβία, κρίσεις πανικού).
(Μαζί με κάποια άλλα που πήγαζαν βασικά από το μετατραυματικό άγχος αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία και πιθανόν εκεί να διαφέρουν λίγο οι δύο ιστορίες μας)
Το συμπέρασμα που έβγαλα εγώ ήταν ότι ήταν τρομερά ανασφαλής, γι αυτό και συμπεριφερόταν έτσι...
Και εγώ της είχα μιλήσει για ότι με ενοχλούσαν αλλά δεν καταλάβαινε τίποτε.
Προσωπικά προσπάθησα αρκετές φορές να τη βοηθήσω απέτυχα όμως. Βλέπεις Και εγώ προσπαθούσα η σχέση αυτή να πετύχει.Και συνέχιζε αυτή να με προσβάλει να φέρεται άσχημα και να με πληγώνει και συνέχιζα εγώ να την αφήνω να το κάνει. Η συμπεριφορά της ήταν αυτοκαταστροφική/καταστροφική το γνώριζε αλλά δεν ήθελε να βοηθήσει τον εαυτό της.
Αν ο άλλος/άλλη δεν θέλει να γίνει καλά δεν μπορείς να βοηθήσεις όσο και να θέλεις.
Η δικιά μου ιστορία έληξε σε σύντομο χρονικό διάστημα με ένα πολύ άσχημο χωρισμό και όχι με δική μου υπαιτιότητα.
Το λάθος το δικό μου:Δεν φρόντισα τις δικές μου ανάγκες ούτε να βάλω όρια.

Δεν ξέρω αν βοήθησα κάπου...

Φίλε μου με βοήθησες πάρα πολύ! Οπότε πιστεύω με καταλαβαίνεις απολύτως σε τι κατάσταση είμαι: Να τρέχω όλη την ώρα για τη κοπέλα ώστε να είναι χαρούμενη, να με εξαντλεί όλο αυτό και στο τέλος να μου λέει κιόλας ότι δε είναι αρκετά όλα αυτά κτλ.. Ώρες ώρες δηλαδή δε βγάζω άκρη και λέω δε μπορεί να συμβαίνουν όλα αυτά.. Είμαι και νεαρός σε ηλικία, χωρίς πολλές εμπειρίες, οπότε λογικό να μην ξέρω τι να κάνω..

Υπάρχει επιλογή να μιλήσουμε έξω από το φόρουμ, ώστε να πάρω περισσότερες πληροφορίες; Διότι αν είχες παρόμοια σχέση σίγουρα ξέρεις παραπάνω, και εγώ χρειάζομαι επειγόντως στοιχεία και βοήθεια :)

[Deleted240217a]

Θες και μια άλλη γνώμη; Επειδή δεν της αξίζεις της κοπέλας, άστην ελεύθερη να βρει κάποιον καλύτερο για να μη βασανίζεται άλλο από τα κόμπλεξ σου. Αυτά φιλικά προς την κοπέλα. Κορίτσια, όσες πραγματικά αξίζετε μην φοβάστε να "απαιτείτε" τα θέλω σας, να βρίσκετε άντρες που εκτιμάνε την παρέα σας αλλιώς να φεύγετε μέχρι να βρείτε κάποιον που είναι έτσι. Φιλικά, με πολλή αγάπη σε όσες κοπέλες αξίζουν πραγματικά και βασανίζονται από ένα μ..

[maria eleni]

Καλησπέρα σας, είμαι καινούριος στο φόρουμ και θέλω να γράψω γιαυτό που με απασχολεί καιρό τώρα: Είμαι άντρας 23 ετών, και έχω μια σχέση με μια κοπέλα 22 ετών εδώ και 6 μήνες. Να τονίσω πως από τους 6 μήνες, τους 3 είμαστε δίπλα, καθώς τους πρώτους 3 έλειπα στο εξωτερικό, οπότε είχαμε σχέση από απόσταση. Η κοπέλα μου λοιπόν, από τη πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε μου είπε πως έχει κοινωνικη φοβια-αγχωδης διαταραχη-διαταραχη πανικου. Μου είχε πει ότι το έπαθε όταν χώρισε στην πρώτη σχέση που είχε στα 18, και ήταν ο έρωτας της ο μεγάλος, έπαθε τραυματικό σοκ και ο εγκέφαλος της διαταράχθηκε στις ουσίες και γιαυτό το λόγο ξεκίνησε αντικαταθλιπτικά, ώστε να καλύψει την έλλειψη σεροτονίνης στον εγκέφαλο, ενώ σε σος καταστάσεις άγχους(πχ σε εξετάσεις ή αν πάει να μπει σε αεροπλάνο κτλ παίρνει και αγχολυτικά κάποιες φορές. Από τότε προσπάθησε να τα κόψει, αλλά δε μπορεί διότι ο οργανισμός αντιδράει και παθαίνει κρίσεις, ναυτίες, μουδιάσματα κτλ..
Όσο καιρό είμαστε μαζί, δε έχει παρουσιάσει κάποια κρίση ή κάτι περίεργο, καθώς περνάει καλή φάση, ενώ παίρνει και το χάπι κάθε μέρα οπότε τη βοηθάει. Όμως το θέμα είναι ότι μου παρουσιάζει κάποιες συμπεριφορές περίεργες ως ακραίες θα έλεγα, και απλώς θα ήθελα τη γνώμη σας. Είναι λόγω αυτού του ζητήματος που έχει ή απλώς είναι έτσι ο χαρακτήρας της; πχ όταν κάτι την πειράξει, όσο ασήμαντο και αν είναι μου το λέει αμέσως στα μούτρα, ενώ τυχαίνει να μου μιλήσει πολύ επιθετικά και να φτάσει στο σημείο να με βρίσει και να με προσβάλλει άσχημα ή 2 φορές είχε σηκωθεί και είχε φύγει από εκεί που καθόμασταν γιατί και καλά είχε θυμώσει.. Είναι τρομερά κτητική προς εμένα, και απαιτεί να βλεπόμαστε κάθε μέρα και να τα κάνουμε όλα μαζί(Εδώ να τονίσω ότι έχει ελάχιστους φίλους, και ίσως εγώ να είμαι το μόνο άτομο που εκτιμάει πραγματικά), ενώ επίσης είναι αλαζονική αρκετά και έχει σε πολλές περιπτώσεις περίσσιο θράσος. Βγάζει δηλαδή πολλές φορές μίσος και κόμπλεξ πάνω μου, χωρίς να έχω κάνει κάτι σοβαρό. Το μόνο μου κακό είναι ότι είμαι πολύ μαλθακός, και γιαυτό ίσως δε αισθάνεται ασφάλεια μαζί μου. Όμως εγώ προσπαθώ πάρα πολύ για αυτή τη σχέση.Με ενοχλούν αρκετά τα παραπάνω, διότι η σχέση μας μοιάζει πραγματικά σαν σκωτσέζικο ντους.. Τη μια μέρα είμαστε άψογα, και περνάω τέλεια μαζί της, και την επόμενη κάτι θα γίνει και θα χαλαστώ.. Δε ξέρω τι να κάνω; Καταρχήν το ζήτημα με τη ψυχολογία της που έχει να με κάνει να ανησυχώ; Ή δεν είναι κάτι και απλώς είναι έτσι ο χαρακτήρας της; Και τι μπορώ να κάνω ώστε να μην οδηγηθώ στον χωρισμό; Έχω μιλήσει κάποιες φορές για πράγματα που με ενοχλούν, ωστόσο δε φαίνεται να το καταλαβαίνει ιδιαίτερα, και προσπαθεί να βγαίνει πάντα ότι έχει αυτή το δίκαιο.. Κάθε άποψη είναι σεβαστή και χρήσιμη :)

Κοίταξε λίγο και σένα, να το πω απλά όλοι λίγο πολύ δεν είμαστε τελείως καλά ψυχολογικά λόγω οικογενειακών προβλημάτων, εργασιακών συναισθηματικών κλπ αλλά δεν μας φταίνε οι άνθρωποι που θα είναι δίπλα μας να μας καίνε τη ψυχή γιατί κάποιος τους έκανε το ιδιο στο παρελθον, τα σπασμενα να τα πλρηρώνουμε μόνοι μας.. εσύ τι φταις;;
συήτησε το μαζί της κ αν δεν λυθεί φύγε μη τρως τη ζωή σου είναι κρίμα είσαι πολυ νεος ακόμα

[Jorge]

Θες και μια άλλη γνώμη; Επειδή δεν της αξίζεις της κοπέλας, άστην ελεύθερη να βρει κάποιον καλύτερο για να μη βασανίζεται άλλο από τα κόμπλεξ σου. Αυτά φιλικά προς την κοπέλα. Κορίτσια, όσες πραγματικά αξίζετε μην φοβάστε να "απαιτείτε" τα θέλω σας, να βρίσκετε άντρες που εκτιμάνε την παρέα σας αλλιώς να φεύγετε μέχρι να βρείτε κάποιον που είναι έτσι. Φιλικά, με πολλή αγάπη σε όσες κοπέλες αξίζουν πραγματικά και βασανίζονται από ένα μ..

Τώρα πλάκα κάνεις έτσι; Γράφεις σίγουρα στο σωστό θέμα;

[Natalia_sups]

Τώρα πλάκα κάνεις έτσι; Γράφεις σίγουρα στο σωστό θέμα;

Εν μερει μπορω να το κατανοησω κι εγω αυτο το ποστ... Με την εννοια οτι και εσυ συμβιβαζεσαι σε μια σχεση που δεν σε ικανοποιει πραγματικα επειδη νιωθεις λιγος...και οι δυο ειστε μαλλον σε αυτη τη σχεση για λαθος λογους.