Φοβάμαι ότι θα μείνω μόνος στη ζωή μου!!

[PETROS46]

και εγω αυτο πιστευω Ιπποκρατη απλα προσπαθω να βρω ασχολιες για να γεμιζω την καθε μερα μου ξεχωριστα...εχω σταματησει να πιστευω στους ανθρωπους και δεν ψαχνω πλεον βοηθεια συναισθηματικη...προσπαθω να αυτοβελτιωνομαι καθημερινα με ατομικες ασχολιες...το χω παρει αποφαση...αυτος ειμαι δεν με συμπαθουν αλλα δεν θα κατσω να σκασω..δεν γ@@@ που λενε...αν τυχει στην πορεια να ερθει καποια καλως να ερθει-αν κ δεν τρεφω ιδιαιτερη αγαπη στο να αποκτησω παιδια δεν μ αρεσουν, απλως να ειμαι με καποια ισως θα ηθελα καποια στιγμη- αλλιως ας πεθανω μονος μου δεν εγινε κατι...

[Natalia_sups]

δηλαδη πετυχες την οικονομικη ανεξαρτησια στα 17 σου? και επι 7 χρονια ζουσες με δικα σου λεφτα? πως τα καταφερες? 24 δεν ειπες οτι εισαι, η δεν θυμαμαι καλα?

Οχι βρε τρελάθηκες; Τωρα το είδα...σωστα θυμασαι την ηλικια μου. Δεν εννοούσα πλήρη οικονομική ανεξαρτησία ουτε καν χαχαχαχχα Ακόμα με τους γονείς μου μένω. Στέγη, φως νερο τηλεφωνο ιντερνετ διατροφή και τέτοια φυσικά και τα καλύπτουν ολα οι γονείς μου. Εννοω πως δεν έχω πάρει απο τα 17 μου χρήματα στο χέρι απο του γονείς μου.

Τα χαρτζιλίκια μου, τα μεταφορικά μου, τα ρούχα μου, τα βιβλία μου και τα προσωπικά πάγια έξοδα μου, αυτά καλύπτω μόνη μου απο τα 17 με χαζοδουλίτσες που έκανα απο φοιτήτρια ναι...και όταν αποφοιτησα και μπορούσα πλήρωνα και κανα τηλέφωνο/νερό. Ισως σου φαίνεται αμελητέο αυτό απο αυτη την άποψη αλλα με έχει βοηθήσει αρκετά να ανασάνω λίγο και να κινούμαι πιο ελέυθερα ως προς τους γονείς μου.

Αλλον αέρα έχει απέναντι σου ο γονιός όταν σου δίνει λεφτα καθε φορά που θες να πας μια βόλτα και άλλον όταν δεν έχεις ανάγκη και ουτε φαίνεσαι ουτε ακούγεσαι καλα καλα στο σπίτι. Αλλο να σου καλύπτει τα απολύτως απαραίτητα και άλλο ό,τι σου κατέβει. Τι θα σε θίξει για το σπίτι που μένετε όλοι και για ενα πιάτο φαι; Οχι βεβαια. Αυτο εννοούσα.
Κάποιοι γονείς πάλι παίρνουν στα παιδιά τους αυτοκίνητο, τους πληρώνουν τις βενζίνες και τους δινουν και χαρτζιλίκι μέχρι τα 30γιουχου και δεν ανακατευονται και πολυ στη ζωη τους...άλλοι ειναι πιο καταπιεστικοί και παραξενοι σαν της θεματοθέτριας...τι να κάνουμε...

[deep]

Αλλον αέρα έχει απέναντι σου ο γονιός όταν σου δίνει λεφτα καθε φορά που θες να πας μια βόλτα και άλλον όταν δεν έχεις ανάγκη και ουτε φαίνεσαι ουτε ακούγεσαι καλα καλα στο σπίτι. Αλλο να σου καλύπτει τα απολύτως απαραίτητα και άλλο ό,τι σου κατέβει. Τι θα σε θίξει για το σπίτι που μένετε όλοι και για ενα πιάτο φαι; Οχι βεβαια. Αυτο εννοούσα.
Κάποιοι γονείς πάλι παίρνουν στα παιδιά τους αυτοκίνητο, τους πληρώνουν τις βενζίνες και τους δινουν και χαρτζιλίκι μέχρι τα 30γιουχου και δεν ανακατευονται και πολυ στη ζωη τους...άλλοι ειναι πιο καταπιεστικοί και παραξενοι σαν της θεματοθέτριας...τι να κάνουμε...

Δεν είμαι 30γιουχου αλλά μάλλον θα χρειαστεί να απαντήσω σε αυτό το ποστ απλά για να το βρίσκω εύκολα (αν και οι δικοί μου γονείς ανακατεύονται ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ). Ξέρεις τώρα, μπορεί να χρειαστεί να το δείξω σε κάτι τέτοιους γονείς :p... Είμαι στην φάση που προσπαθώ να τους ανασάνω κι' εγώ. Βασικά τα μοναδικά μου έξοδα αυτή την περίοδο είναι η βενζίνη λόγω μετακίνησης σε σχολή (και πλέον δουλειά) και άντε και ένας καφές μια φορά την βδομάδα και αν. Νιώθω τρομερά άσχημα να τους ζητάω και επομένως δεν το κάνω. Μόνοι τους μου δίνουν αλλά και πάλι νιώθω τύψεις. Τώρα έφτασα στο σημείο μετά από πάαρα πολλά εμπόδια, ψάξιμο κλπ να βρω μια δουλειά που δεν ξέρω καν αν θα με πληρώσουν (αλλά τουλάχιστον μέχρι τώρα που είμαι στην 13η μέρα έχω μαζέψει 100+ ευρώ από τα τιπς) και θέλουν να την παρατήσω επειδή απλά "δεν κάνει για μένα αυτή η δουλειά". Υπερπροσπατευτικότητα φουλ αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από ζούγκλα... Όσο το καθυστερεί κάποιος και όσο δεν τον αφήνουν γεγονότα/συγκυρίες/άλλοι άνθρωποι, τόσο χειρότερα γι' αυτόν. Πλήρης οικονομική ανεξαρτησία δεν πιστεύω πως έχει ένας ενήλικας μέχρι τα 35-40 του εκτός κι' αν είναι πολύ τυχερός ή είναι ταυτόχρονα και πολύ έξυπνος/δουλευταράς. Το συναίσθημα του να προσφέρεις κάτι σε ανθρώπους που αγαπάς και το να βλέπεις πως αναγνωρίζεται αυτό, είναι ανεκτίμητο. Προς το παρόν επικεντρώνομαι στο πρώτο μιας και το έχουν υπερβολικά ανάγκη (δυστυχώς δεν μπορείς να έχεις υγεία χωρίς χρήματα) αλλά δεν με βλέπω να καταφέρνω όντως να βοηθήσω. Απλά ταυτίστηκα σε ακραίο βαθμό μ' αυτά που έγραψες γιατί αυτό από μόνο του είναι πολύ μεγάλο κίνητρο, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κι' άλλα θέματα.

[Natalia_sups]

Δεν είμαι 30γιουχου αλλά μάλλον θα χρειαστεί να απαντήσω σε αυτό το ποστ απλά για να το βρίσκω εύκολα (αν και οι δικοί μου γονείς ανακατεύονται ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ). Ξέρεις τώρα, μπορεί να χρειαστεί να το δείξω σε κάτι τέτοιους γονείς :p... Είμαι στην φάση που προσπαθώ να τους ανασάνω κι' εγώ. Βασικά τα μοναδικά μου έξοδα αυτή την περίοδο είναι η βενζίνη λόγω μετακίνησης σε σχολή (και πλέον δουλειά) και άντε και ένας καφές μια φορά την βδομάδα και αν. Νιώθω τρομερά άσχημα να τους ζητάω και επομένως δεν το κάνω. Μόνοι τους μου δίνουν αλλά και πάλι νιώθω τύψεις. Τώρα έφτασα στο σημείο μετά από πάαρα πολλά εμπόδια, ψάξιμο κλπ να βρω μια δουλειά που δεν ξέρω καν αν θα με πληρώσουν (αλλά τουλάχιστον μέχρι τώρα που είμαι στην 13η μέρα έχω μαζέψει 100+ ευρώ από τα τιπς) και θέλουν να την παρατήσω επειδή απλά "δεν κάνει για μένα αυτή η δουλειά". Υπερπροσπατευτικότητα φουλ αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να αντιμετωπίσω την πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από ζούγκλα... Όσο το καθυστερεί κάποιος και όσο δεν τον αφήνουν γεγονότα/συγκυρίες/άλλοι άνθρωποι, τόσο χειρότερα γι' αυτόν. Πλήρης οικονομική ανεξαρτησία δεν πιστεύω πως έχει ένας ενήλικας μέχρι τα 35-40 του εκτός κι' αν είναι πολύ τυχερός ή είναι ταυτόχρονα και πολύ έξυπνος/δουλευταράς. Το συναίσθημα του να προσφέρεις κάτι σε ανθρώπους που αγαπάς και το να βλέπεις πως αναγνωρίζεται αυτό, είναι ανεκτίμητο. Προς το παρόν επικεντρώνομαι στο πρώτο μιας και το έχουν υπερβολικά ανάγκη (δυστυχώς δεν μπορείς να έχεις υγεία χωρίς χρήματα) αλλά δεν με βλέπω να καταφέρνω όντως να βοηθήσω. Απλά ταυτίστηκα σε ακραίο βαθμό μ' αυτά που έγραψες γιατί αυτό από μόνο του είναι πολύ μεγάλο κίνητρο, πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κι' άλλα θέματα.

Deep μη κολώνεις σε τίποτα, δεν ξέρω, μου φαίνεσαι απο τα γραφόμενα σου υπεύθυνο άτομο. Μην αίσθάνεσαι τύψεις για βασικά έξοδα που δεν καλύπτονται αλλιώς, για τις σπουδές και τη δουλειά σου δέχεσαι ο,τι χρήματα δέχεσαι, δε τα τρως στα μπουζούκια λολ.
Δες το σαν επένδυση για να μπορέσεις να ορθοποδήσεις πιο μετά και να φτάσεις τουλάχιστον σε σημείο να βγάζεις τις βενζίνες σου και να σου μένει κάτι (αν αυτό θέλεις φυσικά, ακόμα και για το κέφι σου να το θες το εισόδημα σιγα τα ωα, ειναι τόσο μικρα τα εισοδήματα που αμαρτία ειναι να μη μπορείς να το χαρείς σαν άνθρωπος). Και μετά θέτεις καινούριο στόχο κλπ...αυτός είναι μια χαρά στόχος πάντως για αρχή. Εσυ τουλάχιστον οδηγάς, σου δίνει παραπανω δυνατότητες μετακίνησης/εύρεσης εργασίας αυτό απο εμας που το παλεύουμε με τα μ.μ.μ :P Αξιοποίησε το λοιπον στο έπακρο...μη νιώθεις άσχημα για τίποτα, δεν έχεις λόγο.
Και ασε τους γονείς σου να λένε. Είναι άλλη γενιά δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται στην αγορά εργασίας. Φυσικά όλοι θεωρουν πως δεν αξίζει οποια και όποια δουλεια στο μοσχαναθρεμένο παιδάκι τους. Αλλα πρέπει να ταρακουνηθούν και να καταλάβουν πως η δουλειά στην Ελλάδα του σήμερα είναι προνόμιο, όποια και αν είναι. Και αμα πληρωθείς κι όλας ουυυυυ τι να σου πω, ποιος σε πιάνει, η περηφάνεια τους θα έρπεπε να αντιστοιχεί με αυτή που είχαν σε άλλες εποχές οι γονείς οταν το παιδί τους ήταν γιατρός η δικηγόρος :P
Αμα είσαι σερβιτόρος/πωλητης/ακόμα και ο τελευταιος χαμάλης που λέει ο λόγος και πληρώνεσαι τακτικά έχεις πιάσει το λαχείο. (Ξέρεις, τακτική πληρωμή, νεράιδες, μονόκεροι, ο Αη-βασίλης κλπ)...
Οσο για τη βοήθεια, οι γονείς μου το οτι τουλάχιστον τους ανακουφίζω απο τα προσωπικά μου έξοδα βοήθεια το θεωρούν. Και μη νομίζεις πως τα καλύπτω παντα με επιτυχία...απλά κυκλοφορώ σαν το λέτσο ανα διαστήματα η δε βγαινω χαχαχαχα όταν τα καταφέρνω καλώς :)
Οποτε αλήθεια μη νιώθεις άσχημα σε καλό δρόμο σε βλέπω, η όποια δουλειά έχεις πιάσει αν παει καλά βοήθεια είναι απο μόνη της και για εσένα και την οικογένεια σου. Αν παλι δεν κάτσει κλαιν δεν έκατσε θα βρείς κατι άλλο, θα έχεις τουλάχιστον την προυπηρεσία. Οπως το λες είναι, πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπίζουμε τη ζούγκλα...
Α στο καλό ταφτιστηκα τωρα κι εγώ, λες και μας ενώνει όλους το μαύρο μας μέλλον χαχαχα

[Macgyver]

Το μονος στη ζωη εχει τα πλεονεκτηματα του και τα μειονεκτηματα του .................το ιδιο και με συντροφο ........