@arntaben
Στην αρχή τους έλεγα αυτό που νιώθω με ήρεμο τόνο,έκανα αρκετό καιρό υπομονή (συγκεκριμένα 2 χρόνια) αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα,συνέχιζαν το βιολί τους.Μια χαρά τους σκέφτομαι,εκείνοι απορώ αν έχουν σκεφτεί τι ψυχική φθορά έχουν προκαλέσει και πόσο με έχουν τρελάνει όταν δεν μπορώ και να ξεσπάσω κάπου τα νεύρα που δημιουργούν.Και οι φίλοι μου λένε να κάτσω και να τα βρω μαζί τους,απλά δεν έχω καμία όρεξη να συμφιλιωθούμε.Στην αρχή τον συγκεκριμένο γιατρό τον είχαν σαν θεό γιατί είναι απ'τους λίγους στη χώρα που ειδικεύονται στην επιληψία και δεν ασχολείται γενικά και αόριστα με τη νευρολογία.Πήγα και σε άλλους 5 νευρολόγους,ο καθένας όμως έλεγε και από κάτι διαφορετικό και τελικά κράτησα τα κοινά σημεία όλων.Για τη διάθεση δεν έπαιξαν ρόλο τα φάρμακα,χαρούμενος ήμουν όσο και μεγάλες να ήταν οι ζαλάδες/πονοκέφαλοι/σωματική κόπωση.Απλά τώρα θέλω να μιλάω μόνο με ανθρώπους που είναι ήρεμοι και ευδιάθετοι.

@kerasi
Οι τσακωμοί αφορούν πολλά πράγμα όπως...πιστεύουν ότι κάνω θέατρο που κοιμάμαι πολλές ώρες,ότι "παίζω" τον κουρασμένο,ότι βαρέθηκα να δουλεύω και να σπουδάζω και έγινα τεμπέλης.Επιπλέον πιστεύουν ότι αν δεν είμαι στις 1 το βράδυ στο κρεβάτι,κινδυνεύω να έχω επιληπτικό επεισόδιο και αν γίνει αυτό,μπορεί εκεί που περπατάω στο δρόμο,να λιποθυμήσω,να χτυπήσω στο κεφάλι και να πεθάνω.Η γνώμη τους είναι ότι έχω κλειστεί και ότι έχω παραιτηθεί απ'τη ζωή και ότι το μόνο που κάνω είναι να ρίχνω την ευθύνη στα φάρμακα.

Συγνώμη αν βγάζω μια νευρικότητα απλά πολλά τα χρόνια που ασκείται αυτή η πίεση και έχω αγανακτήσει.Είναι λες και έχουν πάθει αμνησία και έχουν ξεχάσει το πόσο δραστήριος ήμουν μέχρι να συμβεί όλη αυτή η περιπέτεια με την υγεία μου.