Απλά πρέπει να αποδεχτώ το γεγονός..

[Magdalinx]

Δεν είσαι άχρηστη, έχεις απομονωθεί στο σπιτάκι σου, στην ασφάλεια σου και στην μιζέρια σου και δεν έχεις κανένα κίνητρο.
Φοβάσαι να βγεις έξω γιατί νιώθεις ανικανη να ανταπεξέλθεις με όλες τις φοβίες που έχεις δημιουργήσει και ίσως πια έχεις σκοτώσει μόνη σου και το κίνητρο της δημιουργικότητας.
Αν δεν θες να ζεις έτσι, βγες και πολέμησε. Η ζωή δεν έχει κανενα ενδιαφέρον χωρίς πρόκληση. Μπορείς να καθεσαι σπιτι όλη σου την ζωή και να μιζεριάζεις για την κενότητα σου όμως να ξέρεις πως εσύ η ιδια με τις πράξεις σου το επιλέγεις συνειδητά, φοβάσαι να πιεστείς και να αγωνιστεις. Καμια ψύχωση και κανένα κοινωνικό αγχος δεν φταίει. Αντειθέτως αυτά ξεπερνιούνται μέσα από την επαφή και την κοινωνική προσφορά. Εισαι άχρηστη ναι όχι επδ είσαι ελαττωματική αλλά επειδή δεν θες να προσφέρεις σε σένα και τους άλλους τον πολυτιμο εαυτό σου. Δεν θες να πιεστείς και να προσπαθήσεις. Ομως ζουμε 70-80 χρόνια και το σημαντικότερο είναι η αλληλεγγύη. Αν ο καθένας μας κλεινοταν στο σπιτάκι του και βυθιζόταν στα προβλήματά του χωρίς να το παλευει τότε θα μασταν μια αξιοθρήνητη κοινωνία. Βγες και κοιταξε καταματα τον φόβο σου. Μονο έτσι θα ξεκολλησεις. Αλλα μην λες δεν μπορείς, πες απλά ότι δεν γουστάρεις!

[girl1988]

Ευχαριστω για την απαντηση. Σαφώς και δε ζω ολη μου τη ζωη εγκλειστη, εχω κανει ανα διαστηματα προσπάθειες.. Νιωθω όμως οτι δεν μπορώ να ανταποκριθώ σε περιβάλλοντα απαιτητικά που θελουν ενα συγκεντρωμένο και οργανωμένο νου. Νιωθω το μυαλο μου σα λαβύρινθο κι επίσης νιωθω πως σε τιποτα δεν ειμαι καλη. Δεν ξερω πως αλλιως να το περιγράψω.. Κανενα ουσιαστικό κινητρο

[Magdalinx]

Μα βρε κοπέλα μου κανεις δεν γεννιέται καλός σε κάτι, όλα τα καλλιεργούμε εμείς μέσω της αγάπης και της εξάσκησης. Και ούτε χρειάζεται να μαστε άψογοι σε κάτι ή σε όλα, σημασία έχει εμείς να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε και να περνάμε όμορφα. Λογικό μου φαίνεται να μην αντιλαμβάνεσαι το μυαλό σου ως ενα περιπλοκο λαβύρινθο που σε κάνει να μην μπορείς να συγκεντρωθείς. Εγώ όταν είχα βυθιστεί στο κενό μου θυμάμαι ότι για αρκετό διάστημα ο εγκέφαλος δεν λειτουργούσε. Μου μιλάγανε και είχα μια ιδιαίτερα αργή σκέψη, σαν ένα πέπλο που με εμπόδιζε να επεξεργαστώ πληροφορίες. Δεν ήμουν χαζή. Ηταν που είχα αφήσει τον εαυτό μου. Το κίνητρο είναι ότι πιο δυνατό σαυατή τη ζωή κατά την άπαοψή μου και δεν αποκτιέται με τον στοχασμό. Αποκτιέται σιγά σιγά. Οπότε για αρχή θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις με πολύ προσιτά περιβάλλοντα όπου υπάρχει αρκετή αποδοχή του άλλου. Θα μπορούσες να συμμετέχεις σε διάφορες ομάδες αλληλεγγύης ή τέχνης ή οτιδήποτε ώστε να πάρεις ενα γερό feedback για την καινούρια σου αρχή. Μην σκέφτεσαι τι θα πει ο αλλος για σένα ή αν θα σε απορρίψει. Αυτό που πρέπει να σκέφτεσαι είναι ότι θες να αλλάξεις ζωή και να αναζωογοννήσεις το μέσα σου

[kavkaz]

Τα συμπτωματα σου μοιαζουν με τα δικα μου ειναι της ψυχωσης αυτα εκτος κι αν περνεις βαρυα αγωγη εγω περνω ενα χαπι κααι το χω συνηθισει...λοιπον θα σου πω μια φραση ξεκινα να κανεις κατι με το σωμα σου και θα ακολουθησει και το μυαλο σου τι σημαινει οτι ειναι της μοιρας σου; αμα ειναι ετσι εγω που ειμαι ναρκομανης και μετα απο εναμιση χρονο υποτροπιασα και ηπια τοση κοκαινη που πηγε να γινει τσιμεντο η κοιλια μου τι πρεπει να κανω; να μην ξανα προσπαθησω; να πεθανω απ τα ναρκωτικα; καλως η κακως για ολη μου την ζωη πρεπει να κανω ομαδες αυτοβοηθειας και να χω προγραμμα για να μενω καθαρος συν οτι πασχω και εγω απο ψυχωση και πρεπει να περνω και την αγωγη; αν νιωθεις εσυ αχρηστη πες μου να σου στειλω μηνυμα να σου πω ποσο ντροπη κουβαλαω για την ζωη που εχω κανει

[loca]

σε νιωθω απολυτα ειμαι 27 χρονων, εχω δουλεψει μονο 2 φορες,φιλους δεν εχω,εχω φτασει 9ο ετος στη σχολη και απλα βλεπω τη ζωη να περνα απο μπροστα μου.

[girl1988]

Loca άσε κι εγω δεν μπορω να καταλαβω τι κανω λαθος... Αληθεια, δεν μου λείπει κατι πιστευω.. Εκτός ισως απο το σωστο τροπο διεκπεραίωσης των καταστάσεων.. Εσύ τι πιστευεις οτι φταιει;