Τραύμα κατά την ψυχοθεραπευτική διαδικασία

[blackcrow]

Είμαι 40 ετών και μένω στη Θεσσαλονίκη.
Για προβλήματα σχετικά με άγχος, πριν από επτά χρόνια, το 2009, ξεκίνησα ψυχοθεραπεία.
Μετά από έξι χρόνια, το 2015, σταμάτησα απότομα, μετά από μια πάρα πολύ κακή, σχεδόν κακοποιητική σχέση με την ψυχολόγο.
Πέρασα πάρα πολύ άσχημα. Μπήκα σε κατάθλιψη και ξεκίνησα φαρμακευτική αγωγή. Έμεινα εκτός θεραπείας για ένα περίπου χρόνο.
Τώρα κουβαλώ τα τραύματα. Η νέα θεραπεύτρια μου λέει ότι νιώθει ότι λόγω αυτής της άσχημης σχέσης, δεν την εμπιστεύομαι.
Το θέλω. Θέλω να κάνω βήματα αλλά δε τα καταφέρνω.
Όσο περνά ο καιρός συνειδητοποιώ ότι η προηγούμενη σχέση ήταν άκρως ανθυγιεινή και βασανίζομαι.
Είμαι θυμωμένος ακόμη. Σκέφτομαι να την επισκεφτώ για μια συνεδρία αποσυμπίεσης αλλά δεν έχω το κουράγιο μιας και όπως έχω αναφέρει και σε άλλο θρεντ αντιμετωπίζω προβλήματα υγείας.
Δεν ξέρω πως θα βγω από αυτό.
Λόγω των προβλημάτων υγείας προσπαθώ να το βγάλω από το μυαλό μου αλλά με βασανίζει.

[Mελίνa]

Θελεις να πεις περισσοτερες λεπτομερειες για το τι συνεβη με εκεινη την ψυχολογο;
Και οταν λες να ξαναπας για μια συνεδρια αποσυμπιεσης, εννοεις στην ιδια που ειχες την κακη εμπειρια;

Να θυμασαι πως δεν ειναι ολοι ιδιοι και το οτι κακοπεσες μια φορα, δεν σημαινει οτι θα ξαναγινει. Αλλωστε σε αλλο θεμα ειπες οτι η τωρινη ψυχολογος σε βοηθαει. Δεν εχεις και 50 μηνυματα ωστε να μπορω να σου στειλω πμ.
Τωρα καταλαβαινω νομιζω και για ποιο λογο φοβασαι μην δε σου φερθει εντιμα ο ρευματολογος.

[blackcrow]

Ναι στην ίδια θα ήθελα να πάω. Να πω κάποια πράγματα που δεν είπα και κάποια πράγματα που δεν μπορούσα να δω στο τότε.
Θα αναφέρω κάποια πράγματα σε συνέχειες. Ας με συγχωρέσετε αν είμαι λίγο παραπάνω αναλυτικός αλλά το έχω ανάγκη μιας και έχω μιλήσει ελάχιστα γι' αυτό. Επίσης, έτσι νομίζω ότι θα δώσω μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης.

Όλα ξεκίνησαν το 2009, πριν από επτά χρόνια. Τότε, υπήρξε μια περίοδος όπου στενό συγγενικό μου πρόσωπο αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Στάθηκα δίπλα του όλο το διάστημα που μπαινόβγαινε σε νοσοκομεία και γιατρούς και στο τέλος της ιστορίας άρχισα να εμφανίζω κρίσεις πανικού.
(Να σημειώσω ότι και στο πιο μακρινό παρελθόν, και συγκεκριμένα το 2000, είχα εμφανίσει και πάλι κρίσεις πανικού και συμπτώματα μειωμένης διάθεσης, μια θλίψη, που όμως δεν είχε να κάνει με κατάθλιψη (όπως με είχαν διαβεβαιώσει μια σειρά από ειδικούς τους οποίους είχα επισκεφτεί). Δεν είχα ακολουθήσει φαρμακευτική αγωγή μιας και πέρα από τα δυσάρεστα συναισθήματα και συμπτώματα ήμουν αρκετά έως πολύ λειτουργικός. Πείσμωνα, επέμενα και κατάφερα να τελειώσω τις σπουδές μου (μιας και το τέλος αυτών συνέπεσε με εκείνο το χρονικό διάστημα) να εργαστώ αλλά γενικότερα να λειτουργώ κανονικά μέσα στην καθημερινότητα μου).

Επανέρχομαι λοιπόν στο 2009 και στην περίοδο που το συγγενικό μου πρόσωπο αντιμετώπιζε το σοβαρό πρόβλημα υγείας. Μέσα στην απόγνωση μου έθεσα το πρόβλημα μου ανοιχτά σε κοινωνικό δίκτυο. Τότε με προσέγγισαν φίλοι αλλά και άγνωστοι που ήθελαν να βοηθήσουν, προτείνοντας κάποιον καλό γιατρό ή λέγοντας ένα καλό λόγο συμπαράστασης. Μέσα σε όλους εμφανίστηκε και μια (άγνωστη) κοπέλα η οποία προθυμοποιήθηκε να με βοηθήσει μιας και είχε περάσει και η ίδια παρόμοια περιπέτεια στο παρελθόν. Όταν «τακτοποιήθηκε» το πρόβλημα υγείας, η συγκεκριμένη κοπέλα μου πρότεινε να επισκεφτώ κάποιον ψυχολόγο, μιας και τα απόνερα από την περιπέτεια που είχα βιώσει με ταλαιπωρούσαν αρκετά, όσον αφορά το ψυχολογικό κομμάτι. Μου εκμυστηρεύτηκε ότι ήταν σε ψυχοθεραπεία και μου πρότεινε την θεραπεύτρια της.

Αν και είμαι αρκετά μεθοδικός ως άνθρωπος, σχεδόν αυτόματα πήρα τηλέφωνο τη θεραπεύτρια και έκλεισα το πρώτο ραντεβού. Δεν το έψαξα. Δεν προσπάθησα να απευθυνθώ σε γνωστούς ή στο διαδίκτυο για αναζήτηση άλλου ειδικού. Πέρα από τη σύσταση, η τιμή ήταν πάρα πολύ καλή για την εποχή. Έπαιρνε σχεδόν τα μισά χρήματα από όσα έπαιρναν οι ψυχολόγοι εκείνο το διάστημα (προ κρίσης).

Έφτασα στο πρώτο ραντεβού με αρκετό άγχος. Το «γραφείο» ήταν ένα δωμάτιο του σπιτιού της στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μου άρεσε ο χώρος. Ένα δωμάτιο γεμάτο βιβλία και φορτωμένο με διάφορα που προσέγγιζαν μια χίπικη διακόσμηση, με ινδικά μαντήλια στον τοίχο και τέτοια. Είδα μια τύπισσα, που κρατούσε τους τύπους αλλά έβγαζε ένα εναλλακτικό στυλ προς τα έξω. Ντυμένη απλά (περίπου χίπικα) και με δυο τρία τατουάζ, λίγο κάτω από τα τριάντα τότε. Ήξερα ότι ακολουθούσε τη μέθοδο gestalt για την οποία δεν ήξερα τίποτα αλλά και δε με απασχολούσε ιδιαίτερα.
Δε ρώτησα καν τι έχει σπουδάσει, αν έχει κάνει ψυχοθεραπεία, αν έχει επόπτη ή οτιδήποτε σχετικό. Είδα ότι η κάρτα της έγραφε ψυχολόγος και ένα πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Με ρώτησε για τι είμαι εκεί και της είπα απλά «για να γίνω καλύτερος άνθρωπος και για να βοηθήσω το συγγενικό μου πρόσωπο». Ουσιαστικά εμπιστευόμουν πάρα πολύ την κοπέλα του διαδικτύου. Σχεδόν τυφλά. Παρόλο που δεν την είχα δει ποτέ από κοντά θεωρούσα ότι το άτομο που μου πρότεινε, δεδομένου ότι ήξερε κάποια πράγματα για μένα, θα ήταν κατάλληλο. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν μπήκα στον κόπο να κάνω μια μίνι έρευνα πριν από την επιλογή.

Τα πρώτα δύο χρόνια κυλούσαν ήρεμα (όσο ήρεμη μπορούσε να είναι μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία). Παρόλο που οι συνειδητοποιήσεις ήταν οδυνηρές, ένιωθα ότι έπαιρνα πράγματα και μπορώ να πω ότι με γοήτευε αυτή η ανακάλυψη του εαυτού. Εντωμεταξύ όλο εκείνο το διάστημα εξακολουθούσα να συνομιλώ με την κοπέλα μέσω διαδικτύου και να ανταλλάσσουμε πολύ τακτικά τις ψυχοθεραπευτικές μας εμπειρίες. Για να πω την αλήθεια εγώ ήμουν αυτός που κατέθετα μιας και δεν εκδηλώνονταν και πολύ. Η τότε σύντροφος μου ήταν ενήμερη για αυτή την επικοινωνία και δεν ενοχλούνταν διόλου μιας και πάντα είχαμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλο.

Μετά από κάποιο διάστημα η κοπέλα που συνομιλούσαμε, μου ζήτησε να βρεθούμε από κοντά. Αν και ήμουν πάρα πολύ διστακτικός σε τέτοιου είδους συναντήσεις, δέχτηκα και βρεθήκαμε. Μείναμε αρκετές ώρες να μιλάμε για εμάς και κυρίως για την ψυχοθεραπεία μας αλλά και την κοινή ψυχοθεραπεύτρια. Κανονίσαμε να βρεθούμε ξανά. Βρεθήκαμε άλλες δύο φορές σε διάστημα δυο ή τριών μηνών αλλά η επικοινωνία μέσω email ήταν συχνή με αντικείμενο και πάλι τη θεραπεία μας. Εκεί ήταν που έπιασα τον εαυτό μου να νιώθει κάτι περισσότερο. Προσπάθησα να το αρνηθώ (σε εμένα) και το λάθος μου ήταν ότι για κάποιο διάστημα το απέκρυψα από τη θεραπεύτρια φοβούμενος ότι όλο αυτό θα έχει επιπτώσεις στη θεραπεία. Βέβαια το αντίθετο αποδείχτηκε.

[Mελίνa]

Χμ.. την πατησες απο ατομο που δεν ηξερες και δεν ειχες κανει καμια ερευνα..
Λογικα εχεις να γραψεις και συνεχεια..

[blackcrow]

Τότε ήταν που οξύνθηκαν τα προβλήματα με τη σύντροφο. Αν και πριν είχαμε τα προβλήματα μας, εκείνο το διάστημα αρχίσαμε να έχουμε σοβαρά προβλήματα. Φερόμουν άσχημα και προσβλητικά… Το συζητούσα στη θεραπεία. Αντιμετωπίζαμε και το δίλημμα αν θα κάνουμε παιδί ή όχι. Αυτό ήταν και το βασικό θέμα στη θεραπεία εκείνη την περίοδο. Ένα από τα πρώτα καμπανάκια σχετικά με τη θεραπεύτρια ήταν ότι γύρισε και μου είπε «Πάντως, εγώ δεν πρόκειται να κάνω παιδί». Άρχισε να καταθέτει κάποια θέματα από τα προσωπικά της. Μετά από καιρό της είπα ότι νιώθω συναισθήματα για την πελάτισσα της και αυτή ενθουσιάστηκε. Μου έλεγε ότι ανυπομονούσε για την επόμενη συνεδρία για να δει τι εξελίξεις υπήρχαν. Μια άλλη φωτοβολίδα ήταν το «Αναρωτήθηκες αν εγώ θα ζήλευα που ερωτεύτηκες την κοπέλα και όχι εμένα». Δεν θυμάμαι ακριβώς αν είπε αναρωτήθηκες ή αν το είπε ακριβώς έτσι, αλλά το είπε. Εγώ δεν έδινα σημασία σε όλα αυτά. Το μυαλό μου ήταν στην κοπέλα. Μάλιστα όταν μου το είπε, θεώρησα ότι μπορεί να είναι κάποια τεχνική για να διαπιστώσει αν νιώθω κάτι γι' αυτή (έτσι δικαιολογούσα τα πάντα).

Δεν έβλεπα καν τη θεραπευτική σχέση η οποία είχε αρχίσει να γίνεται πολύ οικεία. Αγκαλιές και φιλιά στην υποδοχή, αγκαλιές και φιλιά στον αποχαιρετισμό. Εκφράσεις ελεύθερες, όπως «άσχημες» λέξεις (το άσχημες είναι υποκειμενικό). Εκείνο το διάστημα με κάλεσε στο σπίτι της εκτός συνεδρίας για καφέ. Σάββατο πρωί. Θα τη βοηθούσα σε κάποιες δουλειές στον υπολογιστή. Είπαμε διάφορα, εκτός θεραπείας. Είδα το χώρο της και το υπόλοιπο σπίτι. Η επίσκεψη επαναλήφθηκε άλλη μια φορά. Την τρίτη φορά μου πρότεινε να αναλάβω την επισκευή του υπολογιστή της. Αν και δεν ήξερα πολλά περί δεοντολογίας στη θεραπεία, κάτι μου έλεγε ότι κάτι δεν πάει καλά και αρνήθηκα (αν και σαν άνθρωπος ήμουν πολύ συγκαταβατικός), προφασιζόμενος πολύ δουλειά εκείνη την περίοδο. Ήταν λάθος μου που δεν φανέρωσα τους ενδοιασμούς μου. Μου έλεγε ότι με συμπαθεί περισσότερο από όλους του πελάτες της. Της έλεγα ότι αυτό δεν το δέχομαι (δίχως να λέω περισσότερα). Αυτή επέμενε και το τόνιζε συχνά.

Τελικά έγινε ένα μπέρδεμα με τη σύντροφο, η οποία διάβασε κάποια από τα μηνύματα με την κοπέλα τα οποία είχαν γίνει σχεδόν ερωτικά, αναγνωριστικά.. Πέρασα πολύ δύσκολα. Πολύ άγχος. Την κοπέλα δεν την ξαναείδα. Μετά από αυτό ατόνησε το ενδιαφέρον και από μέρους μου και από μέρους της. Χαθήκαμε γενικώς. Δεν ήξερα αν συνεχίζει ή όχι τη θεραπεία.

Εγώ όμως είχα κατάλοιπα. Μου είχε μείνει ένα άγχος, μια θλίψη και μια γερή αρρωστοφοβία. Και εκεί ήταν που άλλαξε ακόμη περισσότερο η θεραπευτική σχέση. Δεν μπορούσα να σηκώσω κεφάλι και ένιωθα τη θεραπεύτρια σχεδόν να με μαλώνει. Ένιωθα ότι αγανακτούσε με τη στασιμότητα μου. Αναγνωρίζω ότι προσπαθούσε να μου ανεβάσει το ηθικό αλλά με τρόπο που δε μου ταίριαζε. Σε μια συνεδρία απογοήτευσης από μέρους μου, ήθελε να μου πει ότι είμαι εμφανίσιμος και ενδιαφέρων ως άνθρωπος και ότι η συγκεκριμένη κοπέλα με ερωτεύτηκε. Εγώ της είπα ότι δε με ήθελε γι’ αυτό αλλά για εξυπηρετήσεις μέσω της δουλειάς μου και τότε γύρισε και μου είπε: «Η τάδε δεν είναι τέτοιος άνθρωπος». Εκεί ίσως άρχισα να χάνω την εμπιστοσύνη. Μετέφερε την άποψη της για άλλο πελάτη με τον οποίο είχα μια κάποια σχέση.

Μέσα σε όλα τα άλλα είχε ήδη αναλάβει και μια καλή μου φίλη (εγώ της το πρότεινα), με την οποία εγώ διέκοψα σχέσεις κάποια χρόνια μετά. Της τα εξέφρασα αυτά και απλά μου είπε ότι νιώθει ότι δε την εμπιστεύομαι. Ήταν αλήθεια αλλά τότε δεν το καταλάβαινα. Είχα ενδοιασμούς το ότι δυο φίλοι πηγαίνουν στον ίδιο θερπαευτή και είναι δυνατόν να ανταλλάσσουν εμπειρίες κ.λπ.

Εγώ εντωμεταξύ έχω πάθει την κάθε αρρώστια. Καρκίνο, ΣΚΠ, αρθρίτιδα. Διάβαζα συμπτώματα και αναπαρήγαγα και χάλαγα τη ζωή μου.

Η θεραπεύτρια συνέχιζε να μιλά θυμωμένα βλέποντας να με παίρνει η κατηφόρα. Ήταν σχεδόν άλλος άνθρωπος. Η οικειότητα στη θεραπευτική σχέση έβγαλε έναν άλλο εαυτό.

[blackcrow]

Σπάνια έφερα αντίρρηση μέσα στη θεραπεία. Πιστεύω ότι το είχε εισπράξει όλο αυτό. Πολλές φορές ένιωθα ότι με μάλωνε. Από την άλλη ίσως και να την έβλεπα ως αυθεντία. Το περνούσε όλο αυτό. Όταν κάποιες φορές αμφισβητούσα κάτι που έλεγε και μετά από κάποιο διάστημα κατέθετα ότι συνειδητοποίησα ότι μου ταίριαζε αυτό που είχε πει έβαζε το δάχτυλο στα πλάγια του κεφαλιού και με χαμόγελο μου έλεγε "Να την ακούς τη θεραπεύτρια σου».

Θεωρώ ότι είχε αρχίσει να παραβιάζει τα θεραπευτικά όρια και χρησιμοποιούσε ως κατάλληλη για μένα κινητοποίηση το φόβο. Μια φορά μου είπε, όταν ανησυχούσα για μια εποχική τριχόπτωση από άγχος, ότι "μαζί με τα μαλλιά σου θα χάσεις και τα μυαλά σου" και κάποια άλλη φορά "σε λίγο δε θα σε σώζει ούτε η ψυχοθεραπεία ούτε τα φάρμακα". Δεδομένου ότι η πιο βασική μου φοβία ήταν ότι θα τρελαθώ όταν άκουγα αυτά από τη θεραπεύτρια μου έτρεμα από το φόβο μου. Δε βοηθούσε. Της το είπα αρκετές φορές. Η ωμότητα με την οποία με αντιμετώπιζε, η κατευθυντικότητα της σε θέματα που με αφορούσαν, η έλλειψη ειλικρίνειας και αυθεντικότητας, η παραβίαση των ορίων στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία κλόνισαν την εμπιστοσύνη μου για την επαγγελματική της επάρκεια. Είχα αρχίσει να αντιδρώ
.
Τον Αύγουστο του 2014, είχα πάει διακοπές με τη σύντροφο. Στη συνεδρία μετά τις διακοπές ανέφερα ότι πέρασα καλά αλλά ότι κάποιες φορές ένιωθα θλίψη. Ακολούθησε και πάλι μάλωμα για τα συναισθήματα. Κουμπωνόμουν.

Κάπου εκεί έψαχνα να αλλάξω σπίτι. Τότε μου κάνει πρόταση να νοικιάσω το διπλανό διαμέρισμα. «Με τις πυτζάμες θα έρχεσαι» μου είπε. Μου ξένισε όλο αυτό. Το είπα στη σύντροφο. «Ούτε να το σκέφτεσαι» μου λέει (φυσικά και δε το σκεφτόμουν). Πίστευα ότι της ξέφυγε, αλλά μετά από μια εβδομάδα, στην επόμενη συνεδρία με ρωτά αν το σκέφτηκα για το διπλανό διαμέρισμα.
Από εκεί και πέρα ακολούθησαν πάρα πολλά. Όταν κάποια φορά εξέφρασα αντιρρήσεις για τη θεραπευτική πρακτική μου είπε ότι «δε σου φταίει ούτε η θεραπεία, ούτε η κοπέλα αλλά η σχέση σου». Σε κοντινή φάση με αυτό όταν αναφέρθηκα στο ότι η σύντροφος δυσφορούσε για τη συμβίωση με το σκύλο μου είπε "Να της πεις να φύγει αυτή και όχι ο σκύλος". Δυσφορούσα και πιεζόμουν.
Ακολούθησαν και κατευθύνσεις για τις σχέσεις με φίλους. Εξέφραζε τις απόψεις της και κατέληγε και σε "διαγνώσεις" από απόσταση (λ.χ. Ο τάδε δεν είναι έξυπνος, Ο τάδε είναι περίεργος, χρειάζονται θεραπεία, ίσως να πρέπει να αλλάξεις φίλους και διάφορα τέτοια. Τότε της είπα ότι δε μου αρέσει όλο αυτό και θα ήθελα να με ρωτά απλά τι νιώθω και όχι να παρεμβαίνει.

[Mελίνa]

Πωπω μου θυμιζει ενα βιβλιο του Γιαλομ ολο αυτο...
Καταγγελια εκανες καπου; Αυτη θα εχει καταστρεψει πολυ κοσμο παιζοντας το ψυχολογος. Σαφως και παρεβη καθε οριο και δεοντολογια.

[blackcrow]

Η αρχή του τέλους ήταν στο τέλος του καλοκαιριού του 2014. Πιεζόμουν πάρα πολύ και ένιωθα να βγάζω για πρώτη ίσως φορά στη ζωή μου σοβαρά καταθλιπτικά συμπτώματα (δε το δέχονταν, έλεγε ότι απλά περνώ μια δύσκολη φάση).

Αναγνώριζα ότι η θεραπεία δεν τραβά πια. Πηγαίνω στη συνεδρία και τη ρωτώ πόσο χρόνο πιστεύει ότι χρειάζομαι για το κλείσιμο. Εντωμεταξύ έχω κλείσει ήδη κοντά στα πέντε χρόνια. Σχεδόν αντανακλαστικά μου λέει ότι θεωρείς ότι σε εξαπατώ, ότι σε κρατώ επίτηδες μέσα στη θεραπεία και άλλα τέτοια που ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό μου. Η αντίδραση ήταν κάτι παραπάνω από ύποπτη.

Αρχίζει να λέει διάφορα άσχετα, όπως ότι «Εσύ μπορείς να πεις ότι σου την έπεσα». Έμενα άφωνος αλλά το λάθος μου ήταν ότι δεν το γυρνούσα. Δεν ρωτούσα τι είναι αυτά που λες. Ποιος είπε κάτι τέτοιο.
Όσον αφορά την ερώτηση σε σχέση με το τέλος της θεραπείας μου είπε ότι και εγώ το σκεφτόμουν και θεωρώ ότι το καλοκαίρι θα βάλουμε ένα τέλος. Σε άλλη φάση, μέσα στον ίδιο χρόνο μου είχε πει ότι ο καθένας θέλει το χρόνο του. Της είπα πως το σκέφτηκε όλο αυτό αλλά απάντηση δεν πήρα. Μου είπε όταν προσπαθούσε να δικαιολογήσει την απόφαση της ότι ήμουν ήδη πολλά χρόνια και ότι δε συνηθίζει να κρατά τους πελάτες της τόσα πολλά χρόνια. Ότι μια πελάτισσα της μόνο είναι στα έξι χρόνια της οποίας πέθαναν τα παιδιά. Άραγε εγώ ήμουν τόσο βαριά περίπτωση που με κρατούσε τόσα χρόνια. Αυτή υποστήριζε ότι δεν έχω καν κατάθλιψη.

Επανήλθα. Είχε αρχίσει η διαδικασία. Η κατάθλιψη με ζόριζε. Έτσι το Νοέμβριο του 14 της είπα ότι αποφάσισα να σταματήσω αλλά επειδή νιώθω ότι φεύγω θυμωμένος θα ήθελα να πάρω χρόνο να βγάλω το θυμό. Εκεί άρχισε το πάρτυ. Είδα ένα άνθρωπο θυμωμένο. Σε σύγχυση. Έδειχνε ότι δε βολεύονταν στην καρέκλα. Έψαχνε τσιγάρο και γυρνά και μου λέει ότι θα σταματήσουμε σε δύο συνεδρίες. Ότι δεν είναι ωφέλιμο να βγάζω το θυμό στον εναπομείνοντα χρόνο. Έμεινα. Δεν ήμουν έτοιμος για κάτι τόσο απότομο.

Και αρχίζει η αντεπίθεση. Μου λέει ότι είμαι πολύ θυμωμένος και ότι απορεί με τόσο θυμό πως έχω τόσους φίλους. Συνεχίζει λέγοντας ότι και σε δέκα θεραπευτές να πάω το ίδιο αποτέλεσμα θα έχω. ¨Ότι μπορεί να θέλεις αλλά δεν μπορείς. Είχα μείνει άφωνος. Ήθελα να κλάψω αλλά κρατιόμουν. Το χειρότερο είναι ότι σε παρατήρηση μου ότι αισθάνομαι ότι με εγκαταλείπει μου είπε "ας σε εγκαταλείψει και εσένα κανείς μια φορά. Όλο εσύ εγκαταλείπεις τους άλλους εκτός από τη μάνα σου που σε εγκατέλειψε".

Βγήκα στο δρόμο χαμένος. Δεν μπορούσα να δουλέψω για μέρες. Το άγχος και η θλίψη είχαν κορυφωθεί.
Και εκεί κάνω και πάλι το λάθος μπροστά στην ανικανότητα μου να φύγω από αυτή την προβληματική κατάσταση. Μένω έως τις αρχές Φλεβάρη συζητώντας περί ανέμων και υδάτων και ουσιαστικά καταπιέζοντας το θυμό μου. Η κατάθλιψη στα ύψη. Αποφασίζω να επισκεφτώ ψυχίατρο και ξεκινώ αγωγή. Έως τότε δεν έπαιρνα ούτε ντεπόν. Σώθηκα από τα φάρμακα. Μέσα σε δύο εβδομάδες δυνάμωσα απίστευτα. Έβρισκα τον παλιό εαυτό.

Και εκεί πήρα τη δύναμη για μια συνεδρία ακόμη.

Είχα ετοιμάσει ένα κείμενο αλλά δε το διάβασα. Είπα ότι θυμόμουν. Σχεδόν δε μιλούσε. Της είπα ότι θα συνεχίσω δυνατός και ότι θα τα καταφέρω. Δέκα λεπτά πριν το τέλος δεν άντεξε. Κάπου βουρκώνει. Προσπαθεί να με εκβιάσει συναισθηματικά λέγοντας μου ότι "όλα αυτά τα χρόνια μεγαλώσαμε μαζί και δε μας αξίζει τέτοιος αποχαιρετισμός". Δε λυγίζω. Της λέω ότι εγώ θα επιλέξω πως θα φύγω από εδώ. Διακόπτει τη συνεδρία δέκα λεπτά νωρίτερα και μετανιώνω ακόμη που σηκώθηκα και έφυγα.

Πέρασα δύσκολα αλλά στάθηκα καλά. Τι καλά δηλαδή αν σκεφτεί κανείς τι περνώ όλο αυτό το διάστημα.

Αυτά πάνω κάτω. Εξαντλήθηκα και μόνο που τα θυμήθηκα.

[blackcrow]

Πωπω μου θυμιζει ενα βιβλιο του Γιαλομ ολο αυτο...
Καταγγελια εκανες καπου; Αυτη θα εχει καταστρεψει πολυ κοσμο παιζοντας το ψυχολογος. Σαφως και παρεβη καθε οριο και δεοντολογια.

Δεν έχω κάνει κάτι. Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος. Μου το πρότεινε έμμεσα η νέα θεραπεύτρια αλλά δεν έχω δύναμη πια.

[blackcrow]

Να συμπληρώσω ότι όταν έφυγα οι επαγγελματικές της κάρτες "άλλαξαν". Δεν έγραφαν ψυχολόγος αλλά "σύμβουλος ψυχικής υγείας". Το ίδιο και η ταμπέλα στην είσοδο της πολυκατοικίας. Βέβαια οι καταχωρήσεις στο διαδίκτυο, σε διάφορα σάιτς είναι ακόμη ως "ψυχολόγος". Δεν πιστεύω στις ιδιότητες και στα πτυχία ως εγγύηση για την αποτελεσματικότητα κάποιου αλλά από κάπου πρέπει να ξεκινάμε και μετά βλέπουμε.

[Diana1982]

Μαύρο κοράκι μου....οκ όλο το σεντονάκι που παρέθεσες,αλλά στην πραγματικότητα δεν μας πέρασες και μία τόσο τραυματική εμπειρία με την ψυχολόγα σου.....μπορεί όντως να παρενέβη σε θέματα τα οποία να μην χρειαζόταν,αλλά γενικά δεν μας λες και κάτι το τόσο τραγικό!
Μελίνα σε ποιόν να κάνει καταγγελία και για ποιό πράγμα;

[blackcrow]

Μαύρο κοράκι μου....οκ όλο το σεντονάκι που παρέθεσες,αλλά στην πραγματικότητα δεν μας πέρασες και μία τόσο τραυματική εμπειρία με την ψυχολόγα σου.....μπορεί όντως να παρενέβη σε θέματα τα οποία να μην χρειαζόταν,αλλά γενικά δεν μας λες και κάτι το τόσο τραγικό!
Μελίνα σε ποιόν να κάνει καταγγελία και για ποιό πράγμα;

Ίσως και να είναι λάθος ο τίτλος. Εγώ το βίωσα ως τραύμα. Ένιωσα ότι προδίδομαι. Ίσως και να είναι καθαρά προσωπικό και να έχει να κάνει με εμένα και μόνο. Δεν ξέρω. Είμαι θυμωμένος. Έχω ενοχές που τις κουβαλάω εδώ και καιρό. Σκέφτομαι συνέχεια τι έκανα λάθος και πολλά άλλα. Ούτε εγώ έχω βγάλει άκρη ακόμη και δε το λέω απλά για να το πω. Αυτά νιώθω.

[Diana1982]

Οκ και καλά κάνεις........γι'αυτό υπάρχει αυτός ο χώρος.........ενοχές γιατί έχεις;

[blackcrow]

Φεύγοντας από τη θεραπεία, με κατηγορούσα συνέχεια. Έλεγα ότι δεν μπορώ να αλλάξω και ότι ουσιαστικά εγώ προκάλεσα όλη αυτή την αντίδραση από τη θεραπεύτρια. Πέρασα αρκετούς μήνες έτσι. Πήγα σε αρκετούς θεραπευτές μετά από τη διακοπή, κάνοντας μια συνεδρία, χωρίς να ξέρω τι μπορώ να καταλάβω ή τι ψάχνω. Ήξερα ότι χρειαζόμουν θεραπεία αλλά δεν ήξερα αν είχα τη δύναμη και ακόμη χειρότερα την ικανότητα να προχωρήσω σε πράξεις. Και τώρα, κατά βάθος αυτό πιστεύω αλλά το παλεύω. Για τη θεραπεύτρια απέφευγα να μιλώ. Τα έλεγα στους θεραπευτές αλλά σε κανέναν δεν αποκάλυψα όνομα αν και ρωτήθηκα. Μόνο όταν μπήκα σε θεραπεία και μετά από κάποιο διάστημα είπα το όνομα της. Επίσης δε συζητούσα γι' αυτό. Ήταν σα να θέλω να περάσω στο επόμενο επίπεδο δίχως να το δουλέψω.

[Natalia_sups]

Απαράδεκτη η τυπισσα βασικα...τα διάβαζα και εμεινα μαλακας. Ξεπέρασε κάθε όριο και προφανεστατα προεβαλε δικά της θέματα πάνω σου, μη σου πω ήταν χειριστικη. Τι μη σου πω, ηταν. Γενικά ακούγεται σαν επικίνδυνος άνθρωπος, όχι μόνο ως ψυχοθεραπευτρια...στο λέω αυτή κακοποιει ψυχολογικα κόσμο και κοσμακη γύρω της και θεωρεί πως είναι και γαματη...και είναι και υπεράνω υποψίας έτσι; Παω στοίχημα σε γοήτευσε σαν άτομο.
Απαπα....δεν θα μπω στο πειρασμό να διαγνωσω στο ξεκαρφωτο ως αρχαρια την άγνωστη αλλά μου θυμίζει εντονα ένα τυπο...εγώ λέω συζητα το με την τωρινή σου θεραπεύτρια και αν δεις ότι χρειάζεται/θα σε βοηθήσει πανε μια φορά που θα έχεις τη δύναμη να τη ξεχεσεις πατοκορφα.

Και να προσεχετε πολύ ρε παιδιά όταν διάλεγετε ψυχοθεραπευτη, πολυ όμως.
Βασικά κάπου διάβασα πως ο καλός ψυχοθεραπευτής έχει κάνει/κανει ο ίδιος συνεδρίες. Αυτή θα ήταν από τις πρώτες μου ερωτήσεις βασικά σε έναν ψυχοθεραπευτη...ό,τι πας να μου εφαρμόσεις το έχεις βιώσει; Για να σε εμπιστευτω να σκαλισουμε τα δικά μου σωψυχα δε πρέπει να ξερω πως τα δικά σου είναι οκ; Και θα δω τι θα μου πει και πόσο θα με πεισει και θα κρίνω αναλογα.