συναισθηματικη υπερφαγια....;
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 32
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2016
    Posts
    2

    συναισθηματικη υπερφαγια....;

    Καλησπέρα σας,

    Πρώτη φορά γράφω σε φορουμ για γνώμες - βοήθεια,
    το απέφευγα γιατί φοβόμουν μήπως αυτά που γράψω σας φανούν βλακώδες
    αλλά αυτό είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζω οπότε ζητάω τη βοήθεια σας - γνώμη σας - εμπειρία
    σας από παρόμοιες καταστάσεις... ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.

    Λοιπόν..... γενικά ντρέπομαι που το λέω... ντρέπομαι με τον εαυτό μου....

    Νομίζω ότι αντιμετωπίζω πρόβλημα συναισθηματικής υπερφαγίας τα τελευταία τρία χρόνια που άρχισα
    ξανά τον αθλητισμό και ψάχτηκα πολύ με διατροφή έχασα αρκετά περιττά κιλά

    Το πρόβλημα είναι πως όταν νιώθω ότι περνάω καλά , ότι μου αρέσει το σώμα μου
    και γενικά νιώθω καλά με πιάνει μια τάση αυτοκαταστροφής και ξεσπάω στο φαγητό,τρώω σκουπίδια άχρηστες τροφές,
    μετά στεναχωριέμαι που ξέσπασα εκεί, αλλά το συνεχίζω μετά ντρέπομαι να βγω έξω γιατί έχω πάρει κιλά ,
    έχω τάση να καταστρέφω το σώμα μου.
    (αυτό μπορεί να οφείλεται και σε κάποια άλλα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζω τα
    οποία δεν μπορώ να τα πω εδώ.... αλλά μπορώ να πω ότι κάνω ψυχοθεραπεία για αυτά...)

    Γενικά νιώθω άβολα όταν μου κάνουν σχόλια για το σώμα μου ή τη διατροφή μου
    Είναι λες και νιώθω ότι κάνω κάτι λάθος και με πιάνει πάλι αυτή η τάση αυτοκαταστροφής
    του εαυτού μου. Τώρα βιώνω πάλι μια τέτοια εβδομάδα.... Γενικα έγινε και κάτι όχι κακό
    αλλά με αναστάτωσε σε σχέση με τα άλλα ψυχολογικά που αντιμετωπίζω και θέλησα να με καταστρέψω πάλι.... :(
    Με τρελαίνει το εξής, ενώ καταλαβαίνω ότι είναι λάθος να ξεσπώ εκεί το συνεχίζω....
    Γίνεται λες και δεν έχω τον έλεγχο λες και με ωθεί μια "αόρατη δύναμη" να με καταστρέφω κάθε μέρα και
    περισσότερο.... τρώω ότι να ναι δεν με νοιάζει τι ώρα είναι , τι μέρα είναι, δεν θέλω να δω κανένα φίλο μου
    γιατί ντρέπομαι που ξεσπώ έτσι άσχημα στον εαυτό μου και νιώθω ντροπή να βγω έξω και καμιά φορά νιώθω "πληγωμένη" από τα σχόλια που μου κάνουν για τη διατροφή μου όταν είμαι καλά.

    Όταν είμαι καλά αθλούμαι και θα έλεγα ότι ακολουθώ μια ημιωμοφαγική διατροφή δεν τρώω
    ζάχαρη, αρτοπαρασκευάσματα, επεξεργασμένα τρόφιμα κλπ σκουπίδια. Έχω ένα πρόγραμμα διατροφής
    που το ακολουθώ και νιώθω πολύ καλά...

    Μου αρέσει αυτός ο τρόπος ζωής και όταν καταφέρνω να τον ακολουθώ χωρίς να επηρεάζομαι
    από εξωτερικούς παράγοντες είμαι πολύ χαρούμενη και λέω ναι τα κατάφερα δεν με επηρεάζουν
    οι γύρω μου δεν με νοιάζει τι λένε, αλλά πάντα κάτι γίνεται , κάποια αφορμή βρίσκω και μπαμ... πάλι από την αρχή
    δεν αντέχω να νιώθω καλά και με διαλύω...

    Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο, θα ήθελα πολύ να μου πείτε τη γνώμη σας...
    Ευχαριστώ ξανά για το χρόνο και τη διάθεση σας να βοηθήσετε....

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2015
    Location
    Everywhere
    Posts
    4,864
    για αρχη δεν πρεπει να ντρεπεσαι με κατι απο αυτα....δεν βρισκω καποιο λογο ουτε να ντρεπεσαι ουτε να μας φανουν βλακωδεις αυτα π γραφεις....

    το εχω ξανακουσει αυτο π εχεις δεν ειναι τοσο δυσκολο να το συναντησεις...

    εσενα τωρα ποιο ειναι το προβλημα σου πως θα το σταματησεις αυτο?η πως θα σταματησεις να επηρεαζεσαι τοσο πολυ απο αυτο?
    η κατι αλλο?

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2016
    Posts
    2
    Quote Originally Posted by nick190813 View Post
    για αρχη δεν πρεπει να ντρεπεσαι με κατι απο αυτα....δεν βρισκω καποιο λογο ουτε να ντρεπεσαι ουτε να μας φανουν βλακωδεις αυτα π γραφεις....

    το εχω ξανακουσει αυτο π εχεις δεν ειναι τοσο δυσκολο να το συναντησεις...

    εσενα τωρα ποιο ειναι το προβλημα σου πως θα το σταματησεις αυτο?η πως θα σταματησεις να επηρεαζεσαι τοσο πολυ απο αυτο?
    η κατι αλλο?
    Καλησπέρα,

    Το γνωρίζω πως δεν είναι δύσκολο να το συναντήσεις
    απλώς έτσι νιώθω για τον εαυτό μου

    Ναι ο κύριος στόχος μου είναι να καταφέρω να το σταματήσω αυτό....!
    Βέβαια πολλοί μου λένε πως πρέπει να αγαπήσω πραγματικά τον εαυτό
    μου και να σταματήσω να νιώθω ενοχές για κάποια θέματα που όπως είπα
    δεν γίνεται να αναφέρω εδώ....

    Ευχαριστώ.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2015
    Location
    Everywhere
    Posts
    4,864
    εδω οτι σ απασχολει μπορεις να το αναφερεις ανωνυμο σαιτ ειναι μην φοβασαι..γι αυτο μπαινουν οι ανθρωποι εδω για να πουνε θεματα που δεν μπορουν με τους υπολοιπους.

    δλδ νιώθεις ενοχες για πραγματα π εγιναν στο παρελθον σου. τα οποια δεν μπορεις να πεις και αυτα ειναι ο λογος π πηγαινεις στην υπερφαγια η απο λογια π ακους?>

    ναι πρεπει να το σταματησεις...το πρωτο πραγμα ειναι να αγαπησεις τονε αυτο σ και να νιώσεις καλα με αυτον...δεν ειναι κακο να τρεφεσαι σωστα οπως λες εγω το βρισκω σωστο..

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2015
    Posts
    223
    Γεια σου, οχι, δεν είναι βλακώδη όσα γράφεις. Και καλά κάνεις που τα εκφράζεις.
    Δεν ξέρω σε τί βαθμό επηρεάζεσαι από το ψυχολογικό κομμάτι αλλά καταρχάς να ξέρεις, το φαγητό και η εναλλαγή ζάχαρη-αλάτι, έχουν εν δυνάμει "αντικαταθλιπτική" δράση.
    Έπειτα, πάρα πολύ συχνά μπορεί να νιώσεις οτι πεινάς, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα θα χρειάζεται ο οργανισμός σου θα είναι 1-2 ποτήρια δροσερό νερό.
    Επίσης, είναι εύκολο να δημιουργείς μια μηχανική συνήθεια που θα σε ωθεί να τρως χωρίς να πεινάς... όταν κάνεις κάτι πολύ συγκεκριμένο, πχ βλέπεις τηλεόραση.
    Ακόμα υπάρχουν και διαστήματα που ο οργανισμός σου απλά "βαριέται" αυτά που του δίνεις... και αυτό κάνει κύκλους.

    Πέραν αυτών λοιπόν, να ξέρεις οτι ένας απ'τους ακρογωνιαίους λίθους για όποιον αποφασίζει συνειδητά να ακολουθεί υποθερμιδική (για να αδυνατίσει) ή ισοθερμιδική (για να διατηρείται) διατροφή, είναι να υπάρχει ένα cheat day. Μια ημέρα δηλαδή που ξέρεις οτι δεν θα επιβάλεις στον εαυτό σου τον περιορισμό στο είδος των φαγητών που θα φας και ειδικότερα αν αθλείσαι κιόλας, ούτε και στην ποσότητα (διπλή μερίδα πχ)... γιατί ξέρεις οτι θα καταλήξεις να τα κάψεις.

    Τέλος αν επίτηδες προσπαθείς να μην τρως τίποτα όλη μέρα, συνήθως γυρίζει μπούμερανγκ γιατί θα σε πιάνει η πείνα σε στιγμές που δεν θα μπορείς να την ελέγξεις (πχ πριν τον ύπνο)... οπότε φροντίζεις εκ των προτέρων να μη συμβαίνει αυτό.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2016
    Posts
    112
    αχ κοπελα μου σε νοιωθω...κ ελεγα θα μουν η μονη που το παθαινω..κ γω τα ιδια..ξεκιναω διαιτα να χασω τα περιττα κιλα από πανω μου..κ τσουπ κατι γινεται κ πλακωνομαι κ γω..κυριως στα γλυκα..μετα στεναχωριέμαι κ ξαναρχιζω διαιτα.Το θεμα μ είναι όμως το εξης : καποια στιγμη βαρεθηκα αυτό τ πανω κατω με τα κιλα..κ αμελησα εντελως τν ευατο μ με συνεπεια να μν χωραω ουτε στα ρουχα μ...δεν θελω ουτε να κυκλοφορω...Κ επισης δεν εχω τη δυναμη πια να το παρω αποφαση κ ν τα χασω μια κ καλη όλα τα κιλα..οσο κι αν μ παρει

  7. #7
    favvel
    Guest
    καλησπέρα..
    γράφω σε αυτό το νήμα, όχι για να απαντήσω στη θεματοθέτρια, μιας και έχει περάσει αρκετός καιρός που άνοιξε αυτό το θέμα και μπορεί να μην μπαίνει πια στο φόρουμ, αλλά για να εκθέσω εδώ το πρόβλημά μου, το οποίο είναι επίσης η συναισθηματική υπερφαγία..

    Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι γεμίζω το χρόνο μου γεμίζοντας το στομάχι μου..
    δλδ πολύ συχνά δεν έχω τι να κάνω και αντί να βρω να κάνω κάτι για να γεμίσω το χρόνο μου, μια δραστηριότητα, μια δουλειά στο σπίτι, μια βόλτα.. ένα κάτι τέλος πάντων, εγώ αρχίζω και τρώω μέχρι να νυστάξω και να πέσω να κοιμηθώ τελικά..
    Η ζωή μου είναι τόσο ανούσια και κενή νοήματος!!
    Σχεδόν όλον τον χρόνο της ζωής μου τον περνάω με το φαγητό και τον ύπνο..

    Τα πρωινά κάνω πρακτική επειδή πέρυσι τελείωσα μια σχολή..
    αλλά αν δεν υπήρχε και αυτή η απασχόληση το πρωί, κατά τη διάρκεια της οποίας, τις 6 αυτές ώρες που απασχολούμαι καθημερινά, τρώω συνήθως μια μπανάνα μόνο, θα έτρωγα όλη μέρα πραγματικά..

    Πάντως, δεν έχω επιθυμία για φαγητό όταν είμαι εκτός σπιτιού..
    Η λύση για μένα θα ήταν να μην μένω καθόλου στο σπίτι.. να φεύγω το πρωί και να γυρνάω το βράδυ..
    αλλά δεν ξέρω πού να πηγαίνω τόσες ώρες απ' το μεσημέρι που τελειώνω την πρακτική!!
    τελειώνω το μεσημέρι την πρακτική και στις 3μμ είμαι στο σπίτι..
    Απ' τις 3 μέχρι τις 9 που πάω για ύπνο δεν έχω τι να κάνω..
    δεν ξέρω πώς να γεμίσω την ώρα μου..
    αρνούμαι να κάνω το οτιδήποτε και επιλέγω να τρώω συνέχεια, να γίνομαι χάλια και να πέφτω για ύπνο στις 9,νωρίς δλδ, γιατί αν έμενα μέχρι τις 11-12 ξύπνια θα ήμουν ικανή να το ρίξω στο φαΐ άλλες 5 φορές..

    εμμ αυτά ήθελα να σας πω..
    δεν ξέρω αν μπορεί κανείς να μου πει κάτι να με βοηθήσει..
    αυτή η κατάσταση υφίσταται τώρα πολλά χρόνια..
    πλέον έχει παγιωθεί.. έχει γίνει συνήθεια..
    θα μου πείτε τις συνήθειες τις αλλάζουμε.. όλα είναι στο μυαλό μας..
    εμείς διαμορφώνουμε τις συνήθειές μας..
    αλλά το θέμα είναι πως στη δική μου περίπτωση νομίζω το πρόβλημα ξεκινάει απ' το πώς λειτουργεί ο εγκέφαλός μου, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι άδειος.. πραγματικά δεν έχω τίποτα μες στο κεφάλι μου και γι' αυτό το λόγο δεν ξέρω πώς να γεμίζω την ώρα μου..

    έχω περάσει διάφορα ψυχολογικά προβλήματα στο παρελθόν.. τώρα εδώ και κάτι χρόνια παίρνω ένα φάρμακο σε δόση συντήρησης..
    θα έλεγε κανείς πως είμαι καλά κατά τα άλλα.. όποιος με δει θα πει πως είμαι καλά..
    για μένα δεν είμαι καλά όμως.. γιατί ένας φυσιολογικός άνθρωπος δεν τρώει τόσο πολύ όσο εγώ.. ούτε έχει το μυαλό του συνέχεια στο τι θα φάει..
    ας σταματήσω εδώ.. ελπίζω να μην σας κούρασα..
    ελπίζω να μου δώσει κάποιος μια ιδέα να βγω απ' αυτό το αδιέξοδο..

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2010
    Location
    ΑΘΗΝΑ
    Posts
    4,537
    Τι φάρμακο παίρνεις κ γτ το παίρνεις;;

  9. #9
    Banned
    Join Date
    Dec 2015
    Posts
    1,022
    Favvel εμένα με βοήθησε η ψυχοθεραπεία.Αν δεν αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου ώστε να καταφέρεις να αποσυνδέσεις τα συναισθήματα σου απο την βιολογική ανάγκη για φαγητό δεν θα βρεις λύση.Εγώ έτρωγα χωρίς αύριο και εντός και εκτός σπιτιού.Εχω και τέτοια δουλειά που μπορώ άνετα να τρώω και να δουλεύω ταυτόχρονα οπότε καταλαβαίνεις ότι δεν σταματούσα ποτέ να μασουλάω.
    Το τελευταίο 4μηνο έχω χάσει κοντά στα 10 κιλά και οι συνάδελφοι με ρώτησαν πως λένε αυτή που ερωτεύτηκα και για χάρη της έχασα αυτά τα κιλά!!!..χαχαχα..καμμιά σχέση όμως.Απλά (οκ δεν είναι τόσο απλό) άλλαξα τρόπο σκέψης

  10. #10
    favvel
    Guest
    παίρνω το abilify των 10mg.. ένα χάπι κάθε βράδυ..
    εμένα δεν με έχει βοηθήσει σε τίποτα η ψυχοθεραπεία..
    τη θεωρώ χαμένο χρόνο και χρήμα..

    ίσως φταίει όμως που δεν κάνω εγώ καμία προσπάθεια, έχω παραιτηθεί και περιμένω να λυθούν από μόνα τους τα προβλήματα..
    πάντα αφηνόμουν στους άλλους να μου λύνουν τα προβλήματα.. κυρίως στους γονείς μου αναφέρομαι..
    αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καταλήξω ελλιπής και προβληματική στις κοινωνικές σχέσεις (όταν είμαι σε μια παρέα αφήνομαι και δεν συμμετέχω επειδή μου είναι πιο εύκολο να μην μιλάω), καθώς και στις καθημερινές διεκπεραιώσεις (δεν ξέρω πώς είναι να πληρώνεις τη ΔΕΗ, το τηλέφωνο κλπ..).. (και είμαι 28 χρονών εε)
    ουσιαστικά είμαι κοινωνικά αναλφάβητη.. δεν έχω την παιδεία που αποκτά κανείς όταν συμμετέχει στα τεκταινόμενα και τα κοινωνικώς δρώμενα..
    έμεινα για πολύ καιρό εκτός κοινωνικών επαφών και πλέον έχω γίνει ένας άνθρωπος που κυνηγά την ησυχία του και τη βολή του..
    δεν θέλω να κουράζω το μυαλό μου με έννοιες και προβλήματα και με το οτιδήποτε..
    ενώ παλιά σκεφτόμουν πολύ έντονα, τώρα πια το μυαλό μου έχει αδειάσει.. δεν μπορώ να σκεφτώ..
    και όχι μόνο αυτό.. αλλά το αποφεύγω κιόλας το να σκέφτομαι..
    γι' αυτό το ρίχνω στο φαΐ, για να ξεχαστώ που είμαι έτσι (μάλλον που έχω καταντήσει έτσι, ένας απαθής και αδιάφορος άνθρωπος) αλλά και για να γεμίσω τον χρόνο μου, αφού δεν μπορώ να μαζέψω το μυαλό μου να το απασχολήσω με κάτι άλλο που απαιτεί προσπάθεια..

    έτσι αφήνομαι και τον ελεύθερο χρόνο που έχω, δεν ξέρω πώς να τον αξιοποιήσω..
    προτιμώ να τρώω και να κλαίγομαι μετά παρά να κάνω κάτι για να το αλλάξω αυτό..
    δεν βάζω πρόγραμμα στον εαυτό μου.. αφήνομαι χαλαρή.. δεν πιέζω τον εαυτό μου για τίποτα..

    εσύ admforall πιθανόν να είχες μεγαλύτερη θέληση να αλλάξεις τρόπο σκέψης..
    εγώ ίσως δεν το θέλω τόσο.. εκεί καταλήγω..
    απ' την άλλη δεν μου αρέσει αυτό που ζω..
    μήπως θες να μου πεις πώς άρχισες να σκέφτεσαι δλδ??
    με ποιον τρόπο αποσύνδεσες το φαγητό απ' τα άσχημα συναισθήματά σου??
    μήπως σταμάτησες να κάνεις αρνητικές σκέψεις??
    γιατί δεν βλέπω άλλη λύση..
    όταν δεν έχω τι να κάνω και υπάρχει αυτό το κενό και η βαρεμάρα στη ζωή μου, αυτόματα έρχονται και οι αρνητικές σκέψεις..
    λογικό είναι.. σκέφτομαι "γιατί να είμαι έτσι τώρα?" "γιατί να μην είμαι γεμάτη ενέργεια και θέληση για ζωή?"
    οπότε απ' τη στιγμή που θα σκεφτώ πως είμαι μια αποτυχημένη, (η οποία καλά κρατιέται ακόμα στη ζωή χάρη στους γονείς της), εε αυτομάτως αυτή αρνητική σκέψη με ρίχνει στο φαγητό για να γεμίσω και τον κενό χρόνο και το συναισθηματικό κενό μου..

    δεν ξέρω.. πραγματικά.. πρέπει κάτι να κάνω..
    να βρω ενδιαφέροντα.. αλλά δεν μου' ρχονται από μόνα τους!
    πρέπει να κάνω κι εγώ κάτι το ξέρω.. αλλά εγώ βαριέμαι..
    εν πάση περιπτώσει θα μου πεις τα θέλω όλα δικά μου..
    ξέρω γω..
    κουράστηκα.. αυτό μόνο έχω να πω..
    κουράστηκα με αυτό που είμαι.. δεν μου αρέσει ο εαυτός μου και πιο πολύ δεν μπορώ να χωνέψω ότι κάτι μπορεί να έχει πάθει το μυαλό μου και γενικά η εγκεφαλική μου λειτουργία ύστερα από όλα αυτά που είχα περάσει στο παρελθόν..

  11. #11
    favvel
    Guest
    αα ναι anxius4ever.. δεν απάντησα στη δεύτερη ερώτησή σου..
    δεν ξέρω τι ακριβώς είχα..
    στις συνταγές με τα φάρμακα που πάει ο πατέρας μου να μου γράψει στη γιατρό (ορίστε και αυτό ο πατέρας μου το κάνει για μένα), πάνω πάνω στη θέση όπου αναγράφεται η πάθηση, γράφει : σχιζοφρένεια..
    βέβαια εγώ πέρασα μεν ένα οξύ ψυχωσικό επεισόδιο επειδή έκοβα απότομα τα φάρμακα αλλά δεν ήταν αυτή η αρχική διάγνωση..
    εγώ ξεκίνησα από κατάθλιψη και σχεδόν νευρική ανορεξία..
    μετά εξελίχθηκε σε διπολική διαταραχή και ψύχωση.. επειδή έκοβα τα φάρμακα..
    εν πάση περιπτώσει τώρα είμαι καλά βέβαια, τόσο καλά όπως είναι όλος ο κόσμος..
    απλά εγώ δεν είμαι ευχαριστημένη με αυτό το μέτριο "καλά" που έχει ο περισσότερος κόσμος..
    γιατί είναι ένα μίζερο "καλά".. δεν είναι βαθύ και πηγαίο..
    είναι ένα "καλά" επιφανειακό και χλιαρό έως ψυχρό..

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2015
    Location
    Everywhere
    Posts
    4,864
    Favvel αφου εχεις τοσο ελευθερο χρονο πρεπει να αρχισεις να ασχολεισαι με δραστηριοτητες....και ας βαριεσαι στην αρχη ..σιγα σιγα θα τις συνηθισεις...θα σε βοηθησουν και στο κοινωνικο κομματι...
    υπαρχουν απειρα πραγματα να κανεις.,....μπορεις να πας σε σεμιναρια,σε κολυμβητηρια ,σε γυμναστηρια,σε εθελοντικη εργασια,προστασια ζωων,ομαδες αυτοβοηθειας υπερφαγειας , να κανεις καποιο αλλο χομπυ,να γραφτεις σε ομαδες χορου...απειρα πραγματα.....αλλα πρεπει πρωτα να το αποφασισεις απο το να καθεσαι...

  13. #13
    Banned
    Join Date
    Dec 2015
    Posts
    1,022
    Kαταρχήν μην νομίζεις ότι και εγώ είμαι κοινωνικά επιτυχημένος.Eχω πατώσει στις προσωπικές μου σχέσεις όσο λίγοι σε αυτόν τον κόσμο.Για τα άλλα που λες αναγκάστηκα να μάθω να τα κάνω γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.Μπορει να έχω γράψει κατά καιρούς εδώ μέσα για τους γονείς μου και ειδικά την μάνα μου ότι δεν με μεγάλωσαν σωστά,την κακοποίηση που δέχθηκα στα πρώτα χρόνια της ζωής μου και ακόμη θυμάμαι αλλά για να είμαι δίκαιος αυτοί οι άνθρωποι έκαναν και κάτι σωστό.Στα 18 μου όταν τελείωσα το λύκειο και δεν είχα σκοπό να διαβάσω για πανελλήνιες (έδωσα ως τουρίστας 2 φορές,την 2η για να πάρω αναβολή απο τον στρατό) μου είπαν "τώρα που ενηλικιώθηκες θα μάθεις να δουλεύεις για να ζήσεις" και με το ζόρι με έστειλαν σε διάφορες δουλειές.Φυσικά εγώ αντέδρασα και δε με θεωρούσα ως ικανό να εργαστώ και τότε έλεγα απο μέσα μου "ρε την μαλακισμένη δεν βλέπει ότι είμαι ανίκανος και με στέλνει να δουλέψω?" και μάλλον κάτι κατάλαβε ότι κάτι τέτοιο σκεφτόμουν κάποια στιγμή και μου απάντησε "καλύτερα να με βρίζεις τώρα παρά να έρχεσαι αργότερα στον τάφο μου και να με φτύνεις.."
    και τελικά είχε δίκιο μιας και απο την στιγμή που έπρεπε να ζήσω,έπρεπε να μάθω να αναλαμβάνω την ευθύνη του ευατού μου και τώρα μετά απο σχεδόν 20 χρόνια αυτόνομης ζωής ξέρω πόσο καλά έκαναν τότε οι γονείς μου και με πίεσαν να εργαστώ και να ανεξαρτητοποιηθώ.Απο αυτά που γράφεις αντιλαμβάνομαι ότι μάλλον οι δικοί σου γονείς δεν σε άφησαν να απογαλακτιστείς και αυτό ειναι θέμα που πρέπει να το παλέψεις
    Κοίτα αρνητικές σκέψεις συνεχίζω να κάνω.Αλλά δεν το ρίχνω στο φαγητό πια.Προσπαθώ να γεμίζω τον ελεύθερο χρόνο μου με άλλα πράγματα.πχ Κάνω πολύ περπάτημα.Βάζω ακουστικά και παίρνω τους δρόμους της πόλης μου ακούγοντας μουσική και ξεχνιέμαι.Ασχολούμαι και πάλι με το hobby μου που είναι η τεχνολογία.Κάνω βόλτες και με το αμάξι.Ψυχοθεραπεία κάνω ομαδική.Μακάρι να ήταν στην πόλη που μένω ώστε να μπορούσα να πηγαίνω κάθε εβδομάδα αλλά δυστυχώς δεν είναι..Και το κυριότερο το έβαλα πείσμα να αλλάξω.Τα τελευταία χρόνια είχα φτάσει μέχρι και τριψήφιο αριθμών κιλών.Γυρνώντας τον χρόνο πίσω και σκεφτόμενος τι πέρασα απο παιδάκι και άντεξα και συνεχίζω να βρίσκομαι εδώ πάνω στον πλανήτη,μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.Ηρθαν φορές που χρειάστηκε να χρησιμοποιήσω ψυχικά αποθέματα που δεν είχα καν φανταστεί ότι είχα.Ναι πολλές φορές με έχει πάρει απο κάτω και συνεχίζει να με παίρνει αφού δεν έχω καταφέρει να φτάσω σε όσα έχω ονειρευτεί για μένα.Αλλά συνεχίζω να το προσπαθώ.

  14. #14
    Banned
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    3,250
    Favvel μπορείς να ασχοληθείς με το γράψιμο, γράφεις ωραία..........

    Για τα υπόλοιπα ή κόβεις από τους γονείς σου τα πολλά πολλά , αναλαμβάνεις εσύ υποχρεώσεις, να μαγειρέψεις, να πας σούπερ μάρκετ , να καθαρίσεις,τώρα για ΔΕΗ δεν θα στο πρότεινα:p.....πλήττεις με αυτά? ......ασχολήσου με το γράψιμο , πάρε ένα σκύλο, μάθε μια ξένη γλώσσα αυτοδίδακτα, κάνε τζόκινγκ , βγες μια βόλτα με το αυτοκίνητο, πάρε γλάστρες, φτιάξε διακοσμητικά, φτιάξε κρέμες , βγες με κάποιον, δες μια ταινία ,γίνε μέλος σε φόρουμ ψυχολογίας :p....... Η εκτός σπιτιού αυτά που λέει ο νικ για δραστηριότητες.....και ένα γυμναστήριο να πας θα περνάει το απόγευμά σου χωρίς φαγητό......ή αν δεν έχεις πάρε ένα προφίσενσι, υπολογιστές , ένα ιεκ , ένα δίπλωμα αυτοκινήτου , μηχανής δεν ξέρω, θα είναι υποχρεωτικό, θα πληρώνεις, θα εξεταστείς ,αναγκαστικά θα παρακολουθείς και θα αφιερώσεις ώρα........Αν δεν την παλεύεις και βαριέσαι κάνε μια λίστα με 1,2 πράγματα να τα κάνεις σε μία μέρα με το ζόρι......δεν ξέρω αν γίνεται αλλιώς, αν έχουμε και πολύ χρόνο το ρίχνουμε στις σκέψεις και αντί τελικά να λύσουμε προβλήματα, πλέκουμε.......

    Και κάποιος είπε ...

    Λένε πολλά για τη θετική σκέψη δάσκαλε!
    Ναι, το ξέρω, καλή είναι, αλλά ακόμα καλύτερα είναι να έχεις θετική δράση.
    Θετική δράση, είναι η δράση αυτή, στην οποία στρέφεσαι κάνοντας έστω και απειροελάχιστα βήματα, ακόμα και αν αυτά δεν σου αποφέρουν ορατά αποτελέσματα.
    Θετική δράση, είναι οι φορές που θα ξανασηκωθείς, αφού έχεις πέσει.
    Θετική δράση, είναι να επιμένεις και να κινείσαι προς το φως σου, στις πιο σκοτεινές σου περιόδους.
    Θετική δράση θα έχεις, όποτε κάνεις τη δράση συνήθεια τόσο, ώστε να είναι ανεξάρτητη από τα γεγονότα γύρω σου.
    Τα γεγονότα είναι αυτά που επηρεάζουν τη σκέψη σου. Όμως δεν μπορούν να επηρεάσουν τη δράση σου.
    Έτσι, θα αναγκάσεις με τη συνεχόμενη δράση σου, να αποκτήσεις ουσιαστική θετική σκέψη.
    Η δράση είναι αυτή που φέρνει τα αποτελέσματα. Η σκέψη χωρίς τη δράση, είναι ονειροπόλημα.
    Το θετικό ονειροπόλημα, από το αρνητικό ονειροπόλημα, δεν έχουν διαφορά.
    Ονειροπόλημα παραμένει!


    Τώρα θα μου πεις παπαριές σου λέω......αλλά δεν ξέρω αν από το πουθενά μπορεί κάποιος να αλλάξει τρόπο σκέψης αν δεν δράσει......

  15. #15
    favvel
    Guest
    βασικά ένα μπράβο θέλω να σου πω admforall.. μπράβο που συνεχίζεις να προσπαθείς και δεν τα έχεις παρατήσει..
    εγώ έχω συνέχεια στο μυαλό μου να φύγω απ' αυτή τη ζωή επειδή με έχει κουράσει.. δεν φταίει η ζωή εντάξει αλλά ο τρόπος που εγώ την εκλαμβάνω.. αλλά δεν είναι κι εύκολο να φύγει κανείς στα καλά καθούμενα..
    η λύση είναι να δω αλλιώς τη ζωή, αντί να σκέφτομαι συνέχεια πώς θα τα παρατήσω..
    αλλά αυτή η σκέψη, πχ ότι τελειώνει η ζωή μου τώρα και τα βάσανά μου μαζί, με ανακουφίζει προσωρινά.. γι' αυτό και την κάνω..
    δεν έχω καταφέρει ακόμα να τραβήξω μπροστά χωρίς πισωγυρίσματα..
    συνήθως κάνω μερικά βήματα μπροστά και άλλα εκατό πίσω..

    Έχεις δίκιο σε αυτό που είπες για τον απογαλακτισμό μου..
    ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημά μου πάντα..
    παλιά προσπαθούσα.. έκανα διάφορες κινήσεις για να αποδείξω στον εαυτό μου πως μπορώ και μόνη μου να σταθώ στα πόδια μου..
    έψαχνα για δουλειές από' δώ κι από' κεί.. τελικά καμία δεν έκατσε.. δεν με παίρνανε στις δουλειές γι' αυτό..
    ίσως τους έβγαζα προς τα έξω πως είμαι μαζεμένη, πως είμαι ακόμα παιδί, και δεν μου είχαν εμπιστοσύνη..
    αυτό με έχει επηρεάσει ψυχολογικά.. επειδή σκέφτομαι πως είμαι ανίκανη για δουλειά.. ό,τι σκεφτόσουν κι εσύ δλδ στα 18 σου..

    Σκέφτομαι τον ανταγωνισμό που υπάρχει εκεί έξω και λέω από μέσα μου..
    τόσος κόσμος με πτυχία και δεν βρίσκει δουλειά.. θα βρω εγώ που δεν έχω και προσόντα??
    μπορεί κάπου να υπάρχει μια δουλειά και για μένα.. αλλά το ότι έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που τελείωσα το σχολείο και ακόμα είμαι στα ίδια, να με συντηρούν οι γονείς, μου μειώνει τις πιθανότητες να βρω δουλειά στο μέλλον..

    Τελείωσα ένα ιεκ πέρυσι (δλδ τον Ιούνιο που μας πέρασε) και τώρα κάνω πρακτική..
    Αλλά αγχώνομαι, κάνω λάθη, φοβάμαι, τρέμω στην κυριολεξία.. δεν έχω και τις απαραίτητες γνώσεις.. και γενικά δεν τα πάω καθόλου καλά..
    σε φαρμακείο κάνω την πρακτική..
    Σκοπεύω να τελειώσω την πρακτική όπως όπως και μετά να μείνω πάλι στον αέρα, να ψάχνομαι απ' την αρχή..

    Όλοι στην προσπάθεια είμαστε το ξέρω..
    απλά υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι πιο χαλαροί, πιο χαρούμενοι που τα καταφέρνουν καλύτερα και αυτούς τους ζηλεύω..

    Καλή η ιδέα σου για το περπάτημα με ακουστικά στους δρόμους της πόλης..
    το έκανα κι εγώ αυτό παλιά αλλά όχι σαν βόλτα.. μόνο αν είχα να πάω κάπου συγκεκριμένα..
    αντί να πηγαίνω στο γήπεδο δλδ και να κάνω γύρω γύρω, μπορώ να περπατάω στην πόλη, για να έχω και άλλες παραστάσεις..
    τώρα που νυχτώνει νωρίς όμως μάλλον δεν θα μπορώ να το κάνω αυτό.. επειδή φοβάμαι και λίγο να περπατάω στην περιοχή μου νύχτα..

    Τέλος πάντων.. υπάρχουνε λύσεις πολλές.. το ξέρω..
    το θέμα είναι ποιος έχει την όρεξη και τη διάθεση να τις εφαρμόσει..
    καλημέρα..

Page 1 of 3 123 LastLast

Similar Threads

  1. Συναισθηματική υπερφαγία.......!!!
    By Deleted240217a in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 89
    Last Post: 14-01-2017, 23:02
  2. Συναισθηματικη υπερφαγια-βουλιμια
    By Elenh15 in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 12
    Last Post: 14-01-2016, 12:51
  3. υπερφαγια
    By bee100 in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 21
    Last Post: 23-11-2013, 22:12
  4. Υπερφαγία
    By whitecandle in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 85
    Last Post: 20-07-2012, 12:59
  5. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΥΠΕΡΦΑΓΙΑ/ΑΦΑΓΙΑ
    By Lacrymosa in forum Συναισθηματική Υπερφαγία, Ψυχογενής Βουλιμία
    Replies: 75
    Last Post: 07-05-2011, 09:52

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •