ΝΕΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ-Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ

[penelope27]

δελφινι μου,σε ευχαριστω..θα το ψαξω...

[Constantly curious]

1) Κάθε μέρα θα βρω 1 λεπτό για να σταθώ μπροστά στον καθρέφτη, να με κοιτάξω και να μου χαμογελάσω με τον πιο έντονο τρόπο. Έτσι νιώθω ότι με αποδέχομαι και διαβεβαιώνω τον εαυτό μου ότι κρατάω τα γκέμια!

2) Όποτε νιώθω την κατάθλιψη να με "τριγυρνάει" (όπως ακριβώς και ένα κρύωμα) θυμίζω στον εαυτό μου ότι life is a f***** mind game! Όλα είναι στο μυαλό. Και τα καλά και τα κακά μπορείς να τα δεις από χιλιάδες οπτικές γωνίες. Και κάθε μία σου προσφέρει μία διαφορετική διάσταση των πραγμάτων. Προσπάθησε να υιοθετήσεις θετική στάση. Παράδειγμα: μέχρι πρότινος είχα ανασφάλεια με τον ύπνο. Αν δεν κοιμόμουν νωρίς δεν θα μπορούσα να αποδώσω την επόμενη ημέρα. Ε και? Αν δεν κοιμηθώ νωρίς θα ξεραθώ το επόμενο βράδυ....

Όταν δε η κατάθλιψη μου κάνει "κανονική επίσκεψη", τότε την αποδέχομαι και την αντιμετωπίζω. Συνήθως προσπαθώ να κάνω το αντίθετο από αυτό που σκέφτομαι. Δηλαδή έχω την τάση να μείνω μέσα? Βγαίνω έξω. Βαριέμαι? Ψάχνω να ασχοληθώ με κάτι. Αν δεν βρω κάτι τότε απλά δεν κάθομαι!

3) 'Οταν με επισκέπτεται η απραξία φροντίζω να το λέω σε κοντινά μου πρόσωπα και να τους ζητάω να με τσιγκλάνε....να μην με αφήνουν σε χλωρό κλαρί! Να με κυνηγάνε για να δουλεύω πιο γρήγορα, για να βγούμε έξω, κτλ

Τώρα πια δεν ακολουθώ κάποια φαρμακευτική αγωγή (λόγο ιδιοσυγκρασίας δεν με βοηθούν τα φάρμακα). Μόνο κάτι βιταμίνες (Ω3 οπωσδήποτε-το είπε και κάποιος άλλος φίλος), Ginkgo Biloba και χαμομήλι (2 ποτηράκια την ημέρα και μετά τις 10 το βράδυ ψάχνω για κρεβάτι!).

Τέλος...σίγουρα όλοι όσοι πάσχουμε από κατάθλιψη δεν την κολλήσαμε ξαφνικά από κάπου. Αν ανατρέξουμε στην παιδική μας ηλικία θα θυμηθούμε πολλά πράγματα που ο εγκέφαλός μας με μαεστρία έχει στριμώξει σε μια ξεχασμένη γωνιά του...
Επίσης όλοι οι γονείς έχουν κάνει, κάνουν και θα κάνουν λάθη. Το θέμα όμως είναι ότι μετά από μία ηλικία (ή ακόμη καλύτερα μετά από μία βαθμίδα ωριμότητας που δεν συμβαδίζει πάντα με την ηλικία) η ζωή είναι στα δικά μας χέρια. Είτε συγχωρούμε και προχωράμε, είτε αδιαφορούμε και προχωράμε. Σε κάθε περίπτωση όμως προχωράμε.

Αυτά και ελπίζω να μην σας κούρασα.

Ενα πολυ ωραιο ποστ- απαντηση - αναλυση !!!
Απλα αναρωτιεμαι και σε ποιο σημειο τη βουτας την ρημαδα ; δλδ αν την εχεις χρονια ποσο θελει πια να σηκωθει να φυγει ; ουτοπικη η ερωτηση μου αλλα ειναι καλο να διαβαζουμε και για ανθρωπους που καταφεραν να βγουν απο το λαβυρινθο. Να σαι καλα !!!!

[Anhel]

Ενα πολυ ωραιο ποστ- απαντηση - αναλυση !!!
Απλα αναρωτιεμαι και σε ποιο σημειο τη βουτας την ρημαδα ; δλδ αν την εχεις χρονια ποσο θελει πια να σηκωθει να φυγει ; ουτοπικη η ερωτηση μου αλλα ειναι καλο να διαβαζουμε και για ανθρωπους που καταφεραν να βγουν απο το λαβυρινθο. Να σαι καλα !!!!

Καλησπέρα. Θα χρησιμοποιήσω την ερώτησή σου: "...πόσο θέλει να σηκωθεί να φύγει".
Προσωπικά αντιμετωπίζω την κατάθλιψη σαν ένα απρόσκλητο και ενοχλητικό επισκέπτη. Δεν θα περιμένω να φύγει.....θα τον φύγω.
Αυτή την περίοδο περνάω τη φάση του "δεν κουνιέμαι". Προσπαθώ λοιπόν να κάνω το αντίθετο. Βόλτες με την κόρη μου, μαστορέματα και πολύ ήλιο!.....
Όταν τα καταφέρνω (δεν τα καταφέρνω πάντα) κάθομαι και σκέφτομαι τι θα είχα κάνει αν δεν είχα πιέσει τον εαυτό μου....τίποτα.... και τι έκανα τελικά. Έτσι νιώθω ότι δεν έπραξα το αναμενόμενο αλλά αντέδρασα. Μικρά βήματα και πολλά χαμόγελα....

[Constantly curious]

Καλησπέρα. Θα χρησιμοποιήσω την ερώτησή σου: "...πόσο θέλει να σηκωθεί να φύγει".
Προσωπικά αντιμετωπίζω την κατάθλιψη σαν ένα απρόσκλητο και ενοχλητικό επισκέπτη. Δεν θα περιμένω να φύγει.....θα τον φύγω.
Αυτή την περίοδο περνάω τη φάση του "δεν κουνιέμαι". Προσπαθώ λοιπόν να κάνω το αντίθετο. Βόλτες με την κόρη μου, μαστορέματα και πολύ ήλιο!.....
Όταν τα καταφέρνω (δεν τα καταφέρνω πάντα) κάθομαι και σκέφτομαι τι θα είχα κάνει αν δεν είχα πιέσει τον εαυτό μου....τίποτα.... και τι έκανα τελικά. Έτσι νιώθω ότι δεν έπραξα το αναμενόμενο αλλά αντέδρασα. Μικρά βήματα και πολλά χαμόγελα....

Το παλεψα τοσες φορες αλλοτε με πεισμα, αλλοτε στη κοντρα, αλλοτε με εκλογικευση ... τοσες φορες που απλα θελω καποια στιγμη να μην υπαρχει καν, να συνεβη σε εναν αλλον ανθρωπο ολο αυτο. Κανεις δεν ζηταει τη πικρα θα μου πεις αλλά το παλευει. Σωστα ! Σε ευχαριστω για την απαντηση σου.

[ΑυτούΤουΚόσμου]

Να σου πάνε όλα καλά εύχομαι

[ΑυτούΤουΚόσμου]

Πηνελόπη με το ωραίο όνομα σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ με κατάθλιψη από πολύ μικρή. Μόνο που δεν πήρα φάρμακα ,είμαι 44 και πριν κάποιες μερες ήμουν κι εγω σκατά στο τσακ να πάω σε ειδικό αλλά πως τα κατάφερα και τσουπ το προσπέρασα ούτε κι εγώ ξέρω. Ξέρω από κρίσεις πανικού, δεν μπορούσα πουθενά να πάω ,έτρεμα από το φόβο και ήμουν συνέχεια πίσω από τη μαμά μου και τα βράδια δεν κοιμόμουν αν δεν της κρατούσα το χέρι και ήμουν και 23 χρονών μουλάρα!!!
Όλα στο μυαλό μας είναι. Βρίσκω πολλά κοινά με σένα, ταυτίζομαι μαζί σου σε πολλά σημεία. Όλα τα διαστήματα που δεν ήσουν καλά συνέχιζες την αγωγή ή τη σταματούσες?

Πως το ξεπέρασες?

[koritsi83]

Πηνελόπη με το ωραίο όνομα σε καταλαβαίνω απόλυτα. Κι εγώ με κατάθλιψη από πολύ μικρή. Μόνο που δεν πήρα φάρμακα ,είμαι 44 και πριν κάποιες μερες ήμουν κι εγω σκατά στο τσακ να πάω σε ειδικό αλλά πως τα κατάφερα και τσουπ το προσπέρασα ούτε κι εγώ ξέρω. Ξέρω από κρίσεις πανικού, δεν μπορούσα πουθενά να πάω ,έτρεμα από το φόβο και ήμουν συνέχεια πίσω από τη μαμά μου και τα βράδια δεν κοιμόμουν αν δεν της κρατούσα το χέρι και ήμουν και 23 χρονών μουλάρα!!!
Όλα στο μυαλό μας είναι. Βρίσκω πολλά κοινά με σένα, ταυτίζομαι μαζί σου σε πολλά σημεία. Όλα τα διαστήματα που δεν ήσουν καλά συνέχιζες την αγωγή ή τη σταματούσες?

Ola sto mialo mas einai??? O kathenas niothei diaforetika pos mporeis na peis ena tetio prama? O kathenas niothi pio polu anxos, allos pio liga symptomata katathlipseis..Einai meriki san kai emena pou ama den paroune xapia tha autoktonisoune giati akoune fones. Prosexe ti grafeis se auto to forum, epidi esu eisai dunati kai antekses xoris xapia den simeni oti h kathe periptosi einai h idia....