ΝΕΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ-Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ

[penelope27]

ΝΕΑ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ-Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ,ΕΙΜΑΙ 27 ΧΡΟΝΩΝ..ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΡΩΤΟΓΡΑΨΩ..ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΣΟ ΠΙΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΜΠΟΡΩ..ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΔΙΑΒΑΖΩ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΣΧΕΔΟΝ ΣΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ...ΜΕ ΒΟΗΘΑΕΙ ΠΟΛΥ ΝΑ ΜΗΝ ΝΙΩΘΩ ΜΟΝΗ.ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΜΕ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΟΠΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΕΠΙΛΟΓΗ.ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΙΑ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΦΥΣΙΚΑ,ΤΩΡΑ ΙΣΑ ΙΣΑ ΠΟΥ ΤΑ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΒΟΛΤΑ..ΜΕΧΡΙ ΤΑ 25 ΗΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΧΟΛΗ ΤΑΞΙΔΙΑ.ΟΛΑ ΟΜΩΣ ΤΑ ΑΦΗΝΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΗ.ΕΞΑΡΤΗΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙς ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΟΥ..ΠΑΝΤΑ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ,ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΕ ΑΠΑΞΙΩΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΟΥ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΕΜΠΕΛΑ ΑΧΡΗΣΤΗ ΚΛΠ.ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ ΕΧΩ ΔΕΧΤΕΙ ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΘ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΒΙΑ ΔΕΧΟΜΑΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ..ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ,ΕΧΩ ΚΑΛΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ,ΕΙΜΑΙ ΑΓΑΠΗΤΗ ΕΧΩ ΧΙΟΥΜΟΡ..ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΓΛΥΚΟ ΠΑΙΔΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ ΛΕΝΕ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΤΟΥ...ΘΕΩΡΗΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ...Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΩ ΠΑΣΧΩ ΑΠΟ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ..ΛΟΙΠΟΝ,ΠΡΙΝ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΠΡΩΤΗ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ.ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ..ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΩ ΚΛΠ ΚΛΠ...ΠΑΩ ΣΕ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΟΠΟΥ ΕΥΤΥΧΩΣ ΤΟΝ ΣΥΜΠΑΘΩ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΜΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ..ΜΟΥ ΕΞΗΓΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΧΑΝΑΧ ΑΝ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΧΡΕΙΑΣΤΩ ΝΑ ΠΑΙΡΝΩ ΛΙΓΟ.ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΕΝΤΑΤΙΚΑ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ..ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ..ΤΟΥ ΕΙΠΑ ΝΑΙ ΑΛΛΑΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ Ν ΤΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΩ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΑΜΕΛΗΣΑ..ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ ΣΟΚ ΠΟΥ ΥΠΕΣΤΕΙ ΧΩΡΙΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΦΙΛΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΑΝ ΜΑΝΑ ΘΑ ΕΛΕΓΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΞΑΝΑΜΙΛΗΣΩ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΜΙΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟΥ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ..ΠΕΦΤΩ ΟΣΟ ΠΟΤΕ ΑΛΛΟΤΕ..ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΕΤΟΙΑ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΑ ΟΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΦΑΩ..ΝΙΩΘΩ ΠΛΑΚΩΜΑ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΜΕΔΥΣΚΟΛΙΑ ΕΒΓΑΙΝΕ ΤΟ ΚΛΑΜΑ,,ΕΙΧΑ ΤΡΟΜΕΡΗ ΑΝΗΣΥΧΙΑ..ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ..ΑΝ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΠΟΥ ΦΟΡΑΩ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΝ ΕΙΧΑ ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ..ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟΝ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΑΝΤΙΚΑΤΤΗΛΙΠΤΙΚΑ..ΧΑΜΗΛΗ ΔΟΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ..ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ DEPRERAM ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΤΟΥ ΡΕΜΕΡΟΝ..ΚΑΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΛΕΥΩ,ΒΡΙΣΚΩ ΦΙΛΟΥΣ,ΑΝΟΙΓΕΙ Η ΟΡΕΞΗ ΠΗΓΑΙΝΩ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΒΑΖΩ ΣΤΟΧΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΕΙΜΩΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ..ΚΥΛΑΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΡΧΙΖς ΘΕΑΤΡΟ,ΤΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΑΛΑ ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΠΑΛΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΞΑΝΑΠΑΘΑΙΝΩ ΚΡΙΣΑΡΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ...ΛΕΩ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΝΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΩ ΚΟΝΤΑ ΣΤΙΣ ΡΑΓΕΣ ΤΟΥ ΤΡΕΝΟΥ ΜΗΝ ΠΕΣΩ ΚΛΠ ΚΛΠ..ΞΑΝΑΠΑΩ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ ΣΕΡΟΠΡΑΜ..ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΩ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ,,ΠΙΑΝΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ ΕΤΟΙΜΑΖΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΚΛΠ.ΕΧΩ ΑΡΧΙΣΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ,ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΝΕΕΣ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΕΡΩΤΙΚΕΣ.ΚΑΝΩ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΕΠΙΑΝΑ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ...ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ..ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΝΩ ΑΡΚΕΤΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΩ ΟΤΙ Ο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟ...ΑΛΛΑΖΩ ΣΧΟΛΗ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ 4 ΠΕΡΙΠΟΥ...ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΦΕΤΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΖΩ ΜΙΑ ΚΟΛΑΣΗ..ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΜΕ ΚΥΡΙΕΥΑΝ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ, Η ΣΧΟΛΗ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΕ ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΔΕΝ ΜΕ ΓΕΜΙΖΑΝ,ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΦΟΣΙΩΘΩ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΦΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΠΛΕΟΝ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΘΕΜΑΤΑΡΕΣ..ΚΛΕΙΝΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΩ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΓΙΑΤΡΟ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΟ PAUSE.ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΓΧΥΣΗ..ΜΟΥ ΚΟΒΕΙ ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΛΕΕΙ ΔΕΝ ΜΕ ΒΟΗΘΟΥΝ ΟΤΙ ΠΙΑ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ..ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΟΚΟΒΟΜΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΛΗ ΜΕΡΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΕ ΔΕΥΤΕΡΟ ΨΥΧΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΟΡΙΑΚΗ ΜΠΕΡΔΕΥΟΜΑΙ ΚΙ ΑΛΛΟ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΜΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ,ΕΓΩ ΝΑ ΕΧΩ ΕΝΟΧΕΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ..ΚΑΝΕΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ..ΟΙ ΛΙΓΟΣΤΟΙ ΦΙΛΟΙ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΙ ΠΑΘΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ..Ι ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ?ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΟΤΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΤΟΥ..ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΕΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΑΛΛΗ ΜΕΘΟΔΟ..ΕΝΑΝ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ ΜΕΘΟΔΟ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΠΝΕΕΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ..ΧΑΝΩ ΤΗΝ ΓΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΤΗΝ ΣΥΜΠΑΘΩ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΛΗΓΩΜΕΝΗ ΟΤΙ ΕΧΩ ΥΓΙΕΣ ΥΠΟΒΑΘΡΟ ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΚΑΛΑ...ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΕΝΩ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΟΜΑΙ ΔΕΝ ΜΕ ΠΥΡΟΔΟΤΕΙ ΝΑ ΒΡΩ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΩ ΤΗΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ..ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΟΜΑ Ι ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ..ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΠΝΙΓΟΜΑΙ,,ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΝ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΦΕΥΓΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΞΟΧΙΚΟ,,Η ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΟΒΑ ΣΤΑΔΙΑΚΑ..ΜΙΛΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΜΗΝ ΜΠΟΡΩΝΤΑΣ ΝΑ ΑΝΤΕΞΩ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΙ CYMBALTA TWN 60 ΤΟ ΠΡςΙ KAI DEPRERAM TWN 30 ΤΟ ΒΡΑΔΥ..ΤΟ ΧΑΝΑΧ ΣΥΝΝΕΦΟ ΣΤΟ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑ..ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΑΘΑΙΝΩ ΤΗΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ..ΠΑΡΑΚΑΛΑς ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ..ΤΕΛΙΚΑ ΠΗΓΑ ΕΓς ΕΚΕΙ..ΗΜΟΥΝΣΕ ΜΙΑ ΤΡΕΛΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΑΙΓΗΝΗΤΕΙΟ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΗΘΕΛΑ..ΑΡΧΙΣΑΝ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΤΩ ΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΜΟΥ..ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΟΥΣ ΨΥΧΟΛΟΓΟΥΣ ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ ΖΩΗ...ΠΕΡΝΑΩ ΑΣΧΗΜΑ ΠΟΛΥ..ΣΗΜΕΡΑ ΞΑΝΑΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ..ΜΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΡΕΛΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑ ΝΑ ΧΙΕΖΟΜΑΙ ΟΤΑΝ ΦΕΥΓΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ..ΕΧΩ ΧΑΣΕΜΟΥ..ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΖΩΗ..ΕΧΩ ΚΛΕΙΣΤΕΙ ΣΕ ΜΕΝΑ..ΣΑΝ ΝΑ ΜΕ ΤΙΜΩΡΩ..ΜΕ ΑΓΧΩΝΕΙ ΤΟ ΕΞΩ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ...ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΑΙΣΙΟ ΚΕΝΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ..ΜΟΝΟ ΕΣΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ..ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑΣ ΣΑΣ..ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...

[menis_64]

μπορουμε να σε καταλαβουμε καθως και η δικη μας ιστορια καπως ετσι ξεκινησε!!! Εκει που ημασταν καλα, αρχισαμε να βουλιαζουμε στο απολυτο κενο, στο χαωδες μαυρο της μοναξιας!!! Βαικα αν θα σου ηταν ευκολο να μην γραφεις με κεφαλαια γιατι διαβαζονται δυσκολα οπως και τα λεγομενα greeklish!!! Βασικα θα σου πω ενα εξης ρητο, το οποιο αν το ψαξεις θα με καταλαβεις...''αμαρτιες γονεων παιδευουσι τεκνα''!!! Χωρις να θελω να κατηγορησω ολους τους γονεις γενικα, υπαρχουν πολλοι γονεις που για τα λαθη τους τα πληρωνουμε εμεις...Και ως λαθος εννοω οτιδηποτε, ακομα και που δεν εμαθαν να φερονται σαν σωστοι γονεις...Αρχικα, δεν μπορω να σε κανω καμια ειδους διαγνωση απο τα λεγομενα σου αλλα σαν 27 ετων καλυτερα να παρεις την ζωη στα χερια και να σηκωνεις μπαϊρακι οπου και οταν πρεπει!!! Ειναι δυσκολο, ξερω, καταλαβαινω, αλλα καποιοι ανθρωποι εμαθαν απλα να πληγωνουν τους αλλους συναισθηματικα...αυτο και τιποτα περισσοτερο!!! Οποτε προσπαθησε να μην πεσεις χαμηλοτερα...Δεν αξιζει!!! Για ολους αυτους που μας χαλανε τα ονειρα μας, για ολους αυτους που θελουν να υποφερουμε, για ολους αυτους που απλα εμαθαν να ζουν πατωντας πανω σε αλλους...!!!

[penelope27]

καλησπερα!!ευχαριστω για την απαντηση...τα ξερω ολα αυτα που λες απλα εχω απογοητευτει απολυτα...βλεπεις η ψυχολογοι λενε δεν εχω δομη προσωπικοτητας..αρα ουτε ξερω τι μου γινεται... εχω καταλαβει ολα αυτα για τους γονεις και πιστεψε με οταν καταλαβα ποσο μονη ειμαι επαθα φρικη...αυτοι ειναι πιο αδυναμοι απο μενα..ομως ελα που δεν με εμπιστευομαι... βασικα δεν με γεμιζει τιποτα,διοτι δενξερω που πατω και που βρισκομαι..παντα ημουν χαμαιλεοντας και προσαρμοζομουν σε ολα..δυσκολες καταστασεις που δεν μπορουσα να ανταπεξελθω.. ανεξαρτητη απο μικρη..εφευγα με αεροπλανα σε ολη την ευρωπη για εναν ερωτα...τωρα?? ουτε για ενα μπανιο φιλε μου... φοβιες,αυτοκτονικοι ιδεασμοι,καταθλιψη και απομονωμενη κατ'επιλογην..

[kerasi]

Εφοσον σου είχαν πέσει ολα μαζι οταν χώρισες, τελείωσε και η φιλία με την αλλη κοπέλα, έχεις και τους γονείς να γκρινιάζουνε, λογικό είναι να τα πάθεις ολα αυτά. Και λίγα είναι, μονο και μονο ο χωρισμός κατα κανόνα φέρνει παρα πολλά.

[penelope27]

η πρωτη κριση πανικου ηταν πριν γινουν αυτα...απλα τοτε κατερρευσα..το θεμα ειναι οτι 2 χρονια τωρα παλευω και δεν ξερω γιατι φοβαμαι να ''ζησω'' τελικα...

[Apos]

Μόλις διάβασα την ιστορία σου και σε νιώθω σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό. Αν θα ήθελες να μιλήσουμε μέσω email στείλε μου : *************. Το θέμα είναι πιστεύω όχι τόσο δικό σου, αλλά ότι έπεσες σε λάθος ψυχοθεραπευτές. Δεν θέλω να κρίνω τη δουλειά τους, αλλά με τα ίδια συμπτώματα η δικιά μου ψυχολόγος με βοήθησε απλά με ψυχανάλυση και χωρίς χάπια. Μην χάνεις την ελπίδα σου ψάξε και θα βρεις έναν που θα σου ταιριάξει και θα σε βοηθήσει, αλλά μην το αφήνεις, κάν' το για εσένα. Δυστυχώς πολλοί ψυχολόγοι δεν σε καταλαβαίνουν.