Ειναι αναγκαστικα μοιραιο τα θελω σας να ισορροπισουν χωρις κανεις να νιωθει καταπιεσμενος.

[Bonnie1]

Τα θελω κατα τη γνωμη μου ισορροπουν οταν το μεγαλυτερο θελω σου ειναι ο αλλος και οταν το μεγαλυτερο θελω του εισαι εσυ. Τοσο απλα....και τοσο δυσκολα...

[liberchild]

Τhumbs up !

[marias]

Originally posted by liberchild

για να διατηρηθεί αυτή η συμφωνία, θα πρέπει να πας πίσω, πολύ πίσω, εκεί στην αθωότητα των πρώτων σημαντικών στιγμών.
Εκεί που το δόσιμο ήταν αυτονόητο και η ανάγκη ήταν μόνο η ικανοποίηση του άλλου.

Βρες αυτή τη στιγμή, πιάσε τη απ τα μαλλιά, και μη την αφήσεις ποτέ. Νά\'σαι σίγουρος ότι το ίδιο θα κάνει κι ο άλλος. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, η υπέρβαση είναι έρωτας κι ο έρωτας υπέρβαση.

Και να πως ξαφνικά, διαβάζοντας τα παραπάνω, αρχίζω να κλαίω... Έχω χωρίσει εδώ και δύο μήνες μετά από σχέση ακριβώς δύο χρόνων (ειρωνεία αλλά χωρίσαμε στην επέτειο μας). Προφανώς σε μας, το δόσιμο έπαψε να είναι αυτονόητο και αμοιβαίο...Προφανώς
χάσαμε αυτή τη στιγμή...Δεν ξέρω, ίσως τελικά να μην ήμασταν έτοιμοι για την υπέρβαση, ίσως δεν ξέραμε και μετά δεν θέλαμε να παλέψουμε για την μετάβαση σε άλλο επίπεδο, μάλλον φταίει ο εγωισμός μας και ένα σωρό άλλα...Παλεύω με την απαισιοδοξία μου, θέλοντας να πιστέψω ότι την επόμενη φορά, στην επόμενη σχέση, όσο δύσκολο και ακατόρθωτο μου φαντάζεται θα βρω αυτή τη στιγμή, θα την πιάσω απ τα μαλλιά, και θα προσπαθήσω να μη την αφήσω ποτέ. Ελπίζω και εύχομαι ότι το ίδιο θα κάνει κι ο άλλος. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, η υπέρβαση είναι έρωτας κι ο έρωτας υπέρβαση...

[kill_bill]

Γίνεται τελικά να υπάρχει τέτοια ισσοροπία; Τα δικά μου θέλω είναι πολλά! Περισσότερα απο τα δικά της θέλω και σίγουρα αρκετές φορές τα θέλω μου σκεπάζουν τα δικά της. Είμαι κτητικός και πολύ απο ότι φαίνεται, πιθανότατα επειδή μεγάλωσα μέσα σε μια σχέση που τα θέλω μας ήταν κοινά.

Επειδή όμως οι άνθρωποι δεν είμαστε ίδιοι νομίζω τελικά πως πρέπει να υπάρχει λογικός συμβιβασμός. Το κακό είναι όταν μόνο ο ένας κάνει υποχωρήσεις και ο άλλος ικανοποιεί όλα του τα θέλω ακόμα και όταν γνωρίζει οτι με αυτό τον τρόπο στεναχωρεί το φίλο/η του.

Νομίζω οτι απο χθες νοιώθω πολύ καλύτερα πάντως και ίσως πρέπει να παίρνουμε πιο χαλαρά το θέμα.

[Woman]

Συνήθως, απ\' όσα ζευγάρια έχω παρακολουθήσει, ο ένας πάντα υποβιβάζει ή αλλιώς μειώνει τα θέλω του. Είναι δύσκολο πιστεύω να ισορροπήσουν αυτά. Χρειάζεται θέληση και από τους δύο. Τον τελευταίο 1 χρόνο της σχέσης μου, πάλευα για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Προσπαθούσ να του δώσω να καταλάβει ότι πρέπει να σκεφτεται και τα θέλω τα δικά μου, τα οποία σημειωτέον είχα ξεχάσει κι εγώ. Φανταστείται σε τι σημείο έφτασα.

Αυτή η υπέρβαση... αχ....