Ερώτηση?

[pokemongo]

Εχεις δίκιο serios , είσαι τυχερός που ΄έχεις έναν συμβατό γιατρό να σε κουράρει! Είναι πολυ σημαντικό αυτό!

[serios]

Η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ ικανοποιημένος από τις συνθήκες ανάρρωσης μου και την συνεργασία με τον γιατρό. Αγγίζει το τέλειο νομίζω από άποψη παραγόντων. Σ'αυτό το σημείο δεν είμαι ικανοποιημένος από την ζωή μου ακόμα όμως. Νομίζω βρίσκομαι στα μισά του δρόμου για να πάρω την ζωή στα χέρια μου.

[menis_64]

[QUOTE=pokemongo;632540]Εσύ menis-64 ιψδ σου έχουν διαγνώσει? Φαντάζομαι για να παίρνεις βενζοδιαζεπίνες , τις παίρνεις ως αγχολυτικό. Και μένα μου κάθεται καλύτερα το stedon.

οχι φιλε καταθλιψη εχω με τεραστιο βαθμο αγχους, οποτε για να το κουμανταρω μιας και στον υπνο μου, με βγαινει ολη η ανυσυχια και δεν κοιμαμαι, εχω ριξει τις βενζοδιαζεπινες σαν υπνωτικο και οχι σαν αγχολυτικο, καθως κανω αρκετους μηνες χρησης ωστε να μπορω να πω πως δρα και αγχολυτικα....

[pokemongo]

Και εγώ 5 χρόνια stedon παίρνω , αν το κόψω παθαίνω στερητικά! :p

[menis_64]

ολες τις βενζο....τις κοβει σιγα-σιγα και οχι μαχαιρι!!! Μειωνοντας την δοσολογια σταδιακα...Αυτο αν σε ενδιαφερει να απεξαρτηθεις απο αυτες!! Εγω ακομα δεν το εβαλα σκοπο...Ας δω μια βελτιωση στην καταθλιψη και μετα βγαζουμε το zanax!! Μονο που το minitran ηδη εχει αρχισει να βοηθαει πολυ, οποτε ειμαστε σε καλο δρομο!!!

[serios]

@pokemon αν θες να έχεις μια καλή ανάρρωση να ξέρεις πως με τα χάπια δεν κάνουμε πειράματα. Δεν είναι ακίνδυνες καραμέλες. Ακολουθείς πιστά την αγωγή και δεν κάνεις αλχημείες. Αποφεύγεις μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Ενημερώνεις τον γιατρό για παρενέργειες. Δεν τα κόβεις ποτέ μαχαίρι όσο καλά και αν αισθάνεσαι γιατί δεν μιλάμε για θεραπεία ολοκληρωτική.

[pokemongo]

Σήμερα βγήκα για καφέ με δύο φίλους μου , που είχα καιρό να τους δω , και ξαφνικά στο 10λεπτό με έπιασε κάτι σαν μια εσωτερική ταραχή , ένα ανασκίρτημα , και ήθελα να φύγω ! Δεν μπορώ να κταλάβω τι είναι αυτό! Ποτέ μου δεν είχα αγοραφοβία . Κρίση πανικού ήταν , ακαθισία ήταν? Πάντως με έχει ξαναπιάσει πιο παλιά. Ελέγχει κάποιος άλλος το σώμα μου? Πολύ παράξενο! Σαν να πήγαινα να τιναχτώ ένιωθα!

[menis_64]

στο φαρμακο δεν αποδιδεις τιποτα? Βασικα αυτο που περιγραφεις θελει αναλυση για να βρεις τι ηταν και γιατι το επαθες....Αλλα σκεψεις ή ιδεες οτι καποιος αλλος ελεγχει το μυαλο σου ή το σωμα σου, γενικα σε γενιουνται οταν παιρνεις αντιψυχωσικα...ειναι φαρμακα που προσπαθουν να τροποποιησουν την ψυχη του ανθρωπου, οποτε για σκεψου....και πες μας!

[pokemongo]

menis 64 πριν 5 μήνες η ζωή μου κυλούσε τέλεια , έκανα πλάκες , έβγαινα με φίλους , ήμουν κοινωνικός , έβγαινα με την κοπέλα μου , και ξάφνου μια μέρα , αρχίσανε κρίσεις πανικού , αγοραφοβίες , υπερευαισθησία στην γνώμη των άλλων , και ιδέες ότι κάτι δαιμονικό ελέγχει το σώμα μου . Πιστεύω στην δύναμη των φαρμάκων , αλλά δε πιστεύω στα ξαφνικά ξεσπάσματα . Δεν ειναι δυνατόν εκεί που κάθομαι αμέριμνος και πίνω τον καφέ μου , να με πιάνει μια εσωτερική παρόρμηση , ανησυχία να φύγω , και να μην μπορώ να παρακολουθήσω μια ταινία με την ησυχία μου . Μα τόση αυθυποβολή πια? Εγώ ίσα ίσα που πιστεύω ότι και λίγα φάρμακα παίρνω ! Το ζυπρέξα των 5 και το stedon δεν τραβάνε ως τώρα . Θα τους δώσω χρόνο. Serios δεν διακόπτω τα φάρμακα χωρίς προτροπή γιατρού ποτέ , αλλά η διάγνωση ''κατάθλιψη'' δεν ξέρω αν ταιριάζει στη δεδομένη περίοδο. Το ότι το σώμα μου ελέγχεται απο κάτι δαιμονικό , το ότι δεν μπορώ να κάτσω σε μια μεριά δεν ξέρω αν υποδεικνύουν κατάθλιψη! Και το γεγονός ότι φοβάμαι να βγω έξω. Νιώθω σαν νεογέννητο που μαθαίνει τώρα τον κόσμο!

[serios]

Η κατάθλιψη μπορεί να μη είναι κλινικής μορφής αλλά μια θλίψη ίσως υπάρχει με βάση όσα λες και το βρίσκω λογικό.
Κρατήθηκα στο τελευταίο που είπες ότι νιώθεις σαν μικρό παιδί που μαθαίνει τώρα τον κόσμο. Δεν ξέρω αν το εξέλαβα σωστά αλλά την ίδια αίσθηση έχω και γω. Στην περίπτωση μου υπάρχει συχνά μια διαδικασία παλινδρόμησης. Δηλαδή επιστρέφεις σε μοτίβα προηγούμενων ηλικιών. Δεν ξέρω ακριβώς πως λειτουργεί αυτός ο μηχανισμός. Ίσως είναι μηχανισμός άμυνας, δεν είμαι σίγουρος. Σίγουρα κάποιος που σπούδασε ψυχολογία θα μπορούσε να μας πει. Πάντως αυτή την στιγμή νιώθω σαν παιδί σε σώμα ενήλικα. Άσχημο πράγμα νομίζω. Αν από παιδιά έχουμε την θέληση να μεγαλώσουμε και γινόμαστε 30 και είμαστε σαν έφηβοι στην καλύτερη,τι να πω.
Στην δική σου περίπτωση ίσως να μη είναι τόσο έντονο και πιθανόν να βρεις και πάλι τον εαυτό σου σιγά σιγά μέχρι να φύγουν τα συμπτώματα και αυξηθεί η αυτοπεποίθηση σου και πάλι καθως και η σιγουριά γιατί όλο αυτό φέρνει ανασφάλεια.

[pokemongo]

Δεν ξέρω , μπορεί να αναπτύσσω ψύχωση , πάντως κατάθλιψη ξέρω τι είναι ! Εσυ serios είσαι λειτουργικός κανονικά? Βγαίνεις έξω με φίλους? Κρίσεις πανικού είχες ποτέ?

[menis_64]

κοιταξε φιλος, αν πιστευεις οτι οι κρισεις πανικου και ολα αυτα σου ηρθαν αδικαιολογητα απο εκει που δεν το περιμενες οκ, δεν ειμαι ουτε ψυχιατρος, ουτε ψυχολογος, να σου δωσω απαντησεις...Γιατι εμενα μου ηρθανε ως αποτελεσμα μακροχρονιου αγχους! Αλλα αν βλεπεις οτι καπως δαιμονιζεσαι χωρις λογο και ετσι τοτε θα σε ρωτουσα τι σχεση εχεις με την εκκλησια...Για παραπανω αν θες στειλε πριβε