νεα διαγνωση-διπολικη διαταραχη - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 10 FirstFirst 12345 ... LastLast
Results 31 to 45 of 150
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    1,416
    Αντε μπράβο ferro μου!
    Καλή αρχή!!!

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    703
    σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου!

  3. #33
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Location
    Αθήνα
    Posts
    850
    Μπραβο φερρο πολυ χαιρομαι. Αντε με το καλο. Ευχομαι αυτη η νεα σου αρχη να εχει καθε επιτυχια.

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    703
    να σαι καλα winston μου!

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    703
    τελικα λογω του οτι η δουλεια που βρηκα ηταν της πλακας(φυλλαδια),συζητησα με τους δικους μου και δεχτηκαν να με στηριξουν οικονομικα για οσο διαστημα δεν ειμαι καλα...και να ψαξω τοτε κατι καλυτερο.(οταν συνελθω)

  6. #36
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    1,416
    Δεν θα σε βοηθούσε αυτή η δουλειά όμως και στο να έχεις κάτι να κάνεις,να έχεις κάποιον λόγο να βγαίνεις από το σπίτι?Εκτός από το οικονομικό δηλαδή.

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    1,024
    Originally posted by Dalia
    Δεν θα σε βοηθούσε αυτή η δουλειά όμως και στο να έχεις κάτι να κάνεις,να έχεις κάποιον λόγο να βγαίνεις από το σπίτι?Εκτός από το οικονομικό δηλαδή.
    Για να μη πω ακριβώς το ίδιο απλά παραθέτω ακριβώς τα λόγια της dalia
    been good, been bad. WILL GO ON

  8. #38
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    703
    δικιο εχετε αλλα τελικα....δεν αισθανομαι ακομη ετοιμη για δουλεια...

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    703
    σας παραθετω ενα κειμενακι μου

    ελπιδες ματωμενες
    στοιβαγμενες στο συρταρι του χθες
    σφαλισμενες γερα με λουκετο
    ψαχνεις να βρεις το κλειδι,μα το κλειδι δεν βρισκεται
    ποιος αραγε στ\'αρπαξε?ποιος αραγε?
    κλαις με πονο βαθυ καθως καταλαβαινεις
    πως το κλειδι το χεις εσυ κρυμμενο...
    τοσο βαθεια κρυμμενο που δεν μπορεις να τ\'ο βρεις
    κι ουτε εχεις πια κουραγιο να το ψαξεις...

  10. #40
    Junior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    1
    Συγχαρητήρια για το φόρουμ σας. Θα ήθελα τη βοήθειά σας. Βρισκόμαστε οικογενειακώς σε μια κατάσταση απόλυτης παράνοιας βιώνοντας μία διπλή ασθένεια του πατέρα μου. Οι ειδικοί του έχουν διαγνώσει διπολική νεύρωση κι αυτή τη στιγμή διατρέχει τη φάση της μανίας. Πέρα απ\' αυτό (και δεν ξέρω εντέλει κατά πόσο είναι και το χειρότερο) πρόσφατα του διέγνωσαν και καρκίνο. Επείγει, όπως καταλαβαίνετε, να ξεκινήσει τις θεραπείες του αλλά μπροστά μας βλέπουμε ένα τεράστιο βουνό. Οι ειδικοί μας συνέστησαν να μην του πούμε χύμα τι ακριβώς έχει, να μη χρησιμοποιήσουμε δηλ. τη λέξη \"καρκίνος\" αλλά να προσπαθήσουμε να βρούμε τον τρόπο να τον πείσουμε να κάνει και τις δύο θεραπείες, ψυχιατρική και χημειο, παράλληλα. Εδώ και ενάμισι μήνα, παρατήσαμε τις δουλειές μας από την επαρχία και κατεβήκαμε Αθήνα, μπαινοβγαίνοντας σε νοσοκομεία, ψάχνοντας γιατρούς, κλπ. Του έχουμε πει επακριβώς τα χαρακτηριστικά της νόσου του, τους κινδύνους, τις συνέπειες, σε σημείο που κι ένα παιδάκι 10 χρονών θα καταλάβαινε ότι πάσχει από καρκίνο αλλά εκείνος δεν θέλει να το συνειδητοποιήσει. Το χειρότερο της όλης υπόθεσης είναι ότι κάνει το ΕΓΚΛΗΜΑ να συνεχίζει, παρά τις υποδείξεις των ψυχιάτρων, την αγωγή που έπαιρνε όταν ακόμη βρισκόταν στη φάση της κατάθλιψης, ήτοι Ladose. Ο ψυχίατρος, διαγιγνώσκοντας την ακραία κατάσταση στην οποία βρίσκεται, του συνέστησε 75ml την ημέρα Seroquel όμως εκείνος όχι μόνο ΄δεν το παίρνει αλλά συνεχίζει πεισματικά το Ladose, φοβούμενος, κατά την κρίση του, να μη ξαναπέσει σε κατάθλιψη. Επ\' ουδενί, δεν έχει συναίσθηση της ψυχιατρικής φάσης στην οπόια βρίσκεται, βλέπει εχθρικά εμένα και τη μάνα μου, καθώς θεωρεί ότι στεκόμαστε \"εμπόδιο στην ευτυχία του\", χωρίς φυσικά να συνειδητοποιεί ότι αυτή η ευτυχία είναι απόρροια του Ladose. Δεν έχουμε καμία απολύτως ισχύ πάνω του, δεν τολμάμε έτσι όπως είναι να του φέρουμε αντίρρηση για τίποτα, έχουμε αναγκαστεί να βαδίζουμε στα βήματά του, στην απόλυτη παράνοια δηλαδή. Αγοράζει ανεξέλεγκτα, σε σημείο που δεν ξέρουμε αν σε λίγο καιρό θα έχουμε σπίτι να μείνουμε και φαϊ να φάμε, επείγει να ξεκινήσει θεραπεί για τον καρκίνο αλλά εκείνος βρίσκεται στον κόσμο του, σε άλλη διάσταση... Όλοι έχουν αρχίσει να μας μιλάνε για εισαγγελική εντολή αλλά εμείς, γνωρίζοντας τον άνθρωπό μας, αρνούμαστε να το κάνουμε γιατί αυτό θα έχει πλέον ολέθριες συνέπειες που δεν θέλω να τις εκθέσω εδώ.
    Η μητέρα μου κι εγώ βρισκόμαστε σε απερίγραπτη φάση. Η μητέρα μου έχει αρχίσει τα Seropram και τις τελευταίες μέρες Lexotanil, εγώ που πάντα ήμουν κατά των ψυχοφαρμάκων παίρνω κάθε μέρα σχεδόν Lexotanil γιατί νιώθω ότι παθαίνω αμοκ. Έχω αρχίσει να νιώθω ότι δεν υπάρχει κοινός θνητός που να μπορεί να δώσει λύση. Έχετε εσείς να προτείνετε κάτι;

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    May 2007
    Posts
    703
    εχω πιει μπιρες!πολλες μπιρες!!!το ξερω πως αυτο δεν ειναι λυση στα προβληματα μου,μα τουλαχιστον ειναι μια φυγη...και εχω τοσο μα τοσο αναγκη μια φυγη!να ξεφυγω απο την γκρινια των δικων μου,να ξεφυγω απο τα προβληματα μου,ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ!!!

    ΥΓ.ΤΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑΚΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΑΡΕΣΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΑΣ???

  12. #42
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2006
    Posts
    1,416
    Αχ ferro μου πόσο σε καταλαβαίνω.Κι εγώ θα\'θελα να ξεφύγω από τον εαυτό μου,τα προβλήματά μου.Το πρωί δεν ήθελα πάλι να ξυπνήσω,ήθελα να κοιμάμαι για να μην καταλαβαίνω.

    Το ποιηματάκι σου ωραίο είναι. Ακριβώς όπως τα γράφεις είναι.

  13. #43
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2007
    Location
    Απο την Θεσσαλονικη με αγαπη
    Posts
    2,855
    ΠΙΝΕΙΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΟΤΑΝ ΔΟΥΝ ΤΟ ΧΑΛΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΛΥΠΗΘΟΥΝ;
    Παρεα με την μοναξια πως να περασει η βραδια, που να ΄σαι σημερα και νιωθω σιδερα να σφιγγουν την καρδια

    http://www.youtube.com/watch?v=ScnQDRkJpJI

  14. #44
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Location
    Αθήνα
    Posts
    850
    Manthes, ΕΛΕΟΣ οποιος πίνει δηλαδη πινει για να τον λυπηθούν?? Πως σου ρθε αυτο? Ελεος δηλαδη...

    και γω επινα οταν ημουν φοιτητης Θεσσ/κη και πολύ και μια φορα με πήγαν στο νοσοκομειο ημιλιπόθυμο από τσικουδιά. Δεν έπινα για να με λυπηθούν ηπια γιατι ηθελα να ΞΕΦΥΓΩ από τα προβλήματα μου που με έπνιγαν. Φυσικα και ΔΕΝ ξεφυγα με το ποτο... οταν συνερχόμουν από το μεθυσι τα έβλεπα ολα χειροτερα, μονο οταν εκανα κεφαλι αισθανομουν καλα μετα ημουν χαλια οταν συνηδητοποιούσα τη πραγματικοτητα. Ενας λόγος που εχω κοψει μαχαιρι το ποτο ειναι αυτος. (ο άλλος ειναι οτι παιρνω φαρμακα)

  15. #45
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2007
    Location
    Απο την Θεσσαλονικη με αγαπη
    Posts
    2,855
    ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ Ή ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ; ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΗΤΑΝ ΕΠΕΙΔΗ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ. ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΡΩΤΗΣΑ ΤΟΝ ΛΟΓΟ. ΜΑΘΕΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
    Παρεα με την μοναξια πως να περασει η βραδια, που να ΄σαι σημερα και νιωθω σιδερα να σφιγγουν την καρδια

    http://www.youtube.com/watch?v=ScnQDRkJpJI

Page 3 of 10 FirstFirst 12345 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •