Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη

[LitSof]

Καλησπέρα. Είμαι νέα στο forum και ο λόγος που άνοιξα λογαριασμό είναι γιατί θέλω να συζητήσω το πρόβλημα μου. Όπως φαίνεται και από τον τίτλο ο φίλος μου δεν με εμπιστεύεται πλέον για το σοβαρότατο λόγο ότι νομίζει ότι του κλέβω λεφτά. Η ιστορία όμως ξεκινάει από πολύ πιο πριν. Ξεκινώντας τη σχέση μας του είχε καρφωθεί στο μυαλό ότι κάνω χρήση ηρωίνης (κάτι το οποίο φυσικά δεν συμβαίνει), όχι ενδοφλέβιας, αλλά περιστασιακής. Προσπάθησα άπειρες φορες να το συζητήσω μαζί του για να βγάλουμε μια άκρη και να λυθεί η παρεξήγηση κάτι το οποίο δεν έγινε ποτέ... Ένας από τους λόγους που τον έκαναν να το πιστεύει αυτό, απ όσα μπόρεσα να καταλάβω, είναι 1ον ότι το αγόρι μίας φίλης μου κάνει χρήση, το οποίο βέβαια δεν έχει ιδιαίτερη λογική, διότι εγώ δεν έχω καμία επαφή μαζί του πέραν των φορών που βρίσκομαι με τη φίλη μου κ είναι και αυτός μαζί. Σ αυτό το σημείο χρειάζεται να αναφέρω ότι εγώ άρχισα να πιστεύω ότι κάτι δεν πάει καλά μ αυτόν τον άνθρωπο, και απ' ότι φαίνεται δυστυχώς έχω δίκιο. Πιθανότατα πάσχει από κάποια ψυχική ασθένεια...
Η επιμονή του πως κάνω χρήση ηρωίνης δεν έφυγε ποτέ, νόμιζε πως δεν θέλω να του το πω γιατί ντρέπομαι γι αυτό κ έτσι άρχισε να με εμπιστεύται όλο κ λιγότερο. Έφτασα στο σημείο να πιστεύω πως ο ίδιος το κάνει και το προβάλει σε εμένα, δεν ξέρω τι να πιστέψω... Σημαντικό γεγονός το οποίο εξηγεί όλα τα παραπάνω είναι ότι τα τελευταία 12-13 χρόνια της ζωής του κάνει συχνή χρήση LSD και άλλων ουσιών (κοκα, mdma) και φυσικά χασίς. Για να καταλήξω και να μη μακρυγορώ, πριν λίγο καιρό χάθηκαν από το σπίτι του κάποια πράγματα αξίας και επειδή ήμουν η μόνη που έμπαινα σπίτι του θεώρησε ότι εγώ τα έκλεψα και όχι ότι κάποιος μπορεί να μπήκε στο σπίτι ας πούμε (γιατί πολλές φορές άφηνε και ξεκλείδωτη τη μπαλκονόπορτα και η πρόσβαση διόλου δύσκολη δεν ήταν). Μία άλλη φορά νόμιζε πως του έκλεψα ένα 20ρικο από το πορτοφόλι του το οποίο το ξεχάσαμε γιατί κατάλαβε ότι μάλλον το είχε χαλάσει κ δν το θυμόταν. Και πριν λίγες μέρες είχαμε βγει για ποτό και είχε πάνω του αρκετά λεφτά που μόλις είχε πάρει από μία δουλειά και μου το χε πει. βγηκαμε, όλα καλά, γυρίσαμε σπίτι μαζί κοιμηθήκαμε και το πρωί που ξυπνήσαμε πουθενά το πορτοφόλι!!! και φυσικά ποιον άλλον θα κατηγορούσε εκτός από εμένα ... εκεί έφτασε ο κόμπος στο χτένι, και πολύ άντεξα.
Τώρα η κατασταση είναι ως εξής, μου βγάζει άπειρη κακία γτ εγω προσπαθω να τον λογικέψω κ αυτός θεωρεί ότι θέλω να τον έχω από κοντα για να του τρωω τα λεφτα. Φυσικά δν μπορεί να υπάρξει φυσιολογική επαφή πλέον μεταξύ μας. Εγώ αυτό που θέλω να μου πείτε, πιστεύετε υπάρχει τρόπος να κερδίσω ξανά την εμπιστοσύνη του. Ξέρω... ακούγεται τρελό να το θέλω, αλλά νιώθω πως πρέπει να το κάνω,γιατί τον αγάπησα τον ένιωσα και μπορώ να τον καταλάβω σε πολλά και νιώθω τόσο αδικημένη που έχω πισμώσει και συνέχεια φαντάζομαι τη μέρα που θα καταλάβει. Αλλά η εμπιστοσύνη του έχει χαθεί τελείως... Σήμερα ήταν η τελευταία μας συνάντηση, μου είπε πως έχει νιώσει λύπηση για εμένα κ του είπα πως πιθανόν να πρέπει να επανεξετάσει τους λόγους για τους οποίους επιλέγει να είναι με κάποιον άνθρωπο. Απλά περιμένω τις γνώμες σας για να νιωσω έστω λίγο καλύτερα και να ξέρω ότι κάνω το σωστό. Συγγνώμη για το μακρόσυρτο κείμενο, αλλά είναι πραγματική ανάγκη. Ευχαριστώ
Υ.Γ. Έχω αναρτήσει το ίδιο κείμενο και στην ομάδα ψυχώσεις γιατί νομίζω ότι ταιριάζει και στις δύο

[OuraniaK]

Λυπάμαι που θα το πω! Φύγε τρέχοντας. Ήμουν με άνθρωπο που έκανε χρήση, ένιωσα την ίδια ανάγκη να βοηθήσω. Δεν υπήρχε εμπιστοσύνη εννοείται και σε πάροδο χρόνου η προσπάθεια σου δεν θα γίνει αντιληπτή και ούτε θα εκτιμηθεί ποτέ. Ίσως ακούγεται εγωιστικό αλλά χάνεις το χρόνο σου όσο και να προσπαθήσεις, όσο και αν τρέχεις για να καλύψεις τις ανάγκες του, να στέκεσαι πλάι του σε κάθε δύσκολη στιγμή στο τέλος (και τέλος εννοώ τη μέρα που θα πεις τέρμα ως εδώ) θα σου πει πως πότε σου δεν τον αγάπησες. Δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε, μόνο οι ίδιοι μπορούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους δυστυχώς. Είναι λάθος σου να πιστεύεις πως ζεις για έναν τέτοιο σκοπό, κάνεις κακό στον εαυτό σου και αυτή τη στιγμή δεν το καταλαβαίνεις. Φυσικά και ξέρω πως ότι λέω τώρα θα το προσπεράσεις, δικαίωμα σου στη τελική. Απλά σου μιλάω από εμπειρία 6 ολόκληρων χρόνων προσπαθειών. Το ότι τον αγαπάς δεν σου δίνει και το δικαίωμα να τον κάνεις καλύτερο ή να τον κάνεις έτσι όπως εσύ τον θες.