Οικογενειακά προβλήματα-άσχημη συμπεριφορά γονέα προς το παιδί

[pa_98]

Γεια σας, είμαι 18 χρονών και αντιμετωπίζω προβλήματα με την οικογένειά μου!Βέβαια σε αυτη την ηλικία ποιός δεν αντιμετωπίζει; .Τα τελευταία δύο χρόνια έχω έναν σύντροφο για τον οποίο δεν γνώριζαν οι δικοί μου μέχρι και πέρσι το καλοκαίρι που το έμαθαν απο τρίτους (ζω σε μικρή κοινωνία).Η μητέρα μου αντέδρασε πολύ άσχημα το ίδιο και ο μεγάλος μου αδερφός!Μου μίλησαν με πολύ άσχημο τρόπο.Γενικά όποτε γινόταν κάτι η αντίδρασή τους ήταν υπερβολική!Δεν ηταν βίαιοι, ούτε μου απαγόρευσαν κάτι απλα όποτε τσακωνόμασταν για ανούσιους λόγους αντιδρούσαν πολύ άσχημα!Τι πιο φυσικό από μια κοπέλα 18 χρονών να έχει ένα φιλο;Ο φίλος μου αν και έξι χρόνια μεγαλύτερος μου συμπεριφέρεται πολύ σωστά και δεν με έχει εκθέσει ποτέ, ούτε έχει κάνει κάτι που να τον έχει στιγματίσει στην μικρή μας κοινωνία.Ο λόγος που σας γράφω είναι επειδή σήμερα έγινε ακόμα ένας μεγάλος τσακωμός για πραγματικα ανύπαρκτο λογο!Θα ήθελα τη γνώμη σας για το πρόβλημά μου Ευχαριστώ για τον χρόνο σας. :)

[Natalia_sups]

Καλησπέρα...όπως μας τα γράφεις όντως μου φαίνεσαι μία χαρά φυσιολογική κοπέλα της ηλικίας σου και πράγματι αντιμετωπίζεις ένα δύσκολο επικριτικό περιβάλλον...τέτοιες συγκρούσεις δεν είναι σπανιες και η απώλεια του πατέρα σου και η οποια δυσκολία παραπάνω δεν βοηθάει την κατάσταση...
Ωστόσο να ξέρεις πως πρώτον δεν είσαι μόνη...η ιστορία αυτή είναι πιο κοινή και απο τις πετρες...δεύτερον τα περισσότερα απο όσα σου λένε αν όχι όλα είναι λόγια του αέρα...όντας η μικρότερη στην οικογένεια είσαι εύκολος στοχος για να ασκήσουν τα άλλα μέλη έλεγχο έστω σε εσένα για να εχουν την αίσθηση ελεγχου σε κατι, ενώ δεν μπορούν να τον έχουν σε άλλα πράγματα που πιθανόν τους βασανίζουν...επίσης είναι φυσιολογικό για κάποιο λόγο να έρχεται αυτή η "αντίδραση" ας πούμε όταν ένα παιδί πάει να χειραφετηθει λιγο παραπάνω, ειδικά όταν υπάρχει ούτως ή άλλως δυσλειτουργία στην οικογένεια...και ειδικά όταν είσαι ο "βενιαμίν", το μωρό της οικογένειας δυσκολεύονται πολύ να δουν ότι εξελισσεσαι/πρεπει να εξελιχθεις σιγά σιγά σε έναν αυτόνομο ενήλικα...για κάποιο λόγο συχνά δημιουργείται αυτη η "μαχη" δυστυχως... ότι ρε συ μεγαλωνω...-μπα τι λες μωρό θα μείνεις! Γιατί έτσι ειπα, αχαριστο πλάσμα! Λολ... ειναι τραγελαφικο μη κολλας...η λύση; Οι απειλές και οι προσβολές από το ένα αυτι να μπαίνουν και από το άλλο να βγαίνουν. Και θα σου στέλνουν λεφτά για σπουδές, και στη τελική ολα θα γίνουν. Τωρα το τι λένε επειδή δε μπορούν να διαχειριστούν κάποια πράγματα δε σε αφορά. Το ξέρεις ότι δεν είσαι π**τανα ούτε περίεργη ούτε εχεις λόγο να νιώθεις άσχημα για κάτι...
Ούτε οφείλεις σε κανέναν να είσαι το τέλειο παιδί...οφείλεις στον εαυτό σου να μάθεις να βασίζεσαι στο δικό σου μυαλό και να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις και να εμπιστευεσαι τον εαυτό σου...και μην αφήνεις την ανάγκη να ικανοποιήσεις τη μαμά ή τον αδερφό σου να σε καταπιέζει/μπερδευει/σου χαλάει τη ψυχολογία.
Προτεινω απλα υπομονή και να μη παίρνεις όσα λένε και τις αντιδράσεις τους στα σοβαρά...δεν λέω να γίνεις κυνική ή αγενής μαζί τους ή να δημιουργεις επιπλέον εντάσεις απλά μην αφήνεις οσο μπορεις να σε επηρεάζουν μέσα σου όλα αυτά...
Πιστεύω πως σίγουρα ήδη έχεις καποιους μηχανισμούς αναωνωρισης και αποφυγής "επικίνδυνων" καταστάσεων που φαίνεται ότι φυρι φυρι το πανε για συγκρουση έτσι δεν είναι; Μπορείς εν μέρει να τα προβλέψεις...σίγουρα υπάρχει κάποιο μοτίβο...ε συνέχιζε να εφαρμοζεις αυτά που έχεις μάθει...και η μόνη πραγματική λύση όσο και αν τους αγαπάς και όσο και αν τους εκτιμας και καλά κάνεις να επέλθει μόνο όταν απομακρυνθείς από το σπίτι...άμα χειραφετηθεις και οικονομικά αργότερα...θα είναι ακόμα καλύτερα. Μακρια και αγαπημενοι. Γενικά προσπάθησε να βρεις μία δουλειά για να μην χρειάζεται να ζητας πολλά...άσχετα που 1000% θα σε στηρίξουν οικονομικά στις σπουδές σου αυτά είναι κούφιες απειλές...μεγαλώνοντας θα βελτιωθούν τα πραγματα αν κάνεις κάποια βήματα για να ανεξαρτητοποιηθείς κι εσύ...και για κάποιο διεστραμμένο λόγο θα τους κάτσει στραβά αυτή η διαδικασία μάλλον...αλλα θα το καταπιουν και θα το αποδεχτούν κάποτε...αν στο ενδιάμεσο τώρα δεν αντεχεις ή πιεζεσαι πολύ η θεωρείς πως όσα έχεις παρατηρήσει δεν αρκούν για να το διαχειριζεσαι απευθυνσου σε ειδικό γιατί όχι...αν και πιστεύω κατά πάσα πιθανότητα πως θα σου πει το ίδιο...να απομακρυνθεις σιγά σιγά σταθερά και με μέτρο ομορφα και ωραία...χωρίς να χαλάσει η σχεση αλλά με την απαραίτητη απόσταση για να βάζεις τα όρια σου.
Είχα και έχω σε ένα βαθμό παρόμοιο πρόβλημα και είχα λαβει από ειδικό τη συμβουλή που σου λέω...βέβαια κάθε περίπτωση είναι διαφορετική...σε κάθε περίπτωση σου εύχομαι κουράγιο και συγχαρητήρια για τη σχολή σου...άμα κάνεις και φοιτητική ζωή σε άλλη πολη θα ησυχασεις σύντομα μη το σκέφτεσαι καν και βγάλε την ενοχικοτητα από μέσα σου :)

[kerasi]

Γεια σου. Πιστεύεις οτι οι δικοι σου αντιδρουν ετσι επειδή δε θέλουν να έχεις σχέση γενικά ή δε συμπαθούν το φίλο σου συγκεκριμένα και πιθανώς την οικογένειά του;

[pa_98]

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου.Πραγματικά με βοήθησε πάρα πολύ.Θα προσπαθήσω να εφαρμόσω αυτά που λες γιατί δυστυχώς με τα λόγια άκρη πλέον δεν βγάζω.Οπότε θα προσπαθήσω να απομακρυνθώ με τρόπο όσο γίνεται.Γενικά το αντιμετωπίζω γιατι παντα γινεται ενας τσακωμος και μετα ειναι ολα καλα,απλά σήμερα η κατάσταση έφτασε στο ζενίθ.Δεν υπήρχε κάποιος ουσιαστικός λόγος για να γίνει όλο αυτό.Τελιά πάντων!Σε ευχαριστώ και πάλι! :)

[pa_98]

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, τις είχα πραγματικά ανάγκη.Ύστερα από μια συζήτηση θέλω να πιστεύω ότι όλα είναι οκ!

[Constantly curious]

Καλημερα, συμφωνω με την Ναταλια σε οσα εγραψε αλλά θα ηθελα να σου προσθεσω οτι ισως γονιδιακα ο αδερφος να εχει μια κλιση προς τις ακροτητες, κατι που καποια στιγμη καλο θα ειναι να εχεις κατα νου για το πως θα τον αντιμετωπιζεις ή θα συμβουλευσεις και την μητερα σου να ασχοληθει, ισως εχει αυτο κυρηχθει προστατης οικογενειας, μονον που εισαι ολοκληρη κοπελα ετων 18.

Συνηθως ο πανικος οταν φευγει το ενα μελος γινεται με μορφη επιθετικοτητας, κριτικης και αλλα πολλα. Καλη αρχη με τις σπουδες σου, δεν ευθυνεσαι εσυ που δεν ξερουν πως να το διαχειριστουν και πανω απο ολα δημιουργεις το δικο σου μελλον.
Εαν και το παλικαρι σου ειναι υποστηρικτικο και με κατανοηση τοτε απλα ισως κοιταξεις για εστια, σπουδες, εργασια παρτ ταιμ μεχρι να ηρεμησουν τα πνευματα.
Οταν θα τους λειψεις τοτε υποθετω θα το δουν με αλλο ματι...
Το να κληρωνουν ενα μελος ως σακο του μποξ επαναλαμβανεται σχεδον σε ολες τις οικογενειες και δεν εχει οριο ηλικιας.
Την υγεια σου πρωτη και καλους ανθρωπους διπλα σου, εστω και εναν, αρκει.

Καλη δυναμη κοπελαρα και ευχομαι τα αρνητικα να σε κανουν απλως περισσοτερο αποφασιστικη και αυτο προστατευτικη.

* Δεν οφειλεις σε κανεναν να εισαι αψογη, εισαι νεα και θα κανεις καποιες λαθος κινησεις, φυσιολογικοτατο, προσπαθησε τα λογια τους να μην γινουν η δικη σου οπτικη, ειναι παγιδα και μαλιστα καποια στιγμη θα εχουν ξεχασει οτι τα ειπαν κιολας !!!!!

[mary_mar]

Κοπέλα μου καταρχην κατανοω πληρως την κατασταση στην οποια βρισκεσαι. Περναω και εγω τα ιδια σκηνικα εδω και ενα χρονο τωρα. Μια συμβουλη θα ηθελα να σου δωσω, προσπαθησε οσο μπορεις να ανεξαρτητοποιηθεις απο τον οποιοδηποτε βλεπεις πως σε περιοριζει, και οταν λεω περιοριζει δεν εννοω σε θεματα πρακτικα. Οταν βλεπεις ανθρωπους οι οποιοι ειναι οι ιδιοι εγλωβισμενοι μεσα σε μια γυαλα,χωρις να τους αγγιζει το συναισθημα αλλα να ειναι ωμοι ανθρωποι λειτουργώντας με την σωστή τους ''λογικη'' τοτε απλα προσπαθησε να τους βαζεις ορια. Σιγουρα ολα τωρα θα σου φαινονται δυσκολα και συνεχως θα γυριζουν στο μυαλο σου λεξεις τις οποιεσ θα εχεις ακουσει απο τους καυγαδεσ σας..Αλλα δεν πρεπει να μενεις εκει. Παρε αυτους τους καυγαδες ως ενα κινητρο να γινις εσυ η ιδια πιο δυνατη, να ξερεις πως θα μπορεις να αντιμετωπισεις το οτιδηποτε που θα σου προκυψει αργοτερα, γιατι να εισαι σιγουρη πως σιγουρα θα προκυψουν και αλλοι καυγαδες και αλλες ατελειωτες συζητησεις..Αλλα εσυ θα εχεις οπλιστει με τις δυναμεις σου..Δεν σου τα λεω ολα αυτα για να σε τρομαξω..Αντιθετως θελω να σου αποδειξω πως το καθετι που ερχεται στην ζωη σου χωρις να το επιδιωκεις εσυ η ιδια, προσπαθησε να το μεταφραζεις σε πλεονεκτημα για εσενα..Οσο για τους δικους σου, λογια ειναι, υποθηκαν και θα υποθουν πολλες φορες ακομη αλλα εμεις ξερουμε τον στοχο μας, ξερουμε τι θελουμε απο την ζωη μας σαν ωριμες κοπελες και ολα τα αλλα ειναι τα μικροεμποδια που εχουμε να περασουμε.. Καλη δυναμη οσυ ευχομαι και ολα θα γινουν οπως τα ονειρευεσαι :) γιατι τα ονειρα ειναι αυτα που μας βγαζουν απο τον μικροκοσμο που καποιοι προσπαθουν να μας εχουν καθηλωμενους.