Οξύ Ψυχωσικό Επεισόδιο και απόπειρα!

[Jaded Future]

Δεν γνωρίζω αν στην περίπτωση της διπολικής υπάρχει εναισθησία δηλ να καταλαβαίνεις οτι είσαι άρρωστος.
Το θέμα είναι αν σε πιάσει απότομα φουλ μανία θα πάρεις φάρμακα από μόνος σου;;

Έχω μάθει και καταλαβαίνω από μόνος μου σε τι φάση βρίσκομαι.
Είμαι συνεχώς on alert.
Θα το συζητήσω και με τον γιατρό μου φυσικά, απλά ήθελα να γίνει κάτι δραστικό και άμεσο.
Δυστυχώς, για την ώρα δεν υπάρχουν φοβερά αποτελέσματα, αλλά υπάρχει μια βελτίωση μέρα με τη μέρα..
Άλλωστε οποιοδήποτε τέτοιο φάρμακο αργεί πολύ να φύγει από τον οργανισμό τελείως.
Επίσης, ποτέ η μανία δεν έρχεται τόσο απότομα, αλλά σταδιακά και και προηγείται η υπομανία. Το θέμα είναι να το προλάβεις εγκαίρως..

[Jaded Future]

Πήγα και σε άλλον γιατρό, αλλά δυστυχώς μου είπε τα ίδια..
Άσε που ουσιαστικά μου επιβεβαίωσε το πόσο καλός είναι ο τωρινός γιατρός μου.
Θα ξεκινήσω πάλι το Zykalor 10mg, για να προστατευτώ από πιθανό επεισόδιο υπομανίας.

[Jaded Future]

Καλησπέρα σε όλους μετά από καιρό..

Εδώ και 10 μέρες, βρίσκομαι νομίζω πραγματικά επιτέλους σε νορμοθυμία, με ενα πολύ μικρό τσικ προς υπομανία.
Το θετικό είναι ότι η επάνοδος για πρώτη φορά έγινε σταδιακά (2 μήνες περίπου βελτιώνεται η κατάσταση).
Νιώθω πολύ καλά, κοιμάμαι αρκετά (με μισο Tranxene πριν ξαπλώσω), περνάω καλά στη δουλειά αλλά και με την κοπέλα μου, γονείς και φίλους.
Έκοψα τελείως το Zoloft για να μην απογειωθώ και έχω μείνει για την ώρα με Abilify 15mg και Lamictal 300mg.
Μακάρι να μην έρχεται άλλη μια υπομανία αλλά μια σταθερότητα που θα κρατήσει χρόνια ελπίζω... Ο γιατρός είναι πολύ ευχαριστημένος μαζί μου.
Ελπίζω σύντομα να κόψω και το Abilify και να μείνω μόνο με Lamictal.
Εύχομαι σε όλους υγεία, είναι θέμα χρόνου να έρθουν καλύτερες μέρες για όλους μας.

[brian23]

Πως είστε παιδιά τώρα μετά το επεισοδιο;Βελτιωθηκατε;δου λευετε;

[manos32]

Καλησπέρα σε όλους!

Διάβασα με πολύ προσοχή όλα τα σχετικά posts και θα ήθελα να μοιραστώ κι εγώ την ιστορία μου μαζί σας..
Όλα έγιναν πολύ γρήγορα, μέσα σε μια εβδομάδα. Πίεση, άγχος, στρές, λίγες ώρες ύπνου και καταχρήσεις. Και ξαφνικά μπούμ! :(
Ξεκίνησε με μανία, νόμιζα ότι είχα βρει τη λύση για όλα τα προβλήματα του κόσμου και αυτό δεν ήταν άλλο από την αγάπη για τον συνάνθρωπό μας!
Συζητούσα με τις ώρες με γονείς και φίλους, κανείς όμως δεν είχε υποψιαστεί κάτι. Το μυαλό μου έτρεχε με χίλια, ακόμα και η απόδοσή μου στη δουλειά ήταν(?) ανεβασμένη.
Ασχετώς αν είχα αρχίσει να πηγαίνω 12 στη δουλειά γιατι προσπαθούσα να διορθώσω τη σχέση μου με τον πατέρα μου αλλά μάταια..
Κάθε μέρα η κατάσταση χειροτέρευε, παραισθήσεις, φωνές, παράλογες ιδέες. Νόμιζα ότι ήμουν υπεράνθρωπος, ότι είχα ειδικές δυνάμεις, για την ακρίβεια να κάνω καλά τους άλλους (healing).
Τη μια μέρα αυτό, την άλλη ήμουν φάντασμα?? Να κοιμηθώ δεν μπορούσα σχεδόν καθόλου..
Νόμιζα ότι μιλούσα με την πρώην κοπέλα μου μέσα από την φύση, συγκεκριμένα τα πουλιά.
Ώσπου έφτασε η μέρα που αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου και να πηδήξω με το κεφάλι από τον 2ο στο γρασιδι ευτυχώς για να ενωθώ δήθεν με την τότε μου κοπέλα (αυτή ήταν η γή-γονιμότητα μέσα στο μυαλό μου).
Για καλή μου τύχη τη γλίτωσα σχετικά φθηνά, αλλά το επόμενο διάστημα ήταν εφιαλτικό. Νόμιζα ότι ακόμα και οι φίλοι μου ήταν αντίπαλοι, ότι ήθελαν το κακό μου. Το ίδιο και οι γιατροί, νόμιζα ότι ήθελαν να μου κάνουν κακό και παράλληλα τους άκουγα να μιλάνε για μένα χωρίς οι δικοί μου άνθρωποι να μπορούν να τους ακούσουν..
Paranoia στο μαξιμουμ!
Στην αρχή δυσκολευόμουν ακόμα και στο περπάτημα, το νευρικό μου σύστημα είχε κλωνιστεί σφόδρα. Ο χρόνος δεν περνούσε με τίποτα, δεν μπορούσα να μείνω μόνος μου πάνω από 1-2 λεπτά..
Ξεκίνησα να βλέπω τον ψυχίατρό μου, ο οποίος με έβαλε κατευθείαν σε 20mg Zyprexa. Η κατάσταση βελτιώθηκε, έκανα τα μπάνια μου, γενικότερα ζωάρα όσο μπορούσα για 3 μήνες, έλα όμως που μετά έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά.. Και ενώ στην αρχή ήθελα πολύ, γιατί μου είχε λείψει, όταν το έκανα ζορίστηκα πολύ. Και ένα χρόνο μετά ακόμα δυσκολεύομαι.
Νιώθω να έχω χάσει ένα κομμάτι μου, την ανεμελιά μου γενικότερα, δεν έχω όρεξη για δουλειά, όλα μου φαίνονται βουνό!
Τώρα βλέπω καθε 1-2 βδομάδες τον ψυχίατρο και έχω κατέβει εδώ και 6 μήνες σταδιακά στα 10mg Zyprexa. Η ζωή μου κυρίως εκτός δουλειάς έχει βελτιωθεί, βγαίνω, βλέπω φίλους, σίγουρα όμως δεν είμαι ο αληθινός μου εαυτός.. Χαβαλές, πρώτος στην παρέα. Τώρα δυσκολεύομαι να συμμετέχω σε μια συζήτηση, όλα θέλουν προσπάθεια.. πριν μιλούσα σε βαθμό να ξεχνάω να δίνω το λόγο σε κάποιον άλλον.. :p
Τελευταία φορά που πήγα, ο γιατρός μου είπε ότι θα μείνω προληπτικά μέχρι τον άλλον Δεκέμβρη στα 10mg.. Το οποίο με διέλυσε, αφού είχα ελπίδες για πολύ νωρίτερα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ο ύπνος, δεν μπορώ να ξυπνήσω με τίποτα το πρωί, τα ΣΚ κοιμάμαι μέχρι το απόγευμα και χάνω όλη τη μέρα..
Σίγουρα και τα κιλά (+8) δεν βοηθάνε στο self esteem, αλλά προσπαθώ να προσέχω όσο μπορώ το φαγητό.
Ο γιατρός είναι πολυ confident ότι θα ξεπεράσω πλήρως την όλη φάση, εγώ όμως ώρες ώρες απελπίζομαι και πέφτω ψυχολογικά.. Κατά διαστήματα έπερνα και αντικαταθλιπτικα.
Αλήθεια, έχει ξαναβρει κανείς σας την ανεμελιά του μετά από παρόμοιο επεισόδιο?

Καλή δύναμη και κουράγιο σε όλους! :o

Γεια χαρά σε όλους .
Στα 16 παρουσίασα κατάθλιψη με φοβίες και κρίσεις πανικού και πριν τρεις μήνες με μεγάλη πίεση και μανία καταδίωξης είχα ακούσια νοσηλεία και κάνω θεραπεία με abilify Effexor και Xanax.
20 μέρες νοσηλεύτηκα και μου έδιναν ριςπερνταλ .
Είμαι καλύτερα αν και υποτονικός και χωρίς ενέργεια και έβαλα και κάποια κιλά .
Υπάρχει περίπτωση να περάσει ένα ψυχωτικό επισοδειο;

[manos32]

Δεν έχω ακούσει φωνές ποτέ ή παραισθήσεις οπτικές .

[PreCosmos]

Ναι εγώ έχω περάσει 3 ψυχωσικές κρίσεις και πάντα επέστρεφα σε πολύ πιο ήπια συμπτώματα μετά από αγωγή. Απλά η αγωγή κάνει κάποιο χρόνο να δράσει, κάποιους μήνες νομίζω. Μην ανησυχείς όμως, θα περάσει.

[manos32]

Καλημέρα και ευχαριστώ για την απάντηση .
Δηλαδή ξανά έκανες μετά θεραπεία ;

[PreCosmos]

Μετά το πρώτο επεισόδιο (γιατί πριν από αυτό δεν έπαιρνα κάποια αγωγή) ήμουν μια χαρά με φάρμακα. Κάποια στιγμή όμως τα σταμάτησα μόνος μου και ήρθε η δεύτερη ψυχωσικη κρίση, οπότε και αναγκάστικα να ξαναπάρω τα φάρμακά μου μετά τον εγκλεισμό μου στο ψυχιατρείο για 1 μήνα. Πάλι ήμουν μια χαρά για 5 χρόνια αλλά πήγαινα τόσο καλά που η γιατρός μου είπε πως μπορούμε να δοκιμάσουμε να τα κόψουμε. Μέγιστο λάθος. Η τρίτη ήταν η χειρότερη ψύχωση που έχω βιώσει. Ξαναπήγα στο ψυχιατρείο για ένα μήνα και από τότε είμαι μια χαρά σε αγωγή.

Γενικά η αγωγή βοηθάει απίστευτα, οπότε σίγουρα να μην ξεχνάς να παίρνεις τα φαρμακά σου. Καλή τύχη σου εύχομαι και μη φοβάσαι, όλα θα είναι πολύ καλύτερα σε λίγο καιρό! :)

[manos32]

Μετά το πρώτο επεισόδιο (γιατί πριν από αυτό δεν έπαιρνα κάποια αγωγή) ήμουν μια χαρά με φάρμακα. Κάποια στιγμή όμως τα σταμάτησα μόνος μου και ήρθε η δεύτερη ψυχωσικη κρίση, οπότε και αναγκάστικα να ξαναπάρω τα φάρμακά μου μετά τον εγκλεισμό μου στο ψυχιατρείο για 1 μήνα. Πάλι ήμουν μια χαρά για 5 χρόνια αλλά πήγαινα τόσο καλά που η γιατρός μου είπε πως μπορούμε να δοκιμάσουμε να τα κόψουμε. Μέγιστο λάθος. Η τρίτη ήταν η χειρότερη ψύχωση που έχω βιώσει. Ξαναπήγα στο ψυχιατρείο για ένα μήνα και από τότε είμαι μια χαρά σε αγωγή.

Γενικά η αγωγή βοηθάει απίστευτα, οπότε σίγουρα να μην ξεχνάς να παίρνεις τα φαρμακά σου. Καλή τύχη σου εύχομαι και μη φοβάσαι, όλα θα είναι πολύ καλύτερα σε λίγο καιρό! :)

Εργάζεσαι ;
Οπότε χέρι χέρι με τα φάρμακα μια ζωή ..
Ευχαριστώ !

[PreCosmos]

Δεν είναι απαραίτητο πως θα παίρνεις φάρμακα μια ζωή. Πρέπει να μιλήσεις με το γιατρό σου γι'αυτό.
Ξεκινάω δουλειά στο δημόσιο σύντομα, ναι.

[manos32]

Δεν είναι απαραίτητο πως θα παίρνεις φάρμακα μια ζωή. Πρέπει να μιλήσεις με το γιατρό σου γι'αυτό.
Ξεκινάω δουλειά στο δημόσιο σύντομα, ναι.

Να είσαι καλά για τις πληροφορίες .
Οπότε μπορούν και να εργαστούν παρ όλες τις δυσκολίες τα άτομα με σύστημα ..
Πάλι καλά .

[Yoco Choco]

Δεν είναι απαραίτητο πως θα παίρνεις φάρμακα μια ζωή. Πρέπει να μιλήσεις με το γιατρό σου γι'αυτό.
Ξεκινάω δουλειά στο δημόσιο σύντομα, ναι.

Μπράβο σου που το παλεύεις και δουλεύεις παρ'όλο που παίρνεις φάρμακα και δεν κάθεσαι όλη μέρα σπίτι να φυτοζωείς όπως κανουν δυστυχώς οι περισσότεροι ψυχικά ασθενείς.

[manos32]

Μπράβο σου που το παλεύεις και δουλεύεις παρ'όλο που παίρνεις φάρμακα και δεν κάθεσαι όλη μέρα σπίτι να φυτοζωείς όπως κανουν δυστυχώς οι περισσότεροι ψυχικά ασθενείς.

Ποιος ξέρει τι σταυρό κουβαλάνε δε θα είναι από επιλογή .
Βέβαια η προσπάθεια θέλει δύναμη .