Βοήθεια για τη φίλη μου, αλλά και προσωπική
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 4 of 4
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2005
    Posts
    8

    Βοήθεια για τη φίλη μου, αλλά και προσωπική

    Γειά σας,

    Θα ήθελα τι γνώμη κάποιου όσο αναφορά το παρακάτω. Η καλύτερή μου φίλη έπαθε σοβαρή κρίση πανικού πριν από 2 χρόνια όταν κάτι πήγε στραβά στη δουλειά της. Απευθήνθηκε σε ψυχίατρο ο οποίος της έδωσε αγωγή φαρμάκων που έπερνε για ένα χρόνο και βάλε, με σταδιακή μείωση. Σιγά σιγά το ξεπέρασε και κατάφερε να ξαναβρεί δουλειά στο αντικελιμενό της και μάλιστα σε τομέα που η ίδια μου είπε πρόσφατα πόσο πολύ της άρεσε.

    Όλα καλά μέχρι πριν από κανένα μήνα όπου μετά από κάπια πιεστική κατάσταση στη δουλειά της ξαναάρχισε να έχει τις ίδιες φοβίες και πανικό. Ξαναπήγε στον γιατρό της που της ξαναέδωσε φαρμακευτική αγωγή. Σε συζήτησή μας μετά που τη ρώτησα αν σκέφτηκε την περίπτωση ψυχολόγου, μου είπε ότι ρώτησε για αυτό τον γιατρό της και της απάντησε ότι ένας ψυχολόγος δεν θα της πει τίποτα διαφορετικο-δεν θα της προσφέρει τίποτα παραπάνω. Σημειωτέον ότι αφού τη ρώτησα, ο ψυχίατρος δεν της δίνει κάπια συμβουλή, μόνο τα φάρμακα και τη ρωτάει πως αισθάνεται.

    Επίσης εκείνη πιστεύει πως αν αρχίσει να πηγαίνει σε ψυχολόγο θα τον/την χρειάζεται συνέχεια και βέβαια ανυσηχεί για το κόστος μια που δεν έχει οικονομική άνεση γενικότερα.

    Τι πιστέυετε? Είναι σωστός αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης? Όντος ο ψυχολόγος δεν μπορει να βοηθήσει? Πως μπορώ να την κάνω να το αποφασίσει ή έστω να το σκεφτεί σοβαρά? Έχω ακούσει διάφορα για τους ψυχιατρους και τα φάρμακα...........

    Μπορεί κάπιος που ξέρει ή έχει παρόμοια εμπιρεία να μου δώσει καμία ιδέα για το πως να τη βοηθήσω? Αυτό που της πρότεινα ήταν αν βρίσκαμε κάποιο ειδικό να πηγαίναμε μαζί μια που κι εγώ χρειάζομαι συμβουλές και υποστίριξη για δικά μου θέματα, αλλά όπως κια εγώ ανυσηχεί για το κόστος και δεν πιστεύει ότι γίνεται μέσω ταμείων.

    Διάβασα και τηω ιδέα για τη λίστα με τις δωρεάν υπηρεσίες. Αν γινόταν να δημιουργηθεί θα ήταν μεγάλο βοήθημα πιστεύω για πολύ κόσμο.

    Αυτά. Ευχαριστώ πολυ για το χρόνο σας όποιοι διαβάσατε.

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2005
    Posts
    8
    Καλημέρα Αφροδίτη!

    Κι εγώ το ίδιο πιστεύω παρόλο που δεν έχω ακόμα προσωπική πείρα σε φυχοθεραπεία-συβουλευτική. Μόνο που βλέπω την επίδραση που έχουν τα χάπια πάνω της...... Επίσης το ότι η φαρμακευτική θεραπεία δεν έλυσε το προβλημα δείχνει ότι ίσως δεν έιναι και η καλύτερη λύση?

    Την περίπτωση της ομοιοπαθητικής δεν την ξέρω και δεν την είχα σκεφτεί. Πως περίπου γίνεται/δουλεύει? Το μόνο που κάποιος μου έχει πει είναι ότι υπάρχουν κάποια φυτικά-μη εθιστικά χάπια Βαλεριάνας που γενικώε σε ηρεμούν.

    Θέλω α προσπαθήσω να την πείσω για φυχοθεραπεία σε ψυχολόγο όμως είναι και το ότι και οι γονείς της πάνε στον ίδιο γιατρό και εκείνοι την πήγανε εκεί οπότε κι εκείνη πιστεύει ότι ακολουθεί σωστή λύση αλλά και οι γονείς της.

    Το ξέρω πως κι εμένα θα μου κάνουν καλό κάποιες συναντήσεις με ψυχολόγο. Δεν το έχω βγάλει από το μυαλό μου. Απλώς θέλω να πάρω μια μη-βεβιασμένη σωστή απόφαση για το που, πότε σε ποιόν/α κλπ. Και αν μπορούσα μαζι με τη φίλη μου, ακόμα καλύτερα.

    Σε ευχαριτώ για ακόμα μια φορά
    Φιλιά

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2005
    Location
    Πολίτης του Σύμπαντος
    Posts
    512
    Καλημέρα Perla,

    ειναι πολυ ωραίο ναχουμε φίλους σαν και σένα που μας νοιάζονται και αγωνιούν. Η φίλη σου όμως μονη της πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει με την θεραπεία της, μόνη της πρέπει να ψάξει και μόνη της να επιλέξει τον γιατρό. Ενας γιατρός που όπως λεει το Αφροδιτάκι μας, εχει καλή χημεία με εναν ασθενή δεν ειναι νομοτέλεια ότι θα έχει και με εναν άλλο.

    Μπορειτε μαζί να κάνετε μια λίστα με γιατρούς και να επιλέξει η κάθε μια εκείνον που αισθάνεται ασφάλεια, εμπιστοσύνη και άμεση επικοινωνία. Αυτός ειναι ο κανόνας.

    Η ομοιπαθητική ειναι κάτι πολύ πιο πολύπλοκο από την βαλεριάνα. Πασιφλόρα και βαλεριάνα βρίσκεις σε ολα τα φαρμακεία αλλα δεν ειναι θεραπεία. Ειναι κατι λιγότερο από \"ασπιρίνη\".

    Το πρώτο ραντεβου σου στον ομοιοπαθητικό θα διαρκέσει περίπου δυο ώρες και θα είναι ενα \"ψυχογράφημα\". Θα ειναι το ψυχολογικό σου ιστορικό. Αυτό θα το μελετήσει ο γιατρός σου και θα αρχίσει να δοκιμάζει φαρμακευτική αγωγή. Σου λεω \"δοκιμάζει\" γιατί όλα τα φάρμακα δεν ταιριάζουν για όλους. Ο ομοιοπαθητικός πρέπει να βρει το φάρμακι που ταιριάζει στη δική σου ιδιοσυγκρασία. Το παίδεμα με την ομοιοπαθητική ειναι σε αυτό το σημείο. Να καταφέρει ο γιατρός με τη πρώτη δοκιμή να αντιδράσει ο οργανισμός. Αν δεν τα καταφέρει θα δοκιμάσει άλλο κοκτέιλ.

    Σημασία έχει ότι η ομοιοπαθητική θεραπεύει τις παθήσεις, δεν τις κουκουλώνει όπως η αντιβίωση και τα ψυχοφάρμακα. Επεμβαίνει στο σημείο που προκάλεσε το πρόβλημα και το θεραπεύει ριζικά.

    Χρειάζεται λίγη υπομονη. Το πρώτο μέλημα του ομοιοπαιητικού είναι να φέρει πρωτα τον οργανισμό σε ένα επιθυμητό σημείο βοηθώντας τον ασθενή να απαλλαγεί πρώτα από όλα από την αϋπνία και πονοκέφαλο και κάποια άλλα ενοχλητικά συμπτώματα που μας αποσυντονίζουν. Αυτά ειναι τα βασικά. Μόλις το σώμα ηρεμήσει αρχίζει η ουσιαστική θεραπεία. Ο κάθε γιατρός έχει την μεθοδό του βέβαια, αυτά στα λεω από τη δικη μου εμπειρία.

    Εχω θεραπευτεί πλήρως απο κατάθλιψη, πανικούς κλπ , συνεχίζω την επικοινωνία μου με την ομοιοπαιητικό μου. Εχω σταματήσει την ψυχανάλυση, δεν την χρειάζομαι πια. Μια φορά το χρόνο παίρνω μια αγωγή τόνωσης της ιδιοσυγκρασίας ή αν αντιμετωπίσω κάποια παθολογικά προβλήματα (κρύωμα κλπ) κάποια επιπλέον θεραπεία. Αν και η γιατρός μου ειναι πολυ τσιγγούνα στα φάρμακα. Επιμένει να αφήνω την πάθηση να εκδηλώνεται να εχω υπομονη και να δινω χρονο στον ιδιο τον οργανισμό να αυτοθεραπευτεί.. Ε, τι να κάνω. Την ακούω. Τραβάω κάτι βήχες καμιά φορά , κάτι κρυώματα και αυτή εκεί! Υπομονη! Κανω και εγω υπομονη!

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2005
    Posts
    8
    Σε ευχαριστώ πολύ Black Rose για τις πληροφορείες.

    Σαν ιδέα η ομοιοπαθητική μου φένεται ενδιαφέρουσα. Σε καμία περίπτωση δεν έιμαι ενταντίον της κλασικής ιατρικής μια που και η δουλειά μου είναι πολύ κοντά στον κλάδο (δουλεύω σε εργαστήριο νοσοκομείου), όμως με τα τόσα που έχω ακούσει-και δει από τη φόλη μου και τη οικογένειά της -για τα ψυχοφάρμακα, δεν την βρίσκω ως άσχημη προσπάθεια. Μεγάλο ρόλο βέβεα παίζει και το οικονομικό (αν γίνομαι κουραστική με αυτό το θέμα δεν είναι υπερβολή, πραγματικά είναι στενά τα περιθώρεια). Οπότε θα πρέπει κάπως να το σκεφτεί σοβαρα και αντί να πληρώνει τον ψυχίατρο να πληρώνει ή να δοκιμάσει ομοιοπαθητικό.

    Anyway, που θα μπορούσα να βρω σχετικές πληροφορείες, καποιο site, καταλογο κλπ. Θα το κιοταξω και μόνη μου βέβαια αλλά αν κάποιος ξέρει κάτι......

    Έτσι αν έχω κι εγώ τις κατάληλες πληροφορείες, να την ενημερώσω κι εκείνη.

    Σας ευχαριστώ και πάλι.

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •