Κοινωνικη φοβια και μαλθακοτητα

[mihalis]

Γεια σε ολους.Συνεχιζω την αγωγη μου και νιωθω σχετικα καλα.Αυτο ομως που μου συνεβη με το που αρρωστησα ειναι το εξης.Εχω παθει κοινωνικη φοβια πχ δεν θελω να κυκλοφορω πολυ μηπως και πετυχω κανεναν γνωστο εξω και ειμαι πολυ μαλθακος δηλαδη "μασαω" να κανω πραγματα. Δεν ξερω γιατι εγινα ετσι.Παλιοτερα ημουν καπως ντροπαλος αλλα απο τοτε που επαθα ψυχωση το κακο εχει παραγινει.
Απορω πως θα επιβιωσω αφου δεν εχω ουτε δουλεια και τωρα με στηριζουν οι γονεις μου.
Δεν πιστευω καθολου στον εαυτο μου και νομιζω οτι μου μειωθγ=ηκε και η ευφυια...

[serios]

Γεια σου Μιχάλη!!
Νομίζω έχεις αυτοστιγματιστεί ή και στιγματιστεί. Οι περισσότεροι με αυτό το πρόβλημα έχουμε αυτό το ζήτημα που είναι πραγματικά από τα δυσκολότερα που αντιμετωπίζουμε στην πορεία προς την ανάρρωση μας. Σ'αυτό το κομμάτι δεν ξέρω ποια είναι η σωστή αντιμετώπιση. Θα μπορούσα να πω απλά ''γράψτους στα αρχίδια σου'' αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα της άγνοιας της κοινωνίας και της περιθωριοποίησης ατόμων όπως εμείς.

Πιστεύω πως όλα ξεκινούν από το μυαλό μας. Έτσι ο αυτοστιγματισμός ίσως είναι χειρότερος από τον στιγματισμό. Ίσως σε βοηθούσε κάποιας μορφής ψυχοθεραπεία ώστε να δεις τα καλά σου στοιχεία γιατί η πάθηση μας κάνει να τα θάβουμε και να δυσκολευόμαστε να τα δούμε. Νομίζω αυτό που αναφέρεις είναι καθαρά ζήτημα αυτοπεποίθησης στο μεγαλύτερο κομμάτι. Είναι απόρροια της χαμηλής αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης που είναι πολύ δύσκολο να χτιστεί όταν μας τα κλέβει η πάθηση και όταν έχεις να αντιμετωπίσεις αρνητικά και γνωστικά συμπτώματα καθώς και αλλαγή στην συμπεριφορά σου. Γίνονται κομμάτια του εαυτού σου πλέον και συνηθίζουμε να τον κρίνουμε αυστηρά. Ίσως είναι ανάγκη να διαχωρίσουμε την πάθηση από τον πραγματικό μας εαυτό.

Ίσως την ψυχοθεραπεία να μη μπορείς να την στηρίξεις οικονομικά. Αν συμβαίνει αυτό μόνο μέσα από μικρούς επιτεύξιμους στόχους θα άλλαζε ίσως η οπτική σου για τον εαυτό σου και η ενασχόληση με πράγματα που σε παθιάζουν. Ένα γυμναστήριο θα ήταν καλή αρχή.

[serios]

Πάντως συμπάσχω και εγώ στα περισσότερα που είπες.