ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΟΛΟΥΣ;

[stefanos]

Γιατι αραγε καποιοι απο εμας να μην αισθανομαστε το ιδιο με ολα τα ατομα; Με αλλους αισθανομαστε αμηχανα, με αλλους νιωθουμε περιεργα, με αλλους νιωθουμε οτι μπορουμε να ειμαστε ο εαυτος μας, ή τουλαχιστον αυτο που νομιζουμε οτι ειναι ο εαυτος μας.Και δεν εννοω οτι με ατομα που γνωριζουμε καλα, νιωθουμε καλα και με ξενους δε νιωθουμε οικεια, γιατι αυτο ειναι λογικο.Εννοω γενικα, πως γινεται με καποια ατομα να ταιριαζουμε και με καποια οχι, ασχετα αν γνωριζομαστε ή οχι καλα.Υπαρχουν ατομα που ειναι το ιδιο με ολους.Με ατομα ομως σαν εμας δεν καταλαβαινω, δε μπορω να το εξηγησω τι συμβαινει.Νιωθουμε σα να ειμαστε αλλος ανθρωπος αναλογα με το ατομα που εχουμε απεναντι μας.Γιατι συμβαινει αυτο; Πως θα βρουμε τον εαυτο μας με αυτη την κατασταση;
Ελπιζω να καταλαβατε τι εννοω.Μιλαω απο προσωπικη πειρα αλλα σιγουρα θα υπαρχουν πολλοι αλλοι που αισθανονται ετσι.
Νομιζω οτι αυτο ειναι ενα προβλημα σαν ολα τα αλλα, μονο που δε γνωριζω την ονομασια του.
Αραγε τι πρεπει να κανουμε για να μην το εχουμε;
Τον εαυτο μας τον βρισκουμε μεσα απο τους αλλους, σωστα; Αν ομως με καθε ανθρωπο νιωθουμε διαφορετικα, πως θα βρουμε τον εαυτο μας;

[susperia]

Καταλαβαινω ΑΚΡΙΒΩΣ τι εννοεις. Εχω αντιμετωπισει αυτο το πραμα στο παρελθον.
Η προσωπικοτητα μας αποτελειται απο πολλα κομματια, γι αυτο και σαν ανθρωποι εχουμε αρκετες αναγκες. Μια αναγκη ειναι η ταση να μαθαινουμε, αλλη να φιλοσοφουμε, αλλη να χαλαρωνουμε, αλλη να χαβαλεδιαζουμε κ.ο.κ. Με τον καθε ανθρωπο εχεις καποια κοινα σημεια. Στα κοινα σημεια ειναι κυριως που τα βρισκετε. Αν πχ με καποιον εισαι καλος στο να συζητας για κοινωνικα θεματα και πολυ λιγο στο χιουμορ, τοτε θα εχεις και μια αναλογη συμπεριφορα προς το ατομο αυτο, δηλαδη θα φαινεσαι σοβαρος και δε θα εισαι τοσο ανετος στο να πεις αστεια. Με καποιον αλλο που χαβαλεδιαζεται μαζι του προφανως δε θα εισαι τοσο σοβαρος και θα νιωθεις πιο ανετα μαζι του. Επομενως με τον καθενα λειτουργουμε διαφορετικα. Αυτο που λες ειναι λαθος, γιατι τον εαυτο μας τον βρισκουμε μεσα απο καθε ανθρωπο χωριστα, κι οχι φερομενος παντα κατα τον ιδιο τροπο σε ολους!Στην τελικη σκεψου και το εξης, διαφορετικα δε μιλαει ο καθενας στους γονεις του, και διαφορετικα στους φιλους του? προφανως γιατι με τους γονεις σου εκδηλωνεται ενα διαφορετικο κομματι του χαρακτηρα σου και με τους φιλους σου ενα αλλο. Μην περιμενεις να νιωθεις το ιδιο με ολους. Με τον καθενα αλληλεπιδρουν διαφορετικα στοιχεια της προσωπικοτητας σου, αυτο να θυμασαι.

[Aphelia]

Στέφανε, προσπαθώ να ξεδιαλύνω αυτό που εννοείς. Έχεις την εντύπωση ότι μια μερίδα ανθρώπων νιώθουν διαφορετικά απέναντι σε κάθε άνθρωπο, ενώ οι υπόλοιποι νιώθουν το ίδιο όποιος κι αν είναι δίπλα τους; Και νομίζεις ότι αυτό είναι κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα;

Μα... όλοι οι άνθρωποι το ίδιο παθαίνουμε και για αυτό δε μας ταιριάζουν οι πάντες. Είναι δεδομένο στις κοινωνικές μας συναναστροφές κι αν κάτσεις κιόλας να σκεφτείς γιατί με κάποιον δε νιώθεις άνετα, ενώ κάποιος σε κάνει να λύνεσαι θα καταλάβεις και τους ξεχωριστούς λόγους.

Π.χ. κάποιοι άνθρωποι με κάνουν να νιώθω άβολα γιατί έχουν επικριτική διάθεση, άλλοι γιατί συναισθάνομαι ότι κρύβουν τον πραγματικό τους εαυτό, άλλοι με αγχώνουν με την υπερκινητικότητά τους, άλλοι με τσαντίζουν για τη δουλικότητά τους, άλλοι με απελευθερώνουν γιατί έχουν κάνει τόσο τρελά πράγματα που ότι και να κάνω δικαιολογείται, άλλοι με κερδίζουν γιατί απλά έχουν το χάρισμα να ελκύουν τους άλλους κοντά τους.

Γιατί να είναι περίεργο αυτό; Και γιατί πρέπει να βρούμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους; Τον εαυτό μας τον βρίσκουμε μέσα μας, μέσα από τη δική μας παρατήρηση και φυσικά η παρατήρηση αυτή γίνεται και όταν συναναστρέφεται και με άλλους (γιατί η κοινωνική συναναστροφή είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μας), για να καταλάβουμε τι μας αρέσει, τι μας ταιριάζει κλπ.

[Bonnie1]

Στεφανε συμφωνω με Αφελια και Susperia. Εννοειται οτι ειμαστε διαφορετικοι με διαφορετικους ανθρωπους. Στην ψυχολογία λεμε οτι εχουμε διαφορετκους κοινωνικους ρολους και για αυτο εχουμε και πολλαπλες κοινωνικες ταυτοτητες. Αν επισης σκεφτεις την εννοια της προσωπικοτητας ετυμολογικα και μονο σημαινει οτι εχουμε πολλα προσωπα που συγκροτουν μια μοναδικη προσωπικοτητα.