Απλά...δεν αντέχω άλλο... :( κ θέλω κάποιος, όποιος, να με ακούσει...

[ΕΥΓΕΝΙΑ]

Επειδη δεν προλαβαινω να γραψω, ειδικα αυτη τη στιγμη, αλλα και γενικα...Υπαρχει τροπος να επικοινωνησουμε,με καποιο μειλ ισως, ωστε να να τα πουμε απο SKype? Θελω να το προτεινω σε εσενα και καποια αλλα ατομα, που ειναι ακριβως σε αυτη τη φαση και περνανε τα ιδια, ειναι πολυ σημαντικο για εμενα, γιατι τοσα χρονια δεν εχω μιλησει με κανεναν συμπασχοντα...Μολις βρηκα αυτο το φορουμ, αλλα δεν εχω χρονο να γραφω κλπ...Δε μπορεσα να στειλω προσωπικο μηνυμα, μαλλον γιατι μολις γραφτηκα...Σας παρακαλω, να τα πουμε....δεν αντεχω αλλο....δεν ξερω τι αλλο να κανω εδω και πολυ καιρο..Αν μπορεσουμε να ερθουμε σε επαφη,2,3 ατομα που εχουμε την ιδια εμπειρια μπορει κατι να βγει...

[Zachos 2000]

σε καταλαβαινω απολυτα το εκρυβα και γω για χρονια μεχρι που δεν ανταξα αλλο μετα απο μια αποπειρα αποφασισα να μιλησω πηρα γνωμες ψυχιατρων ψυχολογων σχετικων και ασχετων ολοι μου ελεγαν τα ιδια, ολα θα πανε καλα θα το ξεπερασεις κτλ. Μεσα σε 5 μηνες εχω δοκιμασει ζαναξ λαντοσ τωρα παιρνω ζολοφτ με αναφρανιλ αλλα μεχρι στιγμης τιποτα παω απ το κακο στο χειροτερο, ασχολουμαι ημερησιως μεχρι και 10 ωρες(αν αντεχα θα καθομουν κι αλλο) με τις ψυχαναγκαστικες πραξεις και δεν ειναι ψεμματα, πρεπει να προσθεσω οτι αυτο μειωθηκε αφου πηρα ζολοφτ καθως με εκανε να νιωθω εξαντλημενος.Το συναισθημα το ξερω καλα αφου εμφανιζεται αυτη αναθεματισμενη σκεψη ξεκιναει το μαρτυριο και δυστυχως επαναλαμβανεται συχνα (για τον ψυχαναγκασμο μιλαω). Σε κυριευει το αγχος απ τη μια ξερεις οτι ειναι τελειως παραλογο αλλα απ την αλλη δεν ηρεμεις αν δεν υποκυψεις και τελικα υποκυπτεις με καθε κοστος.Μετα πλημμυριζεις απο συναισθηματα ντροπης απελπισιας ενοχης (ξερεις οτι δεν φταις αλλα συμμετεχεις εγω γι αυτο κατηγορω τον ευατο μου). Αυτο συμβαινει ξανα και ξανα και εσυ απλα εισαι σκλαβος αυτης της αναθεματισμενης αρρωστιας, αυτες οι σκεψεις εχουν πολλες μορφες αλλα η διαδικασια ειναι παντα η ιδια, θα μπορουσα να γραψω ατελειωτα παραδειγματα. Πραγματικα υποφερεις, ψυχικα και σωματικα προσωπικα με βασανιζει περισσοτερο η δερματιλλομανια. Σου ευχομαι να το ξεπερασεις συντομα για να μπορεσεις επιτελους να χαρεις τη ζωη σου...

[Zachos 2000]

Καλησπέρα...

Γράφω πρώτη φορά, γιατί νιώθω πολύ άσχημα... Ζω μ'αυτό το πράγμα (Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή) 20 χρόνια. Τότε διαγνώστηκε δηλαδή, αλλά μεταγενέστρα που το σκέφτηκα, αναγνωρίζω συμπτώματα και νωρίτερα, ιδιαίτερα κατα την εφηβεία μου....
Η ΙΔΨ θεωρείται η πιο "βαριά" από τις αγχώδεις διαταραχές (πρώην νευρώσεις) και είναι πραγματικά ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ.
Φυσικά παίζει ρόλο και ο βαθμός στον οποίο το έχει κάποιος, όπως σε κάθε νόσο...άλλοι πιο ελαφρά, άλλοι λιγότερο....

Προσωπικά ξέρω και από την εμπειρία τόσων ετών και από το γιατρό μου ότι η δική μου περιπτωση εχει βαθιές ρίζες άγχους και είναι ιδιαίτερα επίμονη.
Έχω δοκιμάσει ΤΑ ΠΆΝΤΑ (μόνο Ultrex δεν ήπια... lol).
-Και διαφορετικούς γιατρούς - και επέστρεψα στον ίδιο γιατί με τάιζαν ό,τι φάρμακο τραβάει η καρδιά σας-,
-σε γιατρό - ιερέα (γιατί οι ιδεοληψίες μου την ώρα του άγχους έχουν συνδεθεί με όλα τα ενοχικά που μας έχουν φορτώσει), ο οποίος, ευγενέστατος, ΑΡΝΗΘΗΚΕ να μιλήσει για θεολογικά πράγματα - γιατί ο άνθρωπος είναι σοβαρός επιστήμων και είχε καταλάβει οτι δε θα παίξει το παιχνιδάκι του εγκεφάλου μου να μου ενισχύσει τις ιδεοληψίες- και με παρέπεμψε στο γιατρό μου με την ίδια αγωγή (Dumyrox- φλουβοξαμίνη + Xanax),
-δοκίμασα και τα υπόλοιπα SSRI,
-δοκίμασa NSRI,
-ομοιοπαθητική,
-Υπερικό (ή βαλσαμόχορτο, ή St.John's wort)
-νυχτολούλουδο (που δίνουν για το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο)
-νευροανάδραση
-ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία (από κει ξεκίνησα και η θεραπεύτρια -φαντάσου, ψυχοδυναμική- με υποχρέωσε να πάω στον ψυχίατρο για φάρμακα)
- τίποτα θα τα καταφέρω μόνη μου (μεγάααααλη επιτυχία!!!)

και έχω καταλήξει στο σχήμα ψυχοθεραπεία και φλουβοξαμίνη. Δεν είμαι χωρίς συμπτώματα, αλλά υπάρχει ένα μέτρο....ένα επίπεδο λειτουργίας. Έχω υπάρξει καλύτερα, έχω υπάρξει και ΤΡΙΣΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.

Ένας ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ που θα ήθελα να αναφέρω, γιατί ειλικρινά σας λέω έχω δοκιμάσει τα πάντα, είναι το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΗΡΕΜΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ (στο μέτρο που είναι δυνατό πάντα και που ταιριάζει στον καθένα). Γιατί όπως κάποτε μου ειπε ο γιατρός μου ότι "τα φάρμακα δεν είναι μαγικά φίλτρα, πρέπει να "δουλέψει" κι ο ασθενής" (κι εγώ δουλεύω σα σκυλί 20 χρόνια τώρα) εννοώντας την ψυχοθεραπεία, την ανοχή/αντοχή στις ιδεοληψίες όσο μπορείς κτλ... έτσι είναι και το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Γιατί δεν πα να τρέχεις σε γιατρούς, ψυχοθεραπευτές, παπάδες, μάγους και σαμάνους, αν η δουλειά που κάνεις εκεί σε πάει 2 βήματα μπροστά και επιστρέφεις σε ένα περιβάλλον (εργασία; σπίτι; γειτονια; - ο καθένας ξέρει) που ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ... τότε έχεις μια τρύπα στο νερό. Και εμένα δε με βοήθησε το περιβάλλον για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ... τώρα βέβαια γίνεται πραγματικά μεγάλη προσπάθεια στήριξης από τους γύρω, αλλά πλέον έχω κουραστεί ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΛΕΝΩ ΧΕΡΙΑ ΔΟΝΤΙΑ ΜΠΑΝΙΑ...(όχι δεν έχω μικροβιοφοβία, έχω συχνές και έντονες παρεισφρέουσες σκέψεις βίας με ελέεινό περιεχόμενο) - ναι ξέρω, δεν τις προκαλώ, δεν τις θέλω, δε φταίω, δεν δεν δεν..αλλά με τσακίζουν κυριολεκτικά...:'( :'( :'( :'( :'(


Μετά από τόσα χρόνια συνύπαρξης με ΙΨΔ και έχοντας δοκιμάσει ό,τι υπάρχει (τώρα δοκιμάζω και κάτι που είναι σε πειραματικό στάδιο κ γι αυτό δε μπορώ να το αναφέρω) έχω κουραστεί..πολύ!!! Δεν το έβαλα ποτέ κάτω...έχω σπουδάσει ψυχολογία, έχω διαβάσει βιβλία, μπλογκ, φόρουμ, επιστημονικά άρθρα, μη επιστημονικά σκουπίδια, ο,τιδήποτε... Ξέρω σχεδόν τα πάντα γι αυτή την ασθένεια (όχι δεν είμαι ξερόλας, αλήθεια σας λέω...απλά το έχω τερματίσει στο διάβασμα κ το ψάξιμο) κι όμως δε μπορώ να λυτρωθώ...

Επίσημες έρευνες δείχνουν ότι το 2% του αμερικανικού πληθυσμού (και κάτι άντίστοιχο στην Ελλάδα) υποφέρει από αυτή τη διαταραχή....και αυτό το ποσοστό είναι ΨΕΥΤΙΚΟ. Γιατί το 2% αυτο είναι από όσους το έχουν αναφέρει/δηλώσει κτλ. πόσοι το κρύβουν? (κι εγώ το έκρυβα για χρόνια)...άρα είναι περισσότεροι. Οπότε ούτε μόνη είμαι, ούτε κάτι περίεργο...η οικογένεια κ οι φίλοι μου ξέρουν, και όσο μπορούν με στηρίζουν...όμως κι εκείνοι πονούν...πονούν να με βλέπουν να υποφέρω....

Κι έτσι προσπαθώ να αυτοσαρκάζομαι, να μην το συζητώ, για να μην πληγώνω κι άλλους...αλλά αν υπήρχε κάποιος που το ζει και καταλαβαίνει... Να φανταστείτε, στον κύκλο που έχω είμαι "ο συμβουλάτορας, ο εξομολογητής" για τα θέματα των φίλων μου, γιατί απλά ξέρω να ακούω και να μην κρίνω...και φυσικά να μην πετάω ό,τι μου ρθει στο κεφάλι ως συμβουλή (αυτό είναι αντιδεοντολογικό και στην επιστήμη μου αλλά και γενικότερα)...Αλλά εμένα, αν κ με αγαπούν, ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ...ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ....

Όμως φοβάμαι...απελπίζομαι...πλέν ομαι τόσο πολύ που χρειάζομαι ειδικά δερματολογικά προϊόντα, που κουράζομαι τόσο ώστε να εχω μυοσκελετικούς πόνους, πόσες φορές έχω χτυπήσει το κεφάλι μου στα πλακάκια του μπάνιου από απόγνωση... Όλα αυτά τα χρόνια εργάζομαι κανονικά, έχω σπουδάσει...και το βράδι που γυρνούσα σπίτι, αντί για ύπνο μετά από 10 ώρες δουλειά, άλλες 3 ώρες στο μπάνιο με καταναγκασμούς...μέχρι που κατέρρευσε το σώμα μου με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και Ινομυαλγία (ούτε εγώ τα είχα ξανακούσει)...
Και κλαίω...γιατί δεν τα παράτησα ποτέ, συνεχίζω να προσπαθώ, αλλά έχω λυγίσει, έχω καταρρεύσει...πονάει όλο μου το σώμα πια (και από την Ινομυαλγία, αλλά και από το χρόνο που μου παίρνουν τα πλυσίματα) που φέτος δε μπορώ καν να εργαστώ...

Ευχαριστώ όποιον το διάβασε, ξέρω, ήταν μεγάλο...αλλά είμαι σε πολύ άσχημη φάση, υποφέρω πολύ, ήθελα κάποιος να με ακούσει...κάποιος που ξέρει τι θα πει ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ....
Ευχαριστώ.

Σε καταλαβαινω απολυτα το εκρυβα και γω για χρονια μεχρι που δεν ανταξα αλλο μετα απο μια αποπειρα αποφασισα να μιλησω πηρα γνωμες ψυχιατρων ψυχολογων σχετικων και ασχετων ολοι μου ελεγαν τα ιδια, ολα θα πανε καλα θα το ξεπερασεις κτλ. Μεσα σε 5 μηνες εχω δοκιμασει ζαναξ λαντοσ τωρα παιρνω ζολοφτ με αναφρανιλ αλλα μεχρι στιγμης τιποτα παω απ το κακο στο χειροτερο, ασχολουμαι ημερησιως μεχρι και 10 ωρες(αν αντεχα θα καθομουν κι αλλο) με τις ψυχαναγκαστικες πραξεις και δεν ειναι ψεμματα, πρεπει να προσθεσω οτι αυτο μειωθηκε αφου πηρα ζολοφτ καθως με εκανε να νιωθω εξαντλημενος.Το συναισθημα το ξερω καλα αφου εμφανιζεται αυτη αναθεματισμενη σκεψη ξεκιναει το μαρτυριο και δυστυχως επαναλαμβανεται συχνα (για τον ψυχαναγκασμο μιλαω). Σε κυριευει το αγχος απ τη μια ξερεις οτι ειναι τελειως παραλογο αλλα απ την αλλη δεν ηρεμεις αν δεν υποκυψεις και τελικα υποκυπτεις με καθε κοστος.Μετα πλημμυριζεις απο συναισθηματα ντροπης απελπισιας ενοχης (ξερεις οτι δεν φταις αλλα συμμετεχεις εγω γι αυτο κατηγορω τον ευατο μου). Αυτο συμβαινει ξανα και ξανα και εσυ απλα εισαι σκλαβος αυτης της αναθεματισμενης αρρωστιας, αυτες οι σκεψεις εχουν πολλες μορφες αλλα η διαδικασια ειναι παντα η ιδια, θα μπορουσα να γραψω ατελειωτα παραδειγματα. Πραγματικα υποφερεις, ψυχικα και σωματικα προσωπικα με βασανιζει περισσοτερο η δερματιλλομανια. Σου ευχομαι να το ξεπερασεις συντομα για να μπορεσεις επιτελους να χαρεις τη ζωη σου...

[ΕΥΓΕΝΙΑ]

Εκανα μια εκκληση προχθες, μηπως το διαβασες ? Θα ηθελα να επικοινωνησουμε αμεσα για το θεμα...

[Zachos 2000]

δεν διαφωνω, εξαλλου γι αυτο εγραψα κι εγω σε αυτο το φορουμ, σιγουρα οσοι πασχουμαι απο ιδψ καταλαβαινομαστε καλυτερα μεταξυ μας, αλλα για να το ξεπερασεις χρειαζεσαι σιγουρα και την βοηθεια ειδικου.

[ΕΥΓΕΝΙΑ]

Αρχικά το εγαψα,ως απαντηση στην coconut και στη Nefeli, που γραφουν πολυ αναλυτικα και με καλυπτουν αρκετα στο θεμα "τα εχω κανει ολα και ειμαι χειροτερα"...Μετα ειδα και τη δικη σου ανρτηση...Δεν καταλαβαινω, γιατι οι αλλοι δεν απαντουν, η ΝΕφελη φαινεται διαρκως online, η Coconut μαλλον δεν το κοιταει εδω και καιρο, αλλα δεν καταλαβαινω ποιος τα διαβαζει τελικα...ΑΚΡΙΒΩΣ επειδη μεσω του φορουμ, δε γινεται επικοινωνια τελικα, ειδικα ξεκαθαρη και αμεση, ειπα να απαντησει οποιος συμπασχει να μιλησουμε με πιο αμεσο τροπο.
Εγραψα οτι ειμαι καποια χρονια ετσι....αυτο καθιστα αυτονόητο, οτι εχω ζητησει βοηθεια "ειδικων"....
Δεν μπορω να γραψω την ιστορια της ζωης μου...ειμαι ηδη ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ απο το να τα λεω και ξαναλεω, σε "εδικους" και διαφορους που ζηταω βοηθεια...Το κυριοτερο, ειμαι παρα πολυ κουρασμενη απο αυτα που βιωνω τοσα χρονια, οχι μονο λογω ΙΔΨ...
Ηθελα να μιλησω με καποιον που ειναι στο ιδιο σημειο και μαλιστα με την ιδια διαταραχη γιατι οι γιατροι λενε το ποιημα....ΔΕΝ ΒΙΩΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ

[Nefeli28]

Για να επικοινωνησεις με κάποιον σε προσωπικο μηνυμα, πρεπει να εχεις συμπληρωσει 50 ποστ.

[ΕΥΓΕΝΙΑ]

Ναι...καπου το ειδα αυτο. Αυτο ειναι ενδεικτικο του πως λειτουργει το φορουμ.Το θεμα τους ειναι να δουλευει η σελιδα,για τα συμφεροντα τους τη στιγμη που καποιοι ειμαστε ενα βημα πριν το θανατο και θελουμε ΑΜΕΣΑ να επικοινωνησουμε για καποιο θεμα...Οταν εισαι ετοιμος να αυτοκτονησεις θα κατσεις να γραψεις 50 φορες ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙΣ ΑΜΕΣΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ?....Αυτα ειναι ασοβαρα πραγματα, τελειως...Εγω σκεφτομουν να κανω ενα φορουμ, για το συγεκεκριμενο θεμα γιατι δεν ειχα βρει, στην Ελλαδα, αλλους να γραφουν για το συγκεκριμενο..Τυχαια το βρηκα αυτο και δεν εχω χρονο και δυναμεις να γραφω.Πνιγομαι και πιεζομαι παρα πολυ να ελεγχω εδω αν απαντησε καποιος και αν επιτελους θα μιλησουμε αμεσα
Εγω σκοπευα να δωσω ενα μειλ, να επικοινωνησουν εκει καποιοι και μετα βλεπουμε...

[AngelosA]

edit 1 2 3

[GiannisNik3]

Καλησπέρα...

Γράφω πρώτη φορά, γιατί νιώθω πολύ άσχημα... Ζω μ'αυτό το πράγμα (Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή) 20 χρόνια. Τότε διαγνώστηκε δηλαδή, αλλά μεταγενέστρα που το σκέφτηκα, αναγνωρίζω συμπτώματα και νωρίτερα, ιδιαίτερα κατα την εφηβεία μου....
Η ΙΔΨ θεωρείται η πιο "βαριά" από τις αγχώδεις διαταραχές (πρώην νευρώσεις) και είναι πραγματικά ΑΝΥΠΟΦΟΡΗ.
Φυσικά παίζει ρόλο και ο βαθμός στον οποίο το έχει κάποιος, όπως σε κάθε νόσο...άλλοι πιο ελαφρά, άλλοι λιγότερο....

Προσωπικά ξέρω και από την εμπειρία τόσων ετών και από το γιατρό μου ότι η δική μου περιπτωση εχει βαθιές ρίζες άγχους και είναι ιδιαίτερα επίμονη.
Έχω δοκιμάσει ΤΑ ΠΆΝΤΑ (μόνο Ultrex δεν ήπια... lol).
-Και διαφορετικούς γιατρούς - και επέστρεψα στον ίδιο γιατί με τάιζαν ό,τι φάρμακο τραβάει η καρδιά σας-,
-σε γιατρό - ιερέα (γιατί οι ιδεοληψίες μου την ώρα του άγχους έχουν συνδεθεί με όλα τα ενοχικά που μας έχουν φορτώσει), ο οποίος, ευγενέστατος, ΑΡΝΗΘΗΚΕ να μιλήσει για θεολογικά πράγματα - γιατί ο άνθρωπος είναι σοβαρός επιστήμων και είχε καταλάβει οτι δε θα παίξει το παιχνιδάκι του εγκεφάλου μου να μου ενισχύσει τις ιδεοληψίες- και με παρέπεμψε στο γιατρό μου με την ίδια αγωγή (Dumyrox- φλουβοξαμίνη + Xanax),
-δοκίμασα και τα υπόλοιπα SSRI,
-δοκίμασa NSRI,
-ομοιοπαθητική,
-Υπερικό (ή βαλσαμόχορτο, ή St.John's wort)
-νυχτολούλουδο (που δίνουν για το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο)
-νευροανάδραση
-ψυχοδυναμική ψυχοθεραπεία (από κει ξεκίνησα και η θεραπεύτρια -φαντάσου, ψυχοδυναμική- με υποχρέωσε να πάω στον ψυχίατρο για φάρμακα)
- τίποτα θα τα καταφέρω μόνη μου (μεγάααααλη επιτυχία!!!)

και έχω καταλήξει στο σχήμα ψυχοθεραπεία και φλουβοξαμίνη. Δεν είμαι χωρίς συμπτώματα, αλλά υπάρχει ένα μέτρο....ένα επίπεδο λειτουργίας. Έχω υπάρξει καλύτερα, έχω υπάρξει και ΤΡΙΣΧΕΙΡΟΤΕΡΑ.

Ένας ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ που θα ήθελα να αναφέρω, γιατί ειλικρινά σας λέω έχω δοκιμάσει τα πάντα, είναι το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΗΡΕΜΙΑ, ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΤΑ (στο μέτρο που είναι δυνατό πάντα και που ταιριάζει στον καθένα). Γιατί όπως κάποτε μου ειπε ο γιατρός μου ότι "τα φάρμακα δεν είναι μαγικά φίλτρα, πρέπει να "δουλέψει" κι ο ασθενής" (κι εγώ δουλεύω σα σκυλί 20 χρόνια τώρα) εννοώντας την ψυχοθεραπεία, την ανοχή/αντοχή στις ιδεοληψίες όσο μπορείς κτλ... έτσι είναι και το ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Γιατί δεν πα να τρέχεις σε γιατρούς, ψυχοθεραπευτές, παπάδες, μάγους και σαμάνους, αν η δουλειά που κάνεις εκεί σε πάει 2 βήματα μπροστά και επιστρέφεις σε ένα περιβάλλον (εργασία; σπίτι; γειτονια; - ο καθένας ξέρει) που ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ... τότε έχεις μια τρύπα στο νερό. Και εμένα δε με βοήθησε το περιβάλλον για ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ... τώρα βέβαια γίνεται πραγματικά μεγάλη προσπάθεια στήριξης από τους γύρω, αλλά πλέον έχω κουραστεί ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΝΑ ΠΛΕΝΩ ΧΕΡΙΑ ΔΟΝΤΙΑ ΜΠΑΝΙΑ...(όχι δεν έχω μικροβιοφοβία, έχω συχνές και έντονες παρεισφρέουσες σκέψεις βίας με ελέεινό περιεχόμενο) - ναι ξέρω, δεν τις προκαλώ, δεν τις θέλω, δε φταίω, δεν δεν δεν..αλλά με τσακίζουν κυριολεκτικά...:'( :'( :'( :'( :'(


Μετά από τόσα χρόνια συνύπαρξης με ΙΨΔ και έχοντας δοκιμάσει ό,τι υπάρχει (τώρα δοκιμάζω και κάτι που είναι σε πειραματικό στάδιο κ γι αυτό δε μπορώ να το αναφέρω) έχω κουραστεί..πολύ!!! Δεν το έβαλα ποτέ κάτω...έχω σπουδάσει ψυχολογία, έχω διαβάσει βιβλία, μπλογκ, φόρουμ, επιστημονικά άρθρα, μη επιστημονικά σκουπίδια, ο,τιδήποτε... Ξέρω σχεδόν τα πάντα γι αυτή την ασθένεια (όχι δεν είμαι ξερόλας, αλήθεια σας λέω...απλά το έχω τερματίσει στο διάβασμα κ το ψάξιμο) κι όμως δε μπορώ να λυτρωθώ...

Επίσημες έρευνες δείχνουν ότι το 2% του αμερικανικού πληθυσμού (και κάτι άντίστοιχο στην Ελλάδα) υποφέρει από αυτή τη διαταραχή....και αυτό το ποσοστό είναι ΨΕΥΤΙΚΟ. Γιατί το 2% αυτο είναι από όσους το έχουν αναφέρει/δηλώσει κτλ. πόσοι το κρύβουν? (κι εγώ το έκρυβα για χρόνια)...άρα είναι περισσότεροι. Οπότε ούτε μόνη είμαι, ούτε κάτι περίεργο...η οικογένεια κ οι φίλοι μου ξέρουν, και όσο μπορούν με στηρίζουν...όμως κι εκείνοι πονούν...πονούν να με βλέπουν να υποφέρω....

Κι έτσι προσπαθώ να αυτοσαρκάζομαι, να μην το συζητώ, για να μην πληγώνω κι άλλους...αλλά αν υπήρχε κάποιος που το ζει και καταλαβαίνει... Να φανταστείτε, στον κύκλο που έχω είμαι "ο συμβουλάτορας, ο εξομολογητής" για τα θέματα των φίλων μου, γιατί απλά ξέρω να ακούω και να μην κρίνω...και φυσικά να μην πετάω ό,τι μου ρθει στο κεφάλι ως συμβουλή (αυτό είναι αντιδεοντολογικό και στην επιστήμη μου αλλά και γενικότερα)...Αλλά εμένα, αν κ με αγαπούν, ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ...ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ....

Όμως φοβάμαι...απελπίζομαι...πλέν ομαι τόσο πολύ που χρειάζομαι ειδικά δερματολογικά προϊόντα, που κουράζομαι τόσο ώστε να εχω μυοσκελετικούς πόνους, πόσες φορές έχω χτυπήσει το κεφάλι μου στα πλακάκια του μπάνιου από απόγνωση... Όλα αυτά τα χρόνια εργάζομαι κανονικά, έχω σπουδάσει...και το βράδι που γυρνούσα σπίτι, αντί για ύπνο μετά από 10 ώρες δουλειά, άλλες 3 ώρες στο μπάνιο με καταναγκασμούς...μέχρι που κατέρρευσε το σώμα μου με σύνδρομο χρόνιας κόπωσης και Ινομυαλγία (ούτε εγώ τα είχα ξανακούσει)...
Και κλαίω...γιατί δεν τα παράτησα ποτέ, συνεχίζω να προσπαθώ, αλλά έχω λυγίσει, έχω καταρρεύσει...πονάει όλο μου το σώμα πια (και από την Ινομυαλγία, αλλά και από το χρόνο που μου παίρνουν τα πλυσίματα) που φέτος δε μπορώ καν να εργαστώ...

Ευχαριστώ όποιον το διάβασε, ξέρω, ήταν μεγάλο...αλλά είμαι σε πολύ άσχημη φάση, υποφέρω πολύ, ήθελα κάποιος να με ακούσει...κάποιος που ξέρει τι θα πει ΙΔΕΟΛΗΨΙΑ....
Ευχαριστώ.

Έχω και 'γω ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή και παίρνω Seroxat 20 mg.
Σε ιερέα τι πήγες να κάνεις;
Έχεις κάποιες συγκεκριμένες ιδεοληψίες;

[AngelosA]

Είχα πάει και γώ σε ιερέα στα 16 μου στην απαρχή του ocd για τύψεις που άρχισαν να δημιουργούνται για σεξουαλικά θέματα. Η απάντηση του Θεού ήταν πως ήταν μια στιγμή που με παρέσυρε ο διάβολος και να λέω προσευχή όταν έρχονται παρόμοιες σκέψεις. Οτι χειρότερο για το υποσυνείδητο ενός ενοχικού έφηβου που δεν θέλει να τα ρίχνει στο διάβολο να τον έχει και παρέα τώρα. -.-
200mg zoloft και η ζωή ορμάει μπροστά.

[Zachos 2000]

Είχα πάει και γώ σε ιερέα στα 16 μου στην απαρχή του ocd για τύψεις που άρχισαν να δημιουργούνται για σεξουαλικά θέματα. Η απάντηση του Θεού ήταν πως ήταν μια στιγμή που με παρέσυρε ο διάβολος και να λέω προσευχή όταν έρχονται παρόμοιες σκέψεις. Οτι χειρότερο για το υποσυνείδητο ενός ενοχικού έφηβου που δεν θέλει να τα ρίχνει στο διάβολο να τον έχει και παρέα τώρα. -.-
200mg zoloft και η ζωή ορμάει μπροστά.

Πως τα πηγες με το ζολοφτ; Εγώ δεν ένιωσα καμία διαφορά και τώρα το παίρνω παράλληλα με αναφρανιλ...

[GiannisNik3]

Είχα πάει και γώ σε ιερέα στα 16 μου στην απαρχή του ocd για τύψεις που άρχισαν να δημιουργούνται για σεξουαλικά θέματα. Η απάντηση του Θεού ήταν πως ήταν μια στιγμή που με παρέσυρε ο διάβολος και να λέω προσευχή όταν έρχονται παρόμοιες σκέψεις. Οτι χειρότερο για το υποσυνείδητο ενός ενοχικού έφηβου που δεν θέλει να τα ρίχνει στο διάβολο να τον έχει και παρέα τώρα. -.-
200mg zoloft και η ζωή ορμάει μπροστά.

Μάλλον δε θα ήταν καλός, ο εν λόγω πνευματικός......
Ξέρεις, υπάρχουν φορές που η θρησκεία λειτουργεί σα δίκοπο μαχαίρι.
Η θρησκεία μπορεί να σου κάνει πολύ καλό, να σε βοηθήσει πολύ, αλλά και να σε χαντακώσει!
Εξαρτάται πώς τη βιώνεις εσύ, αλλά και τον άνθρωπο που διαλέγεις για να σε καθοδηγήσει....
Και μιας και μιλάς για θρησκευτικές ιδεοληψίες, θα σου αναφέρω και τις δικές μου που είχα και με ταλαιπώρησαν..
Όταν ήμουν 15, είχα διαβάσει για τα incubi και τα succubi και μ' είχε πιάσει ένας τρόμος, άλλο πράγμα!
Ήμουν και μόνος μου στο πάνω σπίτι, στο εξοχικό, κι αυτό μ' έκανε πιο ευάλωτο.
Δε τολμούσα να κλείσω τα μάτια μου για μέρες ή όποτε τα κλεινα ήταν πάντοτε με ανοιχτό φως!
Για να σε διευκολύνω, τα incubi και τα succubi είναι δαίμονες του ύπνου και απ' ότι έχω διαβάσει μπαίνουν στα όνειρα -των γυναικών τα incubi, των αντρών τα succubi- και ξυπνούν τα ερωτικά τους ένστικτα. Μάλιστα, το Μεσαίωνα πιστεύανε, ότι τα succubi κλέβαν το σπέρμα των αντρών το βράδυ -αφού όλοι ξέρουμε ποια είναι η κατάληξη τέτοιων "ονείρων" το βράδυ-.... Άστα... Έβλεπα, στα 18-19, τη 40αρα παντρεμένη γειτόνισσα και νόμιζα ότι ήταν δαίμονας μεταμορφωμένος για να με βάλει σε πειρασμό!
Άστα..... Δεν ξαναδιαβάζω το Strange........

[AngelosA]

Πως τα πηγες με το ζολοφτ; Εγώ δεν ένιωσα καμία διαφορά και τώρα το παίρνω παράλληλα με αναφρανιλ...

Λίγα πράγματα. 3 μήνες κλείνω. Σταθεροποιήσαν την κατάθλιψη και το άγχος και είμαι σε μια κατάσταση σταθερής αναμονής για τις εμμονές μου. Η ιδεοληψίες είναι δύσκολες, η υπερβολική σκέψη και ευαισθησία ανακυκλώνονται με το άγχος. Ψάχνουν και βρήσκουν φοβίες και εκεί κολλησα. Οπότε προσπαθώ με ψυχοθεραπεία να αποδεχτώ καταστάσεις, γεγονότα και φόβους.

[ponderplan]

Καλησπέρα και συγγνώμη για την ενόχληση,
μήπως μπορείς να μου προτείνεις κάποιον επιβεβαιωμένα καλό ψυχίατρο που να έχει βοηθήσει ασθενείς, ας βρίσκετε οπουδήποτε στην Ελλάδα, αρκεί να είναι γνώστης της ασθένειας της Ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και των κατάλληλων μεθόδων θεραπείας με φάρμακα και με Γνωστική (ή Γνωσιακή) Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία.

Έχω βρει από το ιντερνέτ και έχω μιλήσει με τον **το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης** , μου φανηκαν καλοί, απλά θέλω γνώμες από άτομα που εχουν το ιδιο πρόβλημα και τους έχουν βοηθήσει γιατι κουραστηκα να γυρναω από γιατρο σε γιατρο.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Χρήστος