Άντρας ή παιδάκι;
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 23
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27

    Question Άντρας ή παιδάκι;

    Καλησπέρα αγαπητά μέλη του forum! Είμαι καινούργιο μέλος εδώ και επέλεξα αυτό το forum και τη συγκεκριμένη κατηγορία,καθώς ευελπιστώ πως έτσι θα λάβω κάποιες σοβαρές απαντήσεις στο πρόβλημα μου. Κατ'αρχάς,να πω ότι είμαι νέος στην ηλικία και το πρόβλημα μου υπάρχει αρκετό χρόνο και ότι δεν το έχω συζητήσει με κανέναν στα σοβαρά επειδή είναι ιδιαίτερα προσωπικό (Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι αρκετά χρόνια και έκτοτε ζω με τη μητέρα μου. Για τις δύο παρακάτω περιπτώσεις,με συγκρίνω με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου,όπως τα βλέπω εγώ έξω. Αποκλείονται,φυσικά,αυτοί που κάνουν καμάκι ή/και παριστάνουν τους άντρες από το internet).
    Το πρόβλημα μου λοιπόν έχει να κάνει με την ψυχολογία και τον χαρακτήρα μου.Αφορά την εικόνα μου για εμένα. Για να μην πολυλογώ,θεωρώ πως δεν είμαι αρκετά ''άντρας'',είτε γενικά,είτε για την ηλικία μου. Με θεωρώ παιδάκι ακόμα. Για αυτό το θέμα,ρίχνω τις ευθύνες στον πατέρα μου. Ποτέ μου δεν τον θεωρούσα πρότυπο,ούτε ως πατέρα,ούτε ως άντρα. Κάποτε τον θαύμαζα ως άντρα,αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια κατάλαβα ότι όση 'ομορφιά' υπήρχε εξωτερικά,τόση σαπίλα υπήρχε εσωτερικά. Θα αναφέρω ενδεικτικά,χωρίς να επεκταθώ,πως πάντα με μείωνε μπροστά στον κόσμο αλλά και στο σπίτι και πως ποτέ δεν άκουσα καλή κουβέντα,παρόλο που δεν ήμουν ποτέ ο 'αληταράς'. Δεν τα πηγαίναμε ποτέ καλά,χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Έτσι λοιπόν,ποτέ μου δεν έμαθα από κάποιον μεγαλύτερο και εμπειρότερο πως να φέρεσαι σωστά,σαν άντρας στην προσωπική και στη δημόσια ζωή.
    Παλαιότερα είχα κόμπλεξ (κυρίως με την εμφάνιση μου) και πάντα ντρεπόμουν σε δημόσιους χώρους . Ήμουν ντροπαλός από μικρός,αλλά πιστεύω πως ο πατέρας μου το έκανε χειρότερο. Ακόμα και σήμερα το έχω. Όταν βρίσκομαι έξω δηλαδή,δεν γουστάρω να με κοιτάνε. Πιστεύω πως θα έχουν κάτι κακοπροαίρετο να πουν,αν και το ξέρω πως όλα αυτά είναι στο κεφάλι μου. Αποφεύγω να χαιρετάω γνωστούς ακόμα!
    Επιπλέον,υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στο θέμα της προσέγγισης με το γυναικείο φύλο. Ποτέ μου ως τώρα δεν είχα επιτυχίες. Μου άρεσαν πολύ λίγες κοπέλες,αλλά δεν τους άρεσα εγώ. Εγώ άρεσα μόνο σε αυτές που δεν μου άρεσαν και αναγκαζόμουν μερικές φορές να συμβιβαστώ,για να μπω στο 'παιχνίδι'. Δεν ξέρω να μιλάω σαν ''άντρας''. Δεν μου βγαίνει το καμάκι καθόλου και γενικά δεν μπορώ να με δω σαν άντρα,ώστε να προβώ σε κάτι τέτοιο. Λέω πάντα κάτι (παιδιάστικες) βλακείες,για να σπάσει ο πάγος και μέχρι εκεί. Έχω δοκιμάσει αρκετές τακτικές,αλλά το τέλος είναι το ίδιο: Καμία κοπέλα δεν δείχνει κάποιο ενδιαφέρον (και δεν εννοώ να μου την πέσει αυτή,αλλά για ένα απλό,θηλυκό ενδιαφέρον) και καταλήγουμε να ανταλλάζουμε facebook και να ξαναβγαίνουμε τυπικά σαν παρέα. Είμαι εμφανίσιμος μεν,αλλά αν τους ρωτήσεις για εμένα θα πουν απλά ένα 'καλό παιδί'. Δεν με θεωρώ βαρετό άτομο,αλλά πολύ 'παιδί' για να γίνει κάτι και το κακό είναι ότι δεν μπορώ να το αλλάξω,όσο και να το λέω στον εαυτό μου.
    Εν κατακλείδι,θεωρώ πως δεν έχω την αρμόζουσα συμπεριφορά και τρόπο σκέψης για το φύλο μου και για την ηλικία μου. Είμαι αρκετά κλειστό άτομο. Δεν εκδηλώνομαι συχνά,σχεδόν καθόλου. Αυτό που θέλω είναι να μου πείτε τι ακριβώς πιστεύετε ότι φταίει και τι μπορώ να κάνω. Η επιλογή-λύση να μιλήσω με τον πατέρα μου αποκλείεται,καθώς το έχω ήδη προσπαθήσει,αλλά δεν καταλαβαίνει και λέει τα δικά του.

    Υ. Γ1 Επειδή αναφέρω συχνά τις λέξεις 'άντρας','θηλυκό','συμπεριφο� �ά',παρακαλώ να μην ακούσω καμία ατάκα για μισογυνισμούς,ισότητες και ανωτερότητες-κατωτερότητες. Δεν το εννοώ έτσι. Απλά θεωρώ πως ο καθένας έχει μια διαφορετική συμπεριφορά,ανάλογα με το φύλο του. Εννοείται πως υπάρχει ισότητα και σεβασμός.Δεν είμαι φαλλοκράτης,ούτε μισογύνης,ούτε συντηρητικός και πουριτανός.

    Υ. Γ2 Επειδή τα έγραψα κάπως μπερδεμένα,ενδεχομένως να ξέφυγα από το θέμα σε κάποια σημεία,θα σας παρακαλούσα να μου πείτε αν χρειαστείτε κάποια διευκρίνιση.
    Last edited by FirewindG80; 23-10-2016 at 17:30.

  2. #2
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Quote Originally Posted by FirewindG80 View Post
    Καλησπέρα αγαπητά μέλη του forum! Είμαι καινούργιο μέλος εδώ και επέλεξα αυτό το forum και τη συγκεκριμένη κατηγορία,καθώς ευελπιστώ πως έτσι θα λάβω κάποιες σοβαρές απαντήσεις στο πρόβλημα μου.Κατ'αρχάς,να πω ότι είμαι νέος στην ηλικία και το πρόβλημα μου υπάρχει αρκετό χρόνο και ότι δεν το έχω συζητήσει με κανέναν στα σοβαρά επειδή είναι ιδιαίτερα προσωπικό (Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι αρκετά χρόνια και έκτοτε ζω με τη μητέρα μου.Για τις δύο παρακάτω περιπτώσεις,με συγκρίνω με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου,όπως τα βλέπω εγώ έξω.Αποκλείονται,φυσικά,αυ� �οί που κάνουν καμάκι ή/και παριστάνουν τους άντρες από το internet).
    Το πρόβλημα μου λοιπόν έχει να κάνει με την ψυχολογία και τον χαρακτήρα μου.Αφορά την εικόνα μου για εμένα.Για να μην πολυλογώ,θεωρώ πως δεν είμαι αρκετά ''άντρας'',είτε γενικά,είτε για την ηλικία μου.Με θεωρώ παιδάκι ακόμα.Για αυτό το θέμα,ρίχνω τις ευθύνες στον πατέρα μου.Ποτέ μου δεν τον θεωρούσα πρότυπο,ούτε ως πατέρα,ούτε ως άντρα.Κάποτε τον θαύμαζα ως άντρα,αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια κατάλαβα ότι όση 'ομορφιά' υπήρχε εξωτερικά,τόση σαπίλα υπήρχε εσωτερικά.Θα αναφέρω ενδεικτικά,χωρίς να επεκταθώ,πως πάντα με μείωνε μπροστά στον κόσμο αλλά και στο σπίτι και πως ποτέ δεν άκουσα καλή κουβέντα,παρόλο που δεν ήμουν ποτέ ο 'αληταράς'.Δεν τα πηγαίναμε ποτέ καλά,χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος.Έτσι λοιπόν,ποτέ μου δεν έμαθα από κάποιον μεγαλύτερο και εμπειρότερο πως να φέρεσαι σωστά,σαν άντρας στην προσωπική και στη δημόσια ζωή.
    Παλαιότερα είχα κόμπλεξ (κυρίως με την εμφάνιση μου) και πάντα ντρεπόμουν σε δημόσιους χώρους .Ήμουν ντροπαλός από μικρός,αλλά πιστεύω πως ο πατέρας μου το έκανε χειρότερο.Ακόμα και σήμερα το έχω.Όταν βρίσκομαι έξω δηλαδή,δεν γουστάρω να με κοιτάνε.Πιστεύω πως θα έχουν κάτι κακοπροαίρετο να πουν,αν και το ξέρω πως όλα αυτά είναι στο κεφάλι μου.Αποφεύγω να χαιρετάω γνωστούς ακόμα!
    Επιπλέον,υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στο θέμα της προσέγγισης με το γυναικείο φύλο.Ποτέ μου ως τώρα δεν είχα επιτυχίες.Μου άρεσαν πολύ λίγες κοπέλες,αλλά δεν τους άρεσα εγώ.Εγώ άρεσα μόνο σε αυτές που δεν μου άρεσαν και αναγκαζόμουν μερικές φορές να συμβιβαστώ,για να μπω στο 'παιχνίδι'.Δεν ξέρω να μιλάω σαν ''άντρας''.Δεν μου βγαίνει το καμάκι καθόλου και γενικά δεν μπορώ να με δω σαν άντρα,ώστε να προβώ σε κάτι τέτοιο.Λέω πάντα κάτι (παιδιάστικες) βλακείες,για να σπάσει ο πάγος και μέχρι εκεί.Έχω δοκιμάσει αρκετές τακτικές,αλλά το τέλος είναι το ίδιο: Καμία κοπέλα δεν δείχνει κάποιο ενδιαφέρον (και δεν εννοώ να μου την πέσει αυτή,αλλά για ένα απλό,θηλυκό ενδιαφέρον) και καταλήγουμε να ανταλλάζουμε facebook και να ξαναβγαίνουμε τυπικά σαν παρέα.Είμαι εμφανίσιμος,αλλά αν τους ρωτήσεις για εμένα θα πουν απλά ένα 'καλό παιδί'.Δεν με θεωρώ βαρετό άτομο,αλλά πολύ 'παιδί' για να γίνει κάτι και το κακό είναι ότι δεν μπορώ να το αλλάξω,όσο και να το λέω στον εαυτό μου.
    Εν κατακλείδι,θεωρώ πως δεν έχω την αρμόζουσα συμπεριφορά και τρόπο σκέψης για το φύλο μου και για την ηλικία μου.Είμαι αρκετά κλειστό άτομο.Δεν εκδηλώνομαι συχνά,σχεδόν καθόλου.Αυτό που θέλω είναι να μου πείτε τι ακριβώς πιστεύετε ότι φταίει και τι μπορώ να κάνω.Η επιλογή-λύση να μιλήσω με τον πατέρα μου αποκλείεται,καθώς το έχω ήδη προσπαθήσει,αλλά δεν καταλαβαίνει και λέει τα δικά του.

    Υ.Γ1 Επειδή αναφέρω συχνά τις λέξεις 'άντρας','θηλυκό','συμπεριφο� �ά',παρακαλώ να μην ακούσω καμία ατάκα για μισογυνισμούς,ισότητες και ανωτερότητες-κατωτερότητες. Δεν το εννοώ έτσι.Απλά θεωρώ πως ο καθένας έχει μια διαφορετική συμπεριφορά,ανάλογα με το φύλο του.Εννοείται πως υπάρχει ισότητα και σεβασμός.Δεν είμαι φαλλοκράτης,ούτε μισογύνης,ούτε συντηρητικός και πουριτανός.

    Υ.Γ2 Επειδή τα έγραψα κάπως μπερδεμένα,ενδεχομένως να ξέφυγα από το θέμα σε κάποια σημεία,θα σας παρακαλούσα να μου πείτε αν χρειαστείτε κάποια διευκρίνιση.
    Επειδή το μήνυμα μου δεν φαίνεται ολόκληρο,όποιος θέλει και έχει την όρεξη να το διαβάσει,ας πατήσει στα 'Εργαλεία' την 'Εκτυπώσιμη Έκδοση' . Σας ευχαριστώ!

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by FirewindG80 View Post
    Καλησπέρα αγαπητά μέλη του forum! Είμαι καινούργιο μέλος εδώ και επέλεξα αυτό το forum και τη συγκεκριμένη κατηγορία,καθώς ευελπιστώ πως έτσι θα λάβω κάποιες σοβαρές απαντήσεις στο πρόβλημα μου. Κατ' αρχάς,να πω ότι είμαι νέος στην ηλικία και το πρόβλημα μου υπάρχει αρκετό χρόνο και ότι δεν το έχω συζητήσει με κανέναν στα σοβαρά επειδή είναι ιδιαίτερα προσωπικό (Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι αρκετά χρόνια και έκτοτε ζω με τη μητέρα μου. Για τις δύο παρακάτω περιπτώσεις, με συγκρίνω με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου,όπως τα βλέπω εγώ έξω. Αποκλείονται,φυσικά,αυτοί που κάνουν καμάκι ή/και παριστάνουν τους άντρες από το internet).
    Το πρόβλημα μου λοιπόν έχει να κάνει με την ψυχολογία και τον χαρακτήρα μου. Αφορά την εικόνα μου για εμένα. Για να μην πολυλογώ, θεωρώ πως δεν είμαι αρκετά ''άντρας'', είτε γενικά, είτε για την ηλικία μου. Με θεωρώ παιδάκι ακόμα. Για αυτό το θέμα, ρίχνω τις ευθύνες στον πατέρα μου.Ποτέ μου δεν τον θεωρούσα πρότυπο,ούτε ως πατέρα,ούτε ως άντρα. Κάποτε τον θαύμαζα ως άντρα, αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια κατάλαβα ότι όση 'ομορφιά' υπήρχε εξωτερικά, τόση σαπίλα υπήρχε εσωτερικά. Θα αναφέρω ενδεικτικά, χωρίς να επεκταθώ ,πως πάντα με μείωνε μπροστά στον κόσμο αλλά και στο σπίτι και πως ποτέ δεν άκουσα καλή κουβέντα, παρόλο που δεν ήμουν ποτέ ο 'αληταράς'. Δεν τα πηγαίναμε ποτέ καλά, χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Έτσι λοιπόν,ποτέ μου δεν έμαθα από κάποιον μεγαλύτερο και εμπειρότερο πως να φέρεσαι σωστά, σαν άντρας στην προσωπική και στη δημόσια ζωή.
    Παλαιότερα είχα κόμπλεξ (κυρίως με την εμφάνιση μου) και πάντα ντρεπόμουν σε δημόσιους χώρους .Ήμουν ντροπαλός από μικρός, αλλά πιστεύω πως ο πατέρας μου το έκανε χειρότερο. Ακόμα και σήμερα το έχω. Όταν βρίσκομαι έξω δηλαδή, δεν γουστάρω να με κοιτάνε. Πιστεύω πως θα έχουν κάτι κακοπροαίρετο να πουν,αν και το ξέρω πως όλα αυτά είναι στο κεφάλι μου. Αποφεύγω να χαιρετάω γνωστούς ακόμα!
    Επιπλέον,υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στο θέμα της προσέγγισης με το γυναικείο φύλο. Ποτέ μου ως τώρα δεν είχα επιτυχίες. Μου άρεσαν πολύ λίγες κοπέλες, αλλά δεν τους άρεσα εγώ. Εγώ άρεσα μόνο σε αυτές που δεν μου άρεσαν και αναγκαζόμουν μερικές φορές να συμβιβαστώ,για να μπω στο 'παιχνίδι'. Δεν ξέρω να μιλάω σαν ''άντρας''. Δεν μου βγαίνει το καμάκι καθόλου και γενικά δεν μπορώ να με δω σαν άντρα, ώστε να προβώ σε κάτι τέτοιο. Λέω πάντα κάτι (παιδιάστικες) βλακείες, για να σπάσει ο πάγος και μέχρι εκεί.Έχω δοκιμάσει αρκετές τακτικές, αλλά το τέλος είναι το ίδιο: Καμία κοπέλα δεν δείχνει κάποιο ενδιαφέρον (και δεν εννοώ να μου την πέσει αυτή, αλλά για ένα απλό, θηλυκό ενδιαφέρον) και καταλήγουμε να ανταλλάζουμε facebook και να ξαναβγαίνουμε τυπικά σαν παρέα. Είμαι εμφανίσιμος, αλλά αν τους ρωτήσεις για εμένα θα πουν απλά ένα 'καλό παιδί'.Δεν με θεωρώ βαρετό άτομο, αλλά πολύ 'παιδί' για να γίνει κάτι και το κακό είναι ότι δεν μπορώ να το αλλάξω,όσο και να το λέω στον εαυτό μου.
    Εν κατακλείδι, θεωρώ πως δεν έχω την αρμόζουσα συμπεριφορά και τρόπο σκέψης για το φύλο μου και για την ηλικία μου.Είμαι αρκετά κλειστό άτομο. Δεν εκδηλώνομαι συχνά, σχεδόν καθόλου. Αυτό που θέλω είναι να μου πείτε τι ακριβώς πιστεύετε ότι φταίει και τι μπορώ να κάνω. Η επιλογή-λύση να μιλήσω με τον πατέρα μου αποκλείεται, καθώς το έχω ήδη προσπαθήσει, αλλά δεν καταλαβαίνει και λέει τα δικά του.

    Υ.Γ1 Επειδή αναφέρω συχνά τις λέξεις 'άντρας', 'θηλυκό', 'συμπεριφορά', παρακαλώ να μην ακούσω καμία ατάκα για μισογυνισμούς, ισότητες και ανωτερότητες- κατωτερότητες. Δεν το εννοώ έτσι. Απλά θεωρώ πως ο καθένας έχει μια διαφορετική συμπεριφορά, ανάλογα με το φύλο του. Εννοείται πως υπάρχει ισότητα και σεβασμός. Δεν είμαι φαλλοκράτης, ούτε μισογύνης, ούτε συντηρητικός και πουριτανός.

    Υ.Γ2 Επειδή τα έγραψα κάπως μπερδεμένα, ενδεχομένως να ξέφυγα από το θέμα σε κάποια σημεία, θα σας παρακαλούσα να μου πείτε αν χρειαστείτε κάποια διευκρίνιση.
    εχεις γραψει αρκετους προβληματισμους που αφορουν ηλικια και ωριμοτητα, χωρις να μας λες την ηλικια οσυ.
    ΠΟΣΟ ΕΙΣΑΙ?

    τα μηνυματα κοβονται οταν δεν αφηνεις κενο μεταξυ λεξεων και κολλας λεξη- τελεία- επομενη λεξη- κομα- λεξη. και γενικοτερα οταν κολλας γραμματα..

  4. #4
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Καλησπέρα Remedy και σε ευχαριστώ για την απάντηση! Είμαι 21 τώρα (νόμιζα το έγραφε στο προφίλ μου). Παρεμπιπτόντως σε ευχαριστώ για το τεχνικό θέμα του forum με το κείμενο.

  5. #5
    Banned
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    3,250
    Όταν λες παιδάκι....εννοείς στο μυαλό? Δηλαδή ακούς συνομηλίκους σου και είναι πιο ώριμοι ας πούμε στις σκέψεις τους? Στην συμπεριφορά εννοείς? Στο είπε κάποιος αυτό? Τι εννοείς?
    Για τις κοπέλες που λες συμβιβάστηκες ,αυτές σε προσέγγισαν ?
    Πως τα περνάς γενικά? φίλους έχεις? σπουδάζεις? δουλεύεις?

  6. #6
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Cube καλησπέρα και σε σένα! Όταν λέω παιδάκι εννοώ στο μυαλό,ακριβώς δηλαδή αυτό που είπες εσύ. Θεωρώ πως οι συνομήλικοί μου έχουν πιο ώριμη σκέψη,μιλούν με περισσότερη ωριμότητα,σκέφτονται πριν μιλήσουν κλπ. Όσο για τη συμπεριφορά,μπορώ να πω για τους συνομήλικούς μου ότι είναι πιο νηφάλιοι και όχι νευρικοί. Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει κατά καιρούς ότι είμαι ανώριμος,αλλά τις περισσότερες φορές το βλέπω και εγώ στον εαυτό μου μέσα από διάφορες καταστάσεις. Εγώ ας πούμε είμαι πιο αυθόρμητος,χύμα,επιπόλαιος θα έλεγα,ενώ οι άλλοι συμπεριφέρονται ωριμότερα.
    Για τις κοπέλες τώρα,μερικές από αυτές με προσέγγισαν και μερικές όχι. Για τις πρώτες,απλά 'ενέδωσα' επειδή ήξερα ότι θα γινόταν κάτι εύκολα και κακά τα ψέματα,ήμουν άπειρος και από κάπου έπρεπε να ξεκινήσω. Για τις άλλες,απλά δοκίμασα την τύχη μου,όπως λέμε,για τους ίδιους λόγους.
    Γενικότερα,η ζωή μου είναι μονότονη. Δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα. Ίσως φταίει το θέμα του ότι δεν έχω καλή παρέα. Μπορεί να κάνω παρέα με πολλά άτομα,αλλά δεν αισθάνομαι κανέναν ως δικό μου άτομο. Έχω αλλάξει πολλές παρέες. Παλαιότερα είχα τέτοια δικά μου άτομα,στην πορεία όμως ξεκόψαμε. Έχω μεγάλο θέμα εμπιστοσύνης στην παρέα,δεν εμπιστεύομαι εύκολα δηλαδή κάποιον. Συμπληρώνοντας,είμαι τύπος χαμηλών τόνων. Δεν μου αρέσει καθόλου η βαβούρα,όπως αυτό που γίνεται στα club που η μουσική είναι στο τέρμα (περιττό να πω πως είναι απαίσια) και όλοι απλά κοιτάζουν το κινητό τους και μετά κοιτάζονται μεταξύ τους. Σπουδάζω σε μια αρκετά καλή σχολή,δεν ήταν όμως αυτό που ήθελα εξ'αρχής και δεν είχα τη δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσω. Όσο για την εργασία είμαι άνεργος. Πριν μερικό καιρό έψαχνα αλλά τώρα επειδή έχουν πέσει πολλά μαθήματα το έχω αφήσει.

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by FirewindG80 View Post
    Θεωρώ πως οι συνομήλικοί μου έχουν πιο ώριμη σκέψη,μιλούν με περισσότερη ωριμότητα,σκέφτονται πριν μιλήσουν κλπ. Όσο για τη συμπεριφορά,μπορώ να πω για τους συνομήλικούς μου ότι είναι πιο νηφάλιοι και όχι νευρικοί. Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει κατά καιρούς ότι είμαι ανώριμος,αλλά τις περισσότερες φορές το βλέπω και εγώ στον εαυτό μου μέσα από διάφορες καταστάσεις. Εγώ ας πούμε είμαι πιο αυθόρμητος,χύμα,επιπόλαιος θα έλεγα,ενώ οι άλλοι συμπεριφέρονται ωριμότερα.
    Για τις κοπέλες τώρα,μερικές από αυτές με προσέγγισαν και μερικές όχι. Για τις πρώτες,απλά 'ενέδωσα' επειδή ήξερα ότι θα γινόταν κάτι εύκολα και κακά τα ψέματα,ήμουν άπειρος και από κάπου έπρεπε να ξεκινήσω. Για τις άλλες,απλά δοκίμασα την τύχη μου,όπως λέμε,για τους ίδιους λόγους.
    Γενικότερα,η ζωή μου είναι μονότονη. Δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα. Ίσως φταίει το θέμα του ότι δεν έχω καλή παρέα. Μπορεί να κάνω παρέα με πολλά άτομα,αλλά δεν αισθάνομαι κανέναν ως δικό μου άτομο. Έχω αλλάξει πολλές παρέες. Παλαιότερα είχα τέτοια δικά μου άτομα,στην πορεία όμως ξεκόψαμε. Έχω μεγάλο θέμα εμπιστοσύνης στην παρέα,δεν εμπιστεύομαι εύκολα δηλαδή κάποιον. Συμπληρώνοντας,είμαι τύπος χαμηλών τόνων. Δεν μου αρέσει καθόλου η βαβούρα,όπως αυτό που γίνεται στα club που η μουσική είναι στο τέρμα (περιττό να πω πως είναι απαίσια) και όλοι απλά κοιτάζουν το κινητό τους και μετά κοιτάζονται μεταξύ τους. Σπουδάζω σε μια αρκετά καλή σχολή,δεν ήταν όμως αυτό που ήθελα εξ'αρχής και δεν είχα τη δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσω. Όσο για την εργασία είμαι άνεργος. Πριν μερικό καιρό έψαχνα αλλά τώρα επειδή έχουν πέσει πολλά μαθήματα το έχω αφήσει.
    Δεν εισαι ανεργος παιδακι μου. Φοιτητης εισαι!

    Η ανεργια μετραει μετα τις σπουδες...

    Καλησπερα και σε σενα κι εκτιμω τα σωστα ελληνικα σου. Σπανια για ανθρωπο της ηλικιας σου (ασχετο).

    Ολα αυτα που περιγραφεις ειναι πολυ φυσιολογικα, ξερεις.
    Η ωριμοτητα η και "ωριμοτητα" εχει πολυ διαφορετικες ταχυτητες στους ανθρωπους.
    Εισαι ενηλικος κανικοτατα, αλλα εισαι ακομα σε αυτο που λεγεται "μετεφηβικη ηλικια". Συμβαινει και σε πολυ μεγαλυτερους να τους θελουν ανεπιθυμητοι αλλα οχι αυτοι που επιλεγουν. Καλη επιλογη να συναναστρεφεσαι και χωρις τρομερη επιθυμια για " ν αρχισεις απο καπου".θα ερθουν και καλυτερες γνωριμιες και θα εχεις και καποια εμπειρια.

    Νομιζω οτι αυτο που περιγραφεις, ειναι οτι εισαι καπως ψαρωμενος και συνεσταλμενος κι οχι κατι που εχει να κανει με ανδρισμο, ενω λες οτι σε αλλους συνομηλικους σου δεν συμβαινει.
    Δεν πειραζει, θα το ξεπερασεις με τον καιρο. Ισως ειχες πιο αυστηρο η λιγοτερο ενθαρρυντικο περιβαλλον απο αλλους, η ακομα και να συγκρινεσαι με ψιλοαλητακους που μπορει μεν να ξεπεταγονται νωρις, εχουν ομως προβληματικα ενδιαφεροντα κι οχι παντα καλη συνεχεια.

    Εχεις ακουσει την εκφραση late bloomer?
    Ισως κατι τετοιο σου συμβαινει, χωρις μαλιστα να εχει γινει κατι τραγικο με την κοινωνικοποιηση σου μιας κι οπως ειπες ολο και κατι κανεις απο γνωριμιες.
    Μην βιαζεσαι, ακολουθα τους δικους σου ρυθμους. Θα την βρεις την ακρη.

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Remedy σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Η αλήθεια είναι ότι δίνω μεγάλη σημασία στη σωστή γραφή,έστω και ηλεκτρονικά.
    Σίγουρα έχω καιρό μπροστά μου για καινούργιες γνωριμίες και με τα 2 φύλα. Ένα από αυτά που με προβληματίζουν είναι και ότι δεν έχω ακόμα βρει μια σταθερή παρέα,άτομα δηλαδή που να είμαστε μαζί σε όλα. Να έχουμε τις ίδιες απόψεις,να συζητάμε,να βοηθάμε ο ένας τον άλλον όπως μπορούμε κλπ. Πολλές φορές με πιάνω να παρατηρώ τις άλλες παρέες και δεν βλέπω κάτι αξιόλογο,κάτι ουσιώδες. Βλέπω άτομα που ο καθένας κοιτάει την πάρτη του,το κινητό του,τις εξόδους και δεν υπάρχει κάτι ουσιαστικό. Βέβαια,έχει τύχει να δω και παρέες αχώριστες,που όλοι φαίνονται και είναι πραγματικά αγαπημένοι και ενωμένοι και χαίρομαι για αυτό. Φυσικά αυτό ισχύει σε μια πάρα πολύ μικρή μερίδα ανθρώπων,καθώς είμαι και πολύ μικρός και δεν συναναστρέφομαι σε πολλούς χώρους.
    Αναφορικά με τη συμπεριφορά μου,αυτές ακριβώς τις λέξεις έψαχνα: ψαρωμένος και συνεσταλμένος (και ξενέρωτος). Μου το έλεγαν συνέχεια το 'καλό παιδί' και το συνήθισα και ίσως.. 'προσαρμόστηκα' σε αυτό. Στα σχολικά μου χρόνια (Γυμνάσιο,Λύκειο),όταν όλα τα παιδιά τότε ξεψάρωναν και έκαναν καμάκι με τις κοπέλες (έβγαιναν μαζί τους,έκαναν κοπλιμέντα και γενικά,άρχισαν να μπαίνουν στον 'κύκλο'),είχαν τις πρώτες τους εμπειρίες σε πολλά πράγματα,εγώ αποστασιοποιήθηκα. Τότε άρεσα αρκετά στα κορίτσια, ίσως γιατί ήταν διαφορετικά τα στάνταρ τότε. Όσο περνούσαν τα χρόνια δεν άρεσα τόσο.Για την ακρίβεια,μετά το Γυμνάσιο δεν άρεσα σχεδόν καθόλου. Σε πάρα πολύ λίγες άρεσα και η εμφάνισή μου έπαιξε ελάχιστο ρόλο.Άλλοι παράγοντες ήταν το 'καλό,γλυκό και ευαίσθητο παιδί' και το 'λυκειόπαιδο' (αυτό ισχύει για τις μικρότερες).
    Ενδεχομένως να είμαι και εγώ ένας late bloomer. Δεν έχω βρει ακόμη τον εαυτό μου. Δεν έχω αρκετή αυτοεκτίμηση,ούτε αυτοπεποίθηση. Απλά προσπαθώ να βρω μια λύση ή τρόπο επίλυσης για το πρόβλημα μου. Δεν θα ήθελα να χάσω τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου,τώρα που δεν έχω τόσες υποχρεώσεις όσες οι μεγαλύτεροι. Το έχω σκεφτεί τόσες φορές και έχω καταλήξει στην έλλειψη ανδρικού-πατρικού προτύπου. Δεν μπορώ να το συνδέσω με κάτι άλλο. Πιστεύω πως αν υπήρχε αυτό το πρότυπο,θα ήμουν κι εγώ ολοκληρωμένος σαν άνθρωπος ή σαν αγόρι-άνδρας.

  9. #9
    Banned
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    3,250
    Quote Originally Posted by FirewindG80 View Post
    Cube καλησπέρα και σε σένα! Όταν λέω παιδάκι εννοώ στο μυαλό,ακριβώς δηλαδή αυτό που είπες εσύ. Θεωρώ πως οι συνομήλικοί μου έχουν πιο ώριμη σκέψη,μιλούν με περισσότερη ωριμότητα,σκέφτονται πριν μιλήσουν κλπ. Όσο για τη συμπεριφορά,μπορώ να πω για τους συνομήλικούς μου ότι είναι πιο νηφάλιοι και όχι νευρικοί. Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει κατά καιρούς ότι είμαι ανώριμος,αλλά τις περισσότερες φορές το βλέπω και εγώ στον εαυτό μου μέσα από διάφορες καταστάσεις. Εγώ ας πούμε είμαι πιο αυθόρμητος,χύμα,επιπόλαιος θα έλεγα,ενώ οι άλλοι συμπεριφέρονται ωριμότερα.
    Για τις κοπέλες τώρα,μερικές από αυτές με προσέγγισαν και μερικές όχι. Για τις πρώτες,απλά 'ενέδωσα' επειδή ήξερα ότι θα γινόταν κάτι εύκολα και κακά τα ψέματα,ήμουν άπειρος και από κάπου έπρεπε να ξεκινήσω. Για τις άλλες,απλά δοκίμασα την τύχη μου,όπως λέμε,για τους ίδιους λόγους.
    Γενικότερα,η ζωή μου είναι μονότονη. Δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα. Ίσως φταίει το θέμα του ότι δεν έχω καλή παρέα. Μπορεί να κάνω παρέα με πολλά άτομα,αλλά δεν αισθάνομαι κανέναν ως δικό μου άτομο. Έχω αλλάξει πολλές παρέες. Παλαιότερα είχα τέτοια δικά μου άτομα,στην πορεία όμως ξεκόψαμε. Έχω μεγάλο θέμα εμπιστοσύνης στην παρέα,δεν εμπιστεύομαι εύκολα δηλαδή κάποιον. Συμπληρώνοντας,είμαι τύπος χαμηλών τόνων. Δεν μου αρέσει καθόλου η βαβούρα,όπως αυτό που γίνεται στα club που η μουσική είναι στο τέρμα (περιττό να πω πως είναι απαίσια) και όλοι απλά κοιτάζουν το κινητό τους και μετά κοιτάζονται μεταξύ τους. Σπουδάζω σε μια αρκετά καλή σχολή,δεν ήταν όμως αυτό που ήθελα εξ'αρχής και δεν είχα τη δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσω. Όσο για την εργασία είμαι άνεργος. Πριν μερικό καιρό έψαχνα αλλά τώρα επειδή έχουν πέσει πολλά μαθήματα το έχω αφήσει.
    Δεν ξέρω τι εννοείς με το χύμα επιπόλαιος, αυτό είναι χαρακτήρας δεν έχει να κάνει με ωριμότητα ούτε είναι και κακό να είσαι αυθόρμητος! Εγώ βλέπω αυτοπεποίθηση πάτος......αν μια ζωή συγκρίνεσαι με τους άλλους πως συμπεριφέρονται και τι είναι οι άλλοι, την πάτησες.....αυτός είσαι εσύ......Για τους γνωστούς που δεν θες να χαιρετάς, πρέπει να πιέζεσαι .....μην τους αποφεύγεις........και όλα αυτά που λες με τους δημόσιους χώρους να επιδιώκεις να εκτίθεσαι γενικότερα....Για τους φίλους , είναι δύσκολο γενικότερα να βρεις τους ανθρώπους σου και να χεις αληθινούς φίλους....κατ΄τα άλλα δεν έχεις μείνει πίσω σε κάτι, έχεις καταφέρει να μπεις στη σχολή σου, να έχεις παρέες ακόμα και αν δεν σε εκφράζουν και έχεις και τα φλερτ σου....ε εντάξει μικρός είσαι για να πεις δεν έχω το ένα και το άλλο, δεν άρεσα, δεν με εκφράζει η παρέα μου.........θα τα βρεις στην πορεία...........Συμφωνώ με την ρέμεντυ που λέει για το περιβάλλον και αυτό ευθύνεται μάλλον για την χαμηλή σου αυτοπεποίθηση...........

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Με το χύμα-επιπόλαιος εννοώ πως μιλάω χωρίς να σκέφτομαι πολλές φορές. Η αλήθεια είναι πως από μικρός είχα προβλήματα με την εμφάνιση μου (πχ τα κιλά ή η γενικότερη εμφάνιση) και πάντα προσπαθούσα να βρω ένα κίνητρο-πρότυπο για να τα ξεπεράσω,όπως και έγινε.
    Κοίταξε,για τους γνωστούς απλά δεν γουστάρω να τους χαιρετάω. Δεν κάνουμε καν παρέα,ούτε κρατάμε επαφή,ούτε τίποτα. Θα τύχει μόνο να τους δω στο δρόμο ή στο Πανεπιστήμιο. Το θεωρώ ανούσιο να χαιρετηθώ τυπικά και να παριστάνω πως μου έλειψαν και ότι πρέπει να βγούμε να πούμε τα νέα μας. Όλο αυτό το παιχνιδάκι του 'θεαθήναι' με αηδιάζει.
    Επίσης,σιχαίνομαι αφάνταστα αυτούς που κάθονται σε κεντρικά μέρη (σε καφετέριες) και σε κοιτάνε λες και ήρθες απ' τον Άρη. Το θεωρώ ιδιαίτερα αγενές το να σε κοιτάζουν αδιάκριτα και επίμονα,είτε κάθονται σε καφετέριες,είτε περνάνε με το αυτοκίνητο-μηχανάκι. Εγώ προσωπικά δεν κοιτάω έτσι κανέναν και καμία έτσι,όπως και να είναι!
    Για να κλείσω,η σχολή μου δεν μου αρέσει και ήταν η 2η επιλογή μου και για τα φλερτ δεν έχω κάτι ιδιαίτερο. Απλά τα κορίτσια με κοιτάζουν καμιά φορά,όπως κάνουν οι περισσότερες. Τίποτα παραπάνω. Δεν υπάρχει δηλαδή το 'παιχνίδι'.

  11. #11
    Banned
    Join Date
    Nov 2015
    Posts
    3,250
    Α εγώ άλλο κατάλαβα γιατί το σύνδεσες με την ντροπαλότητα .......άλλο αυτό που λες, την καλημέρα σου θα πεις, δεν θα κάνεις και τούμπες, ποιο θεαθήναι? Ευγένεια είναι να πεις μια καλημέρα....εκτός αν δεν τους γουστάρεις καθόλου ας πούμε και δεν θες να πεις ούτε ένα γεια.... για αυτούς που προσποιούνται, πρόβλημά τους.......

    Και γιατί από τη μια παρατηρείς ότι δεν υπάρχει πάντα κάτι αξιόλογο στις παρέες και από την άλλη παρατηρείς ότι κάποιοι άλλοι έχουν πιο ώριμη σκέψη? εσύ με τι κόσμο συναναστρέφεσαι? Αυτοί που θεωρείς ότι είναι οι 'ώριμοι', δεν επιδιώκεις παρέα μαζί τους? Δεν κατάλαβα.....

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Είναι λίγο πιο περίπλοκο. Μένω σε μικρή πόλη και υπάρχει συνέχεια αυτή η τάση για φιγούρα,το θεαθήναι. Όσο πιο γνωστός είσαι και σε όσο πιο κεντρικό μέρος βρίσκεσαι,τόσο μεγαλύτερη φιγούρα κάνεις όταν χαιρετάς κάποιον. Δείχνεις και καλά κοινωνικός και πως έχεις γνωριμίες. Εδώ έτσι κάνουν. Με ένα ψεύτικο χαμόγελο μέχρι τα αφτιά τάζουν καφέδες και ποτά και βόλτες για να θυμηθούν δήθεν τα παλιά,αλλά ποτέ δεν γίνεται αυτή η συνάντηση.
    Σωστή η παρατήρηση σου. Αυτό για την παρατήρηση και την διαπίστωσή μου έγκειται στο ότι τους βλέπω στα γνωστά στέκια (καφετέριες-κλαμπ). Την ώριμη σκέψη τη διακρίνω όταν συνομιλώ μαζί τους για οποιοδήποτε θέμα,ενώ η παρέα τους λέει τα γνωστά. Αυτούς που έχουν την ώριμη σκέψη τους γνωρίζω συνήθως μεμονωμένα,χωρίς να έχουν (όλη) την παρέα μαζί τους. Εγώ συναναστρέφομαι με άτομα που θεωρώ έμπιστα,τίμια,που κάνουν πλάκα,έχουμε το ίδιο χιούμορ και μερικά κοινά ενδιαφέροντα. Κάνω παρέα και με 'ώριμα' άτομα και βλέπω ξεκάθαρα τη διαφορά μου μαζί τους.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2013
    Location
    αθηνα
    Posts
    16,721
    Οπωσδηποτε , ο τροπος που σε μεγαλωσε ο πατερας σου , ειναι σε μεγαλο μερος υπευθυνος για την ελλειψη αυτοπεποιθησης σου , εχω και παρομοιο παραδειγμα φιλου του πατερα μου , , αλλωστε υπαρχει και η ρηση , που με βρισκει απολυτα συμφωνο , ' οταν σου το πει ο πατερας σου , θα γινεις αντρας ' ( η σου το δειξει ) , ετσι ειναι , εμενα με μεγαλωσε με τον αντιθετο τροπο , ανελαβα πολυ μεγαλες ευθυνες νωρις , και εχω πολλη αυτοπεποιθηση , εσυ πρεπει να παλεψεις για να την αποκτησεις .....................η αναληψη ευθυνων , θα σου φτιαξει την αυτοπεποιθηση .......

  14. #14
    Junior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    27
    Quote Originally Posted by Macgyver View Post
    Οπωσδηποτε , ο τροπος που σε μεγαλωσε ο πατερας σου , ειναι σε μεγαλο μερος υπευθυνος για την ελλειψη αυτοπεποιθησης σου , εχω και παρομοιο παραδειγμα φιλου του πατερα μου , , αλλωστε υπαρχει και η ρηση , που με βρισκει απολυτα συμφωνο , ' οταν σου το πει ο πατερας σου , θα γινεις αντρας ' ( η σου το δειξει ) , ετσι ειναι , εμενα με μεγαλωσε με τον αντιθετο τροπο , ανελαβα πολυ μεγαλες ευθυνες νωρις , και εχω πολλη αυτοπεποιθηση , εσυ πρεπει να παλεψεις για να την αποκτησεις .....................η αναληψη ευθυνων , θα σου φτιαξει την αυτοπεποιθηση .......
    Αυτό ήθελα να ακούσω. Βασικά,το ήξερα ότι έπαιζε μεγάλο ρόλο η ανατροφή από το μέρος του πατέρα σε ένα αγόρι και ότι είναι καθοριστική. Σε ευχαριστώ για την απάντησή σου! Εφόσον πήρα την επιβεβαίωση,νομίζω πως ξέρω και τι να κάνω!

  15. #15
    Quote Originally Posted by FirewindG80 View Post
    Cube καλησπέρα και σε σένα! Όταν λέω παιδάκι εννοώ στο μυαλό,ακριβώς δηλαδή αυτό που είπες εσύ. Θεωρώ πως οι συνομήλικοί μου έχουν πιο ώριμη σκέψη,μιλούν με περισσότερη ωριμότητα,σκέφτονται πριν μιλήσουν κλπ. Όσο για τη συμπεριφορά,μπορώ να πω για τους συνομήλικούς μου ότι είναι πιο νηφάλιοι και όχι νευρικοί. Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει κατά καιρούς ότι είμαι ανώριμοςαυτό λέγεται ανατροφοδότηση. Άρα μπορεί να χουν δίκιο! Γίνε πιο αντικειμενικός, να σκέφτεσαι πριν μιλάς, μάθε να σταθμίζεις τα πράγματα πριν κρίνεις, βάζε τα πράγματα στη βάσανο της λογικής. Όλα αυτα ειναι δεικτες - οδηγούν στην ωριμότητα.,αλλά τις περισσότερες φορές το βλέπω και εγώ στον εαυτό μου μέσα από διάφορες καταστάσεις. Εγώ ας πούμε είμαι πιο αυθόρμητος,χύμα,επιπόλαιος θα έλεγα,ενώ οι άλλοι συμπεριφέρονται ωριμότερα.
    Για τις κοπέλες τώρα,μερικές από αυτές με προσέγγισαν και μερικές όχι. Για τις πρώτες,απλά 'ενέδωσα' επειδή ήξερα ότι θα γινόταν κάτι εύκολα και κακά τα ψέματα,ήμουν άπειρος και από κάπου έπρεπε να ξεκινήσω. Για τις άλλες,απλά δοκίμασα την τύχη μου,όπως λέμε,για τους ίδιους λόγους.
    Γενικότερα,η ζωή μου είναι μονότονη. Δεν μου αρέσουν πολλά πράγματα. Ίσως φταίει το θέμα του ότι δεν έχω καλή παρέα. Μπορεί να κάνω παρέα με πολλά άτομα,αλλά δεν αισθάνομαι κανέναν ως δικό μου άτομο. Έχω αλλάξει πολλές παρέες. Παλαιότερα είχα τέτοια δικά μου άτομα,στην πορεία όμως ξεκόψαμε. Έχω μεγάλο θέμα εμπιστοσύνης στην παρέα,δεν εμπιστεύομαι εύκολα δηλαδή κάποιον. Συμπληρώνοντας,είμαι τύπος χαμηλών τόνων. Δεν μου αρέσει καθόλου η βαβούρα,όπως αυτό που γίνεται στα club που η μουσική είναι στο τέρμα (περιττό να πω πως είναι απαίσια) και όλοι απλά κοιτάζουν το κινητό τους και μετά κοιτάζονται μεταξύ τους. Σπουδάζω σε μια αρκετά καλή σχολή,δεν ήταν όμως αυτό που ήθελα εξ'αρχής και δεν είχα τη δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσω. Όσο για την εργασία είμαι άνεργος. Πριν μερικό καιρό έψαχνα αλλά τώρα επειδή έχουν πέσει πολλά μαθήματα το έχω αφήσει.Γιατί παράτησες τη σχολή σου? Όντως δε σου άρεσε καθόλου αυτο το αντιοκείμενο γνωσης και επαγγελματικής σταδιοδρομίας ή μήπως τα ψυχολογικά που μας περιγράφεις σου δημιούργησαν την πεποίθηση ότι είσαι λίγος γι αυτη τη σπουδή και επάγγελμα?
    Quote Originally Posted by FirewindG80 View Post
    Καλησπέρα αγαπητά μέλη του forum! Είμαι καινούργιο μέλος εδώ και επέλεξα αυτό το forum και τη συγκεκριμένη κατηγορία,καθώς ευελπιστώ πως έτσι θα λάβω κάποιες σοβαρές απαντήσεις στο πρόβλημα μου. Κατ'αρχάς,να πω ότι είμαι νέος στην ηλικία και το πρόβλημα μου υπάρχει αρκετό χρόνο και ότι δεν το έχω συζητήσει με κανέναν στα σοβαρά επειδή είναι ιδιαίτερα προσωπικό (Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι αρκετά χρόνια και έκτοτε ζω με τη μητέρα μου. Για τις δύο παρακάτω περιπτώσεις,με συγκρίνω με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας μου,όπως τα βλέπω εγώ έξω. Αποκλείονται,φυσικά,αυτοί που κάνουν καμάκι ή/και παριστάνουν τους άντρες από το internet).
    Το πρόβλημα μου λοιπόν έχει να κάνει με την ψυχολογία και τον χαρακτήρα μου.Αφορά την εικόνα μου για εμένα. Για να μην πολυλογώ,θεωρώ πως δεν είμαι αρκετά ''άντρας'',είτε γενικά,είτε για την ηλικία μου. Με θεωρώ παιδάκι ακόμα. Για αυτό το θέμα,ρίχνω τις ευθύνες στον πατέρα μου. Ποτέ μου δεν τον θεωρούσα πρότυπο,ούτε ως πατέρα,ούτε ως άντρα. Κάποτε τον θαύμαζα ως άντρα,αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια κατάλαβα ότι όση 'ομορφιά' υπήρχε εξωτερικά,τόση σαπίλα υπήρχε εσωτερικά. Θα αναφέρω ενδεικτικά,χωρίς να επεκταθώ,πως πάντα με μείωνε μπροστά στον κόσμο αλλά και στο σπίτι και πως ποτέ δεν άκουσα καλή κουβέντα,παρόλο που δεν ήμουν ποτέ ο 'αληταράς'. Δεν τα πηγαίναμε ποτέ καλά,χωρίς να υπάρχει ουσιαστικός λόγος. Έτσι λοιπόν,ποτέ μου δεν έμαθα από κάποιον μεγαλύτερο και εμπειρότερο πως να φέρεσαι σωστά,σαν άντρας στην προσωπική και στη δημόσια ζωή.
    Παλαιότερα είχα κόμπλεξ (κυρίως με την εμφάνιση μου) και πάντα ντρεπόμουν σε δημόσιους χώρους . Ήμουν ντροπαλός από μικρός,αλλά πιστεύω πως ο πατέρας μου το έκανε χειρότερο. Ακόμα και σήμερα το έχω. Όταν βρίσκομαι έξω δηλαδή,δεν γουστάρω να με κοιτάνε. Πιστεύω πως θα έχουν κάτι κακοπροαίρετο να πουν,αν και το ξέρω πως όλα αυτά είναι στο κεφάλι μου. Αποφεύγω να χαιρετάω γνωστούς ακόμα! Το ζήτημα είναι τι εντύπωση έχουν αυτοι για σενα. Αυτοί μπορεί να σε έχουν υψηλά στην εκτίμηση τους και να σε θεωρούν αξιόλογο άτομο, ασχέτως αν εσύ έχεις αντίθετη εικόνα για εσένα. Δεν αντιλαμβάνεσαι όμως πως χάνεις άτομα απ τη ζωη σου απ τα οποια πιθανόν κάτι να κερδιζες. Επειδη δυο, τρεις, τέσσερεις φορες την ίδια συμπεριφορα να δει καποιος απομακρύνθηκε.
    Επιπλέον,υπάρχει τεράστιο πρόβλημα στο θέμα της προσέγγισης με το γυναικείο φύλο. Ποτέ μου ως τώρα δεν είχα επιτυχίες. Μου άρεσαν πολύ λίγες κοπέλες,αλλά δεν τους άρεσα εγώ. Εγώ άρεσα μόνο σε αυτές που δεν μου άρεσαν και αναγκαζόμουν μερικές φορές να συμβιβαστώ,για να μπω στο 'παιχνίδι'. Δεν ξέρω να μιλάω σαν ''άντρας''. Δεν μου βγαίνει το καμάκι καθόλου και γενικά δεν μπορώ να με δω σαν άντρα,ώστε να προβώ σε κάτι τέτοιο. Λέω πάντα κάτι (παιδιάστικες) βλακείες,για να σπάσει ο πάγος και μέχρι εκεί. Έχω δοκιμάσει αρκετές τακτικές,αλλά το τέλος είναι το ίδιο: Καμία κοπέλα δεν δείχνει κάποιο ενδιαφέρον (και δεν εννοώ να μου την πέσει αυτή,αλλά για ένα απλό,θηλυκό ενδιαφέρον) και καταλήγουμε να ανταλλάζουμε facebook και να ξαναβγαίνουμε τυπικά σαν παρέα. Αν δεν μπαζώσεις δεν κτίζεις. Κάνε παρέα με άτομα που τα καταφέρνουν με τις γυναίκες ώστε να μάθεις το σωστό τρόπο.Είμαι εμφανίσιμος μεν,αλλά αν τους ρωτήσεις για εμένα θα πουν απλά ένα 'καλό παιδί'. Δυστυχώς, όπως έχουμε πει και σε άλλο θρεντ οι γυναίκες προτιμάνε τα κακα παιδιά. Δεν είναι θέμα εμφάνισης, μάλλον, από ότι λες, είσαι εμφανίσιμος. Δώσε βάση στην αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση, πρωτοβουλία, αποφασιστικότητα, τόλμη. Δείξε εξ αρχης το ερωτικό σου ενδιαφέρον. Όλα αυτααναπληρώνουν το κενό μεταξύ κακού και καλού παιδιού. Δεν με θεωρώ βαρετό άτομο,αλλά πολύ 'παιδί' για να γίνει κάτι και το κακό είναι ότι δεν μπορώ να το αλλάξω,όσο και να το λέω στον εαυτό μου.
    Εν κατακλείδι,θεωρώ πως δεν έχω την αρμόζουσα συμπεριφορά και τρόπο σκέψης για το φύλο μου και για την ηλικία μου. Είμαι αρκετά κλειστό άτομο. Δεν εκδηλώνομαι συχνά,σχεδόν καθόλου. Αυτό που θέλω είναι να μου πείτε τι ακριβώς πιστεύετε ότι φταίει και τι μπορώ να κάνω. Η επιλογή-λύση να μιλήσω με τον πατέρα μου αποκλείεται,καθώς το έχω ήδη προσπαθήσει,αλλά δεν καταλαβαίνει και λέει τα δικά του.

    Υ. Γ1 Επειδή αναφέρω συχνά τις λέξεις 'άντρας','θηλυκό','συμπεριφο� �ά',παρακαλώ να μην ακούσω καμία ατάκα για μισογυνισμούς,ισότητες και ανωτερότητες-κατωτερότητες. Δεν το εννοώ έτσι. Απλά θεωρώ πως ο καθένας έχει μια διαφορετική συμπεριφορά,ανάλογα με το φύλο του. Εννοείται πως υπάρχει ισότητα και σεβασμός.Δεν είμαι φαλλοκράτης,ούτε μισογύνης,ούτε συντηρητικός και πουριτανός.

    Υ. Γ2 Επειδή τα έγραψα κάπως μπερδεμένα,ενδεχομένως να ξέφυγα από το θέμα σε κάποια σημεία,θα σας παρακαλούσα να μου πείτε αν χρειαστείτε κάποια διευκρίνιση.

    Αυτές τις συνέπειες έχουν, στη μετέπειτα ζωη τους, όσοι βίωσαν σε παιδική/νεανική υποτιμήσεις μέσα στο σπίτι. Είναι ως εάν να συνόψισες τις συνέπειες αυτές στα πιο πάνω μηνύματα σου ασχέτως αν όλες αυτες έχουν να κανουν με σενα.
    Γιατί δεν απευθύνθηκες σε κάποιο ψυχολογο, ειδικότερα της γνωστικής συμπεριφορικής μεθόδου?
    Αυτα τα αρνητικά τα οποία έχεις στη συμπεριφορα θεραπεύονται μεσα από καταλληλη μεθοδο που θα σου υποδειξει ένας καλός ψυχολόγος.
    Είσαι πολύ νέος για να βασανίζεσαι. Τα υπολοιπα στα βαλα με κόκκινο φοντο στο μηνυμα.
    γιάννης

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Replies: 101
    Last Post: 07-06-2016, 23:04
  2. ποτε θαζ κανω παιδακι?
    By ελπις in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 0
    Last Post: 06-06-2012, 20:25
  3. Το καημένο το παιδάκι!!!!!!!!!!!!
    By STORM LORD in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 10
    Last Post: 27-04-2012, 16:05
  4. Υιοθέτησα παιδάκι απ την αιθιοπεία!!!
    By i-love-me in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 5
    Last Post: 03-10-2011, 02:10
  5. Υπουλη ασθενεια ρε παιδακι μου..
    By BenBen in forum Διπολική διαταραχή
    Replies: 4
    Last Post: 04-02-2010, 15:05

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •