Quote Originally Posted by admforall View Post
χαχαχα και έλεγα πως μόνο εγώ είμαι τόσο "βλαμμένο"...:p
Πως κατάφερες να το σταματήσεις ή έστω να το συμμαζέψεις χωρίς να φρικάρεις? Οταν προσπάθησα να το κάνω,κόντεψα στην κυριολεξία να αυτοκτονήσω..
Aν και βασικά πιστεύω ότι αυτό περιορίζεται όταν η καθημερινότητα του ατόμου είναι απο υπέροχη εώς υποφερτή.
Εχει οντως να κανει με το τελευταιο που ειπες...ισως ειναι καλυτερο να μην εστιαζει κανεις στο να προσπαθει να το κοψει αλλα να εστιαζει στο να γεμιζει η καθημερινοτητα του με πιο πρακτικες σκεψεις και σκοτουρες, εμπειριες και βιωματα στα οποια εισαι παρον, δουλειά, τετοια πραγματα. Οτιδηποτε σε κανει να εστιαζεις και να ξοδευεις τη ψυχικη σου ενεργεια και συγκεντρωση εκει, ειτε ειναι ευθυνες και αγγαριες ειτε απλα περνας ωραια και ζεις τη καθε παρουσα στιγμη. Καπως ετσι νομιζω οτι περιοριστηκε σε εμενα...απλα οταν συμβαινει καλο ειναι να μη το καταπιεζεις και να αφηνεις να συμβαινει. Εχει και μια καποια ευεργετικη λειτουργια για τον ψυχισμο στο κατω κατω. Εγω αμα συμβαινει το αφηνω να συμβει, δε το καταπιεζω. Ειναι το ιδιο χαζο νομιζω με το να καταπιεζεις τη λυπη σου η το θυμο σου η να κρατας τα δακρυα σου. Για να σου βγαινει μαλλον ο οργανισμος σου το χρειαζεται. Ειναι και αυτο με τη ντοπαμινη που ανεφερε καποιος. Απλα μεγαλωνοντας θες δεν θες μαθαινεις να εισαι πιο παρων στη καθημερινοτητα σου μεσα στην τριβη της και αυτο βοηθαει. Γενικα δεν θα συνιστουσα σε οποιον το εχει να δωσει σημασια σε αυτο, ειναι καλυτερα να εστιασει τις δυναμεις του στο να κάνει αλλα πραγματα και οχι στο να μην κανει αυτο το συγκεκριμενο.