Εγκυμοσύνη και σχέση

[carrie21]

Νομίζω ότι την εγκυμοσύνη την κατάλαβε στο α' μήνα τον Μάιο δηλαδή,τελοσπαντων το θέμα δεν είναι να την τιμωρήσουμε σε ένα δημόσιο φόρουμ για τις πράξεις της,από μόνη της λεει ότι αυτομαστιγώνεται!

Το θέμα είναι να αποδεχτεί την απόφασή της να κρατήσει το παιδί που γεννάει σε λίγο καιρό...και ναι νηματοθέτρια πολλοί άντρες αποφασίζουν να κάνουν σχέση ή να παντρευτούν γυναίκες που έχουν ένα παιδί που μπορεί και οι ίδιοι να έχουν άλλο ένα,η ζωή το αποδεικνύει συνέχεια αυτό....δεν υπάρχει καμια περίπτωση να τα ξαναβρείτε με τον πατερα του παιδιού και να γίνετε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι;

Για την ώρα δεν υπάρχει το σενάριο της επανασύνδεσης , ποτέ μη λές ποτέ ωστόσο. Νομίζω πως αμφιθυμιία για τον νέο ρόλο υπάρχει σε πολλές εγκύους με ή χωρίς σύντροφο. Και η αποδοχή έρχεται με τον χρόνο. Σε ότι αφορά τη λάθος διαχείριση απο πλευράς μου θα συμφωνήσω απόλυτα, αν ήταν σωστή η διαχείριση δε θα υπήρχε λόγος να συζητάμε εδώ , θα είχαν γίνει όλα άψογα.

[Försvarsadvokat]

9 στις 10 γυναικες που υποβληθηκαν σε εκτρωση επαθαν εξ αυτου διπολικη διαγταραχη η καταθλιψη?????
εννια στις δεκα??????
εγω που γνωριζω δεκαδες γυναικες που το εκαναν, γιατι δεν ξερω ουτε μια απο αυτες με τετοια ασθενεια??? ολες οι φιλες μου επεσαν στο 10%??? αποκλειεται, λυπαμαι.. επισης, ολες εκαναν οταν το θελησαν, μετεπειτα παιδια με τις συνθηκες που επελεξαν. μα καμια να μην ηταν στο 45%????

σιγουρα προκειται για παραπληροφορηση. αν εχεις τετοια εκθεση του ΠΟΥ παρακαλω να την δημοσιευσεις. φυσικα και το αμφισβητω αν δεν το δω.

βεβαιως και δεν επιθυμω οι κοπελες να προβαινουν σε εκτρωσεις.
επιθυμω να λαμβανουν ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ για να μην χρειαστει να κανουν εκτρωσεις.

αν ομως παρα τα μετρα, η για καποιο λογο δεν ληφθηκαν μετρα συμβει μια ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ εγκυμοσυνη (και ποιος δεν θελει να ειναι επιθυμητη), τοτε ειναι στην αποκλειστικη αποφαση της γυναικας η εξελιξη.
κανενος αλλου.

εμενα ομως με ενδιαφερουν αλλα στοιχεια, κι αν μπορεις να τα βρεις, τα περιμενω.

ποσα παιδια που γεννηθηκαν ανεπιθυμητα και απο ακαταλληλους γονεις κατεληξαν δυστυχισμενα η ψυχικα ασθενη με πιθανη καταθλιψη η πιθανη διπολικη διαταραχη?
ποσες γυναικες κατεστρεψαν την ζωη τους απο μια εγκυμοσυνη που δεν μπορεσαν να ελεγξουν?

ξεπερνας σιωπηλα το ΓΕΓΟΝΟΣ οτι ολα τα προηγμενα κρατη που αντιμετωπιζουν την γυναικα σαν ατομο με δικαιωματα κι οχι σαν ζωο η σαν αντικειμενο , δινουν το δικαιωμα στην γυναικα να αποφασιζει για το σωμα της και για το μελλον της.
ευτυχως για μας, προς το παρον, ισχυει...

Αν νομίζεις ότι θα σου δώσω μασημένη τροφή είσαι βαθιά γελασμένη....και αν θέλεις να μιλήσουμε για τα πολιτισμένα κράτη, όπως πριν 8 χρόνια χρόνια έγραψες και για τις εκτρώσεις σε προσκαλώ να απαντήσεις στις ερωτήσεις που έθεσα στο παρακάτω θέμα: http://www.e-psychology.gr/forum/thr...3%CE%B7/page32

[wstyron]

Εκανες πολυ καλα που κρατησες το παιδι και πιστευω πως θα το λατρεψεις
ΚΑι μονο που δεν το εριξες τα λεει ολα .κανεις δεν εχει δικαιωμα να σε κρινει αφου δεν εκανες κατι λαθος !απεναντιας! Απλα επειδή πιεζεσαι αυτομαστιγωνεσαι .και γω οταν πιεζομαι ειμαισκληρος με τον εαυτο μου και ας μη φταιω

[Αλαφροίσκιωτος]

Σε πρώτη φάση δε θεωρώ καν πως είσαι σε θέση να ξέρεις ποιός είναι ο καημός/καημοί μου διαβάζοντας ένα ποστ στο οποίο ρωτάω για ένα θέμα .
Βιώνω μια κατάσταση πρωτόγνωρη (καθόλου πρόσφατη δεδομένου πως η εγκυμοσύνη διαρκεί 9 μήνες, το λές και ετοιμόγεννη μετά απο 7 μήνες) στην οποία με απασχολούν διάφορα θέματα , ένα από αυτά και αυτό..Θες να μου γράψεις μια λίστα με επιλέξιμες ανησυχίες για εγκύους μήπως???
Επειδή προφανώς ο τρόπος που το θέτεις ευτελίζει και το θέμα και τον προβληματισμό, όχι δεν εχω καημο αν και πότε θα ξαναβρώ άντρα, έχω έναν προβληματισμό πως αν ποτέ θελήσω να ξαναβρώ αντρα θα έχω την αντιμετώπιση που είχα προσφάτως.Ούσα έγκυος δε σημαίνει πως έβαλα το μυαλό μου σε safe mode και σκέφτομαι μόνο ζιπουνάκια.Εκτός αν θεωρείς πως οι έγκυοι μπαίνουν 9 μήνες σε γυάλα ,οπότε δε θα στο χαλάσω.

Μεχρι να γεννησεις και να φτασει το παιδι σε καποια ηλικια,το βρισκω πολυ δυσκολο να κανεις κατι.Το να δουλευεις και ταυτοχρονα να ξενυχτας για το παιδι που εχει ενα καρο αναγκες τους πρωτους μηνες και χρονια δε θα σου αφηνει χρονο για πολλα πολλα.

Δε θα εχεις χρονο να βγαινεις ραντεβου οπως εκανες ατεκνη.Οι προτεραιοτητες σου θα ειναι εκ των πραγματων διαφορετικες για αυτο βρισκω ακαιρο το ποστ σου.

Εκτός αν θεωρείς πως οι έγκυοι μπαίνουν 9 μήνες σε γυάλα ,οπότε δε θα στο χαλάσω.

Οι εγκυες εχουν συνηθως τον πατερα του παιδιου απο διπλα τους,οποτε το ερωτικο το εχουν λυμενο.Προτιμησες συνειδητα το δυσκολο δρομο.

Για αυτο θεωρω οτι κακως βιαστηκες,και οτι θα ηταν καλυτερα και για εσενα και για το παιδι,να το εκανες με καποιο αντρα που εισαι καλα και θα σε βοηθουσε.Ενα παιδι χρειαζεται δυο γονεις και για πρακτικους λογους οχι συναισθηματικους μονο.ΟΚ ο πατερας βοηθαει αλλα δεν ειναι το ιδιο με το αν ηταν και συντροφος ή αντρας σου.

Τωρα που ο,τι εγινε εγινε απλως θα πρεπει να μαθεις να ζεις με τις δυσκολιες.Θα μπορεσεις να βρεις κατι αλλα πιο δυσκολα απο μια γυναικα χωρις παιδι.That's it.

[koritsi83]

αν μπορουσα να κανω παιδια θα κανα και ας τα μεγαλωνα μονος...

λογικο για τον νυν να μην αντεχει την κατασταση... και μπραβο στον πρωην που αναγνωριζει το παιδι και αναλαμβανει εστω και ετσι!

ισως στην αρχη που θα μεγαλωνει το παιδι να είναι δυσκολα για σενα.. μανα μονη! αλλα δεν θα το μετανοιωσεις στην πορεια.. εχω κανα δυο γνωστες φιλες που τα μεγαλωσαν μονες τους και καμια δεν μετανοιωσε...

αντε καλο κουραγιο... στην νεα σου ζωη

Symfono....kai den nomizw oti tha eisai pote moni. Tha exeis to paidi sou, kai isos sth poreia na gnoriseis kai kapio atomo pou tha to pedi sou tha ton simpathisi kai tha mporeseis na exeis sxesi........Den tha teliosi h zwh sou epidh ekanes ena pedi ...

[silverstar]

Απαντάω λίγο καθυστερημένα, αλλά ελπίζω να το δεις. Άκου με και μένα καλή μου, γιατί κακά τα ψέματα, κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ακριβώς πως νιώθεις εαν δεν το έχει βιώσει και ο ίδιος, κι εγώ σε καταλαβαίνω. Γνώμη μου είναι, μη μασάς, οι άντρες πάνε κι έρχονται και δυστυχώς δεν είναι κι εύκολο να βρεις κάποιον που σου ταιριάζει, υπάρχουν τόσα απρόοπτα, τόσες ατυχίες. Ενώ το παιδί είναι δικό σου κομμάτι, κάτι τόσο γλυκό κι όμορφο, που αν το μεγαλώσεις και σωστά και του δείξεις όλη σου την αγάπη, θα πάρεις πίσω τα ίδια συναισθήματα, θα σου τα δείξει κι εκείνο στο μέλλον. Εγώ ονειρευόμουν εδώ και πολλά χρόνια να έχω ένα παιδάκι, κανονικά ήθελα μία ολοκληρωμένη οικογένεια, να τους φροντίζω, και παρά τα προβλήματα της καθημερινότητας να υπάρχει αγάπη και κατανόηση και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Όμως η απρόβλεπτη ζωή μου τα έφερε όλα τούμπα, κι ενώ παντρεύτηκα και λαχταρούσα τόσο ένα παιδάκι, μου βγήκε βίαιος σύντροφος και ήρθαν όλα άνω κάτω. Τελικά βρέθηκα χωρισμένη και ολομόναχη στα τριάντα, κι ευτυχώς που βρήκα τη δύναμη να συγκρατήσω την επιθυμία μου για παιδί και να χωρίσω, γιατί αν έχεις ακατάλληλο άνθρωπο δίπλα σου, αντί για χαρά ο ερχομός ενός παιδιού θα εξελιχθεί σε εφιάλτη. Πλέον, όντας τόσο κουρασμένη από την πολύ δύσκολη ζωή μου και την ατυχία στους άντρες, και με την εμπιστοσύνη μου προς αυτούς βαθιά κλονισμένη, γιατί δυστυχώς και η βία του πρώην μου δεν φαινόταν από την αρχή, υϊοθέτησα αυτό που έλεγε η συγχωρεμένη η Βουγιουκλάκη, ότι "ο άντρας της ζωής μου είμαι εγώ", και πλέον, ενώ θα μου ήταν φυσικά καλοδεχούμενο το να βρω έναν σωστό, σοβαρό άντρα, από την άλλη δεν σκάω, και προτεραιότητά μου είναι απλά να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και να κάνω ένα παιδί, αποφασισμένη να το μεγαλώσω μόνη μου αν χρειαστεί. Λένε πολλά για τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών, αλλά πίστεψέ με, αν ο γονιός το μεγαλώσει σωστά, παρά τα όποια απωθημένα μπορεί να έχει το παιδί που δεν είχε κοντά του π.χ πατέρα, θα είναι υγιές και ευτυχισμένο. Και ξέρω αρκετά τέτοια παιδιά που τα μεγάλωσε ο ένας γονιός και ήταν πολύ καλά ψυχολογικά, και με τον γονιό σαν φίλοι, σχέση που θα τη ζήλευαν πολλές οικογένειες που μπορεί να έχουν και τους δύο γονείς αλλά να τρώγονται όλη την ημέρα.

Εννοείται βέβαια ότι πρέπει να έχεις και τους κατάλληλους πόρους για να το μεγαλώσεις, εγώ π.χ, είμαι οικονομικά ανεξάρτητη και ξέρω ότι μπορώ να το καταφέρω μόνο με τη δουλειά μου, με δυσκολίες βέβαια, αλλά μπροστά στη χαρά του παιδιού είμαι προετοιμασμένη για όλα και δεν χαμπαριάζω τίποτα. Εν τω μεταξύ δεν θα πάψω να ψάχνω για ταίρι, αλλά πολύ στο χαλαρό, κι αν κάποιος δεν με θελήσει λόγω παιδιού, ούτε που με νοιάζει. Αυτό λοιπόν συμβουλεύω κι εσένα. Ήδη είσαι τυχερή που όπως λες ο πατέρας του παιδιού σου δεν είναι κανένας εντελώς αναίσθητος, και παρ'όλο που δεν είστε μαζί, είναι πρόθυμος να σε βοηθήσει, υπάρχουν πολύ χειρότερα και το ξέρεις. Απήλαυσε λοιπόν το μωράκι σου, μεγάλωσέ το σωστά, αν δεν αντέχεις χωρίς άντρα προσπάθησε να βρεις αλλά στο χαλαρό για να περάσεις εσύ καλά, και πού ξέρεις, πάντα υπάρχει η ελπίδα να βρεθεί ένας σοβαρός άντρας που να σε θέλει πραγματικά και να μην τον ενδιαφέρει που έχεις παιδί άλλου. Εγώ σου εύχομαι τα καλύτερα.