Απάντηση -κατάθεση προσωπικής ιστορίας στην ιστορία του blackcrow
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 6 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 84
  1. #1
    Nefeli28
    Guest

    Απάντηση -κατάθεση προσωπικής ιστορίας στην ιστορία του blackcrow

    Διαβάζοντας την ιστορία σου συγκλονισμενη, ήθελα να καταθέσω την δική μου προσωπική ιστορία ελπίζοντας ότι θα τη διαβάσεις και θα δεις ότι δεν είσαι ο μόνος που βίωσε ένα τέτοιο τραύμα από την ίδια την ψυχοθεραπεία.
    Και επίσης θα ήθελα μέσα από αυτή την κατάθεση να φωνάξω σε όσους αναζητούν ειδικούς για τα προβλήματα τους να προσέξουν 2 πράγματα :
    1. Να ρωτήσουν /ψάξουν /ξεσκονισουν με κάθε τρόπο που μπορούν τον ειδικό πριν ανοίξουν την ψυχή τους και τον εμπιστευτούν. Σπουδές, πτυχία, τίτλοι, εκπαίδευση, κάρτες, ταμπέλες, προσεγγίσεις....τα πάντα πρέπει να εξεταστούν. Θεωρίες του τυπου: Εντάξει τα πτυχία δεν λένε κάτι ή δεν παίζουν ρόλο, είναι αβάσιμες. Αν είναι έτσι κι ο χειρουργός που θα σε αναλάβει τι πειράζει να μην έχει πτυχίο τάδε η δεινα;
    2. Να ακούσουν/εμπιστευτούν/διακρίνουν την εσωτερική τους φωνή για αυτό που έχουν μπροστά τους. Αν τους ταιριάζει, τους κάνει, τους βοηθάει, αν αξίζει τα λεφτά του, εάν νιώθει ότι η όλη διαδικασία πάει καλά.
    Τότε και ΜΌΝΟ ΤΌΤΕ να σιγουρευτεί ότι είναι στο κατάλληλο μέρος για να ακουμπήσει την ψυχή του και τα λεφτά του.

    Η ιστορία μου τώρα.
    Ξεκινάει τον Απρίλιο του 2015 όταν μετά από 2 χρόνια συνεχούς στρες και άσχημων γεγονότων στο εργασιακό μου περιβάλλον, η διαταραχή από την οποία βασανίζεται από 5 χρονών και ποτέ δεν έχω κανει κάτι για να την αντιμετωπίσω, χτυπάει κόκκινο. Πάσχω από ΙΔΨ. Εκείνο τον καιρό πιστεύω βαριάς μορφής καθότι γίνομαι εντελώς δυσλειτουργικη και σχεδόν δεν μπορώ να βγω έξω από το σπίτι. Ακόμα και το ίδιο μου το σπίτι έχει γίνει απειλητικό καθώς υπάρχουν παντού πλέον μολύνσεις που θα με μολύνουν και θα πεθάνω.
    Τον Απρίλιο λοιπόν εκείνο, αποφασίζω να ζητήσω βοήθεια. Ο μόνος γνωστός που έχω στο χώρο είναι ένας συνάδελφος ψυχολόγος στον εργασιακό μου χώρο του οποίου ζητάω τη βοήθεια. Να μου συστήσει κάποιον ψυχολόγο για την διαταραχή μου.
    Και μου συστήνει έναν γνωστό του ψυχολόγο με τη διαβεβαίωση ότι θα με βοηθήσει και θα "μου αλλάξει τη ζωη".
    Εμπιστεύομαι απόλυτα τον συνάδελφο και ξεκινάω στο γνωστό του.
    Από την πρώτη συνεδρία ρωτάω ποιας σχολής και ποιας προσέγγισης είναι, αλλά δεν παίρνω ξεκάθαρη απάντηση. Κι ενώ μου κάνει λίγο κάπως αυτό, στις επόμενες συναντήσεις που ξανά φέρνω το θέμα τον ακούω σχεδόν γοητευμενη να μου λέει ότι δεν έχει συγκεκριμένες προσεγγίσεις γιατί αυτά είναι ξεπερασμένα. Ότι δεν "πάει " τους ψυχολόγους που τα λένε αυτά κι ότι αυτός κόβει και ράβει από πολλές σχολές και μεθόδους για να βοηθήσει τον πελάτη.
    Εγώ έχω καταγοητευτει και θεωρώ πολύ ωραία αυτή την τακτική. Μέσα μου βέβαια υπάρχει μια μικρή ανεπαίσθητη φωνή που λέει : μωρέ μήπως είναι περίεργα αυτα που σου λεει;
    Δεν την ακούω γιατί γενικά δεν εμπιστεύομαι τον εαυτό μου. Είπαμε ΙΔΨ έχω. Φουλ στην ενοχή και την αμφιβολία.
    Συνεχίζω μαζί του πιστεύοντας ότι είναι μοναδικός. Ότι θα κάνει φοβερή δουλειά μαζί μου. Μου το λέει. κι ο ίδιος αυτό συχνά πυκνά. Μου λέει επίσης συχνά ότι βρίσκεται σε κόντρα με τους ψυχολόγους. Ότι δεν είναι σαν εκείνους.Ότι ο ίδιος είναι "άτυπος θεραπευτής". :Μοναχικός λυκος" "δεν ακολουθεί το κοπάδι " "αιρετικος".
    Εγώ κάπως θορυβουμαι από αυτά αλλά πειθώ τον εαυτό μου ότι εγώ τα βλέπω έτσι κι ότι εγώ σαμποτάρω τη διαδικασία.
    Μια μέρα παίρνω την κάρτα του και βλέπω να γράφει επάνω: "σύμβουλος ψυχικής υγείας" Με έπιασε ένα κάτι. ...κι άρχισα λίγο να ψάχνομαι. Διαβάζω όλα αυτά τα ωραία στο διαδίκτυο για τους συμβούλους, για το ότι δεν έχουν άδεια, ότι πολλοί από αυτούς δεν έχουν πτυχία κλπ.
    Προσπαθώ να βάλω σε τάξη το μυαλό μου αλλά έχω αρχίσει να μπερδεύομαι πολύ. Τι στο καλό θα μου κάνει ο σύμβουλος για την ΙΔΨ; Εγώ έχω ακούσει ότι αυτό χρειάζεται ψυχολόγο ή ψυχίατρο.
    Σε μια από κεινες τις μέρες τον ρωτάω τι τελικά κάνει με μένα. Τι προσέγγιση ακολουθεί. Και βάζει τα γέλια. Γελούσε τρανταχτα ένα πεντάλεπτο και δεν απαντούσε. Όταν τον πίεσα μου είπε εν τέλει ότι κάνει ομοιοπαθητικη. Δηλαδή με χειροτερεύει για να γίνω καλύτερα. Δεν καταλάβαινα τίποτα. Είχα αρχίσει να έχω σοβαρές αμφιβολίες. Ήμουν όμως εκεί 6 μήνες και δεν ήθελα να ρισκάρω να φύγω.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2012
    Posts
    5,780
    Nεφέλη γενικά να ξέρεις οτι αν δεν βλέπεις αποτέλεσμα σε ένα ικανό διάστημα, πρεπει να αλλάξεις απο τον ειδικό που πας, ας έχει πολλά πτυχία ή συστάσεις κλπ.

  3. #3
    Nefeli28
    Guest
    Όχι μόνο δεν έφυγα αλλά έμεινα εκεί ενάμιση χρόνο.
    Στο επόμενο διάστημα άρχισε να μου λέει λεπτομέρειες από την προσωπική του ζωή. Από τη 2η συνεδρια είχε πει ότι είναι εργένης χωρίς γυναίκα και παιδιά.
    Μου έλεγε για παλιές του γκομενες, για ταξίδια που τους έκανε δώρο στο εξωτερικό, για διάφορα σεξουαλικα που είχε περάσει με αλλοδαπές όταν ζούσε ο ίδιος στο εξωτερικό, για παντρεμενες που τα είχε και τέτοια.
    Εγώ ήμουν πλήρως εξαρτημένη και νόμιζα και ερωτευμένη μαζί του. Του το είπα και μου είπε :" εννοείται πως είσαι. Συμβαίνει αυτό. Ούτως ή άλλως είμαστε στη φάση του δημιουργικου έρωτα "
    Αρχίσαμε να γράφουμε mail ο ένας στον άλλο σε εβδομαδιαία και πολλές φορές ημερήσια βάση. Αναλύσεις, φιλοσοφικά κείμενα και δε συμμαζεύεται. Μου είπε ότι οι 2 μας επικοινωνουμε σε πολύ ανώτερο και ιδεατό επίπεδο. Αυτό ήταν. Ήμουν πλήρως εξαρτημένη από αυτόν. Τίποτα άλλο δεν είχε σημασία πάρα μονάχα τα 45 λεπτά μαζί του. Όλες οι υπόλοιπες μέρες δεν είχαν νόημα. Δεν είχε νόημα ούτε ο άντρας μου και τα παιδιά μου.Μόνο εκείνος.
    Μια μέρα (δεν θα την ξεχάσω ποτέ ) με κράτησε 1 ώρα επιπλέον στο γραφείο του και μου εξομολογηθηκε κάτι πολύ προσωπικό. Μου είπε ότι στα νιάτα του ήταν χρήστης ναρκωτικών και αργότερα έμπορος ηρωινης στην Αθήνα. Ότι ήταν μπλεγμένος χοντρά στη νύχτα κι ότι ήταν πολυ γνωστός στην πιάτσα .
    Κάποια στιγμή αποφάσισε να αλλάξει ζωή και να γίνει ψυχοτετοιος για να βοηθάει τους χρήστες.
    Εγώ στην αρχή δεν τον πίστεψα. Πίστευα ότι είναι ψέματα. Αλλά και πάλι δεν μπορούσα να καταλάβω που θα με βοηθούσαν όλες αυτές οι πληροφορίες.
    Έφυγα από το γραφείο φρικαρισμενη. Δεν ήθελα να ξαναπάω. Κι όμως ξανά πήγα.
    Πράγματι αυτός ο τύπος δούλευε κυρίως με χρήστες. Έψάξα λίγο και έμαθα ότι για πολλά χρόνια είχε εξολοκλήρου γραφείο που έβλεπε χρήστες. Πριν και μετά από μένα έβλεπα συχνά τέτοια ατομα.
    Δεν καταλάβαινα τίποτα. Ωστόσο η εξάρτησή μου χειροτερευε.
    Άρχισα να νιώθω απογοήτευση και ματαίωση και άρχισε να μου φωνάζει και να μου λέει ότι έτσι δεν γίνεται δουλειά και να σταματήσω να νιώθω έτσι για να συνεχίσουμε. Ήξερα ότι κάτι πάει εντελώς λάθος αλλά το έριχνα στον εαυτό μου. Εγώ έφταιγα που δεν τον καταλάβαινα και δεν είχα υπομονή.
    Τσσκωνομασταν συχνά στις συνεδρίες.Μου έλεγε : "κάποια μέρα εμείς οι 2 θα σκοτωθούμε "
    Τον Ιούλιο του 16 μου ειπε ότι σκέφτεται να με παραπέμψει για ένα 5 μηνο σε έναν φίλο του συμπεριφοριστη για να βιηθηθω με συμπεριφορικες τεχνικές που εκείνος δεν ακολουθεί.
    Μετά από 2 μέρες το πήρε πίσω και είπε ότι καλύτερα να γραφτώ σε μαθηματα σωματικής έκφρασης.
    Εγώ επέμενα για τα συμπεριφοριστικα γιατί είχα ακούσει ότι βοηθούν την ΙΔΨ. Με τα πολλά μου λέει οκ πάρε τηλ το φίλο μου τάδε.
    Παίρνω τηλ και ζητάω ραντεβού. Και με ρωτάει ο συμπεριφοριστης από ποιον ερχομαι

  4. #4
    Nefeli28
    Guest
    Όταν άκουσε το όνομα του δικού μου, άλλαξε η φωνή του και μου ειοε:"δεν έχω να κάνω κάτι μαζί σας.Δεν υπάρχει λόγος για ραντεβού "
    Μάλιστα. Αυτό δεν ήταν καλό.
    Με έβαλε σε σοβαρές υποψίες.
    Πηγαίνω και τα λέω αυτά όλα στον δικό μου και μου λέει πως δεν καταλαβαίνει τη συμπεριφορά του αλλά μάλλον ο άλλος δεν δέχτηκε γιατι ο δικός μου δεν είναι "πιστοποιημενος " θεραπευτής.
    Του λέω ωραία ,και τι θα κάνουμε από δω και περα; Και μου λέει αρχικά μήπως θα με βοηθούσε να δω έναν εξομολογο! !! Του λέω να μου κάνει τι; Να με βοηθήσει στους καταναγκασμους; ;;;Είναι δυνατόν? ??
    Στο τέλος μου λέει : " οκ, θα κάνω εγώ τον συμπεριφοριστη παρόλο που τα απεχθάνομαι αυτα"
    Νομίζω πως κάπου εκεί είχε έρθει το τέλος μέσα μου.
    Παρόλο που δεν μπορούσα να τον αποχωριστώ μάλλον έπρεπε να φύγω. Αυτός ο άνθρωπος μάλλον ήταν άσχετος.
    Περνάει το καλοκαίρι κάνοντας ακόμα 3-4 συνεδρίες μαζί του στις οποίες υποτίθεται ότι έκανε συμπεριφοριστικα. Και κάθε τόσο εκεγε: "πω πω τα βαριέμαι αυτα "
    Στο τέλος του καλοκαιριού αποφάσισα να πάω μια τελευταία φορά και να του πω την απόφαση μου να φύγω.
    3 μέρες πριν γίνει αυτό , έμαθα από τον άντρα μου ότι παράλληλα έβλεπε και εκείνον κρυφά από εμένα! !
    Είχε ζητήσει ο άντρας μου να μην το μάθω και ο θεραπευτής μου το είχε δεχτεί λεγοντας: "δεν θα το μάθει ποτέ η ίδια αυτο"
    Εγώ έπεσα στα Τάρταρα. Δεν μπορούσα με τίποτα να πιστέψω όλα αυτά. Έβλεπε τον άντρα μου κρυφα; Ενώ εγώ πήγαινα εκεί και για πάρα πολλές συνεδρίες το θέμα μας ήταν οι σχέσεις με τον άντρα μου; Πόση κοροϊδία πια; Πώς μπορούσε να το κάνει αυτο;
    Χάθηκε όλη η εμπιστοσύνη. Αισθανόμουν ότι όλοι με είχαν εξαπατησει. Εγώ είχα μια διαταραχή να φτιάξω.Γιατί να τα περάσω όλα αυτα;
    Πηγαίνω στην τελευταία συνεδρια και όσα εκτυλιχτηκαν εκεί μέσα δεν θέλω ούτε να τα θυμάμαι.
    Του είπα ότι αποφάσισα να κάνω κάτι άλλο. Άρχισε να μου μπουρδουκλωνει τα πράγματα κι έφτασε σε σημείο να μου πει ότι αυτό για το οποίο είχα ερθει να λύσω, είχε λυθεί πριν ακόμα πάω να τον βρω!
    Άρχισε να με ειρωνευεται και όταν του είπα ότι έχασα την εμπιστοσύνη μου σε αυτόν γιατί έμαθα ότι βλέπει κρυφά τον άντρα μου, σηκώθηκε όρθιος μου γύρισε την πλάτη ενώ του μιλούσα πήγε στο διπλανό δωμάτιο και φώναζε ότι είναι δικαίωμα του να βλέπει όποιον θέλει και δεν θα του πω εγώ τι να κάνει. Εγώ σηκώνομαι πάω στο άλλο δωμάτιο σαν πεθαμένη. Δεν πίστευα ότι τα ζούσα αυτά. .Τον σκουντηξα για να τον.πληρωσω (!!!!) γιατί συνέχιζε να μην με κοιτάει. Μου άνοιξε την πόρτα και μου έκανε νόημα με το κεφάλι του να βγω έξω. ......
    Και απλά έφυγα. Δεν κατάφερα να πω κουβέντα.
    Με έδιωξε κι εγώ απλά έφυγα.
    Ένα μήνα μετά ζήτησα συνεδρια και αρνήθηκε.
    Λίγες μέρες μετά πήγα στο γραφείο του και τον βρήκα. Του ζήτησα 2 λεπτά για να του μιλήσω.
    Του είπα ότι τον εμπιστευτηκα κι ότι του ζήτησα να κάνει μια δουλεια κι εκείνος υποσχέθηκε ότι θα την κάνει. Ότι πληρώθηκε γι αυτό και τελικά δεν έγινε τίποτα. Ότι είμαι χειρότερα από ότι πριν και ότι οι θεραπείες δεν χειροτερευουν τους ανθρώπους αλλά τους κάνουν καλύτερους. Ότι ήταν άδικο να το υποστώ όλο αυτό κι ότι το μόνο που έγινε σε εκείνο το γραφείο ήταν αυτό προβολή και θεραπεία δική του. Ότι λυπαμαι οσους περνούν αυτή την πόρτα γιατί πιστεύουν ότι θα βοηθηθούν ενώ το μονο που γίνεται είναι μια απάτη.
    Μου είπε ότι αυτό έκανα παντα: να μην ακούω, να μιλάω μόνο εγώ και να μην παίρνω τίποτα από όσα μου έλεγε. Είπε ότι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να με βοηθήσει! !!!Αν του είχε δοθεί θα το έκανε.
    Φαντάζομαι 17 μήνες ,76 συνεδρίες και 3000 ευρώ δεν ήταν αρκετά για να έχει ευκαιρία να με βοηθήσει......

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2016
    Posts
    2,911
    Αυτο που σου ειπε ειναι διαστρεβλωση της ομοιοπαθητικης, ετσι?
    απαραδεκτος!
    Η ομοιοπαθητικη ΔΕΝ σε χειροτευρευει, απλα προσπαθουν να θεραπευσουν το αρνητικο συμπτωμα με καποιο βοτανο πχ που προκαλει ομοια συμπτωματα με του αρνητικου, και ετσι το ομοιο θεραπευει το ομοιο... καπως ετσι.
    Dream bigger.Work harder.Complain less.Look for opportunities.Focus on effort.Be grateful!

  6. #6
    Nefeli28
    Guest
    λίγες μέρες μετά ζήτησα συνάντηση με το συνάδελφό που είχε κάνει τη σύσταση.
    Του τα είπα όλα αυτά και έμεινε άφωνος. Μου είπε ότι με έστειλε εκεί για καλό κι ότι είχε πολύ καλή γνώμη γι αυτόν τον ειδικό. Πίστευε ότι θα με βοηθούσε.
    Όταν ρώτησα τον συνάδελφο τος σπουδές του ειδικού, την θεραπευτική του εκπαίδευση και την προσέγγιση του, άρχισε να μου τα μασάει. ...ότι δεν έχουν σημασία τα πτυχία, ότι γιατί να τα σκαλιζω τώρα αυτά, ότι δεν ξέρει ακριβώς τις σπουδές του....
    Μάλιστα. .ΔΕΝ ΞΈΡΕΙ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΈΣ ΤΟΥ. Αλλά μου τον σύστησε! !!!!!!!
    Και πάνω στην κουβέντα μου λέει : "δεν μπορώ να καταλάβω. ...δεν είναι έτσι αυτός. ...κάτι μάλλον έπαθε με σένα. Μήπως σε ερωτεύτηκε και σου έκανε κολπα;; Τι λέει για όλα αυτά η γυναίκα του;"
    Λεω: η ποια?????
    Και μου λέει ότι είναι παντρεμένος κι έχει γυναίκα. Ενώ εμένα μου το έπαιζε εργένης....
    Γυρνάω σπίτι και. το ήξερε και ο άντρας μου ότι είναι παντρεμένος. Του το είχε πει κι έκανε συχνά αναφορά σε αυτήν! !!!
    Κόντεψα να τρελαθώ.Τελικά τι ήταν αλήθεια από όσα είχα βιώσει σχεδόν 2 χρόνια εκεί μεσα;;;;;;;
    Γιατί τόση κοροϊδία? ????

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2016
    Posts
    2,911
    και πιστοποιημενος δεν ηταν, αλλα το 40ευρω το επαιρνε...
    και σε νοσοκομειο να πηγαινες, στα επειγοντα, σε εναν ψυχιατρο, περισσοτερο θα σε ειχε βοηθησει.
    ακομη και ραντεβου να εκλεινες με εναν ψυχολογο σε δημοσιο νοσοκομειο...

    Τωρα οκ να τολμησω να πω οτι η επιλογη που εκανες με δαυτον και ολο το λουκι που περασες ειναι ΚΑΙ ΑΥΤΟ μια εκφανση της ιδψ σου? εκανες μια προσπαθεια να βγεις απο το βαλτο και απο λαθος κινηση χωθηκες ακομη πιο βαθια.

    Στην Αθηνα τοσα νοσοκομεια υπαρχουν, τοσοι γιατροι με αδεια επαγγελματος...δηλαδη εναν καταλογο να ανοιγες, θα εβρισκες καποιον. Δεν το λεω επιθετικα για να σου πω οτι εκανες λαθος, λεω απλα οτι ειχες εναλλακτικες αλλα η ιδψ σου λειτουργησε και σε αυτο και δεν σε αφησε να σκεφτεις πιο ανοιχτα...
    Dream bigger.Work harder.Complain less.Look for opportunities.Focus on effort.Be grateful!

  8. #8
    Nefeli28
    Guest
    Ναι.Προφανώς και έχεις δίκιο.
    Πως το εννοείς για την ΙΔΨ; Ότι κόλλησα σε μια εμμονή;

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2016
    Posts
    2,911
    Quote Originally Posted by Nefeli28 View Post
    Πως το εννοείς για την ΙΔΨ; Ότι κόλλησα σε μια εμμονή;
    Οτι μεσω της εμμονης προσπαθεις να βγαλεις ακρη...ενω το προβλημα το δημιουργει η ιδια η εμμονη αυτη καθαυτη.
    Δηλαδη ειχες τις εμμονες με τα πλυσιματα και την καθαριοτητα. ΟΚ.
    Πας να το λυσεις και δημιουργεις μια νεα εμμονη... σου ετυχε και ο μαλακας θα μου πεις. Και εχεις δικιο, αλλα πληγωνεσαι...
    Δεν ξερω πως αλλιως να το περιγραψω, αν εχω καταλαβει σωστα...

    Για τους θρησκευτικους καταναγκασμους που ελεγες, τι ακριβως εκανες??
    σε ρωταω επειδη με ενδιαφερει το θεμα γιατι ενας ψυχιατρος προσφατα μου ειπε οτι ειμαι ψυχαναγκαστικη προσωπικοτητα. Αλλα δεν εχω ψυχαναγκασμους στο βαθμο που περιγραφεις... ενα φλερτακι ναι, με την καθαριοτητα, τα πλυσιματα, να μετραω κλπ, αλλα θεωρω σε νορμαλ πλαισια...
    Dream bigger.Work harder.Complain less.Look for opportunities.Focus on effort.Be grateful!

  10. #10
    Nefeli28
    Guest
    Τα θρησκευτικά ήταν αρκετά χρόνια πριν.
    Είχαν να κάνουν κυρίως με άσχημες σκέψεις και "βρισιές " που έρχονταν στο μυαλό μου για τα Θεία.
    Ήμουν κι από οικογένεια με έντονο το θρησκευτικό στοιχείο και καταλαβαίνεις τι γινόταν. ...Οι ενοχές χτυπούσαν κόκκινο.
    Κάποια στιγμή έφτασα στο σημείο να αυθυποβαλλομαι και να πιστεύω ότι είμαι δαιμονισμενη....Τραγικές μέρες. Δεν ζούσα....
    Κι ήμουν και σε ξένη χώρα.
    Τελικά μετά από τρομερή προσπάθεια το ξεπέρασα μόνη μου. Έκτοτε έφυγαν τα θρησκευτικά και έπιασα τα μικρόβια και τις μολύνσεις. Όλο αυτό οργιασε την περίοδο της εγκυμοσύνης μου από τις φοβίες που είχα για να γεννηθεί καλά το παιδί.

  11. #11
    Nefeli28
    Guest
    Εάν δεν σε ενοχλούν στην καθημερινότητα σου αυτοί οι καταναγκασμοι που λες, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς.
    Το πρόβλημα είναι πρόβλημα όταν αρχίζει η ζωή μας να γίνεται δυσλειτουργικη.

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2016
    Posts
    2,911
    Οκ! νομισα μηπως ελεγες προσευχες και μετρουσες τις φορες...οποτε κατεληγες να ξοδευεις απειρο χρονο σε μια σελιδα πχ. Γιατι εγω κατι τετοιο εχω περασει...και με διαβασματα που εκανα για τη δουλεια μου, μετρουσα και αργουσα παρα πολυυυυ....

    Πρεπει, επιβαλλεται να βρεις εναν καλο ψυχιατρο! και κριμα που τοσα χρονια δεν βρηκες...
    Τα φαρμακα πιστευω ειναι μονοδρομος, θα ταλαιπωρηθεις λιγοτερο απο οτι να το προσπαθησεις μονη σου.
    Μην τα φοβασαι... το πολυ πολυ να σου δωσει κανενα αντικαταθλιπτικό ή αγχολυτικο...Θα ηρεμησει το κεφαλι σου, θα κοιμασαι καλυτερα, δεν θα κολλας τοσοοοοοοοοοοο πολυ σε σκεψεις...
    Για αρχη, δεν πας σε ενα δημοσιο νοσοκομειο? εστω στα επειγοντα? εκει θα σε κατευθυνουν... τωρα εδω στο φορουμ ολοι ψαχνουμε τις απαντησεις μας...
    Dream bigger.Work harder.Complain less.Look for opportunities.Focus on effort.Be grateful!

  13. #13
    Nefeli28
    Guest
    Υπάρχει ένας ψυχολόγος -γνωσιακος συμπεριφοριστης που πήγαινε παλιά η αδερφή μου για το ίδιο πρόβλημα με μένα. Την είχε παραπεμψει και σε ψυχίατρο και για ένα διάστημα πήρε χάπια.
    Σκέφτομαι και αυτόν...
    Παλιά δεν ήθελα να πάω από. ....κόλλημα πάλι. Ότι είχε δει συγγενικο μου πρόσωπο κι ότι την είχε στείλει για φάρμακα.
    Επειδή ξέρω ότι έγινε δουλειά και το ξέρω από πρώτο χέρι γιατί μιλάμε για την αδερφή μου, σκέφτομαι μήπως τον επισκεφτώ....

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2016
    Posts
    2,911
    Σορρυ που το ξαναλεω, νιωθω οτι υπερβαινω τα εσκαμμενα, αλλα θεωρω απο οσα μας ειπες οτι πρεπει να δεις ψυχιατρο κατευθειαν.
    Ψυχολογος στη φαση που εισαι δεν θα σε βοηθησει... Να κανεις τεχνικες να ελεγξεις τι? αφου οι ορμονες στο κεφαλι σου ειναι απορρυθμισμενες, το σωμα σου τα εχει παιξει...
    δηλαδη απο που να το πιασει ο ψυχολογος να το ξεμπλεξει?
    Οι τεχνικες θα σε βοηθησουν ΟΤΑΝ ρυθμιστεις οργανικα, ηρεμησεις, επανελθει το μυαλο στη θεση του, βαλεις σκεψεις και συναισθηματα σε μια σειρα, βγεις απο το φρικαρισμα...
    Η θεραπεια στον ψυχιατρο μπορει να κρατησει 6μηνες-1χρονο... δεν γινονται θαυματα σε ενα μηνα...Και απο οσα μας ειπες, εχεις περασει πολλα.
    Ειναι και η ηλικια, εισαι στα 35, δεν εισαι 20 να το παλαιψεις μονη σου και να προσπαθησεις.
    Εγω προσωπικα νιωθω οτι τα τελευταια 5 χρονια εχασα που δεν πηρα φαρμακα νωριτερα, αλλα εγω σε ψυχιατρο πηγα. Αυτη δεν μου εδωσε! γιατι θεωρουσε οτι φταιει το αυτοανοσο που εχω...και τελικα κατεληξα 5 χρονια μετα αφου τα εκανα ολα μα ολα, απο διατροφη, αθληση, ομοιοπαθητικη, self-help βιβλια, εκκλησια-πνευματικα βιβλια να παρω 2 αντικαταθλιπτικα και τωρα νιωθω οτι μπαινω σε μια σειρα να επανελθω στα ισια μου. Καλα ολα αυτα αλλα σου λεω, δεν ειναι τοσο δραστικα οσο τα φαρμακα.
    Και στα δημοσια νοσοκομεια οι ψυχιατροι καλοι ειναι, βλεπουν τοσοοοο κοσμο, εχουν εμπειρια, ειναι πολλοι.
    Θα σου προτεινα να πας σε ενα δημοσιο νοσοκομειο, να το ψαξεις εκει με τους ψυχιατρους, να ρυθμισθεις οργανικα και μετα αφου πετυχεις τη ρυθμιση τοτε το ψαχνεις με τεχνικες και απο ψυχολογο.
    Dream bigger.Work harder.Complain less.Look for opportunities.Focus on effort.Be grateful!

  15. #15
    Banned
    Join Date
    Feb 2013
    Location
    σε 1 λιμνουλα!
    Posts
    14,042
    ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
    Last edited by αλεξανδρος_77; 13-11-2016 at 20:26.

Page 1 of 6 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. Replies: 0
    Last Post: 24-05-2014, 18:18
  2. ανχος καταθεση στη αστυνομια
    By predator in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 10
    Last Post: 14-02-2010, 11:37
  3. Η συνέχεια της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΜΑΣ αντιπαράθεσης.
    By weird in forum Με καφέ και συμπάθεια....
    Replies: 111
    Last Post: 16-04-2009, 05:39

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •