δια βιου αντικαταθλιπτικο

[anxious4ever]

εχτες μετα την επισκεψη μου στον γιατρο τελικα, ειχα να τον δω κανα μηνα...μου ειπε οτι πλεον θα παιρνω αντικαταθλιπτικο δια βιου..
δεν με χαλασε βασικα...καθολου, διοτι αυτο το σταματα ξεκινα κ ξανα παλι υποτροπη με εχει κουρασει..παιρνω μονο 20mg μου ειπε οπου εχουμε δυνατοτητα σε νεα υποτροπη αν συμβει στο μελλον να ανεβει στα mg.
τι να πω..ο θεος μαζι μας να ειναι κ να ειμαστε καλα..
λυπαμαι ομως κ απο την αλλη που η ζωη μυο εχιε εξελιχθει ετσι...νιωθω μια πικρια δεν το κρυβω.
απο την αλλη σκεφτομαι οτι υπαρχουν τοσοι ανθρωποι που παλευουν με σοβαροτερα προβληματα υγειας κ αυτοι οι ανθρωποι τι να πουν τελικα??
ευχομαι να μου περασει γρηγορα κ αυτη η υποτροπη γιατι εχω σαλταρει.
τα πρωινα ειδικα το κεφαλι μου βρισκεται σε χαοτικη κατασταση, η μια σκεψη πανω στην αλλη...στην ουσια μου ειπε οτι βιωνω νοητικα κρισαρες πανικου..
οτι κανω σκεψεις πανικου το πρωι..μετα η μερα βγαινει καπως πιο ευκολα.
τι να πω ..ευχομαι υγεια σε ολους μας κ να γινουμε γρηγορα καλα.

[elisabet]

Καλημέρα anxious! Σε παρακολουθώ τόσο καιρό που είμαι εδώ και ταλαιπωρείσαι... ήθελα μόνο να σου πω κουράγιο! Θα περάσει κι αυτό :)

Όσο για το χάπι, πολλοί άνθρωποι παίρνουν για όλη τους τη ζωή χάπια (κι εγώ έχω ένα θέμα υγείας και χρειάζομαι καθημερινά χάπι). Αν μπορούν να μας κάνουν τη ζωή μας καλύτερη, καλοδεχούμενα κι αυτά.

[anxious4ever]

ευχαριστω για το κουραγιο! να σαι καλα!
ναι δεν με ενοχλει..ηδη εχω υπερθυρεοειδισμο κ παιρνω μια ζωη 2 χαπια την ημερα..ε τωρα θα παιρνω 3..δεν πειραζει..για καλο ειναι, δεν με ενοχλει..θελω να ειμαι καλα! να ζησω την ζωη μου ανετα.
κουραστηκα!! τοσο πολυ που δεν θελω τιποτ αλλο..να περασει κ αυτο! κ εννοειται θα συνεχισω την ψυχοθεραπεια μου.
δεν προκειται να σταματησω την ψυχολογο αν δεν ολοκληρωσω κ δεν νιωσω εντελως σιγουρη.

[elisabet]

Χαίρομαι για την θετική σου στάση ! :)

Εγώ σταμάτησα με τον ψυχολόγο, λίγο τα οικονομικά που ζορίσανε, λίγο κάτι άλλα θέμα που έχω αυτό τον καιρό και πρέπει να προχωρήσω, λίγο το ότι έχω κάποιες αμφιβολίες για τον ψυχολόγο... κι αποφάσισα να σταματήσω προς το παρόν αν και θα θελα να συνεχίσω.

[anxious4ever]

τι εχεις ελισαβετ?απο τι υποφρεις?
εγω παντως...εχω μονιμο φοβο..ειδικα τωρα αυτη τη στιγμη..νιωθω εντελως τρελλη..εχουν χαθει εντελως οι ισορροπιες μου μεσα στο κεφαλι μου..θεε μου γιατι μας βασανιζεις???

[elisabet]

Δεν έχω διαγνωστεί με κάτι, βασικά δεν είχα πάει ποτέ σε ψυχολόγο πιο πριν αν και το είχα σκεφτεί μερικές φορές γιατί είχα περάσει κάτι ζόρια με θανάτους κτλ και μου είχαν βγει κάτι σωματικά.
Απλά ήμουν πάντα πολύ αγχώδης αν και προς τα έξω αυτό δεν το έβγαζα ποτέ. Όσοι με ξέρανε πιστεύανε οτι είμαι το πιο χαλαρό άτομο που υπήρχε! Η αμυνα μου είναι να υποτιμώ αυτό που μου συμβαίνει και να μένω στο θετικό, αυτό μου είπε ο ψυχολόγος, με αποτέλεσμα να καταπιεζω πολύ πράγμα μέσα. Συν το οτι μεγάλωσα αναλαμβάνοντας πολλές ευθύνες και τώρα ήρθε και με έπνιξε κάπως αυτό.

Τους τελευταίους μήνες μετά από έναν επώδυνο χωρισμό αποφάσισα και πήγα πρώτη φορά σε ψυχολόγο. Η αφορμή ήταν για να ξεκαθαρίσω λίγο τι έγινε με το συγκεκριμένο άτομο γιατί κόντεψα να τρελαθώ, και η αιτία ήταν το οτι γενικώς ήμουν και είμαι σε φάση που θέλω να αλλάξω πράγματα σε μένα.

[anxious4ever]

α δε σου χει πει διαγνωση..αγχωδης εισαι ..νταξ ..πολυ συνηθισμενο.
κ γω φαινομαι ζαμαν φου ατομο αλλα τελικα ειμαι το αντιθετο..εδω το πρωι νιωθω τα χειροτερα κ κανεις δεν καταλαβαινει τιποτα...το κρυβω καλα.εχω μαθει να το κρυβω καλα.
αυτη τη στιγμη νιωθω χαλια κ φατνασου δουλευω κανονικα κ μιλαω με πελατες στο τηλ.
κ μεσα μου νιωθω χαος στο κεφαλι.
εγω εχω παρει διαγνωση.
γενικευμενη αγχωδη διαταραχη μια ζωη απο 17 χρονων κ μειζον καταθλιπτικα επεισοδια.
πανε χερι χερι αυτα..οταν με πιανει το αντικταθλιπτικο γινομαι παλι ο ανθρωπος ο νορμαλ, με συγκροτημενη σκεψη κ γενικα περναω καλα..κ αυτο για μενα ειναι ο.τι πιο πολυτιμο υπαρχει.
να ειμαι κουλ,σιγουρη για τον εαυτο μου κ ισορροπημενη.
εχω κανει πολλη ψυχοθεραπεια στη ζωη μου, σε ομαδα απειρα χρονια..με βοηθησε σε καποια πραγματα, αλλα βλεπω οτι οσο μεγαλωνω αυτο το πραμα εμμενει κατα καποιον τροπο.
εχω φοβια τρελλας βασικα απο μικρη...οποτε κανω στρες, φοβαμαι την τρελλα..
κουλο..αλλα κολλαει ο εγκεφαλος μου εντελως.

[anxious4ever]

εγω εχω το αντιθετο επισης απο εσενα..οταν μου συμβαινει κατι..το υπερτιμω! του δινω μεγαλη αξια κ με πιανει ο φοβος μετα κ το αγχος..ειναι κ θεμα προσωπικοτητας αυτα.
κ να υποτιμας δεν ειναι καλο, αλλα κ να υπερτιμας επισης δεν ειναι οκ.

[elisabet]

Φοβάσαι οτι τρελαινεσαι δηλαδη; Ή οτι θα τρελαθείς; Εγώ αυτό πρώτη φορά το ένιωσα με τη σχέση που είχα. Εκεί πρώτη φορά ένιωσα οτι δεν ήμουν σίγουρη για το μυαλό μου, οτι κάνω περίεργες σκέψεις, σα να είχα ανάγκη να ακούσω από κάποιον ειδικό : ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΗ! Ένιωθα οτι χάνω την επαφή με την πραγματικότητα γύρω μου ή οτι θα την χάσω.

Το κακό με το αγχος είναι οτι εγώ το έκρυβα τόσο καλά, που ούτε εγώ δεν το είχα πάρει χαμπάρι! Είχα φάει κι εγώ το παραμύθι οτι είμαι άνετη και δυνατή και βλέπω πάντα το θετικό κτλ κτλ. Ενώ στην ουσία αυτό που έκανα ήταν να θάβω όλα τα υπόλοιπα και να μην επιτρέπω στον εαυτό μου να δείξω οποιαδήποτε αδυναμία ή γενικώς διαφορα συναισθήματα που εγώ θεωρούσα ως ένδειξη αδυναμίας

[elisabet]

Μιας και κανεις χρόνια ψυχοθεραπεία και έχεις αρκετη εμπειρία με ψυχολόγους, θα ήθελα την γνωμη σου κάποια στιγμή σε αυτό το θεμα αν δε σε πειραζει. Σε κάποιες αμφιβολίες που εχω για τον δικό μου. Αν δικαιως τις εχω ή αν είναι δικη μου αντισταση δηλαδη.

[anxious4ever]

ναι νιωθω οτι χανω το μυαλο μου κ θελω να φωναξω "βοηθεια χανω το μυαλο μου..βοηθηστε με"..αυτο σημαινει οτι εχεις πολυ στρες κ εχιε βαρεσει κοκκινα.
εμενα δεν εχει να κανει με τη σχεση μου..ειμαι ετσι απο 17..κ τωρα ειμαι 37...με πιανει κατα καιρους κ κανω θεραπειες..με λαντοζ..
ειδικα απο τα 37-τωρα εχω κανει 5-6 υποτροπες..σχεδον καθε χρονο δλδ..
ναι εχω εμπειρια απο ψυχολογους..σωσε μου καποια στοιχεια κ θα σου πω.
ποσο καιρο πηγαινεις?ειναι αντρας, γυναικα τι..κ τι μεθοδο κανει?

[panagiwtis23]

anxious και εμένα με έχουν βάλει σε αυτή την κατηγορία της δια βίου χρήσης αντικαταθληπτικών λόγω ιστορικού αρκετών υποτροπών και κληρονομικότητας...

Και φυσικά όταν το άκουσα η αποδοχή ήταν απίστευτα δύσκολη, και φυσικά πολλές φορές προσπάθησα να τα κόψω βάζοντας κάτι φυτικό στην θέση τους (rhodiola, 5htp, b complex, omega 3, saffron, turmeric etc...) αλλά πάντα γύρναγα δυστυχώς εκεί...

Ήταν ισχυρό το σοκ για εμένα που είμαι υπερ των εναλλακτικών συμπληρωμάτων κτλ ότι δεν μπορεί να με βοηθήσει ούτε η ψυχοθεραπεία ούτε τα συμπληρώματα ούτε τίποτα πλην ενός χαπιού μιας σταλιάς...

Νιώθω περίεργα στην ιδέα ότι η φύση δεν μπορεί να μου δώσει την λύση αλλά ένα χημικό φάρμακο...

Αλλά με τα πολλά το αποδέχθηκα...
Και δεδομένου ότι καλόμαθα στα συμπληρώματα παίρνω έτσι κ αλλιώς πολλά συμπληρώματα οπότε ένα χάπι πάνω ένα κα΄τω....

[anxious4ever]

εγω παναγιωτη μου δεν νιωθω ετσι....το εχω νιωσει απο μονη μου απο παλαιοτερα οτι θα ζω ετσι..
γενικα το αποδεχτηκα αμεσως κ μαλιστα οταν μου το πε χαρηκα καπως.
ενα μικρο κομματι μου ενιωσε πικρια..αλλα οχι για το χαπι.
ενιωσα πικρια σε φαση, γιατι κ γω να μην ειμαι νορμαλ σαν καποιους αλλους ανθρωπους που ξερω..
πως νιωθουν οι νορμαλ?πως γινεται να μη φοβουνται τιποτα?πως γινεται να μοπουν να διαχειριζονται τοσο ευκολα τα ασχημα συναιασθηματα τους..πως γινεται να μην εχουν παθολογικο στρες?
γαιτι εγω?γιατι να μου συμβαινει κ να μην μπορω πχ να κανω μια οικογενεια?
γιατι να τρεμω στην ιδεα ενος παιδιου?γιατι να χανομαι τοσο μεσα στη σκεψη μου?
αυτο με ενοχλει περισσοτερο απ ολα.. κ οχι το χαπι.
το χαπι το αγαπω κ το εκτιμω γιατι θα με βοηθησει να ισορροπησει τον εγκεφαλο μου, θα βαλει σε ταξη την χημεια που δημιουργει ολο αυτο.
εχω αρχισει να πιστευω οτι ειναι οργανικο..απο μωρο θυμαμαι ειχα στρες...ετρεμα μικρη στο σκοταδι κ εκλαιγα κ εκανα εμετους..ημουν διαφορετικο παιδι παντα..ετσι ενιωθα..διαφορετικη με πολυ αναλυτικη σκεψη.
παντα μικρη κ στο γυμνασιο εκλαιγα χωρις λογο..συνεχεια..ενιωθα απεραντη μελαγχολια.
νομιζω πως ολα αυτα ειναι σημαντικα..η μανα μου εχει το ιδιο κ ειναι απλο..
το κληρονομησα.
η μανα μου παθαινει ακριβως το ιδιο με μενα.ακριβως τα ιδια συμπτωματα εχει..
αρα ναι..ας μη το ριχνουμε παντα κ στην ψυχολογια..μερικα πραγματα εχουν να κανουν με χημεια μεσα μας..με ορμονες κ αυτο ειναι πραγματικοτητα..
ειδα απειρα ντοκυμαντερ σχετικα με τις αγχωδεις διαταραχες..παντου λενε οτι εμεις που εχουμε αυτο, εχουμε μικροτερη αμυγδαλη εγκεφαλου.
δεν ξερω..αυτο φαινεται κ αν κανεις μαγνητικη λογικα.

[elisabet]

ναι νιωθω οτι χανω το μυαλο μου κ θελω να φωναξω "βοηθεια χανω το μυαλο μου..βοηθηστε με"..αυτο σημαινει οτι εχεις πολυ στρες κ εχιε βαρεσει κοκκινα.
εμενα δεν εχει να κανει με τη σχεση μου..ειμαι ετσι απο 17..κ τωρα ειμαι 37...με πιανει κατα καιρους κ κανω θεραπειες..με λαντοζ..
ειδικα απο τα 37-τωρα εχω κανει 5-6 υποτροπες..σχεδον καθε χρονο δλδ..
ναι εχω εμπειρια απο ψυχολογους..σωσε μου καποια στοιχεια κ θα σου πω.
ποσο καιρο πηγαινεις?ειναι αντρας, γυναικα τι..κ τι μεθοδο κανει?

Σου εστειλα πμ. ¨Όταν μπορεσεις πες μου την γνωμη σου αν θες

[panagiwtis23]

εγω παναγιωτη μου δεν νιωθω ετσι....το εχω νιωσει απο μονη μου απο παλαιοτερα οτι θα ζω ετσι..
γενικα το αποδεχτηκα αμεσως κ μαλιστα οταν μου το πε χαρηκα καπως.
ενα μικρο κομματι μου ενιωσε πικρια..αλλα οχι για το χαπι.
ενιωσα πικρια σε φαση, γιατι κ γω να μην ειμαι νορμαλ σαν καποιους αλλους ανθρωπους που ξερω..
πως νιωθουν οι νορμαλ?πως γινεται να μη φοβουνται τιποτα?πως γινεται να μοπουν να διαχειριζονται τοσο ευκολα τα ασχημα συναιασθηματα τους..πως γινεται να μην εχουν παθολογικο στρες?
γαιτι εγω?γιατι να μου συμβαινει κ να μην μπορω πχ να κανω μια οικογενεια?
γιατι να τρεμω στην ιδεα ενος παιδιου?γιατι να χανομαι τοσο μεσα στη σκεψη μου?
αυτο με ενοχλει περισσοτερο απ ολα.. κ οχι το χαπι.
το χαπι το αγαπω κ το εκτιμω γιατι θα με βοηθησει να ισορροπησει τον εγκεφαλο μου, θα βαλει σε ταξη την χημεια που δημιουργει ολο αυτο.
εχω αρχισει να πιστευω οτι ειναι οργανικο..απο μωρο θυμαμαι ειχα στρες...ετρεμα μικρη στο σκοταδι κ εκλαιγα κ εκανα εμετους..ημουν διαφορετικο παιδι παντα..ετσι ενιωθα..διαφορετικη με πολυ αναλυτικη σκεψη.
παντα μικρη κ στο γυμνασιο εκλαιγα χωρις λογο..συνεχεια..ενιωθα απεραντη μελαγχολια.
νομιζω πως ολα αυτα ειναι σημαντικα..η μανα μου εχει το ιδιο κ ειναι απλο..
το κληρονομησα.
η μανα μου παθαινει ακριβως το ιδιο με μενα.ακριβως τα ιδια συμπτωματα εχει..
αρα ναι..ας μη το ριχνουμε παντα κ στην ψυχολογια..μερικα πραγματα εχουν να κανουν με χημεια μεσα μας..με ορμονες κ αυτο ειναι πραγματικοτητα..
ειδα απειρα ντοκυμαντερ σχετικα με τις αγχωδεις διαταραχες..παντου λενε οτι εμεις που εχουμε αυτο, εχουμε μικροτερη αμυγδαλη εγκεφαλου.
δεν ξερω..αυτο φαινεται κ αν κανεις μαγνητικη λογικα.

Μαγνητική εγκεφάλου δεν έχω κάνει ποτέ αν και μου το πρότεινε νευρολόγος για τα προβλήματα μνήμης που είχα...και τον νυστγαγμό στα μάτια...
Το κόστος ήταν πάντα απαγορευτικό για εμένα...

Επίσης θα ήθελα να δω τα επίπεδα υδραργύρου λόγω πολλών κ μεγάλων μαύρων σφραγγισμάτων μήπως επηρεάζουν και αυτά...

Αλλά μια ζωή ο ίδιος κύκλος...
Άγχος+κατάθλιψη -> Έλλειψη δουλειάς -> έλλειψη χρημάτων -> δυσκολία προσέγγισης του προβλήματος...