Γεια σας!εδω κ 4 χρονια μετακομισα στην Αθηνα για δουλεια.ειμαι απο επαρχιακη πολη κ μενω με καποιο αγορι σε μια οικογενειακη πολυκατοικια.ο πατερας μου εχει πεθανει οταν ημουν 18ετων.η μανα μου ειναι νοικοκυρα , δεν εχει δουλεψει ποτε.εχω 2 αδερφια.μια αδερφη 44 ετων ανυπαντρη,διορισμενη στο δημοσιο απο 24ετων,με οικονομικη επιφανεια,ψυχρη ,εαυτουλης, αποστασιοποιημενη.κ εναν αδερφο ο οποιος δουλευει απο δω κ απο κει,παρολο που εχει τελειωσει καποια σχολη.εγω ειμαι η μικροτερη.το αγορι πουμενω μαζι ειναι παρα πολυ καλος κ ηταν κ ο λογος που πηγα στην αθηνα.δουλευει περιστασιακα , παρολο που εχει τελειωσει καλη σχολη κ αυτο λογω κρισης.δυστυχως υπαρχει προβλημα στο σπιτι του με τους γονεις του.η μανα του με βριζει συνεχεια,λεει οτι ειμαι ορφανη,φτωχη κλπ.δεν συμμορφωνεται με τιποτα παρολο που ο φιλος μου της λεει να συνελθει.η κατασταση ειναι ανυποφορη για αυτο κ αποφασισα να ζητησω βοηθεια απο τους δικους μου για βοηθεια για να με βοηθησουν να νοικιασω σπιτι.βλεπετε η αθηνα ειναι ακριβη πολη κ δεν μπορω να ανταπεξελθω.οταν της ζητησα βοηθεια μου ειπε οτι δεν μπορω να σε βοηθησω οικονομικα.σε σπουδασα αυτη ηταν η υποχρεωση μου δεν εχω αλλη.να σημειωσω οτι σπουδασα στην πολη μου οποτε δεν ειχα πολλα εξοδα.της ειπα να με στηριξει ηθικα τουλαχιστον μιας κ ζοριζομαι στο σπιτι ψυχολογικα.μου λεει δεν ειμαι ψυχολογος δεν μπορω.επεσα απο τα συννεφα.ηρθε η αδερφη μου κ μου φωναζε λεγοντας οτι ψωνιστηκα απο τοτε που εφυγα κ οτι ο τ εχω με εναν τεμπελη....επεσα απο τα συννεφα.καμια υποστηριξη απο πουθενα....εκλαιγα..πηρα τα πραγματα μου κ εφυγα.....να σημειωσω οτι η μητερα μου παιρνει συνταξη απο τον πατερα μου ανω των 800ευρω κ εχουμε εισοδημα κ απο καποιο ακινητο.μπορει δηλ.να βοηθησει εαν θελει...το σπιτι ειναι δικο μας.τι να κανω παιδια???ειμαι απελπισμενη,δεν μπορω να μεινω σ αυτο το σπιτι με τους γονεις του???δημιουργουνε πολυ μεγαλο προβλημα στην σχεση μας....