Αρθρα σχετικα με τις ψυχικες διαταραχες

[boo]

Τα αντικαταθλιπτικά στην εγκυμοσύνη αυξάνουν τον κίνδυνο για αυτισμό

Οι γυναίκες που παίρνουν αντικαταθλιπτικά κατά το δεύτερο ή τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, αντιμετωπίζουν σχεδόν διπλάσιο κίνδυνο (αυξημένο κατά 87%) να γεννήσουν παιδί με αυτισμό, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα.

Όμως ο απόλυτος κίνδυνος αυτισμού είναι μικρός, καθώς αφορά περίπου το 1% των παιδιών. Από την άλλη, η λήψη αντικαταθλιπτικών στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την καθηγήτρια επιδημιολογίας Ανίκ Μπεράρ της Φαρμακευτικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μόντρεαλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό παιδιατρικής "JAMA Pediatrics", μελέτησαν στοιχεία για περίπου 145.500 εγκυμοσύνες.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τόσο οι γενετικοί παράγοντες (κληρονομικότητα), όσο και οι περιβαλλοντικοί, μπορεί να συμβάλουν στην εκδήλωση αυτισμού στο παιδί. Η νέα μελέτη δείχνει ότι τα αντικαταθλιπτικά της μητέρας αυξάνουν σημαντικά την πιθανότητα το παιδί να διαγνωστεί με αυτισμό έως την ηλικία των επτά ετών, ιδίως αν η έγκυος έπαιρνε μια συγκεκριμένη κατηγορία φαρμάκων, τους «επιλεκτικούς αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης» (SSRI), οπότε ο κίνδυνος υπερδιπλασιάζεται. Στην κατηγορία αυτή, σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, ανήκουν γνωστά φάρμακα όπως Zoloft, Paxil, Prozac, Celexa κ.α.

Αν η έγκυος παίρνει παραπάνω από ένα αντικαταθλιπτικό, τότε ο κίνδυνος αυτισμού είναι τουλάχιστον τετραπλάσιος. Η κατάθλιψη της μητέρας συνδέεται με την εμφάνιση αυτισμού στο παιδί, καθώς ο κίνδυνος είναι αυξημένος κατά περίπου 20%, ενώ αν παίρνει και αντικαταθλιπτικά φάρμακα, τα οποία φαίνεται πως παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου, τότε ο κίνδυνος αυτισμού μεγαλώνει.

Οι ερευνητές χαρακτήρισαν σημαντικά τα ευρήματα, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό εγκύων γυναικών (6% έως 10%) παίρνει αντικαταθλιπτικά. Παράλληλα, έχει αυξηθεί αισθητά το ποσοστό των παιδιών με αυτισμό (από τέσσερα ανά 10.000 το 1966 σε 100 ανά 10.000 σήμερα).

«Είναι βιολογικά εξηγήσιμο ότι τα αντικαταθλιπτικά προκαλούν αυτισμό, αν χρησιμοποιούνται στη διάρκεια της ανάπτυξης του εγκεφάλου του μωρού στη μήτρα, καθώς η σεροτονίνη εμπλέκεται σε πληθώρα αναπτυξιακών διαδικασιών πριν και μετά τη γέννα, όπως στη διαίρεση των κυττάρων και στη δημιουργία συνδέσμων μεταξύ των εγκεφαλικών κυττάρων. Τα αντικαταθλιπτικά SSRI, που αναστέλλουν τη σεροτονίνη, μπορεί να έχουν αρνητική επίπτωση στην ικανότητα του παιδικού εγκεφάλου να αναπτυχθεί πλήρως», δήλωσε η Μπεράρ, που θεωρείται ειδική διεθνώς σε θέματα ασφάλειας φαρμάκων κατά την εγκυμοσύνη.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι η κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη κυριότερη αιτία θανάτου έως το 2020. Η Μπεράρ επεσήμανε πως τα ευρήματα της νέας μελέτης δεν σημαίνουν ότι μια έγκυος με κατάθλιψη δεν πρέπει να κάνει θεραπεία, απλώς τα αντικαταθλιπτικά χάπια δεν είναι κατ' ανάγκη η ενδεδειγμένη λύση (ιδίως αν η κατάθλίψη δεν είναι βαριά) και, αντ' αυτής, θα έπρεπε να αναζητήσει εναλλακτικές, όπως η ψυχοθεραπεία και η σωματική άσκηση.

'Αλλοι όμως ψυχίατροι και επιδημιολόγοι, σύμφωνα με το περιοδικό "Science", δήλωσαν ότι η καναδική μελέτη περιέχει σφάλματα και θα προκαλέσει αδικαιολόγητο πανικό στις γυναίκες. Μεταξύ άλλων, υποστηρίζουν ότι για την αύξηση του κινδύνου για αυτισμό δεν ευθύνονται τα αντικαταθλιπτικά, αλλά η σοβαρότητα της κατάθλιψης ορισμένων εγκύων.

Πρόκειται για μια παλαιά επιστημονική διαμάχη σχετικά με την ασφάλεια των αντικαταθλιπτικών στην εγκυμοσύνη, που πρόκειται να αναζωπυρωθεί με τη νέα έρευνα. Σε κάθε περίπτωση, οι επιστήμονες συμφωνούν ότι το ζήτημα χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση.

[boo]

Διαταραχές Συννοσηρότητας: Μπορεί και το αλκοόλ να προκαλέσει ψυχικά προβλήματα;

Οι Διαταραχές Συννοσηρότητας περιγράφουν μία κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο έχει μία ψυχική διαταραχή και ένα πρόβλημα χρήσης ουσιών. Ο όρος είναι γενικός, αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα ψυχικών διαταραχών και εθισμών.Για παράδειγμα, κάποιος που πάσχει από σχιζοφρένεια και είναι χρήστης ινδικής κάνναβης πάσχει από διαταραχή συννοσηρότητας, όπως και κάποιος που πάσχει από χρόνια κατάθλιψη ενώ ταυτόχρονα είναι αλκοολικός.

Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές για την κάθε περίπτωση.

Οι Διαταραχές Συννοσηρότητας περιγράφουν μία κατάσταση κατά την οποία ένα άτομο έχει μία ψυχική διαταραχή και ένα πρόβλημα χρήσης ουσιών. Ο όρος είναι γενικός, αναφέρεται σε ένα ευρύ φάσμα ψυχικών διαταραχών και εθισμών. Για παράδειγμα, κάποιος που πάσχει από σχιζοφρένεια και είναι χρήστης ινδικής κάνναβης πάσχει από διαταραχή συννοσηρότητας, όπως και κάποιος που πάσχει από χρόνια κατάθλιψη ενώ ταυτόχρονα είναι αλκοολικός. Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές για την κάθε περίπτωση.

Ο οριστικός καθορισμός του αριθμού των ατόμων που πάσχουν από συννοσηρότητα αποτελεί πρόκληση για την διεθνήεπιστημονική κοινότητα διότι οι μέχρι τώρα έρευνες έχουν γίνει σε διαφορετικούς πληθυσμούς και χρησιμοποιούν διαφορετική μεθοδολογία. Επιπροσθέτως, οι πάσχοντες από διαταραχές συννοσηρότητας συχνά δεν διαγιγνώσκονται από τους ειδικούς της ψυχικής υγείας διότι η διάγνωση τους είναι δυσκολότερη, μία διαταραχή «μιμείται» μια άλλη.

Το ποσοστό υποτροπών ανάμεσα στους χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών που πάσχουν ταυτόχρονα από μια ψυχική διαταραχή, είναι μεγαλύτερο όπως είναι μεγαλύτερη και η πιθανότητα υποτροπής για όσους πάσχουν από ψυχική διαταραχή ενώ «συν — νοσούν » με διαταραχή εξάρτησης ουσιών. Διαφορετικά θεραπευτικά πλαίσια έχουν διαφορετικά ποσοστά συννοσηρότητας στον πληθυσμό των πασχόντων που κυμαίνονται μεταξύ 20 – 80%. Αυτό που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι ότι άτομα που πάσχουν από ψυχικά νοσήματα έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πάσχουν και από διαταραχές εξαρτήσεων σε σχέση με άτομα του γενικού πληθυσμού. Ομοίως, άτομα με κάποια εξάρτηση έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να έχουν και ψυχική διαταραχή σε σχέση με άτομα του γενικού πληθυσμού. Έρευνες, κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες, έχουν καταδείξει ότι περίπου το ένα τρίτο των ατόμων με ψυχικό νόσημα ή αλκοολισμό είχε και συννοσηρότητα ενώ οι μισοί από τους εξαρτημένους από ναρκωτικά είχαν και ψυχικό νόσημα. Τις ίδιες έρευνες, περίπου το ένα τρίτο των ψυχικά πασχόντων αντιμετώπιζε και ένα πρόβλημα χρήσης ουσιών, σχεδόν το ένα τρίτο των αλκοολικών είχε κάποια ψυχιατρική διάγνωση ενώ σχεδόν οι μισοί από τους χρήστες παρανόμων ουσιών είχαν και ψυχικό νόσημα.

[boo]

Διατροφή και Ψυχική υγεία

Η διατροφή ενός ατόμου, αδιαμφισβήτητα, επηρεάζει τη διάθεση του, τη συμπεριφορά του και τον τρόπο που φέρεται. Ένα πεινασμένος άνθρωπος μπορεί να νιώθει νευρικότητα και ατονία, ενώ όταν τρώει αισθάνεται άμεσα ήρεμος και ικανοποιημένος. Κάποιος που μόλις ξύπνησε, ίσως, λειτουργεί καλύτερα μετά από ένα ποτήρι καφέ και το πρωινό του. Ο εγκέφαλος έχει υψηλές απαιτήσεις σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Μη παροχή του κατάλληλου συνδυασμού των δύο παραπάνω πυροδοτεί αλλαγές στη χημεία του εγκεφάλου και στη λειτουργία των μηνυμάτων που προέρχονται από αυτόν και κατευθύνουν ολόκληρο το σώμα, αλλά και το ψυχισμό μας (διάθεση, ύπνο, συμπεριφορά κ.τ.λ.).


Ελλείψεις βιταμινών

Στη σύγχρονη κοινωνία έχουμε πληθώρα διατροφικών επιλογών και τροφίμων. Παρόλα αυτά πολλές φορές η διατροφή που ακολουθούμε παρουσιάζει δυσαναλογία ποιότητας με ποσότητα. Επιλέγουμε κενά τρόφιμα σε θρεπτικά συστατικά πλούσια σε θερμίδες. Η έλλειψη, λοιπόν, συγκεκριμένων διατροφικών συστατικών μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση ψυχικών διαταραχών.

• Βιταμίνη C

• Η πρώτη συσχέτιση της Βιταμίνης C με την ψυχική υγεία έγινε στο 18ο αιώνα, όπου οι ναύτες που περνούσαν αρκετούς μήνες μέσα στο καράβι και έτρωγαν τυποποιημένα τρόφιμα που διατηρούνταν καιρό εμφάνιζαν συμπτώματα κατάθλιψης και τάσεις αυτοκτονίας.
• Θειαμίνη Η έλλειψη θειαμίνης μπορεί να προκαλέσει πνευματικές διαταραχές όπως κατάθλιψη, ευερεθιστικότητα, έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης και απώλεια μνήμης. Η κύρια κατάσταση στην οποία παρατηρείται ανεπάρκεια της Θειαμίνης είναι στον αλκοολισμό, όπου τα συμπτώματα της είναι ιδιαίτερα έντονα.
• Λίθιο Μέταλλο, διαθέσιμο στα τρόφιμα και απαιτείται από τον οργανισμό σε πολύ μικρές ποσότητες. Χρησιμοποιείται στη θεραπεία της σχιζοφρένειας και της μανιοκατάθλιψης, καθώς φαίνεται ότι προλαμβάνει την αυτοχειρία. Το λίθιο μπορεί να δίνεται ως συμπληρωματικό, στη θεραπεία της κατάθλιψης στα άτομα που έχουν αυξημένες πιθανότητες να επιχειρήσουν να αυτοκτονήσουν.
• Σίδηρος Η ανεπαρκής πρόσληψη σιδήρου, συνδέεται με εμφάνιση του αισθήματος κόπωσης, χαμηλά σκορ σε ψυχολογικές εκτιμήσεις και κατάθλιψη.
• Ψευδάργυρος, Φυλλικό οξύ Πολλές μελέτες υποδεικνύουν την σχέση του της έλλειψης ψευδαργύρου και φυλλικού οξέος με την κατάθλιψη. Επιπλέον η έλλειψη του φυλλικού οξέος σχετίζεται με την εμφάνιση αϋπνίας, ευερεθιστότητας, κόπωσης και απώλειας μνήμης.

Επιμολύνσεις τροφίμων

Τρόφιμα μολυσμένα με διάφορα συστατικά μπορουν να έχουν αρνητική επιδραση στον οργανισμό, έπειτα από κατανάλωση τους. Παραδείγματα αυτής της κατηγορίας είναι:

• Βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος, ο υδράργυρος & το θάλλιο Μέταλλα σαν το μόλυβδο και τον υδράργυρο που πολλές φορές περιέχονται σε τρόφιμά όπως μεγάλα ψάρια ανοιχτής θαλάσσης μπορούν να οδηγήσουν σε νευρολογικές επιπτώσεις στον οργανισμό όπως διαταραχές του ύπνου, γνωστική δυσλειτουργία, επιθετικότητα, συναισθηματική αστάθεια κ.τ.λ.. Η παρουσία θαλλίου μπορεί να οδηγήσει σε ψύχωση, σπασμούς και απώλεια μνήμης.

Τρόφιμα και συστατικά της τροφής

Ανάλογα με τη δοσολογία που τα έχουμε στη διατροφή μας κάποια τρόφιμα τα οποία είναι φαινομενικά αθώα και δεν έχουν αρνητικές επιδράσεις σε υπερβολικές ποσότητες μπορούν να οδηγήσουν σε εμφάνιση συμπτωμάτων που υποδεικνύουν ψυχικές διαταραχές.

• Αλκοόλ

• Το αλκοόλ μπορεί να έχουν σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία που είναι πάρα πολλές και ξεκινούν από παροδική απώλεια μνήμης ως χρόνιες ψυχικές διαταραχές.
• Καφεΐνη Η καφεΐνη σε μικρές ποσότητες μπορεί να έχει ευεγερτικές ιδιότητες για την υγεία. Ωστόσο σε υψηλή δοσολογία επηρεάζει προκαλεί αϋπνία, αίσθημα παλμών, εγρήγορση και μπορεί να προκαλέσει αγχώδεις διαταραχές. Επιπρόσθετα η απότομη διακοπή της πρόσληψης καφεΐνης δημιουργεί σύνδρομο στέρησης με συμπτώματα κεφαλαλγία, μείωση της γνωστικής επίδοσης, αδυναμία, ανικανότητα συγκέντρωσης κ.τ.λ..

[orestiss]

http://www.boro.gr/27648/10-syxnes-k...olh-th-zwh-mas


10 συχνές καθημερινές σκέψεις που σαμποτάρουν όλη τη ζωή μας


Γνωστικές Διαστρεβλώσεις:
Aν και είστε πεπεισμένοι για την ορθότητά τους, οι περισσότερες αρνητικές σκέψεις που σας κάνουν να αισθάνεστε άσχημα είναι ψευδείς και μη-ρεαλιστικές. Για παράδειγμα : Μετά την διάλυση μιας ερωτικής σχέσης ή ένα διαζύγιο σκέφτεστε, "Εγώ φταίω για όλα. Τελικά δεν γίνεται να με αγαπήσει κανένας. Ποτέ δεν θα κάνω στενή σχέση με άλλον άνθρωπο". Νιώθετε τόσο ταραγμένος που όλα αυτά σας φαίνονται απολύτως αληθινά, και πιστεύετε ότι η ζωή σας έχει τελειώσει. Μετά από κάποιους μήνες αρχίζετε και βγαίνετε με κάποια γυναίκα και αρχίζετε και αισθάνεστε ότι είστε και πάλι κοντά με έναν άνθρωπο. Ξαφνικά αντιλαμβάνεστε ότι τελικά μπορείτε να γίνετε αγαπητός, ότι δεν είσαστε ολοκληρωτικά υπεύθυνος για την διάλυση της προηγούμενης σχέσης σας. Αναρωτιέστε πώς στο καλό είχατε πιστέψει όλα εκείνα με τα οποία φορτώνατε τον εαυτό σας. Εκείνη όμως την περίοδο, οι αρνητικές αυτές σκέψεις σας φαίνονταν απολύτως έγκυρες και ορθές.
Κείμενο D. Burns - Απόδοση στα Ελληνικά Πέτρος Σκαπινάκης, Επίκουρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Αυτό, είναι ένα από τα παράξενα που συμβαίνουν με την άσχημη διάθεση - συχνά ξεγελάμε τον εαυτό μας και ζούμε μέσα στη μιζέρια δεχόμενοι πράγματα που απλώς δεν είναι αληθινά. Και το παράδοξο είναι ότι συνήθως δεν έχουμε την παραμικρή υποψία ότι μπορεί να εξαπατηθήκαμε από την ίδια μας τη μιζέρια και την αυτοκριτική.
Στον παρακάτω πίνακα περιγράφονται τα δέκα είδη στρεβλωμένων σκέψεων που οδηγούν σε αρνητικά συναισθήματα. Μελετήστε αυτό τον κατάλογο προσεκτικά, διότι συχνά θα αναφέρεστε σ' αυτόν κατά την διάρκεια των πρακτικών ασκήσεων που θα κάνετε εσείς ο ίδιος. Ο κατάλογος αυτός άλλαξε την ζωή πολλών ανθρώπων.
1. Διπολική Σκέψη ("'Ολα ή τίποτα" ή "άσπρο - μαύρο") Σκεφτεστε απόλυτα, σαν να υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο. Εάν κάτι δεν είναι τέλειο το θεωρείτε σαν πλήρη αποτυχία. Π.χ., όταν μια γυναίκα που έκανε δίαιτα έφαγε ένα κουταλάκι παγωτό, σκέφτηκε "Κατάστρεψα την δίαιτά μου τελείως". Η σκέψη αυτή την τάραξε τόσο πολύ που έφαγε ολόκληρο το μπωλ!
2. Υπεργενίκευση: Ένα μεμονωμένο αρνητικό γεγονός, όπως η απόρριψη από τον ερωτικό σύντροφο ή μια δυσκολία στη δουλειά, ερμηνεύεται σαν μια ατέλειωτη αλυσίδα πολλών αρνητικών γεγονότων, χρησιμοποιώντας λέξεις όπως "πάντοτε" ή "ποτέ" όταν σκέφτεστε γι' αυτό. Ένας καταθλιπτικός πωλητής ενοχλήθηκε τρομερά όταν είδε μια κουτσουλιά πάνω στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου του. Σκέφτηκε, "Τι άτυχος που είμαι! Τα πουλιά λερώνουν πάντα το δικό μου αυτοκίνητο!".
3. Νοητικό Φίλτρο: Ξεχωρίζετε μια μοναδική αρνητική λεπτομέρεια και επικεντρώνεστε σε αυτήν αποκλειστικά, έτσι ώστε η άποψή σας για την πραγματικότητα να "χρωματίζεται" ανάλογα, όπως χρωματίζει ένα ποτήρι με νερό μια σταγόνα μελάνης. Παράδειγμα : Κάνετε μια παρουσίαση σε συναδέλφους σας στη δουλειά και δέχεστε πολλά θετικά σχόλια απ� αυτούς για την δουλειά σας. Ένας όμως από αυτούς λέει κάτι που είναι σχετικά επικριτικό, και εσείς απασχολείστε συνεχώς με την αντίδρασή του για μέρες, αγνοώντας όλα τα θετικά σχόλια που εισπράξατε.
4. Παραγνώριση Θετικών: Αγνοείτε τις θετικές εμπειρίες επιμένοντας ότι αυτές "δεν μετράνε". Όταν κάνετε μια καλή δουλειά μπορεί να σκέφτεστε ότι δεν ήταν και τόσο καλή ή ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να την είχε κάνει. Η παραγνώριση (υποτίμηση) των θετικών σας "κλέβει" την χαρά της ζωής και σας κάνει να νιώθετε ότι είστε ανεπαρκής και ότι δεν έχετε τις ανταμοιβές που θα έπρεπε.
5. Αυθαίρετα Συμπεράσματα: Βγάζετε συμπεράσματα αρνητικά, χωρίς όμως να υπάρχουν ενδείξεις που να υποστηρίζουν αυτό το συμπέρασμα. Διακρίνονται δύο είδη τέτοιας σκέψης :
α) "Διάβασμα" της σκέψης των άλλων : Χωρίς να ελέγξετε αν είναι έτσι, συμπεραίνετε αυθαίρετα ότι κάποιος αντιδρά αρνητικά σε σας.
β) Πρόβλεψη του μέλλοντος : Προβλέπετε ότι τα πράγματα θα πάρουν αρνητική τροπή για σας στο μέλλον. Π.χ., πριν από τις εξετάσεις μπορεί να λέτε, "Να πάρει η οργή! Όπως πάω σίγουρα θα αποτύχω". Ένας καταθλιπτικός μπορεί να λέει, "Ποτέ δεν θα γίνω καλά".
6. Μεγαλοποίηση ή Ελαχιστοποίηση: Μεγενθύνετε τη σπουδαιότητα των προβλημάτων σας, ή ελαχιστοποιείτε τη σημασία των θετικών εμπειριών σας. Π.χ., δεν προλαβαίνετε το χρονικό όριο για την παράδοση μιας εργασίας σας και λέτε, "Αυτή είναι η καταστροφή μου".
7. Συναισθηματική Συλλογιστική: Δέχεστε ότι τα αρνητικά συναίσθήματα που νιώθετε αντανακλούν την πραγματικότητα - αφού νιώθετε έτσι, άρα έτσι θα είναι. Π.χ., "Νιώθω αποτυχημένος. Πράγματι πρέπει να είμαι πολύ αποτυχημένος" ή "Νιώθω φοβερά ανήσυχος που θα πετάξω. Οι πτήσεις με αεροπλάνο πρέπει να είναι πολύ επικίνδυνες" ή "Νιώθω πολύ θυμωμένος. Πρέπει πράγματι να μου φέρθηκε πολύ άσχημα" ή "Νιώθω πολύ κατώτερος. Τελικά, μάλλον είμαι δεύτερης κατηγορίας άνθρωπος".
8. Πρέπει: Λέτε στον εαυτό σας ότι τα πράγματα θα έπρεπε να συμβούν όπως τα περιμένατε ή τα ελπίζατε. Ένας ταλαντούχος πιανίστας, αφού έπαιξε ένα πολύ δύσκολο κομμάτι σκέφτηκε, "Δεν θά έπρεπε να είχα κάνει τόσα πολλά λάθη". Αυτό τον έκανε να απογοητευτεί τόσο πολύ που εγκατέλειψε την εξάσκησή του για πολλές ημέρες. Οι φράσεις "πρέπει", "οφείλω", "έτσι είναι το σωστό" κ.λπ. έχουν όλες το ίδιο αρνητικό αποτέλεσμα. Οι φράσεις αυτές όταν κατευθύνονται προς εσάς τον ίδιο οδηγούν σ εαισθήματα ενοχής και απογοήτευσης. Όταν κατευθύνονται προς τους άλλους ή τον κόσμο γενικά, συνήθως οδηγούν σε αισθήματα θυμού και απογοήτευσης : "Δεν θά έπρεπε να ήταν τόσο πεισματάρης και εχθρικός".
Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να κινητοποιήσουν τους εαυτούς τους με φράσεις τύπου "πρέπει" - "δεν πρέπει", σα να είναι κάποιοι παράνομοι που πρέπει πρώτα να τιμωρηθούν πριν κάνουν κάτι. "Δεν έπρεπε να φάω αυτό το γλυκό". Αυτό συνήθως δεν λειτουργεί διότι όλα αυτά τα πρέπει σας κάνουν να επαναστατείτε και σας προκαλούν την τάση να κάνετε ακριβώς το αντίθετο.
9. Λανθασμένος Χαρακτηρισμός: Αυτή αποτελεί μια ακραία μορφή της διπολικής σκέψης.Αντί να πείτε "Έκανα ένα λάθος", χαρακτηρίζετε αρνητικά ολόκληρο τον εαυτό σας λέγοντας, "Είμαι αποτυχημένος". Μπορεί επίσης να χαρακτηρίσετε τον εαυτό σας "ανόητο", "ηλίθιο" ή "μια σκέτη αποτυχία". Ο χαρακτηρισμός είναι εντελώς παράλογος, διότι ο εαυτός σας δεν ταυτίζεται με τα πράγματα που κάνετε. Ανθρώπινες υπάρξεις υπάρχουν, αλλά "ανόητοι", "αποτυχημένοι" ή "ηλίθιοι" δεν υπάρχουν. Αυτοί οι χαρακτηρισμοί είναι άχρηστες αφαιρέσεις που οδηγούν σε θυμό, άγχος, απογοήτευση και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Μπορεί επίσης να χαρακτηρίζετε άλλους ανθρώπους.Όταν κάποιος κάνει κάτι με το οποίο δεν συμφωνείτε μπορεί να σκέφτεστε, "Αυτός είναι βλάκας". Με αυτόν τον τρόπο νιώθετε ότι το πρόβλημα με τον άλλον είναι στον "χαρακτήρα" του αντί να θεωρείτε ότι είναι στον τρόπο που σκέφτεται ή συμπεριφέρεται. Τον βλέπετε σαν ολοκληρωτικά κακό. Αυτό σας κάνει να αισθάνεστε εχθρότητα και να πιστεύετε ότι είναι αδύνατο να βρείτε τρόπους επικοινωνίας και να βελτιώσετε την κατάσταση.
10. Προσωποποίηση ή Εκτόξευση Kατηγοριών: Η προσωποποίηση συμβαίνει όταν θεωρείτε τον εαυτό σας αποκλειστικά υπεύθυνο για την έκβαση ενός - αρνητικού συνήθως - γεγονότος, το οποίο όμως δεν εξαρτάται αποκλειστικά από εσάς. Όταν μια μητέρα πήρε τον κακό έλεγχο του παιδιού της από το σχολείο είπε : "Αυτό αποδεικνύει πόσο κακή μητέρα είμαι" αντί να καθήσει να σκεφτεί τις αιτίες του προβλήματος και να βοηθήσει έτσι πραγματικά το παιδί της. Μιά άλλη γυναίκα όταν την χτύπησε ο σύζυγός της είπε : "Δεν θα με χτύπαγε αν ήμουν καλύτερη στο κρεβάτι". Η προσωποποίηση οδηγεί σε αισθήματα ενοχής, ντροπής, και ανεπάρκειας.
Κάποιοι άνθρωποι κάνουν το ακριβώς αντίθετο. Κατηγορούν τους άλλους ή τις καταστάσεις για τα προβλήματά τους, και παραβλέπουν αιτίες που μπορεί να συνεισφέρουν σε αυτά. Π.χ., "Ο λόγος που ο γάμος μου δεν πάει καλά οφείλεται στο ότι ο σύζυγός μου είναι τόσο παράλογος". Οι κατηγορίες αυτές ποτέ δεν αποδίδουν διότι συνήθως οι άλλοι θα απορρίψουν τις κατηγορίες και θα αμυνθούν με τον ίδιο τρόπο.

[delmem-190819a]

ευχαριστω πολυ c.c.!
οποιος θελει και βρει κατι ενδιαφερον ας το γραψει.
οταν βρισκω κατι ενδιαφερον θα το ποσταρω

Καλό είναι να γράφεις και την πηγή.

[Aeon]

Θερμή παράκληση, αποφύγετε την "ξερή" παράθεση άρθρων. Το φόρουμ προσφέρεται για συζήτηση, όχι για παράθεση άρθρων.
Είναι διαφορετικό -και εντελώς θεμιτό και νόμιμο και χωρίς θέματα πνευματικών δικαιωμάτων- να παρατεθεί ένα απόσπασμα άρθρου με στόχο τη συζήτηση πάνω στο θέμα που πραγματεύεται το άρθρο. Οτιδήποτε άλλο, είναι πρόβλημα.

Ευχαριστώ για την κατανόηση.