Αρθρα σχετικα με τις ψυχικες διαταραχες
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 2 12 LastLast
Results 1 to 15 of 21
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621

    Αρθρα σχετικα με τις ψυχικες διαταραχες

    Κάνναβις, μαριχουάνα και χασίς σε έφηβους και νέους ενήλικες: Αυξάνει τον κίνδυνο ψύχωσης

    Η χρήση κάνναβις, μαριχουάνας και χασίς από έφηβους και νέους σχετίζεται σταθερά με την εμφάνιση σε αυτούς συμπτωμάτων σοβαρών ψυχικών διαταραχών όπως ψύχωση, παράνοια, σχιζοφρένεια και μανία.

    Η συνεχιζόμενη χρήση των ναρκωτικών αυτών, μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης ασθενειών με ψύχωση αργότερα στη ζωή τους.

    Η κάνναβη, η μαριχουάνα και το χασίς, είναι οι παράνομες ουσίες που χρησιμοποιούνται το περισσότερο παγκοσμίως. Η χρήση των ναρκωτικών ατών είναι ιδιαίτερα αυξημένη μεταξύ των εφήβων.

    Η ψύχωση περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα σοβαρών ψυχικών διαταραχών που προκαλούν τις ακόλουθες σοβαρές ανεπάρκειες:

    Δυσκολίες στην ικανότητα διαυγούς και οργανωμένης σκέψης
    Αδυναμία κατανόησης της πραγματικότητας
    Διαταραχές στη συναισθηματική έκφραση
    Δυσκολίες στην επικοινωνία
    Προβλήματα συμπεριφοράς
    Αδυναμία πραγματοποίησης των καθημερινών δραστηριοτήτων

    Υπάρχουν διάφορες ψυχικές ασθένειες που προκαλούν συμπτώματα ψύχωσης, όπως οι ψευδαισθήσεις και οι παραισθήσεις. Στις παθήσεις αυτές, περιλαμβάνονται η σχιζοφρένεια, η κατάθλιψη και η διπολική διαταραχή ή μανιοκατάθλιψη.
    Αριθμός ερευνών, ανέδειξαν το γεγονός, ότι η κάνναβις και τα παράγωγα της, σχετίζονται σταθερά με αυξημένο κίνδυνο προσβολής από ψυχική νόσο. Ωστόσο δεν είναι σίγουρο κατά πόσο η κάνναβις είναι η αιτία πρόκλησης της ψύχωσης ή εάν οι άνθρωποι με ψύχωση, χρησιμοποιούν την κάνναβη, διότι αυτή απαλύνει τα συμπτώματα και την χρησιμοποιούν από μόνοι τους ως φάρμακο.

    Για να απαντήσουν στο ενδιαφέρον αυτό ερώτημα, ερευνητές από το πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ στην Ολλανδία, διενήργησαν έρευνα με στόχο να αξιολογήσουν και να κατανοήσουν καλύτερα τη σχέση μεταξύ της χρήσης της καννάβεως και της συχνότητας εκδήλωσης και παραμονής των συμπτωμάτων ψύχωσης για διάρκεια 10 ετών.

    Η έρευνα έγινε στη Γερμανία. Συμμετείχε ένα τυχαίο δείγμα από 1,924 έφηβους και νέους ενήλικες, ηλικίας 14 έως 24 ετών.

    Οι ερευνητές απέκλεισαν οποιοδήποτε άτομο, που ανέφερε ότι πριν από την έναρξη της έρευνας, είχε χρησιμοποιήσει κάνναβη και οποιαδήποτε μορφής παράγωγα της ή που παρουσίαζε ψυχωτικά συμπτώματα. Ο στόχος ήταν να να εξετάσουν καλύτερα και αντικειμενικά, τη σχέση ψύχωσης και χρήσης κάνναβης, σε έφηβους και νέους που άρχιζαν για πρώτη φορά, μετά την έναρξη της έρευνας, να χρησιμοποιούν την κάνναβη.

    Τα αποτελέσματα προσφέρουν ενδιαφέροντα νέα στοιχεία:

    Η έναρξη για πρώτη φορά της χρήσης καννάβεως, μαριχουάνας και χασίς, διπλασίαζε μετέπειτα, τον κίνδυνο εκδήλωσης ψυχωτικών συμπτωμάτων. Το γεγονός αυτό ήταν ανεξάρτητο από την ηλικία, το φύλο, την κοινωνικοοικονομική κατάσταση, τη χρήση άλλων ναρκωτικών και την ύπαρξη άλλων ψυχιατρικών παθήσεων

    Επιπλέον, η συνεχιζόμενη χρήση καννάβεως κατά τη διάρκεια της περιόδου της έρευνας, αύξανε τον κίνδυνο παρουσίας μόνιμων συμπτωμάτων της ψύχωσης

    Δεν βρέθηκαν αποδείξεις ότι η κάνναβις χρησιμοποιείτο ως φάρμακο από τα ίδια τα άτομα για ανακούφιση από συμπτώματα ψύχωσης, διότι η ύπαρξη ψυχωτικών συμπτωμάτων δεν σχετιζόταν με τη μετέπειτα χρήση καννάβεως.
    Τα συμπεράσματα των ερευνητών είναι:

    Η χρήση κάνναβης είναι παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση συμπτωμάτων ψύχωσης, σε χρήστες που προηγουμένως δεν είχαν ψύχωση

    Η συνεχιζόμενη χρήση καννάβεως, μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο προσβολής του χρήστη από διαταραχή ψύχωσης, λόγω του ότι επιδρά στη μονιμοποίηση των συμπτωμάτων.
    Η έρευνα αυτή, βοηθά να καταλάβουμε καλύτερα, τη χρονική σχέση της χρήσης της καννάβεως και της έναρξης των ψυχικών συμπτωμάτων σε έφηβους και νέους ενήλικες.

    Επίσης η χρήση καννάβεως, επιβεβαιώθηκε ως περιβαλλοντικός νοσηρός παράγοντας που επηρεάζει τον κίνδυνο για μονιμοποίηση των ψυχωτικών εμπειριών σε χρήστες καννάβεως.

    Η μεγαλύτερη πρόκληση, είναι να καταφέρουμε να μεταφέρουμε στους έφηβους και γενικότερα στους νέους, την πληροφόρηση για τους κινδύνους για την ψυχική υγεία που δημιουργεί η χρήση καννάβεως.

    Η μείωση της χρήσης της καννάβεως, μαριχουάνας και χασίς, θα μειώσει και τον αριθμό των ατόμων που παρουσιάζουν κάθε χρόνο ψύχωση.
    Last edited by boo; 04-12-2016 at 16:34.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Ψύχωση και Ουσίες

    Η διαφοροδιάγνωση ψυχωσικής διαταραχής προκαλούμενης από ουσίες και πρώιμης ψυχωσικής διαταραχής που συνυπάρχει με χρήση ουσιών ή αλκοόλ είναι σημαντική τόσο για την κατανόηση της πορείας της κάθε νόσου, αλλά και για τη σωστή θεραπευτική αντιμετώπιση. Παρόλα αυτά, για το συγκεκριμένο θέμα έχουν διεξαχθεί λιγοστές έρευνες.

    Στην παρούσα μελέτη, οι ερευνητές θέλησαν να εντοπίσουν διαφορές δημογραφικές, οικογενειακές και κλινικές μεταξύ αυτών των πληθυσμών. Η μελέτη έλαβε χώρα στη Νέα Υόρκη και διήρκησε τρία χρόνια. Πάρθηκαν συνεντεύξεις από 400 άτομα που είχαν εκδηλώσει τουλάχιστον ένα ψυχωσικό επεισόδιο και έκαναν χρήση ουσιών ή αλκοόλ σε διάστημα των τελευταίων 30 ημερών. Ωστόσο, έξι μήνες πριν δεν είχαν εκδηλώσει άλλο ψυχωσικό επισόδιο. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν, ότι 169 άτομα διεγνώσθησαν με ψυχωσική διαταραχή προκαλούμενη από ουσίες και 217 άτομα εκδήλωσαν πρώιμη ψυχωσική διαταραχή. Στην ομάδα των ασθενών με ψυχωσική διαταραχή προκαλούμενη από ουσίες, βρέθηκε ότι οι γονείς τους επίσης κάνουν χρήση ουσιών, οι ίδιοι δηλώνουν εξάρτηση από κάποια ουσία και βιώνουν οπτικές παραισθήσεις. Τα δημογραφικά, οικογενειακά και κλινικά στοιχεία είναι διαφορετικά στα δύο group. Προγνωστικοί παράγοντες βοηθούν τη διάγνωση των ψυχιάτρων (Caroletal., 2005)

    Η διαφοροδιάγνωση μεταξύ των δύο διαταραχών είναι σημαντική για την πορεία και τη θεραπεία της κάθε νόσου, ειδικά όταν η διαταραχή βρίσκεται στο ξεκίνημά της. Ουσίες όπως η κοκαΐνη, το αλκοόλ, οι αμφεταμίνες, τα παραισθησιογόνα και τα κανναβινοειδή μπορεί να προκαλέσουν ψυχωσικά συμπτώματα σε άτομα υγιή που στη συνέχεια χρίζουν θεραπευτικής αντιμετώπισης. Στα άτομα υψηλού κινδύνου για εκδήλωση ψυχιατρικής διαταραχής αλλά και που έχουν ήδη εκδηλώσει κάποια ψυχιατρική διαταραχή έχει αποδειχθεί ότι η χρήση ουσιών είναι συχνή (Negrete, 2003).

    Η διαφοροδιάγνωση των συγκεκριμένων διαταραχών αποτελεί πρόκληση για τους ειδικούς, καθώς συνήθως καταλήγουν στον ψυχίατρο με παρόμοια συμπτώματα (Vanetal., 2000). Γεγονός είναι ότι έχουν διεξαχθεί λιγοστές έρευνες προς αυτήν την κατεύθυνση. Κατά τη διάρκεια της θεραπείας είναι σημαντικό να δοθούν τα σωστά φάρμακα.

    Τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης συνοψίζονται στα ακόλουθα:

    • Το 93,3%του δείγματος έκανε χρήση ουσιών πριν την εκδήλωση του πρώτου ψυχωσικού επεισοδίου
    • Η κάνναβη προκάλεσε ψύχωση σε ποσοστό 18,9% του δείγματος
    • Το αλκοόλ προκάλεσε ψύχωση στο 17,2% του δείγματος
    • Η κοκαΐνη προκάλεσε ψύχωση στο 15,4% του δείγματος
    • Τα παραισθησιογόνα προκάλεσαν ψύχωση στο 4,1% του δείγματος
    • Τα ηρεμιστικά προκάλεσαν ψύχωση στο 2,4% του δείγματος
    • Η ηρωίνη προκάλεσε ψύχωση στο 1,2% του δείγματος
    • Στο 39,6% του δείγματος προκλήθηκε ψύχωση από τη χρήση δυο ή περισσοτέρων ουσιών (με πιο συχνά τα σχήματα αλκοόλ και κοκαΐνη και αλκοόλ και κάνναβη)
    • Στις πρώιμες ψυχωσικές διαταραχές οι πιο συχνές ήταν η σχιζοφρένεια (36,9%), η ψυχωσική διαταραχή της διάθεσης (33,6%), η ψυχωσική διαταραχή μη προσδιοριζόμενη αλλιώς (14,7%), η σχιζοφρενικόμορφη διαταραχή (8,3%) και η παραληρηματική διαταραχή (2,8%)
    • Μαζί με τις πρώιμες ψυχωσικές διαταραχές συνυπήρχε η χρήση κάνναβης, αλκοόλ, κοκαΐνης και παραισθησιογόνων
    • Αυτές οι διαταραχές είναι πιο συχνές σε άντρες, τόσο στο γενικό πληθυσμό, όσο και στα άτομα με ψυχιατρικές διαταραχές
    • Τα άτομα με διάγνωση πρώιμης ψυχωσικής διαταραχής ήταν πιο νεαρά σε ηλικία
    • Τα άτομα με ψυχωσική διαταραχή προκαλούμενη από ουσίες ήταν παντρεμένα
    • Τα άτομα με ψυχωσική διαταραχή προκαλούμενη από ουσίες, διαπιστώθηκε ότι ήταν άστεγα έξι μήνες πριν την εισαγωγή τους στο νοσοκομείο
    • Το 24,7% του συνολικού δείγματος βίωνε έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης
    • Το 21,8% είχε βιώσει την εμπειρία της ανάθεσης της επιμέλειας στην παιδική ηλικία
    • Το 14,2% είχε τουλάχιστον ένα γονέα με ψυχιατρική διαταραχή
    • Το 34,2% είχε τουλάχιστον ένα γονέα χρήστη ουσιών ή με εξάρτηση από το αλκοόλ
    • Μεγαλύτερη έλλειψη οικογενειακής υποστήριξης διαπιστώθηκε στα άτομα με ψύχωση προκαλούμενη από ουσίες (29,7% vs 20,7%), όπως επίσης σε αυτά τα άτομα ήταν περισσότερο συχνό τουλάχιστον ένας γονέας να είναι χρήστης ουσιών ή εξαρτημένος από αλκοόλ (40,7% vs 29,9%)
    • Τα άτομα με ψύχωση προκαλούμενη από ουσίες είχαν υψηλότερα ποσοστά σε θετικά συμπτώματα, σε αρνητικά συμπτώματα και γενικότερα ψυχοπαθολογίας
    • Τα άτομα με πρώιμη ψύχωση ήταν λιγότερο πιθανό να αναγνωρίζουν τα ψυχωσικά συμπτώματα και δύσκολα κατανοούσαν τη σχέση τους με την ύπαρξη ψυχιατρικής διαταραχής ή τη χρήση ουσιών σε σύγκριση με τα άτομα με ψύχωση προκαλούμενη από ουσίες
    • Οι διαταραχές δε φάνηκε να διαφέρουν στις ακουστικές παραισθήσεις αν και είναι συχνές και στις δύο περιπτώσεις
    • Εντοπίστηκε η ίδια επιθετική συμπεριφορά κατά το τελευταίο έτος και στους δυο πληθυσμούς
    • Οι οπτικές παραισθήσεις και οι αυτοκτονικοί ιδεασμοί ήταν πιο συχνοί στα άτομα με ψύχωση προκαλούμενη από ουσίες και πιο συχνά διαγνωσμένη σε αυτούς η διαταραχή αντικοινωνικής προσωπικότητας. Σε αυτούς τα ποσοστά χρήσης ουσιών ήταν πολύ μεγαλύτερα σε όλες τις ουσίες εκτός από την κάνναβη (84,6% vs 44,7%) (Catonetal., 2011)
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Κατάθλιψη: Επαναστατική θεραπεία με βάση την κεταμίνη

    Ερευνητές στις ΗΠΑ –μεταξύ των οποίων δύο ελληνικής καταγωγής επιστήμονες– ανακοίνωσαν ότι πιθανώς ανακάλυψαν ένα νέο ισχυρό αντικαταθλιπτικό που βασίζεται στην ουσία κεταμίνη.

    Πειράματα σε ποντίκια έδειξαν ότι το πειραματικό φάρμακο, το οποίο προέρχεται από το μεταβολισμό της κεταμίνης, θεραπεύει γρήγορα την κατάθλιψη, χωρίς μάλιστα να είναι εθιστικό, ούτε να προκαλεί τις παρενέργειες της ίδιας της κεταμίνης.

    Για «δυνητική ανακάλυψη-ορόσημο» έκανε λόγο ο επικεφαλής της έρευνας Τοντ Γκουλντ του Τμήματος Ψυχιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ, καθώς, όπως είπε, «μπορεί να επιτρέψει στους καταθλιπτικούς ασθενείς να έχουν τα γρήγορα οφέλη της κεταμίνης, αλλά να αποφύγουν τους κινδύνους της».

    Εδώ και χρόνια, οι επιστήμονες γνωρίζουν ότι η κεταμίνη θα μπορούσε να θεραπεύσει την κατάθλιψη ακόμη και μέσα σε λίγες ώρες, αντί για εβδομάδες ή μήνες που χρειάζονται τα υπάρχοντα αντικαταθλιπτικά. Μάλιστα, μία μόνο δόση της μπορεί να διαρκέσει για πάνω από μια εβδομάδα.

    Ωστόσο, η κεταμίνη, η οποία χρησιμοποιείται ήδη ως αναισθητικό, έχει σημαντικές παρενέργειες, όπως παραισθήσεις (π.χ. ότι κάποιος βγαίνει από το σώμα του), γι' αυτό, άλλωστε, χρησιμοποιείται και ως παραισθησιογόνο στα κλαμπ. Λόγω αυτών των προβλημάτων και της εθιστικότητάς της, δεν έχει αξιοποιηθεί έως τώρα στη θεραπεία της κατάθλιψης.

    Αυτή τη φορά όμως οι επιστήμονες ανακάλυψαν έναν μεταβολίτη της κεταμίνης (προϊόν της διάσπασής της), την υδροξυνορκεταμίνη (ΗΝΚ), ο οποίος έχει ταχεία αντικαταθλιπτική δράση, χωρίς τις παραπάνω παρενέργειες. Οι επιστήμονες, μεταξύ των οποίων ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας (ΝΙΜΗ) των ΗΠΑ με επικεφαλής τον Κάρλος Ζαράτε, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό Nature.

    Μεταξύ των ερευνητών είναι οι νευροφαρμακολόγοι Πάνος Ζάνος (πρώτος συγγραφέας της μελέτης) και Πολύμνια Γεωργίου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ των ΗΠΑ.

    Οι περισσότεροι άνθρωποι με κατάθλιψη σήμερα παίρνουν αντικαταθλιπτικά φάρμακα που αυξάνουν τα επίπεδα δύο νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, της σεροτονίνης ή της νορεπινεφρίνης. Οι λεγόμενοι «επιλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης» (SSRI), όπως το Prozac, είναι όμως αποτελεσματικοί μόνο στους μισούς περίπου ασθενείς, ενώ συνήθως χρειάζονται τρεις έως οκτώ εβδομάδες για να ανακουφίσουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Η κεταμίνη δεν επιδρά σε κανέναν από αυτούς τους δύο νευροδιαβιβαστές, αλλά μπλοκάρει τους κυτταρικούς υποδοχείς της γλουταμάτης και έχει πολύ πιο άμεση δράση.

    «Για χρόνια ψάχνουμε τρόπους να θεραπεύσουμε την κατάθλιψη ταχύτερα και πιο αποτελεσματικά. Τα νέα ευρήματα ανοίγουν νέους δρόμους για την πρώτη νέα γενιά αντικαταθλιπτικών ουσιών εδώ και 30 χρόνια», δήλωσε ο ερευνητής Σκοτ Τόμσον.

    Οι ερευνητές ήδη σχεδιάζουν τις πρώτες κλινικές δοκιμές ασφαλείας και τοξικότητας σε ανθρώπους. Επειδή όμως η κεταμίνη χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια από τους γιατρούς, οι επιστήμονες αισιοδοξούν ότι και ο εν λόγω μεταβολίτης της θα είναι εξίσου ασφαλής.

    Σύμφωνα με τους επιστήμονες, περίπου ένας στους πέντε ανθρώπους (ποσοστό 20% του παγκόσμιου πληθυσμού) θα εμφανίσει σοβαρή κατάθλιψη ή μανιοκατάθλιψη (διπολική διαταραχή) κάποια στιγμή στη ζωή του. Υπολογίζεται ότι ένας στους τρεις ασθενείς εμφανίζει αντίσταση στις υπάρχουσες θεραπείες.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Διαταραχές της Διάθεσης (ή Συναισθηματικές Διαταραχές)

    Οί Διαταραχές της Διάθεσης (ή Συναισθηματικές Διαταραχές) είναι μια ομάδα διαταραχών που χαρακτηρίζονται από διαταραχή της συναισθηματικής διάθεσης. Η συναισθηματική διάθεση ή απλά διάθεση (mood) είναι ο καθολικός και σταθερός συναισθηματικός τόνος που βιώνεται εσωτερικά και που σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσει σε πολύ μεγάλο βαθμό όλες κυριολεκτικά τις πλευρές της συμπεριφοράς ενός ατόμου, καθώς και την αντίληψη για τον κόσμο που έχει το άτομο αυτό. Κοινά παραδείγματα συναισθηματικής διάθεσης είναι η κατάθλιψη, η έξαρση, ο θυμός. Διακρίνουμε τη διάθεση ή συναισθηματική διάθεση από το συναίσθημα (a), που αποτελεί την εξωτερική έκφραση της. Και καθώς η εξωτερική έκφραση ενός καταθλιπτικού ή μανιακού ασθενή δεν είναι πάντα καταθλιπτική ή ευφορική, πιο σωστά οί Συναισθηματικές Διαταραχές περιγράφονται σαν Διαταραχές της Διάθεσης,.

    Όλοι μας γνωρίζουμε τι θα πει καταθλιπτική ή ευφορική διάθεση. Όλοι μας έχουμε περάσει από περιόδους απογοήτευσης ή ικανοποίησης .που επηρέασαν τη διάθεση μας προς τη μια ή την άλλη πλευρά.

    Πώς ξεχωρίζει, λοιπόν, κανείς μια «φυσιολογική» διάθεση από μια «παθολογική»; Οπωσδήποτε, δεν είναι τόσο εύκολο, ούτε τόσο απόλυτο . Παρ' όλα αυτά μπορούμε να πούμε ότι όσο πιο έντονη και παρατεταμένη η συναισθηματική διάθεση της κατάθλιψης ή της έξαρσης, όσο πιο πολλά και έντονα τα φυτικά συμπτώματα - αϋπνία, ανορεξία, απώλεια της ενεργητικότητας, ελάττωση της σεξουαλικής διάθεσης (libido ), ψυχοκινητική επιβράδυνση κτλ., όσο μεγαλύτερη η έκπτωση της επαγγελματικής ή κοινωνικής λειτουργικότητας ή εφόσον υπάρχουν διαταραχή της πραγματικότητας (με ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες κτλ.) ή αυτοκτονικές ή ανθρωποκτονικές τάσεις, τόσο η κατάσταση που πάμε να διαγνώσουμε τείνει προς την παθολογική πλευρά.


    Αιτιολογία των Διαταραχών της Διάθεσης (Καταθλιπτικών και Διπολικών)

    Όπως για τις περισσότερες ψυχικές διαταραχές ή σύνδρομα έτσι και για τις διαταραχές της διάθεσης δεν έχει, φυσικά, απομονωθεί ένας και μοναδικός ή συγκεκριμένος αιτιολογικός παράγοντας. Η έρευνα που έγινε και συνεχίζει να γίνεται απλά προτείνει ένα μεγάλο αριθμό παραγόντων που φαίνεται να συμβάλλουν στην ανάπτυξη διαταραχών της διάθεσης. Οί παράγοντες αυτοί μπορεί να ομαδοποιηθούν σε γενετικούς, σε ψυχοκοινωνικούς και σε νευροβιολογικούς. Και, καθώς το οικογενειακό ιστορικό ασθενών με μονοπολική ή διπολική διαταραχή μας δείχνει ότι οί συγγενείς τους έχουν αυξημένη συχνότητα της αντίστοιχης διαταραχής, αλλά και σχετικά αυξημένη συχνότητα της άλλης, καθώς οί έρευνες των νευροδιαβιβαστών δείχνουν ότι υπάρχουν ανάλογες διαταραχές νευροδιαβίβασης π.χ. στην κατάθλιψη και στους μονοπολικούς και στους διπολικούς ασθενείς κ.ο.κ., αποφασίσαμε να αναφερθούμε στην αιτιολογία των διαταραχών της διάθεσης -μονοπολικών και διπολικών - μαζί.


    Γενετικοί παράγοντες

    Η συμβολή των γενετικών παραγόντων στις διαταραχές της διάθεσης φαίνεται από τα αποτελέσματα μελετών σε οικογένειες, σε διδύμους και σε υιοθετημένα άτομα και από τις έρευνες της μοριακής βιολογίας.

    Μελέτες διδύμων έχουν δείξει σχέση μονοζυγωτών προς διζυγώτες κατά μέσο όρο περίπου 4:1 (65-14), δηλαδή, αν ένας μονοζυγώτης δίδυμος έχει διαταραχή της διάθεσης, είναι τέσσερις φορές πιθανότερο να έχει και ο άλλος απ' ό,τι αν είναι διζυγώτης.

    Μελέτες υιοθετημένων ατόμων επίσης υποστηρίζουν τη γενετική συμμετοχή στην αιτιολογία των διαταραχών της διάθεσης.

    Από την πλευρά της μοριακής βιολογίας, θεωρήθηκε ότι απομονώθηκε ένα γονίδιο στο βραχύ σκέλος του χρωμοσώματος 11, που συνδέεται με την εμφάνιση Διπολικής Διαταραχής σε μια μεγάλη οικογένεια Amish. Το εύρημα αυτό, όμως, δεν διασφαλίσθηκε σε κατοπινές επαναλύσεις των στοιχείων. Σε άλλες μελέτες, πάλι, έχει αναφερθεί σύνδεση της Διπολικής Διαταραχής με το χρωμόσωμα Χ. Είναι πιθανό λοιπόν να υπάρχει σύνδεση διαφορετικών μορφών Διπολικής Διαταραχής με διαφορετικά χρωμοσώματα.


    Ψυχοκοινωνικοί παράγοντες

    Στους ψυχοκοινωνικούς παράγοντες ανήκουν τα στρεσογόνα γεγονότα της ζωής και οί ψυχολογικοί παράγοντες.

    Στρεσογόνα γεγονότα της ζωής. Μολονότι μεθοδολογικά επαρκείς έρευνες για την αιτιολογική συμβολή των παραγόντων αυτών είναι δύσκολο να υπάρξουν, εντούτοις φαίνεται ότι οπωσδήποτε η συμμετοχή τους στην πρόκληση διαταραχών της διάθεσης είναι δεδομένη.

    Ψυχολογικοί παράγοντες. Μέχρι σήμερα δεν έχει αποδειχθεί ότι μια συγκεκριμένη προσωπικότητα (ή στοιχεία προσωπικότητας) ή ένας συγκεκριμένος ψυχολογικός μηχανισμός προδιαθέτει ή προκαλεί την κατάθλιψη ή την έξαρση.

    Ιδιαίτερα, όσον αφορά τις ψυχοδυναμικές θεωρίες της κατάθλιψης, η βιβλιογραφία είναι τεράστια. Κατά ορισμένους θεωρητικούς, τα άτομα που είναι επιρρεπή σε κατάθλιψη χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση και έντονη αυτοκριτική. Κατά άλλους, η κατάθλιψη είναι θυμός ή επιθετικότητα που στρέφεται εναντίον του εαυτού. 'Άλλοι υποστηρίζουν ότι αστάθεια και ανασφάλεια στη βρεφονηπιακή ηλικία, που προέρχεται από διαταραγμένη σχέση μητέρας-παιδιού, δημιουργούν το υπόστρωμα για ευαισθησία και ευαλωτότητα σε αποχωρισμούς αργότερα, που οδηγούν σε κατάθλιψη. Η διαπροσωπική απώλεια έχει τονισθεί ιδιαίτερα από τον Freud και τους οπαδούς του, που σημείωσαν τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στο κοινό πένθος (που είναι φυσιολογική αντίδραση) και την κατάθλιψη που ακολουθεί την απώλεια είτε ενός αγαπημένου ατόμου είτε κάποιας σημαντικής για το άτομο διάστασης (π.χ. θάνατος αγαπημένου ατόμου, απώλεια εργασίας, χωρισμός από αγαπημένο άτομο κτλ.). Έρευνες ήδη έχουν δείξει ότι υπάρχει αυξημένη συχνότητα κατάθλιψης σε άτομα που έχασαν κάποιο γονιό στην παιδική τους ηλικίας - κατά πάσα πιθανότητα λόγω αυξημένης ευαισθησίας σε διαπροσωπικές απώλειες αργότερα. Η γνωστική θεωρία της κατάθλιψης, βέβαια, απομακρύνεται από την ψυχοδυναμική θεώρηση και αποδίδει την κατάθλιψη σε αρνητική, λαθεμένη, εκτίμηση που κάνει το άτομο για τον εαυτό του, τον κόσμο και το μέλλον

    Όσον αφορά τη μανία, ψυχοδυναμικά θεωρείται ότι είναι άμυνα (= άρνηση) του ατόμου σε υποκείμενη κατάθλιψη.


    Νευροβιολογικοί παράγοντες

    Οί νευροβιολογικές μελέτες των διαταραχών της διάθεσης ακολούθησαν τέσσερις κυρίως μεγάλες περιοχές έρευνας: τις διαταραχές της νευροδιαβίβασης, τις διαταραχές της νευροφυσιολογικής λειτουργίας (ιδιαίτερα του ύπνου), τις διαταραχές της νευροενδοκρινικής λειτουργίας και την νευροαπεικόνιση της δομής και της λειτουργίας του εγκεφάλου.

    Διαταραχές της νευροδιαβίβασης. Και στην περίπτωση των διαταραχών της διάθεσης, όπως και στη σχιζοφρένεια, η προσοχή εστιάσθηκε στους νευροδιαβιβαστές, δηλ. στις χημικές ουσίες που μεταβιβάζουν τη νευρική διέγερση από τον ένα νευρώνα στον άλλο στον εγκέφαλο και ιδιαίτερα στη νορεπινεφρίνη, στη σεροτονΐνη, στην ακετυλοχολίνη, στη ντοπαμίνη και στο γ-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA).

    Η υπόθεση της κατεχολαμίνης, που διερευνήθηκε ευρύτατα, είχε προτείνει ότι η κατάθλιψη προκαλείται από ανεπάρκεια νορεπινεφρίνης στις νευρικές συνάψεις του εγκεφάλου. Βασίσθηκε, κυρίως, στους μηχανισμούς δράσης των αντικαταθλιπτικών: π.χ. είναι γνωστό ότι η ιμιπραμίνη δρα αυξάνοντας την ποσότητα της νορεπινεφρίνης επειδή εμποδίζει την επαναπρόσληψή της ή ότι οί αναστολείς της μονοαμινοοξειδάσης (ΜΑΟ) επίσης αυξάνουν την ποσότητα της νορεπινεφρίνης επειδή εμποδίζουν τη διάσπαση της νορεπινεφρίνης από τη ΜΑΟ. Επίσης, ορισμένες μελέτες βρήκαν σε καταθλιπτικούς ασθενείς (ίσως περισσότερο σε διπολικούς καταθλιπτικούς απ' ότι σε μονοπολικούς) ελάττωση του μεταβολίτη της νορεπινεφρίνης 3-μεθοξυ-4-υδροξυφαινυλγλυκόλη (ΜΗΡΟ) στα ούρα.

    Προοδευτικά, η υπόθεση της κατεχολαμίνης διευρύνθηκε με τη διερεύνηση και άλλων κατεχολαμινών και αμινοξέων που συμμετέχουν στη νευροδιαβίβαση.

    Έτσι, θεωρήθηκε ότι σε ορισμένους καταθλιπτικούς ασθενείς υπάρχει ανεπάρκεια σεροτονίνης, με βάση τη δράση και πάλι ορισμένων αντικαταθλιπτικών φαρμάκων που δεσμεύουν την επαναπρόσληψή της σεροτονίνης (π.χ. φλουοξετίνη) και επίσης την ανεύρεση ελαττωμένης ποσότητας του μεταβολίτη της σεροτονίνης 5-υδροξυινδολεοξεικό οξύ (5-ΗΙΑΑ) στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό ορισμένων βαριά καταθλιπτικών ασθενών καθώς και ελαττωμένων αριθμών 5-ΗΤ2 υποδοχέων στους εγκεφάλους ατόμων που αυτοκτόνησαν.

    Ανάλογες προτάσεις υπήρξαν και για το σύστημα ακετυλοχολίνης, για το GABA ΒΑ κτλ., όπως υπάρχουν και μελέτες των υποδοχέων των νευροδιαβιβαστών (παρόμοιες με της σχιζοφρένειας - βλ. σχετικά), χωρίς τελικά να μπορούν να εξηγήσουν ικανοποιητικά τον μηχανισμό της κατάθλιψης. Ίσως, αν όλες οί προτάσεις και μελέτες συντεθούν σε επίπεδο αλληλεπίδρασης των διαφόρων νευροδιαβιβαστών. όπως πρεσβεύουν νεότερες θεωρίες, μπορεί να υπάρξει καλύτερη εξήγηση του μηχανισμού της κατάθλιψης.

    Καθώς, πάντως, πολλοί ασθενείς που είναι κλινικά καταθλιπτικοί δεν παρουσιάζουν κάποια ανιχνεύσιμη ανεπάρκεια νευροδιαβιβαστών, ούτε απαντούν οπωσδήποτε σε θεραπεία με αντικαταθλιπτικά, η υπόθεση της διαταραχής της νευροδιαβίβασης δεν φθάνει για να εξηγήσει όλα τα καταθλιπτικά σύνδρομα.

    Σημειώνουμε, ότι διαταραχές της νευροδιαβίβασης προτείνονται αιτιολογικά και για τα μανιακά επεισόδια με βάση τη μελέτη των μεταβολιτών των νευροδιαβιβαστών, της λειτουργίας των υποδοχέων, της δράσης των φαρμάκων κτλ.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Διαταραχές της Νευροφυσιολογικής Λειτουργίας.

    Και αυτές οί διαταραχές μελετήθηκαν εκτενώς σε ασθενείς με διαταραχές της διάθεσης. Τα περισσότερα στοιχεία αφορούν τη χρήση του ΗΕΓ ύπνου (που είναι μέρος της «πολυπνογραφίας» βλ. Εργαστηριακές Εξετάσεις στην Ψυχιατρική) και δείχνουν ότι σε μεγάλο αριθμό καταθλιπτικών και μανιακών ασθενών υπάρχουν διάφορες ανωμαλίες στο ΗΕΓ που παίρνεται κατά τον ύπνο των ασθενών αυτών. Τα πιο συχνά «πολυπνογραφικά» ευρήματα σε καταθλιπτικούς ασθενείς είναι: 1) διαταραχές της συνέχειας του ύπνου, όπως αύξηση της λανθάνουσας περιόδου πριν τον ύπνο, αύξηση των ενδιάμεσων ξυπνημάτων και ξύπνημα νωρίς το πρωί 2) ελάττωση των σταδίων 3 και 4 NREM (Non Rapid Eye Movement) του ύπνου δηλ. του «βαθέως ύπνου» (ή ύπνου των βραδέων κυμάτων ή ύπνου δ) και μετακίνηση της δραστηριότητας των βραδέων κυμάτων μακριά από την πρώτη NREM περίοδο 3) ελάττωση της λανθάνουσας περιόδου πριν τον REM (Rapid Eye Movement) ύπνο (δηλ. βράχυνση της διάρκειας της πρώτης NREM περιόδου) 4) αύξηση της REM δραστηριότητας δηλ. του αριθμού των γρήγορων κινήσεων του οφθαλμού και 5) αύξηση της διάρκειας («πυκνότητας») του REM ύπνου στην αρχή της νύχτας. Όλα τα παραπάνω συμπίπτουν με τα χαρακτηριστικά του διαταραγμένου ύπνου των καταθλιπτικών: όπως είναι γνωστό, οί καταθλιπτικοί δεν κοιμούνται βαθιά ή αρκετά και έχουν ανήσυχο ύπνο με άσχημα όνειρα και εφιάλτες.

    Τα ευρήματα αυτά στο ΗΕΓ ύπνου ανευρίσκονται στο 40°/ο-60% των εξωτερικών ασθενών και στο 90% των νοσηλευομένων ασθενών με Μείζον Καταθλιπτικό Επεισόδιο. Μερικά από τα ευρήματα αυτά υπάρχουν και στο 25%-50% ενηλίκων ασθενών με Δυσθυμική Διαταραχή.

    Διαταραχές της Νευροενδοκρινικής Λειτουργίας.

    Οί λειτουργίες του υποθαλάμου, της υπόφυσης, του φλοιού των επινεφριδίων, του θυρεοειδούς και άλλων ενδοκρινών αδένων έχουν μελετηθεί για την ανεύρεση αιτιολογικών συσχετίσεων με τις διαταραχές της διάθεσης. Ο υποθαλαμο-υποφνσιο-επινεφριδικός (ΥΥΕ) άξονας κίνησε ιδιαίτερα το ενδιαφέρον των ερευνητών, ύστερα από το εμπειρικό εύρημα ότι ορισμένοι καταθλιπτικοί ασθενείς δεν μπορούν να καταστείλουν την παραγωγή κορτιζόλης από τον επινεφριδικό φλοιό, όταν τους χορηγηθεί δοσολογία δεξαμεθαζόνης αρκετή για να καταστείλει την παραγωγή κορτιζόλης σε φυσιολογικά άτομα. Η υπερκορτιζολαιμία είναι ένα από τα σταθερά ευρήματα σε καταθλιπτικούς ασθενείς και έτσι θεωρήθηκε ότι η Δοκιμασία Καταστολής με Δεξαμεθαζόνη (DST Dexamethasone Suppression Test), που μετρά την ικανότητα για καταστολή της παραγωγής κορτιζόλης, θα ήταν ένα ειδικό τεστ για τη διάγνωση της κατάθλιψης και ένα εργαλείο για τη διερεύνηση της νευροενδοκρινικής λειτουργίας του ΥΥΕ άξονα στην κατάθλιψη. Δυστυχώς, όμως αποδείχτηκε ότι η μη καταστολή συμβαίνει και σε άλλες ψυχιατρικές διαταραχές εκτός από την κατάθλιψη, όπως σε ψυχογενή ανορεξία, σε άνοια και σε κατάχρηση ουσιών.

    Μολονότι η DST δεν χρησιμοποιείται πια ευρέως, εντούτοις η νευροενδοκρινική έρευνα συνεχίζεται, καθώς η ανεύρεση πιθανών δυσλειτουργιών ιδιαίτερα στον υποθάλαμο είναι συμβατή και με τη δυσλειτουργία στα συστήματα νευροδιαβίβασης που αναφέραμε προηγούμενα (η λειτουργία του υποθαλάμου ρυθμίζεται σε μεγάλο βαθμό από κατεχολαμίνες).

    Όσον αφορά τις νευροαπεικονιστικές τεχνικές, η αξονική τομογραφία ατόμων με εγκεφαλικό επεισόδιο έχει δείξει ότι βλάβες του προσθίου αριστερού ημισφαιρίου μπορεί να προκαλέσουν δυσφορία, ενώ βλάβες του δεξιού λοβού είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν ευφορία η ΡΕΤ ενισχύει τα παραπάνω, καθώς η πρόκληση δυσφορίας σε φυσιολογικά άτομα ή η κατάθλιψη σε καταθλιπτικά άτομα συνδέονται με διαταραχή του μεταβολισμού στις αριστερές μετωπιαίες περιοχές η μαγνητική τομογραφία δείχνει σταθερά τόσο σε διπολικούς όσο και σε μονοπολικούς ασθενείς ένα αυξημένο αριθμό εστιακών πυκνοτήτων στη λευκή ουσία κ.ο.κ.

    Υπάρχουν βέβαια και άλλα ερευνητικά πεδία για τη νευροβιολογία των διαταραχών της διάθεσης, όπως τα προκλητά δυναμικά, το φαινόμενο kindling , το ΗΕΓ ημέρας κ.ά.

    Επιστρέφοντας, λοιπόν, στα αρχικά μας σχόλια για την αιτιολογία των διαταραχών της διάθεσης, θα πρέπει και πάλι να πούμε ότι κατά πάσα πιθανότητα διάφοροι παράγοντες γενετικοί, ψυχοκοινωνικοί και νευροβιολογικοί διαπλέκονται και προκαλούν την εκδήλωση μιας διαταραχής της διάθεσης. Έτσι, π.χ. μπορούμε να υποθέσουμε ότι μια σειρά στρεσογόνων γεγονότων της ζωής μπορεί να προκαλέσει μια βιολογική αντίδραση όπως είναι μια υπερέκκριση κορτιζόλης, που εφόσον αρχίσει είναι δύσκολο να σταματήσει και που μπορεί να προκαλέσει ή να επιδεινώσει ένα καταθλιπτικό σύνδρομο, το οποίο έτσι έχει αιτία και ψυχοκοινωνική και βιολογική. Και επιπλέον θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ένας γενετικός παράγοντας, που μπορεί να μεταβιβάζεται στα άτομα μιας οικογένειας, μπορεί να είναι η τάση τους να είναι νευροβιολογικά υπερευαίσθητα στο ψυχοκοινωνικό στρες. Τέτοιου είδους - και οπωσδήποτε πολυπλοκότερα - πολυπαραγοντικά μοντέλα μπορεί να προσεγγίσουν ίσως τελικά την αιτιολογία των διαταραχών της διάθεσης.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Τρέλα και δημιουργικότητα πάνε… πακέτο – Τί δείχνει έρευνα επιστημόνων


    “Οσο τρομακτικό και να ακούγεται, επιστήμονες ισχυρίζονται πως οι καλλιτέχνες πιθανότατα να φέρουν το γονίδιο των ψυχικών παθήσεων και αν αναλογιστεί κανείς παραδείγματα ψυχικά διαταραγμένων καλλιτεχνών που έχουν δει το φως της δημοσιότητας κατανοεί πως ο ισχυρισμός τους μάλλον κρύβει μια μεγάλη αλήθεια. Σύμφωνα με μια ομάδα επιστημόνων από το Ρέικιαβικ της Ισλανδίας οι καλλιτεχνικές προσωπικότητες είναι αυτοί που πιθανότατα φέρουν κάποια γονίδια που ευθύνονται για ψυχικές ασθένειες όπως είναι η σχιζοφρένεια κι η διπολική διαταραχή.

    Οι επιστήμονες μελέτησαν πάνω από 250.000 άτομα που έχουν διαγνωστεί με σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή αναφορικά με τα γονίδια που φέρουν. Στη συνέχεια, μελέτησαν υγιή άτομα των οποίων τα επαγγέλματα είναι ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί και παρατήρησαν ότι είναι πιο πιθανό να έχουν κάποια από αυτά τα γονίδια. Το ίδιο συνέβαινε και σε ανθρώπους από την Ολλανδία και τη Σουηδία. Και σ’ αυτούς παρατήρησαν ότι τα άτομα που είχαν δημιουργικά επαγγέλματα είχαν κάποια από αυτά τα γονίδια. Αντίθετα όσοι ήταν αγρότες, πωλητές ή οικοδόμοι δεν είχαν περισσότερα από τα γονίδια αυτά σε σχέση το μέσο όρο.

    Τα συμπεράσματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Nature Neuroscience και όπως αναφέρουν οι ειδικοί πιθανότατα το DNA που προκαλεί τη μανιακή ενέργεια και τον αντισυμβατικό τρόπο σκέψης να συνδέεται άμεσα με αυτό που τροφοδοτεί και τη δημιουργικότητα.

    Σημείωσαν μάλιστα ότι δεν είναι λίγοι οι ηθοποιοί, κωμικοί, συγγραφείς κλπ που έχουν κατά καιρούς παρουσιάσει κάποια ψυχική νόσο. Για παράδειγμα ο Στίβεν Φράι και η Κάθριν Ζέτα Τζόουνς πάσχουν από διπολική διαταραχή, ο ζωγράφος Βαν Γκογκ και ο συγγραφέας Τζακ Κέρουακ έχουν χαρακτηριστεί και οι δύο ως ιδιοφυΐες, όμως είχαν αυτοκαταστροφική συμπεριφορά.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  7. #7
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Διάγνωση ψυχικών νόσων στα μάτια


    Βρετανοί επιστήμονες ανέπτυξαν ένα πρωτοποριακό τεστ που βασίζεται σε χρήση κάμερας και μπορεί να διαγνώσει σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας αναλύοντας τις κινήσεις των ματιών των ασθενών.

    Θεωρία ενός και πλέον αιώνα
    Η επαναστατική τεχνολογία βασίζεται σε μια θεωρία ενός και πλέον αιώνα, σύμφωνα με την οποία το να κοιτάζει κάποιος με μη φυσιολογικό τρόπο αντικείμενα αποτελεί σημάδι ψύχωσης.


    Η ερευνητική ομάδα, σύμφωνα με το vima.gr, που βρίσκεται πίσω από τη συγκεκριμένη hi-tech προσέγγιση ελπίζει ότι αυτή θα βοηθήσει στον διαχωρισμό της σχιζοφρένειας από τη διπολική διαταραχή (μανιοκατάθλιψη) και τη μείζονα κατάθλιψη.

    Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ειδικές κάμερες ώστε να καταγράψουν τις κινήσεις των ματιών ασθενών με ψυχικές νόσους καθώς εκείνοι κοίταζαν εικόνες στην οθόνη ενός υπολογιστή.

    Σχιζοφρένεια: σημασία στη λεπτομέρεια και όχι στο όλο
    Οπως διαπίστωσαν, τα άτομα με σχιζοφρένεια δεν εξερευνούσαν με τα μάτια τους σε τόσο μεγάλη έκταση τις εικόνες σε σύγκριση με όσα άτομα δεν εμφάνιζαν τη συγκεκριμένη ψυχική νόσο. Επικέντρωναν το βλέμμα τους για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα σε κάποια σημεία των εικόνων αλλά τελικώς κοιτούσαν λιγότερα σημεία στη συνολική εικόνα που είχαν μπροστά τους.

    Σε ό,τι αφορούσε τα άτομα με διπολική διαταραχή και μείζονα κατάθλιψη, οι διαφορές ήταν πιο πολλές αλλά λεπτές.

    Η νέα τεχνολογία ελπίζεται ότι θα βοηθήσει στην πιο έγκαιρη και σωστή διάγνωση των τριών ψυχικών παθήσεων, καθώς σήμερα, με δεδομένο ότι εκδηλώνονται με παρόμοια συμπτώματα, ο διαχωρισμός τους από τους ειδικούς είναι δύσκολος.

    Κινήσεις των ματιών, δείκτης ψυχικών νόσων

    «Η πρόσφατη πρόοδος στην τεχνολογία ανίχνευσης των κινήσεων των ματιών έχει επιτρέψει την ανάλυση των μη φυσιολογικών κινήσεων οι οποίες φαίνεται ότι αποτελούν αξιόπιστους δείκτες που βοηθούν στη διάγνωση ψυχικών διαταραχών» ανέφερε ο Μάντου Νερ, επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στον χώρο της τεχνολογίας και προσπαθεί να φέρει την πρωτοποριακή τεχνική στην αγορά.

    Προκειμένου να το καταφέρει, ο κ. Νερ συνεργάζεται με ερευνητές του Πανεπιστημίου του Αμπερντίν - συγκεκριμένα με τον δρα Φίλιπ Μπένσον και τον επικεφαλής του Τμήματος Ψυχικής Υγείας, καθηγητή Ντέιβιντ Σεντ Κλερ.

    Ακρίβεια 95%, αποτελέσματα σε μισή ώρα
    «Πρόκειται για μια σημαντική αλλαγή στο πεδίο της Ψυχιατρικής, καθώς ως σήμερα οι απεικονίσεις του εγκεφάλου και οι τεχνικές ανάλυσης του DNA δεν έχουν δώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τη διάγνωση τέτοιων ψυχικών διαταραχών. Το νέο τεστ ανίχνευσης των κινήσεων των ματιών παρέχει αποτελέσματα με ακρίβεια της τάξεως του 95% μέσα σε 30 λεπτά σχετικά με ψυχικές νόσους των οποίων η διάγνωση θα απαιτούσε χρόνια» σημείωσε ο κ. Νερ.

    Απαιτούνται τώρα περαιτέρω μελέτες προτού το τεστ λάβει έγκριση για ευρεία χρήση. Ωστόσο σύμφωνα με τον κ. Νερ «οι ασθενείς θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε τέτοιου είδους εξετάσεις μέσω των ασφαλιστικών ταμείων τους μέσα στα επόμενα χρόνια».

    Αποτύπωμα στον εγκέφαλο και στο σώμα
    Πολύ θετικά ήταν τα σχόλια του καθηγητή Νικ Κράντοκ από το Βασιλικό Κολέγιο Ψυχιάτρων σχετικά με την καινοτόμο τεχνική. Οπως συγκεκριμένα ανέφερε ο καθηγητής, «τεστ τα οποία μπορούν να βοηθήσουν στην ακριβή και ταχεία διάγνωση σοβαρών ψυχικών διαταραχών αναμένεται να είναι άκρως πολύτιμα. Η σύνδεση μεταξύ μη φυσιολογικών κινήσεων των ματιών και σοβαρών ψυχικών νόσων χρειάζεται βέβαια να διερευνηθεί περαιτέρω. Πάντως αυτού του είδους οι διαταραχές αφήνουν το "αποτύπωμά" τους και στον εγκέφαλο και στο σώμα, δεν κρύβονται μόνο στο... μυαλό των ασθενών».
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Έρευνα: Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ξεκινάει από εμβρυϊκή ηλικία

    Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) που συχνά εμφανίζεται στην εφηβεία ή λίγο μετά, μπορεί να έχει τις ρίζες της στις συνθήκες της γέννησης, ακόμη και πιο πριν κατά την ανάπτυξη του εμβρύου στην κοιλιά της μητέρας του, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα.

    Η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή είναι μια νευρωτική αγχώδης διαταραχή, που χαρακτηρίζεται από ιδεοληψίες και καταναγκασμούς. Εμφανίζεται συχνά στα μέλη της ίδιας οικογένειας και θεωρείται μια από τις ψυχικές διαταραχές με την μεγαλύτερη κληρονομικότητα, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει βρεθεί κάποιο «ένοχο» γονίδιο.

    Η νέα μελέτη, που αναδεικνύει τους πιθανούς περιβαλλοντικούς παράγοντες κινδύνου, δείχνει ότι το κάπνισμα της μητέρας κατά την εγκυμοσύνη, η γέννηση του παιδιού με καισαρική, ο πρόωρος τοκετός, το πολύ μικρό βάρος του μωρού κατά τη γέννα κ.α. σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής αργότερα στη ζωή του νέου.

    Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γκούσταφ Μπράντερ του Τμήματος Κλινικής Νευροεπιστήμης του ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχιατρικής "JAMA Psychiatry", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερς, μελέτησαν στοιχεία για 2,4 εκατομμύρια παιδιά, από τα οποία περίπου 17.000 διαγνώσθηκαν με την εν λόγω διαταραχή σε μέση ηλικία 23 ετών. Έμφαση δόθηκε στην μελέτη οικογενειών όπου το ένα παιδί είχε ΙΨΔ και το άλλο όχι.

    Σχεδόν οι μισοί άνθρωποι που είχαν διάγνωση ΙΨΔ, είχαν επίσης τουλάχιστον ένα παράγοντα κινδύνου σχετικό με τη γέννησή τους, ενώ πολλοί είχαν περισσότερους από έναν. Όσο πιο επιβαρημένες ήσαν οι συνθήκες γέννησης κάποιου, τόσο μεγαλύτερη ήταν η πιθανότητα για διάγνωση ΙΨΔ αργότερα.

    Μεταξύ άλλων, διαπιστώθηκε ότι όταν η έγκυος μητέρα κάπνιζε τουλάχιστον δέκα τσιγάρα τη μέρα, ο κίνδυνος εμφάνισης ΙΨΔ στο παιδί μεγάλωνε κατά 27% κατά μέσο όρο. Ο τοκετός με καισαρική σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ΙΨΔ κατά 17%, ενώ αν το παιδί βρίσκεται ανάποδα στη μήτρα (με τα πόδια προς τα κάτω αντί για το κεφάλι) ο κίνδυνος ΙΨΔ είναι αυξημένος κατά 35%.

    «Τα παιδιά που γεννήθηκαν πρόωρα και από μητέρες που είχαν σοβαρά προβλήματα κατά τη γέννα, έχουν αυξημένο κίνδυνο ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής μετά από πολλά-πολλά χρόνια», δήλωσε ο ψυχίατρος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Γιέηλ δρ Τζέημς Λέκμαν.

    Οι ερευνητές παραδέχονται ότι, προς το παρόν, είναι άγνωστοί οι μηχανισμοί που συνδέουν την ΙΨΔ με τις συνθήκες κύησης και τοκετού. Πιθανώς σχετίζονται με προβλήματα στην ανάπτυξη του εγκεφάλου του εμβρύου ή του βρέφους, όπως εκτιμάται ότι συμβαίνει στην περίπτωση του αυτισμού ή της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  9. #9
    Boo εξαιρετική δουλεια. :)
    "Make sure your worst enemy isn't you"

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Quote Originally Posted by Constantly curious View Post
    Boo εξαιρετική δουλεια. :)
    ευχαριστω πολυ c.c.!
    οποιος θελει και βρει κατι ενδιαφερον ας το γραψει.
    οταν βρισκω κατι ενδιαφερον θα το ποσταρω
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Η δράση των κροκινών, παραγώγων του Crocus Sativus L., σε προκλινικά πρότυπα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και σχιζοφρένειας

    Ο κρόκος ο ήμερος ( Crocus Sativus L.) είναι ένα σπάνιο φυτό, γνωστό από την αρχαιότητα, που καλλιεργείται σε χώρες της Μεσογείου και της Κεντρικής Ασίας. Τα αποξηραμένα κόκκινα στίγματα του άνθους του αποτελούν τη δρόγη και περιέχουν σημαντικές ποσότητες υδατοδιαλυτών καροτενοειδών, που λέγονται κροκίνες. Οι κροκίνες είναι γλυκοζίτες της κροκετίνης και θεωρούνται υπεύθυνες για τις πλούσιες φαρμακευτικές ιδιότητες του φυτού.

    Διάφορες μελέτες έχουν τεκμηριώσει τις χημειοπροστατευτικές, αντικαρκινικές, αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις και καρδιοπροστατευτικές ιδιότητες των κροκινών. Όσον αφορά στο κεντρικό νευρικό σύστημα υπάρχουν προκλινικές ενδείξεις ότι οι κροκίνες εμπλέκονται σε διαδικασίες μάθησης και μνήμης, παρουσιάζουν αναλγητική και αντιεπιληπτική δράση, ενώ πρόσφατες έρευνες πρότειναν αγχολυτική και αντικαταθλιπτική δράση αυτών.

    Καθώς παραμένει άγνωστο αν η δρόγη αυτή παρεμβαίνει και σε άλλες παθοφυσιολογικές οδούς του νευρικού συστήματος, στόχος της παρούσας διατριβής είναι η διερεύνηση πιθανής ευεργετικής δράσης των κροκινών σε πειραματικά πρότυπα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και σχιζοφρένειας.

    Για την μελέτη της πιθανής επίδρασης των κροκινών στην ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή χρησιμοποιήσαμε έναν σεροτονινεργικό αγωνιστή (m-CPP), επάγει υπερβολικό αυτοκαθαρισμό στους επίμυες. Ο τελευταίος θεωρείται ανάλογο προκλινικό πρότυπο της ιδεοψυχαναγκαστικής συμπτωματολογίας. Η επεξεργασία των αποτελεσμάτων κατέληξε στο συμπέρασμα πως οι κροκίνες ανταγωνίστηκαν τη δράση του m-CPP και συνεπώς ελάττωσαν τον αριθμό των επεισοδίων καθώς και τον χρόνο αυτοκαθαρισμού στους επίμυες.

    Τέλος για να διερευνήσουμε την αποτελεσματικότητα των κροκινών σε πειραματικά πρότυπα σχιζοφρένειας χρησιμοποιήσαμε την κεταμίνη, έναν μη συναγωνιστικό ανταγωνιστή του NMDA υποδοχέα, ο οποίος επάγει ένα ψυχωσεομιμητικό σύνδρομο που χαρακτηρίζεται από υπερκινητικότητα, αταξία, στερεοτυπίες, κοινωνική απόσυρση και ελλείμματα μνήμης. Για να αξιολογήσουμε τη δράση των κροκινών σε όλο το φάσμα των συμπτωμάτων επιλέχθηκαν τρεις συμπεριφορικές τεχνικές: μια δοκιμασία ανοικτού πεδίου για τις κινητικές διαταραχές, που θεωρούνται πρότυπα θετικών συμπτωμάτων της νόσου, τη δοκιμασία κοινωνικής αλληλεπίδρασης για την αξιολόγηση της κοινωνικής απόσυρσης, που θεωρείται ανάλογο αρνητικών συμπτωμάτων της νόσου και τη δοκιμασία αναγνώρισης νέου αντικειμένου για την εκτίμηση των μνημονικών διαταραχών, που αντιστοιχούν στα γνωσιακά ελλείμματα των πασχόντων. Η χορήγηση κροκινών ελάττωσε τις κινητικές διαταραχές και ανταγωνίστηκε την κοινωνική απόσυρση, καθώς και τα μνημονικά ελλείμματα που προκάλεσε η κεταμίνη.

    Συμπερασματικά τα παρόντα αποτελέσματα τεκμηριώνουν μία σημαντική αποτελεσματικότητα των παραγώγων αυτών του Crocus Sativus L., σε προκλινικά πειραματικά πρότυπα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής και σχιζοφρένειας.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ

    Η ψυχική ασθένεια είναι ένα σημαντικό εμπόδιο στην υγεία και την προσωπική και κοινωνική ευημερία των ανθρώπων μια και αποδυναμώνει κοινωνικά τα άτομα και συνδέεται με την παρουσία σύνθετων κοινωνικών προβλημάτων (έλλειψη στέγης, φτώχια) σε αρκετές σοβαρές περιπτώσεις. Έτσι ο ρόλος της άσκησης στην ανακούφιση αυτού του φορτίου και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής αξίζουν προσοχής. Η σωματική δραστηριότητα συνδέεται με βάση τουλάχιστον τέσσερις διαφορετικές προοπτικές ως προς την άμεση συμβολή της στην επίλυση των προβλημάτων ψυχικής υγείας:
    -Συμβολή της σωματικής δραστηριότητας στη θεραπεία των ψυχικών διαταραχών.
    - Πρόληψη των ψυχικών διαταραχών, μέσω της σωματικής δραστηριότητας.
    -Βελτίωση της ψυχικής και φυσικής υγείας των ατόμων με ψυχική ασθένεια.
    - Βελτίωση της ψυχικής υγείας του γενικού πληθυσμού.

    Στη συνέχεια παρέχονται στοιχεία για τη σύνδεση της σωματικής άσκησης με τις πλέον συχνές ψυχικές διαταραχές.

    1. Άσκηση και διαταραχές του άγχους.

    Η φυσική δραστηριότητα, η άσκηση και η κίνηση, όπως επιβεβαιώνουν επιστημονικές μελέτες, βοηθά στη μείωση του άγχους, το οποίο για αρκετούς ανθρώπους αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους. Σε όλες τις περιπτώσεις διαφαίνεται ότι η άσκηση προλαμβάνει την έναρξη των συμπτωμάτων του άγχους, αλλά και θεραπεύει τις αγχώδεις καταστάσεις σε μεγαλύτερο ποσοστό, ακόμα και σε σύγκριση με άλλες φαρμακευτικές και ψυχαναλυτικές μεθόδους.

    2. Άσκηση και κατάθλιψη

    Η επίδραση της άσκησης στην κατάθλιψη έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης για αρκετές δεκαετίες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η άσκηση – είτε ως κατάρτιση δύναμης, τρεξίματος, περπατήματος είτε άλλης μορφής αεροβικής άσκησης – βοηθά στην ανακούφιση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης μεταβάλλοντας την καθημερινή ρουτίνα των ανθρώπων, αυξάνοντας τις αλληλεπιδράσεις με τους άλλους και βοηθώντας τους να κυριαρχήσουν στις δύσκολες φυσικές και ψυχολογικές προκλήσεις.

    3. Άσκηση και Σχιζοφρένια

    Η σχιζοφρένια είναι μία από τις πιο αναπηρικές όλων των ψυχιατρικών ασθενειών που μπορεί να θέσει εκτός λειτουργίας τον πάσχοντα. Η άσκηση αποδεικνύεται ότι μπορεί να μειώσει τις ακουστικές ψευδαισθήσεις, να αυξήσει τον αυτοσεβασμό, και να βελτιώσει τα σχέδια ύπνου και τη γενική συμπεριφορά στους ανθρώπους που ζουν με τη σχιζοφρένια.

    4. Επίδραση της άσκησης στις ψυχολογικές παραμέτρους

    Η δυνατότητα της σωματικής δραστηριότητας "να ενεργοποιήσει" ώστε να παραχθεί θετικότερη διάθεση αναφέρεται ευρέως. Τα συναισθηματικά οφέλη είναι πιθανότερο να βιωθούν, εάν οι συμμετέχοντες εστιάζουν στους προσωπικούς στόχους βελτίωσης. Υπάρχει επίσης σαφής ένδειξη ότι η άσκηση μπορεί να αλλάξει τις αντιλήψεις των ανθρώπων για το σωματικό τους εγώ και την ταυτότητά τους με έναν θετικό τρόπο. Για μερικούς ανθρώπους, σε μερικές περιστάσεις, ιδιαίτερα εκείνοι που αρχικά έχουν χαμηλό αυτοσεβασμό, αυτό επεκτείνεται σε γενικευμένες αλλαγές του εγώ.

    5. Άσκηση και διάφορες άλλες διαταραχές

    Η άσκηση μπορεί να είναι ένα σημαντικό συστατικό της θεραπευτικής στρατηγικής για τα προβλήματα της εικόνας του σώματος, τα προβλήματα κατάχρησης ουσιών όπως το αλκοόλ και συμβάλει στα προγράμματα θεραπείας διακοπής καπνίσματος, καθώς και τις σωματικές διαταραχές, όπου το ψυχιατρικό σύμπτωμα εκδηλώνεται ως χρόνιος πόνος
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Οι εποχές έξαρσης των ψυχικών διαταραχών

    Τι αποκάλυψε έρευνα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σαν Ντιέγκο

    Πότε είναι σε έξαρση οι διατροφικές διαταραχές και ποια εποχή «χτυπoύν κόκκινο» οι αγχώδεις διαταραχές; Οι επιστήμονες ανέκαθεν προσπαθούσαν να καταγράψουν το εποχικό μοτίβο των ψυχικών διαταραχών, αλλά αυτό δεν ήταν εύκολο έργο.

    Μέχρις ότου στο «παιχνίδι» μπήκε το internet. «Το Internet άλλαξε τα δεδομένα», τονίζει ο επικεφαλής ερευνητής John W. Ayers από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Σαν Ντιέγκο και συνεχίζει «καταγράφοντας απλά με ποιο τρόπο τα άτομα αναζητούν πληροφορίες στο διαδίκτυο, μπορούμε να υποθέσουμε τι τα απασχολεί ώστε να κατανοήσουμε τα μοτίβα των ψυχικών νόσων στον πληθυσμό».

    Στη σχετική έρευνα που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό American Journal of Preventive Medicine η ερευνητική ομάδα παρακολούθησε τις αναζητήσεις στο google σε Η.Π.Α. και Αυστραλία μεταξύ του 2006 και 2010. Με βάση αναλυτικές μαθηματικές μεθόδους οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συνολικά οι «αναζητήσεις υγείας» ήταν περισσότερες το χειμώνα απ’ ότι το καλοκαίρι.

    Συγκεκριμένα, οι αναζητήσεις σχετικά με τις διατροφικές διαταραχές μειώνονταν κατά 37% το καλοκαίρι συγκριτικά με το χειμώνα στις Η.Π.Α. και κατά 42% στην Αυστραλία. Οι αναζητήσεις σχετικά με την σχιζοφρένεια μειώνονταν κατά 37% το καλοκαίρι σε σύγκριση με το χειμώνα στις Η.Π.Α. και κατά 36% στην Αυστραλία. Αντίστοιχο μοτίβο παρατηρήθηκε και σε ότι αφορά την ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (μείωση κατά 18%), τη διπολική διαταραχή (μείωση κατά 16%), τη διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (μείωση κατά 28%). Τη μικρότερη αλλαγή είχαν οι αγχώδεις διαταραχές – μόλις 7% μείωση το καλοκαίρι για τις Η.Π.Α. και 15% για την Αυστραλία, σε σύγκριση με το χειμώνα.

    Προς το παρόν οι ερευνητές δεν είναι σε θέση να ερμηνεύσουν τα αίτια των εποχικών εξάρσεων και υφέσεων στις ψυχικές διαταραχές. Παραμένει αναπάντητο αν η εξήγηση βρίσκεται σε περιβαλλοντικούς, βιολογικούς ή κοινωνικούς λόγους. Η έρευνά τους όμως ανοίγει μια νέα διάσταση στην παρατήρηση των ψυχικών διαταραχών, ενώ σύμφωνα με τους ειδικούς η έρευνά τους θα μπορούσε να προχωρήσει και άλλο π.χ. στην αναζήτηση ακόμη και των εβδομαδιαίων μοτίβων των ψυχικών προβλημάτων.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Ερευνα θέλει τα παιδιά από εξωσωματική γονιμοποίηση να έχουν ψυχικές διαταραχές- Διχασμένος ο επιστημονικός κόσμος

    Τα προβλήματα γονιμότητας των γονιών μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο ψυχικών παθήσεων για το παιδί που θα γεννηθεί, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη επιστημονική έρευνα από τη Δανία.

    Τα παιδιά που γεννιούνται από γυναίκες, οι οποίες εμφάνιζαν δυσκολίες να μείνουν έγκυες, είναι πιθανότερο να εμφανίσουν στη ζωή τους ψυχικές παθήσεις και νοητικές διαταραχές, από σχιζοφρένεια και άγχος έως αυτισμό, σε σχέση με τα παιδιά που γεννιούνται από γονείς, χωρίς προβλήματα γονιμότητας.

    Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, σύμφωνα με τις βρετανικές «Γκάρντιαν» και «Ιντιπέντεντ», ανέλυσαν στοιχεία για πάνω από 2,4 εκατ. γεννήσεις παιδιών της περιόδου 1969 - 2006. Από αυτές, οι 124.000 γεννήσεις (ποσοστό 5%) αφορούσαν παιδιά που προέρχονταν από οικογένειες με διεγνωσμένα προβλήματα γονιμότητας. Το πρόβλημα ήταν καταχωρημένο στο ιατρικό ιστορικό της μητέρας, αλλά μπορεί να αφορούσε και τον πατέρα. Οι επιστήμονες παρακολούθησαν επί αρκετά χρόνια το ιατρικό ιστορικό των παιδιών, από τα οποία περίπου τα 170.000 διαγνώστηκαν κάποια στιγμή κλινικά με ψυχική ή νοητική διαταραχή.

    Η ανάλυση έδειξε ότι, μέσα στην πρώτη 20ετία της ζωής τους, τα παιδιά από υπογόνιμους γονείς είχαν κατά μέσο όρο 33% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν κάποια ψυχική διαταραχή. Αναλυτικότερα, ο κίνδυνος ήταν αυξημένος κατά 27% για σχιζοφρένεια και ψύχωση, 37% για αγχώδη και νευρική διαταραχή, 28% για μαθησιακές δυσκολίες, 40% για διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας και 22% για μειωμένη νοητική ανάπτυξη και αυτισμό.

    Μία περαιτέρω ανάλυση, σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου, μετά την ηλικία των 20 ετών, επιβεβαίωσε ότι ο κίνδυνος συνεχίζει να είναι αυξημένος για αυτά τα παιδιά και μετά την ενηλικίωσή τους. Με βάση αυτά τα ευρήματα, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι σχεδόν το 2% των διαγνωσμένων ψυχικών παθήσεων στη Δανία σχετίζονται με τα προβλήματα γονιμότητας των γονιών.

    Οι ερευνητές αδυνατούν να δώσουν μια εξήγηση με ποιο τρόπο τα προβλήματα γονιμότητας μπορεί να σχετίζονται με τα ψυχικά και νοητικά προβλήματα. Όπως είπαν, πιθανώς, ορισμένα γενετικά ή άλλα βιολογικά προβλήματα της μητέρας ή του πατέρα να ευθύνονται και όχι η εξωσωματική θεραπεία στην κλινική γονιμότητας.

    Μία πιθανότητα είναι ότι τα γονίδια που σχετίζονται με ψυχικές παθήσεις, είναι πιο συχνά στους ανθρώπους με υπογονιμότητα. Τα γονίδια αυτά, στη συνέχεια, κληρονομούνται στα παιδιά, καθώς είναι γνωστό ότι πολλές ψυχικές και νοητικές αναπτυξιακές διαταραχές έχουν και γενετικό υπόβαθρο.

    Άλλοι επιστήμονες εμφανίστηκαν πάντως, πιο επιφυλακτικοί και επεσήμαναν ότι αν η έρευνα έχει δίκιο, τότε, μετά από τόσα χρόνια εξωσωματικών γονιμοποιήσεων παγκοσμίως, θα έπρεπε να υπάρχει μια πραγματική επιδημία ψυχικών και νοητικών διαταραχών, κάτι που δεν φαίνεται να συμβαίνει (αν και όντως υπάρχει αύξηση στα σχετικά περιστατικά).

    Εξάλλου, όπως επισημαίνουν, οι σκεπτικιστές, πέρυσι μια άλλη επίσης από τη Δανία επιστημονική έρευνα για το ίδιο ζήτημα, η οποία είχε δημοσιευτεί στο βρετανικό ιατρικό περιοδικό "British Medical Journal", είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η εξωσωματική γονιμοποίηση δεν φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο νοητικής καθυστέρησης περισσότερο από ό,τι ο φυσικός τοκετός. Μια ελαφριά αύξηση του κινδύνου καταγράφηκε για την τεχνική της σπερματέγχυσης.
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2015
    Posts
    3,621
    Η χρήση αντιψυχωσικών φαρμάκων στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης δεν αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο να γεννηθεί παιδί με ανωμαλίες, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, την μεγαλύτερη του είδους της μέχρι σήμερα.

    Η μόνη πιθανή εξαίρεση είναι η ρισπεριδόνη, για την οποία πρέπει να γίνει περαιτέρω έρευνα.

    Η χρήση αντιψυχωσικών από τις εγκύους είναι όλο και πιο συνήθης τα τελευταία χρόνια, ιδίως των φαρμάκων νεότερης γενιάς, που θεωρούνται ότι επηρεάζουν λιγότερο τη γονιμότητα των γυναικών. Παρόλα αυτά, μέχρι σήμερα οι γιατροί είχαν λίγες πληροφορίες αναφορικά με την ασφάλεια αυτών των φαρμάκων για το υπό ανάπτυξη έμβρυο.

    Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επιδημιολόγο Κρίστα Χόιμπρεχτς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Τμήματος Φαρμακοεπιδημιολογίας του νοσοκομείου Brigham and Women της Βοστώνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό περιοδικό ψυχιατρικής JAMA Psychiatry, ανέλυσαν στοιχεία για 1,34 εκατομμύρια εγκύους, από τις οποίες περίπου 10.000 έπαιρναν αντιψυχωσικά.

    Η μελέτη έδειξε ότι περίπου το 4% αυτών των γυναικών, που ελάμβαναν τα φάρμακα ενόσω ήσαν έγκυες, γέννησαν παιδί με συγγενή ανωμαλία, ποσοστό ελαφρώς μόνο αυξημένο σε σχέση με το 3,3% των εγκύων γυναικών που δεν έπαιρναν τέτοια φάρμακα, αλλά γέννησαν παιδί με πρόβλημα συγγενούς δυσπλασίας. Όσον αφορά ειδικότερα τη δυσπλασία της καρδιάς του μωρού, τα αντιψυχωσικά δεν αύξησαν καθόλου τον κίνδυνο.

    «Γενικά η χρήση οποιωνδήποτε φαρμάκων θα πρέπει να αποφεύγεται κατά την εγκυμοσύνη. Όμως για τις γυναίκες που υποφέρουν από σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή ή μείζονα κατάθλιψη, η αποφυγή λήψης φαρμάκων είναι συχνά αδύνατη, καθώς υπάρχουν πολύ λίγες εναλλακτικές θεραπευτικές επιλογές», δήλωσε η Χόιμπρεχτς.

    Όπως ανέφερε, «τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η χρήση αντιψυχωσικών στο αρχικό στάδιο της εγκυμοσύνης δεν αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο συγγενών δυσπλασιών ή καρδιακών δυσλειτουργιών, με την πιθανή εξαίρεση της ρισπεριδόνης. Τα ευρήματα για την τελευταία θα πρέπει να επιβεβαιωθούν από άλλες μελέτες».
    είμαι ςοδοπανα ανθρωπος

Page 1 of 2 12 LastLast

Similar Threads

  1. Replies: 373
    Last Post: 06-01-2017, 18:15
  2. Με ψυχικές διαταραχές συνδέεται η δημιουργικότητα
    By deleted-member-06-05-2016 in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 5
    Last Post: 02-12-2012, 21:23
  3. ψυχικες διαταραχες
    By Ακροβατης in forum Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος
    Replies: 19
    Last Post: 25-01-2010, 01:10
  4. Άρθρα σχετικά με άγχη, πανικούς και φοβίες
    By panakeia in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 0
    Last Post: 13-12-2009, 11:57
  5. Πληροφορίες σχετικά με ψυχικές διαταραχές
    By kater1na in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 0
    Last Post: 03-04-2008, 00:12

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •