Ζώντας με τη σχιζοφρένεια - προς μη σχιζοφρενικούς

[elis]

Κοπελιά δεν έχεις γνωρίσει κακούς γι αυτό νομίζεις ότι είσαι κακιά υπάρχουν πολύ χειρότεροι κ μάλιστα χωρίς λόγο οπότε ξεκολλα κ ζησε ή ζωή είναι σκατά δε φταίει ή ασθένεια αυτό πρέπει να καταλάβεις

[Deleted240217a]

Έλις η αλήθεια είναι ότι όλοι είμαστε κακοί λίγο πολύ αλλά σε μερικά θέματα μπορεί να είμαι πάρα πολύ κακιά. Απλά εγώ έχω λόγο αυτή είναι η διαφορά.....

[deep]

https://m.youtube.com/watch?v=EKXJFv5VLOc

[Deleted240217a]

Deep ευχαριστούμε!

[deep]

Παρακαλώ. Εμένα πάντα με βοηθάει όταν είμαι στις μαύρες μας να εκτιμήσω τις ιδιοταιρότητές μου, να μην τα παρατάω και να αντιδράω όταν και όποτε χρειάζεται. :) Και να θυμάσαι πως αν είσαι "εκδικητική" με ή χωρίς λόγο, μόνο εσύ τρώγεσαι στην τελική. Οι άλλοι που σχολιάζουν το κάθε τι που βλέπουν και εχθρεύονται, βασανίζονται από κακία έτσι κι' αλλιώς...

[Deleted240217a]

Παρακαλώ. Εμένα πάντα με βοηθάει όταν είμαι στις μαύρες μας να εκτιμήσω τις ιδιοταιρότητές μου, να μην τα παρατάω και να αντιδράω όταν και όποτε χρειάζεται. :) Και να θυμάσαι πως αν είσαι "εκδικητική" με ή χωρίς λόγο, μόνο εσύ τρώγεσαι στην τελική. Οι άλλοι που σχολιάζουν το κάθε τι που βλέπουν και εχθρεύονται, βασανίζονται από κακία έτσι κι' αλλιώς...

Σε ευχαριστώ πολύ deep μου που με βοηθάς, σε μερικά θέματα έχω γίνει καλύτερη σε μερικά έχω γίνει χειρότερη εξαιτίας των άλλων. Είχα διαβάσει κάποτε εδώ ότι όλοι όσοι είναι κακοί περνάνε καλύτερα αλλά μάλλον δεν ισχύει αυτό ε; Και εγώ τείνω να πιστεύω αυτό που λες εσύ, ότι όσοι είναι κακοί πληγώνονται περισσότερο γιατί κανονικά είμαστε όλοι ένα και έπρεπε να είμαστε ενωμένοι το έχουμε μέσα μας, πχ αν κάποιος δεν αγαπάει τους δικούς του πληγώνεται και ο ίδιος, αυτό επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο μάλλον επειδή έτσι είμαστε φτιαγμένοι, αυτό μάλλον παίζει.

[deep]

Ναι επειδή φαίνεται. Μπορεί να τα έχουν όλα (υλικά αγαθά, ακόμα και σχέσεις) αλλά αν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να νιώσει αγάπη και είναι γεμάτος μίσος αυτό δηλητηριάζει την ψυχή του και δεν μπορεί να λυτρωθεί. Σκέφτεται συνεχώς την ευτυχία των άλλων, ζηλεύει, εχθρεύεται, ανταγωνίζεται και όλα τα συναφή, ακόμη κι' αν φαίνεται ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο... Όλα εδώ πληρώνονται τελικά και δικαστής δεν πρέπει να γίνεται κανείς μας, είναι μόνο ο ίδιος μας ο εαυτός...

[Deleted240217a]

Ωραία τα λες, συμφωνώ. Κι εγώ μπορεί να 'χω μίσος αλλά το έχω δικαιολογημένα γιατί μου έχουν φερθεί σκάρτα, θα το αλλάξω όμως γιατί κάνω κακό μόνο στον εαυτό μου όπως λες. Απλά παλιά λέγανε ότι όποιος είναι κακός είναι ευτυχισμένος και είχα μπερδευτεί. Ίσως τελικά και να μην έχει σχέση το αν είμαστε κακοί με το πως περνάμε.....δεν ξέρω είμαι πολύ μπερδεμένη.

[deep]

Δες το πρακτικά και από τον εαυτό σου. Με το να θες να εκδικηθείς κάποιον που σου έχει κάνει κακό σε βοηθάει σαν σκέψη ή σαν γεγονός ακόμη; Έστω ότι τον βλέπεις να υποφέρει και να περνάει τα ίδια. Εσύ θα λυτρωθείς ΟΝΤΩΣ ή θα συνεχίζεις να βασανίζεσαι από αυτά που σε ταλαιπωρούν; Έξτρα και τα συναισθήματα εκδίκησης που νιώθεις για κάποιον. Μα και να τα έχει όλα ένας άνθρωπος και να "περνάει γαμάτα" σημαίνει πως όντως είναι ευτυχισμένος; Εξάλλου ευτυχισμένος δεν μπορεί να είναι κανείς ΠΑΝΤΑ. Αν στις στιγμές που νιώθεις λίγη ευτυχία εσύ μέσα σου σκέφτεσαι πώς θα κάνεις τον άλλον να νιώσει άσχημα και σκέφτεσαι πόσο γαμάτα περνάνε οι άλλοι, στην τελική όλο αυτό εσένα δεν τρώει; Δεν καταστρέφεις η ίδια τις στιγμές σου και την ηρεμία σου; Δεν πιστεύω και δεν βλέπω πως είσαι κακιά. Εσύ η ίδια λες πως είσαι μπερδεμένη και έχεις περάσει πολλά. Απλά ο τρόπος σκέψης σου δεν σε βοηθάει και δεν ξέρεις τι να πιστέψεις. Προσπάθησε να στρέψεις τις σκέψεις προς τον εαυτό σου και την υγεία σου και όχι προς τους άλλους, αποδέξου πως είναι μια ασθένεια, πως δεν φταις εσύ γι' αυτό και πως υπάρχουν άνθρωποι που είτε λόγω κακίας είτε λόγω άγνοια θα σε απορρίψουν, όπως και άνθρωποι που σε δεχτούν με ή χωρίς σχιζοφρένεια επειδή είσαι απλά άνθρωπος...

[Deleted240217a]

Λάικ deep...πολύ ωραία τα είπες και εσύ όπως και τα υπόλοιπα παιδιά, σ' ευχαριστώ......Είμαι κι εγώ κακιά κάποιες φορές αλλά τώρα είμαι ήρεμη γι'αυτό. Συνήθως έχω νεύρα. Πάντως όντως δεν βοηθάει η εκδίκηση, αλλά αν είναι κάποιος κακός και ξεσπάει σε κάποιον άλλον γιατί εκτονώνεται και δεν νιώθει χειρότερα αφού είναι έτσι τα πράγματα τώρα που το σκέφτομαι;

[elisabet]

Δεν το καταλαβαίνω αυτό. Και αν είναι έτσι πως αλλάζει; Συγγνώμη αν σε κουράζω αλλά προσπαθώ να καταλάβω......Αλλά σίγουρα είναι και εγωιστικό από τους άλλους να μην μπαίνουν στην θέση μας. Επίσης κάτι άλλο. Είχα πάει σε ένα ψυχίατρο και μου είχε ζωγραφίσει κάτι κύκλους και μου εξηγούσε περί αυτών. Το μόνο που θυμάμαι είναι ένας κύκλος με το "εγώ" μας που ήταν εσώκλειστος ή κάτι τέτοιο σε έναν άλλον μεγαλύτερο που είναι το "υπερεγώ". Το εγώ συμβολίζει τον εαυτό μας και το "υπερεγώ" τους κανόνες και τις ιδέες της κοινωνίας. Αν λοιπόν από μικρά μας κάνουν πλύση εγκεφάλου βάζοντας μέσα στο "υπερεγώ" μας πολλούς (καταπιεστικούς και κατακριτικούς) κανόνες, λογικό είναι να τους "ακούμε" αφού τους έχουμε μέσα μας. Γι'αυτό είπα ότι δεν καταλαβαίνω αυτό που λες, γιατί νομίζω πως δεν είναι έτσι.

Δεν με κουράζεις καθόλου... με βοηθάει κι εμένα η κουβέντα αυτή να καταλάβω καλύτερα την δική σου πλευρά.
Είδα που σου απαντάνε και τα άλλα παιδιά εδώ και συμφωνώ με τους περισσότερους.
Πώς αλλάζει ποιο; Η στάση των αλλων εννοεις; κατά τη γνώμη μου μπορεί να αλλάξει σε κάποιο βαθμό με το να έρθει κάποιος κοντά στο πρόβλημα και να μάθει για αυτό.Όταν του τύχει πχ στο δικό του περιβάλλον κάτι ανάλογο. Αλλά και πάλι δεν είναι σίγουρο... μερικοί δυστυχώς δεν θα μάθουν ποτέ. Είναι κάτι που πρέπει να το δεχτούμε.

Τώρα αν ρωτάς το πως θα αλλάξει η εικόνα που έχουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας... αυτό είναι δύσκολο και θέλει δουλειά. Παίζει πολύ ρόλο αυτό που λες, οι κανόνες και οι ιδέες της κοινωνίας που έχουμε φορτωθεί. Αλλά δεν είναι ακατόρθωτο. Το πρώτο βήμα είναι νομίζω αυτό που σου λένε κι άλλοι εδώ, να επικεντρωθείς στον εαυτό σου και να μην ασχολείσαι με την στάση των άλλων. Όσο θυμώνεις, τους δίνεις δύναμη που παίρνεις από εσένα την ίδια.
Θα σου φέρω ένα παράδειγμα προσωπικό για να καταλάβεις. Εγώ όπως σου είπα έχω συγγενικό μου άτομο με νοητική στέρηση. Δεν το αντιμετώπισε ποτέ κανείς στην οικογένεια μου όμως ως πρόβλημα. Κάποια στιγμή άκουσα κάποιον σε μια βόλτα που ήμασταν να τον αποκαλεί "το χαζό" και να γελάει. Θύμωσα εκείνη την ώρα και έγινα κι εγώ "κακιά" που λες και του απάντησα στο ίδιο ύφος. Του είπα "κι εσύ είσαι κοντός, σ' αρέσει να σε λέω τάπα για να γελάω;". Ήταν μόνο της στιγμής όμως, μετά από λίγο το ξέχασα, ούτε του κράτησα κακία για αυτό που είπε. Γιατί κατάλαβα ότι αυτός ήταν ο χαζός που δεν μπορούσε να καταλάβει και να δει την ομορφιά που έβλεπα εγώ σε αυτό το άτομο, άσχετα από το πρόβλημα που είχε. Εγώ δεν έβλεπα έναν χαζό, εγώ έβλεπα έναν χαρούμενο άνθρωπο με χρυσή καρδιά και με χίλια αλλα προτερήματα, άρα τι σημασία είχε η γνώμη ενός άσχετου;
Ο άλλος λοιπόν που θα δει σε σένα μόνο τη σχιζοφρένεια και τίποτα άλλο, αυτός χάνει! Γιατί εσύ, δεν είσαι μόνο η ασθένεια σου, έχεις ένα σωρό άλλα υπέροχα πράγματα μέσα σου όπως όλοι μας κι εσύ το ξέρεις και οφείλεις να το ξέρεις αυτό καλύτερα από όλους. Είναι δική του αδυναμία το ότι δεν μπορεί να δει τα υπόλοιπα, εσύ όμως δεν πρέπει να τα ξεχνάς.

[Deleted240217a]

Πολύ ωραία τα λες Elisabet, μπράβο! Σε συγχαίρω γιατί με άγγιξες. Έχεις δίκιο ότι θυμώνω και μου παίρνουν ενέργεια και δύναμη.. Δυστυχώς έτσι είναι........Το παράδειγμα που έφερες στο τέλος είναι το πως έβλεπα εγώ τα πράγματα όταν ήμουν παιδί, τι μου θύμισες τώρα που λένε.......Όντως έτσι αντιμετώπιζα τους ανθρώπους απλά αντι να παίρνω δύναμη με έπαιρνε από κάτω, έλεγα να αυτός είναι χαζός πχ όπως είπες και εσύ που δεν βλέπει την ομορφιά του χαρακτήρα μου, αλλά θύμωνα και τα έβαζα με τον εαυτό μου νομίζω. Ίσως και τώρα υποσυνείδητα να τα κάνω αυτά, δεν ξέρω.

[maus]

οπως λενε για τους σχιζο, υπερερμηνευεις τους αλλους και επικεντρωνεσαι σε αυτους.

επικεντρωσου στον εαυτο σου περισσοτερο και κανε παρεα με καλυτερα ατομα.

καλα εκανες να γραψεις αυτο το νημα, υπαρχε και ειδικο site για το στιγμα το http://www.openthedoors.com/

αμα ειναι γραψε και εκει περα και γραψε ενα αρθρο με τις εμπειριες σου κλπ αλλα μη αντιπαρατθεσαι καθε μερα με τον καθε τυχοντα, τον εαυτο σου βλαπτεις.

οπως και να το κανουμε ειμαστε σε μειονεκτικη θεση, οπως και παρα πολλοι αλλοι για αλλους λογους π.χ. ναρκωμανεις, με αϊντς, πρωην φυλακισμενοι μεχρι πριν λιγα χρονια στιγματιζαν και οσους ειχαν καρκινο.

αμα προσπαθησεις να αλλαξεις ολους θα καψεις φλαντζες.

γραψε καλυτερα αρθρα κλπ. να τα δει ο κοσμος, ετσι μονο. κανε ενα blog στα ελληνικα.

το κακο ειναι οτι εχεις καλη μνημη και δε ξεχνας το κακο που σου εκαναν.

[elisabet]

Πολύ ωραία τα λες Elisabet, μπράβο! Σε συγχαίρω γιατί με άγγιξες. Έχεις δίκιο ότι θυμώνω και μου παίρνουν ενέργεια και δύναμη.. Δυστυχώς έτσι είναι........Το παράδειγμα που έφερες στο τέλος είναι το πως έβλεπα εγώ τα πράγματα όταν ήμουν παιδί, τι μου θύμισες τώρα που λένε.......Όντως έτσι αντιμετώπιζα τους ανθρώπους απλά αντι να παίρνω δύναμη με έπαιρνε από κάτω, έλεγα να αυτός είναι χαζός πχ όπως είπες και εσύ που δεν βλέπει την ομορφιά του χαρακτήρα μου, αλλά θύμωνα και τα έβαζα με τον εαυτό μου νομίζω. Ίσως και τώρα υποσυνείδητα να τα κάνω αυτά, δεν ξέρω.

Καλή μου έχεις μια ασθένεια που δεν την διάλεξες, κανείς δεν τις αγοράζει τις αρρώστιες, ούτε ξέρει κανεις μας τι θα μας ξημερώσει αύριο, όλοι υγιείς θέλουμε να είμαστε αλλά είμαστε άνθρωποι κι αρρωσταίνουμε κιόλας, όλα στο πρόγραμμα είναι. Δεν είμαστε οι αρρώστιες μας όμως, ούτε τα κιλά μας, ούτε το χρώμα του δέρματος μας, ούτε τίποτα από όλα αυτά. Αυτά είναι απλώς βλακείες που έχουμε βρει για να λέμε τάχα πως διαφέρουμε.
Στο βάθος όλοι το ίδιο ψάχνουμε... στιγμές ευτυχίας και για άλλους ο δρόμος είναι πιο εύκολος ή μοιαζει εύκολος, για άλλους πιο δύσκολος. Δέξου τον εαυτό σου όπως είναι λοιπόν, επικεντρώσου στα θετικά σου και θα δεις πως μόλις αρχίσεις και το βλέπεις λίγο έτσι, σιγά σιγά ούτε που θα σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι, μόνο τα θετικά θα ακους, τα υπόλοιπα δεν θα μπορούν να σε αγγίξουν.
Καλή συνέχεια σου εύχομαι και ευχαριστώ για την κουβέντα :)

[Έρις]

Παιδία, έχω διαβάσει όλη τη συζήτηση (κάπου είπα και εγώ την απόψη μου) και πραγματικά μου αρέσει που όλοι προσπαθείτε να βοηθήσετε την sad. Θα ξαναπώ ότι δεν έχω εμπειρία από την συγκεκριμένη διαταραχή παραμόνο ότι έχω διαβάσει κι έχω συζητήσει με τον ψυχίατρο μου.
Θέλω, ωστόσο, να πω πως sad, σε καταλαβαίνω κι ας μην είμαι στη θέση σου. Στο είπα είδη ότι είσαι δυνατή και καταβάθος το ξέρεις γιατί τόσα χρόνια παλεύεις και είσαι εδώ μαζί μας συνεχίζοντας τον προσωπικό σου αγώνα. Νιώθω το θυμό σου και την οργή σου μέσα από τα λόγια σου, μου φαίνεται λογικό να νιώθεις έτσι, αν έχεις βιώσει σε τόσο μεγάλο βαθμό την απόρριψη. Μην αφήσεις όμως τα άσχημα συναισθήματα να σε "φάνε' και να σε "χαλάσουν". Έχω διαβάσει και τα post σου περί εμπιστοσύνης... Είναι φανερό πως χρειάζεσαι στήριξη και αγάπη κοινώς συναισθηματική ανατροφοδότηση. Αγάπησε εσύ τον εαυτό σου... ξέρω ότι δεν αρκεί αυτό... σε αυτό ίσως μοιάζουμε λίγο... Όμως εσύ έχεις αποδείξει στον εαυτό σου ότι αξίζεις και ότι είσαι δυνατή, έχεις ρόλο στην κοινωνία, όπως έχεις ρόλο και σε αυτό το forum... τόσοι άνθρωποι και σπεύδουν να σε βοηθήσουν, να σε καταλάβουν και να συμφωνήσουν μαζί σου, να σαι σίγουρη ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι κι έξω.