περι φιλιας

[loca]

Ο φιλος , στην αναγκη φαινεται .......

ο πατερας μου ελεγε οτι οι φιλοι και στη χαρα φαινονται αν δε ζηλευουν με τη χαρα σου

[Έρις]

Οι πραγματικοί φίλοι φαίνονται στην ανάγκη αλλά και στη χαρά! Φανταστείτε μία φιλία στην οποία ο ένας δεν χαίρεται με τη χαρά του άλλου. Ποιος άνθρωπος δεν νιώθει ικανοποίηση και χαρά, όταν ο φίλος προχωράει μπροστά κι είναι ευτυχισμένος;

[loca]

Οι πραγματικοί φίλοι φαίνονται στην ανάγκη αλλά και στη χαρά! Φανταστείτε μία φιλία στην οποία ο ένας δεν χαίρεται με τη χαρά του άλλου. Ποιος άνθρωπος δεν νιώθει ικανοποίηση και χαρά, όταν ο φίλος προχωράει μπροστά κι είναι ευτυχισμένος;

οι ζηλιαρηδες

[cdeleted29517]

Αυτο τοχεις σε μεγαλο βαθμο , bravo , σπανιο .....

Η οι άλλοι το χουν σε μικρό βαθμό, γενικότερα δεν ακούν οι άνθρωποι...φαίνεται από τον τρόπο που συζητάνε.....ή θα μιλάνε ή θα προσπαθούν να σε διακόψουν για να μιλήσουν /διορθώσουν ή ακούν τα μισά σκεπτόμενοι τι θα πουν μετά......ε άκου και μετά μίλα....απλά πράγματα .....

[Macgyver]

Η οι άλλοι το χουν σε μικρό βαθμό, γενικότερα δεν ακούν οι άνθρωποι...φαίνεται από τον τρόπο που συζητάνε.....ή θα μιλάνε ή θα προσπαθούν να σε διακόψουν για να μιλήσουν /διορθώσουν ή ακούν τα μισά σκεπτόμενοι τι θα πουν μετά......ε άκου και μετά μίλα....απλά πράγματα .....

Μα ο καθενας θελει να μιλαει , δυσκολο να κανεις καποιον να σωπασει !!! σπανια να βρεις καλο ακροατη ..................ξερεις ποιους ανθρωπους αποκαλουμε ' ενδιαφεροντες ' ? αυτους που λενε ενδιαφεροντα πραματα ? οοοοοοχι , αυτους που ειναι καλοι ακροατες ......

[tzo1]

Δηλαδή, εγώ που είμαι ευαίσθητη (πάνω από το μέσο όρο), καταθλιπτική και δένομαι πολύ με όσους νιώθω ασφαλής (σε σημείο να έχω συναισθηματική εξάρτηση), δεν αξίξω τους φίλους που έχω; Ούτε να κάνω καινουργιούς; Φαινομενικά, ανήκω στους αδύναμους, σ αυτούς που δεν θα στηριχτείς, γιατί φοβάσαι ότι δεν ασχοληθούν κι ότι η "αδυναμία" τους, τους κάνει εγωκεντρικούς. Ποιό είναι το πρωτόκολλο σε αυτές τις περιπτώσεις; Η μοναξιά; ...Δεν αντιτίθεμαι στις απόψεις σας, απλώς επειδή ακριβώς βρίσκομαι σε αυτή τη φάση της προσωπικής μου προσπάθειας και αναζήτησης, σκέφτομαι πολύ έντονα τον τελευταίο καιρό, ότι η λύση βρίσκεται στην απομόνωση. Δεν θέλω να είμαι βάρος σε κανέναν. Η σκέψη μου και η στάση μου δεν είναι μονόπλευρη, αντιθέτως δεν με κάνει να νιώθω καλύτερα να ασχολούνται όλοι με τα δικά μου "θέματα". Έχω κι εγώ την ανάγκη να είμαι εκεί, δίπλα σε όσους αγαπώ, να τους στηρίξω, να τους βοηθήσω κι αν δεν μπορώ τίποτε από αυτά, τουλάχιστον να τους ακούσω.

θα κανεις , αλλα ατομα με αναλογα ψυχολογικα θεματα η ΄΄σωτηρες΄΄ . το βασικο ειναι να λυνουμε τα θεματα μας πρωτα , μετα να κανουμε υγιεις σχεσεις με τα σωστα ατομα. υπαρχουν πολλα ειδη φιλιας , η νοσηρη φιλια ειναι αυτη που συνδεει νοσηρα ατομα

[Macgyver]

θα κανεις , αλλα ατομα με αναλογα ψυχολογικα θεματα η ΄΄σωτηρες΄΄ . το βασικο ειναι να λυνουμε τα θεματα μας πρωτα , μετα να κανουμε υγιεις σχεσεις με τα σωστα ατομα. υπαρχουν πολλα ειδη φιλιας , η νοσηρη φιλια ειναι αυτη που συνδεει νοσηρα ατομα

Σωστη...............νοσηρα ατομα γεματος ο κοσμος , αλλα δεν το γνωριζουν......

[JohnyK33]

Δυστυχως στο θεμα φιλιας,δεν τα εχω καταφερει ουτε γω,απο χρονια σχολειου,σχολης και επειτα,λιγα πραγματα.Απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου,απο μικρος,ποτε δεν ειχα την ευκολια στη δημιουργια φιλιας,μακροχρονιας,η εστω προσκαιρης,δηλαδη ενω ηθελα και ενιωθα την αναγκη να ειμαι μελος μιας παρεας που θα κανουμε πραγματα μαζι,θα ταιριαζουμε σε 3-4 πραγματα,τις περισσοτερες φορες,περιμενα ποτε θα μου πουν οι αλλοι να παω μαζι τους,κατι που δεν γινοταν σχεδον ποτε δηλαδη στο τελος και εμενα μονος,απογοητευμενος και σκεπτομενος αν κανω καποιο λαθος η απλα δεν με γουσταρουν χωρις να εχω κανει κατι κακο η να εχω πει κατι κακο για καποιον.

Αυτο μου προκαλεσε σε καποιο βαθμο να πω απο ενα σημειο και μετα,οκ,αφου υπαρχει αδιαφορια απο την αλλη πλευρα,ας το παρω αποφαση οτι θα πορευτω μονος μου και οτι βγει στην πορεια,τελικα αυτο δεν μου προσφερε κατι,καθως τα χρονια περνουσαν,παρεμενα χωρις φιλους η σχεσεις, φαινομουν ενας τυπος βαρετος,χωρις ουσιαστικα ενδιαφεροντα,ντροπαλος,αβγ αλτος που δεν μπορουσε να ειναι ελκυστικος για κανεναν.Eνω δηλαδη αλλοι προχωρουσαν στην καθημερινοτητα τους,ναι μεν εχαναν καποιους φιλους για διαφορους λογους,αλλα εκαναν νεους,εγω ειχα κολλησει στο ιδιο σημειο χωρις να ξερω πως να χειριστω αυτο το πραγμα,την ελλειψη φιλων.

[Macgyver]

Φιλια με τον περασμα ετων , σπανια εχω βιωσει, δεν υπαρχουν πραματικες φιλιες , κατ εμε , και ειμαι και δημοφιλης !!!! μεχρι ο κολλητος μου επι 40 χρονια , μεγκατελειψε, επειδη ειχε δικα του προβλματα , προσωπικα , νασχοληθει ....................τωρα αν αυτο δικαιολογει την αχαριστια του, μηχανακια τουχω χαρισει, λεφτα , ρουχα , τα παντα , αυτο ειναι αλλη ιστορια , παντως με απογοητευσε ......

[JohnyK33]

Ειναι συνηθισμενο οταν καποιος αντιμετωπιζει προσωπικα/οικογενειακα θεματα,θα απομακρυνθει σταδιακα η και μπορει ξαφνικα απο φιλους και παρεες,προσπαθωντας να κρυψει οσο το δυνατον καλυτερα αυτα.Απο εκει και περα,ειναι και τι βγαζεις προς τα εξω σαν ατομο για να εχεις μια αποδοχη η ενα ενδιαφερον που θα καταληξει σε φιλια.Εγω ειμαι κλειστος,εσωστρεφης,λιγομι λητος,ντροπαλος,ατολμος,δε� � εχω social media,τα εχω σβησει,χαρακτηριστικα που δεν βοηθανε,oταν εκπεμπεις ανασφαλεια,μιζερια,αρνητικ οτητα,αυτο,ειδικα στις γυναικες,γινεται αμεσα αντιληπτο,οποτε σε προσπερνανε και δεν ασχολουνται καν.

Kολλαω,σκαλωνω,νιωθω ανασφαλης να κανω κινησεις προσεγγισης καποιου ατομου που με ενδιαφερει,ειτε για φιλια ειτε για καποια ενδεχομενως σχεση.Kαι δεν μιλαω καν για μακροχρονιες φιλιες που μπορει να εχουν προκυψει απο φοιτητικα χρονια,απο περιβαλλον εργασιας,αλλα εστω για επιφανειακες με ημερομηνια ληξης.

[Macgyver]

Ειναι συνηθισμενο οταν καποιος αντιμετωπιζει προσωπικα/οικογενειακα θεματα,θα απομακρυνθει σταδιακα η και μπορει ξαφνικα απο φιλους και παρεες,προσπαθωντας να κρυψει οσο το δυνατον καλυτερα αυτα.Απο εκει και περα,ειναι και τι βγαζεις προς τα εξω σαν ατομο για να εχεις μια αποδοχη η ενα ενδιαφερον που θα καταληξει σε φιλια.Εγω ειμαι κλειστος,εσωστρεφης,λιγομι λητος,ντροπαλος,ατολμος,δε� � εχω social media,τα εχω σβησει,χαρακτηριστικα που δεν βοηθανε,oταν εκπεμπεις ανασφαλεια,μιζερια,αρνητικ οτητα,αυτο,ειδικα στις γυναικες,γινεται αμεσα αντιληπτο,οποτε σε προσπερνανε και δεν ασχολουντα.

Αλλο αυτο, κι αλλο η αχαριστια ........ουδεις πιο αγνωμων του ευεργετηθεντος , τοχω βιωσει........

[JohnyK33]

Απο μικρος δεν εχω φιλους,δεν μπορω να κανω ευκολα φιλους,βλεπω αλλους γυρω μου ποσο ευκολα μπορουν και κανουν γνωριμιες,η προσεγγιζουν κοσμο που δεν γνωριζουν καν,με ενα απλο γεια,τι κανεις,απο που εισαι,ποσο καιρο εχεις εδω,εγω κανω αυτο,δουλευω εκει,βγαινω εκει,μου αρεσει να πηγαινω εκει,δωσε fb,να βγουμε αν θες κλπ.Φοβαμαι να κανω κινησεις,γιατι προσπαθω να κρυψω πραγματα που δεν θελω οι αλλοι να ξερουν σε περιπτωση που τους ανοιχτω,πχ οτι δεν ειμαι περπατημενος η εμπειρος στις σχεσεις,στα γυρισματα και θα φανω αβγαλτος, η απειρος.

Mε μπλοκαρουν και με σκαλωνουν λοιπον διαφορες τετοιες ανασφαλειες,που με δυσκολευουν αρκετα,ειμαι σε νηπιακο σταδιο ακομη στο κομματι της επικοινωνιας και της κοινωνικοποιησης,οταν ερχεται ενας υπευθυνος σου στη δουλεια να σου μιλησει και εσυ αλλαζεις το βλεμα σου αλλου η σκυβεις το κεφαλι κοιτωντας κατω,σημαινει αισθηματα κατωτεροτητας,βασικη ελλειψη αυτοεκτιμησης/αυτοπεποιηθησης,δεν ειναι καθολου ευκολο αυτο,ουτε αντιμετωπιζετα με εκθεση στον φοβο.

[JohnyK33]

Bασικα,δεν μπορω να κανω φιλους και για εναν ακομα λογο,γιατι δεν θελω μεσω αυτου να αποκαλυφθουν πραγματα με τα οποια θα ντροπιαστω προς αυτους και θα νιωσω αισθητα κατωτερος.Θα πρεπει να ανοιχτω και να μιλησω για πραγματα που δεν θελω.

[giorgos panou]

η φιλια ειναι πολυ σημαντικο σε κοινωνιες οπως η δικη μας, οργανωμενες σε πολεις και με τον πληθυσμο απολυτα εξαρτημενο απο την κεντρικη εξουσια, εννοω οτι δεν μπορει να εχει το περιβολη του, κι να κανει ανταλλαγες προιωντων, να εχει δικα του οποροκυπευτικα,κι ζωα ωστε να ζει αυτονομα.Αυτο το λεω διοτις η κοινωνικη ζωη σε τετοιες περιοχες κι εποχες μαλον, ειναι αλλου ειδους,απομακρεςσχεσεις με ξενους , εκει η οικογενεια παιζει το σημντικοτερο ρολο.Απεναντιας στις κοινωνιες που ζουμε τωρα,οι πιο πολλοι δλδ, εχουμε πιο πολυ ααγκη για παρεα εναν ξενο, καποιον οπου εμεις τον διαλεξαμαι,δεν μας το εβαλαν με το ζορι οπως τον ξαδελφο π.χ.Ευσι οταν καποιος σε εχει κι τον εχεις διαλεξει παει να πει οτι σου ταιριαζει ,συγουρα θα εχουμε καποια κοινα χαρακτηριστικα και γουστα με τον φιλο μας, μπορει να εισαι ιδια ομαδα, ιδια γουστα μουσικης ακομα και ιδια γουστα φαγητου διοτις αυτο κανει την φιλια, το να μπορεις να περνας ενα δυαστημα της ζωης σου με καποιον ανθρωπο που του αρεσει το ιδιο με εσενα εκεινη την στιγμη.Οι λογοι οπου καποιος μπορει να γινει φιλος μας ειναι επισης το να μπορουμε να συνενοηθουμαι μαζι του, να μας καταλαβαινει κι το ιδιο και εμεις, εαν ο αλλος λεει μπουρδες ,η βλακειες, η δεν μπορει να αντεξει την αντιθετη γνωμη τοτες κατα εμενα δεν κανει για φιλος.
Τα χαρακτηριστικα του φιλου νομιζω αλλαζουν ανα εποχη ζωης μας, προσωπικα αλλα στανταρ ειχα οταν ειμουν μικρος, παραδηγμα εαν ηταν αλλη ομαδα απο εμενα δεν τον ηθελα ουτε για γνωστο! θεορουσα οτι ηταν εχθρος!, η αργοτερα για πολητικους λογους παλυς εαν δεν ειχε ιδια ιδεολογια με εμενα νομιζα οτι θελει το κακο μου, οτι παλυς ηταν εχθρος, με αποτελεσμα να εχω βρεθει σε ασχημη θεση με ανθρωπους που τους εβλεπα φιλους αλλα τελικα ειχαν αντιθετη πολυτικη αποψη απο εμενα, προσπαθησα να τους αλλαξω την γνωμη,δεν το δεχτηκαν και εγιναν ατομα αντιπαθητικα για εμενα,διοτις νομιζα οτι ειτε θα εισαι φιλος μου, η αντε ας πουμε γνωστος και μακρινος φιλος ειτε θα εισουν εχθρος μου, οπου θα ηθελες το κακο μου και θα προσπαθουσα να σε καμω περα.Σαν μεγαλωσα ομως καταλαβα οτι τα κριτιρια ειναι αλλα για να κανεις φιλους, καταλβα οτι δεν εχουν να κανουν με εξωτερικα πραματα, με γουστα μονο σε ομαδες κι τετοια, αλλα το νοημα ειναι στην ψυχη του, στον εσωτερικο του κοσμο! και στο ποσο καλος ειναι .Το ιδιο βεβαια θα πρεπει να ειμαι κι εγω, ετσι λοιπον εγινα πρωτα εγω πολυ σωστος, εγινα ενας καταπληκτικα αγαθος και καλοψυχος ,τοσο πολυ ωστε να μπορω να το εω απετηση απο τους γρο μου.Πλεον λοιπον,εχω φιλους ακομα κι δεξιους! κι δν εχουμε προβλημα,εχω φιλους και αθεους! και μαλιστα περναμε καλα διοτις σαν διαφονουμε κανουμε ομορφες κουβεντες!

[JohnyK33]

Καποια στιγμη ειχα facebook,αρχες 2010,με καμια 50-60 "φιλους-γνωστους",θεωρουσα οτι ηταν πολυ λιγοι οταν αλλοι ειχαν 150-200,ειχα προβλημα με την εικονα μου,δλδ αν εγραφε καποιος ενα σχολιο,για μια φωτογραφια,με ενοχλουσε,δεν ανεβαζα ποτε τιποτε,εκτος της εικονας του προφιλ και ουσιαστικα ηταν ανενεργο απλα για να λεω οτι εχω facebook,οπως ηταν της μοδας τοτε,οταν πρωτοξεκινησε τα πρωτα χρονια.Tελικα το παρατησα,το εσβησα/διεγραψα και ουτε ενας απο αυτους τους 50-60,σημερα δεν υπαρχει στον περιγυρο μου,ως φιλος.

Δεν ειμαι ατομο που μου αρεσει να δειχνομαι,δεν βρισκω ενδιαφερον να ανεβαζω φωτογραφιες μου απο ταξιδια,διακοπες,προσωπικε ς στιγμες για να τις βλεπουν οι αλλοι και να κανουν λαικ η να σχολιαζουν,θετικα η αρνητικα,ειμαι εξω απο ολο αυτο,σε καποιους κανει εντυπωση και ισως με θεωρησουν συντηρητικο η οπισθοδρομικο,ομως ειλικρινα δεν με ενδιαφερει μια τετοια φαση,οπου θα κολλαω στο κινητο μου για να βλεπω ποσα λαικ μαζεψα η ποιος με σχολιασε.