αγχος ή καταθλιψη?

[menis_64]

μηπως μου φαινεται οτι νιωθεις οτι εισαι σε απογνωση γενικα? Και εγω πολλες φορες κατω απο την πιεση της σχολης και να μπορω να παρακολουθω τα μαθηματα που ηταν σε καθημερινη βαση, ενοιωθα οτι επρεπε να ειμαι μαστουρωμενος για να μπορω να ενταπεξερχομαι... τωρα παλι το ιδιο νιωθω με την δουλεια μου, οταν βρισκομαι εκει! βασικα, δεν μας εχεις μιλησει για εσενα, τι κανεις αυτην την περιοδο με τι ασχολεισαι, και γενικα πιο ειναι το προβλημα σου?

[akis1]

μηπως μου φαινεται οτι νιωθεις οτι εισαι σε απογνωση γενικα? Και εγω πολλες φορες κατω απο την πιεση της σχολης και να μπορω να παρακολουθω τα μαθηματα που ηταν σε καθημερινη βαση, ενοιωθα οτι επρεπε να ειμαι μαστουρωμενος για να μπορω να ενταπεξερχομαι... τωρα παλι το ιδιο νιωθω με την δουλεια μου, οταν βρισκομαι εκει! βασικα, δεν μας εχεις μιλησει για εσενα, τι κανεις αυτην την περιοδο με τι ασχολεισαι, και γενικα πιο ειναι το προβλημα σου?

φιλε μου το πρόβλημα που έχω έχει ξεκινήσει από τα 15 μου... υποφέρω από πολύ άγχος και κρίσης πανικού... όσο περνάγανε τα χρονια η κατάσταση γινότανε όλο και πιο σοβαρή .. οποτε καταλαβαίνεις το έψαχνα με γιατρούς και τελικά κατέληξα σε ψυχίατρο όπου εκεί που έγινε και διάγνωση ότι παρουσιάζω αγχώδεις διαταραχή με πολύ ελαφριά κατάθλιψη...

γενικά έχω τόσο πολύ άγχος κάθε μέρα σε σημείο που από το stress παρουσιάζω και διαφορα tik.. και οποτε μου συμβαίνει auto κλίνομε μέσα στο σπίτι... γιατί δεν αντέχω να ζω έτσι.... έχω φτάσει σε σημείο να νομίζω ότι θα τρελαθώ... ότι δεν θα γίνω ποτε καλά...! η διάθεση αλλάζει.. ξαφνικά μπορεί να έχω υπερβολική χαρά και ενέργεια και ξαφνικά μπορεί να ζαλίζομαι και να έχω αδυναμία να μην μπορώ να σταθώ όρθιος...!

αυτή την περίοδο δυστυχώς είμαι άνεργος...! ήμουνα σεφ σε ένα εστιατόριο αλλα τα παράτησα όλα γιατί δεν άντεχα άλλο να δουλεύω από το άγχος μου..

γενικά από πριν το καλοκαίρι ήμουνα παρα πολύ καλά μέχρι πρόσφατα δεν είχα τίποτα...! κάθε μέρα ήμουνα χαρούμενος είχα διάθεση να κάνω πράγματα... μα τώρα είμαι συνεχεια χαλια...

σήμερα με το που ήπια το xanax μόλις μου έκανε δράση μου έφερε τόση ενέργεια... τόση τρελα...! να φανταστείς ήμουνα με παρέα στο σπίτι και έλεγα συνεχεια αστεία...! ήμουνα λες και πήρα ecstasy... για κάποιο περίεργο λόγο όταν περνώ αυτό το χαπάκι έχω όρεξη να χορεύω από την τσίτα που με κάνει.. γιατί για κάποιο μαγικό λόγο διώχνει το άγχος και φέρνει υπερβολική τρελα..! παλιά μου έφερε υπνηλία τώρα εντελώς αντίθετα... τι να πω...

με πιάνει στιγμές κάτι να αισθάνομαι υπερβολική χαρά σε σημείο που μπορεί να βάζω τέρμα μουσική και να τραγουδάω... έτσι ξεσπάω από το άγχος... είναι μια περίεργη αίσθηση αυτό που αισθάνομαι.. νιώθω ένα γαργάλημα σε όλο το σώμα μου και μου δημιουργεί αυξημένα αντανακλαστικά και μυϊκή δύναμη... είναι παρόμοια με τα συμτώματα του συνδρόμου τις σεροτονίνης με λίγα λόγια...! αλλα δεν νομίζω να έχω κάτι τέτοιο... μου συμβαίνει αρκετό καιρό και σπάνιες στιγμές.. πραγματικά κοντεύω να τρελαθώ...

edit: αυτη τιν στιγμη εχω τρομερη νευρικοτιτα.. ενώ είμαι χαλαρός και νυστάζω ειμαι σε σημείο να θέλω να σηκωθώ από την καρεκλα και να αρχίσω να σπάω πράγματα...

[ioannis2]

Τι έχουμε πάθει...
Πολύ καλή ερώτηση...
Αναπάντητη θα μείνει πιστεύω...

Έχω γίνει φαρμακαποθήκη και πάλι καλά δεν είμαι...
Έχω καταντήσει να κουβαλάω σε κάθε τσάντα από ένα κουτί χάπια βαλεριάνες και στο πορτοφόλι ζαναξ και λεξοτανίλ...

Υπάρχουν μέρες που χωρίς λόγο το άγχος ξεπερνάει κάθε ανεκτό όριο και αν δεν πάρω μια βαλεριάνα να με ηρεμήσει τότε απλά παραλύω εντελώς...

Μπορεί να είμαι εκτός σπιτιού να περιμένω πχ λεωφορείο και απλά να κοιτάζω τα λεωφορεία να περνάνε...

Δυστυχώς τα αντικαταθληπτικά που κόβουν το άγχος και γενικά τα χημικά αγχολυτικά δεν βρίσκουν την αιτία που ποιος ξέρει ποια είναι απλά καταστέλουν σε απίστευτο βαθμό με αποτελεσμα όσο πιο καλά αγχολυτικά είναι τόσο πιο κατασταλτικά να είναι...

Έχω διαβάσει τα άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας καθώς και άρθρα συμβουλές και δε ξέρω γω τι.
Κάνω στο σύνολο 2 χρόνια ψυχοθεραπεία και 2 χρόνια φαρμακοθεραπεία...
Έχω αλλάξει όλα τα αντικαταθληπτικά...
Έχω αλλάξει διατροφή (αφαίρεσα ζάχαρη και καφείνη πάνω από 80% και τώρα για πρωί τσάι πίνω)...
Έχω αυξήσει φρούτα και σαλάτες και ξηρούς καρπούς κάνω γυμναστική 3-4 φορές την βδομάδα...

Και όμως...
Το άγχος είναι εκεί...
Πίσω από κάθε σκέψη...
Πίσω από κάθε πράξη...
Σαν ένα θρίλερ που περπατάω σε ένα μεγάλο σπίτι και πίσω από κάθε γωνία με περιμένει ο δολοφόνος...

Άπειρες φορές έχω σκεφτεί να παραιτηθώ από όλα και απλά να πεθάνω...

Αλλά το σίπραλεξ στο κομμάτι αυτο΄με κρατάει...

Πως στο καλό γίνεται να θέλω να ζήσω και να κάνω πράγματα (με το σίπραλεξ) αλλά ταυτόχρονα το άγχος να μη με αφήνει;;;;;;;;;;;;;

Κάτι άλλο εκτός από τα φάρμακα έχεις κάνει? Επειδή όπως μας τα λες οι σκέψεις ειναι εκει επι καθημερινής βάσης, οι πράξεις σου είναι απλα η συνεχεια των σκεψεων αυτών και τα φαρμακα τα αναφερεις ως τη λύση.
Το ζήτημα είναι τι άλλο κάνεις πέρα απ αυτα! Τι θες στη ζωη σου, τι θα θελες να κανεις στη ζωη σου, αυτα που επιθυμείς, αυτα που θα σε ευχαριστούσαν. Αν κανεις κατι προς αυτη την κατευθυνση τότε αυτη είναι η βελτίωση, η πρόοδος. Αλλιως έμπλεξες σε ένα κυκεώνα που λέγεται πρόβλημα - φάρμακα, κι αρα η απεξαρτηση απ αυτα δεν ειναι δυνατή. Τα φαρμακα ειναι απλα για να σε καταλαγιαζουν, να σε ηρεμουν ωστε να κανεις αυτα τα άλλα βηματα προς τα εμπρος, αυτα που θα σε ανεβασουν. Αυτο ειναι το ζητουμενο!

[koritsi83]

Με τα αντικαταθληπτικά δεν πίνεις...
Επίσης το λαδι κάναβης αν ανεβάζει και αυτό την σεροτονίνη τότε ίσως κάνεις σύνδρομο σεροτονίνης που έχει τέτοια κουλά συμπτώματα...

Me merika mporeis na pieis ligo.....me merika oxi .......gia to allo den kserw

[koritsi83]

φιλε μου το πρόβλημα που έχω έχει ξεκινήσει από τα 15 μου... υποφέρω από πολύ άγχος και κρίσης πανικού... όσο περνάγανε τα χρονια η κατάσταση γινότανε όλο και πιο σοβαρή .. οποτε καταλαβαίνεις το έψαχνα με γιατρούς και τελικά κατέληξα σε ψυχίατρο όπου εκεί που έγινε και διάγνωση ότι παρουσιάζω αγχώδεις διαταραχή με πολύ ελαφριά κατάθλιψη...

γενικά έχω τόσο πολύ άγχος κάθε μέρα σε σημείο που από το stress παρουσιάζω και διαφορα tik.. και οποτε μου συμβαίνει auto κλίνομε μέσα στο σπίτι... γιατί δεν αντέχω να ζω έτσι.... έχω φτάσει σε σημείο να νομίζω ότι θα τρελαθώ... ότι δεν θα γίνω ποτε καλά...! η διάθεση αλλάζει.. ξαφνικά μπορεί να έχω υπερβολική χαρά και ενέργεια και ξαφνικά μπορεί να ζαλίζομαι και να έχω αδυναμία να μην μπορώ να σταθώ όρθιος...!

αυτή την περίοδο δυστυχώς είμαι άνεργος...! ήμουνα σεφ σε ένα εστιατόριο αλλα τα παράτησα όλα γιατί δεν άντεχα άλλο να δουλεύω από το άγχος μου..

γενικά από πριν το καλοκαίρι ήμουνα παρα πολύ καλά μέχρι πρόσφατα δεν είχα τίποτα...! κάθε μέρα ήμουνα χαρούμενος είχα διάθεση να κάνω πράγματα... μα τώρα είμαι συνεχεια χαλια...

σήμερα με το που ήπια το xanax μόλις μου έκανε δράση μου έφερε τόση ενέργεια... τόση τρελα...! να φανταστείς ήμουνα με παρέα στο σπίτι και έλεγα συνεχεια αστεία...! ήμουνα λες και πήρα ecstasy... για κάποιο περίεργο λόγο όταν περνώ αυτό το χαπάκι έχω όρεξη να χορεύω από την τσίτα που με κάνει.. γιατί για κάποιο μαγικό λόγο διώχνει το άγχος και φέρνει υπερβολική τρελα..! παλιά μου έφερε υπνηλία τώρα εντελώς αντίθετα... τι να πω...

με πιάνει στιγμές κάτι να αισθάνομαι υπερβολική χαρά σε σημείο που μπορεί να βάζω τέρμα μουσική και να τραγουδάω... έτσι ξεσπάω από το άγχος... είναι μια περίεργη αίσθηση αυτό που αισθάνομαι.. νιώθω ένα γαργάλημα σε όλο το σώμα μου και μου δημιουργεί αυξημένα αντανακλαστικά και μυϊκή δύναμη... είναι παρόμοια με τα συμτώματα του συνδρόμου τις σεροτονίνης με λίγα λόγια...! αλλα δεν νομίζω να έχω κάτι τέτοιο... μου συμβαίνει αρκετό καιρό και σπάνιες στιγμές.. πραγματικά κοντεύω να τρελαθώ...

edit: αυτη τιν στιγμη εχω τρομερη νευρικοτιτα.. ενώ είμαι χαλαρός και νυστάζω ειμαι σε σημείο να θέλω να σηκωθώ από την καρεκλα και να αρχίσω να σπάω πράγματα...

Xairome pou to akouw auto oti se bohthise to xanax.

[ioannis2]

Περίεργο, είχα την εντύπωση ότι το ζαναξ προκαλεί μόνο υπνηλία και αμα φυγει η υπνηλία εισαι ένα απ τα ίδια. Απλά η υπνηλία σου διωξε την ενταση στα συναισθηματα, τη φόρτιση, το άγχος, το στρες.

[anxious4ever]

Ο Παναγιωτης ειναι εξαιρετικος γνωστης του αντικειμενου , κανεις δεν μπορει νασ γελασειμαζι του ,μονο κανας ηλιθιος ...

χαχαχαχ ! σωστοοοοος!!! ευγε μακ!

[akis1]

παιδιά σήμερα ακόμα χειρότερα....!!!

διάθεση σαν άρρωστος... περπατάω αργά... δεν έχω όρεξη ούτε να φάω... η ζαλάδες και η κεφαλαλγίες εκεί δεν λέει να φύγουνε.. και δεν με νοιάζει τίποτα πλέον.. νιώθω σαν πεθαμένος..... νομίζω πως η κατάθλιψη με χτύπησε για τα καλά αυτή την φορα...!

δεν αντέχω άλλο αυτή την ζωή... εκεί που ήμουνα δυνατός και ήμουνα κάθε μέρα χαρούμενος γιατί τέτοια υποτροπη ξαφνικά? υποφέρω....

εγώ αυτό που μπορώ να καταλάβω στον ευατό μου είναι αγχώδης κατάθλιψη...

σε συνδυασμό με αρωστοφοβια...

δεν ξέρω αν έχω κάτι σοβαρό η αλήθεια είναι... σκέφτομαι τα χειρότερα...

ο ψυχιατρος τωρα να μου λέει και αυτός έχεις πολύ άγχος... έλα ok χάρηκα.. το ξέρω... λύση όμως δεν ύπαρxει... αυτό που μου λέει τώρα να κάνω καθημερινά είναι στεντόν ενέσιμη μαζί με xanax... δηλαδή έλεος....

και μου έγραψε και ritalin για να κόψω το αντικαταθλιπτικό...! εγώ θα μείνω μακριά από όλα αυτά... κουράστηκα πια με αυτές τις μαλακίες...

[menis_64]

εισαι σιγουρος Ακη1 οτι εισαι στην σωστη κατευθυνση? μου φαινεται λιγο περιεργο να σου εδωσε ο γιατρος σου ριταλινι για να κοψεις το αντικαταθλιπτικο....!! Μηπως, περα απο ζαναξ και σιπραλεξ, θα επρεπε να εχεις καποια αλλη κατευθυνση?

[iwannaaa]

Τι έχουμε πάθει...
Πολύ καλή ερώτηση...
Αναπάντητη θα μείνει πιστεύω...

Έχω γίνει φαρμακαποθήκη και πάλι καλά δεν είμαι...
Έχω καταντήσει να κουβαλάω σε κάθε τσάντα από ένα κουτί χάπια βαλεριάνες και στο πορτοφόλι ζαναξ και λεξοτανίλ...

Υπάρχουν μέρες που χωρίς λόγο το άγχος ξεπερνάει κάθε ανεκτό όριο και αν δεν πάρω μια βαλεριάνα να με ηρεμήσει τότε απλά παραλύω εντελώς...

Μπορεί να είμαι εκτός σπιτιού να περιμένω πχ λεωφορείο και απλά να κοιτάζω τα λεωφορεία να περνάνε...

Δυστυχώς τα αντικαταθληπτικά που κόβουν το άγχος και γενικά τα χημικά αγχολυτικά δεν βρίσκουν την αιτία που ποιος ξέρει ποια είναι απλά καταστέλουν σε απίστευτο βαθμό με αποτελεσμα όσο πιο καλά αγχολυτικά είναι τόσο πιο κατασταλτικά να είναι...

Έχω διαβάσει τα άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας καθώς και άρθρα συμβουλές και δε ξέρω γω τι.
Κάνω στο σύνολο 2 χρόνια ψυχοθεραπεία και 2 χρόνια φαρμακοθεραπεία...
Έχω αλλάξει όλα τα αντικαταθληπτικά...
Έχω αλλάξει διατροφή (αφαίρεσα ζάχαρη και καφείνη πάνω από 80% και τώρα για πρωί τσάι πίνω)...
Έχω αυξήσει φρούτα και σαλάτες και ξηρούς καρπούς κάνω γυμναστική 3-4 φορές την βδομάδα...

Και όμως...
Το άγχος είναι εκεί...
Πίσω από κάθε σκέψη...
Πίσω από κάθε πράξη...
Σαν ένα θρίλερ που περπατάω σε ένα μεγάλο σπίτι και πίσω από κάθε γωνία με περιμένει ο δολοφόνος...

Άπειρες φορές έχω σκεφτεί να παραιτηθώ από όλα και απλά να πεθάνω...

Αλλά το σίπραλεξ στο κομμάτι αυτο΄με κρατάει...

Πως στο καλό γίνεται να θέλω να ζήσω και να κάνω πράγματα (με το σίπραλεξ) αλλά ταυτόχρονα το άγχος να μη με αφήνει;;;;;;;;;;;;;

Σε νοιωθω απολυτα.και ειμαι 17 χρονων! Τι θα γινει αργοτερα?

Τι έχουμε πάθει...
Πολύ καλή ερώτηση...
Αναπάντητη θα μείνει πιστεύω...

Έχω γίνει φαρμακαποθήκη και πάλι καλά δεν είμαι...
Έχω καταντήσει να κουβαλάω σε κάθε τσάντα από ένα κουτί χάπια βαλεριάνες και στο πορτοφόλι ζαναξ και λεξοτανίλ...

Υπάρχουν μέρες που χωρίς λόγο το άγχος ξεπερνάει κάθε ανεκτό όριο και αν δεν πάρω μια βαλεριάνα να με ηρεμήσει τότε απλά παραλύω εντελώς...

Μπορεί να είμαι εκτός σπιτιού να περιμένω πχ λεωφορείο και απλά να κοιτάζω τα λεωφορεία να περνάνε...

Δυστυχώς τα αντικαταθληπτικά που κόβουν το άγχος και γενικά τα χημικά αγχολυτικά δεν βρίσκουν την αιτία που ποιος ξέρει ποια είναι απλά καταστέλουν σε απίστευτο βαθμό με αποτελεσμα όσο πιο καλά αγχολυτικά είναι τόσο πιο κατασταλτικά να είναι...

Έχω διαβάσει τα άπειρα βιβλία αυτοβοήθειας καθώς και άρθρα συμβουλές και δε ξέρω γω τι.
Κάνω στο σύνολο 2 χρόνια ψυχοθεραπεία και 2 χρόνια φαρμακοθεραπεία...
Έχω αλλάξει όλα τα αντικαταθληπτικά...
Έχω αλλάξει διατροφή (αφαίρεσα ζάχαρη και καφείνη πάνω από 80% και τώρα για πρωί τσάι πίνω)...
Έχω αυξήσει φρούτα και σαλάτες και ξηρούς καρπούς κάνω γυμναστική 3-4 φορές την βδομάδα...

Και όμως...
Το άγχος είναι εκεί...
Πίσω από κάθε σκέψη...
Πίσω από κάθε πράξη...
Σαν ένα θρίλερ που περπατάω σε ένα μεγάλο σπίτι και πίσω από κάθε γωνία με περιμένει ο δολοφόνος...

Άπειρες φορές έχω σκεφτεί να παραιτηθώ από όλα και απλά να πεθάνω...

Αλλά το σίπραλεξ στο κομμάτι αυτο΄με κρατάει...

Πως στο καλό γίνεται να θέλω να ζήσω και να κάνω πράγματα (με το σίπραλεξ) αλλά ταυτόχρονα το άγχος να μη με αφήνει;;;;;;;;;;;;;

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[maria4]

Σε νοιωθω απολυτα.και ειμαι 17 χρονων! Τι θα γινει αργοτερα?



Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

17 ? πο κι εσυ απο νωρις στα βασανα...
δε ξερω ρε παιδια κι εγω τι να πω....σαν να παιζει κτ αλλο περα απο εμας..

συμφωνω κ εγω με το Παναγιωτη...σας νιωθω οσο δε παει
υπομονη τι να πω.....
ειμαστε αρκετοι τελικα....και να πω οτι δε κανουμε και ψυχοθεραπεια;;; δε προσπαθουμε;;