τι θα θελατε?

[cdeleted29517]

παντα προς μαγισσα εφερνες cube ,λογικο επομενο ;p

Κοίτα μην σε μεταμορφώσω σε γουρούνι σαν την Κίρκη , του φέρνεις κιόλας ,κανείς δεν θα καταλάβει την διαφορά χαχαχ

[nick190813]

Κοίτα μην σε μεταμορφώσω σε γουρούνι σαν την Κίρκη , του φέρνεις κιόλας ,κανείς δεν θα καταλάβει την διαφορά χαχαχ

oooo μπηχτη το κιουμπακι.....

βγαλε τα βιτσια σου κιουμπ ...ξερουμε οτι εχεις πολλα

[Κύκνος]

Εγώ θα ζητούσα έναν σύντροφο που να με αγαπάει...

[nick190813]

Εγώ θα ζητούσα έναν σύντροφο που να με αγαπάει...

αυτο μπορεις να το πετυχεις και τωρα κυκνε

[Κύκνος]

αυτο μπορεις να το πετυχεις και τωρα κυκνε

Βρίσκεις; Πιστεύεις ότι υπάρχει αγάπη στις μέρες μας;

Βέβαια υπάρχει και το πρακτικό κομμάτι του να τύχει να γνωρίσω κάποιον και να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον...

[nick190813]

Βρίσκεις; Πιστεύεις ότι υπάρχει αγάπη στις μέρες μας;

Βέβαια υπάρχει και το πρακτικό κομμάτι του να τύχει να γνωρίσω κάποιον και να υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον...

και βεβαια υπαρχει κυκνε..ενοειται...

ε αμα δεν υπαρχει αμοιβαιο πας στον επομενο

[elis]

Αγάπη υπάρχει αμοιβαία δεν είναι συνήθως αυτός που αγαπάει είναι το χαιβανι κι ο άλλος το εκμεταλλεύεται

[Natalia_sups]

Δεν υπαρχει αγαπη, οχι οπως την εννοει οποιος την αποζητα/οταν την αποζητα. Αυτο ειναι διψα να τραφει το "παιδι" μεσα μας. Γενικα ανθρωπινες αναγκες παντος ειδους. Και τραβολογαει μια ολοκληρη παραφιλολογια πισω της που γαμαει ψυχολογιες και ψυχολογιες.
Ισως απλα υπαρχει εκει που δεν την αναγνωριζουμε καν με σκεψεις και λεξεις σε πιο απλα καθημερινα πραγματα. Επισης ειναι αληθινη μεσα σε συγκεκριμενες στιγμες στο χρονο, η θα μπορουσαμε να πουμε οτι ειναι και εκτος χρονου. Υπαρχει τις σπανιες εκεινες στιγμες που καταφερνεις απλα να "εισαι" παρων στο παρον σου, στο βιωμα σου. Ετσι νομιζω, τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο.
Εκτος αν μιλαμε για αυταγάπη. Αυτο νομιζω ειναι σημαντικο να επιτευχθει. Πιστευω ειναι σπανιο ακομα και σε εγωιστες, δεν ειναι καθολου το ιδιο.

Εγω τελοσπαντων θα ζητουσα το ιδιο με τον serios, για αλλη μια φορα ξερει τι λεει.
Επισης νικ πιο ρεαλιστικο μου φαινεται να βρεθει καποτε τεχνολογια για να ειναι οι ανθρωποι αορατοι η να διαβαζουν σκεψεις παρα το να παψει να τους απασχολει το θεμα που εθεσε ο serios...αυτο υπηρχε υπαρχει και θα υπαρχει σε γενιες και γενιες.

[Natalia_sups]

Αγάπη υπάρχει αμοιβαία δεν είναι συνήθως αυτός που αγαπάει είναι το χαιβανι κι ο άλλος το εκμεταλλεύεται

Καμια φορα και το να αφήσεις το "χαιβανι" οπως το αποκαλεις (που δεν ειναι), δειχνει σαν πραξη περισσοτερη αγαπη μεσα στο βιωμα της στιγμης απο το να εισαι μαζι του και να μην ειστε ευτυχισμενοι.

[nick190813]

Δεν υπαρχει αγαπη, οχι οπως την εννοει οποιος την αποζητα/οταν την αποζητα. Αυτο ειναι διψα να τραφει το "παιδι" μεσα μας. Γενικα ανθρωπινες αναγκες παντος ειδους. Και τραβολογαει μια ολοκληρη παραφιλολογια πισω της που γαμαει ψυχολογιες και ψυχολογιες.
Ισως απλα υπαρχει εκει που δεν την αναγνωριζουμε καν με σκεψεις και λεξεις σε πιο απλα καθημερινα πραγματα. Επισης ειναι αληθινη μεσα σε συγκεκριμενες στιγμες στο χρονο, η θα μπορουσαμε να πουμε οτι ειναι και εκτος χρονου. Υπαρχει τις σπανιες εκεινες στιγμες που καταφερνεις απλα να "εισαι" παρων στο παρον σου, στο βιωμα σου. Ετσι νομιζω, τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο.
Εκτος αν μιλαμε για αυταγάπη. Αυτο νομιζω ειναι σημαντικο να επιτευχθει. Πιστευω ειναι σπανιο ακομα και σε εγωιστες, δεν ειναι καθολου το ιδιο.

Εγω τελοσπαντων θα ζητουσα το ιδιο με τον serios, για αλλη μια φορα ξερει τι λεει.
Επισης νικ πιο ρεαλιστικο μου φαινεται να βρεθει καποτε τεχνολογια για να ειναι οι ανθρωποι αορατοι η να διαβαζουν σκεψεις παρα το να παψει να τους απασχολει το θεμα που εθεσε ο serios...αυτο υπηρχε υπαρχει και θα υπαρχει σε γενιες και γενιες.

σωστο και αυτο να τα εχεις καλα με τον εαυτο σου....αλλα μπορεις να το καταφερεις.......ετσι πιστευω....δεν ειναι κατι ακατορθωτο ακομα και εαν εχεις σκληρα βιωματα και κακο περιβαλλον ...ειναι κατι αναστρεψιμο θα ελεγα....που με αρκετη προσπαθεια το καταφερνεις...

οσο για τα αλλα δεν νομιζω να βρεθει ποτε τετοια τεχνολογια......ισως καποια στιγμη να υπαρχει μια κασμα π σ κανει αορατο αυτο ναι αρκετα ρεαλιστικο ακουγεται....

[PositiveWave]

Δεν υπαρχει αγαπη, οχι οπως την εννοει οποιος την αποζητα/οταν την αποζητα. Αυτο ειναι διψα να τραφει το "παιδι" μεσα μας. Γενικα ανθρωπινες αναγκες παντος ειδους. Και τραβολογαει μια ολοκληρη παραφιλολογια πισω της που γαμαει ψυχολογιες και ψυχολογιες.
Ισως απλα υπαρχει εκει που δεν την αναγνωριζουμε καν με σκεψεις και λεξεις σε πιο απλα καθημερινα πραγματα. Επισης ειναι αληθινη μεσα σε συγκεκριμενες στιγμες στο χρονο, η θα μπορουσαμε να πουμε οτι ειναι και εκτος χρονου. Υπαρχει τις σπανιες εκεινες στιγμες που καταφερνεις απλα να "εισαι" παρων στο παρον σου, στο βιωμα σου. Ετσι νομιζω, τιποτα περισσοτερο τιποτα λιγοτερο.
Εκτος αν μιλαμε για αυταγάπη. Αυτο νομιζω ειναι σημαντικο να επιτευχθει. Πιστευω ειναι σπανιο ακομα και σε εγωιστες, δεν ειναι καθολου το ιδιο.

Εγω τελοσπαντων θα ζητουσα το ιδιο με τον serios, για αλλη μια φορα ξερει τι λεει.
Επισης νικ πιο ρεαλιστικο μου φαινεται να βρεθει καποτε τεχνολογια για να ειναι οι ανθρωποι αορατοι η να διαβαζουν σκεψεις παρα το να παψει να τους απασχολει το θεμα που εθεσε ο serios...αυτο υπηρχε υπαρχει και θα υπαρχει σε γενιες και γενιες.

Η αγάπη είναι ωραία. Διαρκεί δηλαδή στιγμιαία.
Αυτό όμως είναι άκρως εθιστικό... Δεν σου φτάνει το λίγο. Θες το πολύ.
Γι' αυτό και οι υπερβολές διαστρεβλώνουν τα νοήματα. Φτιάχνουμε ιστοριούλες, που δεν έχουν τελευταία σελίδα. Όμως, να που η πραγματικότητα έρχεται και βάζει τέλος στα όνειρά μας. Και μας κάνει κουρέλια (ωχ, οπως ήμουν πριν λίγο καιρό!).
Οι άνθρωποι θέλουμε επιβεβαίωση, αποδοχή. Και όταν αυτή έρχεται από ένα πρόσωπο που μας ενδιαφέρει, μας κάνει ακόμη καλύτερα.
Όπως και να' χει, πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για αυτό το συναίσθημα.
Σημασία έχει αυτό το συναίσθημα, να το εξωτερικεύουμε, όσο μπορούμε και όταν μας δίνεται η ευκαιρία.
Τουλάχιστον δεν θα μετανιώσουμε!

[elis]

Το αόρατος το έχω δει σε βίντεο πολεμική τεχνολογία που έχουν οι αμερικάνοι γίνεται τώρα όχι να γίνεις πνεύμα οπωσ φανταζεστε αόρατος δε σε βλέπουν οι άλλοι φαντάζομαι θα μπορούν να διαβάσουν κ σκέψεις

[elis]

Επίσης εγώ δηλώνω ότι ο έρωτα η αγάπη κι όλα αυτά είναι τα ναρκωτικά μου όταν ερωτεύομαι τώρα που έχω ψύχωση το κεφάλι μου πάει να σπάσει από τις χημειεσ κ δε με πιάνει κανένα φάρμακο

[Natalia_sups]

Η αγάπη είναι ωραία. Διαρκεί δηλαδή στιγμιαία.
Αυτό όμως είναι άκρως εθιστικό... Δεν σου φτάνει το λίγο. Θες το πολύ.
Γι' αυτό και οι υπερβολές διαστρεβλώνουν τα νοήματα. Φτιάχνουμε ιστοριούλες, που δεν έχουν τελευταία σελίδα. Όμως, να που η πραγματικότητα έρχεται και βάζει τέλος στα όνειρά μας. Και μας κάνει κουρέλια (ωχ, οπως ήμουν πριν λίγο καιρό!).
Οι άνθρωποι θέλουμε επιβεβαίωση, αποδοχή. Και όταν αυτή έρχεται από ένα πρόσωπο που μας ενδιαφέρει, μας κάνει ακόμη καλύτερα.
Όπως και να' χει, πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί για αυτό το συναίσθημα.
Σημασία έχει αυτό το συναίσθημα, να το εξωτερικεύουμε, όσο μπορούμε και όταν μας δίνεται η ευκαιρία.
Τουλάχιστον δεν θα μετανιώσουμε!

Οπως τα λες...φτιαχνουμε ιστοριουλες χωρις τελευταια σελιδα. Ελα μου που ολες οι ιστοριουλες εχουν ενα τελος ομως...και αν δεν εχουν παλι μας χαλάει! Ποσο σπαστικες ειναι οι ιστοριες χωρις τελος η με "ανοιχτο" τελος; Και ποσο χαλιομαστε οταν τελειωνει μια ωραια ενδιαφερουσα ιστορια; Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα δηλαδη.
Και σε αυτο με την επιβεβαιωση και αποδοχη εχεις δικιο. Και οσο μας ανυψωνει οσο τα λαμβανουμε αλλα τοσο μας γκρεμίζει οταν τελικα τα στερουμαστε.
Μη το λες παντως, αμα ειναι να μετανιωσεις θα μετανιωσεις οτι και να κανεις.

[PositiveWave]

Οπως τα λες...φτιαχνουμε ιστοριουλες χωρις τελευταια σελιδα. Ελα μου που ολες οι ιστοριουλες εχουν ενα τελος ομως...και αν δεν εχουν παλι μας χαλάει! Ποσο σπαστικες ειναι οι ιστοριες χωρις τελος η με "ανοιχτο" τελος; Και ποσο χαλιομαστε οταν τελειωνει μια ωραια ενδιαφερουσα ιστορια; Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα δηλαδη.
Και σε αυτο με την επιβεβαιωση και αποδοχη εχεις δικιο. Και οσο μας ανυψωνει οσο τα λαμβανουμε αλλα τοσο μας γκρεμίζει οταν τελικα τα στερουμαστε.
Μη το λες παντως, αμα ειναι να μετανιωσεις θα μετανιωσεις οτι και να κανεις.

Ένα από τα μεγαλύτερα ρίσκα που έχω πάρει στη ζωή μου, ήταν που εξομολογήθηκα πέρσυ σε μια καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο, ότι ήμουν ερωτευμένος μαζί της (θα θυμάσαι φαντάζομαι την ιστορία).
Αν το κρατούσα μέσα μου, αυτό το ανείπωτο, θα με μαράζωνε πολύ παραπάνω. Αυτό πιστεύω.