Συναισθηματική έκρηξη

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Τώρα το έθεσες καλύτερα

[elis]

Άμα είχες πάει στρατό θα με καταλαβαίνεσ τώρα απλά σ φαίνομαι εξωγήινος

[keep_walking]

Υπαρχουν παντα δηλητηριωδεις ανθρωποι. Οποιαδηποτε και να ειναι και τα επιτευγματα σου, οσο αγαπητος και να εισαι στους αλλους , παντα θα υπαρχει το "σαπιο" μηλο που θα σε κανει να "στραβωσεις" με ολη την πλαση.

Δεν μπορεις και να τους πεισεις για το αντιθετο, γιατι αν εχεις προσεξει στις συζητησεις που κανεις , δυσκολα αλλαζει καποιος γνωμη , ποσο μαλλον σε θεματα συμπεριφορας και χαρακτηρα. Δεν υπαρχει καποια "μαγικη συνταγη" ή συμβουλη που μπορω να δωσω.

Το "δηλητηριο" μπορει να ειναι απλο , μια φραση ενα σχολιο που μπορει εσενα να σου χαλασει ολη την ημερα , ενω για αυτον που το ειπε ηταν μια στιγμη. Εντωμεταξυ, αν εισαι και νταουν ψυχολογικα μπορει να μην ειναι καν κακεντρεχες σχολιο , γιατι μερικοι εχουν για παραδειγμα περιεργη αισθηση του χιουμορ, τους ωθει η περιεργεια να κοψουν αντιδραση, τους στραβωσε κατι που εκανες το οποιο εσυ δεν καταλαβες ... , μπορει να ειναι στραβοξυλο εκ φυσεως κλπ κλπ.

Γενικα η αλληλεπιδραση με αλλα ατομα , ειναι πολυ δυσκολη ... δεν πα να σαι και ο Σουπερμαν ... το διαολο σου θα βρεις ... Hell is other people οπως ειπε και ο Σατρ :P

[ioannis2]

Θα συμφωνήσω με τον keep walking!
Αρκεί να βρεθεί ένας κακόβουλος, με λίγες λέξεις του, για να σου καταστρέψει τη ψυχολογία. Ττεοιοι τυποι συνηθως ειναι άτολμοι κι αυτο αποδεικνυεται απο το ότι η επιθεση τους ειναι λεκτική ή δρουν όταν ο άλλος δεν ειναι παρών! Δυστυχως όμως μ αυτα που θα σου πουν ή θα κάνουν πίσω σου μολύνεται η σκέψη σου με συνεπειες όπως, χαλαει η διαθεση, δεν μπορείς να συγκεντρωθεις στη δουλεια σου, εμφανίζεσαι απόμακρος και επιφυλακτικός σε άλλα άτομα που έχουν καλή καρδιά και θετικότητα έναντι σου, δεν μπορείς να εκμεταλλευθεις ευκαιριες στην καθημερινότητα σου επειδη η σκεψη σου επικεντρωθηκε στον αρνητισμό που σου προκάλεσε ο καθε κακοβουλος.

Συνηθως άτομα που μιλάν για αναγκη συναισθηματική έκρηξη, η γενεσιουργός αιτία της αναγκης αυτης είναι η ύπαρξη τετοιων τοξικών ατομων.
Μην δινεις ευκολα δικαιώματα σε κανέναν. Όταν κατι σου μυρίζει άσχημα αμέσως να αντιδράς, να μην κανεις τα στραβα μάτια ή να αναβάλλεις την αντιδραση για επειτα! Να ξερεις πως οι κακοβουλοι ψαχνουν για ευκολους, ειναι χέσηδες όταν διαπιστωσουν πως κατι δεν ειναι του χεριου τους και δυστυχως αυτο το τελευταιο ειναι που αγνοουν τα θυματα τους και γι αυτο γινονται θυματα!
Και να θυμασαι οτι η πολλή καλοσυνη κανει παρεα με τη μοναξια. Εξάσκησε τον εαυτο σου στο να λεει όχι και να αντιδρας αμεσως εκει που κατι δεν σ' αρεσει. Μια μικρη λεκτικη αντιδραση περναει πολλά μηνύματα!

[Constantly curious]

Έχω την αίσθηση πως εκτός από γρήγορη αναλυτική σκέψη και καταναγκαστικό εξορθολογισμο συναισθημάτων βιώνεις την πρώτη έντονη εσωτερική ανάγκη για αλλαγή εαυτού.
Δεν υπάρχει ον που να μην θέλει κάτι ακόμα και η φράση «άσε με στην ησυχία μου» δηλώνει αίτημα.

Νιώθεις πως ή τα δίνεις όλα ή τα δίνεις μισά άρα υποκρίνεσαι ή αποτυγχάνεις ?
Σε αυτόν τον κυκεώνα ερωτηματικών και εσωτερικών συγκρούσεων βρήκα κάπως έναν μπούσουλα μέσω ψυχοθεραπείας, δηλαδή άρχισα να με καταλαβαίνω περισσότερο με αίσθημα και λιγότερο με λεξικογράφο. Έχει ζόρι αλλά αποδειχθηκε στη πορεία πιο σαφής από ότι ο λαβύρινθος του νου μου.

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Παιδιά,σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας.Συμφωνώ με τα περισσότερα που λέτε.Constantly curious,σωστή ήταν η ψυχολόγησή σου.Είμαι σε ένα μονοπάτι όπου νοιώθω σαν να φοράω έναν μανδύα και θέλω να τον σκίσω εντελώς,να τον διώξω από πάνω μου,ή να τον αποδεχτώ πλήρως και να τον μεταστοιχειώσω σε κάτι ουσιαστικότερο από τις στιγμές που δημιουργήθηκε.
Βγήκα από αυτήν την φρίκη που έπαθα ως ένα βαθμό όταν άνοιξα το θέμα αυτό.Με πιάνουν τακτικά τέτοιου είδους κοινωνικές κρίσεις.Οι τοξικοί άνθρωποι είναι όντως μια πραγματικότητα και είναι αληθεια πως νοιωθω ότι κατα καποιο τρόπο εχω υποβληθεί σε παρατεταμενη πλύση εγκεφάλου από σχέσεις πολυ κακής ποιότητας.

Μου αρέσει να ανακαλύπτω κάθε έκφανση του άλλου,μου αρέσει η πολυπλοκότητα καθε προσωπικότητας και προσπαθώ να διεισδύσω και αργότερα να κατανοήσω ή να βοηθήσω,το βλέπω σαν παιχνίδι που κάποιες φορές βουλιάζω μέσα σε αυτό.

Μια άλλη παγίδα είναι ότι κάνω καθαρά συναισθηματικούς συνειρμούς και εξιδανικεύω έυκολα.

Έχω αναπτύξει ξανά ισχυρές αντιστάσεις στην τοξικότητα.Διατηρώ τον σεβασμό αλλά δεν γίνομαι αφελής,νοιωθω ισχυρός τώρα.Το καλό είναι πως έχω αναπτυξει κατανόηση που μπορώ να διαχειριστώ οποιοδήποτε τοξικότητα αν διαχειριστώ τις δικές μου εσωτερικές συκρούσεις.Το "αμφίβολο" (δεν θελω να πω αρνητικό) του θέματος αυτού είναι ότι τα όπλα,οι αντιστάσεις αυτές είναι ως επί το πλείστον εσωτερικοί μηχανισμοί στην βάση τους.

Δεν εννοώ ότι δεν αντιδρώ ποτέ εξωτερικά.Όμως δεν το επιδιώκω.Αν έχω επαφη με τον εαυτό μου θα μου βγει αυτόματα (και) η εξωτερική αντίδραση.Αν νοιώθω πως δυσκολεύομαι,και είμαι νευρικός,δεν θα πυροδοτήσω εξωτερική αντιδραση γιατί ήδη ο χαμένος είμαι εγώ.Ήδη εχω χάσει τον εαυτό μου.

Απλά όταν με αυτόν τον τρόπο σκέψης μπαίνω σε μονοπάτια ανάγκης και στέρησης,η ψυχολογία μου πέφτει σε οικτρά βάθη.Νοιώθω πως οι υπεραναλυτικές διαδικασίες που βυθίζομαι,και ο ενδογενής τρόπος αντιμετωπισης της μεγάλης πίεσης που εχω νοιώσει, η θα με οδηγήσουν σε πολύ ευτυχισμένες καταστάσεις,καθως διεισδύω σε ουσιαστικές συνειδητοποιήσεις,ή θα με βυθισουν σε τρομακτικά μονοπάτια απόγνωσης και σε κανά τρελάδικο..Χαχα!!

Όλα όμως είναι καθαρά στο δικό μου χέρι.Υπεύθυνος είμαι μόνο εγώ για μένα,όχι οι τοξικοί άνθρωποι ούτε κάθε είδους παράσιτο ή σφετεριστή.Αν εχω καθαρή την συνείδησή μου και δεν είμαι οι ανήσυχες σκέψεις μου,τους αντιμετωπίζω σχεδόν εύκολα ή σε συνθήκες απόλυτου ελέγχου και επίγνωσης,μπορώ εκτός από να τους αποκρούσω,και να τους κάνω πιο συνειδητούς .Αν είμαι ήδη συντετριμμένος ψυχολογικά και αναζητω εξωτερικές πηγές για να γεμίσω,το κάθε επιθετικό μυρμήγκι φαίνεται σαν τεράστιος και παντοδύναμος μπαμπούλας.Και αυτό πιστεύω πως ισχύει για όλους και για τον καθένα ξεχωριστά.

[Constantly curious]

Ειναι σημαντικο να εχουμε τροπους αυτο εκφρασης οσοι κατακλυζομαστε απο σκεψεις ραγδαιες και αναγκη κατανοησης σχεεδον ολοκληρωτικης μορφης. Εχεις δοκιμασει κατι περα απο τον γραπτο λογο ?

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Constantly curious,ειναι κυρίως πράγματα που αισθάνομαι,δεν μιλάω σαν επιστήμονας που τα βλέπει σαν όρους όταν τα γράφω εδώ.Ο γραπτός λόγος είναι ο τρόπος εκφρασης(ειναι εγονό οτι με βολευει πιο πολύ από τον προφορικό) όμως αυτά ειναι βιωματικές εμπειρίες που κατεληξαν σε σχηματισμό σκέψεων..

Έχω δοκιμάσει να πάω κόντρα στον εαυτό μου και να εξωτερικεύω ότι συμβαίνει σε προσπάθεια να ξεκαθαρίζω πράγματα.Όμως το μόνο που συνήθως βγαίνει από αυτό είναι να με κοιτάνε με ένα απερίγραπτο υφος σαν να είμαι τέρας ξερω γω.Σιγά σιγά,νοιώθω πως αυτό γενικεύεται.Το περίεργο ύφος καλλιεργεί αμφιβολία για τον άλλον και για το τι σκέφτεται για μένα.Αν δεν το προσέξω,μου προκαλεί θυμό,ή συναισθηματική απόσυρση που δυσκολεύει την συνύπαρξη με το αντίστοιχο άτομο και γενικότερα την κοινωνία.Τουλάχιστον,είναι μια αδυναμία που ξέρω πώς να διαχειριστώ.

Είναι παράξενο,είναι σαν ένα παιχνίδι επικοινωνίας,που εγώ νοιώθω ότι είμαι το πιο ανοιχτό βιβλίο αλλά την ίδια στιγμη ξέρω πως ο άλλος εχει σκέψεις αμφιβολίας για μένα και με θεωρή εσωστρεφή.Όσο δεν βρίσκω ανθρώπους να συνδεθω πολύ,η κατανόηση αυτή μετατρεπεται σε παράνοια.Ίσως το λάθος μου είναι οτι εστιάζω πολύ σε κάποια βραχυπρόθεσμη αρνητική σκέψη του,και αγνοώ την μακροπρόθεσμη ουσιαστική(ότι βρισκεται μαζί μου).Νομίζω υποσυνείδητα καποιες φορές χτιζω μια πεποίθηση που βασίζεται περισσότερο σε κάποια εντονα αλλά λίγα αρνητικά σημάδια και αγνοεί το δάσος.Ίσως εγώ αυτοσαμποτάρω τις σχέσεις μου σε ένα βαθμό.


Βιώνω μια τεράστια αντίφαση.Διαισθάνομαι πράγματα που επαληθεύονται και θελω να τα μοιραστώ.Όμως την ίδια στιγμή,αυτή η συναισθηματική νοημοσύνη με κάνει να νοιώθω σαν να έχω έναν τοίχο γύρω μου που πάντα με κρατάει ουσιαστικά απομονωμένο.Τι είναι αυτό?Έτσι,προσπαθώ να ελέγχω όλο και περισσότερο τα συναισθήματα μου,προσπαθώντας όμως και να μην αποφεύγω να τα νοιώθω.Προσπαθώ να υποβάλλω τον εαυτό μου τεχνητά σε άλλες συναισθηματικες καταστάσεις,διοτι ξέρω πως κάποιες από τις δικές μου αμφιβολίες με θέτουν σε ρόλους που σιχαίνομαι.

Ξέρω όμως πως είμαι κοντά στην ανατροπή κάποιων αυτοαμφιβολιών που θα μου λύσει τα χέρια.

[Constantly curious]

Καταλαβαινω τι λες.
Η μουσικη και το σχεδιο για εμενα ειναι σαν σανιδα οταν βιωνω συναισθηματικη φουρτουνα. Οπως μου ειχε πει καποτε και ενας γιατρος με καποιο τροπο "καναλιζαρεις την φορτιση" μεχρι να περασει. Εχω διαθεση κατανοησης και συμπλευσης μαζι σου, δε βρισκομαι εδω για να κρινω μεσω γραπτων αλλά εαν μπορω απο την πορεια μου να αλληλομοιραστώ.

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Ναι καλά κάνεις,η δημιουργικότητα βοηθάει,εκτονώνει δημιουργικά.Το αντιληφθηκα πολυ προσφατα οτι πρεπει να το κάνω κι εγω.Εχω αρκετή,αλλά δυστυχώς δεν εχω βρει ακόμα που να την διοχετεύσω και εχώ αυτό το συναισθημα ότι παει ακομα χαμένη

Είμαι σίγουρος,σε ευχαριστώ :)

[Constantly curious]

Ειναι που ο εγκεφαλος βιωνει κορεσμο απο ενα τομεα και σπρωχνει για νεα κατευθυνση ακομα και στην εκφραση μεσω της δημιουργικοτητας. Αεναη διαδικασια.

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα να καταλάβεις πως λειτουργώ:

Υπάρχει ένα άτομο που μπήκε παράδοξα στην ζωή μου,με τρόπο που ηξερα πως κάτι σημαντικό κρύβεται.Ακόμα δεν ξέρω τι.Είδα ενδιαφερον που δεν ήταν συνηθισμένου τύπου.Ανταλλάξαμε γρηγορα καποια δεδομένα.Συνδεθήκαμε,αλλά τα συμπλέγματα είναι πολλά.Βυθίστηκα σε κατασταση αδυναμίας και σχεδόν εξάρτησης και μόνο στην σκέψη του,βιάστηκα.Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα το εξής:

Συγκυρίες που το έψαχνα,αλλά δεν μπορούσα παντα για κάποιο λόγο να το βρω.Έτσι απογοητευόμουν πολύ,και ταυτοχρονα θυμωνα,γιατί εχανα επαφη με την δική μου συνείδηση.Ένοιωθα οτι κατι έπαιρνε πίσω παρόλο που όταν μιλάγαμε δεν το έδειχνε.Ήμουν σε μονοπατι εξαρτησης.Τωρα βλέπω καθαρα πως δεν έχει νόημα να θυμώνω μαζί του,διοτι αντιλαμβάνομαι καθαρά ότι η σκέψη οτι "παίζει μαζί μου" είναι πιο πολύ δικός μου φόβος.Ακόμα και αν σε ένα βαθμό ισχύει,εγώ με την στάση μου,μπορώ να φτάσω σε μεγαλυτερο βάθος και να δω οτι πίσω από αυτό έχει κι αυτό το άτομο φόβους και αμυνες.Δεν το έβρισκα γιατί ανεπτυξα παθητική ψυχολογία που αλλαξε τις συνθήκες μεταξύ μας σε βαθυτερο επίπεδο.

Την τελευταια εβδομαδα,ειχα αποφασισει να αγνοώ την σκέψη του.Να αφαιρεσω την ένταση.Το έκανα.

Σήμερα,περασε από το μυαλό μου έντονα,αλλά οχι σαν "πίεση" , "άγχος" η "νευρωτικότητα".Οι εικόνες και η αίσθηση είναι απλή,δεν θολώνει.Νοιωθω έντονα πως παρα τα φαινομενικά αρνητικα δεδομένα και την καχυποψία,είναι η στιγμή που άμα παρω ενα απροσδοκητο τηλεφωνο,και πω κάτι συγκεκριμένο θα δω κάτι θετικό.Αν το σχεδιάσω σωστά,θα μου βγει ανάλογα.Αν βρω την σωστή προσέγγιση,που υπερβαίνει την νευρωτική άμυνα και τα παιχνίδια του εγώ,και είναι η πιο απλή αλλα και η πιο δύσκολη μεχρι την συνειδητοποίησή της.Και θα το κανω..Και μόνο που το γραφω είναι επειδη ασκώ ενα μετρο πίεσης στον εαυτό μου για να το κάνω.

Mπορεί να ακούγονται λίγο τρελά όλα αυτά,αλλά ο νοητικός λαβύρινθος και η συναισθηματική επικοινωνία που αναπτύσσονται είναι πραγματική.Το ότι μπορεί να χαθείς σε αυτό και να γίνεις ασυνείδητος,είναι άλλη ιστορία.Μα αν κρατήσεις σώας τα φρένας,βρίσκεις απαντήσεις.

Χθες εμφανίστηκε κάτι που το έχω συνδυάσει με τον άνθρωπο αυτό και την ιδιοσυγκρασία του.Αυτόματα χωρίς καμία συνειδητή σκέψη είπα στο κεφάλι μου "Έρχεται σε 10 λεπτά " Μετά έβαλα τα γελια με τον εαυτό μου..Ο επόμενο άνθρωπος που μπήκε στον χωρο αυτό,μετά από περίπου 8-9 λεπτά ήταν όντως αυτός.

Δεν λειτουργούν όλα με την λογική.Η επικοινωνία υπάρχει σε πάρα πολλές εκφάνσεις.Θα μπορούσα να πω κάποια ορθολογικά πράγματα στον εαυτό μου και να απορρίψω ότι με κουράζει ως "χίμαιρα".Αλλά θέλω να μείνω εκεί και να μην χάσω αυτόν τον τρόπο αντίληψης,θελω να καταφερω να είμαι πιο συνειδητός και έξυπνος μέσα σε αυτό.Αν μπει ο παράγοντας "ανάγκη" ,χρειάζομαι συνεχή τροφοδότηση από την άλλη πλευρά και αυτοκαταστρέφομαι.Αυτό φυσικά δεν είναι δυνατόν να έχει αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις. Όλο το θέμα είναι η υπομονή και η προσπάθεια να μένω συνειδητός παρά την πίεση που ασκούν παρελθοντικά κατάλοιπα πόνου .Όταν παρεμβαίνουν επιτυχώς και παίρνουν τον έλεγχο,χάνω εντελώς τον εαυτό μου.

[Constantly curious]

Το γεγονος οτι αντιλαμβανεσαι, διαισθανεσαι και μπαινεις πιο βαθια στα ζητηματα ειναι ευλογια και καταρα ταυτοχρονα, προυποθετει ενα μετρο για να μην καταληξει βασανο.

Το συνηθιζα καποτε και καποια στιγμη ο παραγοντας συναισθημα μου απεδειξε οτι εχει μεγαλυτερη ευρυτητα - βαρυτητα απο την αναλυση του νου.

Εσυ το ελεγχεις απο οτι καταλαβα και αυτο σιγουρα ειναι θετικο !

[Έρις]

Σαπουνάκι μπάνιου, θεωρώ ότι έχεις υποκύψει κατά πολύ στους μηχανισμούς της διανοητικοποίησης και της εκλογίκευσης. Διαχείρίζεσαι καλύτερα το όλο θέμα νοητικά για να αμβλυνθεί η ένταση του συναισθήματος και της πίεσης. Όλη αυτή την ενέργεια, έχεις δοκιμάσει να τη χρησιμοποήσεις πρακτικά στις διαπροσωπικές σου σχέσεις;

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Ναι ..Νοιώθω πιο συρρικνωμένος κατά την πραγματική ώρα της επικοινωνίας αλλά ακόμα και αυτό είναι αποτέλεσμα σκέψης.Ζω πολλές αντιφάσεις.Έχω υπάρξει απίστευτα ντροπαλός αλλά και απίστευτα εξωστρεφής .Επειδή εχω βιωσει μεγαλη ένταση ειναι σαν να μπορώ να υποβάλλω τον εαυτό μου σε οτι θελω,σαν να μπορώ να αποφασίζω οτι αλλάζω ρόλο.Αυτό είναι καλό μόνο όταν κατευθυνομαι σε αυτό που νοιωθω ότι ειμαι και δεν προσπαθώ να προσαρμοστώ.Αυτο καμια φορά ισως συνεπάγεται ψευδαισθήσεων,αλλά εχει πραγματικά αποτελέσματα και επίσης με βοηθαει και στο να αμβλύνω -όπως είπες- πόνο αχρείαστο ο οποίος βασίζεται στον φόβο και την πιθανότητα απορριψης και ανακυκλώνεται μέσα μου μπερδεύοντάς με δείχνοντας ως υπεύθυνο τους άλλους.

Επίσης,με μπέρδεψες κι εσύ..που την είδες την εκλογίκευση??!

Έρις,αν εννοείς ότι ερμηνεύω πράγματα που μου συμβαίνουν με δικό μου τρόπο,θέλοντας να τα χρωματίσω ιδανικά,θα συμφωνήσω αλλα και θα διαφωνήσω ταυτόχρονα με την έννοια οτι δεν είναι μόνο υποκειμενικοί συμβολισμοί.Γιατί αυτό μπορει να καταλήγει και πραγματικότητα από την δική μου ματιά των πραγμάτων.Ζούμε στον ίδιο χώρο ,ο οποίος όμως ταυτόχρονα ανταποδίδει στον καθένα ξεχωριστά αυτό που χτίζει και αναζητάει,θεωρώ πως αυτό που βιωνουμε είναι πολύ πιο "ρευστό" απ όσο νομίζουμε.Καταλαβαίνω γιατί το βλέπεις από διαφορετικό πρίσμα αλλά δεν σημαίνει ότι ειναι κάτι παθολογικό απαραίτητα.Θα επαναλάβω πως δεν λειτουργούν όλα με την λογική